Jak przekształcić cierpienie w spokój ducha, radość i wolność: Cztery Szlachetne Prawdy, Szlachetna Ośmiostopniowa Ścieżka oraz inne podstawowe nauki buddyjskie. Thich Nhat Hanh, którego Martin Luther King nazwał „apostołem pokoju”, przedstawia w tej książce podstawowe nauki buddyzmu i przystępnie ukazuje, jak je rozumieć i wprowadzać w życie. Nie zachęca czytelnika do przyjęcia dogmatów religijnych, lecz po prostu uczy korzystać z narzędzi, które pozostawił Budda, by pomóc nam odnaleźć spokój. Poetycki język autora tchnie głęboką mądrością, która pozwala bez lęku spojrzeć na cierpienie i zrozumieć, że może ono być źródłem współczucia, miłości i radości – cech prawdziwego oświecenia. Serce Buddy to prawdziwa skarbnica myśli buddyjskiej dla każdego: laika i fachowca. Thich Nhat Hanh otwiera nam oczy na związek osobistego, wewnętrznego spokoju ducha z pokojem na Ziemi. – jego świątobliwość Dalajlama XIV . Thich Nhat Hanh to prawdziwy poeta. – Robert Lowell

Powstała w 1925 roku Narodowa Organizacja Ochotników (RSS) – na polskim gruncie badawczym bliżej nieznana – stanowi ważny element historii najnowszej współczesnych Indii. W świadomości przeciętnego odbiorcy jedyny fakt kojarzony być może z jej działalnością to ten, iż to właśnie jeden z byłych członków RSS dokonał udanego zamachu na życie Mahatmy Ghandiego. (…) Narodowa Organizacja Ochotników to obecnie potężny ruch zrzeszający niemal dwa miliony członków w ok. 50 tysiącach lokalnych oddziałów, blisko związany z Indyjską Partią Ludową (Bharatiya Janata), obudowany licznymi stowarzyszeniami środowiskowymi, organizacjami studenckimi i związkami zawodowymi. Tak, ze względu na rosnącą pozycję Indii w systemie światowym, ich uwikłanie w rozmaite konflikty regionalne i ponadregionalne, wewnętrzne procesy polityczne i społeczne zachodzące w tym kraju zasługują na baczniejszą niż dotychczas uwagę środowisk naukowych. Prof. dr hab. Adam Jelonek

Mądrość serca wyszła spod pióra wytrawnego nauczyciela duchowego, psychologa i mistrza medytacji o międzynarodowej renomie. Jack Kornfeild omawia kolejno wszystkie najistotniejsze wyzwania i problemy życia duchowego we współczesnym świecie. W tej mądrej, ciepłej i inspirującej książce porusza szeroki zakres najistotniejszych zagadnień, łącznie z tymi, które w literaturze przedmiotu podejmuje się bardzo rzadko. Jest ona odpowiedzią na potrzeby współczesnych poszukujących, zarówno początkujących, jak i zaawansowanych: od współczucia i uzależnień, przez uzdrawianie psychiki i emocji oraz rozwiązywanie problemów dotyczących związków i seksualności, po tworzenie prostoty i równowagi we wszystkich dziedzinach życia. Autor, jak każdy prawdziwy przyjaciel na ścieżce, udziela praktycznych porad oraz prezentuje techniki, medytacje kierowane, przykłady z życia wzięte, koany i inne skarby mądrości, prostujące drogę przez świat. Pozwala spojrzeć na trudności jako ukryte klejnoty, uzdrowić serce, ciało i umysł oraz rozpoznać i pokonać wewnętrzne demony. Radzi, jak utrzymywać zdrowe relacje z nauczycielem. Porusza również takie zagadnienia, jak rozpuszczanie jaźni, odkrywanie prawdziwego ja oraz dojrzałość duchowa i oświecenie. Lektura ta prawdziwie porusza serce i przypomina o obietnicach kryjących się w medytacji i życiu duchowym: rozkwicie wewnętrznego pokoju, pełni i zrozumienia, a przede wszystkim – osiągnięciu szczęścia całkowicie niezależnego od okoliczności zewnętrznych. Pomaga prowadzić głębsze i bardziej satysfakcjonujące życie. Prawdopodobnie najważniejsza książka o medytacji, procesie wewnętrznej transformacji oraz integracji duchowej praktyki z zachodnim stylem życia, jaką do tej pory napisano.

Bogowie i ludzie. Współczesna religijność w Azji Południowo-Wschodniej to książka poświęcona przede wszystkim codziennym praktykom religijnym będącym wyrazem wiary części społeczeństw azjatyckich. Zamieszczone w zbiorze studia powstały w efekcie przeprowadzonych w ostatnich latach badań terenowych. Pierwsza część książki, skupiając się na religijnych uwarunkowaniach współczesnej kultury Indonezji, prezentuje fundamenty ideologiczne największego państwa muzułmańskiego na świecie (narodziny Pancasili), narastające napięcia społeczne wywoływane przez coraz głębszy wpływ islamu na życie codzienne mieszkanek Nusantary, rolę kilku odłamów chrześcijaństwa w przemianach kulturowych wybranych grup etnicznych (Toraja z Sulawesi, Dajaków z Borneo, mieszkańców Flores, zwłaszcza z regionu Ngada), podstawy hinduizmu balijskiego, a także omawia najpowszechniejszy wyraz pobożności ludowej, jakim jest składanie ofiar (sesaji), oraz słynny już na całym świecie wayang kulit, jawajski teatr cieni, który wciąż nosi znamiona rytuału. Druga grupa artykułów podejmuje refleksję na temat nieindonezyjskich społeczeństw tytułowego regionu Azji. Zostają przedstawione uwarunkowania historyczno-kulturowe filipińskich krzyżowań, opis stosunkowo młodej wietnamskiej religii cao dai, wreszcie charakterystyka skomplikowanych dziejów najstarszej istniejącej szkoły buddyzmu, jaką jest birmańska therawada. Dodatkowym wątkiem spajającym wszystkie studia w pewną narracyjną całość, obok prezentacji różnych form pobożności, jest kwestia tożsamości etnicznej (lub narodowej), dla której religia w postkolonialnych społeczeństwach omawianej części świata – i nie tylko tam – ma znaczenie fundamentalne.

Jak starożytna tybetańska praktyka odzyskiwania duszy może przemienić twoje życie. Według tybetańskich wierzeń rodzimy się, mając kontakt z duszą. W ciągu życia jednak go tracimy, wskutek czego cierpimy i chorujemy. W książce tej nauczyciel medytacji Tenzin Wangyal Rinpocze prezentuje pełne mocy praktyki, które mogą nam pomóc połączyć się z naszą autentyczną naturą, tak żebyśmy mogli wieść bardziej radosne i spełnione życie. Oferuje przewodnictwo na drodze przebudzania wrodzonej kreatywności, radości i poczucia lekkości. Stosując medytację i praktyki opisane w tej książce, odnajdziemy dostęp do uzdrawiających sił natury, a także odkryjemy zdolność samouzdrawiania.

XII Pandito Chambo Lama Itigełow w ostatnią medytację zapadł w 1927 roku. Choć pochowany, pozostał w pozycji lotosu, a jego ciało nie uległo rozkładowi. Od 2002 roku, gdy po latach został ekshumowany i umieszczony w szklanym sarkofagu w syberyjskim dacanie iwołgińskim, budzi sensację i kontrowersje. Naukowcy nie potrafią wytłumaczyć tego fenomenu, ale XIV Dalajlama oświadczył, że nic w tym dziwnego: najwięksi mistrzowie buddyjscy potrafią zachowywać ciało w stanie medytacji nawet długo po medycznym stwierdzeniu śmierci.Cudowne ciało Itigełowa przyciąga tłumy. Do buriackiej świątyni przybywają nie tylko zwykli śmiertelnicy, ale także najbardziej wpływowi ludzie światowej polityki. A lama wśród kolorowych straganów pełnych tandetnych pamiątek staje się coraz bardziej pojemnym i nośnym symbolem leczącym prowincjonalne kompleksy i traumy. Symbolem buddyjskiej Wiecznotrwałej Buriacji w ""niepodzielnie prawosławnej Rosji"", a przede wszystkim miejscowej kultury utkanej ze skrawków tradycji mongolskiego stepu i cywilizacji indotybetańskiej.Lama wciąż siedzi i milczy.

Druga część Studiów nad pańćaratrą, nosząca podtytuł W poszukiwaniu tożsamości, jest kontynuacją wątków podjętych w pierwszej części zatytułowanej Studia nad pańćaratrą. Tradycja i współczesność, która była nowatorską w polskiej literaturze indologicznej oraz obszerną prezentacją pańćaratry – jednej z wczesnych indyjskich tradycji religijnych, dopiero od niedawna stanowiącej pole intensywnych badań indologicznych. Pańćaratra odgrywała ważną rolę w kształtowaniu się zjawiska nazywanego hinduizmem i do dziś wywiera znaczny wpływ na życie społeczności wyznawców tradycji hinduistycznych, szczególnie na południu Indii. Autorka zajmuje się kwestią podejmowanych przez przedstawicieli pańćaratry starań o zachowanie czy też uzyskanie statusu tradycji ortodoksyjnej i w pełni autorytatywnej. Przedstawia ważniejsze punkty dyskusji dotyczącej znaczenia pańćaratry, a także prezentuje kilka zagadnień związanych z jej szczególnymi ideami i praktykami, które, stanowiąc o jej wyjątkowości i tożsamości, wpływały na popularność i zdolność przetrwania tej tradycji przez wiele stuleci. Także w tej części znajdzie czytelnik liczne, a zarazem pierwsze polskie przekłady fragmentów tekstów tradycji oraz autorski materiał fotograficzny zebrany podczas badań terenowych w Indiach.

We Wprowadzeniu do buddyzmu Zen D.T. Suzuki opisuje naturę, techniki i praktyki Zen z wyjątkową jasnością, mądrością i otwartością. Zen jest opisany przez autora jako podstawowy klucz do zrozumienia kultury Orientu. A zarazem ta książka to klucz, to esencja wiedzy dla wszystkich, którzy chcieliby zrozumieć psychologię Dalekiego Wschodu. Ale trzeba też pamiętać, że – jak pisze autor – Zen zaczyna się i kończy na osobiście zdobytym doświadczeniu. Ci, którzy nie mogą oprzeć się na własnym doświadczeniu, niczego nie rozumieją. I dalej: Zen z całą mocą i uporem domaga się wewnętrznego duchowego przeżycia. Prace Daisetza Teitaro Suzukiego na temat buddyzmu Zen stanowią jedno z najwybitniejszych osiągnięć w zakresie wiedzy o współczesnym buddyzmie.

Indyjskie inspiracje teorii mitu Mircei Eliadego i Josepha Campbella

Zawiera CD z nagraniami medytacyjnymi. Fascynująca, osobista relacja z podróży i życia w buddyjskich klasztorach w Tajlandii. Opisująca bezpośrednie doświadczenie praktyki duchowej, której korzenie sięgają tysięcy lat. Przedstawiająca współczesny i dawny buddyzm, współczesną i dawną Tajlandię. To niezbędna lektura dla wszystkich, którzy chcą lepiej poznać buddyzm, Tajlandię i jej mieszkańców. Dla praktykujących medytację i podróżujących do Azji Południowo-Wschodniej. Książka zawiera praktyczne wskazówki, jak dojechać, żyć i praktykować w klasztorach w Tajlandii. Tomasz Kryszczyński – psycholog, od lat zajmuje się praktyką medytacyjną. W różnych klasztorach buddyjskich spędził łącznie kilkanaście miesięcy, badając i doświadczając osobiście życia we wspólnotach monastycznych. W trakcie licznych podróży do Tajlandii poznawał praktykę duchową mieszkańców tego kraju. Jest nauczycielem MBSR (Mindfulness Based Stress Reduction – Redukcja stresu oparta na uważności) i MBCT (Mindfulness Based Cognitive Therapy – Terapia kognitywna oparta na uważności).

Współczesny świat nas nie rozpieszcza. Żyjemy w coraz większym stresie i mamy bardzo mało czasu dla siebie. Nieustannie wymaga się od nas zachowań sprzecznych z naszą naturą, a każde niepowodzenie wpędza nas w depresję. Gdzie znaleźć panaceum na codzienne bolączki i odnaleźć promień słońca nawet w najbardziej ponury dzień? Odpowiedzi udziela ceniony buddyjski mnich. Ajahn Brahm jest Anglikiem, który wiele lat spędził w buddyjskim klasztorze w Tajlandii. Jego pochodzenie umożliwia mu przedstawianie mądrości Wschodu w sposób przyswajalny dla ludzi Zachodu. Tak jest również w przypadku tej książki, która składa się z ponad stu zabawnych opowieści pokazujących, jak można skorzystać z buddyjskiej mądrości. I to niezależnie od wyznania! Z tej publikacji dowiesz się, dlaczego nigdy nie wolno się poddawać i poznasz niezawodny sposób na bezkonfliktowe zdyscyplinowanie niepokornego dziecka bądź innego członka rodziny. Poznasz przykłady, w których obrzucenie błotem, wyzwiskami bądź ekskrementami stanowi przyczynę satysfakcji i zadowolenia oraz nauczysz się świadomie modyfikować własne nastawienie. Ujrzysz zarówno siłę przyjaźni, jak i koszty samolubstwa. Dowiesz się jak wyjść z opresji i odzyskać pogodę ducha, nawet po tragicznych wydarzeniach. Uzyskasz bezcenną licencję na szczęście oraz pozwolenie na gorszy humor. Autor zdradzi Ci, co zrobić, gdy goni cię trumna oraz... jakie są korzyści ze śmierci w katastrofie lotniczej. Poznasz również cechy małpiego umysłu i wprowadzisz w swoim życiu moc medytacji. Oraz wiele, wiele więcej! Opowieści, które zmienią Twoje życie na lepsze!

Wielu uważa za oczywistość, że wraz z określonym wiekiem przychodzi dojrzałość. Cóż za pomyłka! Książka „Na swoim miejscu” Normana Fischera jest genialną kontemplacją dojrzałości, która odpowiada na jedno z wielkich ludzkich pytań, mianowicie, co to znaczy dorastać. Kolejne jej strony dostarczają praktycznego przewodnika umiejętnego żeglowania w obszarze spraw naszego dorosłego życia. Dorastanie wydarza się, czy tego chcemy, czy nie, jednakże sama dojrzałość wymaga pielęgnowania. Fischer, będąc opiekunem czterech nastoletnich chłopców, stanął wobec wyzwania - refleksji nad własnym poczuciem dojrzałości. Zaczął badać osądy, te z góry wyrobione na temat znaczenia „bycia dorosłym”. Pokazał jak kluczowa dla naszego spełnionego, zaangażowanego życia jest prawdziwa dojrzałość. „Na swoim miejscu” opisuje szczegółowo cechy osoby dojrzałej i wskazuje na sposób, w jaki jej atrybuty pomagają uśmierzyć cierpienie i wzbogacić relacje między ludźmi. Fischer, mówiąc o takich przymiotach jak świadomość, odpowiedzialność, humor, akceptacja i pokora, wnosi świeżą, nową, czasami zaskakującą perspektywę, która potrafi stare idee postawić na głowie i ponownie ożywić nasze rozumienie znaczenia bycia dojrzałym. „Odnajdywac´ swoje miejsce, to dojrzewac´, dorastac´ do tego, kim jestes´my.” O autorze: Norman Fischer jest kapłanem Zen, mężem, ojcem, poetą i nauczycielem o szerokich zainteresowaniach i pasjach. Podczas prawie trzydziestu lat pełnił wiele funkcji w Centrum Zen w San Francisco. Był m. in. dyrektorem, tenzo (główny kucharz w klasztorze), tanto (odpowiedzialny za naukę postawy medytacyjnej na sessin) i menadżerem operacyjnym. W roku 2000 odszedł na emeryturę z funkcji opata Centrum Zen i zaczął głosić nauki buddyjskie w świecie. Nadal pracuje jako starszy nauczyciel Dharmy w Centrum Zen. Wierzy, że można praktykować wyrzeczenie, prowadzić życie religijne w pełni zaangażowane, które nie wyklucza ani rodziny ani pracy ani namiętnego zainteresowania światem. Jego nauczanie zen charakteryzuje eklektyzm, otwartość, ciepło, zdrowy rozsadek i gotowość, żeby zostawić wszystko, nawet zen. W latach 70- i 80-tych był członkiem tętniącej życiem grupy poetów Bay Area, brał żywy udział w odczytach, publikacjach i wydarzeniach poetyckich. Współpracował z muzykami i tancerzami w tworzeniu widowisk w Green Gulch z okazji dnia narodzin Buddy i Parinirvana Day (dzień śmierci Buddy). Poezje Normana cechują poszukiwania lingwistyczne, humor, nieszablonowe duchowe wglądy i różnorodność. Obok poezji, tradycyjnego zen i nauczania buddyzmu pisarz interesuje się w sposób szczególny adaptacją medytacji zen i jej rozumienia do kultury Zachodu i codziennego życia, do świata biznesu, prawników, rozwiązywania konfliktów, dialogu międzyreligijnego (zajmuje się przede wszystkim medytacją żydowską i katolickim dialogiem między-monastycznym), opieki nad umierającymi (nauczał przez wiele lat w ramach projektu Zen Hospice Project), świata technologii etc. Wybrane opinie o książce: „Inspirująca prezentacja dojrzałości, Zen-owska w swojej eleganckiej prostocie, cudownie mądra.” Sylvia Boorstein, autorka Pay Attention, For Goodness’ Sake Niezwykle głęboka, poruszająca i nośna... Każde słowo jest okazją do dawania sobie wsparcia w najpraktyczniejszy ze sposobów, poprzez coś, co może oznaczać bycie najlepszą wersją siebie i podążanie ścieżką mądrego działania, współczucia i integralności. Jon Kabat-Zinn, autor Wherever You Go, There You Are and Full Catastrophe Living „Przemyślana, mądra, intencjonalna, piękna. Potrafi stawiać pytania z serca.” Jack Kornfield, autor A Path With Heart „Ta książka pięknie pokazuje, że prawdziwa dojrzałość znaczy więcej niż fizyczny wysiłek, jest procesem trwającym całe życie.” Noah Levine, autor Dharma Punx „Książka dająca orzeźwienie! Dla każdego, kto zmaga się ze swoja praktyką, pośród złożoności, frustracji i dwuznaczności realnego życia.” Charlotte Joko Beck, autor Zen na co dzień

Unikatowy wgląd w tybetańską duchowość i życie mnicha.Chgyam Trungpa (1939-1987) w wieku trzynastu miesięcy został rozpoznany jako jedenaste wcielenie Trungpy Tulku, dzierżyciela buddyjskiej linii kagju i njingma. Odbył intensywny trening w medytacji, buddyjskich naukach i filozofii, a jako nastolatek został opatem klasztorów Surmang. Po inwazji komunistycznych Chin na Tybet w 1959 r. musiał uciekać z kraju - tak rozpoczęła się jego wielomiesięczna wyczerpująca tułaczka po Himalajach. W końcu znalazł się w Indiach, a w 1963 r. wyjechał na studia do Oksfordu. W latach 70. przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie intensywnie nauczał dharmy, stając się jednym z najwybitniejszych buddyjskich nauczycieli na Zachodzie.Urodzony w Tybecie to wyjątkowa książka - Chgyam Trungpa wspomina w niej swoje klasztorne dzieciństwo i doświadczenia młodziutkiego mnicha, a także bliskie więzi z nauczycielami, dając unikatowy, wręcz intymny wgląd w życie tybetańskiego lamy. Barwnie opisuje trudy wędrówki do Indii, a wreszcie mówi o dalszym rozwoju duchowym i niełatwej drodze, jaką przebył na Zachodzie.(...) to niezwykła książka. Nie jest jedynie dokumentem historycznym, pozycją o kulturze Tybetu, lecz odkrywa wiele subtelności życia w tym kraju. Pokazuje duchowy rozwój ucznia i nauczyciela, a także, niezależnie od kultury i polityki, prawdziwą twarz wszystkich mieszkańców. (...) Świadomość wielu trudów i wyzwań, przed jakimi stanął Chgyam Trungpa, oraz to, że poradził sobie z nimi z odwagą, humorem i wiarą w duchowe prawdy Tybetu, sprawiły, że książka ta od zawsze mnie inspiruje. Mam nadzieję, że jego życie będzie wzorem, który zainspiruje również czytelnika. - Sakjong Mipham Rinpocze

W poszukiwaniu równowagi Tao jest bezdennym naczyniem; Używane przez Jaźń, nie jest napełnione światem; Nie może być cięte, wiązane, zaciemniane czy uciszane; Jego głębie są ukryte, wszechobecne i wieczne… Tao Te Ching Wiara tym się różni od wiedzy, że można przestać wierzyć, ale nie można przestać wiedzieć. mądrość taoistyczna Oto trzymasz w dłoniach kanon taoizmu. Pierwszą oświeconą księgę, pochodzącą z tajemniczego Państwa Środka. Interpretację legendarnego pergaminu Starego Mistrza Lao Tse. Dzieło, któremu początek dała symboliczna, rozpoznawalna na całym świecie figura Tai Gi — dwójnia zasad yin-yang. Jeżeli robisz coś dla siebie, to nie rób tego kosztem innych; jeżeli robisz coś dla innych, to nie rób tego kosztem siebie. mądrość taoistyczna Stworzona ponad dwa tysiące lat temu Tao Te Ching jest klasycznym dziełem literatury filozoficznej. Według jej mądrości żadna Twoja cecha nie różni się od cech doskonałego władcy, genialnego myśliciela czy wielkodusznego filantropa. Osiemdziesiąt jeden rozdziałów z dobrymi, przemyślanymi, choć czasem przewrotnymi radami pomoże Ci odnaleźć siebie nawet w dzisiejszym chaotycznym świecie. Wysiądź na chwilę z samochodu czy metra, zatrzymaj się w biegu i wkrocz na drogę tao — drogę pełną harmonii, emanującą siłą i spokojem. Idź nią, studiuj słowa księgi. Poczuj, jak odzyskujesz równowagę, doskonalisz umiejętności przywódcze i biznesowe, stając się przy tym osobą skromną, spontaniczną i wspaniałomyślną. Powrócić do korzeni to odnaleźć spokój. Tao Te Ching Szukaj harmonii między tym, co codzienne, a tym, co duchowe. Słuchaj swojego Mistrza i uwierz, że "wszystko wraca do swoich korzeni". Wyrównaj oddech, oczyść swoje myśli. Mocne uderzenie — przekonują taoiści — często zawodzi tam, gdzie wystarczy lekkie muśnięcie. Podążaj drogą tao, poznaj istotę wszystkich rzeczy, aby na końcu odnaleźć spokój. Prawdziwa Mądrość szuka w myśleniu — głębi w mówieniu — prawdy w dawaniu — miłości w rządzeniu — ładu w pracy — dzielności w mieszkaniu — prostoty w działaniu — odpowiedniej pory Tao Te Ching John C.H. Wu dokonał niezwykłego dzieła. Przełożył ten subtelny tekst na język angielski, nie ujmując nic ze świeżości i głębokości oryginału. Doktor Wu jest prawnikiem i uczonym. Słynie jako badacz taoizmu oraz tłumacz wielu tekstów z kanonu tao i zen, a także chińskiej poezji. Trudno o lepszego tłumacza Księgi Tao Te Ching niż dr John C.H. Wu. Jego przekład jest zaiste wyśmienity. Niezbędny nie tylko dla naszego rozwoju, ale wręcz dla przetrwania. Thomas Merton Wreszcie — naucz się odrzucać to, czego się nauczyłeś… mądrość taoistyczna

Śantidewa, autor Drogi ku Przebudzeniu, był mnichem i studentem słynnego uniwersytetu-klasztoru Nalanda, założonego w V wieku w północnoindyjskim stanie Bihar.Droga ku Przebudzeniu (Bodhicaryavatara) to jeden z fundamentalnych tekstów tradycji mahajany, czyli buddyzmu ""wielkiego wozu"". Przyjmuje się, że powstał on na początku VIII w. n.e.Dzieło to zawiera bardzo osobiste wyłożenie drogi, którą winien podążać ten, komu bliski jest ideał bodhisattwy - istoty, która doznała Przebudzenia i która uwolniwszy się od daremności oraz boleści kołowrotu wcieleń, z poświęceniem oddaje się pracy na rzecz wyzwolenia wszystkich istot.Droga ku Przebudzeniu to wnikliwy opis kolejnych etapów prowadzących do owego celu.

Książka wybitnego indologa, profesora Uniwersytetu Warszawskiego, jest rezultatem pięćdziesięcioletniej zażyłości z Indiami, w tym czternastu lat spędzonych w samych Indiach. Uczestnikami spotkania w tej książce są dwie rzeczywistości – hinduska i chrześcijańska. Autor stawia w niej tezę o zastanawiającej zbieżności doktrynalnej chrześcijaństwa i najstarszej – wedyjskiej – fazy hinduizmu oraz - niczym tłumacz kabinowy - pragnie pomóc obu stronom we wzajemnym zrozumieniu.

Amerykański mistrz zen Jakusho Kwong pokazuje, jak dzięki zrozumieniu prostych buddyjskich praktyk i idei strzec skarbu zwyczajnych czynności codziennego życia. Spontaniczny, poetycki i pragmatyczny styl nauczania autora - przypominający jego poprzednika, rosziego Shunryu Suzukiego (w Polsce znanego jako autora jednej z najlepszych współczesnych książek na temat zen "Umysł zen, umysł początkującego") - zabiera nas w ekscytującą podróż do serca zen. Przekazywanie najintymniejszych rzeczy w sposób prosty i zrozumiały pomaga nam rozpalać własną witalność, mądrość, współczucie i uczucie bliskości ze światem. To jakby prowadzić rozmowę z własną jaźnią. Na początku inspiracją do studiowania buddyzmu zen była dla rosziego Kwonga zenga, czyli starożytna sztuka kaligrafii zen. Autor łączy w książce przykłady własnego unikatowego stylu odręcznego pisma z opowieściami zen, osobistymi anegdotami i naukami, przejrzystymi i inspirującymi. Wszystko to razem tworzy osobisty obraz świata zen, który przynosi oświecenie. O autorze: Roshi Jakusho Kwong (ur. 1935) jest amerykańskim mnichem i mistrzem zen w tradycji japońskiego zen soto. Studiowanie zen zaczął pod kierunkiem Shunryu Suzuki roshiego. Tytuł nauczyciela zen – Dendo Kyoshi – otrzymał w 1995 roku. Jest jednym z zaledwie kilkunastu zachodnich nauczycieli zen, którym przyznano tę godność. Od prawie trzydziestu lat prowadzi międzynarodową sangę w Islandii i w Polsce. Uczestniczy w ekumenicznych medytacjach w Klasztorze Benedyktynów w Lubiniu (koło Poznania), obecnie organizowanych przez ojca Maksymiliana Nawarę. Zen, jakiego naucza, nie jest niczym szczególnym, lecz po prostu życiem, którym przesycamy każdą chwilę. Opinie, komentarze do książki: "Jeśli nie panujemy nad swoim życiem, ono panuje nad nami". A Roszi Kwong powiedział - i uwierzyłem mu - że można odwrotnie: panować nad swoim życiem przez panowanie nad sobą". Jacek Kuroń "Mam zaszczyt znać Rosziego Kwonga. Każde spotkanie z Nim to dla mnie olbrzymia radość. Świat wokół niego staje się miejscem dobrym, przyjaznym, właściwym. Teraz Roszi Kwong może rozjaśnić również wasze życie". Katarzyna Grochola "Święty Benedykt i Bodhidharma 1 500 lat temu niezależnie wkraczali na ścieżki kontemplacji. Dziś wielu mnichów buddyjskich i benedyktyńskich inspiruje siebie nawzajem na tej drodze. Roszi Kwong znany jest w wielu chrześcijańskich klasztorach. Każdy katolik, który zgodnie z duchem Sobru Watykańskiego II szuka tego, co jest ludziom wspólne, odnajdzie w książce Rosziego Kwonga »promień owej Prawdy, która oświeca wszystkich ludzi«". o. Jan M. Bereza OSB „Każdy, kto szczerze pragnie uświadomić sobie swoją źródłową naturę i zgodnie z nią żyć – niezależnie od tego, jaką reprezentuje szkołę – skorzysta dzięki tym przejrzystym i wiele wyjaśniającym naukom o praktyce buddyzmu zen w stylu Soto. Książkę rosziego Jakusho Kwonga świetnie się czyta, jest ona ogromnie inspirująca, bo jej treść wypływa z samego serca wieloletniej praktyki autora i z jego doświadczeń.” Czcigodny Tenzin Palmo "Roszi Kwong to prawdziwy nauczyciel. Jego książka przemawia zarówno do osób świeckich, jak i do ludzi poważnie zajmujących się praktyką buddyzmu zen. Autor potrafi wyciągnąć naukę zarówno z tego, jak kupował swoim synom buty, jak i z prawie czterdziestu lat praktyki zenistycznej i studiów pod kierunkiem wielkich mistrzów z całego świata. Ta książka to istny skarb!" Eleanor Coppola – pisarka, artystka, filmowiec "Za pomocą tej praktycznej, a zarazem głębokiej książki, w której zawarł esencję swoich wieloletnich doświadczeń zarówno w roli nauczyciela, jak i ucznia, roszi Kwong wprowadza nas w sedno praktyki zen." Sakyong Mipham Rinpocze, tłumacz buddyjskiej linii przekazu Shambala i autor książki Turning the Mind into an Ally

Nie jest to kolejna książka o buddyzmie opracowana przy pomocy procesora tekstów. Jest to zapis dokonany w sytuacji, w której buddysta dzieli się swym doświadczeniem z innymi, tak samo jak nauka Buddy to dokonany przez innych zapis doświadczeń, którymi dzielił się Budda. Słowa Sangharakszity kryją w sobie pół wieku kontemplowania i praktykowania nauk Buddy - poparte są również wielkim oczytaniem i jeszcze większym doświadczeniem życiowym zdobytym zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie. O sile Sangharakszity świadczy fakt, że na polu od lat opanowanym w wielkiej mierze przez mętny mistycyzm, wyssane z palca teorie i barwny żargon psychologiczny, zdołał sprawić, że nie przeinaczone przesłanie Buddy nabrało dla nas wielkiego znaczenia. Te mowy, wygłaszane w ciągu ostatnich dwudziestu pięciu lat w bardzo różnym czasie i do bardzo różnych słuchaczy, poddawane były gruntownej redakcji - skracane, a w niektórych przypadkach łączone z materiałem z innych mów na ten sam temat. Mamy jednak nadzieję, że efekt tej pracy zachował nieco świeżości i spontaniczności tych żywych spotkań.

W 2012 roku trzydziestoośmioletni Ian Thorson zmarł w górach w Arizonie z powodu odwodnienia i dyzenterii. Medytował w pobliżu ośrodka, w którym nauczyciel duchowy gesze Michael Roach propagował własną nieortodoksyjną interpretacją buddyzmu tybetańskiego. Zaintrygowany tą tragedią Scott Carney, dziennikarz i antropolog, który przez sześć lat studiował buddyzm w Indiach, zastanawia się, jak daleko niektórzy potrafią się posunąć w pogoni za obietnicą oświecenia. Carney przedstawia niejasne okoliczności śmierci Thorsona, analizując zarazem szczególną amerykańską skłonność do traktowania wschodnich tradycji religijnych jak klocków lego, z których można budować dowolne konstrukcje, i ocenia koszty obsesyjnego dążenia do transcendencji. W fascynującej relacji, zawierającej fragmenty prywatnych zapisków Thorsona i opowieści byłych uczniów Roacha o cudach i czarnej magii, pełnych erotyki rytuałach i tantrycznych inicjacjach, dowodzi, że droga do oświecenia może być zdradliwa i pełna pułapek.

Radość czerpana z materialnych przedmiotów nigdy nie będzie trwać wiecznie. Dlaczego? Dlatego że przedmioty te przemijają. Przejawy materii począwszy od naszych niewielkich ciał, a na gigantycznych układach gwiezdnych skończywszy pojawiają się niczym piana na falach na pewien czas, aby zniknąć na zawsze.