Perfekcyjna kobieta to suka

Nie czytam poradników. Zrobiłam wyjątek i naprawdę nie żałuję. Z resztą sam tytuł mnie powalił i bardzo zachęcił do sięgnięcia po tę książkę. Potraktowałam ją jako dobrą rozrywkę i taka się okazała. Ubawiłam się setnie. Siostry Girard napisały zabawny poradnik, który przełamał moją niechęć do tego typu literatury. We Francji sprzedał się w 650000 egzemplarzy. ?Która z nas nie marzyła skrycie, by być perfekcyjną? Która nie dążyła uparcie do ideału? Która z nas nie zadręczała się wymyślaniem sobie od idiotek tylko dlatego, że porównywała się z kimś, kto wydawał się bez skazy?? To książka dla kobiet takich jak my wszystkie, nieperfekcyjnych. O kobietach normalnych, ze wszystkimi wadami, skłonnościami, nerwicami etc. Znajdziecie w niej sposoby na to, jak pokochać swoją nieperfekcyjność. Książka wzywa do odrzucenia poczucia winy i zaakceptowaniu siebie. ?Jeśli nic ci nie wychodzi, jeśli twoje życie jest nudne jak flaki z olejem, spójrz w lustro, wyciągnij rękę i powiedz: chodź, będziemy tańczyć! To działa. Przysięgam?. ? Christine Berron ?Zdradzimy Wam tajemnicę: perfekcyjne kobiety ? te, którym tak zazdrościmy i którymi chcemy być ? to suki. Ta prosta prawda zmienia losy wszechświata J Najwyższy czas więc ją zaakceptować.? W tym poradniku-nieporadniku znajdziecie porady z przymróżeniem oka np. jak zachwycić faceta, jak bosko wychodzić na zdjęciach, jak rozpoznać pozornego geja, jak zachować godność w stanie kompletnego upojenia alkoholowego i wiele, wiele innych. Bardzo polecam tę książkę jako ?poprawiacz? humoru. Gwarantuję, że będziecie się świetnie bawić podczas lektury. Myślę, że niektóre z krótkich porad mogliby przeczytać nasi panowie. Też by im się przydały, żeby mogli nas i nasze postępowanie zrozumieć. Czyta się bardzo szybko, ponieważ jest napisana przystępnym językiem i lekkim stylem. Odniesienie do polskich realiów jest bardzo dobrym pomysłem, dzięki temu możemy jeszcze lepiej zrozumieć tę książkę.

Ile razy spotykamy się z nie akceptacją własnej osoby i swej niedoskonałości. My kobiety wciąż dążymy do bycia ideałem, a przecież ideały nie istnieją. Choćbyśmy były nie wiadomo jak ładne, mądre i zaradne, zawsze znajdziemy w sobie coś co nam nie odpowiada. Karcimy się za swe lenistwo, za brak umiejętności krawieckich czy zepsuty obiad. Musimy jednak pamiętać, że nikt nie jest idealny we wszystkim co robi. Moim zdaniem, każdy ma w sobie jakiś talent. Ja na przykład jestem niezdarną, marudną, humorzastą, roztrzepaną, złośliwą, apodyktyczną, zagubioną, rozkojarzoną, posiadająca na swój sposób urok osobisty małą osobą o miękkim sercu i twardym tyłku. Poradnik pod tytułem ?Perfekcyjna kobieta to suka? pozwala inaczej spojrzeć na życie i codziennie wykonywane czynności. Najważniejsze to nabrać dystansu zarówno do siebie jak i do całego świata. Mój ulubiony cytat pojawił się już na początku książki: ?Jeśli nic Ci nie wychodzi, jeśli Twoje życie jest nudne jak flagi z olejem, spójrz w lustro, wyciągnij rękę i powiedz ?Chodź będziemy tańczyć!?Zapewne może to zdziwić pozostałych domowników..ale chrzanić to! Jeśli masz ochotę śpiewać, krzyczeć, tańczyć i ma Ci to pomóc odreagować, to czemu nie? Autorki zapewniły, że momentami każda czytelniczka odnajdzie siebie. W moim przypadku rzeczywiście tak było! Płakałam ze śmiechu nad żałosnością faktu, iż czasem zachowuje się dokładnie jak opisywana standardowa NORMALNA kobieta. Znalazłam również rzeczy, które nie przypadły mi do gustu, na przykład zadanie polegające na wypytaniu otoczenia ile punktów w skali od jeden do dziesięciu mi przyznają. Chyba lepiej wole nie wiedzieć. Byłoby mi przykro gdyby narzeczony nie dał mi najwyższej noty (a pewnie by dał, by uniknąć spięcia ? co w gruncie rzeczy byłoby nieszczere) Nie lubię poradników wszelakich (pominąwszy książki kucharskie), jednak ten powinna przeczytać każda kobieta bez względu na wiek. Oczywiście trzeba go traktować trochę z przymrożeniem oka. Groteskowe porównania, paradoksy i zabawne komentarze ? właśnie to można znaleźć w tej książce. Ciekawa oprawa graficzna przyciąga wzrok i kusi do zajrzenia wewnątrz. Kobitki to idealna lektura na wieczór przy lampce wina. Mi poprawiła humor! Już wiem, że nie jestem sama w swych problemach i dylematach. Po przeczytaniu ostatniej strony żałowałam, że to już koniec. Pamiętajcie NORMALNA kobieta NIE JEST idealna. Ja już to wiem!

Kobiety, czy zauważyłyście, że w dzisiejszych czasach na siłę staramy się być doskonałe ? Dom czysty niczym łza, zadbany trawnik, wypielęgnowany ogród, ciasto na każde posiedzenie przy kawie, idealnie wyprasowane ciuchy... Czy tego naprawdę chcemy ? Po lekturze poradnika - takiego na bakier, zrozumiałam swe głupie postępowanie w wielu sytuacjach. Siostry Girard otworzyły mi oczy na masę spraw. Teraz już wiem, że nie muszę być doskonała w każdym calu. Poradników nie lubię, ale ten w formie "anty" przeczytałam z uśmiechem na ustach. Autorki wspaniale zobrazowały nasze babskie problemy, wahania i dylematy. Każda z nas chce chyba jak najlepiej nie tyle dla siebie co dla swej rodziny. Każda ma jakieś drobne słabości, tajemnice i upodobania. Siostry Girard chyba czytają w mych myślach... Przecież przedstawiły w swej książce większość moich osobistych rozterek ! Skąd wiedziały, że ukradkiem słucham Ich Troje, albo piosenki "Wannabe" Spice Girls. Kurcze, odkryły wszystkie grzeszki kobiet :) Tyle, że kto może tak idealnie zobrazować babski świat niż inna baba ? No same powiedzcie- Kto ? Dwie przewspaniałe kobiety oczywiście :) Autorki w sposób jasny, zabawny, pozbawiony naukowego tonu, stawiają nas do pionu. Nakazują nawet nie być idealną, bo niby po co. Jeśli jednak czujemy chęć bycia drugą panią z telewizji, mającą poukładane życie niczym książki na półce to proszę bardzo, ale jeśli dusimy się w takim idealnym świecie... nie ma sensu dążyć do doskonałości na siłę. Siostry Girard zrewolucjonizowały kobiecy świat, postawiły na głowie wszystkie poradniki opiewające perfekcjonistki. Wszak my jesteśmy normalne, mamy prawo do błędów i słabszych dni. Książka stała się dla mnie osobistym motywatorem i podporą w trudnych, płaczliwych chwilach. Już nie biadolę nad swą czasową głupotą, nie kupuje ubrań w mniejszych rozmiarach niż nosze aktualnie, nie używam dwuznacznych sformułowań :) A także... wcielam stopniowo masę zasad umieszczonych w anty-poradniku wprost do swego życia. Książka jest bardzo przejrzysta, mamy tutaj masę tabelek i podkreśleń, co rzuca się w oczy i ułatwia zapamiętywanie, plus dużo miejsca na własne zapiski. Wszystko można przeczytać błyskawicznie, tylko po co... Ja dozuję sobie przyjemność płynącą z poznawania dzieła Girard. Moja przecudowna książeczka leży sobie na nocnym stoliku i przed snem, strona po stronie zagłębiam się w świat kobiet nieidealnych. Ja chcę należeć do tego grona, nie chcę być perfekcyjna, nie chcę być doskonała... Muszę przetrwać w tym szale idealizmu na siłę ! Teraz już wiem dlaczego ta książka odniosła tak wielki sukces. Mam nadzieję, że nie zostanie zakazana - u nas wszystko zdarzyć się może :)