Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
W książce przedstawiona jest współczesna kondycja szamanizmu i sytuacja jego przedstawicieli w położonej na południu Syberii, przy granicy z Mongolią, Republice Buriacji. Podjęte zostały w niej próby odpowiedzi na pytania: kim są współcześni szamani i jak się stali szamanami, a więc w jakim stopniu szamanizm kształtuje ich tożsamość? Jak żyją i z czego się utrzymują? W jaki sposób praktykowanie szamanizmu wpływa na ich życie codzienne: więzi rodzinne, edukację, pracę zarobkową, sytuację finansową, kondycję psychiczną itp.? Jak postrzegają i interpretują otaczający świat w świetle własnych wyobrażeń religijnych i jak widzą w nim siebie samych? Jak godzą praktykowanie zasad religii uznawanej przez religioznawców za archaiczną z wymogami (społecznymi, ekonomicznymi, technologicznymi itp.) współczesnej rzeczywistości? Jak oceniają obecną sytuację i perspektywy rozwojowe swojej religii?
Zakres przedstawionych w książce analiz ograniczony został do regionu Ułan Ude i jego najbliższych okolic – dotyczą więc one szamanizmu w mieście lub wręcz szamanizmu miejskiego, wyrosłego i funkcjonującego w przestrzeni zurbanizowanej i zindustrializowanej. Ta postać szamanizmu, po przeszło już dwudziestu latach funkcjonowania, wykształciła swój odmienny od form tradycyjnych charakter. Jego rzetelne, a równocześnie barwne i przystępne przedstawienie odnajdujemy w monografii Bartosza Jastrzębskiego.
„Już przy pierwszym spotkaniu pani Flora domagała się, abym wymieniła nazwiska wrogów, których mogłam sobie narobić. I chociaż nie wierzyłam, by jakiś czarownik mógł rzucić urok i sprowadzić na mnie chorobę, nie wierzyłam, że nazwanie kogoś po imieniu może zabić, zupełnie nie potrafiłam podać jakiegokolwiek nazwiska. Za każdym razem, kiedy pani Flora, uderzając w stół kulami, nalegała, bym to uczyniła, czułam w głowie całkowitą pustkę, jak pacjent, który ma na polecenie psychoanalityka wypowiadać wolne skojarzenia”.
Antropolożka, która została również psychoanalityczką, relacjonuje tu dalszy ciąg swoich badań i przemyśleń na temat czarownictwa w Bocage'u w północno-zachodniej Francji. Stała się - początkowo mimowolnie - uczestniczką badanych przez siebie procesów. Niektórzy widzieli w niej zamawiaczkę, inni - ofiarę uroków. Tworzyła w ten sposób podwaliny pod antropologię „symetryczną”, która traktuje obie strony komunikacji etnograficznej jako równorzędnych partnerów. Teraz powraca do materiałów dotyczących czarownictwa, stawiając pytanie, w jaki sposób „zaangażowanie emocjonalne” wpływa na konstruowanie dyskursu naukowego, w tym wypadku na temat czarownictwa.
Jeanne Favret-Saada jest autorką książek: Śmiercionośne słowa, zabójcze uroki (1977, wyd. pol. 2012); Corps pour corps. Enquete sur la sorcellerie dans le Bocage (wpółaut. Josée Contreras, 1981); Le Christianisme et ses juifs, 1800-2000 (współaut. Josée Contreras, 2004); Algérie 1962-1964. Essais d'anthropologie politique (2005); Comment produire une crise mondiale avec douze petits dessins (2007).
Celem monografii jest próba spojrzenia na pamięć zbiorową z punktu widzenia językoznawstwa i folklorystyki. Praca podejmuje problem, zdaniem autorki, kluczowy dla funkcjonowania tekstów folkloru w obiegu społeczno-kulturowym. Podstawę materiałową monografii stanowią zróżnicowane gatunkowo teksty ustne, w tym prozatorskie teksty folkloru: bajki (magiczne, zwierzęce, nowelistyczne), podania (wierzeniowe i historyczne), legendy, opowieści wspomnieniowe, anegdoty, legendy miejskie oraz wierszowane: ballady, pieśni dziadowskie, nowiniarskie, historyczne, kolędy, pieśni weselne, pogrzebowe i inne.
HORYZONTY NOWOCZESNOŚCI. Tom 108
Niniejszy wybór pism Philippe’a Lacoue-Labarthe obejmuje niezwykle szeroką problematykę. Znajdziemy w tej książce rozprawę o antysystemowej filozofii Friedricha Nietzschego, analizy poświęcone koncepcji tragedii Friedricha Hölderlina i jego relacji z antyczną Grecją, drobiazgowe odczytanie dzieła jednego z najciekawszych psychoanalityków, Theodora Reika, esej o Freudowskiej koncepcji teatru, artykuły o ontologii i politycznym zaangażowaniu Martina Heideggera, czy przekrojowy szkic o znaczeniu postaci Edypa w europejskiej kulturze. Pytania, jakie w swoich tekstach stawia Lacoue-Labarthe dotyczą najważniejszych kwestii zachodniej myśli, koncentrują się wokół problematyki mimesis, reprezentacji i tragedii, koncepcji modernistycznego podmiotu i statusu psychoanalizy, ideologii, politycznego zaangażowania i miejsca, jakie intelektualista zajmuje w świecie, wreszcie: pozycji filozofii i literatury w nowoczesności. Typografie to także przykład skrupulatnej i inwencyjnej lektury tekstów filozoficznych i literackich, to lekcje czytania, dzięki którym odkrywamy znaczenie najistotniejszych problemów naszej współczesności.
W prezentowanej książce autorzy omawiają sposób składania przysięgi na różnych obszarach Łacińskiej Europy w średniowieczu. Istota samego rytuału polegała na przyjęciu odpowiedniej postawy ciała (najczęściej stojącej lub klęczącej) oraz stosowaniu obowiązujących na danym terytorium gestów, wykonywanych rękoma, dłońmi bądź palcami, przy wypowiadaniu wymaganej formuły. Ważną rolę w ceremonii przysięgi odgrywały przedmioty (ołtarze, księgi zawierające teksty Ewangelii, relikwie, krzyże, krucyfiksy, konsekrowana hostia, korona, słońce itd.), które w jej trakcie wykorzystywano. Przeprowadzona analiza pozwala prześledzić zmiany, którym podlegał ten rytuał na różnych obszarach Europy w X - XV wieku, co daje podstawę do formułowania pytań na temat postrzegania roli i znaczenia przysięgi oraz symboliki stosowanej przy okazji jej składania. Wszystko to umożliwia bliższe przyjrzenie się mentalności ludzi średniowiecza.
Wydarzenia, jakie rozegrały się w latach 1632-1634 w tym spokojnym miasteczku Francji zachodniej, które znienacka stało się theatrum najgłośniejszego w Europie procesu o czary, złożyły się na jedno z najbardziej spektakularnych i bogatych w reperkusje zjawisk współtworzących wielkie fale czarnoksięstwa i opętań, jakie, przetoczywszy się przez Europę północną na przełomie XVI/XVII wieku, ujawniły poważne pęknięcia w judeo-chrześcijańskiej cywilizacji. Seria erotycznych zwidzeń sennych paru mniszek z miejscowego klasztoru urszulanek - z matką Joanną od Aniołów - wskazujących niby na działania diabłów, które jako swego sprzymierzeńca zdradzić im miały rzekomo nazwisko proboszcza Grandier, zbiegła się idealnie w czasie z pojawieniem się we Francji Kartezjańskiego Traktatu o metodzie. To, co dziać się będzie wokół tych zakonnic przez najbliższych dziesięć lat - nie tylko w samym klasztorze, ale i na ulicach miasta i w kościołach, i to w biały dzień, z udziałem coraz szerszych kręgów aktorów i widzów oraz niezbędnego kozła ofiarnego - interpretuje autor w kategoriach komedii dell' arte (z elementami cyrku), próbując rozszyfrować reguły gry. Ukazuje zarazem, jak polowanie na czarownice, uruchamiające świeże jeszcze animozje z czasu wojen między katolikami a protestantami, staje się wielką publiczną debatą między nauką a religią; między racjonalnym i nadprzyrodzonym. A także walką o władzę.
Ksiązka łączy ujęcie syntetyczne z analizami ważniejszych dzieł. Obejmuje budownictwo od początku XIII do XVII wieku (postgotyk) w zmiennych granicach historycznych, z silnym uwypukleniem poszczególnych dzielnic oraz wskazaniem oddziaływania architektury niemieckiej i czeskiej. Analityczny spis treści z podziałem na podrozdziały i paragrafy umożliwia szybkie korzystanie z ksiązki, nadając jej właściwości podręcznika (którego na rynku brak), a dopełnieniem całości są bardzo liczne fotografie i rysunki.
Autor - Andrzej Grzybkowski - jest emerytowanym profesorem Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego; mediewistą - historykiem architektury; redaktorem naczelnym Rocznika Historii Sztuki; członkiem zarządu Komitetu Nauk o Sztuce PAN.
Chrześcijaństwo postrzegało rośliny jako stworzone przez Boga w celu ukazania Jego potęgi, piękna i dobroci. Symbolikę wielu kwiatów i legend o nich, przejęło w dużej mierze z innych religii, lecz uzgodniło ich znaczenie z zasadami prawd objawionych, głównie: prawdy o Trójcy Świętej, o dziele stworzenia, o odkupieniu, o budowaniu Królestwa Bożego na ziemi, o przemianie stworzenia w Nowe Stworzenie w czasach eschatologicznych.
Kult Dionizosa, Izydy, Mitry, Wielkiej Macierzy, misteria eleuzyjskie — o tajemnych rytuałach starożytności słyszał niemal każdy. Informacje na ich temat były jednak zawsze skąpe i mniej lub bardziej zagadkowe, a czas zatarł
wiele tropów...
Burkert sytuuje zachowane antyczne świadectwa o kultach misteryjnych w perspektywie antropologicznej, ukazując ich zakorzenienie w najgłębszych ludzkich potrzebach — zarówno związanych z grozą śmierci,
jak i płynących z doświadczeń zwykłej codzienności. Omawia, na szerokim tle społecznym, najważniejsze organizacje kultowe w ich zdumiewającej różnorodności. Przede wszystkim jednak skupia uwagę na teologicznej treści misteriów, na zagadnieniu świętych przekazów i na istocie niezwykłego doświadczenia, jakie może przynieść udział w obrzędach misteryjnych.
Bojkowie to największa grupa górali ruskich, zamieszkująca Karpaty od Wysokiego Działu w Bieszczadach, do doliny Łomnicy w Gorganach. Sąsiadowali na zachodzie z Łemkami, a na wschodzie z Hucułami. Trudne warunki życia w górach sprzyjały tradycyjnej uprawie roli i pasterstwu. Hodowali głównie owce i woły, z handlu którymi słynęli po obu stronach Karpat.Znojne życie gazdynie umilały sobie sztuką haftowania. W każdym niemal rejonie stosując inne wzory i barwy, odbijające poniekąd zróżnicowanie krajobrazu. I choć życie na Bojkowszczyźnie bywało ciężkie i biedne, to górale ci byli przywiązani do swej ziemi gór, lasów i dolin, rzadko decydując się na emigrację.Po II wojnie światowej Bojkowie zostali wysiedleni z polskiej części Bieszczadów. Do dziś zamieszkują swe dawne wschodnie siedziby od Sambora po północne Zakarpacie, gdzie spotkamy przejawy ich wspaniałego budownictwa cerkiewnego, jak to Wysocku Niżnem, Oporcu i Matkowie.
Opowieść o tym, jak kochające się małżeństwo, dwa koty, dwa psy i trzydzieści osiem tysięcy książek może odmienić życie lokalnej społeczności.
Jack i Wendy Welch zawsze marzyli o prowadzeniu księgarni. Pewnego dnia postanowili, że nie można dłużej zwlekać z realizacją marzeń. Zapragnęli żyć niespiesznie, według własnych zasad. Kupili dom w niewielkiej górskiej miejscowości i zaczęli sprzedawać używane książki. Wiele wskazywało, że przedsięwzięcie nie ma prawa się udać: otwieranie księgarni na końcu świata, w kryzysie, w epoce e-booków, wydaje się co najmniej nierozsądne! Szybko okazało się, że sam optymizm nie wystarczy. Aby księgarnia zaczęła działać, trzeba wokół niej zbudować prawdziwą wspólnotę…
"Książka promieniuje niezwykłym urokiem."
„Publishers Weekly”
"Zabawna książka z pełną obsadą ekscentrycznych bohaterów."
„Kirkus”
"Szczera i ujmująca opowieść. (…) Ta książka to niezwykle ciepła i wciągająca podróż, którą najlepiej odbyć przy filiżance herbaty."
„Beyond the margines”
"„The Little Bookstore of Big Stone Gap” potwierdza to, co podejrzewałam juz od dawna – że miłośnicy książek to wspaniali ludzie, a księgarnie to najcudowniejsze miejsca na świecie. Dodaj do tego pozostałe składniki takie jak używane książki, rozkochanych księgarzy i dających się pokochać miejscowych bohaterów i otrzymasz „The Little Bookstore of Big Stone Gap” — opowieść, która ujmie każdego, kto kiedykolwiek marzył o posiadaniu własnej księgarni (który pasjonat książek o tym nie marzył?) i wspomnienie, od którego ciepło się robi na sercu każdemu czytelnikowi. Skarb pośród książek o książkach."
Nina Sankovitch, autorka książki „Tolstoy and the Purple Chair: My Year of Magical Reading”
"Pamiętnik Wendy Welch, ”The Little Bookstore of Big Stone Gap”, jest zachwycający. Otwieranie księgarni z używanymi książkami w maleńkim apalachijskim miasteczku w erze upadku książek może wydawać się czystą głupotą, jednak sam projekt – tak jak ta książka – okazał się z głupotą nie mieć nic wspólnego. Z ciepłem i humorem, Welch szczegółowo opisuje małe sukcesy i duże porażki na ścieżce prowadzącej do odnalezienia swego miejsca w społeczeństwie. Pokazuje, że nawet w czasach e-czytelników wciąż jest nadzieja dla książek i ich miłośników, oraz że czytanie i księgarnie nadal odgrywają ważną rolę w miejskim życiu."
Thomas C. Foster, autor książki „How to Read Literature Like a Professor”
"Pamiętnik Wendy Welch jest zabawny, pouczający i – co najważniejsze – wielkoduszny oraz mądry. Idealny środek na poprawienie humoru tym, którzy czują się zniechęceni tematem śmierci książek."
Sam Savage, autor książki „Firmin i Glass”
"Urzekający, realistyczny, kipiący humorem, wnikliwy i wartki pamiętnik Wendy Welch to idealny towarzysz każdego czytelnika. Czytasz tę książkę i czujesz, że właśnie znalazłeś przyjaciela. Na zmianę komiczna i refleksyjna, książka The „Little Bookstore of Big Stone Gap” przepełnia miłością do książek."
Laura Kalpakian, autorka książek „American Cookery” i „The Memoir Club”
Publikacja przedstawia wyniki badań przeprowadzonych w latach 2002-2011 w Archiwum Parlamentu w Wiedniu. Liczne przechowywane tam polonika dokumentują działalność Izby Posłów Rady Państwa (1861-1918) w sprawach dotyczących Galicji i Śląska Cieszyńskiego. Szczególną rolę odegrali posłowie polscy z Galicji, którzy wnieśli niemały wkład w rozwój austriackiego parlamentaryzmu, pełnili rolę konstruktywnej opozycji lub wspierali rząd, często na eksponowanych stanowiskach ministerialnych, zajmując się sprawami wewnętrznymi i międzynarodowymi monarchii habsburskiej. Nie zapominali jednak o obowiązkach względem ojczyzny i razem z parlamentarzystami innych narodowości – Ukraińcami i Żydami, mimo że reprezentowali odmienne opcje polityczne i należeli do różnych klubów poselskich, w tym do Koła Polskiego, składając liczne wnioski i interpelacje, przyczynili się w dużym stopniu do rozwoju cywilizacyjnego i kulturalnego Galicji w drugiej połowie XIX i na początku XX w.
Mediewalizm wobec zjawisk audiowizualnych i nowych mediów podejmuje zagadnienie średniowieczności rozumianej jako sposób uobecniania się średniowiecznych dyskursów kulturowych w różnych kategoriach widowiskowości i audiowizualności kultury współczesnej. Odwołując się do imagologii i antropologii kulturowej, tematyka książki oscyluje wokół współczesnych zjawisk społeczno-kulturowych, udostępnianych odbiorcy przede wszystkim poprzez przekaz audiowizualny lub przez inne formy widowiskowe, w których elementem konstytutywnym staje się kategoria atrakcji rozumiana jako realizacja średniowiecznych konstrukcji, mechanizmów, dyskursów, symboli. Autor stara się pokazać jak dużo we współczesnych rytuałach życia zbiorowego, widowiskach i dyskursach publicznych, narracjach audiowizualnych i nowych mediach pozostałości po wiekach średnich, a tym samym zadaje pytanie o świadomość bądź nieświadomość recepcji średniowiecza w kulturze współczesnej, oraz o pojawiające się fantazmaty tegoż średniowiecza, jego klisze, makiety, kalki uobecniane na różnych poziomach i w różnych przestrzeniach dyskursu kulturowego. Podjęta analiza pozwala lepiej zrozumieć sytuację dzisiejszego człowieka w zglobalizowanej i zmedializowanej rzeczywistości, określić jego tożsamość i czynniki ją kształtujące. Wpisuje się w myśl Giambatisto Vico, który jako pierwszy dostrzegł prawidłowość polegającą na powtarzalności paradygmatów historyczno-kulturowych w kolejnych epokach, oraz w dyskusję na temat znaczenia recepcji w dalszym rozwoju kulturowym, jej dynamikę „niedokładnego” powtórzenia.
Książka obejmuje zagadnienie rekonstrukcji obrazu prasłowiańskich wierzeń z wykorzystaniem źródeł historycznych, folklorystycznych oraz komparatystyki. I oto pojawia się na polskim rynku wydawniczym jedno z lepszych opracowań tematu.* Jak i w co wierzyli prasłowianie?* Jakie były ich zwyczaje?* Co było w ich wierze najważniejsze?* Jakie obyczaje charakteryzowały ich kulturę i wierzenia?* W jaki sposób wiara oddziaływała na ich codzienne życie?Niezwykła książka, która wciąga Czytelnika, którą czyta się jednym tchem. Mocno zakorzeniona w materiałach żródłowych i historycznych, jednak bez zbędnego aparatu naukowego. Językiem prostym, ale bez uproszczeń opisuje - opowiada - o wierze prasłowian, przybliża świat prasłowiańskich wierzeń. Dlaczego mitologia Słowian jest tak mało obecna w naszej kulturze? Być może dlatego, że sukcesy uczonych zajmujących się jej rekonstrukcją nie trafiają do szerokiego odbiorcy. Jeśli tak, to oddana w Państwa ręce książka jest próbą przełamania tego stanu rzeczy. A przecież warto, bo móc pochwalić się barwną tradycją w zjednoczonym świecie, to wielki powód do - pozytywnie rozumianej - dumy. Wydaje się, że w każdym pokoleniu, w każdym narodzie, grupie etnicznej czy plemieniu znajdą się ludzie, dla których baśń jest cenna - czasem ważniejsza niż przyziemny realizm dnia codziennego. To dzięki nim od tysięcy pokoleń pradawne baśnie i mity żyją gdzieś w uśpieniu na poboczu naszego stechnicyzowanego świata
Nastanie logiki wolnego rynku, a wraz z nią zdominowanie życia publicznego przez zasadę konkurencji miało – zgodnie z założeniami liberałów gospodarczych – skutkować różnorodnością nie tylko ofert konsumpcyjnych, ale także idei, stylów życia, religii, koncepcji politycznych i wreszcie modeli kulturowych. Konkurencja nie prowadzi wcale do różnorodności, lecz często kończy się standaryzacją obecnych w społecznym obiegu ofert, widać to wyraźnie na przykładzie programów telewizyjnych. W innych dziedzinach życia społecznego jest podobnie – partie polityczne, które niby się kłócą, a właściwie ich oferta programowa niewiele się różni; programy informacyjne mówiące tym samym głosem; repertuar kin lansujących te same filmy; muzyczne przeboje, które są takie same we wszystkich stacjach radiowych. Rynek zazwyczaj oferuje takie towary, na które jest największe zapotrzebowanie. W ramach logiki rynkowej „mniejszościowe” oferty stają się po prostu nieopłacalne. Proces eliminacji z rynku ofert mniej komercyjnych i mniej popularnych można nazwać cenzurą rynkową. W takich warunkach pewne poglądy, style życia czy wartości nie mogą się przebić do szerszej publiczności. Wszystkie zawarte w tej książce artykuły mogą nie tylko pobudzić „wyobraźnię socjologiczną” i ukazać możliwą różnorodność zachowań kulturowych w społeczeństwie zdominowanym przez standardowe schematy postępowania, ale także ułatwić spojrzenie z dystansem na oficjalne normy i wzory kulturowe. Dlatego kierowana jest ona nie tylko do socjologów, kulturoznawców i innych badaczy życia społeczno-kulturowego, ale także do wszystkich tych osób, które chcą wyjść poza codzienny świat pozornie oczywistych praktyk. Ze wstępu Piotra Żuka i Pawła Żuka
Rokrocznie miliony osób przemierzają tysiące kilometrów na wszystkich kontynentach, aby na własne oczy zobaczyć najwspanialsze zabytki świata. W ten sposób doświadczają nie tylko piękna i harmonii zaklętych w architektonicznej formie, ale poznają również dzieje ludzkości, kręte ścieżki historii wypalające niezatarte piękno na budowlach wznoszonych niejednokrotnie w ciągu wielu stuleci. Nie ma znaczenia, czy jest to maleńki prowincjonalny kościół czy monumentalna gotycka katedra, wspaniały pałac cesarski czy ubogie drewniane domki rzemieślników, rozległe ruiny antycznego miasta czy średniowieczna warownia. Wszystkie one kryją Tajemnicę, której poznanie możliwe jest wyłącznie w bezpośredniej bliskości, stanowiącej podnietę dla podjęcia najbardziej nawet niezwykłych turystycznych wypraw. Nasz album daje Czytelnikowi rzadką okazję łatwego dotarcia do najodleglejszych miejsc. Przedstawiono w nim ponad 200 najpiękniejszych zabytków świata zilustrowanych wysokiej klasy barwnymi fotografiami i opisanych w nieszablonowy sposób. Książka ta może być zarówno doskonałym przewodnikiem umożliwiającym zaplanowanie najpiękniejszej podróży, jak również nostalgiczną pamiątką odbytych już wędrówek.
Autorka korzystała z narzędzi badawczych socjologii, historii oraz antropologii kulturowej. Zaprezentowała różne naukowe podejścia i podjęła dyskusję z przedstawicielami dominujących nurtów w badaniach nad New Age.
Książka Urodzony w ZSRR jest małą encyklopedią życia codziennego w Kraju Rad – życia nie do końca pozbawionego przyjemnych aspektów. Niektóre z nich, jak obozy pionierskie, były dziełem reżimu. Inne stworzone zostały przez ludzi radzieckich w ramach narzuconych im przez system – tu przykładem mogą być majowe pikniki towarzyszące obchodom Dnia Zwycięstwa. Jeszcze inne zrodziły się na skutek transformacji jednego, negatywnego zjawiska w jego zupełne przeciwieństwo – wieczne kolejki w sklepach spożywczych były w końcu miejscem, gdzie w najlepsze kwitło życie towarzyskie. Vasile Ernu z ironią i dużą dawką humoru napisał książkę o takich właśnie drobnych przyjemnościach ludzi żyjących w ZSRR.
Książka Urodzony w ZSRR ukazała się w 2006 i jest jego pierwszą książką. Została dotychczas przetłumaczona na język rosyjski, bułgarski, włoski i hiszpański, przygotowywane są wydania w innych językach.?
Pierwsza na polskim rynku wydawniczym pozycja poświęcona wpływowi wybranych dziedzin nauki i kultury średniowiecznego islamu na średniowieczną Europę. Autorka omawia podstawowe elementy kultury muzułmańskiej: powstanie islamu, kształtowanie się kalifatu, obowiązki muzułmanina oraz dogmaty wiary. Nauka islamu kształtowała się w znacznej mierze pod wpływem nauki greckiej oraz perskiej, autorka przedstawia więc drogi ich przenikania i najważniejsze szkoły tłumaczeniowe. Omawia również stosunek religii do nauki, prezentuje filozofię, medycynę, astronomię, nauki ścisłe i sztukę islamu. Opisuje, jak kształtowały się te dziedziny nauki w islamie, pod jakim wpływem powstały, omawia sylwetki najważniejszych twórców i najistotniejsze odkrycia. Pokazuje również, jakimi drogami nauka muzułmańska trafiła do Europy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
