Kup kochance męża kwiaty

Nikt nie chce być zdradzony. Nigdy. To jasne jak słońce. A jednocześnie chyba nie ma człowieka, który nie został kiedyś zdradzony. Chociaż jedna ze znanych mi dam, zupełnie serio mówiła, że nigdy nie cierpiała z miłości, bo zawsze wybierała mężczyzn, którzy byli w niej już zakochani. Szczęść Boże. Udało się jej zachować iluzję o swojej mądrości, sprycie i nietykalności psychicznej. Ale taka postawa wskazuje na wielki, nieświadomy lęk przed odrzuceniem i zranieniem. Większość z nas, mam nadzieję, jest trochę bardziej otwarta wobec samych siebie i umie uczciwie przyznać, że zdarzało się nam chcieć kogoś, kto nas nie chciał, albo zostać rzuconym czy zdradzonym.

Temat zdrady to jeden z lejtmotywów naszego życia. Nieustannie obecny w literaturze, teatrze, kinie. W poważnych dziełach o naturze ludzkiej i w formach nieco lżejszych. W rozmowach kobiet. I - tak, tak, Moja Droga - mężczyzn również.
Próbą takiej intymnej rozmowy jest ta książka. Postanowiłam ją napisać po ogromnym poruszeniu, jakie wywołała moja rozmowa z Tatianą Cichocką opublikowana na łamach „Zwierciadła". Ukazała się pod tym samym tytułem, z którego - przyznam się — jestem bardzo dumna. Chyba me spotkałam jeszcze osoby, której by me poruszył. Mężczyźni są zachwyceni, kobiety - zbulwersowane. „Kwiaty - tej zdzirze?", wołają oburzone.

Zupełnie odwrotnie niż przy tytule mojej pierwszej książki Chcę być kochana tak jak chcę. Wtedy to kobiety przytakiwały „O tak, tak właśnie", a mężczyźni kwitowali: „Czego się tym babom zachciewa". Zbulwersowanych zatem tytułem Kup kochance męża kwiaty zapewniam, że zawsze chodzi mi o budowanie ciepłego, serdecznego, trwałego porozumienia między kobietami i mężczyznami, a także siostrzanej solidarności kobiecej.
Bardzo się cieszę i sama się do tego czynnie przyczyniam, ze kobiety odbudowują swoją wspólnotę, naturalną dla kultur pierwotnych, a zniszczoną przez patriarchalną cywilizację. Część kobiet łudzi się, że jeśli ulegnie męskiej dominacji, skorzysta na tym. W rzeczywistości tak nie jest. Przegrywamy wszystkie. Patriarchat korzysta bowiem z niechęci kobiet do siebie.
Co czujesz, kiedy słyszysz uwagi typu: „Oj, uważaj żeby ta twoja przyjaciółka chłopa ci nie podebrała". A jeśli to ty jesteś tą przyjaciółką, przed którą ostrzegają? Widzisz, jak łatwo zasłużyć na miano „zdziry"? Taką etykietkę może dostać każda z nas. Nawet ta, która szczerze przysięga i wierzy w to, że: „ja nigdy". Nigdy nie sięgnę po cudzego mężczyznę.

Właśnie dlatego, że my, kobiety, bywamy do siebie wrogo nastawione, nie lubimy siebie i patrzymy na siebie podejrzliwie, może zdarzyć się, że zdzirą zostaniesz nazwana tylko za to, że czyjś facet spojrzał na ciebie z zachwytem.
Wszystkie pragniemy szczęścia. Większość z nas - z mężczyzną. Lecz czasami drogi do osiągnięcia wymarzonego szczęścia mogą okazać się bardzo wyboiste.
Czy na pewno potrafisz oprzeć się temu szczęściu, gdy staje przed tobą z otwartymi ramionami, ale z obrączką na palcu? Teraz możesz powiedzieć: „Oczywiście. Opamiętam się, opanuję, wyrzeknę". Brawo. Ale czy zawsze i każdemu? Z kimś przecież nasi mężczyźni nas zdradzają. Z nami.

Kup kochance męża kwiaty
Spis Treści

• Wstęp
• List
• Wraca żona z delegacji
• Zdradzani od zawsze
• Domy z betonu
• Baby są rożne i rożnie reagują na zdradę
• Śmieszność zdrady
• Ta dziwka mi go zabrała
• Archetyp dziwki i cień
• Elektry i Edypowie
• Co on mi zrobił
• Co ona ma lepszego niż ja?
• Związanie czy związek
• Zmowa żon
• Scarlet i Melania
• Żenią się z żonami
• Zdradzone przez wszystkich
• Czy warto rozumieć mężczyznę?
• Dziewczyny na zakręcie
• Zabawy Ksantypa
• Historia zdrady z happy endem
• Lepiej późno niż wcale
• Czy boginie czerpią rozkosz z zemsty?
• Bez oczekiwań nie ma braku
• Jak być porzuconą z klasą
• Gdy obok są dzieci
• Czas na Lisbeth
• Zawsze wygrana
• Co można zrobić rywalce? Czyli the end
• Przeczytaj i obejrzyj