W tej sferze znajdą dla siebie lekturę miłośnicy wiedzy duchowej. Książki o religii, buddyźmie, zen, o wierzeniach Dalekiego Wschodu, religie w kulturze popularnej Japonii. Buddyzm jest nie tylko praktykowany przez miliony ludzi na całym świecie, stanowi także inspirację dla tych, którzy pragną lepszego życia - czerpią z niego naukowcy, artyści i intelektualiści. Główne tradycje buddyzmu wniosły do świata bogatą mozaikę wiedzy oraz kultury duchowej i społecznej.
Nie jest to kolejna książka o buddyzmie opracowana przy pomocy procesora tekstów. Jest to zapis dokonany w sytuacji, w której buddysta dzieli się swym doświadczeniem z innymi, tak samo jak nauka Buddy to dokonany przez innych zapis doświadczeń, którymi dzielił się Budda. Słowa Sangharakszity kryją w sobie pół wieku kontemplowania i praktykowania nauk Buddy - poparte są również wielkim oczytaniem i jeszcze większym doświadczeniem życiowym zdobytym zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie. O sile Sangharakszity świadczy fakt, że na polu od lat opanowanym w wielkiej mierze przez mętny mistycyzm, wyssane z palca teorie i barwny żargon psychologiczny, zdołał sprawić, że nie przeinaczone przesłanie Buddy nabrało dla nas wielkiego znaczenia. Te mowy, wygłaszane w ciągu ostatnich dwudziestu pięciu lat w bardzo różnym czasie i do bardzo różnych słuchaczy, poddawane były gruntownej redakcji - skracane, a w niektórych przypadkach łączone z materiałem z innych mów na ten sam temat. Mamy jednak nadzieję, że efekt tej pracy zachował nieco świeżości i spontaniczności tych żywych spotkań.
W 2012 roku trzydziestoośmioletni Ian Thorson zmarł w górach w Arizonie z powodu odwodnienia i dyzenterii. Medytował w pobliżu ośrodka, w którym nauczyciel duchowy gesze Michael Roach propagował własną nieortodoksyjną interpretacją buddyzmu tybetańskiego. Zaintrygowany tą tragedią Scott Carney, dziennikarz i antropolog, który przez sześć lat studiował buddyzm w Indiach, zastanawia się, jak daleko niektórzy potrafią się posunąć w pogoni za obietnicą oświecenia. Carney przedstawia niejasne okoliczności śmierci Thorsona, analizując zarazem szczególną amerykańską skłonność do traktowania wschodnich tradycji religijnych jak klocków lego, z których można budować dowolne konstrukcje, i ocenia koszty obsesyjnego dążenia do transcendencji. W fascynującej relacji, zawierającej fragmenty prywatnych zapisków Thorsona i opowieści byłych uczniów Roacha o cudach i czarnej magii, pełnych erotyki rytuałach i tantrycznych inicjacjach, dowodzi, że droga do oświecenia może być zdradliwa i pełna pułapek.
Dwa i pół tysiąca lat temu w Gaja w Indiach, książę Siddharta Gautama z rodu Siakjów doświadczył Przebudzenia.Doświadczenie Przebudzenia - Bodhi stanowi istotę buddyzmu. Cała jego filozofia i wszystkie techniki medytacyjne mają na celu doprowadzenie praktykującego do tego właśnie doświadczenia. Pierwsze słowa Siddharty po Przebudzeniu brzmiały: ""O jakże wspaniale! Każda istota bez wyjątku jest Buddą"".
W książce Narodziny, życie i śmierć Czogjal Namkhai Norbu, wielki tybetański mistrz dzogczen i wybitny erudyta w zakresie wiedzy o kulturze dawnego Tybetu, przedstawia fundamentalne kwestie ludzkiej egzystencji z perspektywy nauk dzogczen i medycyny tybetańskiej. Książka ta jest także rodzajem poradnika, objaśniającego jak mamy postępować w codziennym życiu, aby stało się ono lepsze, nabrało głębszego, a nawet ostatecznego sensu.W części pierwszej autor wprowadza główne terminy medycyny tybetańskiej definiuje i objaśnia funkcjonowanie i związki pomiędzy trzema humorami i składnikami organicznymi. Część druga, Narodziny, zawiera między innymi opis rozwoju płodu oraz wskazówki dla kobiet w ciąży. Część trzecia, Życie, opisuje jak utrzymać w dobrym zdrowiu trzy aspekty naszej egzystencji (ciało, głos i umysł). Ukazuje, w jaki sposób brak równowagi między humorami prowadzi do chorób. Ostatnia część, Śmierć, dotyczy procesu śmierci oraz zawiera wyjaśnienia i nauki, jak w stanach bardo uzyskać wyzwolenie.Autor pokazuje też, jak ważne jest ciągłe utrzymywanie obecnoości i świadomości, zarówno dla życia w zdrowiu i szczęściu, jak i dla urzeczywistnienia.
Kolejna znakomita książka autorstwa Dalajlamy i Daniela Golemana!
Od ponad pół wieku Jego Świątobliwość Dalajlama w swoich książkach, jak m.in. Sztuka szczęścia czy Uzdrawianie gniewu, prowadzi nas na ścieżce do współczucia i uczy doskonalić swoje życie wewnętrzne. W Sile dobra wraz z Danielem Golemanem, swym przyjacielem i autorem bestsellerowej Inteligencji emocjonalnej, wyjaśnia, jak emanować dobrą energię na zewnątrz i wykorzystać ją, by przekształcać nasz świat w praktyczny i pozytywny sposób. Ta inspirująca praca łączy główne koncepcje Dalajlamy, potwierdzające je naukowe dowody i historie ludzi, którzy wcielili je w życie, pokazując nam, jak dzięki właściwemu ukierunkowaniu duchowej energii można uporać się z dręczącymi ludzkość problemami.
Dalajlama jest nie tylko duchowym przywódcą Tybetańczyków, ale i wizjonerem, który ma głęboką świadomość bolączek współczesnego świata oraz jasną wizję tego, jak można im przeciwdziałać. Wspólnie z Danielem Golemanem napisali już książkę Emocje destrukcyjne: jak możemy je przezwyciężyć (REBIS 2003).
To pierwsza tego rodzaju publikacja w Polsce, ponownie wydawana w nowej szacie graficznej. Zawiera ponad 400 najwazniejszych symboli, pomagając rozszyfrować ich znaczenie i genezę. Zamieszczone tu komentarze dostarczają także ogromnej wiedzy o duchowej i materialnej kulturze Chińczyków. Dopełnieniem informacji o symbolach są ich plastyczne wizerunki, będące często reprodukcjami znakomitych dzieł chińskiej sztuki.
Oto pozycja traktująca o podstawowych kwestiach dotyczących zen: Co to jest zen? Jak go praktykować? Jak ma się on do chrześcijaństwa? Zaznajomiony zarówno z Mistrzem Hakuinem i Mistrzem Gasanem, jak i z Johnem Steinbeckiem oraz Edną OBrien, ojciec Kennedy Sensei udostępnia nam dwie bogate tradycje medytacyjne, byśmy mogli delektować się ich mądrością.
W tym niezwykłym pamiętniku Radhanath Swami opowiada o przygodzie, miłości i mistycyzmie. Czytelnicy podążają za Richardem Slavinem od peryferii Chicago do jaskiń w Himalajach. Podczas tej wędrówki z młodego poszukiwacza przemienia się on w szanowanego przewodnika duchowego. Podróż do domu jest osobistym opisem kolejnych kroków prowadzących do zdobycia samoświadomości, jak również przenikliwym wejrzeniem w serce mistycznych tradycji i wyzwań, z którymi muszą zmierzyć się wszystkie dusze na drodze do wewnętrznej harmonii i połączenia z Boskością.Po latach podróży ścieżką pielgrzyma, nie raz ocierając się o śmierć i zdobywając wiedzę od zaawansowanych joginów, Radhanath Swami w końcu dociera do sanktuarium mistycznej kultury Indii i odnajduje miłość, której poszukiwał. Swoją historię opowiada czytelnikowi z niespotykaną szczerością, od pierwszego momentu porywając go w ujmującą, pełną humoru i podnoszącą na duchu podróż.
Historia czterech pokoleń amerykańskiej rodziny, a zarazem historia dążenia do duchowego oświecenia i opowieść o miłości na tle gwałtownych przemian zachodzących w świecie. Losy bohaterów przeplatają się z losami trzech boskich wcieleń (awatarów): Shirdi Sai Baby, Sathyi Sai Baby i Premy Sai.
Jest tylko jedna kasta, kasta ludzkości.
Jest tylko jedna religia, religia miłości.
Jest tylko jeden jeżyk, jeżyk serca.
Jest tylko jeden Bóg i jest On wszechobecny.
Sathya Sai Baba
"Jesteś Bogiem" słyszałem Sai Babę, wypowiadającego to zdanie do ludzi pytających Go o jego boskość. Po takim stwierdzeniu pytający będzie najprawdopodobniej wyglądał na oszołomionego i niedowierzającego. Może też po prostu zachować kamienny wyraz twarzy, jakby takie stwierdzenie było akceptowane, jednak miało niewiele wspólnego z rzeczywistością. Jest to jednak najbardziej podstawowa prawda duchowa, mówiąca o ludzkiej tożsamości - prawda, którą Sai Baba stara się stopniowo wdrażać.
Nasiona tej prawdy zostały zasiane dawno temu w Upaniszadach - hinduskiej filozofii - i przez wieki były pielęgnowane przez wielu wspaniałych nauczycieli pojawiających się na świecie, włączając w to Jezusa, który powiedział: "Jestem w Ojcu, a wy jesteście we Mnie, tak jak Ja jestem w was".
Rozdział 1
Sai Baba i Ty 9
Rozdział 2
Metafizyka i boskie uzdrawianie 19
Rozdział 3
Ponadnaturalna moc 59
Rozdział 4
Formy Sai 83
Rozdział 5
Wykorzystywanie innych form 95
Rozdział 6
Przemiana i ratowanie ludzi ;. 111
Rozdział 7
Nauka Sai i droga Sai 127
Rozdział 8
Medytacja 151
Rozdział 9
Sai Baba i Chrystus 159
Rozdział 10
Sai Baba i islam 175
Rozdział 11
Baba i buddyzm 187
Rozdział 14
Poprzez inne lampy 199
Rozdział 13
Baba i teozofia 215
Rozdział 14
Boskie misterium 233
Rozdział 15
Spojrzeć na jego twarz 247
Dodatek A
Esencja Wedanty 259
Dodatek B
Fundamenty teozofii 263
Dodatek C
Zarys Wieczystej Filozofii 265
Nagrodzony Oscarem aktor Jeff Bridges i jego buddyjski nauczyciel Rosi Bernie Glassman przyjaźnią się od ponad dziesięciu lat. W sierpniu 2013 roku opublikowali książkę „The Dude and the Zen Master”, rozmowę dwojga przyjaciół o tym, co robić w życiu, o spokoju ducha, prawdach życiowych, medytacji i oczywiście o filmach.
W książce, obfitującej w buddyjskie mądrości życiowe, przyjaciele często przywołują metaforę życia jako łodzi, w której, wiosłując, wciąż płyniemy do brzegu, łudząc się, że dotarcie do celu wędrówki da nam szczęście. Tymczasem zen mówi, że drugi brzeg, czyli to, czego szukamy – sens życia, szczęście, spokój – jest pod naszymi stopami. Może nam się wydawać, że to coś, co należy osiągnąć, jak sławę, sukces albo oświecenie i właśnie dlatego nie dostrzegamy, że już jesteśmy u celu.
Tybetańska tradycja Bön, wywodząca się ze środkowo-azjatyckiego szamanizmu, a w XX wieku uznana za „piątą szkołę buddyzmu tybetańskiego”, należy do najstarszych duchowych linii przekazu, jakie zachowaly ciągłość do czasów współczesnych. Jej mitycznym założycielem był ahistoryczny Budda Tonpa Shenrab, żyjący w krainie Olmo Lungring wiele tysięcy lat przed narodzinami Buddy Siakjamuniego. Nauki Bön obejmują praktyki szamańskie, magiczne i tantryczne, lecz ich najwyższą i najbardziej ezoteryczną formę stanowi dzogczen – Wielka Doskonałość – czyli niestopniowa, bezpośrednia droga do wyzwolenia ze świata złudzeń.
Napisane przez Shardzę Tashi Gyaltsena i opatrzone komentarzem przez Lopona Tenzina Namdaka, Krople serca dharmakai stanowią wyjątkowe wprowadzenie w dzogczen, zawierając nauki o naturze umysłu i sposobach jej urzeczywistniania, w tym niezwykle rzadko ujawniane publicznie praktyki trekczie i thogal – służące odcinaniu iluzji i bezpośredniemu przechodzeniu w stan spontanicznej obecności. Omawiają też zwięźle historię Bön, przypadki urzeczywistniania Tęczowego Ciała przez tybetańskich mistrzów oraz szereg praktyk związanych z przenoszeniem świadomości w chwili śmierci. Mamy tu więc do czynienia z kompletnym kompendium świadomego życia i umierania.
Oto jedna z najważniejszych książek na temat dzogczen. Znajduje to potwierdzenie w fakcie, że jej autor, Shardza Tashi Gyaltsen, należał do nielicznych osób, które urzeczywistniły Tęczowe Ciało. Ów niezwykły tekst zostaje tu przedstawiony w jasnym i klarownym opracowaniu mojego rdzennego mistrza, Lopona Tenzina Namdaka.
– Tenzin Wangyal Rinpocze, mistrz dzogczen, autor m.in. Cudów naturalnego umysłu
Dla wielu czytelników to właśnie dzieło może stanowić pierwszy kontakt z Bön, rdzenną tradycją duchową Tybetu. Krople serca dharmakai to niezwykle inspirujący tekst, który bez wątpienia dowodzi, że ta właśnie tradycja stanowi nieocenione źródło nauk dzogczen.
– „Tricycle: The Buddhist Review”
Shardza Tashi Gyaltsen (1859-1935) – jeden z najwybitniejszych mistrzów dzogczen w tradycji Bön, autor Kropli serca dharmakai, który w chwili śmierci urzeczywistnił Tęczowe Ciało, czyli rozpuścił się w świetle.
Lopon Tenzin Namdak (ur. 1926) – współcześnie żyjący mistrz dzogczen, twórca Tybetańskiej Fundacji Bön, założyciel klasztorów Menri w Dolanji i Triten Norbutse w Kathmandu, w dużej mierze odpowiedzialny za wielkie odrodzenie Bön w XX wieku. Autor komentarza do Kropli serca dharmakai.
X Karmapa Czojing Dordże (1604–1674) był nie tylko zwierzchnikiem szkoły karma kagju buddyzmu tybetańskiego, ale również utalentowanym artystą. Żył w czasach, kiedy polityczny pejzaż Tybetu ulegał wyraźnym przekształceniom, sam jednak unikał angażowania się w działalność polityczną. Uważany za niekonwencjonalnego, a nawet ekscentrycznego nauczyciela często podróżował, udając biedaka, nosił długie włosy i ubierał się w świeckie szaty, a w jego najbliższym gronie nierzadko znajdowały się kobiety, których rola w ówczesnym – patriarchalnym – społeczeństwie tybetańskim była podrzędna w stosunku do roli mężczyzn. Życie tego wielkiego mistrza medytacji jest inspirującym przykładem wytrwałości, spokoju i czystej dobroci okazywanych w obliczu napotykanych trudności. W niniejszym dziele XIV Szamarpa przedstawił z wnikliwością historyka nie tylko burzliwe tło społeczno-polityczne czasów, w których przyszło żyć X Karmapie, ale też z wielką erudycją opracował biografię Karmapy, opierając się na kilku niezależnych źródłach, w tym także na pismach i kronikach, których do tej pory nie przetłumaczono na języki zachodnie.
XIV Szamarpa Mipham Czieki Lodro (1952–2014) w wieku czterech lat został rozpoznany przez XVI Karmapę jako czternaste wcielenie w linii Szamarpów – lamów, którzy od XIII wieku tradycyjnie zajmowali najwyższą po Karmapie pozycję w hierarchii szkoły karma kagju. XIV Szamarpa przez wiele lat był jednym z najbliższych uczniów XVI Karmapy, któremu wiernie towarzyszył również na uchodźstwie w Indiach. Po śmierci XVI Karmapy w 1981 roku Szamar Rinpocze kontynuował projekty rozpoczęte przez swojego mistrza, m.in. zakładając w New Delhi uczelnię buddyjską Karmapa International Buddhist Institute. W 1994 roku XIV Szamarpa odnalazł i rozpoznał siedemnastą inkarnację Karmapy – Trinleja Thaje Dordże. Wiele też podróżował po Azji, Ameryce i Europie, gdzie założył liczne ośrodki medytacyjne, działające w ramach międzynarodowej organizacji Bodhi Path. Był jednym z najbardziej znaczących mistrzów buddyjskich naszych czasów i jako indywidualista umiejętnie łączył tybetańską tradycję z wyzwaniami współczesnego świata.
Książka zawiera kolorową wkładkę z ilustracjami przedstawiającymi artystyczne prace autorstwa X Karmapy.?
Poruszająca książka „Biblia i Zen” jest pierwszym w Polsce wydaniem książki J. Kakichi Kadowakiego – niezwykłego japońskiego jezuity i mistrza zen - światowgo prekursora działań na rzecz zbliżenia chrześcijaństwa i buddyzmu zen.
Autor jest twórcą wyjątkowego Zen-Ignatian Training Program, którego uczestnicy pogłębiają swoją duchowość dzięki „Ćwiczeniom duchowym” św. Ignacego z Loyoli oraz kanonu zen. Autor dziesięciu książek, poświęconych głównie podobieństwom między chrześcijaństwem i zen oraz drogom pogłębienia duchowości chrześcijańskiej.
„Zen i Biblia” przetłumaczono dotychczas na 13 języków.
W specjalnie napisanym do wydania polskiego przez Roberta Kennedy’ego SJ Wstępie czytamy, że „nic nie porusza naszych serc mocniej niż słowa kogoś, kto przeżył dokładnie to, o czym opowiada” – te słowa ojca Kakichi Kadowakiego SJ są słowami mistrza zen, który pisze z głębi swojego zaakceptowanego oświecenia. Kadowaki mówi o modlitwie chrześcijańskiej z przenikliwością kogoś, kto „pokonał pierwsze bariery i (...) dodatkowe koany” oraz osobiście się przekonał, że „wszystkie rzeczy mają to samo źródło”.
Kadowaki twierdzi, ze chrześcijanin nie może trwać przy żadnym rozumieniu, uczuciu czy wyobrażeniu, jakie ma na temat Boga. Musi osobiście doświadczyć, że Bóg nie stoi naprzeciw niego, a w związku z tym nie może już dłużej wyobrażać sobie, że z Nim rozmawia, bowiem wszystkie przepełnione obrazami rozważania są konstrukcjami umysłu. Bóg nie pozostawia żadnej przestrzeni na dialog czy kompromis. Zen i biblia wymaga głębokiego zaangażowania czytelnika. Kadowaki nie rekomenduje zen każdemu chrześcijaninowi ani każdemu buddyście. Praktyka zen jest dla tych, których temperament predestynuje do tego, aby przeniknęła ich głęboka cisza tej wymagającej, ale przynoszącej owoce metody, która prowadzi nas do nieruchomego miejsca w zmieniającym się świecie.
Książka zaopatrzona jest w słowniczek objaśniający najtrudniejsze pojęcia.
O Autorze:
Kakichi Kadowaki SJ jest członkiem japońskiej prowincji Towarzystwa Jezusowego i mistrzem zen. Wychowany w tradycji buddyzmu zen, został następnie ochrzczony przez o. Heinricha Dumoulina SJ, wielkiego badacza buddyzmu. Przez wiele lat był wykładowcą na Wydziale Filozofii jezuickiego Sophia University w Tokio. Prowadzi zen sesshin w ośrodku Karuizawa w Japonii.
Żyjące biblioteki Indii to próba rekonstrukcji przestrzeni kulturowej tradycji tekstu wedyjskiego w konkretnie wybranej społeczności postrzeganej poprzez historyczną zmianę a więc biblioteka nie tylko jako zaaranżowany i uporządkowany zbiór tekstów, ale także żyjąca w co najmniej dwóch znaczeniach: zawierająca się w pamięci ludzi, a zwłaszcza tworzonej przez nich (i wyobrażonej) społeczności, oraz podlegająca procesowi historycznej zmiany. Biblioteka ta stanowi podstawę funkcjonowania tradycji wedyjskiej w czasie historycznym, zapewniając dostęp do zasobu tekstów niezbędnych do zachowania kompetencji rytualnej, a przez to tożsamości społeczno-religijnej całej grupy.
Nowa książka z serii „Religia – dawniej i współcześnie” – Czego mogą nauczyć nas Indie i inne pisma to wybór tekstów znanego niemieckiego filologa i orientalisty Friedricha Maxa Müllera, na który składa się m.in. cykl wykładów „Wprowadzenie do nauki o religii”, cztery spośród wykładów o naukowym badaniu religii wygłaszanych w roku 1870 w Londyńskim Instytucie Królewskim oraz pierwszy odczyt z cyklu „Czego mogą nauczyć nas Indie”, pierwotnie przeznaczonego dla elitarnego grona urzędników wchodzących w skład tzw. Brytyjskiej Służby Cywilnej.
„Przestrzegam przed taktyką diabła, który poprzez jogę chce zniweczyć waszą wiarę w Chrystusa i wasze zbawienie w Kościele. Głoszę słowo Boże od czterdziestu lat na całym świecie i wiem, że praktykowanie jogi w jakiejkolwiek formie sprowadzało chrześcijan z drogi cnoty zgodnej z nauczaniem Pisma Świętego i Kościoła. Napotkałem przypadki, w których duch jogi rozbijał małżeństwa, wywoływał kłótnie, zachęcał do aborcji i zabójstw oraz odciągał ludzi od wiary w Chrystusa i od Kościoła. Podczas modlitw o uwolnienie widziałem ludzi, u których praktykowanie jogi uosobiło jej ducha i którzy mówili o sobie I am Mr Yoga
(Jestem Panem Joga)”.
o. James Manjackal MSFS n
Zwolennicy jogi czasem pytają: Cóż może być niebezpiecznego w jej odprężających ćwiczeniach? Tym bardziej jeśli odrzuci się stojącą za nimi wschodnią filozofię.
Czy jedynym „zagrożeniem” będzie wówczas jakieś ewentualne nadwyrężenie mięśni? To przecież bardzo popularna w wielu krajach forma relaksu. Można ją spotkać również w Polsce, w ośrodkach MOSiR-u, w wynajętych szkolnych salach czy też podczas różnorodnych zajęć z cyklu „Wakacje z jogą”. Czy merytoryczne „czepianie się” jogi, nie jest czasem szukaniem na siłę przysłowiowej „dziury w całym”?
Znawcy tematu, piszący w tej kolejnej pozycji wydanej w serii „Biblioteka Miesięcznika Egzorcysta”, spokojnie odnoszą się do powyższych (ale także i wielu innych) pytań dotyczących jogi. Rzeczowo zapoznają czytelnika z tematyką jogi i jednoznacznie przestrzegają przed jej praktykowaniem. Nie ukrywają przy tym, że w niejednym przypadku może ona prowadzić nawet do opętania.
"Uważność jest cudem - jak mówi tradycja buddyjska - dzięki któremu poznajemy siebie samych. Potrzebujemy spokoju serca i samokontroli, jeśli chcemy, aby nasze wysiłki przynosiły dobre rezultaty. Jeśli bowiem tracimy samokontrolę, pozwalamy niecierpliwości i złości zakłócić naszą pracę, to odbieramy jej tym samym jakąkolwiek wartość. Każdą czynność powinniśmy wykonywać uważnie. Aby zapanować nad naszym umysłem i uspokoić myśli, musimy uważnie przyglądać się naszym uczuciom i wrażeniom zmysłowym oraz jednoczyć się z nimi. Nauczmy się patrzeć na wszystkie istoty oczami pełnymi współczucia. Główny przekaz tej książki przekłada się na naszą postawę wobec innych ludzi, a zwłaszcza najbliższe otoczenie. Kwintesencją rozważań autora jest wskazówka: "Jest tylko jeden najważniejszy czas, a ten czas - to teraz. Chwila terażniejsza jest jedynym czasem, jaki mamy.
Książka jest uniwersalnym poradnikiem kierowanym zarówno do tych, którzy odchodzą, jak i osób wspierających terminalnie chorych bliskich, mającym ułatwić przejście przez najtrudniejszy moment życia w spokoju i harmonii. Ten napisany ze swadą i humorem tekst ujęty jest z buddyjskiej perspektywy i skierowany do każdego czytelnika, niezależnie od jego światopoglądu. Tytuł ten wypełnia lukę w naszej zachodniej rzeczywistości, w której wypieramy zjawisko śmierci na margines, tak naprawdę rzadko świadomie oswajając się z perspektywą śmierci. Książka ma formę kompendium zawierającego komplet informacji o tym, jak radzić sobie z umieraniem zarówno w sensie wewnętrznym – emocjonalnym i duchowym, jak i w wymiarze zewnętrznym, praktycznym. Jest to pierwszy tego typu poradnik nie tylko na polskim, ale również na światowym rynku.
Miło nam zaprezentować kolejną książkę, która powstała we współpracy z Anhui Literature & Art Publishing House. Napisane lekkim językiem opowiadania i historie wprowadzą czytelnika w świat kultury, obyczajów i wierzeń Chińczyków na przestrzeni wieków.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
