O co zapytasz człowieka w lustrze?

Wspaniale przywództwu nie polega na tym, żeby znać wszystkie odpowiedzi — dużo częściej chodzi o to, żeby mieć odwagę zadawania kluczowych pytań.

Co sądzisz o doskonaleniu swoich umiejętności, tak aby stać się jeszcze lepszym kierownikiem i liderem?
Czy to jest coś, czego można się nauczyć? Czy umiejętności przywódcze to rzecz nabyta?
Czy wybitni liderzy urodzili się jako przywódcy, czy nauczyli się tej umiejętności?
Jak najlepsi z nas to robią?

Wielu ludzi wierzy, że najlepsi liderzy mają dar rozpoznawania właściwych odpowiedzi. Że mają naturalny instynkt, który podpowiada im, co należy zrobić w określonej sytuacji -- jak utrzymać się na swojej pozycji, motywować pracowników, aby wspólnie dążyli do wytyczonego celu, działać w sposób zorganizowany i skutecznie zarządzać firmą. Ludzie sądzą, że najlepsi liderzy mają wrodzony talent, wyczucie i charyzmę, które wyróżniają ich spośród innych. Ci doskonali lider/y są bardzo pewni siebie — to zrozumiale, przecież wszystko przychodzi im tak naturalnie!
To bardzo powszechny pogląd: istnieje rzadki gatunek wybitnych liderów, którzy idą prostą drogą na szczyt kariery, unikając wszelkich komplikacji, nie wiedząc, co to niepewność, nie znając goryczy porażki i wykorzystując swój niezwykły talent do przewidywania przyszłości i dostrzegania tego, czego nie widzą inni.
To brzmi bardzo fajnie, ale według mnie wcale tak nie jest.
W ciągu ostatnich dwudziestu pięciu lat prowadziłem kilka rodzajów działalności (najpierw jako dyrektor firmy, a potem jako profesor wydziału praktyki zarządzania w Harwardzkiej Szkole Biznesowej) i regularnie doradzałem osobom pełniącym funkcje kierownicze — od początkujących liderów po dyrektorów najwyższego szczebla. Na pewno popełniłem mnóstwo błędów, ale dzięki rozmowom z tymi ludźmi poznałem wiele technik, które pomagają zwiększyć skuteczność na stanowiskach przywódczych — jak również takich, które znacząco wpływają na obniżenie wydajności.
W trakcie tych interakcji przekonałem się, że praicie ivszyscy najlepsi liderzy mają momenty zwątpienia, zniechęcenia i niepewności dotyczące ich samych i decyzji, które podjęli. Mają wrażenie, że powinni być gdzieś indziej i robić coś innego. Zastanawiają się, dlaczego innym liderom lepiej wychodzi wykonywanie simjej pracy. Przechodzą trudne fazy, w trakcie których szukają odpowiedzi na ważne pytania i mają poczucie całkowitego odosobnienia. Nawet gdy tworzą wokół siebie aurę pewności, w rzeczywistości czują się. zagubieni i zlęknieni.
Widu najlepszych liderów nie chce uwierzyć, że ich koledzy po fachu również miewają takie chwile zwątpienia. „Jeżeli to prawda", mówią często ze sceptycyzmem, „to jaka jest różnica między wybitnymi liderami a tymi, którzy nie odnoszą sukcesów?".
Oto moja odpowiedź: najważniejsza różnica miedzy tymi, którzy w pełni wykorzystują swój potencjał, a całą resztą sprowadza się do tego, jut radia sobie w okresach zagubienia i niepewności. Cała sztuka polega nie na unikaniu tych trudnych momentów, lecz na umiejętności zdystansowania się, zdiagnozowania problemu, wprowadzenia niezbędnych poprawek i ruszenia naprzód. 

O co zapytasz człowieka w lustrze
Spis treści:

• Wstęp
• Wizja i priorytety
• Jeśli wiesz, dokąd zmierzasz, dużo łatwiej będzie ci tam dojść
• Zarządzanie czasem
• To, jak spędzasz czas w pracy, powinno bezpośrednio wynikać z Twojej wizji i Twoich priorytetów
• Pozyskiwanie i wyrażanie opinii
• Skuteczni liderzy szkolą swoich ludzi i aktywnie dbają o ich dokształcanie
• Planowanie sukcesji i delegowanie uprawnień
• Wzięcie odpowiedzialności za znalezienie następców w firmie
• Ocena kierunku, w którym zmierza firma
• Miej odwagę, żeby ocenić swoją firmę na czystej kartce papieru
• Lider jako wzór do naśladowania
• Mówienie o tym, w co naprawdę wierzysz i co najbardziej cenisz
• Wykorzystanie potencjału w pełni
• Bycie uczciwym wobec siebie
• Wszystko razem
• Praktyka w nabieraniu dystansu
• Załącznik
• Podziękowania
• O autorze