Nie umiem rozmawiać

Poetycko codziennie, choć niecodziennie. Obserwacje, relacje, akcje, interakcje. Wszystko co nas otacza, dotyka, przemawia do nas, w wierszach Artura Wilka. Nieznani – anonimowo, z bezkształtną miną niemymi ustami, trwogą, idą drogą. Zaciskając dłonie nerwowo, we wstecznym pośpiechu toną, idą drogą. Fragment wiersza marsz milczenia Artur Wilk ? urodzony w roku czarnobylowym absolwent matematyki. Miłośnik intelektualizmu Szymborskiej, zwartości i oszczędności formy Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, estetyki brudu Geneta oraz ironii i groteski Witkowskiego. Mawia o sobie, że jest emocjonalnym popaprańcem w świecie emocji przekształconych przez inwersję. Wierzy, że przeszłość wpływa na przyszłość jedynie poprzez teraźniejszość. Zbiór Nie umiem rozmawiać jest jego debiutem poetyckim.