Polecamy całą serię najlepszych książek psychologicznych. Znajdziecie tu najciekawsze i najbardziej popularne poradniki i podręczniki. Setki tytułów, do których chętnie się wraca. Polecamy szczególnie książkę psychiatry Viktora Frankla, która opisuje jego traumatyczne przeżycia z obozów koncentracyjnych podczas II wojny światowej oraz podstawy jego metody leczenia zaburzeń psychicznych. To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej. Ponadto proponujemy również słynną książkę autorstwa Cialdini Robert B.To znakomita książka z dziedziny psychologii społecznej, prezentująca techniki wywierania wpływ na ludzi.
W letni świt 1945 roku dziesięcioletni Daniel Sempere zostaje zaprowadzony przez ojca, księgarza i antykwariusza, do niezwykłego miejsca w sercu starej Barcelony, które wtajemniczonym znane jest jako Cmentarz Zapomnianych Książek. Zgodnie ze zwyczajem Daniel ma wybrać, kierując się właściwie jedynie intuicją, książkę swego życia. Spośród setek tysięcy tomów wybiera nieznaną sobie powieść "Cień wiatru" niejakiego Juliana Caraxa. Zauroczony powieścią i zafascynowany jej autorem Daniel usiłuje odnaleźć inne jego książki i odkryć tajemnicę pisarza, nie podejrzewając nawet, iż zaczyna się największa i najbardziej niebezpieczna przygoda jego życia, która da również początek niezwykłym opowieściom, wielkim namiętnościom, przeklętym i tragicznym miłościom rozgrywającym się w cudownej scenerii Barcelony gotyckiej i renesansowej, secesyjnej i powojennej.
Poruszające studium ludzkich namiętności pióra autora Godzin Lata czterdzieste. Constantine Stassos, grecki imigrant, w poszukiwaniu lepszego życia przybywa do Stanów Zjednoczonych. Jego małżeństwo z Mary Cuccio, Włoszką z pochodzenia, daje początek nowej amerykańskiej rodzinie. Związek, który się zrodził z miłości, przez lata balansuje jednak na wąskiej krawędzi między brakiem zrozumienia a nienawiścią. Opisane na przestrzeni stu lat dzieje rodziny Stassos odzwierciedlają nie tylko problemy jednostki – wygórowane ambicje, niezaspokojone pragnienie miłości, brak akceptacji własnej osobowości; rzucone są na tło amerykańskiego snu o sukcesie i … rzeczywistości po przebudzeniu. Michael Cunningham uznawany jest za jednego z najciekawszych współczesnych pisarzy amerykańskich. REBIS opublikował jego powieści Dom na krańcu świata, Z ciała i z duszy, Wyjątkowe czasy, Nim zapadnie noc, Królowa Śniegu i Godziny. Ta ostatnia zdobyła Nagrodę Pulitzera oraz PEN/Faulkner Award. Na jej podstawie Stephen Daldry nakręcił film z Meryl Streep, Julianne Moore i Nicole Kidman (nagrodzonej Oscarem i Złotym Globem za rolę Virginii Woolf).
Dlaczego współcześnie żyjący człowiek obsesyjnie rozmyśla o obozach koncentracyjnych? Dlaczego nieustannie o nich mówi i porównuje swoje życie z egzystencją więźniów Auschwitz? Zbrodnie nazistowskie są źródłem cierpień Hansa Frambacha, odkąd sięga pamięcią. Z tego właśnie powodu został archiwistą w Instytucie Zarządzania Przeszłością. Co zatem sprawiło, że nagle postanowił zmienić pracę?
Także jego przyjaciółka Graziela nie radzi sobie z historią Niemiec. Gdy jednak poznaje mężczyznę, w którym się zakochuje, rozmowy o nazizmie przestają być dla niej ważne. Istotne staje się tylko to, co zamyka się w cielesnym kontakcie dwóch płci. Z czasem jednak Graziela musi dokonać nowych przewartościowań.
Iris Hanika pokazuje w swojej powieści, jak mocno tkwimy w szponach zbrodni nazistowskich, jak wciąż jesteśmy wobec nich bezradni. Czy za wszystko można bowiem obarczać winą narodowy socjalizm? Być może Hans i Graziela po prostu nie potrafią żyć pełnią życia, bo upatrują swych nieszczęść w nazizmie, nie w sobie, rozpamiętują przeszłość, zapominając, że oni także tworzą historię.
Powieść napisana przez mężczyzn dla mężczyzn. Inspirująca historia bohaterów, którzy chcą być dla swoich dzieci takimi ojcami, którzy potrafią wpływać na ich życie. Jako oficerowie policji, Adam Mitchell, Nathan Hayes i ich partnerzy chętnie zmagają się z wszystkim najgorszym, co oferuje świat, jednak pod koniec każdego dnia stawiają czoła wyzwaniu, do którego tak naprawdę żaden z nich nie był przygotowany - ojcostwu. W pracy dają z siebie wszystko, lecz szybko odkrywają, że tymczasem ich dzieci zaczynają się od nich coraz bardziej oddalać. Kiedy tragedia uderza blisko domu, cała czwórka pragnie odzyskać wiarę i nadzieję, i odnaleźć się w rolach mężów i ojców. Czy znajdą sposób, by ochronić najbliższych ich sercu? Autor bestsellerów, Randy Alcorn, przenosi poruszającą opowieść zawartą w scenariuszu Alexandra i Stephena Kendricka na karty inspirującej powieści, wzbogacając ją o dodatkowe wątki i postacie. Powieść napisana na podstawie filmu z 2011 roku o tym samym tytule. Patroni medialni: Deon.pl, Tato.net, Mojeksiazki.pl, Przewodnik katolicki, Być dla innych, Mężczyźni Św. Józefa, Kościół Domowy.
„Podstępna żmija czyli endometrioza” to krótkie opowiadanie o chorej kobiecie. Bohaterka książki, o imieniu Róża, przechodzi dwie poważne operacje. Mimo tego, dalej musi walczyć z bólem oraz innymi objawami, które przez długie lata, powracają jak bumerang. Kobieta zauważa jednak, że choroba unieruchamia ciało, ale zmusza umysł do zwiększonej pracy. W jej głowie powstają nowe, ciekawe pomysły. Ponadto, dzięki chorobie odkrywa w sobie ukryty talent. Widzi już świat w innych kolorach i barwach, docenia ludzi, jest wrażliwa na ich krzywdę, chce być osobą otwartą i pomocną. Stwierdza zatem, że nie pasuje już do definicji kadry zarządzającej w dużym przedsiębiorstwie i postanawia zmienić swoje życie.
`Dzieje się to w przyszłości nieokreślonej i w mieście też nie całkiem określonym. Tylko nieliczne realia wskazują, może niechcący, że to Anglia czy Stany Zjednoczone i poniekąd Londyn raczej niż Nowy Jork. W późniejszej o ćwierć wieku adaptacji scenicznej autor wyraźniej powiedział, że miejscem akcji jest `jakaś stolica w nieprzewidywalnej przyszłości`, umieszczając zaś nad wejściem do baru jego rosyjską nazwę cyrylicą stwierdził, że może się to dziać również za Żelazną Kurtyną, ale od razu dodał, że ta cyrylica może być po prostu kaprysem projektanta szyldu. Więc jakby science fiction w tej specyficznej i nadzwyczaj ważkiej odmianie zwanej dystopia: na krytyce politycznej i społecznej zbudowany, posępny, do katastrofizmu skłaniający się rodzaj utopii. Kolejne w szeregu imponujących dzieł, jakie stworzyli nie tylko George Orwell, bo i Zamiatin, Aldous Huxley, Ayn Rand, Karin Boye i wielu innych. A teraz Anthony Burgess. Jednak niedaleka to przyszłość i pod niektórymi względami łatwo kojarząca się z dniem dzisiejszym. Ta przerażająca dystopia czyni chwilami wrażenie prawie rozhisteryzowane. Nie bardzo wiadomo: czy ganić jej plakatowe uproszczenia? czy zachwycać się ich konstrukcją? Burgess ją sam kiedyś określił jako zbyt dydaktyczną, zbyt ekshibicjonistyczną językowo. U mnie w pierwszej lekturze tak się pomieszały podziw i sprzeciw, że z jednej strony porwałem się od razu na karkołomny trud przełożenia dwóch pierwszych rozdziałów, a z drugiej napisałem i ogłosiłem w miesięczniku Literatura na Świecie pamflet na nią zatytułowany: Horrorshow! czyli bój się Pan jeża. Skąd ów tytuł? Jest anegdota o poniewieranym przez długie lata drobnym urzędniku, który wreszcie odchodząc postanowił się zemścić na znienawidzonym szefie. Wybrawszy odpowiedni moment narobił mu na biurko, po czym nawtykał w to zapałek i zostawił kartkę z napisem: Bój się Pan jeża! Za podobne straszenie uznałem wówczas tę powieść."" / Z posłowia Roberta Stillera /
Latem 1944 roku Nowym Jorkiem wstrząsa informacja o morderstwie – młody Lucien Carr śmiertelnie rani o dziesięć lat starszego Davida Kammerera. Pierwszymi, którzy dowiadują się o zbrodni, są: William Burroughs i Jack Kerouac. "A hipopotamy żywcem się ugotowały" to opowieść o wydarzeniach poprzedzających fatalne zdarzenie, a jednocześnie wczesna próba talentu artystów, którzy przeszli do historii jako czołowi przedstawiciele Beat Generation. Burroughs i Kerouac bez pruderii portretują siebie i innych bohaterów amerykańskiej bohemy końca lat czterdziestych, wypełniając scenę nowojorskich barów miłością, alkoholem, narkotykami, brutalnością, a także intelektualnymi dyskusjami. "A hipopotamy…" to jedyna książka napisana wspólnie przez obu pisarzy. Czekała ponad sześćdziesiąt lat na pojawienie się drukiem. "To jedna z tych książek, które poprzedza legenda. Zabójstwo, rękopis odrzucany przez wydawców, przechowywany – jak opowiadali autorzy – pod podłogą. Co ciekawe, samo morderstwo w tej młodzieńczej opowieści Burroughsa i Kerouaca zajmuje niewiele miejsca – to przede wszystkim opowieść o Nowym Jorku w czasach wojny, o błąkaniu się po barach, o próbach zaciągnięcia się na statek. I wreszcie o tym, jak to jest, kiedy świetny temat literacki – morderstwo – przytrafia się w życiu." Justyna Sobolewska "Publikacja powieści Williama S. Burroughsa i Jacka Kerouaca to wydarzenie nie tylko dlatego, że książka jest efektem połączenia sił dwóch z trzech głównych przedstawicieli Beat Generation, ale także dlatego, że to opowieść o męskiej przyjaźni, homoseksualnej obsesji i morderstwie, która zafascynowała wielu amerykańskich pisarzy. To żywy obraz zapomnianej epoki i jej bohaterów: bezsilni weterani Hemingwaya i ćmy barowe z „Piekielnego Brooklynu” spotykają tu nieprzytomne dzieciaki jak z powieści Breta Eastona Ellisa." John Walsh, „The Independent” "Tajemnica bezwzględnego morderstwa połączona z lamentem egzystencjalisty – tak jakby Dashiell Hammett spotkał Alberta Camusa […]. Dokument Beat Generation." Gerald Nicosia, „San Francisco Chronicle” "Fascynujące spojrzenie się na lata kształtowania się ruchu bitników." Nick Rennison, „The Sunday Times”
22 niepokojące opowiadania jednej z najpopularniejszych amerykańskich autorek. Joyce Carol Oates jest co roku wymieniana pośród kandydatów do Nagrody Nobla. Potrafi zdemaskować ludzką naturę tak, że robi się „niewygodnie”. To, co ludzie ukrywają latami, z gracją wyciąga na światło dzienne. Specjalizuje się w ostrej krytyce społecznej, obnażaniu ludzkich tajemnic, uwiedzeń, kazirodztwa, przemocy czy gwałtu.
„Na krawędzi” daje możliwość spojrzenia na świat przez pryzmat psychopatycznego umysłu, który świadomy swojej ułomności stawia wszystko na jedną kartę.
Damian to ofiara losu, historii i złych decyzji, dla której irlandzki raj epoki boomu budowlanego staje się szybko piekłem na Ziemi, uwalniającym demony przeszłości. A tych dręczy Damiana niemało: alkoholizm, seksualne perwersje i młodzieńcza fascynacja satanizmem jedynie otwierają ich listę. Zirytowany jałowym życiem, wpada w kolejny pijacki ciąg, podczas którego zaczyna malować się przerażający obraz człowieka opętanego, stojącego nad krawędzią przepaści. Słabego, zboczonego i śmiesznego w swoich frustracjach. Wydaje się, że nie ma dla niego ratunku. A może ratunek jest bliżej niż się wydaje?
Krzysztof Numpsa – urodzony we Wrocławiu w noc Walpurgii 1974 roku jest zdecydowanym przeciwnikiem przeludniania planety oraz niezrównoważonego dysponowania zasobami naturalnymi w celu utrzymywania za wszelką cenę wzrostu gospodarczego, który stał się katastrofalnym w skutkach celem obecnej cywilizacji.
Jest gorącym zwolennikiem uczynienia przez ludzkość ewolucyjnego kroku ponad podziałami religijnymi, rasowymi i narodowymi w celu znalezienia konsensusu dotyczącego rozwiązania najbardziej palących problemów naszych czasów.
Książka jest historią mojego przyjaciela. Mężczyzny, którego poznałam pracując w Berlinie jako psycholog zachowań klinicznych. Po zapoznaniu się już z kilkoma pierwszymi stronami może się ona Wam wydać dziwna, wręcz brudna. To historia kobiet tak mocno dotkniętych uzależnieniem afektywnym, że nigdy wcześniej w mojej karierze nie spotkałam się z czymś podobnym. Wszystkie one były związane z jednym mężczyzną. Poświęciłam naprawdę wiele czasu i energii, aby go odnaleźć. Tę książkę pisałam używając jego języka. Wszelkie najbardziej bulwersujące treści, opisy wykraczające poza granice dobrego smaku, to wszystko zostało opisane przez niego. W rozmowach otwarcie zapewniał, że torturuje tylko Niemki, Dunki lub Szwedki. Były to zawsze kobiety pochodzące z najlepszych środowisk. Jego partnerka, z którą współtworzyłam epilog, powiedziała kiedyś, że Francuzom smakuje najlepiej niemiecki ból. „Niemcy to burdel Europy, Niemki to kochają” – podsumowała. Mnie też próbował uwieść. Tych kilka spotkań było dla niego zabawą i próbą odarcia kobiety z jej profesjonalizmu. Wizja pani psycholog, która nie może się oprzeć pacjentowi, jest fantazją wielu z nich. Ale ja wiedziałam, jak wygląda jego świat. Nazywam go swoim przyjacielem, bo jeżeli miałabym prawo oczekiwać od Czytelnika chociaż jednej rzeczy, to byłoby to głębokie przekonanie, że po przeczytaniu tej książki nie będzie nikogo oceniać. Ani jego, ani również żadnej z nich.
Najbardziej emocjonalna książka Richarda Powersa, zdobywcy National Book Award za książkę The Echo Maker. Richard Powers z niesamowitą wrażliwością pisze o złożoności tego świata i zgłębia takie dziedziny jak muzyka, sztuka, literatura i technika.
W Orfeuszu Powers opowiada historię mężczyzny, który rozpaczliwie uciekając przed teraźniejszością, wyrusza w podróż we własną przeszłość. Kompozytor Peter Els pewnego wieczoru zastaje na swym progu policję. Departament Bezpieczeństwa Krajowego Stanów Zjednoczonych zainteresował się domowym laboratorium mikrobiologicznym Elsa, najnowszym z prowadzonych przez niego od dawna eksperymentów mających na celu odkrycie muzyki w najmniej spodziewanych rejonach. Els, panikując po wizycie policji, postanawia zniknąć. Kiedy wybucha podsycana przez Internet histeria, Els – nazywany Bachem bioterroryzmu – odwiedza swoich bliskich, którzy uformowali go jako muzyka. Przy pomocy byłej żony, córki i wieloletniego współpracownika obmyśla plan, który przemieni jego niefortunną przygodę ze służbami bezpieczeństwa w dzieło sztuki przypominające ludziom o otaczających ich dźwiękach. Efektem jest powieść wznosząca się na wyżyny ducha i języka autorstwa pisarza, który zdaniem Kevina Bergera z „San Francisco Chronicle” jest być może najambitniejszym amerykańskim literatem.
Książka nominowana do Nagrody Bookera 2014.
Nowe tłumaczenie Wojciecha Charchalisa z rysunkami Wojciecha Siudmaka!!!
„Don Kichot to […] nie tylko powieść nowożytna, ciekawa, przezabawna, mądra i potężna. To także opowieść o naszej naturze, opowieść, która od ponad czterech stuleci panuje nad wyobraźnią artystów, filozofów, psychologów i zwykłych czytelników. W jej tytułowym bohaterze jedni widzą romantyka, inni szaleńca, jeszcze inni symbol Hiszpanii. Jak przystało na wielkiego bohatera literackiego, choć znamy go na wylot, pozostaje zagadką”.
Filip Łobodziński, ze wstępu
„Bez wątpienia Don Kichot różni się od dzieł go poprzedzających i to on właśnie zbiera w sobie wszystkie istniejące wcześniej prądy, tworząc podwaliny pod naprawdę nowoczesną powieść. Don Kichot, jak każda wielka powieść nowoczesna, w odróżnieniu od swoich poprzedniczek, jest wielowymiarowy i polifoniczny, a uznawanie go – za samym Cervantesem – jedynie za satyrę na księgi rycerskie, która przypadkiem wymknęła się spod kontroli autorowi, nie do końca świadomemu tego, co napisał, jest nieporozumieniem. To prawda, że trudno się spodziewać, żeby Cervantes przewidział i przemyślał te dziesiątki interpretacji swego dzieła, które w ciągu czterystu lat zostały nam zaprezentowane przez krytyków. Nie sposób również zakładać, że jako człowiek pozbawiony wykształcenia, kierujący się jedynie instynktem wytrawnego, doświadczonego życiowo czytelnika, również instynktownie stworzył dzieło, o którego wielowymiarowości nie miał pojęcia. Zbyt jest doskonałe, by tak było. Prawda jak zwykle leży pewnie gdzieś pomiędzy tymi dwiema skrajnościami”.
Wojciech Charchalis, ze wstępu tłumacza
„Ja jednak, będąc zaledwie ojczymem don Kichota, choć wydaję się ojcem, nie chcę ulec […] zwyczajom ani błagać cię niemal ze łzami w oczach, jak to czynią inni, drogi czytelniku, abyś wybaczył lub przymknął oko na wady tego mojego dziecka, gdyż nie jesteś ani jego krewnym, ani przyjacielem, a do tego masz swoją duszę w swoim ciele oraz swój wolny wybór jak każdy jeden człowiek i siedzisz we własnym domu, którego jesteś panem, niczym król swojej dziedziny, a wszak wiesz, że jak to się zwykło mawiać, „pod swym kocem, nawet króla wyłomocę”, co niniejszym zwalnia cię z jakiegokolwiek szacunku i zobowiązań, więc możesz powiedzieć o tej historii absolutnie wszystko, co uznasz za stosowne, nie obawiając się o swe dobre imię, gdy źle będziesz się o niej wyrażał, ani nie spodziewając się nagrody, gdy ją będziesz chwalił”.
Cervantes, Don Kichot, Prolog
Niniejszym oddajemy do rąk czytelnika długo oczekiwane pierwsze polskie wydanie krytyczne Don Kichota, w nowym, doskonałym przekładzie Wojciecha Charchalisa.
Miguel de Cervantes Saavedra swoim Don Kichotem położył podwaliny pod nowoczesną powieść. Przygody oszalałego od czytania książek szlachcica i jego giermka od z górą czterystu lat bawią i wzruszają kolejne pokolenia czytelników. Dzięki nowemu polskiemu przekładowi dzieło zostało odświeżone, więc współczesny miłośnik literatury będzie mógł cieszyć się tą historią jak nigdy przedtem. Wspaniały przekład wspaniałego dzieła. Okazuje się, że mimo swego sędziwego wieku Don Kichot to książka interesująca, wciągająca i pouczająca, a przede wszystkim śmieszna, jak informuje sam autor na kartach swojej powieści. Do tej pory trudno było tę śmieszność dostrzec. Dopiero teraz w pełni możemy docenić humor i doskonałe pióro wielkiego Hiszpana.
Nie mogę się doczekać, kiedy wreszcie pójdę do nieba to zaprawiona humorem wzruszająca powieść o miłości, przemijaniu i wierze w lepszą przyszłość. Akcja toczy się w miasteczku Elmwood Springs. Główną bohaterką jest Elner, niezależna starsza pani, której wieku nikt nie zna - łącznie z nią samą. Pewnego dnia Elner łamie zakaz nerwowej siostrzenicy Normy i wchodzi na drabinę, żeby nazrywać fig. Wskutek upadku traci przytomność i zostaje odwieziona do szpitala. Nikt nie wie, co właściwie ją tam spotyka. Może umiera, a może przeżywa najbardziej nieprawdopodobną przygodę w życiu. Elner jedzie windą do nieba, gdzie spotyka swoją siostrę, a także odbywa miłą pogawędkę z dawną przyjaciółką, Sąsiadką Dorothy, i jej mężem. W tym czasie jej bliscy, Norma i Macky Warrenowie, odchodzą od zmysłów. Gdy ze szpitala wycieka wiadomość o śmierci starszej pani, sąsiedzi rozpoczynają przygotowania do pogrzebu. Ruby, która wraz z Tot postanowiła doprowadzić do porządku dom Elner, znajduje w koszu na pranie rewolwer.
Mroczna, zabawna, zachwycająca. Książka napisana tak wyjątkowo piękną i klarowną prozą, że każda jej strona zadziwia i podnosi na duchu. „The Times” Tego lata przeczytałem dwie wybitne powieści. Oto jedna z nich. Moim zdaniem należy do dwunastu najlepszych dzieł całej dekady, a może nawet kilku. „Spectator” Myślę, że Nieskończoności to najlepsza książka Banville’a. Jak zwykle u tego autora, jest to doskonała proza, w której liczy się każde słowo, ale tym razem opowieść dodatkowo skrzy się humorem i puszcza do czytelnika oko. „Observer” Życie starego Adama Godleya zbliża się do końca. Żona i dzieci, obecni w rodzinnym domu i żegnający odchodzącego seniora, nie zdają sobie sprawy, że nie są jedynymi, którzy przybyli, aby być świadkami jego umierania. Krążą bowiem wśród nich złośliwi i swawolni greccy bogowie. Kiedy napięcie i pożądanie sięgają zenitu, niewinne podglądanie zmienia się w jawne najście, to zaś prowokuje boską interwencję; w tym kalejdoskopie zdarzeń życie śmiertelników tu i teraz podlega raptownym zmianom, będącym ponad ich siły. W swej poruszającej rodzinnej historii Banville z błyskiem w oku każe bohaterom snuć wspomnienia i wchodzić w skomplikowane relacje, pozwalając sobie przy tym na odrobinę sprośnego humoru. Nieskończoności to zarówno lekka, skrząca się opowieść, jak i przenikliwe studium przerażającego, wspaniałego i nieodwracalnego losu człowieka. John Banville – urodzony w 1945 r. irlandzki pisarz, dziennikarz, zdobywca Nagrody Bookera (2005 r. za powieść Morze) oraz Nagrody Franza Kafki (2011 r.), uważany za jednego z najbardziej przewrotnych i pomysłowych współczesnych pisarzy, którego powieści cechują czarny humor i celne obserwacje. Do tej pory w Polsce wydano: Księga zeznań, Morze, Mefisto, Zaćmienie, Tajemnica Chrstine Falls, Niedotykalny. Wkrótce nakładem Świata Książki ukaże się jego kolejna powieść Ancient Light.
Zdecydowanie nie jest to książka dla wrażliwców. Bruce Robertson, detektyw edynburskiej policji, został okrzyknięty przez krytykę najgorszą kreaturą literacką od czasów Patricka Batemana, bohatera „American Psycho”.
To kliniczny przypadek czystego drania, dla którego nie ma takiego świństwa, jakiego by bezinteresownie nie popełnił. Trawiony wieczną furią, brnie przez przydzieloną mu sprawę zabójstwa na tle rasowym, traktując nienawiść jak niezbędne do życia pożywienie. Dręczony przez chorobę i pasożyta, osaczony przez własne fobie i obsesje, daje się nieść wirowi wydarzeń, na którego dnie tkwi szaleństwo w czystej postaci.
Mroczna, odrażająca, momentami w obrzydliwy sposób zabawna historia o nienawiści, mizantropii oraz dręczeniu wszystkiego i wszystkich dookoła.
Ekranizacja powieści z Jamesem McAvoyem wkrótce w kinach!
Patronaty: Portale: Z górnej półki, Dzika Banda, Booklips.pl, wywrota.pl, film.org.pl
Opowiadanie jest smutną historią chłopca chorego na porażenie mózgowe, który walczy o swoje marzenia. Z poświęceniem wspierają go w tym rodzice, pragnący uchronić syna przed ludzką bezmyślnością, brakiem empatii, tolerancji i zrozumienia. Życie wśród różnego rodzaju barier, ludzkiej niemocy, ludzi pozbawionych współczucia i nieliczących się z cierpieniem osób niepełnosprawnych oraz ich rodzin jest ogromnym wyzwaniem. Autorka, na przykładzie własnej rodziny, opisuje ciężką pracę i wysiłek, jaki musieli podjąć rodzice dziecka w istniejącej rzeczywistości, aby zmierzyć się z jego nieuleczalną chorobą, a także poczuciem bezsilności w dążeniu do zapewnienia ich dziecku życia w „normalności”.
Jak dalece możemy zaufać osobie, którą darzymy głębszym uczuciem? Do jakiego stopnia warto o nią walczyć? „Historia innej znajomości” to oparta na prawdziwych wydarzeniach opowieść o przyjaźni i miłości, wzlotach i upadkach. O problemach dotykających związki młodych ludzi, o rozczarowaniu i bólu. Świetna lektura dla wrażliwego czytelnika! Daniel Wacławek (ur. 1985) – z wykształcenia geograf, amator wycieczek rowerowych i fotografii, zawodowy brydżysta. Ma zdiagnozowany zespół Aspergera. Niegdyś czynnie wspomagał osoby z autyzmem, obecnie służy pomocą na gruncie prywatnym. Niniejsza książka jest jego debiutem literackim.
Nowela jednego z najważniejszych pisarzy XX wieku, wymienianego jako kandydata do Nagrody Nobla. Mężczyzna odwiedził kobietę, którą kochał. Zapalili razem trawkę dla rozluźnienia. Gdy się ocknął, odkrył, że zegar stanął. I czas stanął. Minuty nie chciały płynąć, a on powoli zatracał się w otchłani. Wiedział, że to przez Ewę, przez jej miłość, od której nie było ucieczki... Lekko zarysowana fabuła jest dla Nádasa pretekstem do rozwinięcia narkotycznych, hipnotyzujących widzeń. Poetycka, niepokojąca proza, nietypowym rytmem przełamująca powieściową harmonię, stanowi prawdziwy popis literackich zdolności węgierskiego pisarza.
Arcydzieło literatury światowej. Najsłynniejsza powieść Milana Kundery wydana po raz pierwszy w 1984 r., z głośną adaptacją filmową z Danielem Day-Lewisem i Juliette Binoche.
Pretekstowa fabuła opisująca burzliwy związek Teresy i Tomasza staje się tłem rozważań nad naturą decyzji, które podejmujemy, rolą przypadku i niemożliwością powtórzenia żadnego ludzkiego doświadczenia, przez co życie nabiera pozornej lekkości. Ale czy ta lekkość nie jest właśnie największym ciężarem? Z czeskiego przełożyła Agnieszka Holland.
Nowa książka Etgara Kereta. Krótkie, trafione w punkt opowiadania Kereta nie są pozornie autobiograficzne, lecz jego wyobraźnia nie daje mu poprzestawać wyłącznie na faktach. Oto notki o nowo narodzonym synu pisarza, ojcu, który nad kołyską wnuka już mu prawi o funduszach inwestycyjnych dlań zakupionych. Oto obraz współczesnego Izraela dla fanów filmów braci Coen, surrealizmu, pure nonsensu i... Etgara Kereta. Planowana wizyta autora w Polsce.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
