To materiał filmowy, który może posłużyć nauczycielom i pedagogom jako pomoc w realizacji lekcji wychowawczych oraz zajęć wychowania do życia w rodzinie.
Prezentacja zjawiska anoreksji i bulimii w środowisku młodzieżowym
Wypowiedź specjalisty na temat tych chorób
Występują: Grupa teatralno-happennerska "PRÓG".
Poruszające świadectwo wybitnego naukowca, to pierwsza książka, która ujawnia myśli i doznania osób dotkniętych opętaniem demonicznym!
Prof. Simone Morabito, znany i ceniony naukowiec z przeszło trzydziestoletnią praktyką w wielkich uniwersyteckich klinikach, zebrał obszerny, udokumentowany materiał na temat chorób spowodowanych przez szatańskie opętanie. Jak sam przyznaje, przez wiele lat nie wierzył w realne istnienie złych duchów i możliwość opętania. Dopiero wstrząsające fakty, z którymi spotkał się w swojej praktyce lekarskiej, sprawiły, że całkowicie zmienił zdanie. Od tamtego czasu zaczął zbierać dokumentację na temat chorób spowodowanych przez szatana. Dziś współpracuje z wieloma egzorcystami i często jest zapraszany na konferencje dotyczące tej problematyki.
Rozprawa ta jest nietuzinkowym, a przy tym błyskotliwym przykładem historycznego opracowania z pogranicza filozofii (antropologii filozoficznej), psychopatologii (filozofii psychiatrii) oraz aksjologii. Co szczególnie ważne, analizy i rozważania prowadzone przez autorkę jawią się współczesnemu czytelnikowi jako nadal istotne, pasjonujące i aktualne, mimo że opisywane w pracy wydarzenia rozegrały się niemal 150 lat temu. Trzeba podkreślić zarówno interdyscyplinarność książki (w prowadzonych analizach autorka zademonstrowała i twórczo wykorzystała rozległą wiedzę z zakresu filozofii, medycyny i psychiatrii, psychopatologii, psychologii oraz sądownictwa), jak i jej walory intelektualne: wszystkie etapy postępowania badawczego zostały przeprowadzone przez autorkę w sposób wzorcowy. [...]
Książka ma w całości spójną i logiczną strukturę, jasno zarysowany scenariusz zaś jest realizowany przez autorkę w sposób modelowy. Dojrzałość intelektualna badaczki ujawnia się we wszystkich elementach prowadzonych przez nią analiz. Ta filozoficzna rozprawa napisana jest z wielkim zacięciem i smakiem humanistycznym, a jej najlepsze momenty o eseistycznym charakterze budzą podziw, szczególnie w kontekście bardzo młodego wieku autorki.
Na tle innych prac tego rodzaju rozprawa Miry Marcinów jawi się jako ze wszech miar wyjątkowa i wartościowa, na jej lekturze skorzystają poznawczo humaniści wszelkiej orientacji, zarówno studenci, jak i pracownicy naukowi. Z pewnością też zechcą po nią sięgnąć psychoterapeuci, lekarze psychiatrzy oraz wszyscy ci, którzy są zainteresowani chorobą psychiczną, egzystencjalnymi problemami człowieka dorosłego oraz tym, co w literaturze filozoficznej zwykło się określać jako ludzką kondycję.
Mira Marcinów (ur. 1985) ukończyła psychologię i filozofię w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Autorka licznych artykułów z filozofii i historii psychiatrii. Publikowała m.in. w ?Przeglądzie Psychologicznym", ?Zagadnieniach Naukoznawstwa", francuskim czasopiśmie ?Orpheus" i angielskich monografiach poświęconych problematyce szaleństwa. Laureatka wielu nagród i stypendiów, w tym Nagrody im. Jerzego Perzanowskiego oraz Funduszu im. Adama Krzyżanowskiego UJ. Uczestniczka staży badawczych w Oxfordzie, Porto, Londynie i Buenos Aires. Zajmuje się udzielaniem pomocy psychologicznej, szczególnie terapią tańcem. Podjęła studia doktoranckie w Instytucie Psychologii UJ, gdzie prowadzi działalność naukową i dydaktyczną koncentrującą się wokół kulturowych ujęć obłędu.
Prezentowane opracowanie składa się z czterech części. Pierwszą stanowi wprowadzenie do zagadnień chorób przewlekłych, jakimi są choroby psychiczne. Zawarty jest w niej rys historyczny psychiatrii i krótki opis poszczególnych zaburzeń psychicznych.
Część druga zawiera podstawowe wiadomości z zakresu terapii. Pedagogika specjalna stosuje terapię w pedagogice leczniczej, w pedagogice upośledzonych umysłowo, w resocjalizacji jednostek niedostosowanych społecznie, a także osób chorych psychicznie.
Część trzecia to wyjaśnienia terminologiczne dotyczące najszerzej prezentowanego rodzaju terapii w części drugiej, a mianowicie arteterapii/plastykoterapii.
Skrypt zawiera także część ćwiczeniową oraz aneks.
Książka przedstawia rezultaty pracy Autorki nad nowym narzędziem do pomiaru pracoholizmu -Wielowymiarowym Kwestionariuszem Oceny Pracoholizmu. Na polskim rynku wydawniczym brakuje kwestionariusza uwzględniającego szerokie spektrum przejawów uzależnienia od pracy, zatem opracowanie takiego narzędzia stanowi wartościowy wkład w istniejący stan wiedzy.
Podjęta przez Autorkę problematyka jest niezwykle ważna, ponieważ uzależnienie od pracy to zjawisko coraz bardziej rozpowszechnione i znacząco zakłócające jakość i satysfakcję z życia czyż relacji interpersonalnych, a nawet stan zdrowia somatycznego pracoholika. Wyniki badań świadczą o tym, że pracoholizmu można doświadczyć w każdym wieku, zawodzie i kulturze. Traktując uzależnienie od pracy w kategoriach zaburzonego funkcjonowania osobowości, można nawet przypisywać to zaburzenie uczniom i studentom, którzy w sposób patologiczny angażują siew naukę. Problem ten, choć mający zaledwie czterdziestokilkuletnią historię, jest więc bardzo istotny, wymaga uwagi i podejmowania kolejnych badań empirycznych. W publikacji zawarto syntetyczny opis pracoholizmu: jego rozpowszechnienia, objawów, dynamiki, sposobów definiowania, przyczyn oraz następstw. Rozważono również umiejscowienie pracoholizmu w obowiązujących systemach klasyfikacji zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania.
Z recenzji dr. hab. Romualda Polczyka
To rodzice są najczęściej pierwszymi osobami, które zauważają, że ich dziecko jest inne na tle rówieśników w rodzinie, w przedszkolu, szkole czy po prostu na placu zabaw. Po uzyskaniu diagnozy są pełni naturalnych ludzkich emocji typowych dla żałoby. Na początku mogą twierdzić, że dziecko wyrośnie lub dorośnie, lekarz się myli. Kiedy jednak dotrą do ostatniej fazy żałoby, czyli akceptacji, otwiera się przed nimi nowy świat i okazuje się, że jest on ciekawy, bogaty i wcale nie gorszy.
Ze Wstępu
Czy schizofrenia jest dziedziczna? Jak ją zdiagnozować? Czy stres może wywołać epizod tej choroby? Czy osoby chore rzeczywiście przejawiają większą skłonność do agresji i przemocy? Książka zawiera opisy wielu przypadków choroby, od świadectw ludzi zmagających się z nią w XVIII i XIX wieku, po charakterystykę jej współczesnego obrazu. Nie są to jednak suche fakty, a słowa dokładnie przytoczone przez samych pacjentów. Przez to są autentyczne, widać w nich emocje i trud człowieka walczącego z chorobą. Możemy się także dowiedzieć, jak typowy schizofrenik funkcjonuje intelektualnie podczas choroby i kto ze znanych osobistości zmagał się z tym schorzeniem. Autorzy na szeroką skalę przeprowadzili badania dotyczące schizofrenii. Przez wiele lat obserwowali pacjentów, ich krewnych oraz ich środowiska społeczne, by stworzyć dokładny raport na temat choroby. Dokładnie analizują czynniki zwiększające ryzyko zachorowań, przedstawiają standardowe kryteria diagnostyczne oraz wskazują, jakie leki się stosuje, by zahamować postęp choroby. Odpowiadają również na pytania, czy używki, zwłaszcza alkohol i narkotyki, wpływają na postęp choroby i czy chorzy mają szansę na normalne życie.
Dlaczego psychiatria przeraża i fascynuje? Jak rozpoznawać poważne zaburzenia? Kiedy popełnione przestępstwo może być wynikiem zaburzonej równowagi psychicznej? Czy każda choroba psychiczna wymaga leczenia w szpitalu? Jakie prawa mają osoby chore umysłowo?
Niniejsza książka to doskonałe wprowadzenie do dziedziny medycyny, jaką jest psychiatria. Autor prezentuje jej początki i rozwój na przestrzeni epok, najważniejszych przedstawicieli, a także współczesne dokonania. Wskazuje, które choroby zaliczamy najczęściej do zaburzeń psychicznych, jakie czynniki mogą je wywoływać, co robiono kiedyś i obecnie dla osób dotkniętych chorobą umysłową.
Z kim należało rozmawiać, podejmując taki temat? Z osobami bezpo-średnio zainteresowanymi czy z ich zakładowymi opiekunami? Pracownicy zakładów opiekuńczych uważają, że to oni powinni wypowiadać się na temat podopiecznych, jako że obraz przedstawiony przez osoby z upo-śledzeniem psychicznym może być nieprawdziwy. Autorka tego opracowania zdecydowała się na przeprowadzenie badań wśród osób z upośledzeniem umysłowym. Czy zatem badani ze względu na swoją chorobę są wiarygodni, czy tylko nieco inaczej postrzegają swój świat i siebie? A więc może aktualne jest pytanie: Kim ja właściwie jestem?
Kiedy Andrea Gillies wraz z mężem, trójką dzieci i teściami przeprowadzała się do dużego wiktoriańskiego domu położonego w jednym z odległych zakątków na północy Szkocji, nie miała pojęcia, jak niezwykłe czeka ich doświadczenie. Opiekując się chorą na alzheimera teściową, Gillies towarzyszyła jej w szczególnej podróży ? w przejściu z realnego świata do alternatywnej rzeczywistości demencji.
Opiekunka to nie tylko opowieść o życiu w cieniu alzheimera, to także sprawozdanie z fascynującego śledztwa, które odsłania mechanizmy rozwoju choroby. To książka, która stawia przed nami najbardziej fundamentalne pytania: Kim jesteśmy? Czy nadal będziemy sobą, jeśli zostaniemy pozbawieni wspomnień? Czym jest ludzka dusza?
Ta książka to pamiętnik z kilku lat opieki nad chorą na alzheimera, który daje nam szansę wejścia w świat cierpiącego człowieka i zrozumienia go. To także przejmujący opis prób radzenia sobie z uciążliwymi objawami choroby i emocjami, które pojawiają się w czasie wieloletniej opieki nad bliskim. Dzięki Opiekunce możemy zobaczyć, jak inni radzą sobie w tym nowym, zmienionym przez chorobę świecie.
Alicja Sadowska, Prezes Polskiego Stowarzyszenia Pomocy Osobom z Chorobą Alzheimera
To nie jest dziennik młodej Brytyjki z czasu opieki nad teściową pogrążającą się w otchłani choroby Alzheimera. A przynajmniej nie tylko. To też książka o poszukiwaniu człowieczeństwa ? w płatach czołowych mózgu, w hipokampie, bo przecież nie w sercu, choć ? jak zauważa autorka - to ten mięsień zwykło się uważać za mieszkanie duszy. Wszystko w porządnej, niemal popularnonaukowej obudowie. To także książka o poszukiwaniu człowieczeństwa w sobie.
Kiedy tytułowa opiekunka Andrea namawia chorą Nancy do zdjęcia trzech swetrów w upał albo myje ją z ekskrementów, to ważne jest, jak się z tym czuje Nancy, ale ważniejsze, jak się z tym czuje Andrea. Autorka opisuje to bez litości ? dla siebie i dla czytelnika.
To kawał szczerej literatury o problemach, które na początku XXI wieku dotykają miliony ludzi. Naprawdę współczesna literatura.
Wojciech Staszewski, autor książki Ojciec.prl
Z dużą satysfakcją prezentuję pracę Jamesa Morrisona Diagnoza psychiatryczna ? praktyczny podręcznik dla klinicystów (...) Autor jest przede wszystkim doskonałym psychiatrą o ogromnym doświadczeniu klinicznym.(...)
Dla każdego szkolącego się psychiatry ale też dla lekarza rodzinnego, ten podręcznik psychiatrycznej diagnozy będzie wspaniałą i wciągającą lekturą. Ogromna, bo licząca ponad sto, liczba opisanych przypadków, prosty i osobisty język, lekkość i swoboda narracji powodują ,ze zapomina się o czysto teoretycznych aspektach.
Prof. dr hab Janusz Heitzman, Prezes Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego
Morrison jest autorem o bogatej wiedzy klinicznej, obdarzonym poczuciem humoru i dużą dozą zdrowego rozsądku. Książka ta zdobędzie uznanie wśród studentów, rezydentów psychiatrii i psychologów na stażu oraz ich nauczycieli. Jest to podręcznik o niesamowitych walorach dydaktycznych
Richard Balon, MD, wydział psychiatrii, Wayne State University School of Medicine, Detroit, Michigan,
James Morrison, MD, doktor medycyny na Uniwersytecie Waszyngtona w St. Louis, gdzie zrobił też specjalizację z psychiatrii. Zdobywszy szerokie doświadczenie zawodowe zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym, pracuje obecnie jako wykładowca psychiatrii klinicznej na Oregon Health and Science University w Portland.
Redaktorzy tomu - obecnie doktoranci w Instytucie Filozofii UMK w Toruniu - w ramach działalności Koła Naukowego Filozofii Praktycznej podjęli się zorganizowania konferencji naukowej pt.: „Białe ściany czy orszak Dionizosa? Zrozumieć szaleństwo - między psychologią a filozofią", która odbyła się w dniach 22-23 kwietnia 2010 roku.
Szczególnie mocny akcent chcieliśmy położyć na interdyscyplinarność omawianego problemu, co potwierdziły napływające do nas propozycje wystąpień. Kluczowym zadaniem konferencji stało się więc wyeksponowanie polifoniczności paradygmatów, w ramach których zachodzi naukowy namysł nad zjawiskiem szaleństwa. Ramy merytoryczne przygotowanego programu skierowały naszą uwagę na następujące kwestie: zjawisko szaleństwa w kulturze (przejawiające się jako np. praktyki magiczne, rytuały czy popędy), w religii (jako przeżycia mistyczne, droga do sacrum, ekstatyczne połączenie z bóstwem), w sztuce (jako kategoria piękna dionizyjskiego czy jako „szał twórczy"), a także szaleństwo przejawiające się w relacjach międzyludzkich (jako negatywnie aksjologiczny stosunek wobec określonych grup społecznych, np. trędowatych czy prostytutek). Uwidacznia się ono także pod postacią ascetycznej ucieczki od bodźców cywilizacji, wizjonerskich, pełnych symboliki stanach nadświadomości, wywołanych za pomocą środków halucynogennych, praktykowanych przez ludzi chcących wyzwolić się z okopów Kartezjańskiego „cogito".
O szaleństwie mówiono już wiele i różnymi językami, za każdym razem pozostawiając słuchaczy z dużym niedosytem. Niedosyt ten wzbudził w nas, redaktorach niniejszej książki, ogromny zapał do kroczenia ścieżką kolejnych spekulacji, do postawienia pytań na nowo i dotarcia do nowych odpowiedzi.
Manic-depressive illness is a phenomenon extending far beyond its status as a psychiatric disorder or medical problem. Its symptoms are a manifestation of very basic as well as unusually sublime aspects of existence and human experience. The manic-depressive disorders bring the possibility of perceiving the surrounding world in extreme ways, such as seeing everything in excessively bright or dark colours. This has serious consequences for emotions experienced and social functioning. Manic-depressive illness is a disorder of extreme emotions. In patients? attitude to their surroundings and other people we see an excessive drive to establish social contacts in mania and aversion ? sometimes overwhelming ? to social interactions in depression.
Niniejszy leksykon adresowany jest do osób zainteresowanych genetyką w psychiatrii, przede wszystkim lekarzy psychiatrów, lekarzy specjalizujących się w psychiatrii, psychologów klinicznych, a także lekarzy innych specjalności. Opracowanie ma na celu przedstawienie i usystematyzowanie podstawowych pojęć z zakresu genetyki oraz przybliżenie metod badań genetycznych wykorzystywanych do poszukiwania genów predysponujących do zachowania. Przedstawiono w nim także informacje dotyczące modelu dziedziczenia zaburzeń psychicznych. Wiadomości z tego zakresu mogą być przydatne w praktyce klinicznej, tj. przy udzielaniu konsultacji genetycznej pacjentowi i jego rodzinie.
„Leksykon schizofrenii” jest zbiorem haseł najczęściej wymienianych w kontekście schizofrenii: opieki nad chorymi, rozpoznawania i leczenia tej choroby. Z racji swojego charakteru, leksykon ma za zadanie w sposób niezwykle skrótowy wyjaśnić najbardziej istotne pojęcia dotyczące diagnostyki i leczenia oraz postępowania z chorymi na schizofrenię. Zbiór haseł leksykonu został wybrany arbitralnie. Leksykon był tworzony z pozycji lekarza praktyka i właśnie do lekarzy praktyków jest adresowany.
Unikalny i poruszający zapis przeżyć terapeuty, dziecka autystycznego i jego rodziny. Książka, choć nie jest pozycją naukową, posiada olbrzymią wartość poprzez bogactwo obserwacji, dotyczących funkcjonowania dziecka w procesie zmian rozwojowych. Autentyczność dziennika sprawia, że czytelnik może zdobyć się na odwagę konfrontacji własnych przeżyć pierwszego kontaktu z dzieckiem zaburzonym z doświadczeniami autorki książki. Trzecie wydanie książki zostało wzbogacone aktualnymi informacjami i wskazówkami dla rodziców dzieci autystycznych.
"Odkąd zachorowałem, nie mam poczucia, że myślę. Inni mówią, że to niemożliwe, bo normalnie z nimi rozmawiam, ale ja tę zdolność utraciłem po zachorowaniu"
Wiktor 26 lat, od 8 lat ma rozpoznaną schizofrenię
Pan Wiktor ma długoletnie doświadczenie życia z chorobą psychiczną i otrzymuje rysperydon o przedłużonym działaniu. Jego słowa, którymi rozpoczynamy nasze opracowanie, można potraktować jako syntetyczne ujęcie istoty schizofrenii. Chorobę tę bowiem obecnie traktuje się jako zaburzenie przede wszystkim funkcji poznawczych, co ma decydujący wpływ na przebieg życia naszych pacjentów. Często, tak jak pan Wiktor, nie kończą edukacji, nie podejmują pracy, ich aktywność społeczna ogranicza się do najbliższego otoczenia. Długoterminowe leczenie schizofrenii to z perspektywy lekarza borykanie się z ciągłymi problemami z regularnym przyjmowaniem leków przez pacjentów. Obecnie jesteśmy skłonni uznawać, że w dużej liczbie przypadków brak wglądu czy krytycyzmu w odniesieniu do konieczności kontynuacji leczenia wiąże się właśnie z istnieniem szczególnych dysfunkcji poznawczych. Nie znamy sposobu usunięcia przyczyn schizofrenii, co więcej możemy zrobić, by leczyć skuteczniej?
Celem niniejszej publikacji jest prezentacja możliwości praktycznego prowadzenia leczenia pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii lekami przeciwpsychotycznymi nowej generacji o długim czasie działania.
Publikacja podejmuje ważny problem stereotypów dotyczących osób z upośledzeniem umysłowym. Jej znaczenie należy postrzegać w kontekście trendów integracyjnych w edukacji i społecznym współbyciu osób niepełnosprawnych z pełnosprawnymi. Autorki wnoszą niewątpliwy wkład do teorii pedagogiki specjalnej i socjologii, dostarczając praktykom podstaw do rozwiązań systemowych oraz inspirując innych badaczy problemu do podejmowania kolejnych eksploracji.
Prezentowane materiały mają charakter teoretyczno-badawczy z właściwymi procedurami metodologicznymi oraz interdyscyplinarną podbudową teoretyczną [?]. W przedstawionym tu spektrum walorów pracy należy podkreślić praktyczną przydatność zawartych w niej treści.
Książka może być adresowana do różnych instytucji, osób i służb, a mianowicie specjalistów ds. rehabilitacji, nauczycieli, wychowawców, opiekunów, personelu pracującego w domach pomocy społecznej, zakładach aktywności zawodowej i zakładach pracy chronionej, różnych ogniw administracji rządowej, organizacji pozarządowych, ruchów samopomocowych, rodziców. Monografia może stanowić cenną pomoc naukową dla studentów, zwłaszcza kierunków pedagogicznych, socjologicznych i psychologicznych.
Z recenzji dr hab. Teresy Żółkowskiej, prof. US
Przedstawione w tym opracowaniu badania są próbą nakreślenia charakterystyki zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży głęboko upośledzonej umysłowo, prowadzonych w ośrodkach pozarządowych oraz na terenie domów pomocy społecznej. Jestem przekonana, że niniejsza książka pozwoli na ukazanie zarówno słabych, jak i mocnych stron zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, ale przede wszystkim rozwiązań, które mogą się stać inspiracją dla innych osób pracujących z omawianą grupą wychowanków, tak aby najlepiej i najowocniej wpływały one na rozwój psychofizyczny dziecka z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.
Autorka ufa, że informacje zebrane w niniejszej książce pozwolą na przynajmniej częściowe uzupełnienie luki teoretycznej dotyczącej funkcjonowania osób głęboko upośledzonych umysłowo, a także ich edukacji. Ponadto mogą stać się inspiracją do zainicjowania i wdrożenia zmian organizacyjnych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
