Po ucieczce z kliniki ciężarna siostra Jana ukrywa się
w Hamburgu. Szukają jej ludzie Rothmeiera i gestapo.
Dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności Hjordis trafia
pod troskliwą opiekę Gerdy i jej siostrzeńca Günthera.
Pomiędzy nią a mężczyzną rodzi się uczucie. Kobieta zgadza się,
by lekarz został jej mężem i razem z nią wychowywał mające
urodzić się lada dzień dziecko. Tuż po narodzinach syna Hjordis
wysyła do rodziny telegram. Uradowana Kristin z błyskiem
triumfu w oczach powiadamia Rothmeiera, że został ojcem.
Nadchodzi Wigilia. Do Bjornstad wraca brat Jana – Inge – który
został wypędzony przez matkę z domu po tym, jak zgwałcił
Kristin. Mężczyzna próbuje wmówić rodzinie, że się zmienił,
ale tak naprawdę zamierza zabić Kristin i upozorować wypadek.
Gdy napada na dziewczynę w stajni, nadchodzi Ase i śmiertelnie
rani Ingego siekierą. Synowa nie może uwierzyć, że kobieta
poświęciła swojego syna, by uratować jej życie. Z całego serca
wybacza Ase wcześniejsze winy. Nie chce wezwać policji i pozwolić,
by chora na gruźlicę teściowa poszła do więzienia.
Kristin po nieprzyjemnym spotkaniu ze szwagrem, który okazał się jej gwałcicielem, postanawia natychmiast wyjechać z Hamar.
Rothmeier jest niezadowolony. Po powrocie do domu Kristin dowiaduje się, że stan teściowej się pogorszył. Ase czuje, że wkrótce umrze, i chce przed śmiercią prosić synową o wybaczenie. Przyznaje, że widziała, jak jej syn Inge ją gwałcił, i nic nie zrobiła. Niedługo Kristin sama zaczyna źle się czuć – w ranę, której nabawiła się w Hamar, wdało się zakażenie.
Jej życie mogą uratować leki, które posiadają tylko Niemcy.
Rothmeier oczekuje od Kristin kolejnej wspólnej nocy. Informuje ją, że zaplanował wyjazd do hotelu w Hamar i nie chce słyszeć żadnych wymówek. Po dotarciu do hotelu oficer znowu częstuje Kristin czekoladą z tajemniczym specyfikiem. Dziewczynie robi się niedobrze i na razie
udaje jej się uniknąć zbliżenia z Rothmeierem. Następnego dnia oficer zabiera ją na bankiet z okazji kongresu partii sprzyjającej Niemcom. Kristin spotyka tam Ingego – brata swojego męża. Gdy mężczyzna się z nią wita, dziewczyna uświadamia sobie, że taką samą kurzajkę na wewnętrznej stronie dłoni miał jej… gwałciciel!
Rothmeier daje Kristin do zrozumienia, że nadszedł czas, by zrewanżowała mu się za uratowanie brata i wszystkie wcześniejsze przysługi. Gdy dziewczyna próbuje się wykręcać, Niemiec przestaje być miły. Grozi, że coś złego stanie się jej bratu. Kristin nie ma wyjścia i w końcu ulega oficerowi. Dręczą ją wyrzuty sumienia. Dopiero później dowiaduje się, że czekolada, którą Rothmeier ją poczęstował, zawierała środek odurzający. Kristin ma nadzieję, że teraz Niemiec da jej spokój, ale znów ją nagabuje, gdy spotykają się wieczorem w kuchni. Na domiar złego nakrywa ich Ase ? teściowa Kristin.
Po wsi krążą plotki, jakoby Kristin była kochanką Rothmeiera. Ivar i ojciec dziewczyny nie chcą, by nadal utrzymywała bliskie kontakty z Niemcem dla dobra opozycji. Namawiają ją do wyjazdu. Kristin początkowo ich nie słucha, ale zmienia zdanie, gdy oficer ostentacyjnie zaczyna domagać się „wdzięczności” za uwolnienie brata przyjaciela. Kristin pakuje się i pisze list do męża, ale nagle okazuje się, że jej brat Olav został aresztowany. Zrozpaczona siostra biegnie do niemieckiego oficera i błaga o kolejną przysługę. Obiecuje, że tym razem zrobi wszystko, czego będzie chciał.
Kristin martwi się, że jej przyjaciółka Grete została wysłana do szpitala psychiatrycznego. Rothmeier obiecuje pomóc, ale pod warunkim, że Kristin pojedzie po Grete razem z nim.
W czasie podróży do Oslo Niemiec wyznaje, że marzy o takiej żonie jak Kristin, i nakłania ją do pocałunku. Choć dziewczyna poświęca się dla dobra przyjaciółki, przez moment daje się
ponieść emocjom. Po uratowaniu Grete Kristin odwiedza siostry, kuzynkę i ciotkę na letnim pastwisku. Wracając, spada z konia i nie może się ruszyć. Pomocy udziela jej niemiecki patrol.
Kristin udaje się zakraść do pokoju Rothmeiera i przepisać dokument dotyczący niemieckich patroli na granicy. Dziewczyna przekazuje skopiowane pismo Ivarowi. Skarży mu się, że ludzie
uważają ją za nazistkę, chociaż działa w dobrej wierze. Upiera się, że musi powiedzieć o swej działalności konspiracyjnej ojcu i Sigrid, bo nie zniesie, jeśli także najbliższe osoby się od niej odwrócą. Gdy Kristin pomaga podczas przyjęcia w domu teściów, jeden z niemieckich żołnierzy próbuje ją zgwałcić. Z pomocą przychodzi jej Rothmeier.
Kristin powołuje się na swą znajomość z Rothmeierem i niemieccy żołnierze puszczają wolno jej ojca. Ten po wyjściu z szoku przypomina sobie, że wcale nie trafił w Karstena, tylko nie pomógł mu, gdy wpadł do rzeki. Ivar podejmuje się tajnego zadania polegającego na przewożeniu dokumentów przez granicę. Mówi Kristin, że przydałaby mu się jej pomoc w zdobywaniu wieści o niemieckich patrolach. Dziewczyna postanawia wykorzystać swój kobiecy urok w wyciąganiu informacji od zauroczonego nią oficera.
Do szpitala przywożą rannych Niemców. Kristin wpada w oko jednemu z nich. Po wykurowaniu się Heinz Rothmeier dziękuje dziewczynie za opiekę i pyta, czy w domu jej teściów nie znalazłoby się miejsce dla dwóch oficerów. Tego samego dnia Niemcy wprowadzają się do Bjornstad. Wuj nachodzi Kristin i grozi, że jeśli jego córka nie wróci do domu, on powie Niemcom, iż ojciec Kristin jest Żydem. Nie odzyskawszy Marit, wuj atakuje siostrzyczkę Kristin. Ojciec strzela do Karstena, który wpada do wody. Przyjeżdżają zaalarmowani Niemcy.
Kristin ucieka ze szpitala i biegnie do rodzinnego domu, by pod nieobecność ojca bronić sióstr i kuzynki Marit przed wujem Karstenem. Na szczęście udaje się skutecznie przepędzić mężczyznę i uchronić Marit przed dalszym molestowaniem. Kristin spotyka się z Ivarem, który
przestrzega ją, że ludzie nazywają jej męża nazistą. Jan przekonuje żonę, że zapisał się do partii sprzyjającej Niemcom tylko dlatego, że rodzice mu kazali. Kristin przyjmuje pracę w szpitalu, zaproponowaną przez Sigrid.
Jan zawozi Kristin i swoją siostrę Hjordis do chaty w lesie, bo ma być niemiecki nalot. Dziewczęta są przerażone, ale na szczęście bomby omijają ich chatę. Gdy samoloty odlatują, zdenerwowana Kristin robi Hjordis wyrzuty, że jej rodzina popiera Niemców. Nagle Kristin zaczyna krwawić. Przerażona Hjordis biegnie po pomoc, ale kiedy przyprowadza Jana, jego ciężarna żona jest nieprzytomna. Mąż zabiera ją do szpitala. Gdy dziewczyna odzyskuje przytomność, dowiaduje się, że poroniła. Jest załamana.
Kristin i Jan biorą ślub. Mężczyzna szaleje z radości, że będzie miał dziedzica, ale po ślubie ujawnia swoją drugą twarz – staje się zaborczy i zazdrosny. Kristin źle się czuje w domu teściów. Matka Jana na każdym kroku ją krytykuje. Na domiar złego dziewczyna dowiaduje się, że rodzice Jana popierają rząd kolaborujący z Hitlerem. Kristin boi się, że mąż też opowie się za Niemcami. Wojna dociera już do Norwegii. Jan nie zamierza walczyć, ale Ivar zaciąga się do wojska. Przed wyjazdem wyznaje Kristin, że od dawna ją kocha.
Poruszająca historia 18-letniej Kristin, która mieszka wraz z rodziną w malowniczej norweskiej wiosce. Serce dziewczyny jest podzielone między dwóch mężczyzn: narzeczonego Jana i przyjaciela Ivara, który skrycie się w niej kocha. Akcja rozpoczyna się w 1939 r., w przededniu wybuchu II wojny światowej. Ten niespokojny czas przynosi bohaterom wiele dramatycznych doświadczeń oraz zmusza ich do podejmowania trudnych wyborów. W sadze pojawia się również wątek polski.
TOM 2
W kuźni wybucha pożar. Kristin udaje się go ugasić, ale dym pogarsza stan matki, która od czasu choroby mieszka nad kuźnią. Córka czuwa przy umierającej Audine. Po pogrzebie Jan znów zaczyna zabiegać o względy Kristin. Podczas wyprawy na zakupy wyznaje jej miłość. Niedługo później poczyna się ich dziecko. Tuż przed Wigilią Jan oświadcza się Kristin i chce, żeby jak najszybciej przeniosła się do niego. Dziewczyna jest szczęśliwa, ale wolałaby trochę poczekać ze ślubem, bo obiecała mamie, że zaopiekuje się rodziną.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
