Redaktorzy tomu - obecnie doktoranci w Instytucie Filozofii UMK w Toruniu - w ramach działalności Koła Naukowego Filozofii Praktycznej podjęli się zorganizowania konferencji naukowej pt.: „Białe ściany czy orszak Dionizosa? Zrozumieć szaleństwo - między psychologią a filozofią", która odbyła się w dniach 22-23 kwietnia 2010 roku.
Szczególnie mocny akcent chcieliśmy położyć na interdyscyplinarność omawianego problemu, co potwierdziły napływające do nas propozycje wystąpień. Kluczowym zadaniem konferencji stało się więc wyeksponowanie polifoniczności paradygmatów, w ramach których zachodzi naukowy namysł nad zjawiskiem szaleństwa. Ramy merytoryczne przygotowanego programu skierowały naszą uwagę na następujące kwestie: zjawisko szaleństwa w kulturze (przejawiające się jako np. praktyki magiczne, rytuały czy popędy), w religii (jako przeżycia mistyczne, droga do sacrum, ekstatyczne połączenie z bóstwem), w sztuce (jako kategoria piękna dionizyjskiego czy jako „szał twórczy"), a także szaleństwo przejawiające się w relacjach międzyludzkich (jako negatywnie aksjologiczny stosunek wobec określonych grup społecznych, np. trędowatych czy prostytutek). Uwidacznia się ono także pod postacią ascetycznej ucieczki od bodźców cywilizacji, wizjonerskich, pełnych symboliki stanach nadświadomości, wywołanych za pomocą środków halucynogennych, praktykowanych przez ludzi chcących wyzwolić się z okopów Kartezjańskiego „cogito".
O szaleństwie mówiono już wiele i różnymi językami, za każdym razem pozostawiając słuchaczy z dużym niedosytem. Niedosyt ten wzbudził w nas, redaktorach niniejszej książki, ogromny zapał do kroczenia ścieżką kolejnych spekulacji, do postawienia pytań na nowo i dotarcia do nowych odpowiedzi.
Manic-depressive illness is a phenomenon extending far beyond its status as a psychiatric disorder or medical problem. Its symptoms are a manifestation of very basic as well as unusually sublime aspects of existence and human experience. The manic-depressive disorders bring the possibility of perceiving the surrounding world in extreme ways, such as seeing everything in excessively bright or dark colours. This has serious consequences for emotions experienced and social functioning. Manic-depressive illness is a disorder of extreme emotions. In patients? attitude to their surroundings and other people we see an excessive drive to establish social contacts in mania and aversion ? sometimes overwhelming ? to social interactions in depression.
Niniejszy leksykon adresowany jest do osób zainteresowanych genetyką w psychiatrii, przede wszystkim lekarzy psychiatrów, lekarzy specjalizujących się w psychiatrii, psychologów klinicznych, a także lekarzy innych specjalności. Opracowanie ma na celu przedstawienie i usystematyzowanie podstawowych pojęć z zakresu genetyki oraz przybliżenie metod badań genetycznych wykorzystywanych do poszukiwania genów predysponujących do zachowania. Przedstawiono w nim także informacje dotyczące modelu dziedziczenia zaburzeń psychicznych. Wiadomości z tego zakresu mogą być przydatne w praktyce klinicznej, tj. przy udzielaniu konsultacji genetycznej pacjentowi i jego rodzinie.
„Leksykon schizofrenii” jest zbiorem haseł najczęściej wymienianych w kontekście schizofrenii: opieki nad chorymi, rozpoznawania i leczenia tej choroby. Z racji swojego charakteru, leksykon ma za zadanie w sposób niezwykle skrótowy wyjaśnić najbardziej istotne pojęcia dotyczące diagnostyki i leczenia oraz postępowania z chorymi na schizofrenię. Zbiór haseł leksykonu został wybrany arbitralnie. Leksykon był tworzony z pozycji lekarza praktyka i właśnie do lekarzy praktyków jest adresowany.
Unikalny i poruszający zapis przeżyć terapeuty, dziecka autystycznego i jego rodziny. Książka, choć nie jest pozycją naukową, posiada olbrzymią wartość poprzez bogactwo obserwacji, dotyczących funkcjonowania dziecka w procesie zmian rozwojowych. Autentyczność dziennika sprawia, że czytelnik może zdobyć się na odwagę konfrontacji własnych przeżyć pierwszego kontaktu z dzieckiem zaburzonym z doświadczeniami autorki książki. Trzecie wydanie książki zostało wzbogacone aktualnymi informacjami i wskazówkami dla rodziców dzieci autystycznych.
"Odkąd zachorowałem, nie mam poczucia, że myślę. Inni mówią, że to niemożliwe, bo normalnie z nimi rozmawiam, ale ja tę zdolność utraciłem po zachorowaniu"
Wiktor 26 lat, od 8 lat ma rozpoznaną schizofrenię
Pan Wiktor ma długoletnie doświadczenie życia z chorobą psychiczną i otrzymuje rysperydon o przedłużonym działaniu. Jego słowa, którymi rozpoczynamy nasze opracowanie, można potraktować jako syntetyczne ujęcie istoty schizofrenii. Chorobę tę bowiem obecnie traktuje się jako zaburzenie przede wszystkim funkcji poznawczych, co ma decydujący wpływ na przebieg życia naszych pacjentów. Często, tak jak pan Wiktor, nie kończą edukacji, nie podejmują pracy, ich aktywność społeczna ogranicza się do najbliższego otoczenia. Długoterminowe leczenie schizofrenii to z perspektywy lekarza borykanie się z ciągłymi problemami z regularnym przyjmowaniem leków przez pacjentów. Obecnie jesteśmy skłonni uznawać, że w dużej liczbie przypadków brak wglądu czy krytycyzmu w odniesieniu do konieczności kontynuacji leczenia wiąże się właśnie z istnieniem szczególnych dysfunkcji poznawczych. Nie znamy sposobu usunięcia przyczyn schizofrenii, co więcej możemy zrobić, by leczyć skuteczniej?
Celem niniejszej publikacji jest prezentacja możliwości praktycznego prowadzenia leczenia pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii lekami przeciwpsychotycznymi nowej generacji o długim czasie działania.
Praca podejmuje zagadnienia związane z zaburzeniami organizacji funkcji w korze mózgowej zwanymi afazją, problematykę zjawisk afatycznych, struktury procesu terapeutycznego oraz metody rehabilitacyjne, w tym także nowatorskie, autorskie programy rehabilitacyjne.
Publikacja podejmuje ważny problem stereotypów dotyczących osób z upośledzeniem umysłowym. Jej znaczenie należy postrzegać w kontekście trendów integracyjnych w edukacji i społecznym współbyciu osób niepełnosprawnych z pełnosprawnymi. Autorki wnoszą niewątpliwy wkład do teorii pedagogiki specjalnej i socjologii, dostarczając praktykom podstaw do rozwiązań systemowych oraz inspirując innych badaczy problemu do podejmowania kolejnych eksploracji.
Prezentowane materiały mają charakter teoretyczno-badawczy z właściwymi procedurami metodologicznymi oraz interdyscyplinarną podbudową teoretyczną [?]. W przedstawionym tu spektrum walorów pracy należy podkreślić praktyczną przydatność zawartych w niej treści.
Książka może być adresowana do różnych instytucji, osób i służb, a mianowicie specjalistów ds. rehabilitacji, nauczycieli, wychowawców, opiekunów, personelu pracującego w domach pomocy społecznej, zakładach aktywności zawodowej i zakładach pracy chronionej, różnych ogniw administracji rządowej, organizacji pozarządowych, ruchów samopomocowych, rodziców. Monografia może stanowić cenną pomoc naukową dla studentów, zwłaszcza kierunków pedagogicznych, socjologicznych i psychologicznych.
Z recenzji dr hab. Teresy Żółkowskiej, prof. US
Przedstawione w tym opracowaniu badania są próbą nakreślenia charakterystyki zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży głęboko upośledzonej umysłowo, prowadzonych w ośrodkach pozarządowych oraz na terenie domów pomocy społecznej. Jestem przekonana, że niniejsza książka pozwoli na ukazanie zarówno słabych, jak i mocnych stron zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, ale przede wszystkim rozwiązań, które mogą się stać inspiracją dla innych osób pracujących z omawianą grupą wychowanków, tak aby najlepiej i najowocniej wpływały one na rozwój psychofizyczny dziecka z głęboką niepełnosprawnością intelektualną.
Autorka ufa, że informacje zebrane w niniejszej książce pozwolą na przynajmniej częściowe uzupełnienie luki teoretycznej dotyczącej funkcjonowania osób głęboko upośledzonych umysłowo, a także ich edukacji. Ponadto mogą stać się inspiracją do zainicjowania i wdrożenia zmian organizacyjnych.
Antoni Kępiński (1918-1972) - lekarz, filozof, humanista - wprowadza w tej książce czytelnika w świat przeżyć chorego na schizofrenię, pokazuje bogactwo jego fantazji, myśli, wyobraźni, analizuje twórczość plastyczną. Jako lekarz wychodzi daleko poza konwencje opisu klinicznego - klasyfikuje objawy choroby na podstawie obserwacji stosunku pacjentów do świata, do własnych ról społecznych, do siebie samych, do życia erotycznego.W tej głęboko humanistycznej książce, łączącej w sobie cechy pasjonującej lektury i dzieła o niepodważalnej wartości naukowej, najważniejszy jest pełen zrozumienia, dobroci i miłości stosunek lekarza do chorego, pozwalający na odkrywanie najgłębiej w psychice człowieka położonych tajemnic choroby.
Nowoczesny podręcznik uwzględniający aktualną wiedzę z zakresu psychiatrii i pielęgniarstwa psychiatrycznego.
Podręcznik składa się z 3 części. W części 1 przedstawiono podstawy neuro- i psychofizjologiczne, pozwalające zrozumieć mechanizmy regulujące zachowanie człowieka i występowanie zaburzeń psychicznych. W części 2 omówiono: badanie psychiatryczne, relacje terapeutyczne z pacjentem z zaburzeniami psychicznymi, wywiad psychiatryczny. Część 3 dotyczy podstaw klinicznych najczęstszych zaburzeń i chorób psychicznych oraz problemy, cele opieki i interwencje pielęgniarskie. Na końcu podręcznika zamieszczono wzory dokumentacji procesu pielęgnowania chorego z zaburzeniami psychicznymi.
Praca ma charakter unikatowy. Zawiera konkretne wskazówki co do diagnozy psychopedagogicznej i pracy terapeutyczno-wychowawczej z małymi dziećmi z autyzmem. Szczególną wartością tego opracowania jest to, że mogą z niego korzystać zarówno studenci psychologii i studiów pokrewnych, jak i rodzice, nauczycielki przedszkoli i specjaliści, pracujący w ośrodkach diagnostyczno-terapeutycznych. Ta praca stanowi konkretną pomoc dla wszystkich osób, borykających się z trudnościami rozumienia, współprzeżywania i korygowania zachowań dzieci autystycznych.
Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Kościelskiej
Książka przedstawia metodę wspomagania rozwoju dzieci stosowaną z sukcesem od 15 lat w Klubie Terapeutycznym dla Dzieci z Poważnymi Problemami Emocjonalnymi i ich Rodzin działającym przy Ośrodku Badań i Usług Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Program terapii opiera się na scenariuszach procedur terapeutycznych, pomagających kształtować podstawowe kompetencje społeczne u dzieci, umożliwiających budowanie relacji z innymi ludźmi. Metody postępowania zostały tak opracowane, by mogły je stosować osoby, także rodzice, bez specjalistycznego wykształcenia. Proponowane metody nie wymagają nakładów finansowych ani specjalistycznego sprzętu – „narzędziem” terapii są opiekunowie lub terapeuci. Do książki dołączono karty, które pomagają w diagnozie dziecka, zaplanowaniu najlepszego programu pracy z nim oraz w obserwacji postępów.
Do książki dołączona jest płyta CD z kartami pomocnymi w diagnozie dziecka, zaplanowaniu indywidualnej pracy z nim oraz obserwacji jego postępów.
Książka Julii Moor, angielskiej psycholog i matki dziecka autystycznego, przeznaczona jest przede wszystkim dla rodziców i opiekunów zmagających się na co dzień z problemem wychowania maluchów, u których stwierdzono zaburzenia na tle autyzmu. W części wstępnej autorka omawia metody inicjowania i przeprowadzania zabaw, które pozwolą przyciągnąć uwagę dziecka, stwarzając okazję do kontaktów i komunikacji. W dalszych rozdziałach przedstawia szczegółowo różne rodzaje zabaw wraz z pomysłami, jak maksymalnie wykorzystać zawarty w nich potencjał edukacyjny i komunikacyjny. Niektóre zajęcia są przeznaczone dla dzieci bardzo zamkniętych w sobie, inne dla maluchów bardziej sprawnych i mówiących. Rodzic powinien wybrać te, które według niego nadają się dla jego dziecka i dotyczą umiejętności, nad którymi chce w danej chwili z nim pracować.
Jak z nim życ. Jak pomagać. Jak prowadzić terapię.
Zespół Aspergera z punktu widzenia pacjenta i terapeuty
Książka ta powstała w celu propagowania praktycznej wiedzy o zespole Aspergera, żeby ułatwić zrozumienie osób dotkniętych tym zaburzeniem – zarówno ich otoczeniu, szczególnie zaś terapeutom, jak i im samym. Christine Preißmann dzięki swoim doświadczeniom zawodowym (terapeutki) i osobistym (osoby cierpiącej na zespół Aspergera) proponuje konkretne rozwiązania problemów, które pojawiają się w terapii i w życiu codziennym chorych. Terapeutów uwrażliwia na specjalne potrzeby pacjenta autystycznego, wskazuje tematy warte omówienia i wyróżnia bardzo złożoną rolę, jaką psychoterapeuci mają do odegrania w jego życiu. Chorym zaś doradza, jak ułatwiać sobie codzienne funkcjonowanie, a także namawia ich do podejmowania wyzwań stawianych poprzez rzeczywistość. Podkreśla oprócz tego ogromne znaczenie wcześnie rozpoczętej terapii, która z braku innych metod leczenia zespołu Aspergera ma możliwość wyraźnie pomagać w zdobywaniu narastającej samodzielności i satysfakcji z życia na miarę spersonalizowanych sposobności.
(...) nie posiada podobnej pozycji na naszym rynku księgarskim.(...) Mogą z niej ze stuprocentową pewnością skorzystać – poza terapeutami rozmaitych specjalności i studentami – nauczyciele, pracownicy socjalni, a także rodzice. (...)Liczne przykłady znakomicie ilustrują poszczególne fragmenty pracy, sprawiając, że Czytelnik ma możliwość dobrze zrozumieć istotę trudności doświadczanych przez ludzi z autyzmem.
Prof. Ewa Pisula
Christine Preißmann – lekarz i psychoterapeuta. Gdy miała 27 lat, zdiagnozowano u niej zespół Aspergera. Od tamtej pory jej celem jest informowanie świata o sytuacji osób z tym zaburzeniem, o ich szczególnych potrzebach i pragnieniach.
Zespół Aspergera
Spis treści:
O autorce i wyborze tematu
Wstęp do wydania drugiego
Wstęp do wydania pierwszego
Wprowadzenie: Zespól Aspergera - ogólna charakterystyka i kryteria diagnostyczne
Część 1
Psychoterapia i pomoc - zagadnienia ogólne
Rozdział l Relacje terapeuty z pacjentem
Rozdział 2 Podstawowe warunki i początek terapii
Rozdział 3 Pomieszczenia i gabinet terapeutyczny
Rozdział 4 Postępowanie podczas terapii
Rozdział 5 Cele terapii i pragnienia, których nie da się spełnić
Rozdział 6 Wymiar finansowy
Część 2
Tematy ważne w psychoterapii i pomocy
- zagadnienia szczegółowe
Rozdział 7 Przyjaźń i związki
Rozdział 8 Życie intymne
Rozdział 9 Mieszkanie
Rozdział 10 Nauka w szkole
Rozdział 11 Praca i zawód
Rozdział 12 Organizowanie czasu wolnego
Rozdział 13 Zdrowie, choroba i starość
Rozdział 14 Sytuacje przeciążające
Rozdział 15 Sytuacje kryzysowe
Rozdział 16 Rodzina i inne bliskie osoby
Rozdział 17 Pośredniczenie w uzyskiwaniu pomocy
Słowo autorki do terapeutów: Chciałabym Państwa zachęcić
Bibliografia
Trzecie wydanie Komentarza do ustawy o ochronie zdrowia psychicznego jest odpowiedzią na bardzo duże zainteresowanie, jakim cieszyły się poprzednie wydania książki. Omówiono w nim szczegółowo ustawę z 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego. Stanowi ona pierwszy w Polsce akt prawny tak wysokiej rangi, regulujący m.in. prawa pacjentów szpitali psychiatrycznych i domów pomocy społecznej, postępowanie lecznicze w stosunku do osoby leczonej (za jej zgodą albo bez takiej zgody), instytucję przymusu bezpośredniego, postępowanie przed sądem opiekuńczym w sprawach określonych w omawianej ustawie, ochronę tajemnicy dotyczącej w szczególności procesu leczenia i ochronę karno-prawną.
Komentarz do ustawy o ochronie zdrowia psychicznego uwzględnia wszystkie nowelizacje tej ustawy, zawiera odniesienia do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, uwzględnia aktualne orzecznictwo oraz większość istotnych publikacji prawno-lekarskich dotyczących omawianej problematyki, które ukazały się w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat.
Komentarz do ustawy o ochronie zdrowia psychicznego skierowany jest do szerokiego grona czytelników, w szczególności do praktyków wymiaru sprawiedliwości, a także lekarzy, pielęgniarek, ratowników medycznych oraz pacjentów.
Juliusz Duda jest adwokatem, członkiem Towarzystwa Naukowego Prawa Karnego w Warszawie oraz Polskiego Towarzystwa Kryminologicznego im. prof. Stanisława Batawii w Warszawie. Jego zainteresowania zawodowe i naukowe dotyczą głównie problematyki prawa medycznego, karnego, cywilnego i prasowego. Jest uznanym autorem wielu publikacji naukowych, w tym trzech pionierskich monografii.
Publikacja omawia dialektyczną terapię behawioralną i opisuje stosowanie tej terapii w leczeniu ambulatoryjnym, całodobowym i środowiskowym, w warunkach penitencjarnych, w pracy z dorosłymi i młodzieżą oraz małżeństwami, a także osobami starszymi. Przykładowe programy z kolejnych rozdziałów ilustrują wykorzystanie terapii w leczeniu depresji, uzależnień od substancji psychoaktywnych, zaburzeń odżywiania się, psychoz oraz zachowań samobójczych i agresywnych. W analizie poszczególnych problemów podkreślono duże znaczenie dysregulacji emocjonalnej, przedstawiono przesłanki zastosowania dialektycznej terapii behawioralnej w ich leczeniu, zaprezentowano wyniki badań naukowych oraz opisy, jak standardowa wersja terapii została przejęta w niezmienionej formie bądź zmodyfikowana. Szczególną uwagę zwrócono na trudność sprostania potrzebom pacjentów z licznymi zaburzeniami wspól-występującymi.
Książka stanowi bogate źródło informacji dla psychoterapeutów, osób zarządzających ochroną zdrowia, studentów oraz stażystów w dziedzinie psychologii klinicznej, psychiatrii i opieki społecznej.
Szanowni Czytelnicy,
,,Psychiatria – co nowego?” nie jest klasycznym podręcznikiem psychiatrii, ale zbiorem autorskich
rozdziałów, napisanych przez specjalistów z całej Polski. W związku z tym oferujemy
Państwu oryginalne opracowania poszczególnych tematów, odzwierciedlających poglądy autorów
na aktualną wiedzę i nowości z zakresu psychiatrii – od nowoczesnej diagnostyki, przez
zagadnienia dotyczące poszczególnych grup zaburzeń, po aktualne możliwości terapii zaburzeń
psychicznych. Całość poprzedza esej prof. Jerzego Mozrzymasa, biofizyka i humanisty,
omawiający perspektywy psychiatrii, szczególnie wieku podeszłego, w świetle rozwijającej się
neuronauki (neuroscience).
Stawiamy pytania:
W jakim stopniu odkrywana neuroplastyczność mózgu, neuroobrazowanie jego struktur
i funkcjonowania, osiągnięcia psychogenetyki zmieniają oblicze psychiatrii? Czy stan prepsychotyczny
to już choroba czy stan wysokiego ryzyka? Czy chronobiologia i somnologia to jeszcze/
już psychiatria? Jaką rolę mogą odegrać pozafarmakologiczne, biologiczne metody leczenia
i w jakim miejscu stoi nasza wiedza o psychoterapii? Kto ma rację – Kandel psychoanalityk
czy Kandel neurobiolog?
Zachęcamy do lektury!
Wprowadzenie – Joanna Rymaszewska
Analiza preludium do schizofrenii
Trzeci tom " Gesammelte Werke" Carla Gustawa Junga, zawierający pełne i ostateczne wydanie najważniejszej i przełomowej pracy twórcy psychologii analitycznej.
O dwóch typach myślenia, o pojęciu libido, walka o wyzwolenie się od matki.
Jung pisał: "Nie mogłem nie zauważyć, jak bliskie związki łączyły mitologię antyczną z psychologią ludów pierwotnych, co skłoniło mnie do intensywnych studiów nad tą ostatnią (...). Po moim zerwaniu z Freudem (...) moją książkę uznano za tandetę. Ja uchodziłem za mistyka, co załatwiało sprawę". Spis Treści:
Część pierwsza
I. Wprowadzenie
II. O dwóch typach myślenia
III. Prehistoria
IV. Hymn do stwórcy
V. Pieśń o ćmie
Cześć druga
I. Wprowadzenie
II. O pojęciu libido
III. Przemiana libido
IV. Narodziny herosa
V. Symbole matki i odrodzenia
VI. Walka o wyzwolenie się od matki
VII. Dwojaka matka
VIII. Ofiara
Pierwszy kontakt z lekarzem psychiatrą często budzi pewne obawy... Im częściej słucham o tego rodzaju obawach - pisze Autor - tym większa rodzi się we mnie chęć do wytłumaczenia wszystkiego co wiąże się z chorobą i leczeniem w sposób prosty i zrozumiały. ... świat w którym żyjemy wymaga od nas coraz więcej. Jesteśmy coraz bardziej obciążeni i w pewnych momentach czujemy że nie damy już rady. Co robić w takiej sytuacji? Od czego zacząć?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
