Krótka, ale smakowita powieść Vladimira Nabokova (1899-1977) "Oko", napisana na przełomie roku 1929 i 1930, jest bardzo ważna w dorobku pisarza jako pierwsze pojawienie się pewnych istotnych dla jego twórczości tematów, zabiegów i tendencji. To najwcześniejsza Nabokovowska powieść, w której narracja prowadzona jest nie w trzeciej, ale w pierwszej osobie. To także najwcześniejsza jego powieść, w której pojawiają się jako problemy pierwszoplanowe zagadnienia solipsyzmu i tożsamości. Wreszcie jest to pierwsza powieść, w której stykamy się z fałszywą wizją świata, prezentowaną przez człowieka niezrównoważonego psychicznie. W Oku należy więc widzieć poprzednika wielu arcydzieł rosyjsko-amerykańskiego prozaika, na przykład "Rozpaczy", "Lolity" i "Bladego ognia".
Można odnieść wrażenie, że to najbardziej przystępne, tradycyjne i najmniej skomplikowane z powieściowych dzieł pisarza, można je czytać jako powieść komiczną, uniwersytecką (campusową) czy jako wzruszającą historię o nieszczęsnym, nieprzystosowanym emigrancie. Niektóre możliwe sposoby lektury są jednak pułapkami zręcznie zastawionymi przez autora, który stworzył literacką konstrukcję znacznie bardziej wyrafinowaną, kunsztowną i przemyślną, niż wydaje się na pierwszy czy nawet drugi rzut oka.Raz jeszcze Nabokov rozgrywa z czytelnikiem subtelną partię literackich szachów, wymagającą lektury uważnej, świadomej i jak najdalszej od naiwności, najlepiej lektury powtórnej. Co nie znaczy, że odbiorca czytający tę powieść inaczej, nie może mieć naprawdę sporej satysfakcji.
Vladimir Nabokov (1899-1977), klasyk piśmiennictwa rosyjskiego i amerykańskiego XX wieku. Często uważany - słusznie czy nie - za jednego z ojców literatury postmodernistycznej. Autor słynnej "Lolity” i kilku innych równie znakomitych powieści. "Zaproszenie na egzekucję” to jedno z jego arcydzieł, książka napisana z zimną precyzją i ekstatycznym żartem. W tym wielowarstwowym dziele można widzieć jedyną w swoim rodzaju antyutopię, historię artysty w skrajnie niesprzyjających warunkach, gnostyczną przypowieść, doskonale funkcjonujący mechanizm literacki i palimpsest zdradzający liczne ślady świadectwa o innej, zaświatowej rzeczywistości.
Opowiedziana w pierwszej osobie historia morderstwa popełnionego - jeśli tak można rzec - z pobudek artystycznych. Historię tę opowiada niejaki Hermann, fabrykant czekoladek, czujący się w głębi duszy artystą. Podczas wizyty w Pradze spotyka swojego sobowtóra i wpada na pomysł "genialnego dzieła sztuki" - zbrodni doskonałej: zabije włóczęgę, przebrawszy go uprzednio w swoje ubranie. W ten sposób zdobędzie idealne alibi: jego, mordercę, wezmą za ofiarę. Hermann realizuje swój plan, ale po kilku dniach dowiaduje się z gazet, że jego dzieło nie zostało docenione - nie dostrzeżono żadnego podobieństwa między nim a zabitym włóczęgą. Trzeba uciekać.
Czytelnik ulega początkowo sugestii opowiadania Hermanna, wkrótce jednak zaczyna się orientować, że ma do czynienia z relacją szaleńca...
Lolita - najgłośniejsza powieść Nabokova, jednego z najwybitniejszych pisarzy XX wieku, jest opisem seksualnej obsesji czterdziestoletniego mężczyzny na punkcie dwunastoletniej dziewczynki Dolores. Powieść przetłumaczono na kilkadziesiąt języków, wydawano ją w atmosferze kontrowersji i protestów, a autora pomawiano o pornografię i pedofilię. Obecnie uznawana jest za jedno z arcydzieł literatury światowej. Sfilmował ją w 1962 roku Stanley Kubrick i ponownie w 1997 Adrian Lyne.
Król, dama, walet, druga powieść w dorobku jednego z największych twórców prozy artystycznej XX wieku, Vladimira Nabokova, to książka niesłychanie zręcznie napisana, efektownie obnażająca chwyty literackie, chętnie posługująca się deziluzją. Jest w niej zapowiedź wielu motywów i zabiegów charakterystycznych dla późniejszej twórczości pisarza, nie wyłączając Lolity. Krańcowo niebanalnie opowiedziana historia krańcowo banalnego trójkąta, pełna aluzji do innych powieści o zdradzie małżeńskiej, Pani Bovary Gustavea Flauberta i Anny Karenina Lwa Tołstoja. A także historia zaplanowanej zbrodni i gry z losem, a może z autorem we własnej osobie.
Humbert Humbert is a middle-aged, frustrated college professor. In love with his landlady's twelve-year-old daughter Lolita, he'll do anything to possess her. Unable and unwilling to stop himself, he is prepared to commit any crime to get what he wants. Is he in love or insane? A silver-tongued poet or a pervert? Or is he all of these?
Lolita - najgłośniejsza powieść Nabokova, jednego z najwybitniejszych pisarzy XX wieku, jest opisem seksualnej obsesji czterdziestoletniego mężczyzny na punkcie dwunastoletniej dziewczynki Dolores. Powieść przetłumaczono na kilkadziesiąt języków, wydawano ją w atmosferze kontrowersji i protestów, a autora pomawiano o pornografię i pedofilię. Obecnie uznawana jest za jedno z arcydzieł literatury światowej. Sfilmował ją w 1962 roku Stanley Kubrick i ponownie w 1997 Adrian Lyne.
Najwspanialsza powieść o szachach, jaką kiedykolwiek napisano. Zarazem utwór
o niezwykłej miłości i narastającym obłędzie. Świat, los lub autor rozgrywa
z bohaterem niezwykłą partię na szachownicy życia, w bezlitośnie logiczny sposób rozwijając szachowy atak, oparty na wzorach i powtórzeniach, atak który wymaga wypracowania obrony. Zakończenie dalekie jest od jednoznaczności: nie możemy być pewni, czy bohater poniósł porażkę, czy też odniósł jednak zwycięstwo.
Blady ogień"" to jedno z niekwestionowanych arcydzieł Vladimira Nabokova, książka oparta na niepowtarzalnym pomyśle formalnym. Rzecz składa się z poematu napisanego przez fikcyjnego dwudziestowiecznego poetę amerykańskiego oraz przedmowy do niego, komentarza i indeksu pióra również fikcyjnego edytora, który wykorzystał okoliczności, by przejąć kontrolę nad rękopisem. Czytelnik szybko orientuje się, że teksty komentatora nie przystają do komentowanego przezeń utworu. Edytor opowiada przede wszystkim własną historię, historię ostatniego, zdetronizowanego wskutek rewolucji władcy nieistniejącej na mapach krainy o nazwie Zembla oraz zamachu na króla-emigranta. Fabuła wyłaniająca się z komentarza jest jasna, wyraźna, pełna szczegółów i precyzyjnie zarysowanych postaci, nietrudno jednak zgadnąć, że są to rojenia szaleńca. ""Realnego"" przebiegu wydarzeń trzeba się domyślać, ale czytelnik otrzymuje wystarczająco wiele informacji, by domysły złożyły się w logiczną i przekonywającą całość.Mary McCarthy napisała o tej powieści, że ""jest jednym z największych dzieł sztuki naszego stulecia"", czyli wieku XX, i bez wątpienia miała rację!
"Przezroczyste przedmioty" to siódma z pisanych po angielsku powieści Nabokova. W Polsce ukazała się po raz pierwszy pod tytułem "Przejrzystość rzeczy" (tłumaczenie Adriany Demkowskiej). Dziś wydawnictwo MUZA wznawia znakomity przekład Jolanty Kozak (pierwsze wydanie: Da Capo, 1997). Niniejszą edycję, jak wszystkie pozostałe dzieła Nabokova w tej serii, opatrzył posłowiem Leszek Engelking.
Opisując cztery wyprawy bohatera w to samo miejsce, do pewnej szwajcarskiej wioski, Nabokov po raz kolejny eksploruje mechanizmy działania świata wspomnień i zawiłości ludzkiej pamięci.
Kto jest narratorem tej opowieści? A może opowiada ją nie jeden człowiek, lecz kilku? Czemu bohater nosi nazwisko oznaczające "osobę"?
Uważny czytelnik znajdzie odpowiedzi na te pytania, odkrywając kolejne warstwy tekstu, jeśli tylko nie da się zwieść kamuflażowi i nie wpadnie w pułapki zastawione przez Nabokova.
"Oryginał Laury" Vladimira Nabokova, to powieść, która istnieje tylko we fragmentach
jedna z najpilniej strzeżonych tajemnic literatury, niedokończone arcydzieło wielkiego pisarza, które przez ponad trzydzieści lat leżało skryte głęboko w skarbcu szwajcarskiego banku i omal nie zostało zniszczone.
Dr Philip Wild, człowiek błyskotliwy, inteligentny, obdarzony majątkiem i potężną posturą doznaje bolesnego upokorzenia za sprawą swej żony, młodej, szczupłej i bez żenady prowadzącej bogate życie erotyczne Flory. W powieści, "doprowadzającym do obłędu arcydziele", dokumentującym jej zdrady małżeńskie, napisanej przez jednego z jej kochanków i przekazanym doktorowi, pojawia się ona jako "Moja Laura"... Okryty niesławą, Wild nadal czerpie życiową przyjemność pozwalając sobie na wirtualną samoanihilację, rozpoczętą usunięciem palców u nóg.
Czując, że nie dane mu będzie dokończyć Oryginału Laury, Nabokov sporządził instrukcję nakazującą spalenie rękopisu po śmierci autora. Przez trzydzieści lat wdowa po nim oraz jego sym Dmitri zastanawiali się, czy spełnić życzenie pisarza. Obecnie owa niemal zniszczona powieść po raz pierwszy jest dostępna czytelnikom, towarzyszy jej przedmowa Dmitriego Nabokova mówiąca o ostatniej wielkiej książce jego ojca i swej trudnej decyzji o jej opublikowaniu.
Untitled documentDrugi tom pełnej edycji opowiadań zawiera pisane po rosyjsku utwory z lat trzydziestych XX wieku oraz anglojęzyczną nowelistykę z lat czterdziestych i pięćdziesiątych. Dzieła te pochodzą więc z okresu pisarskiej dojrzałości autora, okresu jego szczytowych osiągnięć twórczych.
"Lolita" najgłośniejsza powieść Nabokova, jednego z najwybitniejszych pisarzy XX wieku, jest opisem seksualnej obsesji czterdziestoletniejgo mężczyzny na punkcie dwunastoeltniej dziewczynki Dolores. Powieść przetłumaczono na kilkadziesiąt języków, wydawano ją w atmosferze kontrowersji i protestów, a autora pomawiano o pornografię i pedofilię. Obecnie uznawana jest za jedno z arcydzieł literatury światowej. Sfilmował ją w 1962 roku Stanley Kubrick i ponownie w 1997 Adrian Lyne.
Czyta: Wojciech Żołądkowicz
czas nagrania: 14 godz 30 min
format: CD mp3
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
