Jeśli interesujesz się polityką, albo studiujesz politologię znajdziesz w tym dziale informacje o współczesnym świecie. Obszerna literatura naukowa, różne publikacje i elementy wiedzy politologicznej, najważniejsze zagadnienia i pojęcia z politologii, kontrowersyjne książki polityczne, powieści polityczne, nauki polityczne. Najlepsze książki społeczno-polityczne, bestsellery polityczne, książki o polityce, które warto przeczytać - zapraszamy po lekturę na Dobreksiazki.pl
O czym jest ta książka? To książka bez lektury której trudno Ci będzie Czytelniku zrozumieć co przeżywał i przeżywa Jarosław Kaczyński po śmierci brata, także swoich przyjaciół. Książka ta mówi o tym, że część zła jest w każdym z nas i że zło może mieć formę materialną, formę zniszczenia, formę która może doprowadzić do tragedii. To pierwsza taka książka od czasu Mistrza i Małgorzaty Bułhakowa. Treścią książki jest beletryzowany opis kulisów katastrofy smoleńskiej, teoria zamachu i możliwe wersje wydarzeń. Na kartach powieści toczy się wojna. Postaci negatywne są zdegenerowane do szpiku kości, zaś bohaterowie pozytywni to szlachetni wojownicy o prawdę i sprawiedliwość. Między wersami odnajdziemy prawdziwych ludzi z krwi i kości oraz życie, które niejednokrotnie zaskakuje nawet tych, którym wydaje się, że nad nim panują. To próba odnalezienia wyraźnej granicy oddzielającej dobro od zła, widzialnego znaku, sztandaru w dzisiejszej zrelatywizowanej moralnie rzeczywistości.
W świetle dokumentów, wysprzątanych przez generałową Kiszczakową spod łóżka zmarłego męża, dotąd pozostających „w dyspozycji naczelnego dowództwa”, aż strach pomyśleć, co mogło być celem „pokojowej rewolucji »Solidarności«”, więc na wszelki wypadek lepiej jej nie kończyć...
Zakończmy ją więc, jak poprzednie pokojowe rewolucje — zmianą mord przy korycie, zmianą stosunków własnościowych we wszystkich tych centrach, które zależą od decyzji politycznej. Ponieważ zaś takich miejsc jest w naszym politycznym kapitalizmie coraz więcej, śmiało możemy powiedzieć, że od kilkunastu do kilkudziesięciu tysięcy dawnych „właścicieli” stanie się „własnością”.
Taka rewolucja zadowoli prawie wszystkich, nawet właścicieli zmienionych we własność, a jak nie, to im „się przetłumaczy” i zrozumieją, co jest dla nich dobre. Prawdziwa rewolucja, która zmieniałaby metasystem, lub choćby go nieznacznie korygowała, nie jest możliwa bez zezwolenia Standard & Poor’s...
Póki co zatem, zadowalajmy się taką rewolucją, jaka jest możliwa, cieszmy się choć delikatnym pogwałceniem jedynej, prawdziwej zasady konstytucji III
RP, którą nasz Autor ujawnia w słowach: „Wy nie ruszacie naszych, my nie ruszamy waszych”. I czytajmy Michalkiewicza, bo jest on jednym z nielicznych w Polsce autorów, dzięki którym odnajdujemy się czasami głupsi, niż nam się wydawało, ale i możemy stać się mądrzejsi, niż nam by się zamarzyło…
Teoria pieniądza i kredytu to pozycja unikalna w swej dziedzinie. Gdyby świat podążał drogą wytyczoną 100 lat temu przez Misesa nie mielibyśmy dzisiaj kryzysów monetarnych, groźby upadku euro, a także inflacji, która jest najczęstszą przyczyną zamieszek i konfliktów zbrojnych.
Książka ta, to po Ludzkim działaniu, niewątpliwie najwybitniejsza pozycja Wielkiego Austriaka urodzonego we Lwowie.
„(…) W 1953 roku ukazało się amerykańskie wydanie ‘Teorii pieniądza i kredytu’, co do istoty teoretycznego podejścia niezmienione, jedynie poszerzone i uzupełnione o doświadczenia ostatnich kilku dekad. To wydanie stało się podstawą polskiego tłumaczenia traktatu Misesa. Wydanie amerykańskie ukazało się w czterdzieści lat po wydaniu pierwszym (…)
Mimo upływu dekad praca Misesa nie starzeje się, a wręcz przeciwnie nabiera coraz to większej aktualności. Jest ona cenna z historycznego punku widzenia, jako źródło wiedzy o historii pieniądza, najciekawsze są jednak jej odniesienia do sytuacji współczesnej. Można powiedzieć, że dzieło Misesa ‘tchnie świeżością spojrzenia’, mimo, że upłynęło od jego wydania już 100 lat. W świetle tego co Mises napisał o pieniądzu widać jak naiwny, sztuczny i szkodliwy jest projekt stworzenia euro jako waluty fiducjarnej. (…) Z tych rozdziałów politycy i ekonomiści powinni być odpytywani jak z katechizmu.
Książka stanowi podsumowanie sześcioletnich badań naukowych autorki nad najnowszą historią Słowenii - niewielkiego słowiańskiego państwa zajmującego południowo-zachodni róg Europy Środkowej, ale przez kilkadziesiąt lat należącego do Jugosławii razem ze słowiańskimi narodami bałkańskimi i pod względem rozwoju znacznie wyprzedzającego wszystkie te kraje. Książka ukazuje drogę narodu słoweńskiego do pełnego zjednoczenia i niepodległości, transformację ustrojową, wejście do organizacji międzynarodowych i Unii Europejskiej. Uzyskiwanymi efektami Słowenia wyprzedzała i nadal wyprzedza kraje Europy Środkowej. Uwaga została skoncentrowana na budzącym największy optymizm okresie prezydencji UE w I połowie 2008 roku. Sześciomiesięczny program prezydencji Słowenii stanowił integralną część osiemnastomiesięcznego programu opracowanego razem z Niemcami i Portugalią. W okresie prezydencji Portugalii został podpisany traktat lizboński, nad którego realizacją czuwała Słowenia. Bardzo ważnym priorytetem słoweńskiej prezydencji było przeforsowanie niepodległości Kosowa.
Koedycja z Polskim Towarzystwem Historycznym
Widma Marksa to słynna publikacja jednego z najważniejszych filozofów drugiej połowy XX wieku, Jacques’a Derridy. Jest to również książka reprezentatywna dla ostatniego okresu twórczości francuskiego filozofa, w którym zwrócił swoją uwagę w stronę pytań o charakterze politycznym i etycznym. Widma Marksa to filozoficzna odpowiedź na polityczne diagnozy stawiane na przełomie wieków. Derrida mierzy się z hasłem „końca historii”, lecz równocześnie stara się pomyśleć wpływ, jaki filozofia Marksa wciąż wywiera na obecnym myśleniu. Niemiecki filozof i ekonomista zostaje skonfrontowany z Szekspirowskim Hamletem, który musi zmierzyć się z widmem ojca. Podobnie też my, twierdzi Derrida, musimy zmierzyć się dziś z widmem samego Marksa – widmem, które tak jak niegdyś widmo komunizmu w Europie, dziś krąży po całym świecie.
Jacques Derrida (1930–2004) – wybitny francuski filozof, twórca pojęcia i metody dekonstrukcji filozoficznej, autor wielu fundamentalnych dla współczesnej filozofii prac, takich jak O gramatologii, Pismo i różnica, Głos i fenomen czy Glas. Jego metoda polegała na wnikliwym czytaniu klasycznych tekstów okcydentalnej filozofii, w których doszukiwał się momentów pęknięć, nieciągłości, elementów wypartych i poddanych wykluczeniu. Badaniom tym towarzyszył od zawsze silny impuls etyczny, który przeciwstawiał się wszelkim zamkniętym, skończonym formacjom intelektualnym.
Druga wersja językowa słynnej „Mechanicznej pomarańczy” Tym razem z anglicyzmami. I tym razem – podobnie jak w kanonicznej wersji z rusycyzmami tłumacz Robert Stiller stworzył dla tej powieści osobny język, będący brawurowym popisem wynalazczości językowej. A przy tym to język przeraźliwie realny – polszczyzna właśnie zmierza w tym kierunku, bo w tej wersji Stiller przepowiada uleganie wpływom angielskim w naszym języku. A sam powieść to przecież obok "1984" Orwella, "Nowego wspaniałego świata" Huxleya, czy "My" Zamiatina - najważniejsza współczesna antyutopia. I nie to jest w niej najokropniejsze, co jej bohaterowie wyczyniają, ale to, co się przy tym dzieje w ich tylko pozornie ludzkiej świadomości. Książka - legenda. Dodatkowo rozsławiona przez słynny film S. Kubricka.
Trochę lat już upłynęło, od kiedy Lech Wałęsa został prezydentem Polski. Był to czas burzliwy, który często swoimi zachowaniami wywoływał bohater powieści Lech Wałęsa. Danuto, nie chciałem, ale musiałem autorstwa Bolesława Ligęzy.
Książka ma żywą i ciekawą fabułę i aktywnie włącza się w dyskusję, którą znowu wywołał Lech Wałęsa, domagając się debaty w IPN na temat niesłusznego posądzania go o to, że był agentem Bolkiem.
Poprawione wydanie kultowej dla wielu czytelników powieści. Przejmujący obraz zbiorowej samotności w czasach, kiedy każdy gest sprzeciwu prędzej czy później zamienia się w towar, oraz w świecie, w którym każde wypowiedziane słowo ostatecznie staje się po prostu hałasem. Tej powieści nie można przeoczyć: to nasz czas i nasz świat.
Tytułowy zespół Radio Armageddon, założony przez czworo znajomych, ma być wyrazem odmienności, a równocześnie pełnego furii buntu przeciwko spłyconej i wszędobylskiej rzeczywistości. Sprawy komplikują się, kiedy w niewiadomych okolicznościach ginie jego lider, Cyprian, a sama rzeczywistość okazuje się całkowicie ometkowana, niepodatna na gniew ani idealizm, za to w każdej sferze bezlitośnie rządzona przez znacznie potężniejsze mechanizmy sprzedaży i kupna.
Współczesny świat, pokazany przez Jakuba Żulczyka, staje się wściekłym i równocześnie bezradnym krzykiem pokolenia urodzonego po 1989 roku, dla którego dobra konsumpcyjne i odniesienia historyczne nie odgrywają już znaczącej roli (Wszystko już było, więc skoro mamy wszystko, nie mamy nic - jak cynicznie stwierdza jeden z bohaterów), natomiast świadomość nieustającego podlegania formatowaniu przez media, slogany reklamowe, wolnorynkową pseudoideologię okazuje się niezmiernie dotkliwa.
Oddajemy w Państwa ręce książkę, która od chwili ukazania się (niewiele ponad pół roku temu) stała się bestsellerem, i okrzyknięta została drugą „Ekonomią w jednej lekcji”, zaś jej autor, John Tamny, młody publicysta magazynu Forbes, drugim Henry Hazlittem. Jesienią tego roku John odwiedzi nasz kraj na zaproszenie Fijorr Publishing, Fundacji FOR oraz Uczelni Asbiro, o czym wszystkich miłośników zdrowego rozsądku powiadomimy.
Ekonomię zdrowego rozsądku POLECAJĄ
Ekonomia zdrowego rozsądkuto wspaniałe dwudziestopierwszowieczne uzupełnienie Ekonomii w jednej lekcji Henry’ego Hazlitta. W książce, w której nie znajdziemy wykresów i niezrozumiałych równań (co należy uznać za jej ogromną zaletę), John Tamny przytacza ekscytujące historie z otaczającego nas świata, aby pokazać czytelnikowi, że nie ma nic prostszego niż wzrost gospodarczy. Ekonomia zdrowego rozsądku jest odpowiedzią dla wszystkich, którym ‘tradycyjna ekonomia’ zamąciła w głowie”.
George Gilder, pisarz, którego najczęściej cytował prezydent Ronald Reagan, powraca z nową, przełomową teorią kapitalizmu.
W Wiedzy i władzy Gilder przedstawia nową teorię tłumaczącą wytwarzanie bogactwa w kapitalizmie i opisuje, jak amerykańska gospodarka może odzyskać żywotność i ponownie zacząć się rozwijać. Jego zdaniem nastał czas, aby gospodarka kierowała się zasadami wolnorynkowego kapitalizmu, inaczej zostanie pogrzebana pod kopcem długów.
Autor przekonuje, że kryzysy finansowe są nieodłączną cechą kapitalizmu i podstawą jego sukcesu, stymulując rozwój. Niezmiernie ważne jest to, aby im zaradzać, nie osłabiając samego kapitalizmu. Gilder wywodzi, że wizja dynamicznego i kreatywnego przedsiębiorstwa ma również wymiar moralny. Socjalizm jest reakcyjny, gdyż zakłada stałe systemy i wyznaczanie wielkości produkcji z góry: wiadomo już wszystko, popyt poprzedza podaż. Socjalizm jest zatem deterministyczny, kapitalizm – altruistyczny, z natury jest dawaniem, gdyż zakłada pewne ryzyko wynikające z niepewności. Gilder podkreśla dobrodziejstwa kreatywności, która zawsze nas zaskakuje. Zaskoczenie zaś jest w jego opinii istotą kapitalizmu, a także istotą informacji i przedsiębiorczości. A ponieważ wiedza jest rozproszona, rozproszona musi być również władza.
„George Gilder […] intelektualny tytan, autentyczny współczesny Prometeusz, heroicznie przynosi ludzkości ogień wiedzy i… władzy”.
Ralph Benko, „Forbes”
Lektura najnowszej książki Michalkiewicza może porazić bezwzględnym obnażeniem mechanizmów rządzących polską polityką, gospodarką i życiem publicznym. Michalkiewicz konsekwentnie i logicznie udowadnia swoją tezę, że Polska jest areną rozgrywek służb specjalnych, czyli razwiedki, z różnych krajów: od Rosji (przedtem ZSRR), przez Niemcy, Izrael, aż do USA. W zależności od sytuacji politycznej na świecie, Polska przechodzi „z rąk do rąk” różnych służb. Rodzima razwiedka, kiedyś wiernie służąca Związkowi Sowieckiemu, po układach okrągłego stołu ochoczo przewerbowała się do agentury amerykańskiej. Przy czym, jak zauważa autor, nieważne jest, komu się służy, najważniejsze jest „pełne koryto”. I właśnie tym różni się Polska od tzw. „państw poważnych” (jak np. USA, Rosja, Niemcy), że „polskie” służby nie dbają o swoje państwo, jak to ma miejsce w przypadku ww. Wrażliwsi czytelnicy mogą się poczuć przerażeni opisami, jak to np. razwiedka sterowała m.in. nominacjami na stanowisko prezesa NBP, jak obalano rząd Jana Olszewskiego, jak powoływano Unię Wolności, a potem Platformę Obywatelską, jak ogłaszano wszem i wobec, że nie ma alternatywy dla tzw. „Planu Balcerowicza”, a alternatywa była, i to niejedna, ale dzięki temu nie dopuszczono do powstania w Polsce silnej klasy średniej, itd., itp…
Losy bohaterów tej książki - miejscami dramatyczne, a innymi razy wręcz przeciwnie, zabawne – to tylko pretekst, bowiem rozgrywają się na tle autentycznych wydarzeń z końca II wojny światowej i okresu utrwalania władzy ludowej na Górnym Śląsku. Dla mieszkańców tego regionu to czas wyjątkowo trudnych i bolesnych doświadczeń, które przekładają się na ich rodzinne, zawodowe i społeczne relacje. Żołnierska służba w Wehrmachcie, pod wodzą gen. Andersa czy u boku Armii Czerwonej - podobnie jak mordy, gwałty i grabieże ze strony „wyzwolicieli”, jak katorżnicze wywózki Górnoślązaków w głąb Związku Radzieckiego i dyskryminowanie ich nie tylko przez funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa - nie podlegają tu ocenie. Są za to wplecione w dość barwą opowieść o ludziach, którzy to przeżyli, którzy od pokoleń są ze sobą zżyci, których łączy śląska tożsamość, mimo wielu przeciwności i zawiłości, jakie pochodzą z obcego im świata. W stylu typowym dla Jerzego Buczyńskiego, autora tej powieści, jej narracja nakreślona jest językiem literackim, natomiast dialogi zostały przytoczone gwarą śląską, w zapisie fonetycznym, co stanowi próbę możliwie wiernego, choć i tak trudnego do uchwycenia w pisowni, żywego języka.
Pierwsze w polskiej literaturze wszechstronne ujęcie zagadnienia komunikacji politycznej w amerykańskich kampaniach wyborczych! Książka przedstawia amerykański system medialny, ukazuje praktykę oraz ocenę kampanii z perspektywy jej głównych uczestników: konsultantów politycznych, dziennikarzy oraz obywateli, szczegółowo analizuje zawartość, regulacje oraz wpływ wszystkich czterech najważniejszych rodzajów przekazów wyborczych: spotów telewizyjnych, debat, programów informacyjnych, stron internetowych, odpowiada na pytanie, w jakim stopniu przekazy medialne zawierają treści merytoryczne oraz czy dobrze służą obywatelom, omawia zjawisko kryzysu komunikacji wyborczej, zawiera propozycje reform systemu komunikacji politycznej.
Z prawa i z lewa, przypowieść o asymilacji, ukazuje nieodwracalne utożsamianie się Ostjude – i człowieka w ogóle – z fałszywą ojczyzną, w nacjonalistycznym bałwochwalczym podziwie. W tym znaczeniu asymilujący się Żydzi naśladują europejskie grzechy […]
Przeciwieństwem tego świata jest Nikołaj Brandeis ze swoją osobistą „egzotyczną” prawością, która pozwala mu zapanować nad tym zagrożonym światem, czyniąc z niego jedną z pierwszych postaci Rothowskich poza Historią, jak to pokazują jego „nieeuropejskie” związki z przyrodą; jedną z pierwszych postaci żyjących w wymiarze innym niż horyzontalno-historyczny. […] Pozostaje jednak sobą, choć jest to stan negatywny; umykająca wieloznaczność jego postaci („jeden, dziesięć, dwadzieścia, sto”) nie jest anonimowym spłaszczeniem, ale ciemnym i tajemniczym oporem, odmową zaszufladkowania, którego domaga się społeczeństwo. Paweł Bernheim to jego przeciwieństwo […] to znakomity „aryjski” przykład zasymilowanego Żyda, który w kompromisie ze światem utracił własną tożsamość: postać, jakiej literatura Europy środkowo-wschodniej pozostawiła niezliczone portrety…
Claudio Magris
Daleko, ale od czego? Joseph Roth i tradycja Żydów wschodnioeuropejskich
Tytułowy Kleszcz to Józef Zybertowicz, Inkwizytor Sądu Białej Róży, w którym będzie orzekał w sprawie Bonarskiego. Kleszcz, z powodu swojej wady anatomicznej i nieszczególnej aparycji, miał trudne dzieciństwo. Często był izolowany przez rówieśników, a czarę goryczy przechyliła nieszczęśliwa miłość do córki ubeckiego dygnitarza. W socjalistycznej rzeczywistości opowiedział się po stronie dysydentów, co sprawiło, że wiele lat później stał się ważną personą w strukturach partii Pobożni i Sprawiedliwi. Będąc Inkwizytorem Sądu Białej Róży może decydować o losach innych ludzi. Kleszcz żywi się psychicznie poniżaniem i słabością tych, którzy z lękiem przychodzą błagać go o litość dla siebie lub swoich bliskich. Kleszcz wreszcie będzie mógł się zemścić na Bonarskim i swojej dawnej, nieszczęśliwej miłości.
Najnowsza książka Krzysztofa Piotra Łabendy mieści się w kategorii political fiction, ale równocześnie nacechowana jest wątkami filozoficznymi (rozważanie o życiu i śmierci) i psychologicznymi.
Bronisław Wildstein, autor 'Cieni moich czasów', uczestnik i obserwator najnowszej historii Polski, opowiada o swoich doświadczeniach od wczesnego dzieciństwa po chwilę obecną, koncentrując się głównie na ostatnim ćwierćwieczu losów naszego kraju. Książka jest więc także rodzajem eseju, w którym autor próbuje się zmierzyć z dziejami III RP oraz pokazać Polskę na tle gwałtownie zmieniającej się cywilizacji Zachodu. Historia oglądana jest z bliska poprzez losy konkretnych ludzi i wydarzenia, w których sam Wildstein brał udział, a pokazywana jest w wielu wymiarach: od anegdotycznej warstwy wydarzeń przez szkice biograficzne jej głównych aktorów po historiozoficzną refleksję.
Jest to książka przeznaczona dla ludzi, którzy uważają, że podwyższenie podatków podnosi – wbrew elementarnej logice – dobrobyt społeczeństwa. Autor, szwedzki ekonomista pochodzenia kurdyjskiego ujawnia prawdę o szwedzkim (a właściwie ogólnoskandynawskim) sukcesie gospodarczym. Oto fragment Posłowia: (…) Wbrew temu, co twierdzi miłośnik Skandynawii, prof. Grzegorz Kołodko, wszystko wskazuje na to, że pomimo wysiłków rządu i polityków, o czym pisze m.in. Nima Sanandaji, autor niniejszej książki, z tym szczęściem nie jest wcale tak różowo. Gdyby bowiem było, nie trzeba by namawiać Duńczyków, Szwedów czy Norwegów do prokreacji. Posiadanie dużej rodziny, posiadanie dzieci to – zdaniem wybitnego psychiatry, prof. Antoniego Kępińskiego – jeden z najważniejszych przejawów szczęścia i chęci do życia. Tymczasem w Danii, w Norwegii – wbrew twierdzeniom, że są to kraje najbardziej przyjazne matce i dziecku – dzieci rodzi się coraz mniej chętnie. Dzietność duńskich matek należy do najniższych w świecie. Młodzi ludzie niechętnie wchodzą w związki partnerskie czy małżeńskie – zarówno te formalne, jak i nieformalne. Niektóre badania dowodzą, że jeszcze gorzej jest ze wskaźnikiem współżycia płciowego. Blisko 30 procent duńskich par heteroseksualnych wyeliminowało ze swego życia tak spontaniczną sferę życia, jaką jest seks. Czy to ma świadczyć o poczuciu szczęściu tych ludzi?
Wojna, nawet gdy oficjalnie się kończy, trwa w ludziach nadal. Wojenna destrukcja staje się początkiem zmian nie tylko granic państw, ustrojów, ale także ludzkich charakterów. Każe nam stanąć przed wyborami, do których żadna inna sytuacja nas nie przygotuje. O tym właśnie traktuje Stan wyjątkowy Piotra Guzego.
Dlaczego walcząc o wolność ojczyzny jako żołnierz Armii Krajowej, przez władze Polski Ludowej uważany jestem za bandytę? Czy będąc w obozie, powinienem ratować za wszelką cenę siebie samego, czy raczej siebie poświęcić dla wcale niepewnego ocalenia współwięźniów? Jak żyć wśród mnóstwa stalinowskich ohydztw? Jak poradzić sobie, przede wszystkim psychicznie, z niechcianym spadkiem nieludzkich czasów?
Piotr Guzy, prowadząc pozornie chaotyczną narrację – bo o tego typu sprawach nie da się mówić prostymi zdaniami – pozwala czytelnikowi szukać odpowiedzi na postawione powyżej pytania. Sposób, w jaki autor przedstawia obrazy z powojennego życia rodziny inteligenckiej, czyni wręcz odbiorcę uczestnikiem opisanych zdarzeń.
Książka ta jest uważana przez samego autora za jego najlepszą powieść. W 1968 roku londyńskie „Wiadomości” wyróżniły Stan wyjątkowy jako najwybitniejszą książkę pisarza polskiego wydaną na emigracji.
Oddając w ręce Czytelników tę niezwykłą książkę nie mogę obiecać Państwu łatwej lektury. Przeciwnie nie jeden raz żal ściśnie wam gardło i w oczach pojawią się łzy uniemożliwiające czytanie. Tak strasznych cierpień, tylu okrutnych zbrodni nie wymyśliłby najbardziej pomysłowy scenarzysta filmów grozy. A przecież wszystko to wydarzyło się naprawdę. Zbrodnie hitlerowskiej medycyny są tak odrażającym epizodem współczesnych dziejów, że wręcz odruchowo spychamy wiedzę o nich na peryferie świadomości. Do dziś świat bez powodzenia szuka odpowiedzi na podstawowe pytanie dlaczego cywilizowany i kulturalny naród niemiecki, żyjący razem z innymi w sercu Europy od kilkunastu wieków, został na czas tych kilkunastu lat owładnięty tak szaleńczym bestialstwem, że sam postawił się poza marginesem człowieczeństwa? Wydaje się, że nigdy nie pojmiemy czemu doszło do tych strasznych zbrodni. Można pojąć działania poszczególnych psychopatów, dewiantów moralnych bez krztyny sumienia, którzy niestety istnieją zawsze i wszędzie; ale dziesiątki, setki takich indywiduów w gronie najszlachetniejszego zawodu lekarskiego to nie biologiczna aberracja, lecz zatrważający owoc zbrodniczej ideologii. Jednakże musiało być coś jeszcze, bo jakże wyjaśnić fakty, że nawet wśród lekarzy z SS były, pojedyncze co prawda, przypadki odmowy udziału w zbrodniach ? Wiadomo, że decydująca okazała się toksyczna mieszanka nacjonalizmu, rasizmu i totalitaryzmu. Ale jak widać nie tłumaczy to wszystkiego, co działo się w tych strasznych dla Europy i całego świata latach pierwszej połowy XX wieku.
Jest to opowieść o miłości, przyjaźni, medycynie i tęsknocie za wolnością na tle przemian ustrojowych w Polsce w 1981 roku, widzianych z perspektywy bułgarskiego miasteczka nad Morzem Czarnym. Dwie młode dziewczyny, Bułgarka i Słowenka, pracujące w branży medycznej, skutecznie uwodzą młodego polskiego lekarza namawiając go do wyjazdu na Zachód i porzucenia mrzonek o zwycięstwie Solidarności i nowej wiośnie ludów, postrzeganej jako zagrożenie przez miejscowych przedstawicieli władzy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Prawo podatkowe Unii Europejskiej. Węzłowe zagadnienia [PZREDSPRZEDAŻ]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/prawo-podatkowe-unii-europejskiej-wezlowe-zagadnienia-pzredsprzedaz.jpg "Prawo podatkowe Unii Europejskiej. Węzłowe zagadnienia [PZREDSPRZEDAŻ]. Autor: Lasiński-Sulecki Krzysztof, Dominik-Ogińska Dagmara, Wiatrowski Roman, Bartosiewicz Adam, Michalik Tomasz, Bogumił Brzeziński, Majka Paweł, Adam Nita, Marek Kalinowski, Wacławczyk Adam, Krzysztof Musiał, Paweł Mikuła, Franczak Agnieszka, Teresa Sławińska-Choryło. Dobreksiazki.pl")
