Rozmowy z Bogiem Tom 3

Ileż w ludzkim życiu jest napisanych listów do Boga, na które nikt nie otrzymał żadnej odpowiedzi. Dlaczego? Może dlatego, że wciąż nie nauczyliśmy się z Nim rozmawiać. Jak to robić? Jak wreszcie znaleźć odpowiedzi na pytania o samym Bogu, etyce czy metafizyce? A jeśli Walsch ma rację? Jeśli jego Rozmowy z Bogiem nie są wymysłem jego fantazji? Nasze poszukiwania dobiegłyby końca. Czy zgodzimy się na to? Czy przyjmiemy je jako pewnik? Jeśli tak, nie będziemy mogli się już usprawiedliwiać, że Bóg wciąż pozostaje głuchy. Nie będzie już pretekstu, by nie podejmować walki chociażby o pokój na świecie.

„Musisz mieć śmiałość przekreślić wszystko, co inni naopowiadali ci o Bogu. Wreszcie musisz być dzielny na tyle, aby zapuścić się w swoje własne doświadczenie Boga.
I nie wolno ci się z tego powodu obwiniać. Kiedy twe osobiste doświadczenie kłóci się z tym, co jak się zdaje wiesz o Bogu, i z tym, co naopowiadali ci inni, nie wolno ci obwiniać siebie.
Wina i strach to jedyni wrogowie człowieka."

Jeśli zapoznałeś się z przedmowami do poprzednich części, wiesz, że w obu przypadkach nieco się lękałem. Bałem się odzewu, jaki wywołają. Teraz jest inaczej. Nie mam żadnych obaw co do części trzeciej. Wiem, że jej prawda, przenikliwy wgląd, ciepło i miłość dotrą do wielu spośród jej czytelników.
Wierzę, że to tekst święty, duchowy. Widzę, że dotyczy to w równym stopniu całej trylogii. Książ-ki te będą czytane i dyskutowane przez dziesięciolecia, przez kolejne pokolenia. Może nawet przez stulecia. Ponieważ, razem wzięte, księgi te porusza-ją ogrom zagadnień, od naprawiania związków do istoty ostatecznej rzeczywistości i kosmologii. Wypowiadają się na temat życia, śmierci, miłości erotycznej, małżeństwa, wychowania dzieci, zdrowia, oświaty, gospodarki, polityki, duchowości i religii, godnego zarobkowania i dzieła życia, fizyki, czasu, obyczajów i zachowań, procesu tworzenia, stosunku do Boga, ekologii, zbrodni i kary, życia w wysoko rozwiniętych społecznościach kosmosu, dobra i zła, mitów kulturowych i etyki, duszy, prawdziwej miłości i chlubnego wyrażania tej cząstki w nas, która zna swe naturalne dziedzictwo Boskości.
Obyście wszyscy skorzystali z ich dobrodziejstwa. Bądźcie pozdrowieni.

Neale Donald Walsch
Ashland, Oregon
wrzesień 1998