W tym dziale znajdziecie fascynująca literaturę, która przekona was jak fascynująca i ciekawa jest historia i jak wiele możemy się nauczyć. Może zainteresujecie się wojną na Pacyfiku, o której ciekawie pisze Morison Samuel Eliot, albo może zaciekawią was powieści Adama Borowieckiego, które przedstawiają przygody w galaktykach kosmosu Junga i Ing. Zapraszamy równiez po powieści biograficzne, polityczne.
For nearly fifty years the hard-hitting, mobile Browning Automatic Rifle, or BAR, served in US infantry units as a light squad automatic "base of fire” weapon, providing quick bursts of concentrated fire. Designed in World War One, it didn't reach the front until September 1918. In the interwar years US forces used the BAR across the world, from China to Nicaragua. It also became a favorite of notorious gangsters like Clyde Barrow and Bonnie Parker, who prized its ability to punch through police armored cars. At the outset of World War II the US armed forces decided to adapt the BAR for a light machine gun role. The BAR was not without its flaws; it was heavy and difficult to dismantle and reassemble, and it didn't cope well with sustained fire. Nevertheless, the BAR saw action in every major theater of World War II and went on to be used in Korea and in the opening stages of the Vietnam War. Featuring arresting first-hand accounts, specially drawn full-color artwork and close-up photographs, many in color, this lively study offers a vivid portrait of this powerful, long-lived and innovative weapon that saw service with US and other forces across the world for much of the 20th century.
Trudny wiek XX naznaczyły piętna totalitaryzmów, wojen, ludobójstw. O jednej z największych zbrodni – Hołodomorze (1932–1933) – przez dziesięciolecia nie wolno było wspominać w Związku Radzieckim. Ofiary pozostawały nieupamiętnione, kaci spokojnie dożywali swoich lat. Równolegle toczyła się walka o ujawnienie prawdy. Powieść Żółty książę odegrała w tym procesie znaczącą rolę. To jedno z pierwszych i do dziś nielicznych dzieł, które językiem literatury starają się opisać traumatyczne doświadczenie Ukraińców.
"Upamiętnienie milionów zmarłych Ukraińców dokonuje się nie tylko za sprawą pomników, ustaw i prac naukowców. Hołdem dla nich jest również ta powieść opisująca ich tragedię – jedna z niewielu prób podejścia do najbardziej niewyobrażalnej zbrodni Stalina.” - Anne Applebaum
Tłumacz: Maciej Piotrowski – z wykształcenia historyk i ukrainoznawca, z pasji animator kultury. Tłumacz literatury ukraińskiej, między innymi zbioru opowiadań Andrija Bondara Cerebro (wspólnie z Walerym Butewiczem, 2020), poezji do albumu muzycznego Kuby Blokesza Lwów. Szkice Miejskie (2015). Współtwórca spotkań literackich i portalu Rozstaje.art.
Autor:Wasyl Barka (właśc. Wasyl Oczeret, 1908–2003) – ukraiński prozaik, poeta, literaturoznawca, tłumacz i eseista. Świadek Hołodomoru, uczestnik walk zbrojnych podczas II wojny światowej. Od lat pięćdziesiątych żył i tworzył w Stanach Zjednoczonych. Jego dzieło życia Żółty książę zostało wpisane na listę stu najlepszych utworów ukraińskiej literatury PEN Clubu Ukraina. Na jego podstawie powstały film Głód 33 (1991) i sztuka teatralna Lenin Love. Stalin Love.
Fragment książki: "Chłopi wpatrywali się we wrota strzegące zakazanej strefy lub w pobliskie groby – obojętnie jak w nicość, świadomi, że czekają na próżno. Podwoda wróciła po następny załadunek. W czasie gdy grabarze wywieźli i wyrzucili nieboszczyków do wykopu, zmarło kilku następnych chłopów, wzięli się więc za nich. Wyładowany wóz już odjeżdżał, gdy jeden z leżących, ledwo żywy, podczołgał się i poprosił:
– Zabierzcie i mnie! I tak umrę.
Nadaremno błagał. Jeden z siedzących na wozie odpowiedział:
– Poleż jeszcze tutaj. Jak wrócimy, to cię zabierzemy. Nawet żywego, bo widać, że nic z ciebie nie będzie.
Posłuchał ich. Gdy grabarze wrócili, rzeczywiście był już martwy. Odnieśli go na podwodę i ruszyli po nowy ładunek leżący przy drodze."
Fragment książki
Janek Wróblewski nie był romantykiem jak Krzysztof Kamil Baczyński, nie był zawodowym żołnierzem jak Wacław Czyszek czy Eugeniusz Lubieński. Nie wywodził się z PET-u czy z "Szarych Szeregów". Ale miał doświadczenie życiowe i twardo stąpał po ziemi. ... Zdobywał sprawności w klubie Polonia Warszawa, kończył kursy w Lidze Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, poznał wojsko w czasie obrony Wilna w 1939 roku. Przeżył lata okupacji w Warszawie, konspirując w grupie porucznika Podwysockiego, a potem w Kedywie w oddziale "Agat" - "Pegaz" - "Parasol". Jak wielu musiał codziennie wybierać między strachem a odwagą, między przyjaźnią a rozkazem, między wiarą a samotnością. Unikał śmierci z rąk sowieckich i niemieckich żołnierzy, ale nie umknął okrutnej, przypadkowej śmierci z rąk swoich. . Autor stara się obiektywnie opisać krótkie życie Janka w tej specyficznej biografii. Nie wyszukiwał samych dobrych stron w charakterze Janka w relacjach koleżanek i kolegów. W relacjach i rozmowach autor nigdzie nie znalazł jakichkolwiek wątpliwości co do postawy Janka Wróblewskiego.
ZBIGNIEW ANTONOWICZ - (...) Poszukiwanie i odtwarzanie lisów bohatera zajęło autorowi wiele lat. Pomysł na książkę zrodził się już na emeryturze, po czterdziestu lata zawodowego życia związanego z gospodarką morską. Przygoda z morzem zaczęła się w porcie szczecińskim w 1970 roku.Pracując w porcie i we flocie handlowej wykonywał różne zawody: gospodarza statku, dyspozytora, dyrektora, wykładowcy w Wyższej Szkole Morskiej. Dzięki pływaniu zwiedził wiele ciekawych miejsc na świecie
Powieść łącząca emocje Gladiatora Ridleya Scotta z autentyzmem Plutonu Olivera Stone'a.Za Rzym! Za towarzyszy broni!"Każda strona jest przesycona żołnierskim potem". -Giles KristianLegion to niecierpliwie wyczekiwany prequel dziejów rzymskiego legionisty Corvusa opisanych w Krwawym lesie i OblężeniuBrutalna, zuchwała opowieść, której akcja toczy się w zawrotnym tempie. - Anthony Riches, autor cyklu "Cesarstwo"6 rok n.e. Rzym zbiera armię, by walczyć, zdobywać nowe ziemie i okrywać się chwałą.Ale nie dotyczy to legionu Corvusa, który ma zostać w forcie w Panonii, dzikiej prowincji, gdzie góry są równie zabójcze jak wróg.Corvusowi trudno się z tym pogodzić, zwłaszcza że jego najlepszy przyjaciel, Marcus, wyrusza na wojnę. Nie zdaje sobie sprawy, że już wkrótce jego pragnienie walki się spełni. Zbuntowane plemiona formują wielką armię, by pomaszerować na Rzym. I tylko Corvus i jego towarzysze z legionu mogą im w tym przeszkodzić.Krew i bebechy, ale także wnikliwe spojrzenie na wieloznaczność wojny i wierność sztandarowi. - "Mail on Sunday"Fikcja historyczna stworzona przez prawdziwego weterana, który wie wszystko o ryzyku, bólu i więziach, jakie rodzą się w walce. - "Weekend Sport"
Jest miłość po Auschwitz Ona nie potrafiła kochać. On kochał ją od początku. Adela i Adolf to obozowi rozbitkowie, którzy budują swoją dziwną miłość-niemiłość na bardzo kruchym fundamencie: nie wracać do przeszłości. Adela nie wie, jakim chłopcem był jej mąż, on nie zna kobiety, która jest jego żoną. Dopiero pod koniec życia mają odwagę przywołać wspomnienia, poznać się na nowo i pokochać. Prawda okazuje się jednak bolesna... On lubi cyfry, ona jest słowem i książką. Jego matka robiła kawę z żołędzi, jej jadła bułeczki z kawiorem i piła szampana. Jego ojciec hodował pszczoły na głębokiej prowincji, jej był poważanym lekarzem w przedwojennym Poznaniu. Nie łączyło ich nic. Gdyby nie Auschwitz, gdyby nie maleńkie tatuaże na przedramionach, ich miłość byłaby po prostu niemożliwa. Z przerażeniem zdają sobie sprawę, ile zawdzięczają najtrudniejszemu ze wspomnień. Adela pokochała Adolfa. On nie przestał jej kochać. Rozstanie jest nieuniknione, ale żadne z nich nie chce odejść pierwsze. Adela nie chce umierać to mocna, napisana z niezwykłą wrażliwością historia o życiu i umieraniu, o najgłębszym ludzkim lęku, jakim jest śmierć. I o miłości, która wybaczy wszystko.
Na słowiańskich ziemiach rozbrzmiewa szczęk broni i chrzęst końskich kopyt. Starzy bogowie powoli odchodzą w niepamięć, ale jeszcze walczą. Na Połabiu plemiona Wieletów wzniecają powstanie, aby wyrwać się spod wpływu Cesarstwa, podczas gdy panowie Rzeszy szarpią się ze sobą o wpływy.A pośród całej tej zawieruchy pewien chłopiec wraca do domu z dalekiej Północy, aby się ożenić i zostać kniaziem, aby się nauczyć, co to miłość i okrucieństwo, co to polityka i wojna. Jego imię brzmi Bolko Mieszkowic.Potomni nazwą go Chrobrym...***Wciąga w meandry historii, czyniąc ją nie mniej fantastyczną niż najlepsze fantasy.Daniel MuniowskiStrefa CzytaczaŚwiat pełny barwnych historycznych szczegółów, nieoczywistych postaci i wydarzeń, których nie opisano w kronikach.Michał CetnarowskiBIOGRAMŻycie dla Grega Gajka zaczyna się latem 1987 roku. I jest proste. Co warto? Warto czasem wypalić fajkę na balkonie, warto napić się wina z przyjaciółmi, warto poopowiadać głupoty przy ognisku, warto wleźć na jakąś górę i zgubić się w lesie, i pętać po uliczkach w obcym mieście. Warto też mieć książki. Czytać je, pisać, tłumaczyć. Tym właśnie Greg zajmuje się od ponad dziesięciu lat. Pisze horrory (Szaleństwo przychodzi nocą, Malowidło, Ziemia nieświęta) i powieści słowiańskie (Biała wieża, Miecz Lelka). Tłumaczy m.in. reportaże i opowiadania dla "Nowej Fantastyki". Czyta wszystko, co mu wpadnie w ręce. W 2021 roku nakładem Wydawnictwa SQN wyszła powieść Piast, która zawładnęła sercami miłośników książki historycznej.
Powieść zainspirowana prawdziwymi historiami wojennymi. Ukradziona bogatym niemieckim rodzicom i wychowana w puszczy polsko-białoruskiego pogranicza młoda kobieta zostaje w 1941 roku sama. Napotyka grupę uciekinierów z żydowskiego getta, chroniących się przed nazistowskimi prześladowaniami. Uczy ich, jak przetrwać w głuszy. Oni w zamian przekonują ją, że warto po latach izolacji otworzyć serce na innych ludzi. Zdradzona, ucieka do okupowanej przez Niemców wioski, gdzie musi skonfrontować się ze swoją przeszłością i odkryć, kim naprawdę jest. Puszcza znikających gwiazd to powieść przejmująca do szpiku kości. Książki Kristin Harmel, autorki światowych bestsellerów, zostały uznane za przełomowe, wspaniałe (Fiona Davis), niezwykle wciągające (Tampa Bay Times) oraz pochłaniające i sugestywne (Publishers Weekly).
Zadania korpusów kadeckich, łączących w sobie elementy nauki i wychowania wojskowo-patriotycznego, stały się znów aktualne w obliczu niekorzystnych przemian zachodzących w ostatnich kilkunastu latach w sąsiedztwie Rzeczypospolitej, co zrodziło renesans zainteresowania młodzieży (nie tylko męskiej) służbą w Wojsku Polskim. Choćby więc z takiego powodu słuszne jest przygotowanie opracowania naukowego, które pozwoli się zapoznać z genezą i realiami działania jednego z takich zakładów i wypływającymi z nich doświadczeniami. Za najważniejszy walor monografii uważam szerokie przytoczenie w narracji ówczesnych poglądów na temat treści i metod przyjętych w procesach nauczania i wychowania kadetów w niemałej części przyszłych oficerów służby stałej WP, a więc nosicieli uwspółcześnionego etosu rycerskiego i rzeczywistego demokratyzmu. Na drugim miejscu sytuuję przywrócenie pamięci wybranych postaci kadetów, ich nauczycieli oraz członków kierownictwa korpusu łobzowskiego. Nie można też nie wspomnieć o cennych informacjach na temat toku nauki i jej efektów, a także stanu dyscypliny. Dr hab. Marek P. Deszczyński (Akademia Sztuki Wojennej) Książkę Jana Rysia należy klasyfikować na pograniczu nauk historycznych i nauk o wychowaniu. Precyzyjne, szczegółowe jej umiejscowienie jest trudne, bowiem autor swobodnie porusza się zarówno w obszarze rozważań historycznych, historii wychowania jako subdyscypliny pedagogiki oraz historii wojskowej. Praca ma więc charakter interdyscyplinarny. Autor książki jest szczególnie kompetentnym historykiem wychowania w relacji do opracowanego przedmiotu badań edukacyjnej placówki wojskowej. Wynika to z jego przygotowania jako historyka, zarazem reprezentanta nauk o wychowaniu, a przede wszystkim z jego dorobku naukowego. Jednocześnie trzeba autorowi oddać, że książka jest pierwszym profesjonalnym opracowaniem z dziejów szkół kadeckich, opartym na rzetelnych badaniach archiwalnych. Jest to ponadto opracowanie pozbawione ideologicznego krzywego zwierciadła, jak w przypadku książki z 1982 roku byłego kadeta W. Lisowskiego. Także w innych opracowaniach autorów byłych kadetów można znaleźć albo akcenty emocjonalne osłabiające rzetelność narracji, albo próby wartościowania politycznego. Jan Ryś wykorzystał niemal wszystkie dostępne publikacje poświęcone kwestii kadeckiej, ponadto jest autorem kilku przyczynków do dziejów tych szkół. Dr hab. Roman Tomaszewski, prof. AP (Akademia Pomorska w Słupsku)
Literatura poświęcona organizacji wywiadowczej Muszkieterzy jest niezwykle skąpa. Liczy jedną niewielką monografię, zresztą o niskim poziomie warsztatowym, wydaną prawie 30 lat temu w Kanadzie, pojedyncze rozdziały kilku innych książek historycznych, kilkanaście artykułów, częściowo również jedną pozycję wspomnieniową.
Wszystkie te publikacje są oparte na źródłach wytworzonych przez Komendę Główną Związku Walki Zbrojnej Armii Krajowej i jej komórki organizacyjne oraz przez Oddział II Sztabu Naczelnego Wodza. Wynika z nich, że Muszkieterzy - organizacja składająca się w dużej mierze z członków polskich elit społecznych - byli w gruncie rzeczy wywiadem brytyjskim, a przy tym w niejasny i niedopuszczalny sposób wchodzili w kontakty z niemiecką Abwehrą i wywiadami sowieckimi. Ich założyciel i dowódca inżynier Stefan Witkowski, powodowany w najlepszym razie ambicją, a być może o wiele bardziej niebezpiecznymi motywami, odmawiał podporządkowania się scentralizowanemu dowództwu walki podziemnej, co przynosiło tej walce szkody i narażało na niebezpieczeństwo jej uczestników. W rezultacie AK wydało na niego wyrok śmierci, który został wykonany.
Jerzy Rostkowski sięgnął po nowe źródła i w ich świetle dokonał reinterpretacji źródeł już znanych. Z jego pracy wyłania się zupełnie nowy obraz Muszkieterów.
"1989. Na wschód od Berlina" to wspomnienia, które są zarówno echem tego, co było, jak i rozliczeniem z przeszłością. Impulsem do ich spisania okazała się książka, która niejako otworzyła autorce oczy na relacje z pewnym człowiekiem. Wydawało się jej, że go dobrze znała, tymczasem okazał się przyczyną jej kłopotów i tragicznych wydarzeń.Nie ocenia człowieka, gdyż ludzie są różni, a nawet bardzo różni, ale postanowiła piętnować państwo jako takie. Bo to, jak pisze: "obowiązkiem państwa jest zapewnienie suwerenowi bezpieczeństwa, opieki i rozwoju. Również obrony przed takimi jak Eryk Barcz i jego mocodawcy z SB, którzy go lansowali. Zachodzi też pytanie, czy trzydzieści lat po zburzeniu muru berlińskiego jako społeczeństwo rzeczywiście dojrzeliśmy do rzetelnych rozliczeń dni minionych".Wspomnienia poświęciła tym, których historia nie zapisała na swych kartach, a którzy tak jak ona i jej rodzina ucierpieli na skutek działań zdrajców.
W nocy z 17 na 18 września 1939 roku historia rozbiegła się w dwóch niekompatybilnych kierunkach. Jedną historię znamy – tę, którą zapoczątkował rozkaz naczelnego wodza Wojska Polskiego „Z Sowietami nie walczyć”; tę, która umieściła Polskę na ponad pół wieku w okowach sowieckiej dominacji. Ale jest też historia, zaczynająca się sfałszowania rozkazu wodza przez pisarza Tadeusza Dołęgę-Mostowicza i nakazu walki z Sowietami, z wykorzystaniem narzędzi propagandowych. Więc wojnę (w sojuszu z Rumunią) wygrywamy, a Stalin ucieka do Gruzji.
Wydawać by się mogło, że „Romans i zdrada” jest „tylko” dalszą częścią historii alternatywnej, którą poznaliśmy dzięki wcześniejszej powieści Stanisława Danielewicza „Political fiction. Romans ahistoryczny”. Tak przecież nie jest. Po pierwsze, akcja nowej powieści, choć kontynuuje wątki zwycięskiej walki aliansu polsko-rumuńskiego z sowieckim najeźdźcą po 17 września 1939 roku, to jednak wprowadza je w sposób umożliwiający czytelnikowi samodzielną ich interpretację, dzięki stronom zwięzłego prologu. Po drugie, alternatywna historia zapisana jest w postaci niezależnych szkiców, a akcja równolegle pisanej „powieści w powieści”, choć przenosi nas aż do lat 70. XX wieku, to w rzeczywistości odbija niepokoje i absurdy świata, w którym dziś żyjemy.
Pytania o zagadki przeszłości i przyszłości pojawiają się w historii alternatywnej i realnej, ale też w wątku dwóch sekretarek Dołęgi-Mostowicza, które przepisują jego nową powieść „Political fiction”. Zaś historia romansu między najprzystojniejszym porucznikiem Wojska Polskiego, Rejtanem Szlacheckim, a piękną Urszulą, po serii zaskakujących wydarzeń znajdzie dwa odmienne zakończenia.
Dowiemy się, w jaki sposób zmieni bieg historii fanatyczny komunista lejtnant Roguszkin, jak porucznik Szlachecki wykorzysta swoją nagłą sławę, sprzedając swój wizerunek producentom reklam, dlaczego w najdroższej restauracji Londynu jedynymi nadającymi się do jedzenia potrawami będą bigos, pierogi i kotlet schabowy. Będzie mowa o zasadach funkcjonowania sponsorowanej przez brytyjski rząd sieci „Bed, Sex and Breakfast”, zaś wielka aktorka Ingrid Bergman zagra w „Pygmalionie”, który trafi w ręce ponowoczesnego scenarzysty.
Można się nie zgadzać z Danielewiczem w ocenie wydarzeń, ale na pewno nie grozi czytającym nuda. Trudno oderwać się od kart książki, napisanej językiem potoczystym, z pierwszorzędnymi przyprawami humoru, ironii i autoironii. Dociekliwy czytelnik znajdzie tu wątki, odwołujące się do „Dobrego wojaka Szwejka” i „Paragrafu 22”.
Znajdująca się na ścianie krużganku olsztyńskiego zamku tablica astronomiczna fascynuje badaczy już od wielu lat. Ta niezwykła pamiątka to prawdopodobnie jedyny zachowany przyrząd astronomiczny Mikołaja Kopernika. Tablica do dziś jest obiektem naukowych dociekań i wdzięcznym polem do stawiania hipotez dotyczących jej powstania i zasad działania. Celem niniejszej książeczki nie jest jednak rozstrzygnięcie naukowych dylematów, ale przypomnienie Czytelnikowi - nie uciekając od nakreślenia szerszego kontekstu historycznego - o istnieniu w dzisiejszej siedzibie Muzeum Warmii i Mazur tak istotnego artefaktu.
dr hab. Andrzej Korytko, prof. UWM
The Junkers 87 Stuka was an iconic weapon of World War Two and an aircraft name that was, and still is, instantly recognised worldwide. Its roles in Poland and the Battles of France and the Low Countries are almost legendary, but in the UK its import during the Battle of Britain is one that has never been covered in any specific detail. Here, Andy Saunders takes a critical look at every operation by Ju87s against British targets in 1940 including those on land and at sea. Each raid is charted, covering all aspects of the attacks including participants, defending RAF fighters and those on the receiving end. Myth and reality and truth and legend are all examined and analysed in this highly illustrated new book, which adds to our knowledge of one of the most significant periods in the whole of British history.
Przedstawiam Państwu trzecią książkę z cyklu Krwawy Nil. Wojny Faraonów. Niniejsza pozycja jest w pewnym sensie kontynuacją mojej poprzedniej publikacji pt. Chartum 1884-1885. Tytułowa bitwa pod Omdurmanem była największym starciem zbrojnym epoki kolonialnej w Afryce, została stoczona nad brzegiem Nilu, w sercu Sudanu. Wydarzenie to było kulminacją ostatniej fazy jednego z dramatyczniejszych okresów w historii tego kontynentu, jakim było Powstanie Mahdiego (1881-1899), zwane przez Sudańczyków Mahdiją. Polskiemu czytelnikowi te czasy są znane głównie z powieści Henryka Sienkiewicza pt. W pustyni i w puszczy. Książka ta znacznie upraszcza i przedstawia w sposób naiwny rzeczywistość, jaka panowała w Sudanie w trakcie Mahdiji. Z moich wcześniejszych prac pt. Powstanie Mahdiego wydanej w 2004 roku, Chartum 1884-1885 wydanej w 2021 roku czy artykułu pt. Kampania nad Atbarą w marcu i kwietniu 1898 roku jako próba odwrócenia losów Inwazji Brytyjskiej na Sudan z 2017 roku, a także kilku artykułów traktujących o pewnych wydarzeniach z okresu Mahdiji.Mahdiji nie należy rozpatrywać tylko jako walki narodowowyzwoleńczej przeciwko egipsko-tureckiej okupacji, a później interwencji brytyjsko-egipskiej, lecz jako ruch religijno-społeczny. Pierwszy przywódca i twórca tego ruchu Muhammad Ahmad wezwał do powrotu do czystego islamu, do walki z niewiernymi i heretykami, za których uważał Egipcjan, żądał poszanowania sprawiedliwości i porządku...
W najgłębszym sensie wojna to konfrontacja dwóch ludzkich woli.
Dlatego zawarty w tej książce nowy przekład traktatu "Sztuka wojny", bezpośrednio z języka chińskiego, jest tylko punktem wyjścia, jedną z wielu wizji wojny.
Trzymasz w ręku unikalne kompendium wiedzy o skutecznym działaniu - o użytkowaniu narzędzi oddziaływania. To zbiór maksym, spostrzeżeń starożytnych mistrzów i praktyków wojny oraz impresji i analiz współczesnych ekspertów. Ich wizje płynące z przeróżnych wycinków ludzkiego życia układają się w jedna wspólną wizję konfliktów: Życie jest nieustanną walką, a w ostatecznym rozrachunku orężem dającym przetrwanie okazuje się nie miecz, lecz myśl. A w tak rozumianej wojnie PERCEPCJA JEST WSZYSTKIM.
Adeptom traktatu "Sztuka wojny" inspiracje i spostrzeżenia dostarcza trzydziestu ekspertów oraz mistrzów swoich dziedzin: historii wojskowości, geopolityki, wywiadu, psychologii wojny, prawa, dyplomacji, sztuk walki, sił specjalnych, języka, ekonomii... W kolejności alfabetycznej są to m.in.: prof. Jerzy Bralczyk, amb. Andrzej Byrt, dr Lidia D. Czarkowska, płk Leszek Elak, płk Piotr Gąstał, gen. Jarosław Kraszewski, płk Andrzej "Wodzu" Kruczyński, Naval, prof. Witold M. Orłowski, dr Radosław Sikora, dr Wojciech Szewko, dr Tomasz Witkowski.
Il libro tratta delle traduzioni in polacco delle testimonianze letterarie di due autori italiani di origine ebraica – Primo Levi e Liana Millu – pubblicate in Polonia, rispettivamente, nel 1987 (Czy to jest człowiek di Primo Levi) e nel 2007 (Dymy Birkenau di Liana Millu). Il libro e stato diviso in due parti per dimostrare come la trasformazione politica – avvenuta nel 1989 – possa aver influenzato sia la scelta e il tempo della pubblicazione delle testimonianze italiane, sia le strategie adottate dai loro traduttori. L'autrice non si sofferma solo sui problemi linguistici e traduttivi, ma prende in considerazione anche il contesto storico e sociale. Si presenta percio il ruolo del traduttore che, attraverso una strategia scelta, influisce sul lettore e sulla sua percezione della letteratura dei campi di concentramento.
Książka jest poświęcona przekładowi na język polski świadectw z obozu Auschwitz-Birkenau dwójki włoskich autorów żydowskiego pochodzenia, które ukazały się w Polsce odpowiednio w 1978 roku (Czy to jest człowiek Prima Leviego) oraz w 2007 roku (Dymy Birkenau Liany Millu). Monografia została podzielona na dwie części, z uwzględnieniem cezury roku 1989, aby pokazać w jaki sposób transformacja ustrojowa mogła mieć wpływ zarówno na wybór i moment publikacji świadectw Zagłady, jak i na strategie przyjęte przez tłumaczy. Autorka nie koncentruje się tu jedynie na problemach natury językowej i przekładoznawczej, ale zwraca uwagę na dany kontekst historyczny i społeczny w jakim funkcjonuje sam przekład. Ukazuje rolę tłumacza, który poprzez obraną strategię wpływa na czytelnika, jego percepcję i odbiór literatury o Zagładzie.
Ostatnie siedemdziesiąt lat udowadnia, że Polska może istnieć bez Kresów, ale polska dusza mocno straciła na tej separacji.
Po rynkowym sukcesie trylogii; „Ostatnich lat polskiego Lwowa”, „Ostatnich lat polskiego Wilna” i „Ostatnich lat polskich Kresów” oddajemy do Państwa rąk tom poświęcony ośrodkom polskości, które pozostały poza granicami II Rzeczypospolitej. Znajdą tu Państwo egzotykę, wielkie miłości, skandale, celebrytów, a nawet walkę wywiadów.
Wielkie boje Korpusu Dowbora - Muśnickiego
Skandalistka Tamara Łempicka
Wojenne przypadki polskich gwiazd. Ewakuacyjne perypetie Stefana Jaracza, Aleksandra Żabczyńskiego i Zuli Pogorzelskiej
Operacja zimowa i polskie czołgi na ulicach Dyneburga
Strzelanina w pokoju hotelowym w Kijowie. Kochanek bogatej ziemianki zabity.
Grażyna Bacewicz woli być Polką niż Litwinką.
Kamieniec Podolski – niepokonane przedmurze Europy
Wybrańcy bogów umierają młodo. Mikołaj Ciurlonis - genialny malarz i kompozytor
Przewodnik po polskiej Odessie
Nina Andrycz. Wielka artystka w bolszewickim Kijowie
Wyprawa kijowska Piłsudskiego. Wojsko Polskie wjeżdża do miasta …tramwajem.
Kresowa Atlantyda. Zagłada polskich dworów.
Znani popularyzatorzy historii Sławomir Koper i Tomasz Stańczyk udowadniają po raz kolejny, że magię miejsc, urodę przyrody, słynną otwartość mieszkańców i legendę Kresów można przełożyć na język zrozumiały dla współczesnego pokolenia.
Ostatnie siedemdziesiąt lat udowadnia, że Polska może istnieć bez Kresów, ale polska dusza mocno straciła na tej separacji. Po rynkowym sukcesie Ostatnich lat polskiego Lwowa i Ostatnich lat polskiego Wilna oddajemy do Państwa rąk tom poświęcony mniejszym ośrodkom kresowym. Znajdą tu Państwo egzotykę, wielkie miłości, skandale, celebrytów, a nawet walkę wywiadów. Znani popularyzatorzy historii Sławomir Koper i Tomasz Stańczyk udowadniają po raz kolejny, że magię miejsc, urodę przyrody, słynną otwartość mieszkańców i legendę Kresów można przełożyć na język zrozumiały dla współczesnego pokolenia. Bandyci, którzy zostali premierami. Wielki napad na pociąg w Bezdanach Polski Teksas. Borysław i gorączka naftowa Młodość marszałka Śmigłego w Brzeżanach Ciche Grodno nie znosi skandalistki Elizy Orzeszkowej Polska Amazonia. Bajeczne rozlewiska Polesia Kresowa Reduta Juliusza Osterwy Co robił rezydent angielskiego wywiadu Carton de Viart w dawidgródeckiej Ordynacji Druskienniki i Truskawiec najsłynniejsze uzdrowiska Rzeczpospolitej Kresowa kraina Półksiężyca. W świecie Karaimów i Tatarów Pani na Hruszowej niezwykłe losy Marii Rodziewiczównej Polski ryż i pomarańcze. Tropiki nad Dniestrem. Zaleszczyki Kuty. Zachwycająca stolica polskich Ormian. Marszałek i piękna lekarka. Piłsudski i Eugenia Lewicka. Nie tylko dla grubasów. Lecznica doktora Tarnawskiego Czarna karta pogranicznej krainy. Bereza Kartuska Kresowa bandera wojenna. Z dziejów flotylli pińskiej Nie chciał doczekać Szewców. Ostatnie dni Stanisława Ignacego Witkiewicza. Bohaterska obrona Grodna w 1939 r. Odyseja Korpusu Ochrony Pogranicza Ostatnia szansa Września. Przedmoście rumuńskie Kres Kresów zmiany granic wschodnich Polski w latach 1944 1951.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
