Jeśli interesujesz się polityką, albo studiujesz politologię znajdziesz w tym dziale informacje o współczesnym świecie. Obszerna literatura naukowa, różne publikacje i elementy wiedzy politologicznej, najważniejsze zagadnienia i pojęcia z politologii, kontrowersyjne książki polityczne, powieści polityczne, nauki polityczne. Najlepsze książki społeczno-polityczne, bestsellery polityczne, książki o polityce, które warto przeczytać - zapraszamy po lekturę na Dobreksiazki.pl
Tabu jest częścią życia każdej społeczności i nieustannie oddziałuje na rządzące nią normy, mając za zadanie – jak dowodziła Mary Douglas – redukcję wspólnotowego poczucia chaosu. Tabu było także integralną częścią doświadczenia życia w PRL, a studium wyobrażeń na temat tego, co nieakceptowane, niewygodne, budzące niesmak lub wstyd, pozwala nam zobaczyć dzisiaj lepiej praktyki postrzegane wtedy w kategoriach niepodważalnej społecznej normy. Losy „panien z dzieckiem” pokazują kolosalną siłę często szerszej niż nuklearna rodziny i jej przewagę nad jednostką w poststalinowskiej Polsce. Publiczne przepychanki w sprawie rozwodu dowodzą utrzymującego się napięcia pomiędzy pożądaniem nowoczesności i paraliżującym lękiem przed jego społecznymi konsekwencjami. Niezależnie jednak od tego, czy mowa o przerywaniu ciąży, biciu, rozwodach czy matkach samodzielnie wychowujących swoje dzieci, wszystkie wymienione wyżej mechanizmy o charakterze makrospołecznym i politycznym odcisnęły swoje piętno na osobistym doświadczeniu konkretnych osób, których świadectwa narracyjne, szeroko przywoływane w książce, wchodząc do dyskursu politycznego, eksperckiego i popkulturowego, odegrały ważną rolę w procesie negocjowania nowych granic między tym, co dopuszczalne, a tym, co nie uchodzi w polskiej rodzinie w PRL.
Autorka stworzyła własny i oryginalny zestaw instrumentów badawczych, skonstruowała metody pozwalające na penetrowanie skomplikowanych zagadnień z zakresu historii społecznej i antropologii historycznej. Za ich pomocą bada normy społeczne i kulturowe oraz zwyczaje, które odbiegały od akceptowanego wzorca społecznego oraz od wzorca państwowego propagowanego przez władze. Bada proces tabuizacji i tabu w społeczeństwie, traktując je jako klucz pozwalający lepiej przyjrzeć się rodzinie w dobie PRL. Dzięki jej badaniom możemy inaczej ocenić skalę, charakter i skutki transformacji społecznej, jaka dokonała się po II wojnie światowej, a przed upadkiem systemu w 1989 roku w Polsce.
Z recenzji prof. Andrzeja Chwalby
Barbara Klich-Kluczewska – historyczka, adiunkt w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesor wizytujący w University of Rochester (2010), członkini międzynarodowych grup badawczych Cliohres (2005–2010) i Physical Violence and State Legitimacy in Late Socialism (2011–2014), stypendystka projektu Sozialistische Diktatur als Sinnwelt (2009). Zajmuje się historią społeczno-kulturową dwudziestowiecznej Polski, historią prywatności i rodziny, historią kobiet i seksualności oraz mikrohistorią. Autorka książki Przez dziurkę od klucza. Życie prywatne w Krakowie w latach 1945–1989 (Warszawa 2005).
Praca poświęcona jest nowym ruchom społecznym, jakie pojawiły się w ostatnich latach, po wybuchu ogólnoświatowego kryzysu w 2008 roku. W wielu miejscach stał się on kryzysem nie tylko gospodarczym, ale i społecznym. Zarówno kryzys gospodarczy, jak i społeczny są wydarzeniami głęboko politycznymi, ale kryzys społeczny dotyka polityki także w jej bezpośrednim wymiarze. Skutkuje często upadkiem rządów, przeorganizowaniem systemu partyjnego itp. W przypadku głębokiego kryzysu społecznego zmiany w tej sferze mogą być dużo poważniejsze. Kryzys ostatnich lat jest także kryzysem ideologicznym.
Kryzys gospodarczy często więc staje się podłożem dla kryzysów politycznych, jak i społecznych. Otwiera możliwości tworzenia ruchów społecznych zarówno na poziomie chęci włączania się w nie po stronie potencjalnych uczestników, jak i w wyniku destabilizacji politycznej i ideologicznej po stronie sprawujących władzę publiczną.
Autor omawia przebieg procesu rewolucji i kontrrewolucji w świecie arabskim, działalność ruchu indignados w Hiszpanii, Tea Party i Occupy Wall Street w Stanach Zjednoczonych oraz nowe aspekty aktywności związków zawodowych w takich państwach jak Nigeria, Indie i kraje Europy Południowej.
Historia tego nurtu opozycji działającej w PRL, który najpierw symbolizowały nazwiska Kuronia i Modzelewskiego, a następnie Kuronia i Michnika, doczekała się już obszernych i rzetelnych opracowań. Torują one drogę ? i to przepastną ? do dalszych badań, choćby w takich dziedzinach jak historia idei politycznych czy analiza dyskursu politycznego. Michał Siermiński poszedł tą drogą. Śmiało podjął się pionierskiej pracy, aby wyjaśnić, kiedy faktycznie tacy wybitni weterani opozycji demokratycznej - lecz pierwotnie socjalistycznej - jak Jacek Kuroń i Adam Michnik zmienili poglądy. Okazuje się, że nastąpiło to w ciągu dziesięciolecia poprzedzającego wybuch rewolucji „Solidarności” z lat 1980-1981, a nie po jej stłumieniu - i że była to bardzo radykalna zmiana całego pierwotnego paradygmatu ideowo-politycznego, który leżał u podstaw Listu otwartego do partii z 1965 roku.
z posłowia Zbigniewa Marcina Kowalewskiego
Michał Siermiński - filozof i matematyk, związany z Instytutem Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, członek redakcji kwartalnika kulturalno-politycznego "Bez Dogmatu", badacz historii polskiej opozycji politycznej po roku 1956 oraz ruchu "Solidarność" z lat 1980-1981. Jego zainteresowania naukowe obejmują również filozofię społeczną, studia nad pamięcią o Holokauście oraz historię stosunków polsko-żydowskich.
Michaił Kurajew (ur. 1939) - petersburski prozaik i dramaturg filmowy. Karierę literacką rozpoczął w wytwórni filmowej Lenfilm jako redaktor i autor scenariuszy, publicysta i eseista. Z jego scenariuszami weszło na ekrany 15 filmów fabularnych, w tym głośny obraz Pietia na drodze do Królestwa Niebieskiego (reż. N. Dostal), który zdobył Grand Prix XXXI Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Moskwie, 5 filmów dokumentalnych, 2 seriale Panowie przysięgli, o tragicznych wydarzeniach w XVII-wiecznej Rosji i niezwykle popularny Rozłam. Jako prozaik zadebiutował w 1987 roku nowelą Kapitan Diksztejn o tragicznym buncie marynarzy w Kronsztadzie w 1921 roku, która od razu przyniosła mu rozgłos, była siedmiokrotnie wznawiana w Rosji i przetłumaczona we wielu krajach. Kurajew ma na swoim koncie ponad 20 wydanych książek, które były tłumaczone na 12 języków, m.in. na polski. Laureat Nagrodę Państwowej Federacji Rosyjskiej, w 2011 roku uhonorowany prestiżową nagrodą „Jasna Polana” im. L. Tołstoja w nominacji „Klasyka współczesna”, laureat Nagrody Rządu Sankt Petersburga. Jest współprzewodniczącym Związku Pisarzy Rosyjskich.
Powieść Sprawa Kukujewa odpowiada na wciąż aktualne pytania: W jaki sposób w Rosji po dziesięcioleciach komunizmu z dnia na dzień mogła się pojawić kohorta miliarderów? Jakie jest podłoże bezgranicznej korupcji i łapownictwa? Kto stoi za skrytobójczymi morderstwami uczciwych obywateli? Dlaczego aparat ścigania i wymiar sprawiedliwości działają nieudolnie? Kurajew w zbeletryzowanej formie pokazuje fakty, których próżno szukać w kronikach gazet i telewizji
Inteligencka rodzina Gradowów, niegdyś żyjąca spokojnie i dostatnio w podmoskiewskim Srebrnym Borze, walczy o przetrwanie. Lata dwudzieste – w kraju panuje terror i kult wodza narodu, Józefa Stalina. Minęły w Rosji trudne czasy wojennego komunizmu i nastała ożywcza epoka NEP-u, ale mimo większej obfitości dóbr na rynku i pozornej swobody, ludziom to nie przynosi nic dobrego. Życiem każdego sterują zakazy i nakazy. Strach przed represjami NKWD za niesubordynację jest wszechobecny. Niełatwo dokonać wyboru, jak przetrwać, by nie stracić godności. Członkowie rodziny wziętego chirurga Borysa Gradowa – córka, awangardowa poetka, starszy syn, dowódca Armii Czerwonej, młodszy, dogmatyczny komunista - oraz ich bliscy i przyjaciele stają przed takim dylematem w mrocznych czasach stalinizmu. Wasilij Pawłowicz Aksionow (1932–2009) – jeden z największych współczesnych prozaików rosyjskich, pisarz, dramaturg filmowy, scenarzysta. Syn pisarki Jewgieniji Giznburg.
Celem publikacji jest próba kompleksowego spojrzenia na kwestie bezpieczeństwa społecznego przez pryzmat historycznych, prawnych i instytucjonalnych uwarunkowań, a także przez pryzmat problemów, które wpisują się aktualnie w społeczną przestrzeń bezpieczeństwa. Intencją autorów nie jest zaprezentowanie całej, złożonej przecież problematyki związanej z bezpieczeństwem społecznym, ale usystematyzowanie dotychczasowej wiedzy z tego zakresu i wskazanie tych problemów, na które powinno zwrócić się uwagę, tworząc solidne podstawy skutecznego systemu działań zapewniających bezpieczeństwo wszystkim uczestnikom życia społecznego.
W publikacji zaprezentowany został zarówno historyczny kontekst bezpieczeństwa społecznego, uwzględniając jego europejski i polski wymiar, jak również współczesne podejście do problematyki bezpieczeństwa społecznego na gruncie nauk o bezpieczeństwie, z uwzględnieniem jego praktycznego wymiaru, przekładającego się na politykę społeczną i prawne podstawy podejmowanych w tym zakresie działań w Polsce.
Zaprezentowane zostały też najważniejsze instytucje międzynarodowe, oddziaływujące na kształt polskiej polityki bezpieczeństwa społecznego oraz polskie instytucje, od władzy ustawodawczej do urzędów administracji rządowej, samorządowej i organizacji pozarządowych, działających w ramach systemu bezpieczeństwa społecznego. Przedmiotem publikacji jest też przedstawienie i analiza wszystkich zjawisk, wyzwań i zagrożeń bezpieczeństwa społecznego zarówno w skali państwa, jak i w wymiarze personalnym. Autorzy wskazują kierunki ewolucji bezpieczeństwa społecznego w jego aspekcie teoretycznym i praktycznym.
Każdy z rozdziałów kończą słowa kluczowe i pytania, które w przypadku korzystania z monografii przez studentów pozwolą na powtórzenie, usystematyzowanie i utrwalenie wiedzy stanowiącej przedmiot nauczania na kierunkach studiów związanych z bezpieczeństwem.
Monografia ta jest skierowana nie tylko do specjalistów zajmujących się analizą bezpieczeństwa społecznego, ale również do studentów kierunków bezpieczeństwa narodowego i wewnętrznego.
Hegemonia i władza. Filozofia polityczna Antonia Gramsciego i jej współczesne kontynuacje skupia się na najważniejszych elementach politycznej filozofii Antonia Gramsciego – teorii państwa, koncepcji społeczeństwa obywatelskiego, zdrowego rozsądku i intelektualistów – by na ich podstawie zaproponować ujęcie władzy z perspektywy kluczowego dla autora Zeszytów więziennych pojęcia – hegemonii. Według Antonia Gramsciego kluczem do zrozumienia współczesnej polityki jest relacja pomiędzy władzą a społeczeństwem oraz sama dynamika rozwiniętych społeczeństw kapitalistycznych. Ta ostatnia sprawia, że celem polityki jest osiąganie konsensusu, wygrywanie przyzwolenia, a nie stosowanie bezpośredniego przymusu. Dla włoskiego filozofa władza nie jest związana jedynie z instytucjami państwa, ale upowszechnia wartości i idee, wpływa na funkcjonowanie instytucji społecznych, reprodukuje się w kulturze popularnej czy wiedzy potocznej, kształtuje dominujący światopogląd.
Książka analizuje również dwa rozwinięcia filozofii Gramsciego. Pierwszym z nich są prace szkoły z Birmingham, która nie tylko twórczo rozwinęła koncepcję hegemonii, ale również użyła jej do szeregu empirycznych analiz kultury współczesnej. Drugą kontynuacją Gramsciańskiej myśli jest filozofia Ernesta Laclaua i Chantal Mouffe. W swojej słynnej Hegemonii i socjalistycznej strategii dokonali oni reinterpretacji myśli włoskiego filozofa, używając do tego narzędzi postrukturalistycznej filozofii dyskursu, wprowadzając zupełnie nowe odczytanie pojęcia hegemonii.
Autoryzowany przez obecny układ rządowy program rozdawnictwa publicznych pieniędzy za cenę zadłużania przyszłych pokoleń Polaków, jest obliczony - jeśli podjąć próbę jakiejś racjonalizacji tego idiotyzmu - na zaskarbienie sobie nostalgicznych wspomnień na wzór nostalgii za Edwardem Gierkiem, a więc na budowanie sobie pomnika trwalszego od spiżu. Przyszłe pokolenia Polaków będą z tego powodu jęczały w a babilońskiej niewoli lichwiarskiej międzynarodówki - ale pan Prezes schroni się już przed wszelką krytyką w grobie. To oczywiście jest przypuszczenie uprzejme, bo uznanie, że forsowany przez pretorianów pana Kaczyńskiego: panią Szydło i pana Morawieckiego program rozdawnictwa, nie jest obliczony na żaden efekt, byłoby już bardzo niegrzeczne.Ze wstępu Autora
Jest rok 1985. Wojciech Jaruzelski i Czesław Kiszczak wiedzą już, że system komunistyczny nie utrzyma się w Polsce, a nie mogą w żaden sposób liczyć na bratnią pomoc ze strony pogrążonej w chaosie Rosji Radzieckiej. Muszą wymyślić plan, który pozwoli im zachować wpływy w demokratycznej Polsce, angażując po swojej stronie działaczy opozycji. Kiszczak wpada na pomysł, który okazuje się być równie ohydny, co skuteczny. Książka nie tylko przez cały czas trzyma w napięciu, ale też ukazuje realistyczne tło historyczne, sposoby działania opozycji, jak również stopień inwigilacji oraz metody łamania przeciwników systemu przez bezpiekę. Okrasą wszystkiego są żywe, realistyczne dialogi i zadziwiające sploty losów poszczególnych bohaterów.
Pierwsza polska seria political fiction!Marszałek sejmu, Daria Seyda, budzi się w pokoju hotelowym, nie pamiętając, jak się w nim znalazła ani co się z nią działo przez ostatnich dziesięć godzin. Jest przekonana, że stała się ofiarą manipulacji, ale nie wie, kto ani dlaczego może za nią stać.Tymczasem Patryk Hauer, wschodząca gwiazda prawicy, podczas prac komisji śledczej odkrywa polityczny spisek sięgający najistotniejszych osób w kręgach władzy.Seyda i Hauer znajdują się po przeciwnych stronach sceny politycznej. Dzieli ich wszystko, ale połączy jedna sprawa
Praca dra Tomasza Piroga to studium problemowe jednego z kluczowych zagadnień demokracji lokalnej — dialogu obywatelskiego. Jego przedmiotem jest możliwość współpracy między organizacjami pozarządowymi a samorządem lokalnym. Autor odnosi to zagadnienie do szerszej problematyki — możliwości realizacji normatywnych założeń praktyk dobrego rządzenia, podejmując bardzo ważny temat partycypacji obywatelskiej w lokalnym zarządzaniu. (…) Swoją pracę ulokował w nurcie socjologii zaangażowanej, w dobrym sensie, gdzie oznacza to podejmowanie tematów ważkich społecznie i nieuciekanie od niewygodnych konkluzji, choćby były sprzeczne z obowiązującymi stereotypami. (…) Mimo zasadniczo krytycznego podejścia, jest to jednak krytyka bez odrzucania — pokazywanie pewnych idealistycznych założeń nie po to, by je przekreślać, ale by uświadomić sobie, gdzie i dlaczego się pojawiają i dlaczego taką formę przyjmują.
Warto podkreślić, że nie jest to praca pisana zza biurka, ale oparta na starannie przeprowadzonych badaniach jakościowych. Autor osiąga szczęśliwą równowagę między aspektem ogólnym i szczegółowym (teoria i empiria). Z jednej strony, część ogólnokrytyczna nie kończy się na samej krytyce. Z drugiej strony czytelnik, który uzyskuje wiedzę o pewnym stanie rzeczy, dostaje zarazem informacje nie tylko o zjawiskach „tu i teraz”. Są one ukazane na tle fundamentalnych problemów funkcjonowania demokracji. (…) Autor ujmuje te zagadnienia nie jako konfrontację jednych mitów z innymi mitami, ale w pragmatycznej perspektywie problematyki dobrego rządzenia”.
Z recenzji dr. hab. prof. UW Jerzego Bartkowskiego
Zwycięzca prestiżowej Finlandia Prize! Ponad 100 000 sprzedanych egzemplarzy!
Po rozpadzie ZSRR Finlandia przeżywa najgorszy kryzys w swojej powojennej historii. Również w małżeństwie młodej Finki Aliny Heinonen i amerykańskiego wykładowcy Joego Chayefskiego zaczynają pojawiać się rysy. Różnice kulturowe okazują się barierą nie do pokonania, a praca na helsińskim uniwersytecie wydaje się stratą czasu. Joe chciałby jak najszybciej zabrać rodzinę do Stanów, gdzie mógłby podjąć przerwaną karierę akademicką. Alina również zupełnie inaczej wyobrażała sobie ich małżeństwo. Jej zdaniem Joe zajmuje się tylko pracą, całkowicie zaniedbując ją i syna. Wyjazd do USA to dla niej przerażająca perspektywa, Alina ma bowiem świadomość, że w nowym, oszałamiającym życiu Joego jej europejska, melanocholijna i nieufna mentalność będzie w najlepszym razie tylko przeszkadzać.
Po kryzysie ekonomicznym Ameryka powoli wychodzi na prostą. Joe Chayefski właśnie otrzymał prestiżową nagrodę, jego badania przyczyniły się do ratowania wzroku u dzieci, a instytut, którym kieruje na jednym z najważniejszych amerykańskich uniwersytetów, pracuje pełną parą. Z pomocą cudownej, pięknej i robiącej równie błyskotliwą karierę żony Miriam Joe wychowuje dwie nastoletnie córki. I choć ich życie nie jest wolne od codziennych problemów, wszystko zdaje się iść świetnie. Do czasu gdy z Joe po raz pierwszy od wielu lat kontaktuje się Alina – ich syn Samuel przebywa gdzieś w Stanach i chyba ma kłopoty.
Jednocześnie profesor Chayefski staje się obiektem ataków ekstremistów z ruchu obrony praw zwierząt. Ich działania przybierają na sile i zagrażają już nie tylko Joemu, lecz także jego rodzinie. Okazuje się, że w sprawę może być zamieszany Samuel.
Nagrodzona prestiżową Finlandia Prize powieść Valtonena to fascynujące połączenie zaangażowanej krytyki społecznej z wciągającą, wielowątkową i plastyczną fabułą. Autor nie szczędzi gorzkich słów nikomu, kto na nie zasługuje: Europejczykom i Amerykanom, naukowcom i ekologom, wielkim koncernom i organizacjom pozarządowym, pogrążonemu w bezmyślnym konsumpcjonizmie społeczeństwu i idealistycznym działaczom społecznym. Wszyscy oni bowiem – mówi Valtonen – są tak przekonani o własnej wyższości, że od dawna nie wiedzą, co czynią.
Czy dizajn to dzisiaj tylko złudzenie? Jaki związek ma świadome projektowanie z sytuacją polityczną, ekonomiczną i społeczną? Jeśli Skandynawia dla dizajnu od lat uchodzi za synonim prostoty i funkcjonalności, czym dla dizajnu byłaby dziś Polska i szerzej – Europa Środkowo-Wschodnia?
Powyższe pytania stawiają przed sobą autorzy najnowszego numeru kwartalnika „Herito”, którego przewodnim tematem staje się tym razem środkowoeuropejskie wzornictwo.Topograficzny leksykon przedwojennego projektowania w Europie Środkowej szkicują Czesława Frejlich, Gyula Ernyey, Tatiana Pawłowa, Żanna Komar, Tetiana Rudenko, Peter Szalay, Zuzana Michalovičová, Zuzana Šidlíková, Maroš Schmidt, Adriena Pekárová i Mirela Duculescu.
Gdzie kryje się oryginalność w masowej produkcji państw socjalistycznych, pytają m.in. Koraljka Vlajo, Irfan Hošić i Tom Cubbin; ukraińskie plakaty muzyczne bada Wasyl Kosiw; znaczenie ludowości dla polskiego projektowania śledzą Ewa Klekot i Piotr Korduba; duchy transformacji w dizajnie wywołuje Olga Drenda, a przyszłość wzornictwa przewiduje Zuzanna Skalska.
Oglądając westerny Quentina Tarantino (Django), braci Joela i Ethana Coenów (Prawdziwe męstwo) czy Alejandro Gonzaleza Inárritu (Zjawa) można zauważyć brak w nich jasnego, by nie powiedzieć jaskrawego podziału na dobro i zło, tak charakterystycznego dla klasycznych westernów, w których królował John Wayne. Dzisiejszym filmom z tego gatunku bliżej do „antywesternów” Sama Peckinpaha i spaghetti westernów Sergio Leone, w których „źli i brzydcy” bez wyjątku są łotrami walczącymi bez pardonu o złoto i dolary.
Pustynie i bezdroża Teksasu czy Nowego Meksyku okazały się niezwykle celną metaforą współczesnego kryzysu – zarówno ekonomicznego, jak i tak zwanych wartości. Mit dzielnych i prawych zdobywców Dzikiego Zachodu został odarty w tych filmach ze swego romantyzmu i ewangelicznego podtekstu. Można odnieść wrażenie, że ich twórcy musieli wzorować się na autorach, którzy podróżując po amerykańskim pograniczu na przełomie XIX i XX stulecia, nie dali się uwieść propagandzie o krzewieniu tam postępu i cywilizacji.
Do nich należał nasz przyszły noblista i twórca nieśmiertelnej Trylogii – Henryk Sienkiewicz przemierzający Amerykę w latach 1876–1878. Pochodząc z narodu bez państwa, z miejsca i bezbłędnie obnażył politykę Białego Domu wobec rdzennych mieszkańców Ameryki – Indian i nazwał ją po imieniu: eksterminacja. Jednocześnie jego opis Dzikiego Zachodu, w który niejednokrotnie wplata los żyjących tam Polaków nadal można określić jednym słowem: arcydzieło.
Niniejsza edycja Nowel amerykańskich wzbogacona została o komiks Tomasza Bohajedyna Łowcy inspirowany spaghetti westernami Sergio Leone i Sergio Cobrucciego.
W swojej kolejnej książce Make Life Harder zapraszają na emocjonujący rejs po meandrach polskiej polityki. Dowiesz się między innymi, jaka jest różnica między Barackiem Obamą a Jarosławem Kaczyńskim, ile flipchartów znajduje się w siedzibie Platformy Obywatelskiej i dlaczego KORWIN nigdy nie wejdzie do sejmu.
Będzie to dla ciebie przygoda intelektualna na miarę wywiadu rzeki z Leszkiem Kołakowskim albo przynajmniej koncertu Stachursky’ego w Mielnie. A nawet jeśli się z niej niczego nie dowiesz, to przynajmniej od czasu do czasu radośnie zarechoczesz pod wąsem.
Make Life Harder, czyli Maciej i Lucjan – samozwańczy eksperci zajmujący się wszystkimi zagadnieniami: lifestyle’u, mody i urody oraz mniej istotnymi problemami społeczno-egzystencjalnymi, takimi jak religia, polityka, przemijanie i śmierć.
Jarosław spotyka Boga i palą „gandziołkę pokoju”. W życiu bohatera następuje dobra zmiana. Od tej pory zwać go będą Jarkiem Patriotą vel Mężnym Szlachcicem. W stroju Sarmaty, zaopatrzony w pakiet energetycznej włoszczyzny i złotą karabelę, podróżuje w czasie, naprawiając historię Polski. Dzięki zgrabnemu fortelowi namawia Mieszka I do przyjęcia chrztu, opróżniając przy tym barek władcy z bimbru Siemomysła. Do spółki ze Zbyszkiem z Bogdańca stawia czoło Zazdrosnemu Jezusowi w bitwie pod Grunwaldem. Wyprowadza w pole żołnierzy radzieckich i demaskuje sekret Elwiry, cenny skarb Hitlera. Krzyżuje szyki Agentowi Tomkowi. Wreszcie, udaje się w przyszłość, aby odkryć wstydliwą tajemnicę Lenina. Tam poznaje miłość życia – dzielną Krystynę Pawlovitz, zwaną Matką Polką.
Artur Pruziński, ur. 1985 w Pionkach. Na stałe mieszka na warszawskiej Pradze. Kontrabasista w zespołach KA1 i Clouds like trees. oraz scenarzysta amatorskich filmów krótkometrażowych. „Jarek Patriota: Bóg, honor i włoszczyzna” to jego debiutanckie dzieło literackie, w zamyśle stanowiące pierwszą część przyszłej trylogii. Złotą zasadę pisania minimum jednej strony dziennie realizuje… pod prysznicem, gdy zrelaksowany umysł z łatwością wchodzi w tryb kreatywnego myślenia.
Strony internetowe Autora:
jarekpatriota.pl
ka1.pl
ciekawieomuzyce.pl
W ostatnich dwóch dekadach istnienia żelaznej kurtyny tysiące osób udowadniały codziennie, że intensywne kontakty między Wschodem i Zachodem są możliwe. Coraz więcej osób podróżowało między PRL i RFN, nawiązując osobiste znajomości. Kontakty te nabrały z czasem dynamiki, której władze komunistyczne nie mogły kontrolować. Dynamiki tej, widocznej zwłaszcza w okresie istnienia „Solidarności”, nie wyhamowało nawet wprowadzenie stanu wojennego. Znajomości zapoczątkowane w tym okresie stały się podstawą budowania stosunków polsko-niemieckich po 1989 r.
Książka trafiająca w Państwa ręce prezentuje rozwój stosunków społecznych między PRL i RFN w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w. Przedstawia na tle polityki kulturalnej, prowadzonej przez oba kraje, ludzi utrzymujących te relacje, ich motywacje oraz sposoby działania. Analizuje różnorodne formy kontaktów: od wizyt pierwszych oficjalnych delegacji po wyjazdy setek tysięcy turystów, współpracę miast, szkół wyższych, instytucji kulturalnych, organizacji młodzieżowych i związków zawodowych.
Pociąg do Stalinogrodu jest zbiorem opowiadań o czterdziestu latach powojennej polskiej rzeczywistości. O zwyczajnych ludziach, codziennych wydarzeniach - z Historią w tle. Często w indywidualnym wymiarze groteskową, wręcz śmieszną. Jednak za tą śmiesznością może kryć się groza, za uśmiechem łzy, za farsą tragedia...
Baśń, w której nic nie jest w stanie zaskoczyć, bo mieści w sobie wszystkie znane nam bajki o okrutnych władcach i historie o tyranach rodem z operetki. A mimo to Jesień patriarchy nie jest kolejną powieścią o dyktaturze, lecz powieścią o naszej dzicięcej wyobrażni inaszych dziecięcych lękach; to dzięki nim możliwa jest każda władza - baśniowa i realna.
Życie ubogich mieszkańców Posillipo – rybaków, szewców, straganiarzy - do pewnego stopnia zmienia się pod koniec lat czterdziestych ubiegłego stulecia, gdy przybywają tam uchodźcy z Europy Wschodniej. Wszystkich intryguje pewna niemłoda już, tajemnicza para: „uczony pan” i jego towarzyszka. Po okolicy szybko rozchodzi się wieść, że ów cudzoziemiec chce zbawić świat. Ubodzy Włosi, których z jednej strony kuszą komuniści, z drugiej Kościół, z wielką nadzieją i ufnością zwrócili się ku przybyszowi w nadziei, iż dokona cudu i sprawi, że ich życie odmieni się na lepsze.
W tej powieści, równie autobiograficznej co Wyznania patrycjusza czy Ziemia! Ziemia!..., Márai próbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak źle czuł się w ojczyźnie, dlaczego z własnej woli opuścił ją, wybierając gorzki chleb wygnania. Wielki węgierski pisarz kreśli fascynujące obrazy z życia ówczesnych Węgier, daje przenikliwe studium Zachodu, bez złudzeń wypowiada się o partiach i ideologiach.
Patrz też Dziennik, Księga ziół,. Występ gościnny w Bolzano, Wyznania patrycjusza, Żar
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
