Opiłki i okruszki
-
Autor: Tomasz Jastrun
- ISBN: 978-83-8143-308-2
- EAN: 9788381433082
- Oprawa: twarda
- Wydawca: Czarna Owca
- Format: 195x125mm
- Język: polski
- Liczba stron: 128
- Rok wydania: 2023
- Wysyłamy w ciągu: 48h
-
Brak ocen
-
18,24złCena detaliczna: 29,99 złNajniższa cena z ostatnich 30 dni: 18,24 zł
x
Opiłki i okruszki wspomnień często są małe i pozornie nieistotne, a jednak zapamiętane, więc ważne.
Ta książka to luźny katalog wspomnień, każdy rozdział jest odwołaniem do wydarzeń z kolejnych lat. Główny bohater wspomina swoje dzieciństwo, romanse, życie w czasach komunizmu , stan wojenny, blaski i cienie wolności, a w końcu zmagania się ze starością. Opowieść snuje się poprzez lata, od roku 1953, a kończy się w roku 2041, gdy bohater opowieści umiera. To okruchy życia, osobne, a jednak układają się w całość.
Przeszłość to magazyn pamięci, jest w nim dzieciństwo i dojrzewanie, pomyłki, błędy, miłości mniejsze i większe, małżeństwo, zdrady, dzieci, wnuki, nadzieje i rozczarowania. W końcu kraina starości. Opiłki i okruszki wspomnień często są małe i pozornie nieistotne, a jednak zapamiętane, więc ważne.
Fascynująca, wciągająca historia życia, w której czas unicestwia wszystko, zataczając krąg.
Aż do chwili, w której początek i koniec podają sobie ręce.
Ta książka to luźny katalog wspomnień, każdy rozdział jest odwołaniem do wydarzeń z kolejnych lat. Główny bohater wspomina swoje dzieciństwo, romanse, życie w czasach komunizmu , stan wojenny, blaski i cienie wolności, a w końcu zmagania się ze starością. Opowieść snuje się poprzez lata, od roku 1953, a kończy się w roku 2041, gdy bohater opowieści umiera. To okruchy życia, osobne, a jednak układają się w całość.
Przeszłość to magazyn pamięci, jest w nim dzieciństwo i dojrzewanie, pomyłki, błędy, miłości mniejsze i większe, małżeństwo, zdrady, dzieci, wnuki, nadzieje i rozczarowania. W końcu kraina starości. Opiłki i okruszki wspomnień często są małe i pozornie nieistotne, a jednak zapamiętane, więc ważne.
Fascynująca, wciągająca historia życia, w której czas unicestwia wszystko, zataczając krąg.
Aż do chwili, w której początek i koniec podają sobie ręce.