Ta kategoria dedykowana jest współczesnym czytelniczkom literatury kobiecej. Bardzo szeroki wybór romansów, kryminałów, powieści obyczajowe, poruszająca literatura kobieca, erotyki, harlequiny polskich i zagranicznych autorów. Każda lubiąca czytać kobieta znajdzie coś szczególnego dla siebie.
Polecamy literaturę Sergiusza Piaseckiego, Stanisława Srokowskiego, Diany Palmer czy w końcu Blanki Lipińskiej.
W książce zawarto unikatowe analizy wpływu pandemii COVID-19 na polskie społeczeństwo. Badania zostały przeprowadzone na początku przedstawionego okresu, kiedy stosunek ludzi do tego, co się wokół nich dzieje, był jeszcze nieukształtowany, zaś wiedza na temat długofalowych konsekwencji oraz czasu trwania samej pandemii – niewielka.
Książka jest próbą wskazania i opisania mechanizmów psychologicznych i społecznych uruchamianych przez pandemię. Jej atutem jest przystępny i przeglądowy charakter oraz trafne i skłaniające do refleksji wnioski, będące punktem wyjścia do pogłębionych i zaawansowanych analiz w różnych obszarach i wymiarach rzeczywistości społecznej związanych z pandemią i jej konsekwencjami.
Dr hab. Piotr Długosz, prof. UP, jest kierownikiem Zakładu Metodologii Badań Społecznych i wicedyrektorem Instytutu Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie im. KEN. Autor sześciu monografii, m.in. „Traumy wielkiej zmiany na Podkarpaciu", Kraków 2008. Badacz traumy transformacji na Ukrainie (grant z NCN). Obecnie zajmuje się psychospołecznymi skutkami pandemii COVID-19. Publikuje w renomowanych czasopismach polskich i zagranicznych (m.in. „Studia Polityczne", „Frontiers Psychiatry", „Personality and Individual Differences", „Brain Sciences").
Laura wie, co i jak wygrzebać z najskrytszych zakamarków Japonii. Tym razem znalazła telefon i wiatr i zamieniła je w dzieło! To bez wątpienia moja ulubiona pisarka! La PinaNa zboczu góry Kujira-yama, czyli Góry Wieloryba, rozpościera się ogród Bell Gardia. Pośrodku stoi budka, a w niej niepodłączony do niczego telefon, który słowa śle z wiatrem. Z całej Japonii co roku przyjeżdżają tu tysiące osób dotkniętych żałobą, podnoszą słuchawkę i mówią do bliskich w zaświatach. Kiedy nad okolicę nadciąga niezwykłej siły tajfun, z daleka przybywa kobieta, gotowa własną piersią bronić ogrodu. Yui ma trzydzieści lat, a w pamięci datę, która przekreśliła to, kim kiedyś była: 11 marca 2011. Tamtego dnia tsunami zrównało z ziemią jej miejscowość i zabrało ze sobą jej matkę i córkę.Po przyjeździe Yui poznaje Takeshiego, lekarza z Tokio, ojca czteroletniej dziewczynki, niemej od dnia śmierci matki. Ta znajomość pozwoli kobiecie odkryć, że prawdziwym cudem jest miłość. Nawet ta druga, nawet ta przez pomyłkę...Laura Imai Messina prowadzi nas do miejsca, które istnieje naprawdę, w północno-wschodniej Japonii i z dyskrecją porusza temat tsunami z 2011 roku, ukazując kruchy, ale jednocześnie pulsujący nadzieją świat, historię godzenia się z własną tragedią.
Powieść Mleko matki została przetłumaczona na kilkanaście języków, w tym na angielski, niemiecki i japoński. Historia obejmuje okres od zakończenia drugiej wojny światowej i opowiada o losach trzech pokoleń kobiet, w centrum narracji stawiając lata 70. i 80. XX wieku. Autorka stworzyła ekscytujące studium stawania się człowiekiem z precyzyjnie i barwnie nakreślonym tłem Łotewskiej SRR od lat sześćdziesiątych do osiemdziesiątych. Opowieść przepełniona jest rezygnacją – z męża i ojca, z marzeń i zamiarów, z pracy i przekonań, z przyjaciół i tych, których kochamy. W tej drodze krzyżowej kobiet wszystkich pokoleń bardzo silny jest motyw przebaczenia. Od dzieciństwa jest ono ciągłym zadaniem córki w celu utrzymania przy życiu matki, która celowo pozbawiła córki mleka, by nie pozwolić na odziedziczenie swojego bólu i rozpaczy. „Łotwa to kraj, o którym prawie nic nie słyszeliśmy od czasu jej oddzielenia się od Związku Radzieckiego. Nora Ikstena udowadnia, że Łotwa mówi odważnym i oryginalnym głosem”. ROSIE GOLDSMITH, dziennikarka i prezenterka „Fikcja Nory Iksteny otwiera nowe możliwości nie tylko dla literatury łotewskiej w tłumaczeniu na język angielski, ale także dla samej literatury angielskiej”. JEREMY DAVIS, Dalkey Archive Press.
Nazywam się Marcin Kania. Jestem alkoholikiem i zaraz zabiję człowieka. Syn Marcina Kani, żyjącego z tantiemów byłego muzyka, twórcy jednego z największych polskich hitów, pewnego dnia znika bez śladu. Jedyne, co po sobie pozostawia to zakrwawione prześcieradła. Kania wie, że poprzedniego wieczoru widział się z synem. Jednak prawie nic z tego spotkania nie pamięta. Zapił. Kania, alkoholik leczący się z choroby w ośrodku ,,Jutro"", wyrusza w szaleńczą podróż w poszukiwaniu syna. Ta odyseja po mieście, w którym każde z miejsc ma swoja brudną tajemnicę, popchnie go w najmroczniejsze rejony ludzkiego psyche, naprowadzi na trop największej w polskich dziejach afery reprywatyzacyjnej oraz skonfrontuje ze złem, które wyrządził swojej rodzinie. Klucz do odkupienia i odnalezienia syna tkwi w jego wyniszczonym przez alkohol umyśle. Musi sobie tylko przypomnieć. Jaka będzie informacja zwrotna? Jakub Żulczyk, autor Wzgórza Psów i Ślepnąc od świateł, jeden z najbardziej rozpoznawalnych i bezkompromisowych autorów młodego pokolenia powraca w swojej najlepszej i najbardziej dojrzałej powieści. W swoistym połączeniu ANTYKRYMINAŁU i dramatu psychologicznego, od którego nie będziecie mogli się oderwać.
Autorka bestsellerowej powieści Jak powietrze powraca z mocną, pełną napięcia opowieścią o dwóch światach, które pozornie dzieli wszystko. Wspólnym mianownikiem są tylko tajemnice.
Antonia to wrażliwa i zamknięta w sobie studentka weterynarii. Jej małym, bezpiecznym światem jest fotografia, której oddaje całe swoje serce.
Daniel jest młodym, pogubionym chłopakiem z bagażem trudnych doświadczeń. Splot nieszczęśliwych wypadków sprawił, że wpakował się w poważne kłopoty, które wydają się nie do rozwiązania.
Gdy pewnego dnia Antonia postanawia zrobić zdjęcia na pobliskim, opuszczonym cmentarzu, nie spodziewa się spotkać na nim nikogo. A już na pewno nie człowieka, który ledwo umknął śmierci.
Nieoczekiwane spotkanie na cmentarzu odmieni ich losy. Tylko czy ta historia ma szansę skończyć się dobrze?
Prawdziwy świat bohaterów doktora Żywago. Kiedy w 1907 roku hrabianka Sophy z Bobrinskich i książę Piotr Dołgoruki świętowali narodziny córeczki, wydawało się, że mała Sofka ma zapewniona świetlana przyszłość. Arystokratyczne pochodzenie, płynąca w jej żyłach krew dwóch starych rosyjskich rodów, żyjących w bliskiej przyjaźni z carem i jego rodziną, rozległe majątki, nieprzebrane bogactwa i odpowiednie koneksje gwarantowały, że maleństwu niczego nie zabraknie. Życie pisało już jednak dla niej inny scenariusz. Burzliwa historia tamtych czasów spowodowała, że księżniczka spędziła większość życia na zachodzie Europy w warunkach zgoła odmiennych od tych, do których przywykła w młodości. Niespełna sto lat później jej wnuczka i imienniczka Sofla Zinovieff wyrusza w fascynującą podróż w czasie, zabierając dokumenty, fakty i opinie i swojej niezwykłej babce. Inspirująca do tych poszukiwań stała się lektura pisanego przez Sofkę na emigracji pamiętnika, który podarowała wnuczce na szesnaste urodziny, a owocem przeprowadzonego przez autorkę rodzinnego "śledztwa" jest ta książka. Z jej kart wynika, że obraz kobiety pełnej dumy i słabości, romantycznych uniesień i prymitywnych żądz, która ma odwagę podążać w życiu własną drogą bez względu na opinię otoczenia, nie stroni od alkoholu i zabaw, a przy tym jest osobą bardzo wrażliwą i oczytaną. Rosyjska arystokratka nie zawahała się nawet, ku oburzeniu społeczności imigracyjnej, wstąpić do partii komunistycznej ani porzucić własnych dzieci w imię miłości do mężczyzny. W szerszym kontekście jest to też intrygująca opowieść o złożonym charakterze rewolucji 1917 roku i skomplikowanych losach ludzi znajdujących się po obu stronach rewolucyjnej barykady.
„Co tu robisz w środku zimy” – czyli Malina Prześluga dla dorosłych
Po licznie wydanych, i nierzadko nagradzanych, propozycjach czytelniczych dla dzieci, Malina Prześluga tworzy pierwszą w swoim dorobku nowelę dla dorosłych odbiorców. Świat przedstawiony, w którym bohaterka, Ewa, daje się (nie)poznać czytelnikom, to najszarszy zakątek najgłębiej przeżywanego stanu nijakiej rzeczywistości. A może jedynie pretekst, by przyjrzeć się własnemu miejscu w życiu i sposobowi na jego przeżywanie, zanim ta szansa przeminie?
Ewa ma rację w jednej kwestii. Nie da się jej lubić. Można jej natomiast współczuć, a na pewno – empatyzować, gdy bliżej przyjrzy się jej próbom walki z bylejakością i pyrrusowych zwycięstw, które odnosi. To dziewczyna z dużego miasta, którą do życia napędza niemoc. Bierność. Nicnierobienie. Dlaczego więc warto przeczytać tę książkę?
Nowela Prześlugi jest opowieścią o pewnej perspektywie widzenia świata, która wydaje się być dogłębnie pesymistyczna, ale nie przez przebyte traumy, wojny i cierpienie, tylko przez szarość codzienności, w której Ewa zakopuje się niebezpiecznie głęboko. To taka perspektywa widzenia świata, którą zna wielu z nas, w którą łatwo się powoli zapaść, bez drogi odwrotu. Ciekawe jest to, że bohaterka to dorastająca kobieta, która życie dopiero poznaje, ale którego ma już właściwie dość. A właściwie, po prostu lubi je testować, sprawdzać, egzaminować – można odnieść wrażenie, że dziewczyna, która lubi przyglądać się małym zjawiskom, drobiazgom, detalom otoczenia, co i rusz szuka kolejnego pretekstu, by przegiąć, docisnąć, znaleźć cokolwiek brzydkiego w czymś zwykłym, aż coś wybuchnie i zmieni jej sytuację. Ale nie wybucha. A konkretnie – przynajmniej nie wybucha dla niej.
W „Co tu robisz w środku zimy” zaskakuje przede wszystkim ciekawy romans brudnej rzeczywistości z wizjami baśniowymi, nawet onirycznymi. Sny i marzenia Ewy są tutaj mocnym kontrastem dla tego, co dzieje się naprawdę, ale też motorem do pomyślenia o dziewczynie z czułością, wrażliwością, dostrzeżenie jej ludzkiej twarzy. Ta surrealistyczna część opowieści Prześlugi zdaje się być rykoszetem skrywanej części osobowości Ewy – w tym świecie dziewczyna czuje się bowiem dobrze, jest zauważalnie aktywna i ma moc sprawczą. Tylko tutaj nic ją nie omija, więcej nawet – to ona może być inspiracją dla świata, a świat nagina się do jej zasad.
Mamy tu opowieść z perspektywy pierwszoosobowego narratora, rodzaj pamiętnika, w którym śledzimy najbardziej intymne chwile z życia Ewy – z teraźniejszości i przeszłości. Taka literacka forma sprawia, że percepcja dziewczyny jest jedyną, jaką możemy sobie wyobrazić – patrzymy jej oczami i wraz z nią nie zachwycamy się tym obrazem. Tym łatwiej możemy je sobie zwizualizować, że mamy tu sugestywne rysunki Patryka Hardzieja. To dość osobliwe ilustracje, przywodzące na myśl świat, który momentami – nomen omen – tylko w myślach mógłby istnieć. Nadal przy tym pozostają na tyle bliskie historii Ewy, że są intuicyjne do odczytania.
„Co tu robisz w środku zimy” brzmi, jakby wyszło spod innego, nieprześlugowego, pióra – i choćby dlatego, warto tę książkę poznać. Nieznane dotąd podejście autorki do literatury i świata w ogóle, jest ciekawym kontrastem do sposobu rozumienia otoczenia, jakie pokazała we wcześniejszych utworach. Prześluga ze zwyczajności, nudy i biernego przyzwyczajenia wyciąga to, co może być interesujące z perspektywy psychologicznej, co może być próbą zrozumienia człowieka, który z jakiegoś powodu lgnie do takiej percepcji otocznia. Coś w tym utworze frapuje i wydaje się być na tyle uniwersalne, że bliskie każdemu z nas.
Recenzja: Karolina Obszyńska
Powieść autorki światowych bestsellerów, Santy Montefiore.
Celestria Montague ma młodość, urodę, majątek, arystokratyczne korzenie i tłumy wielbicieli. Zagadkowe samobójstwo ojca, człowieka z pozoru szczęśliwego, burzy dotychczasowy porządek jej życia.
Próbując dojść prawdy, Celestria dociera z Anglii na malownicze włoskie południe. I tam spotyka Hamisha: pierwszego mężczyznę, który nie poddaje się jej urokowi, artystę zamkniętego w sobie po śmierci ukochanej żony. Wydaje się, że oboje mogą sobie nawzajem pomóc, i wydaje się też, że wcale tego nie chcą...
Nastrojowa historia wielkiej namiętności, zdrady i rodzinnej tajemnicy.
Santa Montefiore znowu tworzy niezapomnianych bohaterów, których losy rozgrywają się na tle wspaniałych krajobrazów. "Morze utraconej miłości" to fascynująca opowieść o zdradzie, uporze i miłości.
Czasem nieplanowane wyprawy stają się podróżami życia
Tina Wagner właśnie skończyła trzydzieści lat i czuje, że znalazła się na zakręcie. Pewnego dnia w jej ręce wpadają klucze do domu położonego w Beskidach, w którym ostatnie lata życia spędziła jej ciocia. Janina była aktorką teatralną i osobą wyjątkową – tajemniczą, wyzwoloną, idącą zawsze pod prąd. Tina podejmuje spontaniczną decyzję i wyrusza w podróż na drugi kraniec Polski.
Dom cioci okazuje się zupełnie inny, niż się spodziewała. Czuje się w nim zadziwiająco dobrze i postanawia zostać nieco dłużej. Jej spokój mąci pewne wydarzenie. Dowiaduje się, że spotkany przypadkiem motocyklista popełnił samobójstwo. Na miejscu tragicznego zdarzenia Tina poznaje zagadkowego mężczyznę, Marcina.
Nowy dom, nowo poznani ludzie mają swoje tajemnice. Tina będzie musiała poszukać odpowiedzi na ważne pytania. Czym zakończy się wyprawa, która miała być tylko kilkutygodniowym wypadem?
Kwietniowe deszcze, słońce sierpniowe to kolejna, po ciepło przyjętej przez czytelników Świetnie się bawię w Twoich snach z 2019 roku, powieść Izabeli Skrzypiec-Dagnan.
Dramatyczna historia walki o przetrwanie w ogarniętej rewolucyjnym chaosem Wenezueli
Po śmierci matki Adelaida Falcón zostaje absolutnie sama w mieście, w którym przemoc wyznacza codzienny rytm życia. To dopiero początek jej walki o przetrwanie pośród chaosu i anarchii. Wyrzucona z własnego mieszkania niespodziewanie znajduje schronienie, a zarazem szansę na rozpoczęcie nowego życia. By z niej skorzystać, musi jednak dokonać trudnego wyboru.
Głośna debiutancka powieść Kariny Sainz Borgo to portret kobiety o niezwykłej sile i niezłomnej woli życia w obliczu przemocy i bezprawia. Ta pełna napięcia, a zarazem głęboko liryczna książka pokazuje, jak kruchy jest nasz świat i jak szybko rzeczywistość, którą dobrze znamy, może się rozpaść na kawałki.
Każdemu los zapisany…
…grabarz, alchemik, jurysta…
A mnie przypadło w udziale
Mieć głos i serce zbolałe…
…żyje we mnie fadista!
Lizbońskie ulice, wieczorne życie, bary i fado. Kojąca muzyka i śpiew. Przemoc i zbrodnia. Seks i komedia omyłek. To wszystko doskonale podane w opowieści o fado, która nie jest taką historią, jaką zakładasz biorąc ten komiks do ręki.
Rui Flunser Pimentel - scenarzysta i rysownik (Lizbona, 1951). W 1975 uzyskał dyplom architekta w Wyższej Szkole Technicznej w Zurychu. Poza pracą w zawodzie pracował również jako projektant graficzny, scenograf teatralny, komiksiarz, kinooperator, ilustrator, projektant wystaw, karykaturzysta. Od 1973 rysunki, karykatury i rysunki satyryczne publikował w kraju i zagranicą. Współpracował z pismem O Jornal od 1987 aż do jego końca, potem z Visao przy felietonach „Puro Veneno”. Miał wystawy indywidualne i zbiorowe na całym świecie. Wielokrotnie nagradzany nagrodami prasowymi. Jego prace trafiły do zbiorów Museum Karikatur & Cartoon w Bazylei (Szwajcaria) oraz Stiftung Haus der Geschichte des Bundesrepublik Deutschland w Bonn (Niemcy). Jego prace były częścią wystawy komiksu portugalskiego w 1979 w Belém (Lizbona), wystawy komiksu portugalskiego z lat 1940-1980 w 2000 w Lizbonie (Fundacja Gulbenkiana), czy też wystawy komiksu i ilustracji w 1998 w Muzeum Miasta Lizbona. Jest twórcą koncepcji wystawy „Rysunkowa Rewolucja: Rewolucja Goździków i komiks”, którą pokazywano w Coimbrze, Aveiro i Setúbalu, a także wystawy „Coimbra w komiksie” (2003). Publikował we współpracy z trzema innymi rysownikami w piśmie A Comuna de Paris (1975). To jego drugi opublikowany komiks (w szufladzie są jeszcze projekty, storyboardy i kilka gotowych opowieści komiksowych). Pierwszy był Camoes w obrazkach, oparty na sztuce teatralnej Jorge Serrao pod tytułem Camoes, poeta praktyczny, opublikowany w 1981.
Cykl powieści graficznych dedykowany młodym czytelnikom, poruszający ważne tematy społeczne. Składają się na niego pojedyncze albumy poświęcone nastoletnim bohaterom znanym z komiksów DC. Świat oglądany oczami młodych ludzi nie zawsze jest pięknym i przyjaznym miejscem, a problemy, z którymi przyjdzie zmierzyć się bohaterom, przerosłyby niejednego dorosłego. Na szczęście w ich życiu nie zabraknie również miejsca na przyjaźń, radość czy szalone przygody.Autorami poszczególnych tomów są doskonale znani nastoletnim czytelnikom pisarze o międzynarodowej sławie tworzący literaturę dla młodzieży, jak Kami Garcia (Piękne istoty), Lauren Myracle (3maj się) czy Leigh Bardugo (Grisza). Za warstwę graficzną odpowiadają utalentowani ilustratorzy i rysownicy, jak Gabriel Picolo, Kit Seaton czy Manuel Preitano.Kod Oracle to powieść graficzna, która odkrywa mroczne zakamarki pierwszej zagadki Barbary Gordon: jej samej. Za scenariusz odpowiada autorka bestsellerów New York Timesa Marieke Nijkamp (Chłopak, który bał się być sam) i artysta Manuel Preitano.Barbara Gordon, sparaliżowana od pasa w dół w wyniku postrzału, zostaje przyjęta do Centrum Rehabilitacji Arkham miejsca, gdzie nastolatki z Gotham mogą skorzystać z kompleksowej rehabilitacji i otrzymać pomoc psychologiczną. Skazana na wózek Barbara musi przyzwyczaić się do nowej rzeczywistości, jednak coś nie daje jej spokoju. W nocy słychać dziwne głosy, a pacjenci ośrodka zaczynają znikać.Czy dręczące ją podejrzenia są wynikiem traumy? A może dziewczyna rzeczywiście słyszy głosy dochodzące z niekończących się korytarzy centrum? Barbara musi poskładać wszystkie części łamigłówki, by rozwiązać tajemnicę kryjącą się za ścianami CRA.W Kodzie Oracle nie da się uciec od prawdy, a Barbara Gordon musi pokonać demony przeszłości, zanim pochłoną jej przyszłość.
Nie wiem, jak to jest czuć, doświadczać bólu. Odebrano mi tę zdolność w młodości i uważam to za dar. Uczucia przeszkadzają, kiedy zdobywa się władzę i buduje imperium.
Miałam i jedno, i drugie, lecz jeden moment w ciemnej uliczce zmienił wszystko. To, co gromadziłam przez dekadę, w sekundę zostało mi odebrane.
Silna kobieta u władzy i ochroniarz, który uważa, że jego słowo stanowi prawo – wybuchowa mieszanka!
Tylko ty możesz wziąć los w swoje ręce i sprawić, że kolejny dzień będzie nową szansą!
Paulina jest przekonana, że dziewiętnaście lat temu podjęła właściwą decyzję. Całą miłość, którą w sobie miała, przelała na malutką Biankę. Niespodziewany powrót Radka wywraca jej życie do góry nogami. Przy nim znów czuje, że żyje. Gdy młodzieńcze uczucie na nowo rozgrzewa ich serca, skrywana latami tajemnica zaczyna jej ciążyć.
Ewa długo czekała na swoje szczęście. Michał wytrwale walczył o jej zaufanie, a później razem z nią cierpiał, gdy kolejne próby powiększenia rodziny kończyły się niepowodzeniem. Po długich staraniach wybrali rozwiązanie, które otworzyło drogę do spełnienia wspólnych marzeń. Okazuje się jednak, że bycie rodzicami adoptowanych bliźniaków to dużo większe wyzwanie, niż się spodziewali.
Gabriela Gargaś, Czarodziejka kobiecych uczuć, opowiada historię przyjaźni dwóch niesamowitych kobiet, które, gdy upadną, gotowe są wstać i ramię w ramię walczyć dalej. Dla najbliższych, a przede wszystkim – dla siebie.
Tango to pierwsza tak osobista książka Ewy Cielesz. Oparta została na doświadczeniach jej córki, której udało się wyzwolić z toksycznego związku. Autorka zadaje pytanie: jaka niewidzialna, łatwa do przeoczenia linia dzieli zdrową relację od toksycznego związku? W jaki sposób myśląca, wrażliwa kobieta pozwala sobie odebrać wolność i własny głos, zupełnie nie protestując? Czy każdego może to spotkać? Dlaczego niektóre kobiety nie potrafią zastosować się do starej babcinej rady: „Pamiętaj, ty jako kobieta ustalasz granicę. Jeśli facet choć raz ją przekroczy, wiej”. „Niepostrzeżenie, dzień po dniu ktoś kochany, troskliwy i szarmancki zmienia swoje oblicze. Zrzuca kolejne maski, za którymi kryje się oprawca. Manipulant. Psychiczny kat. I wtedy miłość zmienia się w cierpienie. Ofiara toksycznego związku nie potrafi odejść, nagle musi zrezygnować z siebie, uznać, że pogarda i upodlenie jest wszystkim, czego może oczekiwać. Potrzebuje pomocy. Ta książka nie powstałaby, gdyby nie ugodził mnie w samo serce przypadek mojej córki. Wiem, że to ważny temat. Być może dzięki tej historii ktoś uwikłany w toksyczny związek znajdzie siły i odmieni swój los. Mojej córce się to udało, a powieść opisuje przypadki fikcyjnej bohaterki. Czy potrafi się wyrwać, pokochać siebie? Przeczytajcie”.
Przenieś się do starego domu na pojezierzu drawskim, odetchnij jego atmosferą i daj się ponieść otaczającym go dobrym emocjom.Cyntia sądziła, że jej życie jest poukładane i szczęśliwe. Niestety los zdecydował inaczej. Na szczęście pojawiła się propozycja złożona przez mężczyznę, którego kiedyś dobrze znała. Cyntia wróciła do ukochanego rodzinnego domu nad jeziorem, by spędzić w nim lato i odkryć dawne tajemnice.Czy kobiecie uda się na nowo zbudować swoje szczęście? Jaki udział będą w tym mieli dwaj mężczyźni, którzy zdecydują się jej towarzyszyć?
Prowokująca i niejednoznaczna powieść o życiu w zaświatach.
„Kręci ci się w głowie. Czujesz, że zatykają ci się uszy, a w głowie zaczyna dudnić. Nogi uginają się pod tobą. Spadasz. Nie jest miękko, ale i nie twardo. Ani zimno, ani gorąco. Osuwasz się i padasz na plecy jak w głęboki śnieg. Zamykasz oczy i czekasz, aż obudzisz się gdzieś indziej”.
Tych siedem kobiet dzieli wszystko: wiek, pochodzenie, doświadczenie, język. Za życia nigdy by się nie spotkały. Po śmierci trafiają do miejsca, gdzie czas już nie istnieje. Tutaj pozostały im tylko opowieści.
Dla Shlomith anoreksja jest inspiracją artystyczną. Polina, moskiewska księgowa, boryka się z alkoholizmem i niewiele mówi o sobie. Maimuna z Senegalu marzy o karierze modelki. Holenderce Wlbgis rak gardła odebrał głos. Nina jest w ciąży, ale przestała czuć ruchy bliźniąt. Rosa Imaculada przeszła niedawno przeszczep serca. Najmłodsza Ulrike nie potrafi przypomnieć sobie, co się z nią działo tuż przed śmiercią.
Laura Lindstedt tworzy zaskakującą mozaikę stylistyczną, balansuje między humorem, powagą a gniewem i wciąga nas do literackiego snu. Niesamowita wyobraźnia autorki i uniwersalny wydźwięk jej opowieści zachwyciły czytelników, a krytycy przyznali jej najważniejsze fińskie nagrody literackie.
„Jest coś terapeutycznego, żeby nie powiedzieć kojącego, w czytaniu «Oneironu», jak poddanie się ćwiczeniu z zaufania, zbiorowej przysłudze. Piekło to – nie zawsze – inni”.
„Politiken”
Becky Hernandez pracuje w popularnej włoskiej gazecie. Ambitnej młodej kobiecie marzą się ciekawe tematy i awans, jednak przełożony nie powierza jej żadnych ważnych zadań. Wkrótce kariera zawodowa Becky wreszcie ma szansę nabrać tempa za sprawą byłego chłopaka, który zabiera ją na imprezę zorganizowaną przez miliardera Lucasa Maranzano. Dziewczyna ma nadzieję na interesujący wywiad z ważnym człowiekiem. W końcu czuje, że nadarzyła się dobra okazja i nie może jej zmarnować. Jednak tego wieczoru nic nie idzie po jej myśli. Zostaje podstępnie odurzona i porwana z przyjęcia. Budzi się w nieznanym miejscu i nagle orientuje się, że straciła coś, czego naprawdę nie doceniała – wolność. Mężczyzna, który ją przetrzymuje, to Lucas Maranzano. Miliarder szybko pokazuje jej swoją prawdziwą twarz. Co gorsza, wkrótce do jej życia wkroczy także jego brat i dopiero wtedy Becky trafi do piekła. Czy porywacz okaże się jej wybawcą, czy stręczycielem? Czy będzie rycerzem na białym koniu, czy okrutnym diabłem? Możliwe, że naiwna dziewczyna w końcu zrozumie, że nie ma pojęcia, kim on naprawdę jest.
Prawdziwa historia kobiety mafii
Urodzona w 1934 roku Arlyne Brickman dorasta na nowojorskim Lower East Side w rodzinie żydowskiego gangstera. Od najmłodszych lat fascynuje się Virginią Hill, słynną kochanką mafiosów. Arlyne marzy, by – podobnie jak jej idolka – wieść pełne splendoru, ekscytujące życie.
Zaczyna pogoń za wpływami jako dziewczyna na posyłki. Wkrótce samodzielnie rozkręca biznes bukmacherski i narkotykowy. Staje się pełnoprawny członkiem mafii.
Wreszcie jednak brutalizm podziemnego świata dotyka ją w niemal najgorszy sposób – pada ofiarą zbiorowego gwałtu i – jako kobieta, i z pochodzenia Żydówka – nie otrzymuje pomocy od nikogo. Gwałt, lata przemocy i wreszcie – groźby pod adresem jej córki sprawiają, że w tytułowej Dziewczynie z Ferajny dokonuje się ogromna przemiana. Przechodzi na drugą stronę i zostaje informatorką FBI. Wkrótce doprowadza do aresztowania Anthonego Scarpatiego i innych, ważnych członków słynnej rodziny Colombo.
Arlone Brickman jest autorką niezwykłego życia kobiety, która radykalnie zmieniła swój los.
Teresa Carpenter jest znakomitą dziennikarki kryminalnej, zdobywczyni nagrody Pulitzera, autorką książek, które nie długo nie schodzą z listy bestsellerów New York Timesa.
Książka, która je połączyła jest wybitnie fascynującą historią, która z jednej strony jest świadectwem okrucieństwa podziemnego świata mafii, a z drugiej opowieścią o niezwykłych losach kobiety, która postanowiła przeciw niemu działać i postawiła na na szali swoje życie.
Opowieść ta nie mogła nie doczekać się ekranizacji. Wkrótce premiera filmu na podstawie książki w reżyserii Paolo Sorrentino z Jennifer Lawrence w roli głównej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
