Jeśli interesujesz się polityką, albo studiujesz politologię znajdziesz w tym dziale informacje o współczesnym świecie. Obszerna literatura naukowa, różne publikacje i elementy wiedzy politologicznej, najważniejsze zagadnienia i pojęcia z politologii, kontrowersyjne książki polityczne, powieści polityczne, nauki polityczne. Najlepsze książki społeczno-polityczne, bestsellery polityczne, książki o polityce, które warto przeczytać - zapraszamy po lekturę na Dobreksiazki.pl
Niniejszą książkę czytać można jako przewodnik po nieliberalnej demokracji w Polsce. Wynik wyborów z 2015 roku zapoczątkował procesy w sferze politycznej, strukturze władzy sądowniczej, organizacji życia kulturalnego, które sprawiły, że Polska stała się tematem licznych analiz na całym świecie. Większość tych dyskusji dotyczyła kwestii demokracji nieliberalnej, populizmu i (neo)konserwatywnego backlashu. Podczas gdy większość argumentów wskazuje na osłabienie demokracji, która ma solidne fundamenty w systemie prawnym, często pomija się jeden z aspektów tych zmian, jakim jest głęboka polaryzacja społeczeństwa wokół upolitycznionych problemów i polaryzacja polityki w Polsce. Wywołała ona bezprecedensowe fale protestów i innych form zaangażowania społecznego. Mapę kluczowych dla kontrrewolucyjnych przemian zjawisk tworzą w tej książce wybitne postaci polskiego świata akademickiego: Andrzej Leder, Jan Sowa, Michał Buchowski, Krzysztof Podemski, Maria Mendel, Tomasz Szkudlarek, Rafał Matyja, Małgorzata Kowalska, Marta Kotwas, Jan Kubik i Beata Kowalska. Analizują oni problem ekspansji prawicowego populizmu, pogardy i wykluczenia, nowych ruchów społecznych, strajków kobiet, pedagogiki wstydu i politycznego cynizmu, antysemityzmu, polityki historycznej rządów „dobrej zmiany”, czy wreszcie nacjonalizmu i jego rytuałów publicznych w postaci obchodów święta niepodległości. Zebranymi artykułami próbujemy odpowiedzieć na pytanie: Czy demokracja w Polsce jest w kryzysie czy w okresie przejściowym? Czy konserwatywna kontrrewolucja zwiastuje zmierzch demokracji, czy też zmianę jej kształtu?
Ponadczasowa alegoryczna satyra opowiadająca o ślepym marszu otumanionego społeczeństwa ku totalitaryzmowi
Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre są równiejsze.
W pewnym wiejskim gospodarstwie władzę przejmują przepracowane, źle przez ludzi traktowane zwierzęta. Z płomiennym idealizmem w sercach i porywającymi hasłami na ustach pod szyldem animalizmu przystępują do budowy raju postępu, sprawiedliwości i równości. Szybko się jednak okazuje, że ta równość nie dotyczy wszystkich zwierząt w tym samym stopniu i niebawem knur Napoleon za pomocą terroru podporządkowuje sobie inne zwierzęta, wmawiając im, że ogranicza ich swobody wyłącznie dla ich dobra… Tak wygląda sceneria jednej z najbardziej wymownych satyrycznych bajek w historii literatury – ostrej jak brzytwa baśni dla dorosłych, która jest kroniką przejścia od rewolucji przeciwko tyranii do równie straszliwego totalitaryzmu.
„Folwark zwierzęcy wciąż pozostaje jedną z najwybitniejszych satyr na mroczniejsze oblicze współczesnej historii”.
Malcolm Bradbury, autor powieści Homo historicus
JEDNA ZE 100 NAJWYBITNIEJSZYCH POWIEŚCI ANGLOJĘZYCZNYCH
WG TYGODNIKA „TIME”
„TIME”
Friedrich von Gentz (1764-1832) był czołowym myślicielem burzliwych czasów rewolucji francuskiej, wojen napoleońskich i dominacji Świętego Przymierza. W młodości z sympatią odnosił się do idei liberalnych, jednak pod wpływem wydarzeń w rewolucyjnej Francji i myśli Edmunda Burke'a stał się jednym z najgłośniejszych konserwatywnych piór Europy. Zasłynął zwłaszcza analizami polityki Napoleona Bonaparte, uznawanej przez niego za wielkie zagrożenie. Doskonale znał kulisy gier politycznych największych potęg tamtych czasów i błyskotliwie je opisywał. Sam również w nich uczestniczył, zwłaszcza jako bliski współpracownik księcia Klemensa von Metternicha – był między innymi sekretarzem kongresu wiedeńskiego. Jego teksty ukazują świat wielkich zmagań politycznych i ideowych przełomu XVIII i XIX wieku, poza pasjonującym opisem ich uwarunkowań i przebiegu przynosząc też niepokojąco aktualne uwagi o tym, jak w Europie zabiega się o realizację własnych interesów w polityce międzynarodowej. Przykładu tego dostarczała wówczas również sprawa polska, o której Gentz pisał z gorzką dla Polaków konkluzją: krytycznie oceniał rozbiory, ale zarazem uważał, że Polski nie da się już odbudować. Jego rozważania – połączenie idei konserwatywnych i chłodnego realizmu analiz praktycznej polityki – pozostają bardzo pouczającą i inspirującą lekcją myślenia politycznego.
„Tym, co uczyniło projekt rozbioru Polski nieporównywalnie bardziej destrukcyjnym dla wyższego interesu Europy niż niejeden akt przemocy, który w swym charakterze i wykonaniu jedynie z pozoru jawił się jako o wiele bardziej ponury, był fakt, że zaczerpnięto go ze źródła, z którego na cały sojusz narodów nie miało rozlewać się nic innego, jak tylko dobro i łaska, bezpieczeństwo na czas pokoju i ratunek na czas trwogi. Porozumienie wielu władców zawsze traktowano jako zbawienną tamę przeciw chaotycznej przemocy i żądzom jakiegoś ciemiężcy; teraz zaś, ku przerażeniu świata, okazało się, że możliwe jest takie porozumienie, które, choć zdawało się być zawarte, by przed złem chronić, właśnie zło zaprowadza". (Szkice o najnowszej historii równowagi politycznej w Europie)
Współczesne krytyczne wobec Birmy zachodnie, bliskowschodnie i nadwiślańskie głosy, słusznie oburzając się na prześladowania Rohingya, nie biorą wszakże pod uwagę ogromu zmian, jakie zaszły nad Irawadi, oraz specyfiki tego kraju. Lektura Złotej ziemi z pewnością im się przyda. Będąc świetnym zapisem chwili tuż przed zmianami, książka ta oferuje rzecz w obserwowaniu rzeczywistości birmańskiej bezcenną: perspektywę. Uświadamia, jak daleko Birma doszła w ciągu dekady. Pozwala spojrzeć na ten kraj i gnębiące go problemy z dystansu, z większą empatią. Powinna stać się lekturą obowiązkową dla każdego, kto nie pamięta Birmy sprzed 2011 roku (a tym, którzy pamiętają, z pewnością pomoże przypomnieć sobie, jak źle się działo w kraju pod generalskim butem). Po jej przeczytaniu spojrzenie na Birmę powinno stać się bardziej zniuansowane, głębsze. Birma wciąż czeka na swoją jedność w różnorodności, na rozwiązanie etnicznego węzła gordyjskiego. Wciąż trwa mierzenie się z niejednoznacznym dziedzictwem kolonialnym. Nie zmienił się również wzrósł wręcz polityczny kult Aung Sana, założyciela państwa. Utrzymało się uwielbienie dla jego córki, Aung San Suu Kyi, i to mimo pięciu lat jej rządów, co wiązało się z koniecznością pójścia na liczne kompromisy moralno-polityczne. Birmańczycy inaczej niż Zachód świetnie rozumieją tę cenę i wciąż stoją za Suu Kyi murem. Bo jest dla nich niczym symboliczna tarcza, broniąca przed generałami. Ludzie w Birmie zarówno Birmańczycy, jak i mniejszości doskonale pamiętają uchwycone w Złotej ziemi przez Bogdana Góralczyka długie trwanie rządów Tatmadaw i za żadne skarby świata nie chcą by się powtórzyło. Niestety, mroczne widmo ery generałów powróciło 1 lutego 2021 roku, ponownie sprawiając, że Złota Ziemia roni łzy. dr hab. Michał Lubina, Instytut Bliskiego i Dalekiego Wschodu UJ Prof. zw. dr hab. Bogdan J. Góralczyk, politolog i sinolog, b. dyplomata, publicysta, wykładowca w Centrum Europejskim Uniwersytetu Warszawskiego i jego były dyrektor. W latach 20032008 był ambasadorem RP w Tajlandii, akredytowanym również w Republice Filipin i Związku Mjanma. Do Mjanmy Birmy później jeszcze wielokrotnie jeździł. Specjalizuje się we współczesnych stosunkach międzynarodowych, w tym w zagadnieniach globalizacji, tematyce europejskiej oraz rynków i przemian zachodzących w Azji. Szczególnie dogłębnie zbadał specyfikę, rolę i zmiany dokonujące się w Chinach i na Węgrzech (znając języki obu krajów), czego najlepszym dowodem są dwie książki wydane nakładem Wydawnictwa Dialog: Wielki Renesans. Chińska transformacja i jej konsekwencje (2018) oraz Węgierski syndrom Trianon (2020).
Przedstawiona monografia jest ze wszech miar zasługującym na uwagę nowatorskim i kompleksowym spojrzeniem na rosyjską politykę bezpieczeństwa morskiego w regionie Morza Bałtyckiego. Ukazuje ona, przez pryzmat retrospektywnych rozwiązań i aktywności politycznej, nie tylko genezę kształtowania rosyjskiej strategii morskiej ale również prezentuje mechanizmy decyzyjne i kreśli możliwe scenariusze potencjalnych działań sił morskich w relacji do najważniejszych, geostrategicznych partnerów na scenie politycznej, Stanów Zjednoczonych, Chin i Unii Europejskiej. Szczególnie interesujące jest zaprezentowane w opracowaniu znaczenie strategiczne regionu bałtyckie i jego rola dla globalnego bezpieczeństwa w świetle aktualnych i perspektywicznych politycznych, ekonomicznych i militarnych wyzwań i zagrożeń.
Jest pierwszym na rynku polskim opracowaniem które w sposób kompleksowy i komplementarny przedstawia w sposób przystępny usystematyzowaną wiedzę i porządkuje ogromny materiał faktograficzny co pozwala zrozumieć jak wielką rolę, miejsce i znaczenie ma rosyjska strategia bezpieczeństwa morskiego nie tylko dla państw regionu Morza Bałtyckiego ale również dla Europy i dla bezpieczeństwa w wymiarze geostrategicznym. Ta publikacja będzie dobrze służyć tym wszystkim którzy szukają pogłębionej wiedzy o problematyce bezpieczeństwa w regionie Morza Bałtyckiego oraz o zagrożeniach i ambicjach geopolitycznych Federacji Rosyjskiej w przestrzeni międzynarodowej.
Z recenzji prof. dr hab. inż. Józefa Buczyńskiego
Hitlerjugend, w której otwarcie wyznawano darwinowską zasadę wyższości najsilniejszych, zachęcała do indywidualnego oraz zbiorowego sadyzmu, fizycznych i psychicznych tortur oraz wszelkich form znęcania się nad rówieśnikiem przez grupę. Przeprowadzano obowiązkowe testy na odwagę, które polegały m.in. na skakaniu z wysokości pięciu metrów do wody - bez względu na umiejętności pływackie - wspinaczce po stromych ścianach skalnych bez odpowiedniego zabezpieczenia oraz wykonywaniu niekończących się serii przysiadów.Rekrutacja dzieci w szeregi przesiąkniętych ideologią organizacji politycznych przyjęła najjaskrawszą formę w Hitlerjugend, która powstała w 1933 roku, tuż po przejęciu władzy w Niemczech przez nazistów. Autor analizuje nazistowskie metody indoktrynowania młodego pokolenia Niemców i manipulowania nimi przez państwo totalitarne. Prezentuje też sylwetki chłopców i dziewcząt, którzy opierali się tym zabiegom. Opisuje, jak Hitlerjugend wstrząsała podstawami tradycyjnej moralności, równocześnie utrzymując, że stoi na jej straży, oraz jak wyglądały odważne lecz skazane na niepowodzenie - próby sprzeciwu. Podejmuje również refleksję na temat problemów związanych z przejściem członków pokolenia poddanego indoktrynacji na stronę wartości demokratycznych.
Drogi nadziei to książka o hipokryzji, egoizmie i zbrodniach współczesnego kapitalizmu. Na przykładzie swojej wieloletniej działalności w ONZ Ziegler opisuje punkt po punkcie najbardziej palące problemy świata – głód, wojny, handel ludźmi, migracje, terroryzm, eksploatację, wyzysk, niewolnictwo, neoimperializm, zawłaszczanie przez garstkę bogatych podstawowych praw ludów Globalnego Południa. Nie bierze jeńców. Wskazuje z imienia i nazwiska tych biznesmenów, korporacje, państwa i organizacje odpowiedzialne za cierpienie i śmierć setek tysięcy niewinnych. Ale nie byłby sobą gdyby nie pokazał również globalnego oporu wyzutych z wszelkich praw i nie wskazywał „dróg nadziei”, dzięki którym zmiana obecnego porządku jest możliwa.
To niezwykle odważna książka, którą mógł napisać jedynie Żyd. Jest rok 1977. W głębi amazońskiej dżungli wycieńczeni izraelscy łowcy nazistów docierają do kryjówki największego zbiega wszechczasów – Adolfa Hitlera, który jak się okazuje, nie zginął w bunkrze pod Kancelarią Rzeszy, lecz zdołał zbiec do Ameryki Południowej. Młodzi, fanatyczni członkowie specjalnego komanda muszą w środku nieprzyjaznej dżungli zmierzyć się najpierw z przepaścią istniejącą między obrazem potwora, którego spodziewali się aresztować, a postacią bezbronnego, małomównego, zgrzybiałego staruszka, który wpadł w ich ręce. Muszą także sprostać zadaniu dostarczenia go do San Cristobal, skąd ma zostać przetransportowany do Izraela. Zadaniu temu nie sprzyja ustawiczne zmaganie się ze wspomnieniami tych wszystkich miejsc przeklętych, które w ich mentalności zostawiły ślady nie do wymazania. Na dodatek, nie wiedzą, że ich kroki są pilnie śledzone przez wywiady brytyjski, amerykański, francuski i rosyjski, dla których perspektywa postawienia Hitlera przed sądem – blisko 40 lat po wojnie, nie jest wymarzoną opcją polityczną.
You can see them, but you don't know them.
Ultras are football fans like no others. A hugely visible and controversial part of the global game, their credo and aesthetic replicated in almost every league everywhere on earth, a global movement of extreme fandom and politics is also one of the largest youth movements in the world. Yet they remain unknown: an anti-establishment force that is transforming both football and politics. In this book, James Montague goes underground to uncover the true face of this dissident force for the first time.
1312: Among the Ultras tells the story of how the movement began and how it grew to become the global phenomenon that now dominates the stadiums from the Balkans and Buenos Aires. With unprecedented insider access, the book investigates how ultras have grown into a fiercely political movement, embracing extremes on both the left and right; fighting against the commercialisation of football and society – and against the attempts to control them by the authorities, who both covet and fear their power.
"All animals are equal, but some animals are more equal than others. "
Mr Jones, the owner of Manor Farm, is a lazy drunk. The animals decide to overthrow him in a revolution that will allow them to run the farm, liberating themselves and creating a new life of equality and freedom. But they have underestimated the pigs. Napoleon and Snowball form an elite and take control for themselves, and the tyranny of the farmer is replaced with another kind of control leaving the animals again subject to a ruthless and cruel authority.
Imagined only as Orwell could, this powerful fable is instilled with humour and an underlying urgency that makes this one of the most prescient warnings ever written.
'The next Bill Bryson' New York Times
Two tigers cannot share the same mountain - Chinese proverb
Despite geographical proximity, cultural similarities, and shared status as highly powerful nations, China, Korea and Japan love to hate each other. Why?
In search of an answer, Michael Booth journeys across East Asia to explore the mutual animosity that frequently threatens to draw the world into all-out war. From misjudged cake decorations to electoral meddling, contradictory origin myths to territorial disputes, this deeply researched and hugely entertaining book shows that no conflict is too small to keep the fires of neighbourly hostility burning.
'A fine summary of East Asian cultures and conflicts...useful, fact-packed and readable' Spectator
We live in an age of upheaval. The global crisis of Covid-19 has laid bare the deep social and economic inequalities which were the toxic legacy of austerity. These revolutionary times are an opportunity for a radical rethink of Britain as we know it, as the politically impossible suddenly becomes imaginable.
And yet, the Left's last attempt to upend the established order and transform millions of lives came to a crashing halt on 12th December 2019, when Jeremy Corbyn led the Labour party to its worst electoral defeat since 1935. In This Land, Owen Jones provides an insider's honest and unflinching appraisal of a movement: how it promised to change everything, why it went so badly wrong, where this failure leaves its values and ideas, and where the Left goes next in the new world we find ourselves in.
He takes us on a compelling, page-turning journey through a tumultuous decade in British politics, gaining unprecedented access to key figures across the political spectrum. It is a tale of high hopes and hubris, dysfunction and disillusionment. There is, Jones urges, no future for any progressive project that does not face up to and learn from its errors. We have the opportunity to build a fairer country and a more equal world, but if our time is to come, then we must learn from our past.
On 27 October 2018 Bari Weiss's childhood synagogue in Pittsburgh became the site of the deadliest attack on Jews in American history. For most of us, the massacre came as a total shock. But to those who have been paying attention, it was only a more violent, extreme expression of the broader trend that has been sweeping Europe and the United States for the past two decades.
No longer the exclusive province of the far right and far left, anti-Semitism finds a home in identity politics, in the renewal of 'America first' isolationism and in the rise of one-world socialism. An ancient hatred increasingly allowed into modern political discussion, anti-Semitism has been migrating toward the mainstream in dangerous ways, amplified by social media and a culture of conspiracy that threatens us all.
In this urgent book, New York Times writer Bari Weiss makes a powerful case for renewing Jewish and liberal values to guide us through this uncertain moment.
Dyktatura totalitarna i autokracja przedstawia podstawowe cechy państwa totalitarnego i omawia zagadnienie trwałości systemów totalitarnych oraz ich dalszej ewolucji. Pierwsze wydanie tej książki ukazało się w 1956 roku. Szybko uznano ją za jeden z najważniejszych głosów w intelektualnej debacie dotyczącej zagadnienia totalitaryzmu.
W 1963 roku praca została zaktualizowana i gruntownie przeredagowana. Ta druga edycja stała się podstawową niniejszego wydania, zawierającego pierwszy w historii przekład na język polski klasycznej już rozprawy.
„Książkę Carla Friedricha i Zbigniewa Brzezińskiego można czytać jako próbę dowiedzenia, że istnieją dostateczne racje, by posługiwać się pojęciem totalitaryzmu (czy raczej w wypadku prezentowanej tu książki – dyktatury totalitarnej).”
Z wprowadzenia dr. Arkadiusza Górnisiewicza
On a hot summer night, a young man sits in a dark cell in a Hungarian prison. The guards do not explain why he is here; he does not know if he will ever be released. But he is far from alone. Others, too, are trapped within the stone walls - singers and students, sages and spies. As the days pass, the man is drawn into their conversations and their lives, and soon becomes a witness to their sometimes outlandish acts of rebellion.
Written in the early 1980s and inspired by Andrew Szepessy's own experiences, Epitaphs for Underdogs is a beguiling and exhilarating novel about power, justice and freedom, and about the solidarity that can be found in even the most unexpected places.
'Beautiful... With its sense of the absurd, its laughter in the dark, it belongs in the great tradition of dystopian literature, with echoes of early Kundera and Nabokov'
IAN McEWAN
Twelve years ago, Simon Davey prevented a tragedy, and ruined his own life.
Once a senior British diplomat in Kiev, he lost everything in a lurid scandal. Back in London, he is travelling on the Tube when he sees her...
Olesya is the woman Simon holds responsible for his downfall. They first met on an icy night during the protests in Independence Square.
When Simon decides to follow Olesya, he finds himself plunged back into the dramatic days which changed his life forever.
Mówi się: "Obyś żył w ciekawych czasach". Czy czasy PRL były ciekawe? Tak. Często opisywane są przez historyków, socjologów czy filozofów. Ukazywane są jako czasy trudne, momentami tragiczne, niebezpieczne, pełne strachu. Każdy coś wie o PRL. Ci, którzy w nim żyli wspominają go przeważnie albo dobrze, albo źle. Połowa Polaków zna PRL tylko z opowiadań lub książek.
A jak widziała to dziewczynka, która żyła w tamtych czasach? Dzieci nie rozumieją polityki, chcą spędzać czas z rówieśnikami, chcą stabilizacji, bezpieczeństwa, chcą swobody. Mają swoje małe i „ogromne” problemy.
Nie obchodzi je ustrój czy polityka, które przelatują przez codzienność i rzutują na całe życie.
"Opowiadania nostalgiczne" uchylają rąbka tajemnicy o życiu córki członka aparatu ówczesnej władzy. Czy było tak inne, jak się czasami o tym mówi w tonie deprecjonowania? Jak wyglądało jej patrzenie na codzienność? Opowieść dotyczy lat środkowego PRL. Każdy znajdzie tu coś dla siebie: starsi – wspomnienia swojej młodości, młodsi – wiele ciekawych informacji o życiu w tamtych czasach. PRL był jaki był. Każdy żył jak mógł i umiał, a czasem nawet jak chciał, i to niezależnie od tego kim się było.
Każdy miał swój PRL.
Jolanta Czartoryska – absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez kilkadziesiąt lat wykonywała cztery zawody prawnicze, obecnie emerytowany radca prawny. Doktor nauk humanistycznych – historyk, publicystka, laureatka konkursu „Deutsche Welle” i „Rzeczypospolitej” (2002) oraz innych wyróżnień, autorka książki-dyskursu dotyczącego okresu PRL i współczesności „Odejść w cień”( LSW 2012).
Lubi porządkować problemy i przestrzeń wokół siebie.
Idea społeczeństwa obywatelskiego stanowi jeden z warunków sine qua non demokratycznego państwa prawnego. Jej bogactwo i wielowątkowość, powiązana z dynamiką przemian współczesnego świata, sprawia, że stanowi nieustannie inspirujące i bogate źródło refleksji nad istotą porządku społecznego, politycznego i prawnego. Konteksty znaczeniowe przedmiotowej idei odnaleźć można w wielu różnorodnych nurtach politycznej refleksji. Głównym celem publikacji jest przedstawienie bogactwa różnorodności postrzegania idei społeczeństwa obywatelskiego, przede wszystkim dzięki wyeksponowaniu odmiennych sposobów przejawiania się tej koncepcji w wymiarze historycznym, teoretycznym i praktycznym.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
