Współczesny świat nas nie rozpieszcza. Żyjemy w coraz większym stresie i mamy bardzo mało czasu dla siebie. Nieustannie wymaga się od nas zachowań sprzecznych z naszą naturą, a każde niepowodzenie wpędza nas w depresję. Gdzie znaleźć panaceum na codzienne bolączki i odnaleźć promień słońca nawet w najbardziej ponury dzień? Odpowiedzi udziela ceniony buddyjski mnich. Ajahn Brahm jest Anglikiem, który wiele lat spędził w buddyjskim klasztorze w Tajlandii. Jego pochodzenie umożliwia mu przedstawianie mądrości Wschodu w sposób przyswajalny dla ludzi Zachodu. Tak jest również w przypadku tej książki, która składa się z ponad stu zabawnych opowieści pokazujących, jak można skorzystać z buddyjskiej mądrości. I to niezależnie od wyznania! Z tej publikacji dowiesz się, dlaczego nigdy nie wolno się poddawać i poznasz niezawodny sposób na bezkonfliktowe zdyscyplinowanie niepokornego dziecka bądź innego członka rodziny. Poznasz przykłady, w których obrzucenie błotem, wyzwiskami bądź ekskrementami stanowi przyczynę satysfakcji i zadowolenia oraz nauczysz się świadomie modyfikować własne nastawienie. Ujrzysz zarówno siłę przyjaźni, jak i koszty samolubstwa. Dowiesz się jak wyjść z opresji i odzyskać pogodę ducha, nawet po tragicznych wydarzeniach. Uzyskasz bezcenną licencję na szczęście oraz pozwolenie na gorszy humor. Autor zdradzi Ci, co zrobić, gdy goni cię trumna oraz... jakie są korzyści ze śmierci w katastrofie lotniczej. Poznasz również cechy małpiego umysłu i wprowadzisz w swoim życiu moc medytacji. Oraz wiele, wiele więcej! Opowieści, które zmienią Twoje życie na lepsze!

Wielu uważa za oczywistość, że wraz z określonym wiekiem przychodzi dojrzałość. Cóż za pomyłka! Książka „Na swoim miejscu” Normana Fischera jest genialną kontemplacją dojrzałości, która odpowiada na jedno z wielkich ludzkich pytań, mianowicie, co to znaczy dorastać. Kolejne jej strony dostarczają praktycznego przewodnika umiejętnego żeglowania w obszarze spraw naszego dorosłego życia. Dorastanie wydarza się, czy tego chcemy, czy nie, jednakże sama dojrzałość wymaga pielęgnowania. Fischer, będąc opiekunem czterech nastoletnich chłopców, stanął wobec wyzwania - refleksji nad własnym poczuciem dojrzałości. Zaczął badać osądy, te z góry wyrobione na temat znaczenia „bycia dorosłym”. Pokazał jak kluczowa dla naszego spełnionego, zaangażowanego życia jest prawdziwa dojrzałość. „Na swoim miejscu” opisuje szczegółowo cechy osoby dojrzałej i wskazuje na sposób, w jaki jej atrybuty pomagają uśmierzyć cierpienie i wzbogacić relacje między ludźmi. Fischer, mówiąc o takich przymiotach jak świadomość, odpowiedzialność, humor, akceptacja i pokora, wnosi świeżą, nową, czasami zaskakującą perspektywę, która potrafi stare idee postawić na głowie i ponownie ożywić nasze rozumienie znaczenia bycia dojrzałym. „Odnajdywac´ swoje miejsce, to dojrzewac´, dorastac´ do tego, kim jestes´my.” O autorze: Norman Fischer jest kapłanem Zen, mężem, ojcem, poetą i nauczycielem o szerokich zainteresowaniach i pasjach. Podczas prawie trzydziestu lat pełnił wiele funkcji w Centrum Zen w San Francisco. Był m. in. dyrektorem, tenzo (główny kucharz w klasztorze), tanto (odpowiedzialny za naukę postawy medytacyjnej na sessin) i menadżerem operacyjnym. W roku 2000 odszedł na emeryturę z funkcji opata Centrum Zen i zaczął głosić nauki buddyjskie w świecie. Nadal pracuje jako starszy nauczyciel Dharmy w Centrum Zen. Wierzy, że można praktykować wyrzeczenie, prowadzić życie religijne w pełni zaangażowane, które nie wyklucza ani rodziny ani pracy ani namiętnego zainteresowania światem. Jego nauczanie zen charakteryzuje eklektyzm, otwartość, ciepło, zdrowy rozsadek i gotowość, żeby zostawić wszystko, nawet zen. W latach 70- i 80-tych był członkiem tętniącej życiem grupy poetów Bay Area, brał żywy udział w odczytach, publikacjach i wydarzeniach poetyckich. Współpracował z muzykami i tancerzami w tworzeniu widowisk w Green Gulch z okazji dnia narodzin Buddy i Parinirvana Day (dzień śmierci Buddy). Poezje Normana cechują poszukiwania lingwistyczne, humor, nieszablonowe duchowe wglądy i różnorodność. Obok poezji, tradycyjnego zen i nauczania buddyzmu pisarz interesuje się w sposób szczególny adaptacją medytacji zen i jej rozumienia do kultury Zachodu i codziennego życia, do świata biznesu, prawników, rozwiązywania konfliktów, dialogu międzyreligijnego (zajmuje się przede wszystkim medytacją żydowską i katolickim dialogiem między-monastycznym), opieki nad umierającymi (nauczał przez wiele lat w ramach projektu Zen Hospice Project), świata technologii etc. Wybrane opinie o książce: „Inspirująca prezentacja dojrzałości, Zen-owska w swojej eleganckiej prostocie, cudownie mądra.” Sylvia Boorstein, autorka Pay Attention, For Goodness’ Sake Niezwykle głęboka, poruszająca i nośna... Każde słowo jest okazją do dawania sobie wsparcia w najpraktyczniejszy ze sposobów, poprzez coś, co może oznaczać bycie najlepszą wersją siebie i podążanie ścieżką mądrego działania, współczucia i integralności. Jon Kabat-Zinn, autor Wherever You Go, There You Are and Full Catastrophe Living „Przemyślana, mądra, intencjonalna, piękna. Potrafi stawiać pytania z serca.” Jack Kornfield, autor A Path With Heart „Ta książka pięknie pokazuje, że prawdziwa dojrzałość znaczy więcej niż fizyczny wysiłek, jest procesem trwającym całe życie.” Noah Levine, autor Dharma Punx „Książka dająca orzeźwienie! Dla każdego, kto zmaga się ze swoja praktyką, pośród złożoności, frustracji i dwuznaczności realnego życia.” Charlotte Joko Beck, autor Zen na co dzień

Unikatowy wgląd w tybetańską duchowość i życie mnicha.Chgyam Trungpa (1939-1987) w wieku trzynastu miesięcy został rozpoznany jako jedenaste wcielenie Trungpy Tulku, dzierżyciela buddyjskiej linii kagju i njingma. Odbył intensywny trening w medytacji, buddyjskich naukach i filozofii, a jako nastolatek został opatem klasztorów Surmang. Po inwazji komunistycznych Chin na Tybet w 1959 r. musiał uciekać z kraju - tak rozpoczęła się jego wielomiesięczna wyczerpująca tułaczka po Himalajach. W końcu znalazł się w Indiach, a w 1963 r. wyjechał na studia do Oksfordu. W latach 70. przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie intensywnie nauczał dharmy, stając się jednym z najwybitniejszych buddyjskich nauczycieli na Zachodzie.Urodzony w Tybecie to wyjątkowa książka - Chgyam Trungpa wspomina w niej swoje klasztorne dzieciństwo i doświadczenia młodziutkiego mnicha, a także bliskie więzi z nauczycielami, dając unikatowy, wręcz intymny wgląd w życie tybetańskiego lamy. Barwnie opisuje trudy wędrówki do Indii, a wreszcie mówi o dalszym rozwoju duchowym i niełatwej drodze, jaką przebył na Zachodzie.(...) to niezwykła książka. Nie jest jedynie dokumentem historycznym, pozycją o kulturze Tybetu, lecz odkrywa wiele subtelności życia w tym kraju. Pokazuje duchowy rozwój ucznia i nauczyciela, a także, niezależnie od kultury i polityki, prawdziwą twarz wszystkich mieszkańców. (...) Świadomość wielu trudów i wyzwań, przed jakimi stanął Chgyam Trungpa, oraz to, że poradził sobie z nimi z odwagą, humorem i wiarą w duchowe prawdy Tybetu, sprawiły, że książka ta od zawsze mnie inspiruje. Mam nadzieję, że jego życie będzie wzorem, który zainspiruje również czytelnika. - Sakjong Mipham Rinpocze

W poszukiwaniu równowagi Tao jest bezdennym naczyniem; Używane przez Jaźń, nie jest napełnione światem; Nie może być cięte, wiązane, zaciemniane czy uciszane; Jego głębie są ukryte, wszechobecne i wieczne… Tao Te Ching Wiara tym się różni od wiedzy, że można przestać wierzyć, ale nie można przestać wiedzieć. mądrość taoistyczna Oto trzymasz w dłoniach kanon taoizmu. Pierwszą oświeconą księgę, pochodzącą z tajemniczego Państwa Środka. Interpretację legendarnego pergaminu Starego Mistrza Lao Tse. Dzieło, któremu początek dała symboliczna, rozpoznawalna na całym świecie figura Tai Gi — dwójnia zasad yin-yang. Jeżeli robisz coś dla siebie, to nie rób tego kosztem innych; jeżeli robisz coś dla innych, to nie rób tego kosztem siebie. mądrość taoistyczna Stworzona ponad dwa tysiące lat temu Tao Te Ching jest klasycznym dziełem literatury filozoficznej. Według jej mądrości żadna Twoja cecha nie różni się od cech doskonałego władcy, genialnego myśliciela czy wielkodusznego filantropa. Osiemdziesiąt jeden rozdziałów z dobrymi, przemyślanymi, choć czasem przewrotnymi radami pomoże Ci odnaleźć siebie nawet w dzisiejszym chaotycznym świecie. Wysiądź na chwilę z samochodu czy metra, zatrzymaj się w biegu i wkrocz na drogę tao — drogę pełną harmonii, emanującą siłą i spokojem. Idź nią, studiuj słowa księgi. Poczuj, jak odzyskujesz równowagę, doskonalisz umiejętności przywódcze i biznesowe, stając się przy tym osobą skromną, spontaniczną i wspaniałomyślną. Powrócić do korzeni to odnaleźć spokój. Tao Te Ching Szukaj harmonii między tym, co codzienne, a tym, co duchowe. Słuchaj swojego Mistrza i uwierz, że "wszystko wraca do swoich korzeni". Wyrównaj oddech, oczyść swoje myśli. Mocne uderzenie — przekonują taoiści — często zawodzi tam, gdzie wystarczy lekkie muśnięcie. Podążaj drogą tao, poznaj istotę wszystkich rzeczy, aby na końcu odnaleźć spokój. Prawdziwa Mądrość szuka w myśleniu — głębi w mówieniu — prawdy w dawaniu — miłości w rządzeniu — ładu w pracy — dzielności w mieszkaniu — prostoty w działaniu — odpowiedniej pory Tao Te Ching John C.H. Wu dokonał niezwykłego dzieła. Przełożył ten subtelny tekst na język angielski, nie ujmując nic ze świeżości i głębokości oryginału. Doktor Wu jest prawnikiem i uczonym. Słynie jako badacz taoizmu oraz tłumacz wielu tekstów z kanonu tao i zen, a także chińskiej poezji. Trudno o lepszego tłumacza Księgi Tao Te Ching niż dr John C.H. Wu. Jego przekład jest zaiste wyśmienity. Niezbędny nie tylko dla naszego rozwoju, ale wręcz dla przetrwania. Thomas Merton Wreszcie — naucz się odrzucać to, czego się nauczyłeś… mądrość taoistyczna

Śantidewa, autor Drogi ku Przebudzeniu, był mnichem i studentem słynnego uniwersytetu-klasztoru Nalanda, założonego w V wieku w północnoindyjskim stanie Bihar.Droga ku Przebudzeniu (Bodhicaryavatara) to jeden z fundamentalnych tekstów tradycji mahajany, czyli buddyzmu ""wielkiego wozu"". Przyjmuje się, że powstał on na początku VIII w. n.e.Dzieło to zawiera bardzo osobiste wyłożenie drogi, którą winien podążać ten, komu bliski jest ideał bodhisattwy - istoty, która doznała Przebudzenia i która uwolniwszy się od daremności oraz boleści kołowrotu wcieleń, z poświęceniem oddaje się pracy na rzecz wyzwolenia wszystkich istot.Droga ku Przebudzeniu to wnikliwy opis kolejnych etapów prowadzących do owego celu.

Książka wybitnego indologa, profesora Uniwersytetu Warszawskiego, jest rezultatem pięćdziesięcioletniej zażyłości z Indiami, w tym czternastu lat spędzonych w samych Indiach. Uczestnikami spotkania w tej książce są dwie rzeczywistości – hinduska i chrześcijańska. Autor stawia w niej tezę o zastanawiającej zbieżności doktrynalnej chrześcijaństwa i najstarszej – wedyjskiej – fazy hinduizmu oraz - niczym tłumacz kabinowy - pragnie pomóc obu stronom we wzajemnym zrozumieniu.

Amerykański mistrz zen Jakusho Kwong pokazuje, jak dzięki zrozumieniu prostych buddyjskich praktyk i idei strzec skarbu zwyczajnych czynności codziennego życia. Spontaniczny, poetycki i pragmatyczny styl nauczania autora - przypominający jego poprzednika, rosziego Shunryu Suzukiego (w Polsce znanego jako autora jednej z najlepszych współczesnych książek na temat zen "Umysł zen, umysł początkującego") - zabiera nas w ekscytującą podróż do serca zen. Przekazywanie najintymniejszych rzeczy w sposób prosty i zrozumiały pomaga nam rozpalać własną witalność, mądrość, współczucie i uczucie bliskości ze światem. To jakby prowadzić rozmowę z własną jaźnią. Na początku inspiracją do studiowania buddyzmu zen była dla rosziego Kwonga zenga, czyli starożytna sztuka kaligrafii zen. Autor łączy w książce przykłady własnego unikatowego stylu odręcznego pisma z opowieściami zen, osobistymi anegdotami i naukami, przejrzystymi i inspirującymi. Wszystko to razem tworzy osobisty obraz świata zen, który przynosi oświecenie. O autorze: Roshi Jakusho Kwong (ur. 1935) jest amerykańskim mnichem i mistrzem zen w tradycji japońskiego zen soto. Studiowanie zen zaczął pod kierunkiem Shunryu Suzuki roshiego. Tytuł nauczyciela zen – Dendo Kyoshi – otrzymał w 1995 roku. Jest jednym z zaledwie kilkunastu zachodnich nauczycieli zen, którym przyznano tę godność. Od prawie trzydziestu lat prowadzi międzynarodową sangę w Islandii i w Polsce. Uczestniczy w ekumenicznych medytacjach w Klasztorze Benedyktynów w Lubiniu (koło Poznania), obecnie organizowanych przez ojca Maksymiliana Nawarę. Zen, jakiego naucza, nie jest niczym szczególnym, lecz po prostu życiem, którym przesycamy każdą chwilę. Opinie, komentarze do książki: "Jeśli nie panujemy nad swoim życiem, ono panuje nad nami". A Roszi Kwong powiedział - i uwierzyłem mu - że można odwrotnie: panować nad swoim życiem przez panowanie nad sobą". Jacek Kuroń "Mam zaszczyt znać Rosziego Kwonga. Każde spotkanie z Nim to dla mnie olbrzymia radość. Świat wokół niego staje się miejscem dobrym, przyjaznym, właściwym. Teraz Roszi Kwong może rozjaśnić również wasze życie". Katarzyna Grochola "Święty Benedykt i Bodhidharma 1 500 lat temu niezależnie wkraczali na ścieżki kontemplacji. Dziś wielu mnichów buddyjskich i benedyktyńskich inspiruje siebie nawzajem na tej drodze. Roszi Kwong znany jest w wielu chrześcijańskich klasztorach. Każdy katolik, który zgodnie z duchem Sobru Watykańskiego II szuka tego, co jest ludziom wspólne, odnajdzie w książce Rosziego Kwonga »promień owej Prawdy, która oświeca wszystkich ludzi«". o. Jan M. Bereza OSB „Każdy, kto szczerze pragnie uświadomić sobie swoją źródłową naturę i zgodnie z nią żyć – niezależnie od tego, jaką reprezentuje szkołę – skorzysta dzięki tym przejrzystym i wiele wyjaśniającym naukom o praktyce buddyzmu zen w stylu Soto. Książkę rosziego Jakusho Kwonga świetnie się czyta, jest ona ogromnie inspirująca, bo jej treść wypływa z samego serca wieloletniej praktyki autora i z jego doświadczeń.” Czcigodny Tenzin Palmo "Roszi Kwong to prawdziwy nauczyciel. Jego książka przemawia zarówno do osób świeckich, jak i do ludzi poważnie zajmujących się praktyką buddyzmu zen. Autor potrafi wyciągnąć naukę zarówno z tego, jak kupował swoim synom buty, jak i z prawie czterdziestu lat praktyki zenistycznej i studiów pod kierunkiem wielkich mistrzów z całego świata. Ta książka to istny skarb!" Eleanor Coppola – pisarka, artystka, filmowiec "Za pomocą tej praktycznej, a zarazem głębokiej książki, w której zawarł esencję swoich wieloletnich doświadczeń zarówno w roli nauczyciela, jak i ucznia, roszi Kwong wprowadza nas w sedno praktyki zen." Sakyong Mipham Rinpocze, tłumacz buddyjskiej linii przekazu Shambala i autor książki Turning the Mind into an Ally

Nie jest to kolejna książka o buddyzmie opracowana przy pomocy procesora tekstów. Jest to zapis dokonany w sytuacji, w której buddysta dzieli się swym doświadczeniem z innymi, tak samo jak nauka Buddy to dokonany przez innych zapis doświadczeń, którymi dzielił się Budda. Słowa Sangharakszity kryją w sobie pół wieku kontemplowania i praktykowania nauk Buddy - poparte są również wielkim oczytaniem i jeszcze większym doświadczeniem życiowym zdobytym zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie. O sile Sangharakszity świadczy fakt, że na polu od lat opanowanym w wielkiej mierze przez mętny mistycyzm, wyssane z palca teorie i barwny żargon psychologiczny, zdołał sprawić, że nie przeinaczone przesłanie Buddy nabrało dla nas wielkiego znaczenia. Te mowy, wygłaszane w ciągu ostatnich dwudziestu pięciu lat w bardzo różnym czasie i do bardzo różnych słuchaczy, poddawane były gruntownej redakcji - skracane, a w niektórych przypadkach łączone z materiałem z innych mów na ten sam temat. Mamy jednak nadzieję, że efekt tej pracy zachował nieco świeżości i spontaniczności tych żywych spotkań.

W 2012 roku trzydziestoośmioletni Ian Thorson zmarł w górach w Arizonie z powodu odwodnienia i dyzenterii. Medytował w pobliżu ośrodka, w którym nauczyciel duchowy gesze Michael Roach propagował własną nieortodoksyjną interpretacją buddyzmu tybetańskiego. Zaintrygowany tą tragedią Scott Carney, dziennikarz i antropolog, który przez sześć lat studiował buddyzm w Indiach, zastanawia się, jak daleko niektórzy potrafią się posunąć w pogoni za obietnicą oświecenia. Carney przedstawia niejasne okoliczności śmierci Thorsona, analizując zarazem szczególną amerykańską skłonność do traktowania wschodnich tradycji religijnych jak klocków lego, z których można budować dowolne konstrukcje, i ocenia koszty obsesyjnego dążenia do transcendencji. W fascynującej relacji, zawierającej fragmenty prywatnych zapisków Thorsona i opowieści byłych uczniów Roacha o cudach i czarnej magii, pełnych erotyki rytuałach i tantrycznych inicjacjach, dowodzi, że droga do oświecenia może być zdradliwa i pełna pułapek.

Radość czerpana z materialnych przedmiotów nigdy nie będzie trwać wiecznie. Dlaczego? Dlatego że przedmioty te przemijają. Przejawy materii począwszy od naszych niewielkich ciał, a na gigantycznych układach gwiezdnych skończywszy pojawiają się niczym piana na falach na pewien czas, aby zniknąć na zawsze.

W książce tej autor przedstawia ścieżkę duchową z punktu widzenia nauk dzogczen. Omawia podstawę, ścieżkę i owoc praktyki dzogczen. Opisuje również, jak sam zdobywał wykształcenie i jak spotkał się ze swoim głównym nauczycielem, który ukazał mu prawdziwe znaczenie "bezpośredniego wprowadzenia do dzogczen".

Dwa i pół tysiąca lat temu w Gaja w Indiach, książę Siddharta Gautama z rodu Siakjów doświadczył Przebudzenia.Doświadczenie Przebudzenia - Bodhi stanowi istotę buddyzmu. Cała jego filozofia i wszystkie techniki medytacyjne mają na celu doprowadzenie praktykującego do tego właśnie doświadczenia. Pierwsze słowa Siddharty po Przebudzeniu brzmiały: ""O jakże wspaniale! Każda istota bez wyjątku jest Buddą"".

W książce Narodziny, życie i śmierć Czogjal Namkhai Norbu, wielki tybetański mistrz dzogczen i wybitny erudyta w zakresie wiedzy o kulturze dawnego Tybetu, przedstawia fundamentalne kwestie ludzkiej egzystencji z perspektywy nauk dzogczen i medycyny tybetańskiej. Książka ta jest także rodzajem poradnika, objaśniającego jak mamy postępować w codziennym życiu, aby stało się ono lepsze, nabrało głębszego, a nawet ostatecznego sensu.W części pierwszej autor wprowadza główne terminy medycyny tybetańskiej definiuje i objaśnia funkcjonowanie i związki pomiędzy trzema humorami i składnikami organicznymi. Część druga, Narodziny, zawiera między innymi opis rozwoju płodu oraz wskazówki dla kobiet w ciąży. Część trzecia, Życie, opisuje jak utrzymać w dobrym zdrowiu trzy aspekty naszej egzystencji (ciało, głos i umysł). Ukazuje, w jaki sposób brak równowagi między humorami prowadzi do chorób. Ostatnia część, Śmierć, dotyczy procesu śmierci oraz zawiera wyjaśnienia i nauki, jak w stanach bardo uzyskać wyzwolenie.Autor pokazuje też, jak ważne jest ciągłe utrzymywanie obecnoości i świadomości, zarówno dla życia w zdrowiu i szczęściu, jak i dla urzeczywistnienia.

Kolejna znakomita książka autorstwa Dalajlamy i Daniela Golemana! Od ponad pół wieku Jego Świątobliwość Dalajlama w swoich książkach, jak m.in. Sztuka szczęścia czy Uzdrawianie gniewu, prowadzi nas na ścieżce do współczucia i uczy doskonalić swoje życie wewnętrzne. W Sile dobra wraz z Danielem Golemanem, swym przyjacielem i autorem bestsellerowej Inteligencji emocjonalnej, wyjaśnia, jak emanować dobrą energię na zewnątrz i wykorzystać ją, by przekształcać nasz świat w praktyczny i pozytywny sposób. Ta inspirująca praca łączy główne koncepcje Dalajlamy, potwierdzające je naukowe dowody i historie ludzi, którzy wcielili je w życie, pokazując nam, jak dzięki właściwemu ukierunkowaniu duchowej energii można uporać się z dręczącymi ludzkość problemami. Dalajlama jest nie tylko duchowym przywódcą Tybetańczyków, ale i wizjonerem, który ma głęboką świadomość bolączek współczesnego świata oraz jasną wizję tego, jak można im przeciwdziałać. Wspólnie z Danielem Golemanem napisali już książkę Emocje destrukcyjne: jak możemy je przezwyciężyć (REBIS 2003).

Oto pozycja traktująca o podstawowych kwestiach dotyczących zen: Co to jest zen? Jak go praktykować? Jak ma się on do chrześcijaństwa? Zaznajomiony zarówno z Mistrzem Hakuinem i Mistrzem Gasanem, jak i z Johnem Steinbeckiem oraz Edną OBrien, ojciec Kennedy Sensei udostępnia nam dwie bogate tradycje medytacyjne, byśmy mogli delektować się ich mądrością.

W tym niezwykłym pamiętniku Radhanath Swami opowiada o przygodzie, miłości i mistycyzmie. Czytelnicy podążają za Richardem Slavinem od peryferii Chicago do jaskiń w Himalajach. Podczas tej wędrówki z młodego poszukiwacza przemienia się on w szanowanego przewodnika duchowego. Podróż do domu jest osobistym opisem kolejnych kroków prowadzących do zdobycia samoświadomości, jak również przenikliwym wejrzeniem w serce mistycznych tradycji i wyzwań, z którymi muszą zmierzyć się wszystkie dusze na drodze do wewnętrznej harmonii i połączenia z Boskością.Po latach podróży ścieżką pielgrzyma, nie raz ocierając się o śmierć i zdobywając wiedzę od zaawansowanych joginów, Radhanath Swami w końcu dociera do sanktuarium mistycznej kultury Indii i odnajduje miłość, której poszukiwał. Swoją historię opowiada czytelnikowi z niespotykaną szczerością, od pierwszego momentu porywając go w ujmującą, pełną humoru i podnoszącą na duchu podróż.

Nagrodzony Oscarem aktor Jeff Bridges i jego buddyjski nauczyciel Rosi Bernie Glassman przyjaźnią się od ponad dziesięciu lat. W sierpniu 2013 roku opublikowali książkę „The Dude and the Zen Master”, rozmowę dwojga przyjaciół o tym, co robić w życiu, o spokoju ducha, prawdach życiowych, medytacji i oczywiście o filmach. W książce, obfitującej w buddyjskie mądrości życiowe, przyjaciele często przywołują metaforę życia jako łodzi, w której, wiosłując, wciąż płyniemy do brzegu, łudząc się, że dotarcie do celu wędrówki da nam szczęście. Tymczasem zen mówi, że drugi brzeg, czyli to, czego szukamy – sens życia, szczęście, spokój – jest pod naszymi stopami. Może nam się wydawać, że to coś, co należy osiągnąć, jak sławę, sukces albo oświecenie i właśnie dlatego nie dostrzegamy, że już jesteśmy u celu.

Tybetańska tradycja Bön, wywodząca się ze środkowo-azjatyckiego szamanizmu, a w XX wieku uznana za „piątą szkołę buddyzmu tybetańskiego”, należy do najstarszych duchowych linii przekazu, jakie zachowaly ciągłość do czasów współczesnych. Jej mitycznym założycielem był ahistoryczny Budda Tonpa Shenrab, żyjący w krainie Olmo Lungring wiele tysięcy lat przed narodzinami Buddy Siakjamuniego. Nauki Bön obejmują praktyki szamańskie, magiczne i tantryczne, lecz ich najwyższą i najbardziej ezoteryczną formę stanowi dzogczen – Wielka Doskonałość – czyli niestopniowa, bezpośrednia droga do wyzwolenia ze świata złudzeń. Napisane przez Shardzę Tashi Gyaltsena i opatrzone komentarzem przez Lopona Tenzina Namdaka, Krople serca dharmakai stanowią wyjątkowe wprowadzenie w dzogczen, zawierając nauki o naturze umysłu i sposobach jej urzeczywistniania, w tym niezwykle rzadko ujawniane publicznie praktyki trekczie i thogal – służące odcinaniu iluzji i bezpośredniemu przechodzeniu w stan spontanicznej obecności. Omawiają też zwięźle historię Bön, przypadki urzeczywistniania Tęczowego Ciała przez tybetańskich mistrzów oraz szereg praktyk związanych z przenoszeniem świadomości w chwili śmierci. Mamy tu więc do czynienia z kompletnym kompendium świadomego życia i umierania. Oto jedna z najważniejszych książek na temat dzogczen. Znajduje to potwierdzenie w fakcie, że jej autor, Shardza Tashi Gyaltsen, należał do nielicznych osób, które urzeczywistniły Tęczowe Ciało. Ów niezwykły tekst zostaje tu przedstawiony w jasnym i klarownym opracowaniu mojego rdzennego mistrza, Lopona Tenzina Namdaka. – Tenzin Wangyal Rinpocze, mistrz dzogczen, autor m.in. Cudów naturalnego umysłu Dla wielu czytelników to właśnie dzieło może stanowić pierwszy kontakt z Bön, rdzenną tradycją duchową Tybetu. Krople serca dharmakai to niezwykle inspirujący tekst, który bez wątpienia dowodzi, że ta właśnie tradycja stanowi nieocenione źródło nauk dzogczen. – „Tricycle: The Buddhist Review” Shardza Tashi Gyaltsen (1859-1935) – jeden z najwybitniejszych mistrzów dzogczen w tradycji Bön, autor Kropli serca dharmakai, który w chwili śmierci urzeczywistnił Tęczowe Ciało, czyli rozpuścił się w świetle. Lopon Tenzin Namdak (ur. 1926) – współcześnie żyjący mistrz dzogczen, twórca Tybetańskiej Fundacji Bön, założyciel klasztorów Menri w Dolanji i Triten Norbutse w Kathmandu, w dużej mierze odpowiedzialny za wielkie odrodzenie Bön w XX wieku. Autor komentarza do Kropli serca dharmakai.

X Karmapa Czojing Dordże (1604–1674) był nie tylko zwierzchnikiem szkoły karma kagju buddyzmu tybetańskiego, ale również utalentowanym artystą. Żył w czasach, kiedy polityczny pejzaż Tybetu ulegał wyraźnym przekształceniom, sam jednak unikał angażowania się w działalność polityczną. Uważany za niekonwencjonalnego, a nawet ekscentrycznego nauczyciela często podróżował, udając biedaka, nosił długie włosy i ubierał się w świeckie szaty, a w jego najbliższym gronie nierzadko znajdowały się kobiety, których rola w ówczesnym – patriarchalnym – społeczeństwie tybetańskim była podrzędna w stosunku do roli mężczyzn. Życie tego wielkiego mistrza medytacji jest inspirującym przykładem wytrwałości, spokoju i czystej dobroci okazywanych w obliczu napotykanych trudności. W niniejszym dziele XIV Szamarpa przedstawił z wnikliwością historyka nie tylko burzliwe tło społeczno-polityczne czasów, w których przyszło żyć X Karmapie, ale też z wielką erudycją opracował biografię Karmapy, opierając się na kilku niezależnych źródłach, w tym także na pismach i kronikach, których do tej pory nie przetłumaczono na języki zachodnie. XIV Szamarpa Mipham Czieki Lodro (1952–2014) w wieku czterech lat został rozpoznany przez XVI Karmapę jako czternaste wcielenie w linii Szamarpów – lamów, którzy od XIII wieku tradycyjnie zajmowali najwyższą po Karmapie pozycję w hierarchii szkoły karma kagju. XIV Szamarpa przez wiele lat był jednym z najbliższych uczniów XVI Karmapy, któremu wiernie towarzyszył również na uchodźstwie w Indiach. Po śmierci XVI Karmapy w 1981 roku Szamar Rinpocze kontynuował projekty rozpoczęte przez swojego mistrza, m.in. zakładając w New Delhi uczelnię buddyjską Karmapa International Buddhist Institute. W 1994 roku XIV Szamarpa odnalazł i rozpoznał siedemnastą inkarnację Karmapy – Trinleja Thaje Dordże. Wiele też podróżował po Azji, Ameryce i Europie, gdzie założył liczne ośrodki medytacyjne, działające w ramach międzynarodowej organizacji Bodhi Path. Był jednym z najbardziej znaczących mistrzów buddyjskich naszych czasów i jako indywidualista umiejętnie łączył tybetańską tradycję z wyzwaniami współczesnego świata. Książka zawiera kolorową wkładkę z ilustracjami przedstawiającymi artystyczne prace autorstwa X Karmapy.?

Poruszająca książka „Biblia i Zen” jest pierwszym w Polsce wydaniem książki J. Kakichi Kadowakiego – niezwykłego japońskiego jezuity i mistrza zen - światowgo prekursora działań na rzecz zbliżenia chrześcijaństwa i buddyzmu zen. Autor jest twórcą wyjątkowego Zen-Ignatian Training Program, którego uczestnicy pogłębiają swoją duchowość dzięki „Ćwiczeniom duchowym” św. Ignacego z Loyoli oraz kanonu zen. Autor dziesięciu książek, poświęconych głównie podobieństwom między chrześcijaństwem i zen oraz drogom pogłębienia duchowości chrześcijańskiej. „Zen i Biblia” przetłumaczono dotychczas na 13 języków. W specjalnie napisanym do wydania polskiego przez Roberta Kennedy’ego SJ Wstępie czytamy, że „nic nie porusza naszych serc mocniej niż słowa kogoś, kto przeżył dokładnie to, o czym opowiada” – te słowa ojca Kakichi Kadowakiego SJ są słowami mistrza zen, który pisze z głębi swojego zaakceptowanego oświecenia. Kadowaki mówi o modlitwie chrześcijańskiej z przenikliwością kogoś, kto „pokonał pierwsze bariery i (...) dodatkowe koany” oraz osobiście się przekonał, że „wszystkie rzeczy mają to samo źródło”. Kadowaki twierdzi, ze chrześcijanin nie może trwać przy żadnym rozumieniu, uczuciu czy wyobrażeniu, jakie ma na temat Boga. Musi osobiście doświadczyć, że Bóg nie stoi naprzeciw niego, a w związku z tym nie może już dłużej wyobrażać sobie, że z Nim rozmawia, bowiem wszystkie przepełnione obrazami rozważania są konstrukcjami umysłu. Bóg nie pozostawia żadnej przestrzeni na dialog czy kompromis. Zen i biblia wymaga głębokiego zaangażowania czytelnika. Kadowaki nie rekomenduje zen każdemu chrześcijaninowi ani każdemu buddyście. Praktyka zen jest dla tych, których temperament predestynuje do tego, aby przeniknęła ich głęboka cisza tej wymagającej, ale przynoszącej owoce metody, która prowadzi nas do nieruchomego miejsca w zmieniającym się świecie. Książka zaopatrzona jest w słowniczek objaśniający najtrudniejsze pojęcia. O Autorze: Kakichi Kadowaki SJ jest członkiem japońskiej prowincji Towarzystwa Jezusowego i mistrzem zen. Wychowany w tradycji buddyzmu zen, został następnie ochrzczony przez o. Heinricha Dumoulina SJ, wielkiego badacza buddyzmu. Przez wiele lat był wykładowcą na Wydziale Filozofii jezuickiego Sophia University w Tokio. Prowadzi zen sesshin w ośrodku Karuizawa w Japonii.