Literatura beletrystyczna o tematyce filozoficznej dostępna w księgarni internetowej Dobreksiazki.pl. W ofercie nowości, zapowiedzi i bestsellery. Szczególnie polecamy literaturę Olgi Tokarczuk - znana polska pisarka, eseistka, poetka i autorka scenariuszy, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 2018. Jej artystyczny dorobek to między innymi: Księgi Jakubowe, Czuły narrator, Zagubiona dusza, Bieguni, Szafa, Lalka i perła i wiele innych, które znajdziesz w jednym miejscu, z natychmiastową wysyłką.
Bardzo dobra znajomość starożytnej tradycji filozoficznej i retorycznej, zupełnie wyjątkowa erudycja w odniesieniu do tekstu Rozmyślań, jego twórcy, a także czasów, w których żył, do czego należy dodać (co bardzo w tej książce ważne) szczególny talent i zmysł translatorski, składają się na całość atrakcyjną i pożyteczną. I wbrew temu, co można by myśleć o tak odległych czasach, ciągle aktualną.
(z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Dobrochny Dembińskiej-Siury)
Prezentowana książka dedykowana jest osobie Profesora Marka N. Jakubowskiego, wieloletniego wykładowcy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, a przede wszystkim uczonego humanisty. Pisanie o książkach dedykowanych wybitnym profesorom u schyłku ich kariery, skłania – tak, jak zaciekawiający tytuł książki – do melancholijnej refleksji nad względnością przemijającego czasu. O ile w początkach pracy akademickiej wyobrażenie końca historii jest futurologiczną fikcją, to te same lata przeszłości zdają się nieomal mgnieniem oka. Zgodnie z dobrą tradycją uniwersytecką uczniowie, przyjaciele i współpracownicy Profesora oddali koledze po fachu należny mu szacunek. Potwierdzili tym samym wartość przyjaźni w świecie wspólnoty uczonych. I to nie tylko tej utylitarnej, lecz opartej na ideałach bezinteresowności, bez których kultura humanistyczna nie może zaistnieć w realnym świecie.
"All animals are equal, but some animals are more equal than others. "
Mr Jones, the owner of Manor Farm, is a lazy drunk. The animals decide to overthrow him in a revolution that will allow them to run the farm, liberating themselves and creating a new life of equality and freedom. But they have underestimated the pigs. Napoleon and Snowball form an elite and take control for themselves, and the tyranny of the farmer is replaced with another kind of control leaving the animals again subject to a ruthless and cruel authority.
Imagined only as Orwell could, this powerful fable is instilled with humour and an underlying urgency that makes this one of the most prescient warnings ever written.
Co widzę, gdy zamknę oczy? Dlaczego ja to nie ty? Skąd mam pewność, że jawa to nie sen? Czy trudniej jest być dzieckiem, czy dorosłym? Dzieci słusznie uważane są za największych filozofów świata. Zadają pytania, które wielkim myślicielom spędzają sen z powiek. Potrafią widzieć więcej, czuć lepiej i być bardziej. Poznają świat poprzez pytania i wątpliwości. Poszukiwanie odpowiedzi to podróż do świata wyobraźni. Podróż najważniejsza w życiu - bo to wyobraźnia rozwija samodzielne, twórcze myślenie. Uczy rozwiązywać problemy, pozwala uodpornić się na manipulację. Otwiera na różnorodność.Tę książkę stworzy z tobą twoje dziecko. Wspólnie wybierzecie się do krainy pytań, na które nie ma jednej odpowiedzi. Pytań tak nieprzewidywalnych i trudnych, że mogą je zadać tylko dzieci. Lub filozofowie.Hanna Łupińska jest ilustratorką, graficzką i mamą małej Jadzi, zadającej wiele trudnych pytań. Projekt, z którego powstała ta książka, zdobył pierwszą nagrodę w konkursie ,,Książka dobrze zaprojektowana - zacznijmy od dzieci"".Od Autorki:,,Zachęcam do czytania Jestem razem z dzieckiem. Poprzez wspólne rozważania i szukanie odpowiedzi pomagamy najmłodszym opanować sztukę prowadzenia dyskusji, argumentowania, słuchania rozmówcy i szacunku dla cudzych poglądów. Dla Ciebie natomiast lektura może się okazać świetną gimnastyką umysłu. Jestem pewna, że Twoje dziecko stanie się wspaniałym przewodnikiem po świecie fantazji i pomoże Ci rozwinąć uważność, wrażliwość i ciekawość"".
Lis zna się na wielu rzeczach, za to jeż na jednej, wielkiej rzeczy.
Archiloch z Paros
Johan Lewis Gaddis, wybitny amerykański historyk, znawca problematyki zimnej wojny, analizuje myśl i działania wielkich strategów, od perskiego króla Kserksesa przez Napoleona po Roosevelta, z perspektywy sentencji starogreckiego poety, zinterpretowanej przez brytyjskiego filozofa Isaiaha Berlina w słynnym eseju Jeż i lis. Esej o pojmowaniu historii u Tołstoja. Gaddis prowadzi czytelnika przez kolejne epoki i w każdym z rozdziałów przedstawia wielkie postacie historyczne, które musiały podejmować strategiczne decyzje: Kserksesa i Artabanosa, Peryklesa młodego i starego, Oktawiana Augusta i Marka Antoniusza, św. Augustyna i Machiavellego, Filip II i Elżbietę I, ojców założycieli Stanów Zjednoczonych i króla Jerzy III; Napoleona i Clausewitza, Lincolna, prezydentów Wilsona i Roosevelta. Zastanawia się, która z nich– jak jeż – jest zapatrzona w dalekosiężne cele i dąży do ich osiągnięcia, nie zważając na okoliczności, a która podąża ścieżką lisa, biorąc pod uwagę wymogi chwili. Kiedy i czy w ogóle udaje im się skutecznie powiązać cele ze środkami, jakie mają do dyspozycji – tylko bowiem pogodzenie w sobie Berlinowskich jeża i lisa pozwala odnieść sukces. "Cele żyją bowiem tylko w wyobraźni, mogą być nieskończone: jak tron na księżycu, z którego rozciąga się piękny widok. Środki jednak są nieubłaganie ograniczone: to ludzie na polu walki, okręty na morzu i oddziały, które trzeba zaaprowizować. Jeśli cokolwiek ma się udać, cele i środki muszą ze sobą współgrać. Nigdy jednak nie można traktować ich wymiennie".
Rozdział 1 to konflikt Kserksesa i Artabanosa, rozdział 2 to dwa oblicza Peryklesa (młodego i starego); rozdział 3 to starcie Oktawiana Augusta i Marka Antoniusza; rozdział 4 to wizja państwa i polityki w wydaniu św. Augustyna i Machiavellego; rozdział 5 to Filip II w roli jeża i Elżbieta I jako lis; rozdział 6 to ojcowie założyciele Stanów Zjednoczonych i król Jerzy III; rozdział 7 to Napoleon, który nie dostrzegł ograniczeń w swych możliwościach i ujęciu konfliktu oraz strategii przez Clausewitza; rozdział 8 to Lincoln w postaci lisa w starciu z Kongresem, a także jego pragmatyzm wobec kwestii niewolnictwa; rozdział 9 to Ameryka pod rządami „jeża” Wilsona, a następnie epoka „lisa” Roosevelta.
Autorzy tekstów analizują różne formy „obecności rzeczy przyszłych”: kierunki rozwoju kultury, nauki, techniki, aktualne tendencje, zjawiska i procesy w ich obrębie, a także już obserwowalne oraz możliwe ich konsekwencje. Pytają o epistemologiczną wartość myślenia prognostycznego, a także o użytek, jaki czyni się z różnego rodzaju wizji przyszłości. Zastanawiają się nad tym, na ile wyobrażenie przyszłości – proklamowanej, projektowanej – wpływa na nasze dzisiejsze wybory, style życia i sposoby myślenia, a także odwrotnie – na ile to my sami nadajemy w ten sposób kształt i kierunek temu, co nadchodzi. Wreszcie – sporządzają bilans kluczowych nadziei i obaw związanych z przyszłością i próbują odpowiedzieć na pytanie, co robić, by urealniać te pierwsze i oddalać perspektywę tych drugich.
Powieść angielskiego pisarza i publicysty George’a Orwella należy do ścisłego kanonu literatury światowej. W alegoryczny i genialny sposób autor przedstawia reżim totalitarny, jego narodziny, mechanizmy i przemiany. W literackiej wizji Orwella przenośnią do utopijnego systemu jest folwark, z którego zwierzęta zagrodowe wygnały ludzi i w którym zajęły ich miejsce, by rządzić się same. Wydana w 1945 roku książka była wielkim ostrzeżeniem przed totalitaryzmem sowieckim.
Do 1990 była zakazana w Polsce. W zaskakujący sposób powieść Orwella, choć wymierzona pierwotnie przeciwko komunizmowi, okazuje się wciąż aktualnym ostrzeżeniem przed niebezpieczeństwami, jakie niesie
ze sobą wiecznie odradzająca się we współczesnych demokracjach pokusa narzucenia wszystkim utopijnej równości.
Publikacja jest próbą naukowej reakcji wobec jawnych (lub niejawnych) post metafizycznych i post humanistycznych tendencji opanowujących współczesną edukację z punktu widzenia jej antropologicznych podstaw. Jest próbą przemyślenia na nowo antropologii pedagogicznej w perspektywie personalizmu teistycznego, który jest fundamentem teorii osoby ludzkiej i jej niezbywalnej godności.
George Orwell (1903-1950) angielski pisarz, dziennikarz, uczestnik wojny hiszpańskiej po stronie republikańskiej (swoje doświadczenia z tych czasów opisał w doskonałej reporterskiej ale i głęboko socjologiczno-filozoficznej książce W hołdzie Katalonii), socjalista z przekonań, ale zarazem radykalny przeciwnik systemów totalitarnych. Uznawany za twórcę najwybitniejszej dystopii XX wieku 1984.Najważniejszą (oprócz 1984) i chyba najsłynniejszą książką Orwella jest Folwark zwierzęcy. Napisany w formie ezopowej bajki jest genialnym ostrzeżeniem przed każdym totalitaryzmem, który początkowo wywodząc się ze szlachetnych ideałów, wkrótce zmienia się w swoje przeciwieństwo ponurą, krwawą dyktaturę, zmieniającą znaczenie pojęć, słów. I choć autor napisał tę książkę jako alegorię rozwoju stalinizmu czy szerzej rewolucji i systemu komunistycznego w Rosji Sowieckiej pozostaje jednak Folwark zwierzęcy zawsze aktualnym ostrzeżeniem przed różnego rodzaju dyktaturami.Musicie kupić tę książkę, bo może już niedługo jak za czasów PRL będzie zakazana!
Do jakich wyższych celów w poznaniu aspiruje dziś ten, kto uważa się za budowniczego dobrych relacji na planie współbycia? Czy chodzi mu głównie o rozpraszanie ciemnych chmur na horyzontach ludzkiego świata? A jeśli tak, to czy scalanie tego, czym samo życie pobrzmiewa, z wynikami poznania jest osiągalne? W cywilizacji nie może być inaczej niż właśnie tworzyć wyobrażenia spójności tam, gdzie ona się rozlatuje. Rzecz tylko w tym, że wszelkie wyobrażenia jedności są tylko czymś, co stale dopiero się staje. Ale nie dla władców tego świata. Oni każdy ka-wałek świata tego uznają za wynik czegoś już niepodważalnego, gotowego. Dla nich prawda jest tam, gdzie własnych korzyści kram. Sporów o te korzyści w tym świecie nie brakuje. Ktoś zwycięża w sporze, a ktoś przegrywa. Obstawanie za zwycięzcami tylko grozi upadkiem cywilizacji (Spengler). Boją się tego ludzie do tego stopnia, że ku wiecznym powrotom w dążeniu do prawdy się zwracają (Nietzsche). Dawać wyrazy swej czujności wobec człowieczego ducha to rozpoznawać męskie charaktery. To pośród nich kryją się zdolności odchodzenia od przemocy i sięgania po umiar (Spinoza). Rzecz tylko w tym, że nigdy nie wygasają ludzkie skłonności kierowania się tam, gdzie zwycięża zło (Machiavelli). Dawać, czy nie dawać złu szańce to podstawowy dylemat w świecie sztuki. Ona chce być obecna tam, gdzie pojawia się człowiek, gdziekolwiek by on wędrował. Sztuka to wielkie imaginarium ludzkich dążeń. Ona nie tylko je rejestruje, ale i je napędza. Ona pobrzmiewa wielorakością tonów, umuzycznia się w każdej swej postaci. Przybliżeniu tego posłannictwa sztuki niniejsza wypowiedź dr Szczepana Kutrowskiego daje wyraz, krocząc po zakrętach, które w sztuce się zdarzają, m.in. w twórczości Aleksandra Wata, Jerzego Zawieyskiego, Jerzego Wittlina. Nie brakuje też plastycznych akcentów w tej wypowiedzi.
Za motto do tej książki mogłoby służyć hasło, które w latach dziewięćdziesiątych towarzyszyło kampanii reklamowej filmu Matrix. Miało ono postać pytania: czy kiedykolwiek wydawało ci się, że z tym światem jest coś nie tak? Domyślna odpowiedź jest oczywiście twierdząca. Powszechne zwłaszcza dzisiaj, kiedy światem nieustannie wstrząsają kolejne kryzysy. Kiedy rozpadają się kolejne z pozoru nienaruszalne struktury życia społecznego. I kiedy perspektywa takiej czy innej apokalipsy – na skutek zmian klimatu, wojny nuklearnej, wielkiej pandemii albo buntu biednych przeciwko bogatym – wydaje się więcej niż prawdopodobna. Jeśli dodamy do tego media społecznościowe i internet, które zamiast – jak o tym niegdyś marzono – sprzyjać budowie globalnej wspólnoty, wzmacniają tylko nasze naturalne tendencje do zamykania się w niewielkich totemicznych plemionach bańkach, krajobraz robi się jeszcze bardziej problematyczny. Ta książka bierze się z przekonania, że właśnie w takim świecie – ba, nade wszystko w takim – dystans, niespieszna analiza unikająca łatwych utożsamień i zbiorowych odruchów są potrzebne co najmniej tak samo jak maseczki w czasie pandemii. Bo choć w erze obrazu, emotikonu i bezzwłocznego działania myślenie i rozumienie nie cieszą się specjalną estymą – nic bez nich nigdy nie zmienimy na lepsze, nie będziemy bowiem wiedzieć, co by należało zmienić i dlaczego.
„O czym krzyczą kamienie” autorstwa Erid Linay to wyjątkowa książka odwołująca się do zamierzchłej historii. Autorka, badając w niej odległą przeszłość, sięga do dwóch źródeł. Z jednej strony do bogatej spuścizny naukowej, a z drugiej do pięknego dziedzictwa religijnego. Dokonując weryfikacji naszej obecnej wiedzy na temat mitycznych dziejów ludzkości, pokazuje, że wspomniane źródła, wbrew obiegowym przekonaniom, nie tylko się nie wykluczają, ale wręcz przeciwnie — dopiero w połączeniu ze sobą dają pełen obraz kształtowania się cywilizacji i kultury. To bogato ilustrowane opracowanie, obszernie przywołujące teksty świętych ksiąg, pisane przystępnym językiem z pewnością wpłynie na nasz sposób postrzegania dziejów i niejednego z nas skłoni do refleksji nad własnymi poglądami.
Spis treści:
TASE OF CONTENTS..... - 6
WSTĘP (Anna Maria Karczewska i Anna Starościc) – 7
MARCIN TKACZYK, Antynomia przyszłych zdarzeń przygodnych – 13
Simo KNUUTTILA, Średniowieczne ujęcia problemu przyszłych zdarzeń przygodnych – 45
Max JOHN CRESSWELL, Džem... nigdy dzisiaj. Co Boecjusz powiedziałby Arthurowi N. Priorowi o kwestii przyszłych zdarzeń przygodnych? - 65
DARIUSZ ŁUKASIEWICZ, Ockhamizm Marcina Tkaczyka, czyli o tym czy teoria contingentia praeterita jest jedynym możliwym rozwiązaniem problemu futura contingentia – 89
JACEK WOJTYSIAK, Futura contingentia, ockhamizm (retroaktywizm), tomizm (eternalizm) – 105
WILLIAM E. MANN, Przeszłość, teraźniejszość, przyszłość - na czym polega różnica? - 129
ANDRZEJ PIETRUSZCZAK, Ontologia bezpunktowa na przykładzie formalizacji teorii zdarzeń Bertranda Russella - 143
PAWEL GARBACZ, O reprezentacji stanów rzeczy w antynomii futura contingentia – 183
TIMOTHY PAWL, Odpowiedź na Antynomię przyszłych zdarzeń przygodnych – 209
JAN WOLEŃSKI, Czy przeszłość jest zdeterminowana (konieczna)? - 219
JACEK J. JADACKI, Determinacja kauzalna i determinacja funkcjonalna a wiedza uprzednia o przyszłości – 231
MARCIN TKACZYK, Antynomia przyszłych zdarzeń przygodnych - replika 249
INDEKS OSOBOWY - 267
Polowanie na wiedźmy Wyrusz w podróż w czasie z niezwykłym przewodnikiem po historii prześladowań czarownic w Europie i Stanach Zjednoczonych. Przemierzając Francję, Włochy, Niemcy, Irlandię, Wielka Brytanię I USA Kristen Sollee opisuje, jak nękano kobiety, którym zarzucano paktowanie z diabłem. Opowiada, jak przez wieki na stosy prowadzono zielarki, akuszerki i szeptuchy oskarżane o czary, organizowanie czarnych mszy i sabatów.
Opisy kaźni i tortur dziś wprawiają w konsternację. Jednak między XV a XVII wiekiem praktyki te były powszechne i często poddawano im kobiety, które nie chciały ulec męskiej dominacji. Niebezpieczeństwo czyhało nie tylko na te, które przyznawały się do konszachtów z diabłem, lecz także na wyzwolone buntowniczki.
To kronika prześladowań kobiet świadomych i niezależnych, na które za nieposłuszeństwo czekały gilotyna lub kamień u szyi i głęboka woda. W dobie dyskusji nad rolą kobiety, gdy do głosu dochodzą konserwatywni populiści, którzy coraz śmielej chcą rozdawać karty, by zabrać kobietom to, o co walczyły przez lata, warto przypomnieć sobie, do czego prowadził strach przed siłą, płynącą z wiedzy, kobiecą seksualnością i mocą siostrzanej solidarności.
Czas zacząć PODRÓŻ DO ŹRÓDEŁ KOBIECEJ SIŁY
Kristen Sollee jest pisarką, kuratorką i pedagożką powiązania sztuki, seksu i kultury. Pisała dla mainstreamowych i akademickich periodyków, w tym dla „The Huffington Post”, „NYLON”, „Time Out New York” czy „BUST”. Wykładała na uniwersytetach i przemawiała na konferencjach w Stanach Zjednoczonych i Europie. Jest założycielką feministycznej strony internetowej Slutist o charakterze sekspozytywnym oraz wykładowczynią w The New School. Jej doceniona przez krytyków książka Witches, Sluts, Feminists (Czarownice, dziwki, feministki) została wydana latem 2017 roku przez Stone Bridge Press i otrzymała pozytywne recenzje między innymi „The Guardian”, „NYLON”, „BUST”.
Jedna z najgłośniejszych i najpoczytniejszych powieści Olgi Tokarczuk, przełożona na trzydzieści języków. Prawiek – wieś w centralnej Polsce – skupia losy pokoleń kilku rodzin, codzienność przeplata tu się z niezwykłością, rzeczywistość z mitem. „Zmysłowa, poetycka, eksplodująca liryzmem. Krajobrazy duszy przenikają się ze światem przyrody, pokazując, że na życie nie można patrzeć z jednej tylko perspektywy”. „EL MUNDO” „Jej świat jest magiczny, to niewyczerpany, nierozplątywalny splot narodzin i śmierci, w którym wszystko – od tajemniczych, podziemnych ruchów grzybni, przez człowieka, którego los prowadzi ku cierpieniu i upadkowi, aż po Boga, który w niebie rozmyśla nad swoją samotnością – w niewyjaśniony sposób łączy się w całość”. MICHEL EKMAN, „SVENSKA DAGBLADET” „Ta książka jest metaforą świata, sporem filozoficznym o różne interpretacje rzeczywistości”. KINGA DUNIN
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
