Kiedyś nie było w Warszawie szklanych wieżowców, ale stał już Pałac Kultury. Wtedy właśnie miało miejsce to wydarzenie, którego ślad można znaleźć w ówczesnych gazetach.
„Sześć tapczanów Lwowa” autorstwa Jana Strękowskiego jest opowieścią o powstawaniu w latach 1930 – 1946 we Lwowie Panoramy Plastycznej Dawnego Lwowa, jej dalszych losach, aż do czasów, gdy w wolnej Polsce udało się ją udostępnić publiczności. Lwów był niecodziennym miastem, powstało tam, bowiem najwięcej chyba w Europie panoram, w tym najsłynniejsza, znajdująca się obecnie we Wrocławiu Panorama Racławicka. Niewielu Polaków wie, że we Wrocławiu od kilkudziesięciu już lat znajduje się jeszcze jedna lwowska panorama. Nietypowa, bo nie jest to obraz, lecz model miasta z 1772 roku, czyli momentu, kiedy Lwów w wyniku pierwszego rozbioru Rzeczypospolitej przestał należeć do Polski. Przetrwała w ukryciu cały okres PRL. Od kilku już lat dostępna jest do zwiedzania w bocznej sali Hali Stulecia. Książka opowiada o niezwykłych losach tego dzieła, tworzonego w czasach II Rzeczypospolitej, po wkroczeniu do Lwowa Sowietów w 1939 roku, Niemców w 1941 roku i ponownie Sowietów w 1944 roku. Dzieła, które już podczas swego powstawania było sensacją; dość wspomnieć, że pracownię jej twórcy na ul. Ormiańskiej 23 we Lwowie odwiedzały wycieczki szkolne, dziennikarze, politycy, oficerowie okupacyjnych armii. Oglądał ją nawet niemiecki gubernator Galicji Otto von Wächter oraz szef sowieckiej Ukrainy Nikita Chruszczow. Sześć osób spośród twórców Panoramy straciło życie. Jej główny twórca, inż. Janusz Witwicki został zamordowany skrytobójczo w przeddzień wyjazdu z Panoramą do Polski, być może za swój upór (o zgodę na jej wywiezienie ze Lwowa starał się nawet u Stalina, a otrzymał ją od Chruszczowa). Ma dwa groby. Jeden, symboliczny w podwarszawskim Skolimowie. Drugi na lwowskim Łyczakowie. Jednak nie wiemy, kogo w nim pochowano. Nie wiemy nawet, czy Witwicki naprawdę został zamordowany. Tajemnic związanych z Panoramą i jej twórcą jest więcej. Niektóre udało się wyjaśnić podczas pracy nad książką. Wartość historyczna jak i artystyczna Panoramy są wystarczającym powodem, by opisać to dzieło. Warto też poznać niezwykłe losy jego twórcy, lwowskiego architekta, miłośnika Lwowa, który za miłość do rodzinnego miasta zapłacił najwyższą cenę.
Radio Solidarność było pierwszym okruchem nadziei po traumie, jaką przeżyło polskie społeczeństwo 13 grudnia. Władza komunistyczna wypowiedziała wojnę społeczeństwu – i wzięła zakładników, zamykając ich w obozach dla internowanych.
Celem stanu wojennego było spacyfikowanie 10-milionowej Solidarności,która – krok po kroku – zaczęła się domagać ograniczenia wszechwładzy i przywilejów partyjnego aparatu.
W pierwszych dniach i tygodniach po wprowadzeniu stanu wojennego, operacja militarna przy użyciu wojska i milicji, zaczęła dawać rezultaty. Pacyfikacja strajkujących zakładów pracy, masakra w kopalni Wujek,godzina policyjna,telefoniczne „rozmowy kontrolowane”, procesy sądowe w trybie doraźnym i wszechobecna propaganda, skutkowały narastającym strachem i poczuciem, że wszystko jest przegrane.
Potężny wiatr porwał Biedronkę aż do Afryki, gdzie spotyka Węża, który nie ma wobec niej dobrych zamiarów. Wspólnie wyruszają w powrotną podróż na polską łąkę. Wąż podstępny i sprytny, a biedronka życzliwa i przyjacielska. Bardzo różni, tworzą zabawną parę, z którą dziecko przewędruje całą Afrykę, pozna niezwykłego Ptakoryba i odkryje ukryte w warzywach moce. Rodzice natomiast mogą doszukiwać się ukrytych znaczeń.
"Podróż do przyjaźni" napisał Pan Poeta, czyli największy bajkopisarz, bo prawie dwumetrowy. Przynajmniej tak mówią dzieci, którym czyta swoje bajki. Absolwent polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, tata dwójki dzieci i pasjonat rymowanych bajek. Prowadzi bloga na www.panpoeta.pl
Autorką szaty graficznej jest Jagoda Charkiewicz, niegdyś znana jako Jagoda Kidawa. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, wydobywa z historii niezwykłe barwy i detale.
Napisałam tę książkę jako podręcznik do warsztatów na temat kolorów kobiet. Każdy człowiek, idąc przez życie, doświadcza różnych kolei losu - przeżywa wstrząsające i traumatyczne, szczęśliwe i pełne uniesień chwile. Z radością dzielę się z czytelnikami doświadczeniami i wynikami wieloletnich badań w nadziei, że posłużą pomocą i pobudzą do rozważań nad podróżą, jaką jest nasze życie.
Joanna Infeld
Napisałam tę książkę jako podręcznik do warsztatów na temat kolorów kobiet. Każdy człowiek, idąc przez życie, doświadcza różnych kolei losu - przeżywa wstrząsające i traumatyczne, szczęśliwe i pełne uniesień chwile. Z radością dzielę się z czytelnikami doświadczeniami i wynikami wieloletnich badań w nadziei, że posłużą pomocą i pobudzą do rozważań nad podróżą, jaką jest nasze życie. Joanna Infeld
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
