Oruńskie tango

Na książkę składa się zbiór siedmiu opowiadań, których akcja toczy się w Oruni, dzielnicy Gdańska. Ta część miasta – słusznie lub nie – obrosła mitem niebezpiecznej. Położona w otoczeniu morenowych wzgórz i polderów gdańskich Żuław miała ciekawą, a czasami tragiczną historię. Książka stanowi kontynuację tematyki oruńskiej zawartej w poprzedniej publikacji pt. „Oruński antykwariat”. Jedno z opowiadań „Oruńskiego tanga” zatytułowane „Grudniowe wypominki” to wspomnienia autora z tragicznych wydarzeń Grudnia ‘70. Posiada ono wartość historyczną, a jego ilustrację stanowi autentyczna ulotka z tamtych dni oraz sfotografowany nabój, który pamięta opisywane wydarzenia. Pozostałe opowiadania oparte na historycznych faktach z dodatkiem fabuły literackiej tworzą obraz i nastrój Oruni z dawnych lat. Znajdziemy wśród nich opowieść poświęconą dwóm oruńskim kłusownikom rzecznym, tragicznym dziejom załogi kutra 035 zajmującej się przemytem spirytusu do Szwecji w okresie Wolnego Miasta Gdańska, a także o „Adrii” – najsłynniejszej knajpie Oruni. Dzięki książce Krzysztofa Kosika poznamy też smutne losy ostatniej właścicielki oruńskiego parku i jej tragicznej miłości. „Oruńskie tango” pozwala nie tylko ocalić od zapomnienia znane i mniej znane karty z historii tej szczególnej dzielnicy Gdańska, ale również zanurzyć się w atmosferę wielkomiejskiego przedmieścia sprzed lat.