Przywłaszczenie i strata
Romantyczne transfiguracje Jezusa
-
Autor: Stępniewski Dariusz
- ISBN: 9788323131496
- EAN: 9788323131496
- Oprawa: Miękka
- Wydawca: Wydawnictwo Naukowe UMK
- Format: 16.0x23.0cm
- Język: polski
- Liczba stron: 306
- Rok wydania: 2014
- Wysyłamy w ciągu: niedostępny
-
Brak ocen
-
39,40złCena detaliczna: 46,00 złNajniższa cena z ostatnich 30 dni: 39,40 zł
Artykuł chwilowo niedostępny
x
Figura Jezusa jest rozpowszechniona w kulturze współczesnej, najczęściej jednak twórcy pozbawiają ją treści sakralnych. Książka jest prezentacją prawdopodobnych źródeł zarówno tej tendencji, jak i zasadniczych typów wyobrażeń Chrystusa. Z tego powodu zaczyna się od opisania przemian w pojmowaniu moralności, jakie proponowali filozofowie w ostatniej ćwierci XVIII wieku. Wskutek procesu zwanego przez współczesnych nam postsekularystów „śmiercią Boga”, wzrosło zainteresowanie postacią Jezusa. Została ona zredukowana do struktury złożonej z niewielu cech, których fundamentem uczyniono doskonałą moralność. Zestaw owych cech nieomylnie kojarzono z Chrystusem, niemniej jednak ich ogólność pozwała na subiektywne, niesakralne interpretacje. Zerwanie związku z religijną, instytucjonalną egzegezą i pojmowanie Jezusa jako wcielenia doskonałej moralności stało się więc fundamentem Jego kulturowego wyobrażenia, jakie zaczęło funkcjonować około 1800 roku. Ukształtowało się ono w dwa wyraźne nurty. Pierwszy polegał na funkcjonalnym wykorzystaniu tej figury przez ruchy społeczne i polityczne, dla których sztuka była sferą kreślenia utopijnych wizji lub narzędziem propagandy. Drugi nurt obejmował niemal wyłącznie sferę sztuki i stanowił zapis zmian duchowości. Oba nurty opisać można za pomocą opozycyjnych cech, w sposób przypominający charakterystykę romantyzmu zaproponowaną przez francuskich literaturoznawców: jeden dotyczył bowiem wyobrażeń społecznych, był optymistyczny i ekstrawertyczny, natomiast kolejny był wyrazem indywidualizmu i intymizmu kształtowanego przez melancholię i rozpaczliwą beznadzieję wynikającą z „niemożności uwierzenia”. Emblematyczną postacią jednego był Jezus tryumfujący, drugiego zaś – martwy.
