Od czasu założenia Państwa Izrael zainteresowanie chrześcijan światem judaizmu znacznie wzrosło. Na przestrzeni stuleci chrześcijanie bardzo rzadko próbowali poznać zawartość i symbolikę nabożeństwa w synagodze. Również uczeni-teolodzy mieli bardzo słabe pojęcie o synagodze i służbie w niej.
Po Wojnie Sześciodniowej Wojnie, kiedy Izrael znów odniósł zwycięstwo nad tymi, którzy chcieli go zniszczyć, zainteresowanie chrześcijan żydowską wiarą i tradycją osiągnęło niebywałe dotąd rozmiary. A mimo to synagoga pozostała dla nich tajemnicą. Nie będzie przesadą, gdy powiemy, że bez, skrajnie biorąc, elementarnej znajomości liturgii i symboliki nabożeństwa w synagodze nie można zrozumieć religii żydowskiej.
Jeden z uczonych żydowskich wyraził to tak: ?Religia Tory nauczyła się obchodzić bez Świątyni, ale nigdy nie mogłaby obejść się bez synagogi. Stworzenie synagogi jest, być może, największym osiągnięciem Żydów w ich historii?.
Co islam ma wspólnego z Jezusem?
Chrześcijanie są często zaskoczeni, słysząc jak muzułmanie mówią: „My również wierzymy w Jezusa i darzymy Go wielkim szacunkiem”. Czy Jezus muzułmanów i Jezus chrześcijan jest tą samą osobą?
Emir Caner, który wychował się w islamie i rozumie sposób myślenia muzułmanów, wspólnie z Johnem Ankerbergiem podejmują próbę odpowiedzi na następujące zasadnicze pytania:
– Jaką rolę Jezus odgrywa w islamie?
– Co Koran i tradycja mówią o Nim, a czego nie mówią?
– Dlaczego muzułmanie nie zgadzają się z tym, że Jezus jest Synem Bożym?
– Co znaczy dla muzułmanów, że Jezus narodził się z Dziewicy?
– Jakie praktyczne rezultaty wynikają z wiary w muzułmańskiego Jezusa?
Dzięki niniejszej książce będziesz w stanie zrozumieć zasadnicze różnice doktrynalne i lepiej poznać zasady wiary islamu, a także dowiesz się jak możesz dzielić się dobrą nowiną o prawdziwym Jezusie.
W wielu miejscach Pisma Świętego jest mowa o pewnej postaci. Aby zrozumieć, kim jest ta postać, musimy zmierzyć się z naszym dotychczasowym sposobem pojmowania Boga i Jezusa Mesjasza.
Dostrzeżenie związku pomiędzy Aniołem Pana w Starym Testamencie i postacią Jezusa, Jeszuy Mesjasza, w Nowym Testamencie jest wyzwaniem zarówno dla chrześcijańskiego, jak i dla żydowskiego światopoglądu. Książka ta ma za zadanie pobudzić do namysłu i zbudować most łączący żydowskie i chrześcijańskie zrozumienie Biblii.
Głównym jej celem jest przedstawienie tego, w jaki sposób Bóg objawia się w Piśmie Świętym oraz jak opisana jest w nich natura Jezusa Chrystusa. Odkrycie tej prawdy jest dla nas priorytetem.
Niniejszy przewodnik zawiera wybór błogosławieństw, które najczęściej odmawia się w ciągu dnia, ale także tych rzadziej wypowiadanych, jak również pewną ilość krótkich modlitw. Nie jest przeznaczony do tego, aby zastąpić Sidur, w którym znajdują się wszystkie modlitwy i błogosławieństwa, a jedynie do tego, by umożliwić korzystanie z zawartych w nim modlitw w każdym miejscu i o każdej porze.
Broszura ta na podstawie zapisów Starego Testamentu ukazuje jak był zbudowany Przybytek, czyli Namiot Spotkania – miejsce, w którym Bóg przebywał pośród swego ludu, podczas ich podróży do ziemi obiecanej. Najwyższy zdecydował, by w ten sposób okazać swojemu ludowi, że chce mieć z nimi bliską więź i dać im szansę łatwego zbliżenia się do siebie. Autor przedstawia nie tylko sprzęty, jakie znajdowały się w Przybytku, ich lokalizację, formy sprawowania kultu, ale – co szalenie ważne – zwraca też uwagę na ich symbolikę wskazującą na Jezusa Chrystusa i Jego zbawcze dzieło, czego zapowiedzią był właśnie Przybytek.
Broszura zawiera wiele ciekawych, kolorowych ilustracji, wykresów porównawczych oraz tablic. Jest ona znakomitą pomocą na lekcje religii, historii czy spotkania biblijne.
Czy żydowskie zwyczaje opisane w Biblii są zarezerwowane wyłącznie dla Żydów?
Czy również chrześcijanie, praktykując je, mogą doświadczyć duchowego błogosławieństwa?
Każda kultura ma swoje tradycje. Czy będzie to Izrael, Afryka, Chiny czy na przykład kościół zachodni, szybko spostrzeżemy, że tradycja stanowi istotne podłoże codziennego życia. Nawet ci, którzy odżegnują się od wszelkich tradycji, tak czy inaczej ustalają własną, nową tradycję. Zadajemy zatem pytanie nie o to, czy wierzący w Mesjasza mają swoje tradycje, czy też nie, ale o to, jakie powinno być do nich podejście.
Niniejsza książka traktuje o pewnych tradycjach i obyczajach, które wywodzą się wprost z Biblii. Należy zauważyć, że choć określa się je zwykle jako zwyczaje ?żydowskie?, w istocie są to zwyczaje biblijne. Oznacza to, że mogą one nie tylko wzbogacić wewnętrznie Żydów, ale także stać się błogosławieństwem dla każdego wierzącego w Słowo Boże, pomagając mu zrozumieć kulturę świata biblijnego. Każdy chrześcijanin zdaje sobie przecież sprawę, że Mesjasz żył jako Żyd w ziemi izraelskiej. Nosił hebrajskie imię Jeszua (?Jahwe Zbawia?), Żydami byli też wszyscy Jego pierwsi uczniowie. Książka przedstawia więc zwyczaje nadane przez Boga jako możliwy element życia każdego człowieka, zarówno Żyda, jak i nie-Żyda. Zainteresuje ona przede wszystkim chrześcijan, ponieważ tych zwyczajów przestrzegał sam Jezus.
Każdy rozdział ukazuje tło historyczne, tradycję żydowską i związki określonego zwyczaju z Nowym Testamentem oraz przedstawia praktyczne wskazówki dla wierzących, które mogą pomóc w zastosowaniu tych zwyczajów w codziennym życiu wzorowanym na Biblii.
Celem przedstawianego czytelnikowi zbioru źródeł do dziejów chasydyzmu w Królestwie Polskim w latach 1815?1867 jest wpisanie się we współczesną tendencję rozszerzania granic badań nad tym zjawiskiem. Jeśli bowiem jedną z największych bolączek wcześniejszych studiów nad chasydyzmem było zawężenie bazy źródłowej do klasycznych tekstów hebrajskich i jidyszowych, to wprowadzenie nowych, nieznanych dotąd źródeł o innej proweniencji wydaje się mieć zasadnicze znaczenie dla powodzenia podjętego przez historyków przedsięwzięcia. Nowy typ źródeł nie tylko bowiem rozszerza bazę materiałową studiów nad chasydyzmem, lecz także zmienia gruntownie jego postrzeganie. Zgromadzone w tym tomie dokumenty dostarczają przede wszystkim informacji o politycznych dziejach ruchu chasydzkiego, ale też wielu danych o społecznej strukturze ruchu, o relacjach z innymi grupami ludności żydowskiej i nieżydowskiej, o mentalności, życiu codziennym czy wreszcie liczebności zwolenników chasydyzmu w Królestwie Polskim.
Sefer sziwchej ha ?Beszt jest bez wątpienia najważniejszym źródłem do badań nad początkami chasydyzmu besztiańskiego. Długotrwały monopol na przekaz hagiograficzny (następne książki tego gatunku zaczęły ukazywać się dopiero 50 lat później) sprawił, że książka ta zyskała niemal kanoniczny charakter a zawartych w niej opowieści nie był w stanie podważyć żaden inny przekaz.
Dzieła Gershoma Scholema (1897-1982) należą dziś do najwybitniejszych osiągnięć historii judaizmu zwłaszcza w dziedzinie kabały i mistyki. Wystarczy wspomnieć Mistycyzm żydowski (wyd. pol. 2007). W O mistycznej postaci... (1962) Scholem opisuje fascynujący moment w dziejach judaizmu, gdy mityczne obrazy przechodzą w mistyczną symbolikę. Na podstawowe pytanie, czy Bóg ma jakąś postać, czy też raczej jest bezpostaciowy, usiłowano najpierw odpowiedzieć w sferze egzoterycznej za pomocą naiwnych antropomorfizmów. Wraz z nadejściem kabały w epoce średniowiecza jej ezoteryka skorzystała z tych wizji, adaptując je w charakterze mistycznych symboli. Bóg zajął nowe miejsce w świecie, inne niż odległy starotestamentowy Jahwe, ale też odmienne od miejsca abstrakcyjnego Boga filozofów. Stawał się żywym bóstwem ściśle związanym z własnym dziełem stworzenia. Scholem analizuje głównie okres rozwoju kabały, ale poświęca też wiele miejsca chasydyzmowi na ziemiach polskich i mistycznemu sensowi określeń "cadyk" i "chasyd". Książka jest zarazem przewodnikiem po głównych pojęciach mistyki żydowskiej, takich jak ciało astralne, wędrówka dusz czy imiona Boga.
Ozjasz (Abraham Jo szua) Thon urodził się we Lwowie w 1870 r. Od wczesnej młodości był zagorzałym aktywistą syjonistycznym. W 1890 r. przeprowadził się do Berlina, aby tam rozpocząć studia filozoficzne i socjologiczne, które zakończył uzyskując tytuł doktora. Podczas pobytu w Berlinie uczęszczał także do Instytutu Nauk Judaistycznych i otrzymał tytuł rabina. W czasie studiów przyłączył się do zwolenników Teodora Herzla, któremu pomagał przy organizacji Pierwszego Kongresu Syjonistycznego. W 1897 roku przyznano mu rabinat Krakowa w Postępowej Synagodze Tempel, który piastował aż do śmierci w 1936 roku. Członkowie jego gminy, zasymilowani Żydzi, choć nie byli wówczas antysyjonistami, krytycznie odnosili się do koncepcji stworzenia państwa żydowskiego. Pomimo tego Thon w kazaniach nigdy nie ukrywał swoich syjonistycznych poglądów. W 1919 roku wybrano go na posła do pierwszego polskiego Sejmu. Niniejsza antologia jego kazań z lat 1895-1906 po raz pierwszy opublikowana była w 1938 roku. To wielka zasługa wydawnictwa Austeria, że podjęło się wydania tych kazań po tak wielu latach. Książka ta stanowi bardzo ważną pozycję dla współczesnego czytelnika. Ukazuje Ozjasza Thona jako religijnego a zarazem liberalnego Żyda, myśliciela i człowieka czynu, filozofa i rabina, zagorzałego syjonistę a jednocześnie entuzjastycznego zwolennika polskiego języka i literatury. Osobowość skomplikowaną, łączącą w sobie pozorne sprzeczności, ale faktycznie dającą przykład na jedyne w swoim rodzaju polsko-żydowskie współistnienie.
Shoshana Ronen
Zakład Hebraistyki UW
O dwudziestu Festiwalach Kultury Żydowskiej w Krakowie
Książka opisuje fenomen Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie – jego rolę w edukacji i utrwalaniu wiedzy o przemijającej tradycji; prezentuje różnorodność współczesnej i dawnej kultury żydowskiej. Druga dusza to swoisty zbiorowy pamiętnik uczestników Festiwalu – gości i artystów, wzbogacony o fotografie oraz materiały archiwalne m.in. recenzje, artykuły, programy, plakaty, dokumenty oraz płytę DVD.
W piśmiennictwie polskim istnieje kilka dobrych opracowań poświęconych historii starożytnego Izraela, napisanych przez rodzimych autorów i przetłumaczonych z języków obcych. Jednak żadne z nich nie ma zalet będących udziałem Starożytnego Izraela. Z szerokim zakresem poruszanej problematyki, obejmującej rozległą panoramę od początków patriarchalnych do 70 r. po Chr., idzie w parze głębia w jej potraktowaniu, zaś rzeczowości i erudycji towarzyszy jasność i precyzja wykładu. Duże znaczenie ma umiejętne przedstawianie rozmaitych stanowisk, punktów widzenia i poglądów, natomiast tam, gdzie pełna zgoda uczonych nie jest możliwa, pomaganie czytelnikowi w wyrabianiu własnej opinii na poruszane tematy. Ważne uzupełnienie tekstu stanowią mapy, wykresy i fotografie, które powiększają wiedzę i oddziałują na wyobraźnię.
Ks. prof. dr hab. Waldemar Chrostowski
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Książka przedstawia ogólne tło religii Izraela w kontekście innych religii, przede wszystkim tych, z którymi religia Izraela stykała się na swej historycznej drodze w sposób bezpośredni. Były to religie Lewantu czyli ziem wschodniej części basenu Morza Śródziemnego, religie Egipcjan, Mezopotamii, Anatolii, Persji, Grecji i Rzymu.
Święta, które Bóg nazywa swoimi, są pięknym obrazem Jego łaski i miłosierdzia. Są obchodzone przez wierny lud w celu wyrażenia Bogu wdzięczności i uwielbienia. Każde z tych świąt składa świadectwo o Mesjaszu.Książka ta, napisana w formie wywiadów z Kazimierzem Barczukiem ? znawcą kultury żydowskiej, jest wspaniałą pomocą w zapoznaniu się z prawdziwym przesłaniem świąt biblijnych.
Gwiazda i Krzyż to opis dwóch tysięcy lat fascynującej historii narodu żydowskiego i jego religii, zwłaszcza zaś życia w diasporze. Niezwykle interesujący jest niejako główny wątek - kompleks judaizmu wobec chrześcijaństwa i próby konkurowania z nim czy wręcz jego zdominowania. Autor ukazuje, jak dobre początkowo stosunki Żydów z ludnością krajów europejskich stopniowo się pogarszały, prowadząc w skrajnych przypadkach do linczów i pogromów. Powody odległe były jednak od rasizmu. Michael Jones uwypukla przy tym ochronę i pomoc, jakie w ciągu wieków Żydzi znajdowali w instytucjach kościelnych. Przyczyn szerokiej w naszej współczesności niechęci do Żydów, mającej swoje tragiczne extremum w holokauście, autor upatruje w żydowskim zaangażowaniu we wszelkie rewolucyjne ruchy i piski w poszczególnych krajach. Ten niepoprawny politycznie wniosek jest przez autora dowiedziony przekonująco, z krytycznym wykorzystaniem faktografii i literatury historycznej.
Obszar historyczno-geograficzny, po którym porusza się czytelnik w ślad za autorem, jest bardzo szeroki. Imponuje przy tym erudycja autora i jego pieczołowitość w dążeniu do odnalezienia ukrytych przyczyn wydarzeń.
Biblia hebrajska, będąca świętym tekstem dla judeochrześcijańskiego kręgu kulturowego, od tysięcy lat wywołuje spory, kontrowersje i podziały. Książka Isaaca Kalimiego, jednego z najsłynniejszych współczesnych biblistów, dokładnie analizuje korzenie sporów interpretacyjnych, prezentując różnorodne podejścia egzegetyczne i teologiczne. Kalimi koncentruje się na źródłach żydowskich od czasów Drugiej Świątyni do późnego średniowiecza i początków nowożytności, ukazując, w jaki sposób studiowanie Biblii wypełniło pustkę po zniszczeniu Drugiej Świątyni i kształtowało długą, pełną konfliktów historię żydowskiego życia. Autor przygląda się relacjom Żydów z chrześcijanami i muzułmanami, często obarczonymi wrogością i retorycznymi oskarżeniami w kwestiach egzegezy i teologii. Jednak to właśnie walka o przetrwanie żydowskich społeczności wytworzyła geniusz interpretacji rabinicznej. Publikacja ta pierwotnie ukazała się w 2017 roku, a dziś z radością prezentujemy jej polskie tłumaczenie autorstwa Łukasza Toboły. Serdecznie zachęcamy do zapoznania się z tą intrygującą książką, wydaną we współpracy z Wydziałem Historii oraz Wydziałem Archeologii UAM w Poznaniu. Jeżeli interesuje Cię historia i teologia oraz chciałbyś lepiej zrozumieć spory dotyczące Biblii, ta książka zapewne przypadnie Ci do gustu. Zachęcamy do zgłębiania tajemniczych i burzliwych losów tego świętego tekstu
Drugi tom zbioru esejów nowojorskiego rabina Shaia Helda – teologa i współzałożyciela Hadar Institute w Nowym Jorku – w których komentuje on cotygodniowe czytania Tory.
Held odnosi mądrość Tory do sytuacji współczesnego człowieka, zapraszając do głębokiej refleksji nad własnym życiem oraz sposobem, w jaki postrzegamy i traktujemy siebie oraz innych. Dogłębnie analizuje Talmud i midrasze, odwołuje się do wielkich pisarzy literatury światowej, a także do myślicieli innych religii, aby znaleźć odpowiedzi na fundamentalne pytania – o Boga, naturę ludzką i o to, co znaczy być osobą religijną we współczesnym świecie. Podkreśla przy tym wagę empatii w etyce żydowskiej oraz rolę boskiej miłości w żydowskiej teologii. Książka może być ważnym odkryciem także dla chrześcijan – pomaga lepiej zrozumieć wspólną przestrzeń między chrześcijaństwem i judaizmem. Prezentowane w tej książce komentarze są pełne pasji, współczucia, współodczuwania oraz ostrożnej nadziei. Zachęcają Czytelniczki i Czytelników do takiego odczytania Pisma i Tradycji, w którym Majestat Najwyższego najpełniej wyraża się w Jego bezustannej trosce o tych, których my często wolimy nie dostrzegać: społecznie wykluczonych, słabszych lub obcych. Ze słowa wstępnego dr Agnieszki Van Bergh (Fundacja LEDOR WADOR)
Pierwszy tom zbioru esejów nowojorskiego rabina Shaia Helda – teologa i współzałożyciela Hadar Institute w Nowym Jorku – w których komentuje on cotygodniowe czytania Tory.
Held odnosi mądrość Tory do sytuacji współczesnego człowieka, zapraszając do głębokiej refleksji nad własnym życiem oraz sposobem, w jaki postrzegamy i traktujemy siebie oraz innych. Dogłębnie analizuje Talmud i midrasze, odwołuje się do wielkich pisarzy literatury światowej, a także do myślicieli innych religii, aby znaleźć odpowiedzi na fundamentalne pytania – o Boga, naturę ludzką i o to, co znaczy być osobą religijną we współczesnym świecie. Podkreśla przy tym wagę empatii w etyce żydowskiej oraz rolę boskiej miłości w żydowskiej teologii. Książka może być ważnym odkryciem także dla chrześcijan – pomaga lepiej zrozumieć wspólną przestrzeń między chrześcijaństwem i judaizmem.
Jednym z podstawowych celów tej publikacji, na co wskazano już w poprzednich tomach, jest próba przybliżenia polskiemu Czytelnikowi najważniejszych tekstów judaizmu rabinicznego nazywanego także talmudycznym od głównego dzieła — Talmudu — którego pierwszą i podstawową część stanowi Miszna. Pochylenie się nad literaturą rabiniczną, szczególnie w jej początkowej fazie, jest sięgnięciem do istoty judaizmu. Na wyjątkowość tego dzieła oraz jego niezwykłą wagę dla rozwoju studiów judaistycznych w Polsce wskazał już w przedmowie do pierwszego tomu Rabin Stas Wojciechowicz z Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie. Obecna publikacja to czwarty tom pierwszego polskiego opracowania naukowego Miszny, głównego dzieła Tory ustnej (Tora szebaealpe). Książka oprócz naukowego opracowania zawiera zarazem pierwszy polski przekład z języka hebrajskiego czwartego działu Miszny, zwanego Nezikin (Szkody), zajmującego się w głównej mierze prawem cywilnym, a w szczególności wyrządzonymi szkodami, stąd nazwa całego porządku.
Nie jest celem tego polskiego wydania Miszny wyczerpujący komentarz religijny (aczkolwiek praca daje do tego podstawy), ale naukowe opracowanie oparte na tekstach źródłowych, uwzględniające najważniejsze komentarze badawcze znanych komentatorów i badaczy Miszny (wymienionych na wstępie: Ch. Albeck, H. Danby, J. Neusner), w tym także wyjaśnienia P. Kehatiego mające często bardziej charakter religijny niż naukowy. Poza tym praca Kehatiego w dużej mierze odwołuje się do doświadczenia innych niż Miszna komentarzy rabinicznych (Tosefty, a zwłaszcza Gemary, która powstała znacznie później i w języku aramejskim).
Czwarty dział Miszny Nezikin (Szkody) obejmuje dziesięć traktatów. Pierwsze trzy traktaty tego porządku Bawa kama (Pierwsze wrota), Bawa meci‘a (Środkowe wrota) i Bawa batra (Ostatnie wrota), zawierające po dziesięć rozdziałów każdy, stanowiły początkowo jeden traktat zatytułowany Nezikin (co pozostało w nazwie porządku) i podzielony na trzy części, nazywane z aramejskiego ‘wrotami’ (bawot). Zagadnienia poruszane w trzech pierwszych traktatach zgodnie z nazwą całego działu skupiają się głównie na szkodach i odszkodowaniach. Omówiono również prawa dotyczące rzeczy znalezionych, udzielania pożyczek, dzierżawy i najmu, nabywania własności, szczególnie nieruchomości, sprzedaży majątku, zasad dziedziczenia oraz spłaty długów. Stąd też porządek ten, a w szczególności trzy pierwsze traktaty, określa się niekiedy mianem kodeksu prawa cywilnego. W czwartym traktacie ( Sanhedryn) ustalono zasady organizacji trybunałów sądowych oraz reguły rządzące procedurą sądową, związane szczególnie z karą śmierci. Następnie wyjaśniono przepisy dotyczące kary chłosty i kary za krzywoprzysięstwo (Makot), a także różne rodzaje przysiąg i kar za ich złamanie oraz reguły rządzące czystością rytualną (Szewuot). Zajęto się również świadectwami mędrców składanymi w sądzie w sprawach budzących wątpliwości (Edujot). Rozważono zagadnienie bałwochwalstwa (Awoda zara). Podano również mądrości życiowe (Pirke Awot) i pouczenia w sytuacji, gdy Sanhedryn lub arcykapłan podjęli błędne rozstrzygnięcia (Horajot).
Dwujęzyczna edycja najważniejszego i najbardziej znanego zbioru nauk i pouczeń religijnych Izraela ben Eliezera, zwanego Baal Szem Towem (1700-1760).
Ten charyzmatyczny mistyk plebejski i cudotwórca – uznany przez tradycję żydowską za założyciela i pierwszego nauczyciela chasydyzmu na ziemiach polskich – nie pozostawił po sobie żadnych własnych pism. Nauczanie Baal Szema znamy jedynie ze świadectw i notatek jego słuchaczy, publikowanych wiele lat po śmierci mistyka. Wszyscy wielcy cadycy i nauczyciele chasydyzmu drugiej połowy XVIII wieku uważani są za uczniów Izraela ben Eliezera lub uczniów jego uczniów.
Dr hab. Jan Doktór jest pracownikiem naukowym Żydowskiego Instytutu Historycznego im. Emanuela Ringelbluma i redaktorem naczelnym „Kwartalnika Historii Żydów”. Zajmuje się duchowością żydowską, starymi drukami żydowskimi oraz chrześcijańskimi misjami wśród polskich żydów. Jest autorem wielu publikacji i opracowań, m.in.: Początki chasydyzmu polskiego (2004), Misjonarze i żydzi w czasach mesjańskiej zawieruchy 1648–1792 (2012), Słowa Pańskie. Nauki Jakuba Franka z Brna i Offenbachu (2017), Bracia, obcy czy współobywatele. Debaty chrześcijańskie na temat judaizmu i jego wyznawców w Europie do początków XIX wieku (2019). Tłumaczy prace religioznawcze i filozoficzne. W 2021 roku został uhonorowany Nagrodą im. Jana Karskiego i Poli Nireńskiej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
