Ta krótka nowela opowiada o starym Putramencie, który ponad dwadzieścia lat spędził tułając się po świecie, nie mając żadnego kontaktu ze swymi rodakami. Spotykając w Maripozie młodzieńca z Polski, okazał się prawdziwym patriotą, który pomimo odseparowania od ojczyzny, nigdy nie zapomniał rodzimego języka. Wzruszająca jest jego postawa jako samotnika. Całe dnie spędzał na polowaniu lub czytając ,,Biblię Wujka"". Była to jedyna polska książka jaką posiadał. Czytał ją codziennie, po to, aby nie zapomnieć ojczystego języka. Okazało się, że dziwna mowa jaką posługiwał się Putrament, jest oparta na cytatach z Biblii, bo było one jego jedyną polską mową.Sienkiewicz ukazuje prawdziwy i przejmujący wizerunek tułacza - patrioty, który nie ma nikogo, komu mógłby przekazać wiadomość o jego smutku i tęsknocie za Polską. We ,,Wspomnieniu z Maripozy"" Putrament przypomina wieloma rysami Skawińskiego, ale nie został tak uwznioślony: jest tu miejsce na śmiech ze starca, który posługuje się niezwykle archaiczna polszczyzną o wyraźnej stylizacji biblijnej. Tajemnica tkwi w tym, ze bohater pozbawiony kontaktu z rodakami, pamięć ojczyzny przechowuje dzięki codziennej lekturze Biblii w XVI-wiecznym przekładzie Jakuba Wujka.
Staś Tarkowski i Nel Rawlison mieszkają w Port Saidzie. Czternastoletni chłopiec uważa się już za dorosłego mężczyznę, siedmioletnia dziewczynka woli natomiast, by w pobliżu był jej tatuś. Nagle w ich spokojne życie wkracza historia i polityka. Nawet ojcowie dzieci nie spodziewają się, że powstanie Sudańczyków pod wodzą Mahdiego będzie dla nich miało osobiste konsekwencje. Na skutek spisku tajemniczej Fatmy dzieci zostają porwane. Przed nimi bardzo daleka droga...
Rzym za czasów Nerona. Cezar-szaleniec terroryzuje patrycjuszy. Wolny od lęku przed nim jest jedynie Petroniusz, arbiter elegancji, człowiek mądry, znawca sztuki, miłośnik piękna. Ale i jego dotkną wypadki, które wkrótce nadejdą, zwłaszcza, że będzie chodziło o życie jego krewnego i przyjaciela, Marka Winicjusza oraz ukochanej Marka, pięknej Ligii.
Rok 1655, w granice Rzeczpospolitej wkracza olbrzymia armia szwedzka. Polacy zapamiętają ten najazd jako ,,potop szwedzki"". Mnożą się zdrady - ulega szlachta pospolitego ruszenia pod Ujściem, Janusz Radziwiłł poddaje Litwę Szwedom. Ostoją Polaków staje się Częstochowa, w której obronie niebagatelną rolę odegra Andrzej Kmicic. Bohaterskimi czynami za wszelką cenę będzie chciał odzyskać dobra imię polskiego szlachcica.
Szkice węglem, Jamioł, Obrazek wiejski, Janko Muzykant, Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela, Za chlebem, Latarnik, SachemJednym z celów pisarzy - pozytywistów była użyteczność. H. Sienkiewicz pisał, by wskazać sprawy tragiczne, wydarzenia dramatyczne, to, co trzeba zmienić, zlikwidować, czemu trzeba zapobiegać. Apelował o zajęcie się uzdolnionymi dziećmi z ubogich rodzin, pokazywał los emigrantów, opisywał tragiczny los młodych Polaków poddawanych w szkołach procesowi wynarodowienia, prezentował sylwetki emigrantów politycznych - wygnańców. Jego nowele to świadectwo problemów, z jakimi borykali się Polacy w trudnych czasach zaborów.
Jej akcja toczy się w XIX wieku, a głównym bohaterem chorowity chłopiec Janko. Spośród innych wiejskich dzieci wyróżnia go talent muzyczny. Zafascynowany dźwiękiem skrzypiec, zakrada się do dworu, by ich dotknąć. Zostaje oskarżony o próbę kradzieży i skazany na karę chłosty. Przed pobiciem próbuje go ratować matka. Niestety, bezskutecznie. Chłopiec umiera, z powodu zbyt surowej kary.Głównym przesłaniem Sienkiewicza w tym utworze, jest ograniczanie możliwości kształcenia uzdolnionych dzieci, ze względu na ich pochodzenie. Wskazuje na to rozmowa pary (właścicieli dworku do którego zakradł się Janko), która wróciwszy z podróży do Włoch rozmawia na temat marnujących się talentów na wsi. Główne przesłanie autora miało być zgodne z hasłem pracy u podstaw - jednego z ważniejszych nurtów polskiego pozytywizmu.
W tynieckiej gospodzie ,,Pod Lutym Turem"" dwaj rycerze z Bogdańca, Maćko i jego synowiec, młodziutki Zbyszko, spotykają się z dworem księżnej Anny Danuty. Zbyszko od pierwszego wejrzenia zakochuje się w jednej z dwórek księżnej, Danusi. Nie spodziewa się, jak bardzo dziewczyna zostanie skrzywdzona przez Krzyżaków, jeszcze nie wie, że w wielkiej wojnie z Zakonem, która wkrótce się rozegra on, Zbyszko, weźmie udział również z osobistych powodów.
Rok 1655, w granice Rzeczpospolitej wkracza olbrzymia armia szwedzka. Polacy zapamiętają ten najazd jako ,,potop szwedzki"". Mnożą się zdrady - ulega szlachta pospolitego ruszenia pod Ujściem, Janusz Radziwiłł poddaje Litwę Szwedom. Ostoją Polaków staje się Częstochowa, w której obronie niebagatelną rolę odegra Andrzej Kmicic. Bohaterskimi czynami za wszelką cenę będzie chciał odzyskać dobra imię polskiego szlachcica.
W tynieckiej gospodzie ,,Pod Lutym Turem"" dwaj rycerze z Bogdańca, Maćko i jego synowiec, młodziutki Zbyszko, spotykają się z dworem księżnej Anny Danuty. Zbyszko od pierwszego wejrzenia zakochuje się w jednej z dwórek księżnej, Danusi. Nie spodziewa się, jak bardzo dziewczyna zostanie skrzywdzona przez Krzyżaków, jeszcze nie wie, że w wielkiej wojnie z Zakonem, która wkrótce się rozegra on, Zbyszko, weźmie udział również z osobistych powodów.
Rzym za czasów Nerona. Cezar-szaleniec terroryzuje patrycjuszy. Wolny od lęku przed nim jest jedynie Petroniusz, arbiter elegancji, człowiek mądry, znawca sztuki, miłośnik piękna. Ale i jego dotkną wypadki, które wkrótce nadejdą, zwłaszcza, że będzie chodziło o życie jego krewnego i przyjaciela, Marka Winicjusza oraz ukochanej Marka, pięknej Ligii.
Bohaterem opowiadania jest Polak - Skawiński, który przybywa do Aspinwall, aby tu objąć posadę latarnika. Jest zmęczony życiem, które obfitowało w przygody, niestety zwykle kończące się dla Skawińskiego katastrofą. Wziąwszy udział w powstaniu musiał opuścić kraj, tułał się po całym świecie, wiele razy ryzykował życiem. W końcu zaczął szukać miejsca, gdzie na dobre mógłby się osiedlić. Wybrał Aspinwall i latarnię morską, gdzie rozpoczął ciche, spokojne życie. Wiele rozmyślał i wspominał nie zaniedbując nigdy swoich obowiązków. Podziwiał tropikalną przyrodę, zaprzyjaźnił się z odwiedzającymi jego latarnię mewami.Pewnego dnia oprócz zapasów żywności Skawiński otrzymał paczkę z książkami. Znalazł wśród nich Pana Tadeusza Adama Mickiewicza. Podczas lektury zapomniał o tym, gdzie jest. Poczuł się znowu, jak w swojej ojczyźnie, za którą tak bardzo tęsknił. W końcu zapadł w mocny sen o Polsce. Następnego ranka otrzymał wiadomość, że przez jego zaniedbanie rozbiła się łódź. Dopiero wtedy uświadomił sobie, że nie zapalił latarni. Został zwolniony z posady i musiał wyruszyć na nowe tułacze szlaki. Tym razem miał przy sobie cząstkę swojej ojczyzny - Pana Tadeusza.
Zmieniający się obraz życia polskiego ziemiaństwa końca XIX wieku. Ścieranie się i przenikanie tradycji z wyzwaniami nowych czasów, w których dorabianie się majątku przestaje być czymś wstydliwym dla szlachcica, zwłaszcza gdy celem jest odzyskanie rodzinnego gniazda. Wspaniała opowieść o miłości. Według niektórych badaczy literatury, książka zawiera wątki autobiograficzne.
KRZYŻACY, to powieść historyczna Henryka Sienkiewicza publikowana w latach 1897-1900 w "Tygodniku Illustrowanym", wydana w 1900 w Warszawie przez wydawnictwo "Gebethner i Wolff" (wydanie jubileuszowe), rękopis powieści przechowuje Biblioteka Narodowa. Powieść przedstawia dzieje konfliktu polsko-krzyżackiego, a akcja utworu toczy się od 1399 (rok śmierci królowej Jadwigi) do 1410 (bitwa pod Grunwaldem). W okresie publikacji powieść była protestem przeciwko germanizacji prowadzonej przez władze zaboru pruskiego. Henryk Sienkiewicz w swojej książce przywołał Polskę w okresie świetności jej oręża i skupił się na zwycięstwie nad zakonem krzyżackim. Tłem historycznym Krzyżaków jest fragment historii Polski przedstawiający konflikt jagiellońskiej Polski z zakonem krzyżackim. Przy pisaniu powieści autor korzystał z Kroniki Janka z Czarnkowa, Historii Jana Długosza, dzieł takich historyków jak Stanisław Smolka i Karol Szajnocha, niemieckich i francuskich opracowań historycznych, map, odpisów ksiąg itd. Na tle znaczących wydarzeń historycznych autor opisuje dzieje barwnych i wyrazistych postaci. Bohaterami powieści są: Jurand ze Spychowa i jego córka Danusia, a także polski rycerz Maćko i jego bratanek Zbyszko z Bogdańca. Tragiczna miłość Zbyszka i Danusi stanowi wątek melodramatyczny, a walka ze zdradzieckimi Krzyżakami miała podnosić ducha Polaków pod zaborami. Kulminacją powieści jest zwycięska bitwa pod Grunwaldem, przedstawiona jako tryumf oręża polsko-litewskiego. Przebieg bitwy Sienkiewicz odtworzył według Jana Długosza i pod wpływem obrazu Jana Matejki. Powieść opisuje wiele wydarzeń i postaci historycznych, choć nie wszystkie opisane są zgodnie z prawdą. Książkowe wydanie powieści w roku 1900 uwieńczyło jubileusz dwudziestopięciolecia pracy pisarza. Krzyżacy ze względu na antyniemiecką wymowę byli pierwszą książką wydaną w Polsce po zakończeniu II wojny światowej; powieść została wydana w sierpniu 1945 roku. Główni bohaterowie: - Danusia Jurandówna - Jagienka ze Zgorzelic - Jurand ze Spychowa - Maćko z Bogdańca - Zbyszko z Bogdańca Postacie historyczne - król Władysław Jagiełło - królowa Jadwiga Andegaweńska - wielki książę Witold - książę Janusz Mazowiecki - książę Siemowit IV - księżna Anna Danuta - Aleksandra Olgierdówna - Marcin z Wrocimowic - Mikołaj Powała z Taczewa - Zawisza Czarny - Zyndram z Maszkowic - wielki mistrz Ulrich von Jungingen - Kuno von Lichtenstein Postacie drugoplanowe: Anula Sieciechówna - służka Jagienki, zakochał się w niej Hlawa. Cztan z Rogowa - zabiegał wraz z Wilkiem z Brzozowej o względy Jagienki ze Zgorzelic, córki Zycha; bił się o nią ze Zbyszkiem z Bogdańca w gospodzie w Krześni; później walczył w bitwie pod Grunwaldem. Wilk z Brzozowej - zabiegał wraz z Cztanem z Rogowa o względy Jagienki ze Zgorzelic, córki Zycha; bił się o nią ze Zbyszkiem z Bogdańca w gospodzie w Krześni, zginął na Śląsku walcząc pod grodem. Fulko de Lorche - rycerz z Lotaryngii. Był gościem zakonu krzyżackiego, krewnym książąt z Brabancji. Przyjaźnił się ze Zbyszkiem z Bogdańca, który uratował go przed turem. Ożenił się z Jagienką z Długolasu. W bitwie pod Grunwaldem walczył po stronie wojsk polsko-litewskich. W wersji filmowej postać tę zagrał Leon Niemczyk. Hlawa (Głowacz) - pomocnik (giermek) Zbyszka z Bogdańca, z pochodzenia Czech. Sanderus - Niemiec, lubiący nieco fantazjować i użalać się nad sobą oszust sprzedający fałszywe relikwie i odpusty: całkowite, na 500, 300 lub 200 lat - jak również tańsze "aby i ubodzy ludzie mogli je nabywać i tym sposobem czyśćcowe męki sobie skracać".
Potop.Tom 2-druga z powieści tworzących Trylogię Henryka Sienkiewicza wydana w 1886 roku (pozostałe części to Ogniem i mieczem i Pan Wołodyjowski), opowiadająca o potopie szwedzkim z lat 1655–1660.
Głównym bohaterem powieści jest młody chorąży orszański Andrzej Kmicic, który przybywa na Laudę, aby zgodnie z testamentem Herakliusza Billewicza poślubić jego wnuczkę Aleksandrę Billewiczównę. W tym też momencie rozpoczyna się powieść. Akcja przedstawia okres z lat 1655–1657.
Powieść była pierwotnie wydana w odcinkach w latach 1884–1886 w dzienniku krakowskim Czas i, z minimalnym opóźnieniem w stosunku do Czasu, także w warszawskim Słowie i Kurierze Poznańskim. Pierwsze wydanie książkowe w 1886 w Warszawie. Część rękopisu powieści przechowywana jest w Ossolineum we Wrocławiu.
Zaręczony z Oleńką Billewiczówną chorąży Andrzej Kmicic opowiada się początkowo po stronie Radziwiłłów – potężnego rodu magnackiego wspierającego Szwedów w ich najeździe na Rzeczpospolitą. Uznany przez szlachtę i narzeczoną za zdrajcę, postanawia się zrehabilitować. Pod przybranym nazwiskiem – Babinicz – bierze udział w obronie Jasnej Góry, własną piersią osłania króla Jana Kazimierza przed wrogami i bohatersko walczy z nieprzyjacielem do zakończenia wojny.
Pierwotnie "potop" miał oznaczać powszechne, zbrojne powstanie ludności polskiej, zalewające ze wszystkich stron wrogie wojska szwedzkie i wyzwalające w ten sposób ojczyznę[1].
Potop.Tom 1-druga z powieści tworzących Trylogię Henryka Sienkiewicza wydana w 1886 roku (pozostałe części to Ogniem i mieczem i Pan Wołodyjowski), opowiadająca o potopie szwedzkim z lat 1655–1660.
Głównym bohaterem powieści jest młody chorąży orszański Andrzej Kmicic, który przybywa na Laudę, aby zgodnie z testamentem Herakliusza Billewicza poślubić jego wnuczkę Aleksandrę Billewiczównę. W tym też momencie rozpoczyna się powieść. Akcja przedstawia okres z lat 1655–1657.
Powieść była pierwotnie wydana w odcinkach w latach 1884–1886 w dzienniku krakowskim Czas i, z minimalnym opóźnieniem w stosunku do Czasu, także w warszawskim Słowie i Kurierze Poznańskim. Pierwsze wydanie książkowe w 1886 w Warszawie. Część rękopisu powieści przechowywana jest w Ossolineum we Wrocławiu.
Zaręczony z Oleńką Billewiczówną chorąży Andrzej Kmicic opowiada się początkowo po stronie Radziwiłłów – potężnego rodu magnackiego wspierającego Szwedów w ich najeździe na Rzeczpospolitą. Uznany przez szlachtę i narzeczoną za zdrajcę, postanawia się zrehabilitować. Pod przybranym nazwiskiem – Babinicz – bierze udział w obronie Jasnej Góry, własną piersią osłania króla Jana Kazimierza przed wrogami i bohatersko walczy z nieprzyjacielem do zakończenia wojny.
Pierwotnie "potop" miał oznaczać powszechne, zbrojne powstanie ludności polskiej, zalewające ze wszystkich stron wrogie wojska szwedzkie i wyzwalające w ten sposób ojczyznę[1].
Źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Potop_(powie%C5%9B%C4%87)#Tre%C5%9B%C4%87
Potop.Tom 3-druga z powieści tworzących Trylogię Henryka Sienkiewicza wydana w 1886 roku (pozostałe części to Ogniem i mieczem i Pan Wołodyjowski), opowiadająca o potopie szwedzkim z lat 1655–1660.
Głównym bohaterem powieści jest młody chorąży orszański Andrzej Kmicic, który przybywa na Laudę, aby zgodnie z testamentem Herakliusza Billewicza poślubić jego wnuczkę Aleksandrę Billewiczównę. W tym też momencie rozpoczyna się powieść. Akcja przedstawia okres z lat 1655–1657.
Powieść była pierwotnie wydana w odcinkach w latach 1884–1886 w dzienniku krakowskim Czas i, z minimalnym opóźnieniem w stosunku do Czasu, także w warszawskim Słowie i Kurierze Poznańskim. Pierwsze wydanie książkowe w 1886 w Warszawie. Część rękopisu powieści przechowywana jest w Ossolineum we Wrocławiu.
Zaręczony z Oleńką Billewiczówną chorąży Andrzej Kmicic opowiada się początkowo po stronie Radziwiłłów – potężnego rodu magnackiego wspierającego Szwedów w ich najeździe na Rzeczpospolitą. Uznany przez szlachtę i narzeczoną za zdrajcę, postanawia się zrehabilitować. Pod przybranym nazwiskiem – Babinicz – bierze udział w obronie Jasnej Góry, własną piersią osłania króla Jana Kazimierza przed wrogami i bohatersko walczy z nieprzyjacielem do zakończenia wojny.
Pierwotnie "potop" miał oznaczać powszechne, zbrojne powstanie ludności polskiej, zalewające ze wszystkich stron wrogie wojska szwedzkie i wyzwalające w ten sposób ojczyznę[1].
Quo vadis przedstawia szeroką panoramę starożytnego Rzymu i początków chrześcijaństwa, uzupełnioną wątkiem miłości Winicjusza i Ligii. Należą oni do dwóch odrębnych światów: rzymski patrycjusz i chrześcijańska zakładniczka z plemienia Ligów. Wątek miłosny obfituje w liczne zwroty akcji: ucieczkę Ligii, jej poszukiwania przez Winicjusza, próbę porwania, przemianę Winicjusza i przyjęcie przez niego chrztu, wreszcie uwięzienie i cudowne ocalenie na arenie. W powieści ważnym elementem jest wątek historyczny, który skupia się na osobie rzymskiego cesarza Nerona, a także prześladowaniach chrześcijan i szerzeniu się wiary chrześcijańskiej. Duchowym przywódcą chrześcijan w tym czasie był apostoł Piotr, który zostaje pojmany i ukrzyżowany. Punktem kulminacyjnym powieści jest walka Ursusa z turem. Czy lud rzymski otworzy się w końcu na naukę chrześcijańską? Czy miłość Ligii i Winicjusza pozwoli im przetrwać prześladowania?
Quo vadis przedstawia szeroką panoramę starożytnego Rzymu i początków chrześcijaństwa, uzupełnioną wątkiem miłości Winicjusza i Ligii. Należą oni do dwóch odrębnych światów: rzymski patrycjusz i chrześcijańska zakładniczka z plemienia Ligów. Wątek miłosny obfituje w liczne zwroty akcji: ucieczkę Ligii, jej poszukiwania przez Winicjusza, próbę porwania, przemianę Winicjusza i przyjęcie przez niego chrztu, wreszcie uwięzienie i cudowne ocalenie na arenie. W powieści ważnym elementem jest wątek historyczny, który skupia się na osobie rzymskiego cesarza Nerona, a także prześladowaniach chrześcijan i szerzeniu się wiary chrześcijańskiej. Duchowym przywódcą chrześcijan w tym czasie był apostoł Piotr, który zostaje pojmany i ukrzyżowany. Punktem kulminacyjnym powieści jest walka Ursusa z turem. Czy lud rzymski otworzy się w końcu na naukę chrześcijańską? Czy miłość Ligii i Winicjusza pozwoli im przetrwać prześladowania?
Pan Wołodyjowski jest trzecią powieścią historyczną wchodzącą w skład Trylogii Henryka Sienkiewicza, obok Ogniem i mieczem i Potopu.Akcja rozgrywa się w okresie wojen z Turcją w latach 16681673. Dramatyczne wydarzenia historyczne z dziejów Rzeczypospolitej, jak elekcja Michała Korybuta Wiśniowieckiego, obrona Kamieńca Podolskiego czy bitwa pod Chocimiem, przeplatają się z losami bohaterów powołanych do życia przez Henryka Sienkiewicza: Michała Wołodyjowskiego, Basi Wołodyjowskiej, Azji Tuhajbejowicza, Ewy Nowowiejskiej, Jana Onufrego Zagłoby, Adama Nowowiejskiego czy Hassling-Ketlinga of Elgina. Dzięki geniuszowi autora, postacie stały się w odczuciu czytelników autentyczne, a ich fascynujące losy znalazły ważne miejsce w sercach i w świadomości narodowej Polaków. Pan Wołodyjowski, wydany w 1888 roku, odegrał ważną rolę w kształtowaniu się postaw patriotycznych w końcowym okresie zaborów i w odrodzeniu się niepodległej Polski.Lektura dla szkół średnich
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
