Śmierć nie jest końcem - to jedynie etap przejściowy na drodze do osiągnięcia pełni egzystencji w harmonii z miłością. Michele Decker pomaga odnaleźć właściwą drogę zarówno tym po tej, jak i tym, po drugiej stronie życia. Obdarzona niezwykłym darem autorka, przybliża nam historię swego życia - opowiada o tym jak za sprawą swojego daru musiała nauczyć się stawiać czoła melancholii i smutkowi bliźnich, dzielić ich ból i znosić ich niezrozumienie. (...) Dzieląc się swymi doświadczeniami z pogranicza życia i śmierci, uwidacznia sens niewytłumaczalnych zjawisk, dodając otuchy wątpiącym w sens ich ziemskiego posłannictwa. Autorka na nowo podejmuje i w interesujący sposób aktualizuje problematykę istnienia życia po śmierci, starając się udzielić odpowiedzi na pytania, które pozostawały dotychczas bez jednoznacznego wyjaśnienia. Książka napisana jest prostym językiem, ale w udany sposób porusza problematykę ważną i trudną. To, co różni ją od innych publikacji tego typu, to niesamowita wręcz siła przekazu autorki, która pomimo, że posiadła tak niesamowity dar, nigdy nie zapomniała o tym, że jest jednym z nas. Michele potrafi siłą miłości i wiary przezwyciężyć ludzki ból, zjednać sympatię i obudzić nadzieję. Dzięki temu odnajduje się w tematyce tabu, jaką jest bez wątpienia "śmierć". Pozycja zadowoli zarówno zwolenników literatury parapsychologicznej, jak i miłośników „historii z dreszczykiem”, co, paradoksalnie, wcale nie jest wadą, ale jej największą zaletą.

W mitologii hebrajskiej Lilith występuje jako pierwsza żona Adama. Ustąpiła miejsca Ewie, bo Raj okazał się dla niej więzieniem. Astrologia utożsamia Lilith z Czarnym Księżycem symbolizującym głęboko zakorzeniony w nas ból i cierpienie. Lilith to także potężna siła pozwalająca pokonać lęk, a przez to na nowo odkryć siebie. W książce Czytelnik znajdzie szczegółowy opis położenia Lilith w znakach zodiaku, domach i aspektach. Całość opatrzona jest licznymi przykładami horoskopów sławnych ludzi. Fragment książki Lilith Czarny Księżyc Astrologia ciemnej strony duszy Lilith w mitologii Imię „Lilit" wyprowadza się zwykle z babilońsko-asyryjskiego wyrazu lilitu, który tłumaczy się jako „demon żeński" lub „duch wiatru", z kolei etymologia hebrajska wyprowadza „lilit" od słowa lajil, które oznacza „noc". Mit o Lilith wywodzi się z tradycji hebrajskiej5, bogini ta odgrywała także dużą rolę w kabale żydowskiej i demonologii Talmudu, a jako bogini podziemnego nurtu religijnego sprzyjała ona rozwojowi kabały w saraceńskiej Hiszpanii. Zazwyczaj występuje jako pierwsza żona Adama, pojawiła się bowiem jeszcze przed Ewą. Nie znajdziemy jednak w obecnie usankcjonowanej wersji Biblii żadnego fragmentu dotyczącego Lilith, pojawia się ona jedynie w Księdze Izajasza, choć w niektórych tłumaczeniach nie występuje pod swoim imieniem, a jedynie jako upiór nocny lub sówka: „Zdziczałe psy spotkają się z hienami i kozły będą się przyzywać wzajemnie; co więcej, tam Lilit przycupnie i znajdzie sobie zacisze na spoczynek"6 (Iz 34,14). Obok tych fragmentów Lilith pojawia się również w Księdze Hioba (Hi 18,15), jako postać mieszkająca w namiocie grzechu. Mit o Lilith mówi o tym, jak Adam będąc w Raju sam, poczuł zazdrość patrząc na zwierzęta, które łączą się w pary, jemu bowiem nie towarzyszyła żadna kobieta. Poprosił wówczas Boga, aby wynagrodził mu tę krzywdę. Wtenczas Bóg stworzył Lilith, pierwszą kobietę, dokładnie tak samo, jak stworzył Adama, tyle że użył w tym celu brudu i błota zamiast czystego pyłu. W ten sposób Lilith stała się pierwszą towarzyszką Adama, zanim jeszcze pojawiła się jego prawowita małżonka, Ewa. Ze związku Adama i Lilith zrodził się Asmodeusz, a także inne demony, które nadal dręczą ludzkość. Asmodeusz występuje w Starym Testamencie jako zły duch, który uśmiercił siedmiu mężów Sary. Późniejsza literatura żydowska przedstawia Asmodeusza jako króla demonów. Adam i Lilith nie tworzyli udanego związku, nigdy też nie żyli ze sobą w zgodzie. Kiedy on chciał się z nią kochać, ona obrażała się, że wymagał od niej leżenia na plecach i pytała: „Dlaczego ja zawsze muszę leżeć pod tobą? Przecież jestem tobie równa". Konflikty powstawały podczas ustalania najlepszej pozycji przy stosunku seksualnym. Lilith nie zgadzała się na roszczenia Adama do panowania i zmuszania jej do przyjęcia biernej roli leżenia na wznak. Kiedy Adam przemocą próbował nakłonić ją do posłuszeństwa, ona rozwścieczona przywołała niewymawialne imię Jahwe i natychmiast otrzymała skrzydła. W ten sposób wzniosła się w powietrze i uciekła z Raju, który okazał się dla niej więzieniem. Lilith staje się więc uosobieniem sprzeciwu skierowanego przeciwko patriarchalnemu dziedzictwu, łączy w sobie również pierwsze znamiona emancypacji. Można ją utożsamić z postacią, która popiera bunt kobiet wobec odbierania im przez mężczyzn prawa do wolności i równości. Harlan Mar-gold7 zauważa, że Lilith stała się później nie tylko boginią nocy, lecz także uosobieniem wolnej woli. Ponieważ porzuciła Raj z własnej woli, jako pierwsza doświadczyła wolności wyboru, aby móc samej zasmakować zarówno mroku, jak i światła. Lecz Lilith została ostro potępiona za zapoczątkowanie mitu wolnego wyboru. W kronikach Adamowych wszelkie ślady jej niepokornego ducha zostały zatarte jakby na przestrogę tym, którzy chcieliby czegoś więcej ponad Raj na ziemi. Dostrzec też można, że Lilith uosabia typ kanaanejskich czcicielek bogini Anat, które - początkowo za przyzwoleniem kapłanów - mogły uprawiać stosunki przedmałżeńskie. Anat przedstawiana była jako okrutna wojowniczka, upajająca się krwawą rzezią przeciwników swojego męża, Baala. Ona także pewnego razu zeszła do świata podziemnego, by uratować Baala przed śmiercią. Po opuszczeniu Raju Lilith skryła się nad Morzem Czarnym, gdzie według tradycji roiło się od lubieżnych demonów, którym rodziła ponad sto dzieci dziennie. Potomstwo to nazywało się lilim. W niektórych tłumaczeniach Księgi Liczb (Lb 6,26) można przeczytać: „Niech Bóg ci błogosławi we wszystkich twoich poczynaniach i zachowa cię od li-lim\" Adam poskarżył się Bogu: „Moja towarzyszka mnie opuściła", a Bóg natychmiast wysłał trzech aniołów: Senoja, Sansenoja i Semangelofa, aby przyprowadzili Lilith z powrotem do Raju. Jednak Lilith nie chciała wracać, Bóg ją więc ukarał, sprawiając, że każdego dnia ginęło sto jej dzieci-de-monów. Rozgniewana tym wyrokiem Lilith postanowiła się zemścić - pożerała ludzkie niemowlęta, a gdy dzieci chronione były anielskim amuletem, zwracała się przeciwko własnemu potomstwu. Kobiety żydowskie, aby uchronić przed krwiożerczą Lilith własne dzieci - szczególnie płci męskiej - rysowały kredą lub węglem pierścień na ścianie pokoju, w którym się urodziły. W środku zaś wypisywano zaklęcie: „Adam i Ewa. Precz Lilith!" Na drzwiach wypisywano także imiona trzech aniołów: Senoj, Sansenoj i Semangelof. Jeśli mimo to Lilith udało się podejść do dziecka i popieścić je, śmiało się ono przez sen. Aby zażegnać niebezpieczeństwo, należało koniecznie pogładzić jednym palcem usta śpiącego dziecka, co sprawiało, że Lilith znikała. Tradycja przypisuje Lilith opiekę nad niemowlętami, w przypadku chłopców - do ósmego dnia życia, w przypadku dziewczynek - do dwudziestego pierwszego, a nieślubne potomstwo miało być na zawsze zdane na jej łaskę. Władzę nad życiem i śmiercią niemowląt często przypisuje się wielu Czarnym Boginiom. Ale Lilith nie tylko dusiła niemowlęta, reprezentowała ona także zagrożenie, jakie czai się na wszystkie kobiety w ciąży. Nawiedzała również mężczyzn podczas marzeń sennych. Zsyłała im sny erotyczne lub pełne pożądania i namiętności żądze. Staje się więc ona personifikacją seksualnych rozkoszy, lecz także ma związek z wypartym pożądaniem lub z winą za dopuszczenie się zabronionych praktyk seksualnych. Niszczy ona więc nie tylko nowo narodzone życie, lecz także uśmierca boski zarodek życia, ponadto prześladuje mężczyzn, wzbudzając w nich najbardziej zmysłowe pożądanie i namiętności, lecz jednocześnie wywołuje lęki, przyczyniające się do impotencji. Rozumiana w ten sposób Lilith staje się personifikacją bezpłodności oraz grzechu za próbę realizowania swych erotycznych żądz. Według pewnych podań, jak pisze EanBegg8 w swojej książce The Cult of Black Virgin, Lilith, będąc już na wygnaniu, składała Adamowi potajemne wizyty, kiedy on po śmierci Abla powstrzymywał się od kontaktów seksualnych z Ewą przez 130 lat. Jednym z potomstw pochodzących z tego okresu była mądra żaba, która nauczała ludzi języków zwierząt i ptaków, a także właściwości leczniczych ziół i kamieni szlachetnych. W Biblii żaba jest uznawana za zwierzę nieczyste, a ojcowie Kościoła utożsamiają ją z diabłem lub symbolem heretyka. Średniowieczne wierzenia ludowe widziały w żabie zwierzę czarownic, bowiem kostki żaby stosowano wówczas w czarach miłosnych. Lilith występuje także w mitologii sumeryjskiej jako de-monica niższego rzędu. Urządziła ona sobie dom w konarach huluppu, drzewa Inany, prawdopodobnie była to wierzba, którą później upodobały sobie Czarne Dziewice. U spodu drzewa znajdował się smok, a na jego czubku siedział ptak. W starożytności wierzba uchodziła za drzewo bezpłodności, wierzono, iż jest ono ulubionym miejscem duchów i czarownic, a święcone w niedzielę palmową gałązki wierzby mają chronić przed błyskawicą, niepogodą i złymi wpływami. Płacząca wierzba jest także symbolem strumienia płynących łez oraz pogrzebowego nastroju. Jednak Gilgamesz ściął drzewo huluppa i zmusił Lilith do ucieczki na pustynię, która była ulubionym miejscem pobytu wszelakich demonów. W tradycji babilońskiej i asyryjskiej Lilith pojawia się wśród złych demonów powodujących zarazę, gorączkę, a nawet śmierć. Nawiedza ona również nocą mężczyzn, a z takiego związku rodzą się złe duchy czyhające na ludzi, by ich roze-drzeć na strzępy. Lilith jest wyobrażeniem bogini nocy i burzy, która ujarzmia dzikie zwierzęta, występuje także pod postacią wampi-ryzującej succuby. Uwodziła ona śpiących ludzi, wysysała z nich krew i zjadała ich ciała. Jako służąca bogini Inany wabiła mężczyzn do świątyni w celu odprawiania świętych praktyk orgiastycznych. Jest ona więc archetypem uwodzi-cielki, personifikacją niebezpiecznego czaru Księżyca, jak również czarodziejką, patronką czarownic, piękną wampirzycą, femme fatale. Pierwsze znane przedstawienia Lilith pochodzą z 1950 roku p.n.e. Jest to płaskorzeźba z terrakoty znajdująca się obecnie w Muzeum Brytyjskim. Widnieje na niej Lilith jako piękna, uskrzydlona naga kobieta o ptasich stopach (lub według tradycji kabalistycznej o stopach koguta), stojąca na dwóch lwach, a po obu jej stronach znajduje się para sów. W ręku trzyma ephah do odmierzania ziarenek. Jej turban przypomina ten, który zazwyczaj noszą Czarne Dziewice. Ręce ma podniesione w pełnym patosu bezruchu. Lilith była przedstawiana również jako nieziemska piękność, uskrzydlona kobieta z ptasimi szponami lub z wężowatą dolną częścią ciała. Z kolei jeszcze inne opisy przedstawiają Lilith z owłosionymi nogami. Lilith ma również wiele archetypowych odpowiedników wśród innych bogiń, czczonych na całym świecie, w różnych kulturach. Demoniczna Lilith nie jest w mitologii odosob- nionym przypadkiem, utożsamić ją bowiem można również 2 grecką Łamią, Hekate - patronką czarnej magii i kuszącego aspektu Księżyca, czy wreszcie wywodzącą się z tradycji hinduskiej - mroczną boginią Kali, która utożsamiana jest z kosmiczną matką, choć jednocześnie jest ona ucieleśnieniem śmierci. Archetyp Lilith-Lamia jest ucieleśnieniem negatywnego macierzyństwa, odrzucenia własnego dziecka, a przez to deformacji kobiecości. Lilith-Lamia przybiera postać niszczącego aspektu natury, destrukcji własnej twórczości i pracy. Jest to archetyp buntu wobec własnego powołania, przynależności i dziedzictwa. Może on również przypominać o mściwości, bezwzględności i zazdrości. Archetyp Lilith-Hekate reprezentuje mroczną naturę kobiety, żeńską magiczność, która przeraża mężczyzn. Również perwersyjna seksualność znajduje tutaj swoje odzwierciedlenie. Archetyp ten uosabia nie zintegrowaną animę, cień, przypomina o niszczącej zmysłowości. Lilith-Hekate symbolizuje też poczucie samotności i izolacji oraz destruktywne moce. Z kolei archetyp Lilith-Kali reprezentuje kosmiczną matkę, która staje się uosobieniem śmierci. Matka bowiem nie tylko ofiarowuje życie, lecz także daje śmierć. Lilith-Kali symbolizuje kobiecą świadomość dramatu piekła, ciemności i amorficzności. Przypomina, iż człowiek pochodzi z bezforemnej pustki i przez całą swą egzystencję nieuchronnie do niej zmierza. Można więc nazwać ten archetyp „żyjącą śmiercią". Lilith to wszak nasza pramatka, którą jednak odrzuciliśmy. Lilith. Czarny Księżyc. Astrologia ciemnej strony duszy Spis Treści: Przedmowa ROZDZIAŁ 1. Lilith w mitologii ROZDZIAŁ 2. Lilith na niebie Algol - diabelska gwiazda Asteroida Lilith Ciemny Księżyc - Lilith Czarny Księżyc - Lilith ROZDZIAŁ 3. Lilith w astrologii Nie zintegrowana Anima Cierpienie, brud, miłość Lilith i problemy seksualne Lilith i macierzyństwo Lilith a patologie wychowawcze Feminizm i Lilith Lilith i archetyp Cienia Lilith w marzeniach sennych i psychopatologii Lilith i grzech Tranzyty Lilith Lilith w partnerstwie Lilith i cierpienie ROZDZIAŁ 4. Lilith w znakach Zodiaku Lilith w Baranie Lilith w Byku Lilith w Bliźniętach Lilith w Raku Lilith w Lwie Lilith w Pannie Lilith w Wadze Lilith w Skorpionie Lilith w Strzelcu Lilith w Koziorożcu Lilith w Wodniku Lilith w Rybach ROZDZIAŁ 5. Lilith w domach Lilith w pierwszym domu Lilith w drugim domu Lilith w trzecim domu Lilith w czwartym domu Lilith w piątym domu Lilith w szóstym domu Lilith w siódmym domu Lilith w ósmym domu Lilith w dziewiątym domu Lilith w dziesiątym domu Lilith w jedenastym domu Lilith w dwunastym domu ROZDZIAŁ 6. Aspekty Lilith Lilith w aspektach ze Słońcem Lilith w aspektach z Księżycem Lilith w aspektach z Merkurym Lilith w aspektach z Wenus Lilith w aspektach z Marsem Lilith w aspektach z Ceres Lilith w aspektach z Jowiszem Lilith w aspektach z Saturnem Lilith w aspektach z Chironem Lilith w aspektach z Uranem Lilith w aspektach z Neptunem Lilith w aspektach z Plutonem Lilith w aspektach z Eris Lilith w aspektach z węzłami Księżyca EPILOG. Pramatka poza rajem Bibliografia DODATEK 1. Dane horoskopów DODATEK 2. Efemerydy Lilith (1930-2019) Przypisy

W jaki sposób gwiazdozbiory, Słońce, Księżyc oraz planety wpływają na nasze życie? Astrologia jest sztuką studiowania pozycji planet i relacji pomiędzy nimi, obliczanych na konkretne miejsce i czas. Otrzymany w ten sposób wykres horoskopu może zostać sporządzony dla wszystkiego, począwszy od narodzin dziecka po zakup samochodu. Rozkład planet w kole horoskopu i relacje pomiędzy nimi opisuje dane wydarzenie, uwzględniając zarówno szanse, jak i potencjalne problemy.

Książka ta objaśnia wszystkie najważniejsze i najbardziej popularne metody wróżenia i przepowiadania przyszłości. Dzięki praktycznym i prowadzącym krok po kroku instrukcjom czytelnik dowie się, jak interpretować sekretny język wróżbiarstwa, aby kreować szczęśliwą i pozytywną przyszłość dla siebie i innych. Nie tylko na Andrzejki!

Tarot to przede wszystkim medytacja. W swoim ludzkim aspekcie jest to medytacja zarówno gnostyczno, mityczna, jak i magiczna. Jej celem jest przemiana energii procesów psychicznych człowieka, czyli zjednoczenie się Ducha, duszy i ciała. Poprzez autokreację własnego Tarota dążymy do wtajemniczenia, co nie może powieść się bez opieki i przewodnictwa Ducha Tarota.  

W sprzeczności z astrologią konwencjonalną, która twierdzi, że całe nasze życie jest zakodowane w niebiosach, astrologia kabalistyczna jest zdania, że człowiek przychodzi na świat dokładnie w tej chwili, która najbardziej sprzyja jego indywidualnym potrzebom. Dzieje się tak dlatego, aby mógł on wykorzystywać swoją wolną wolę. Kabbalah dowodzi, że nie mamy jednej, odgórnie narzuconej drogi, a nasza przyszłość zależy od tego, którą z alternatyw na danym etapie życia wybierzemy. Wychodząc z założenia, że jesteśmy kowalami swojego losu, decydujemy nie tylko o tym wszystkim, co przeżywamy, ale również o tym, co nas czeka. 

Spośród wielu znakomitych książek o Tarocie ta jest szczególna, ponieważ opowiada o Tobie. Dostajesz do ręki narzędzie poznania siebie, odkrycia raz jeszcze dawno porzuconych marzeń, rozprawienia się raz na zawsze ze swoimi lękami. W książce tej znajdziesz wszystkie potrzebne informacje o symbolice kart oraz cenne wskazówki o samej technice stawiania rozkładów.

W każdym z dwunastu rozdziałów tego kompendium znajdziesz odrębne spojrzenie na swoją osobowość z perspektywy astrologii chińskiej. Wszystkie te rozdziały razem wzięte tworzą pełny obraz z wieloma możliwymi interpretacjami. Oprócz tego, że pomogą Ci określić oraz zdefiniować Twój charakter, rzucą światło na Twój sposób zachowania oraz główne linie kierującego Twoim życiem losu. Korzenie astrologii chińskiej są głębsze od tych, które zapuścił tam buddyzm. Astrologowie uprawiali swoją sztukę na dziesięć wieków przed Chrystusem.

Każdy z dwunastu rozdziałów tego studium przynosi odrębne spojrzenie na Twoją osobowość w ujęciu astrologii chińskiej. Tworzą one w miarę pełny obraz, dając możliwość wielu interpretacji. Pomogą Ci określić Twój charakter, zrozumieć sposób zachowania oraz główne linie losu. Astrologia chińska zrodziła się, zanim jeszcze buddyzm przyjął się w Chinach na dobre. Zakorzenienie się buddyzmu w Państwie Środka miało miejsce dopiero w piątym wieku ery chrześcijańskiej, czyli mniej więcej w tysiąc lat po dokonaniu się ziemskiej misji Buddy Gautamy. Astrologowie zaś uprawiali swą sztukę w Chinach już na dziesięć wieków przed Chrystusem.

Podręcznik pozwoli Ci określić swoje cechy osobowości oraz różne możliwości ich wykorzystania. Nauczysz się szybko obliczać oraz fachowo interpretować swój horoskop astrologiczny. Poznasz tajniki przewidywania zdarzeń, które będą miały największy wpływ na Twoje życie. Unikniesz niepomyślnych sytuacji, które zapewne stanęłyby Ci na drodze, a każdy dzień uda Ci się zaplanować zgodnie z energią, którą otrzymujesz z kosmosu.

Runy wywodzą się z wierzeń nordyckich i do dziś można z nich czerpać cenne informacje. Znaki runiczne, również w postaci kart, są ścieżką prowadzącą do wiedzy, którą wszyscy możemy podążać. Stanowią alfabet, który pomaga odkryć i zrozumieć własne wnętrze oraz umożliwia rozwój intuicji. Runy wesprą Cię więc w podejmowaniu decyzji, które pozytywnie wpłyną na rozwiązanie Twoich problemów. Pomocna w tym zakresie może okazać się również wyrocznia runiczna, która odsłoni przed Tobą podświadomą wiedzę. Autorzy opisują każdą z run, poprzez porównanie symboliki kart runicznych różnych twórców, ze szczególnym uwzględnieniem prac Roberta Lichodziejewskiego. W książce oprócz szczegółowej interpretacji każdej z kart znajdziesz także mity związane z poszczególnymi runami. Dodatkowo zostały one wzbogacone afirmacjami, które pomogą Ci w rozwiązywaniu wielu sytuacji życiowych. Dzięki tej publikacji będziesz mógł zrobić przekład runiczny swojego imienia lub nazwiska. Zdradzi Ci on Twoje cechy charakteru, usposobienie lub przeznaczenie. Dowiesz się co w runologii oznacza Twoje imię i jak samodzielnie wykonać skrypt imienny, z którego będziesz czerpał siłę każdego dnia. Może on pełnić rolę talizmanu o mocnych wibracjach lub amuletu o silnych właściwościach ochronnych. Kolejną zaletą tej książki jest szczegółowy opis run urodzeniowych, które pomogą Ci m.in. w doborze partnera i podpowiedzą czego powinieneś się wystrzegać. Znaki runiczne uważane są za symbole, które w indywidualny sposób dają wsparcie i ochronę dla każdego z nas. Przesłania runiczne dla Ciebie.

Druga po „Godach” książeczka Barbary Romańczuk poświęcona jest znakom zodiaku. Tekst podzielony jest na; strony po lewej zawierają piktogram, daty i charakterystykę danego znaku. Po prawej autorka umieściła dowcipne wierszowane przesłania.

Runy to proste symbole wywodzące się ze świata natury. Jeśli się dobrze rozejrzysz, znajdziesz je wszędzie – w gałęziach drzew, pęknięciach na chodniku, nawet w fakturze parkowej ławki. Im bardziej będziesz pozwalał im stać się częścią swojego codziennego życia, tym lepiej będziesz się czuł w ich towarzystwie i tym więcej powiedzą Ci one o swoim znaczeniu. Jeśli chcesz okiełznać ich niezwykłą moc, pomocna będzie ta książka. Jej Autorka od wielu lat korzysta z run do przepowiadania przyszłości. Praktykuje jako wróżka i zielarka oraz jest jedną z najpopularniejszych propagatorek praktycznego wykorzystania magii natury. Teraz dzieli się z Tobą swoim bogatym doświadczeniem. Niniejsza publikacja pomoże Ci odkryć proroczą moc run i ujawni, jak je wykorzystywać jako magiczne narzędzia poznawania przyszłości, zapewniania sobie ochrony i szczęścia. Od teraz każde Twoje działanie będzie przemyślane i po prostu skazane na sukces. W książce znajdziesz pełen opis dwudziestu czterech run Futharku Starszego oraz pustej runy. Autorka wyjaśnia różnice między runami łączonymi, a zapisem runicznym. Szczegółowo, a zarazem zrozumiale, objaśnia cztery rozmieszczenia run i ich szczegółową interpretację, w tym znaczenie pozycji odwróconej. Instruuje, jak rzeźbić runy i tworzyć z nich praktyczne talizmany. Dzięki niej poznasz również znaczenie tych znaków w magii i związane z tym nim ich zastosowania. FRAGMENT KSIĄŻKI: W Północnej Europie istniało wiele różnych alfabetów runicznych, ale najbardziej powszechnym był system germański lub Starszy FU-THARK Alfabet ten nosi nazwę od pierwszych liter nazw run - F, U, TH, A, R i K Był to system najszerzej stosowany od roku 200 p.n.e. aż do ósmego wieku i tym systemem będziemy zajmować się w niniejszej książce. Alfabet ten zawiera 24 litery i jest podzielony na trzy grupy po osiem liter każda, nazywamy je ósemką Frei, ósemką Hagalla i ósemką Tira. Trzymasz w rękach książkę o wróżbach i magii runicznej. Nie znajdziesz w niej informacji na temat historii, zwyczajów i mitologii ludów nordyckich i anglosaskich, które używały opisanych tu run. Istnieje wiele wspaniałych książek o tej tematyce, napisanych przez naukowców z całego świata, ja postanowiłam skupić się raczej, na praktycznych, a nie historycznych aspektach run. Nie znaczy to, że podstawowa wiedza na ten temat nie jest istotna. Poznanie mentalnych i fizycznych realiów ludzi, którzy je stworzyli, jest tak samo ważne, jak zrozumienie znaczenia samych run. Czym bowiem są runy jeśli nie magicznym przedłużeniem doświadczeń i realiów

Książka ta powstała na podstawie zwierzeń kobiet i mężczyzn, własnych doświadczeń autorki oraz kursów i wykładów z astrologii. Sfera intymnai związane z nią zachowania oraz potrzeby często są podobne, w zależności od tego, w jakim okresie zodiakalnym urodził się człowiek. Nie ma gorszych i lepszych znaków Zodiaku. Wszystko, co kto lubi. Wiele związków nie przetrwało próby czasu z powodu niezrozumienia potrzeb drugiej strony i błędnych oczekiwań w sferze intymnej. Praca ta ma za zadanie zapoznać kobiety z zachowaniami panów: Baranów, Byków, Bliźniąt i tak dalej, w... łóżku, a także w życiu codziennym. My, kobiety–siostrzyce, jako że wszystkie pochodzimy od pramatki Ewy, pragniemy spełnienia w miłości i radości z erotyki. Garść informacji wzbogaci Was w wiedzę o swoich partnerach. Wiedza to klucz do zrozumienia, bez zrozumienia nie ma akceptacji, bez akceptacji – udanych związków.

W nauce przyrodniczej fakty leżą w obrębie świata zmysłowego; opisujący je badacz traktuje więc czynności duszy jako coś, co schodzi na dalszy plan wobec związku i przebiegu faktów zmysłowych. Kto jednak opisuje świat duchowy, musi czynności duszy wysunąć na pierwszy plan, bowiem czytelnik dochodzi do uświadomienia sobie faktów jedynie przez przyswojenie w prawidłowy sposób tych czynności. Te fakty bez współudziału duszy nie są dla ludzi dostrzegalne, jak to ma miejsce w naukach przyrodniczych, chociaż nie są tam rozumiane; są one postrzegane tylko dzięki czynności duszy. Przy opisywaniu treści wiedzy duchowej zakłada się zatem z góry, że czytelnik poszukuje faktów razem z autorem. Autor ujmuje ten opis w formę opowiadania o odkrytych faktach, jednak w tym opowiadaniu nie panuje osobista dowolność, lecz naukowy punkt widzenia oparty na metodzie przyrodniczej.

Medytacja to prosta i bezpieczna droga do poznania siebie, zrelaksowania umysłu i ciała, skupienia uwagi i przybliżenia celów, które chcemy osiągnąć. Nawet krótkie, kilkuminutowe sesje mogą przynieść wymierne korzyści – mięśnie się rozluźniają, słabnie poziom odczuwanego stresu, spada ciśnienie krwi, tętno się obniża, a umysł się wycisza. W efekcie stajemy się bardziej zrelaksowani i spokojni. Ten przejrzysty, napisany przystępnym językiem podręcznik krok po kroku wprowadza czytelnika w tajniki medytacji. Zawarte w książce informacje przybliżają podstawowe założenia medytacji, natomiast praktyczne porady i wskazówki ułatwiają przygotowanie przestrzeni sprzyjającej medytacji, czy też podpowiadają, kiedy i gdzie można medytować. Ponad 50 różnorodnych ćwiczeń pozwoli poznać szeroki wachlarz technik medytacji i wybrać spośród nich najbardziej odpowiednie. Publikacja ta przysłuży się wszystkim tym, którzy chcieliby wykorzystywać medytację w codziennym życiu, ale nie wiedzą, od czego zacząć. Zastosowanie w praktyce zamieszczonych w książce porad pozwoli rozwinąć umiejętność koncentracji i skupiania uwagi, wyraźniej dostrzec i sprecyzować cele, szybko i skutecznie zrelaksować umysł i ciało, a także obniżyć poziom odczuwanego stresu i poprawić samopoczucie. Medytacja to prosty sposób na zapewnienie sobie kilku chwil relaksu! Wybrany fragment książki MEDYTACJA to pewna i bezpieczna metoda poznawania zarówno wewnętrznych mechanizmów rządzących naszym umysłem, jak i zewnętrznych manifestacji transcendentalnej rzeczywistości. Pozwala ona zgłębić tajemnice własnej osobowości i zaprzyjaźnić się ze wszystkimi jej aspektami - dobrymi, złymi lub jakimikolwiek innymi. Daje także możliwość dotknięcia bardziej całościowej natury wszechświata w sposób, który jest niezwykle podnoszący na duchu i uzdrawiający. Dzięki medytacji rozwiniesz w sobie cierpliwość wobec siebie samego i innych ludzi. Ponadto, za sprawą doświadczeń kontemplacyjnych, zrozumiesz rzeczy, których nie można zrozumieć w żaden inny sposób. Stephane Clement PO CO MEDYTOWAĆ?    Jeżeli sięgnąłeś po tę książkę, zapewne zdążyłeś już sobie zadać pytanie „Po co medytować?". Niewykluczone także, że masz jakieś przypuszczenia odnośnie tego, dlaczego chcesz się dowiedzieć czegoś więcej na temat medytacji. Być może próbowali jej twoi przyjaciele i miałeś okazję zobaczyć, że zachodzą w nich korzystne zmiany. Być może twój lekarz zasugerował ci, że powinieneś poszukać sposobu na złagodzenie odczuwanego przez siebie stresu. Być może usłyszałeś o niej podczas zajęć lub warsztatów i postanowiłeś zdobyć więcej informacji na jej temat. W niniejszym rozdziale zaprezentuję różne powody, dla których ludzie zaczynają medytować, a także krótko- i długoterminowe rezultaty, których możesz się spodziewać, jeżeli ty także podejmiesz regularną praktykę medytacyjną.    Najbardziej podstawowym rezultatem medytacji jest wejście w odmienny stan świadomości. Tak naprawdę rezultat ten nie jest trudny do osiągnięcia, ponieważ stan umysłu tak czy inaczej przez cały czas się zmienia. Dzięki medytacji można jednak sprawić, że owa zmiana przybierze pewną konkretną formę: mięśnie się rozluźnią, poczujesz większy spokój emocjonalny, umysł się wyciszy, ciśnienie krwi i tętno się obniżą, oddech stanie się wolniejszy, a świadomość dźwięków pochodzących z najbliższego otoczenia wzrośnie.    Jeżeli będziesz medytować przez dłuższy czas, możesz zauważyć zmianę kąta nachylenia promieni słonecznych, które wpadają przez okno. Twoja świadomość może się rozszerzyć i objąć inne osoby przebywające wpomieszczeniu albo dźwięki docierające spoza budynku. Niektórzy ludzie twierdzą, że kiedy leżą na ziemi i wpatrują się w nocne niebo, są w stanie zsynchronizować się z ruchem całej naszej planety.     Jeżeli medytujesz tylko i wyłącznie po to, żeby się rozluźnić, napotkasz na pewną przeszkodę. Tak, twoje mięśnie się rozluźnią, emocje ucichną, a tętno się obniży. Możesz się w ten sposób całkiem skutecznie zrelaksować. Z drugiej strony, im bardziej będziesz wyciszony, tym głośniejsza będzie się stawać paplanina, którą słyszysz w swoim umyśle. Na dodatek, siedzenie w pozycji medytacyjnej przez dłuższy czas sprawi, że twoje ciało zacznie się buntować. Jeżeli nie jesteś przyzwyczajony do jakiejś pozycji, twoje mięśnie zaczną drżeć. Będziesz mieć skurcze i zaczniesz się wiercić. Coś, co ma służyć relaksacji, stanie się wtedy bardzo nieprzyjemne - czasami nawet bardzo nieprzyjemne. Podczas długich medytacji dobrze jest zmieniać stosowaną przez siebie technikę. Po okresie siedzenia można przez kilka minut pochodzić, aby mięśnie mogły się rozluźnić. Może ci się wydawać, że dziesięć minut siedzenia w bezruchu to bardzo dużo, a jedna minuta chodzenia w kółko wystarczy, aby się rozruszać i rozciągnąć. Bardzo często ludzie siedzą przez czterdzieści pięć minut, a następnie przez dziesięć minut chodzą.    W przypadku medytacji kwestią drugorzędną jest to, jak dużo czasu na nią przeznaczamy. Jeżeli nie mieszkasz w klasztorze lub aśramie, najprawdopodobniej nie jesteś w stanie oddawać się praktyce medytacyjnej przez kilka godzin dziennie. Niemniej jednak masz zapewne do dyspozycji krótsze odcinki czasowe. A oto kilka sytuacji, w których możesz medytować: • Kiedy wracasz do domu ze szkoły lub pracy i masz już przygotowany obiad, który przez piętnaście lub dwadzieścia minut planujesz podgrzewać w piekarniku. • Kiedy jesteś w samolocie, pociągu lub autobusie. • Kiedy siedzisz u fryzjera. • Kiedy czekasz na spotkanie. • Kiedy jesteś u dentysty i czekasz, aż znieczulenie zacznie działać. (Zdaję sobie sprawę, że dla niemal każdego człowieka będzie to prawdziwym wyzwaniem!) • Kiedy idziesz lub biegniesz. • Kiedy malujesz, grabisz liście albo wykonujesz jakąkolwiek monotonną czynność.    Z drugiej jednak strony jest wiele sytuacji, w których ze względów bezpieczeństwa musisz się w pełni skupić na tym, czym zajmujesz się w danej chwili. A oto przykłady: • prowadzenie samochodu, • podnoszenie ciężarów, • gotowanie lub smażenie jedzenia, • używanie ostrych narzędzi, • opiekowanie się dziećmi, • przechodzenie przez ulicę, • używanie łatwych do zepsucia przedmiotów, • słuchanie wykładu lub oglądanie przedstawienia, • wchodzenie lub schodzenie po schodach, • przestawianie mebli.    Zaprezentowane powyżej listy nie są oczywiście wyczerpujące, ale pokazują, że w codziennym życiu da się znaleźć wiele momentów, w których można medytować. Nie musisz wcale poświęcać na medytację kilku godzin każdego dnia. Jeżeli masz taką możliwość, może to być oczywiście pomocne. Jeżeli nie, znajdź krótsze odcinki czasowe i codziennie z nich korzystaj. Medytacja pomoże ci się skoncentrować i zachować przejrzysty umysł, kiedy będziesz się zajmować czynnościami wymagającymi pełnego skupienia.

W jaki sposób odnaleźć prawdę dotyczącą prawdziwej natury własnej egzystencji? Jak zauważyć to, czego nie można dostrzec gołym okiem? W jaki sposób rozpoznać otaczającą nas iluzję? Ta książka jest wspaniałą pozycją dla osób szukających dogłębnej wiedzy dotyczącej korzyści, jakie medytacja oferuje i dla tych, których zwyczajnie interesuje medytacja. Ta książka została napisana dla osób zaglądających na co dzień do własnego wnętrza w celu odnalezienia swojej prawdziwej natury. Otwórz ją, a ogarnie Cię wewnętrzny spokój. Autor, Wojciech Filaber, mieszka obecnie w Londynie. Po raz pierwszy wyjechał w podróż do Tajlandii w 2004 roku i zainteresował się Buddyzmem. Od tego czasu jego życie poświęcone było pracy nad własnym rozwojem wewnętrznym i duchowym. Wojciech ukończył studia z psychologii na Middlesex University w północnej części Londynu i w trakcie studiów zainteresował się zdrowiem umysłowym i medytacją. Ponieważ miał on możliwość obserwacji, jak również czerpał nauki od największych mistrzów medytacji, nabył cenne doświadczenie dotyczące tego, w jaki sposób pozostać w łączności z własnym wnętrzem. Wojciech ma nadzieję, że czytając tę książkę zachęcisz siebie do głębszego zapoznania się z naukami, które Ci wielcy mistrzowie oferują i przy okazji zachęcisz siebie do stosowania medytacji w codziennym życiu.

Zjawiska na niebie gwiaździstym to pięknie ilustrowany, fascynujący w swej treści „przewodnik po niebie” dla wszystkich Czytelników zainteresowanych astronomią. Przystępnie informuje i podaje praktyczne wskazówki. Jest przeznaczony dla osób zamierzających dla przyjemności, na przykład podczas wakacji, przystąpić do wstępnych obserwacji nieba. Jest to również książka dla pedagogów, wyrasta bowiem z praktyki nauczania. Do programu waldorfskich klas wyższych szkoły podstawowej należą cykle lekcji astronomii. Charakterystyczne jest tu podejście fenomenologiczne. Dzieci uczą się poznawać i rozumieć to, co mogą dostrzec gołym okiem, a więc w przypadku astronomii związek między Ziemią i Słońcem, fazy Księżyca oraz wyraźnie widoczne na bezchmurnym nocnym niebie gwiazdozbiory. W szkołach innego typu można przystąpić do tematu inaczej: na przykład wzbogacić obserwacjami nieba wieczory przy ognisku podczas pierwszego wspólnego wyjazdu wychowawcy z klasą, a w następnych latach nauki także lekcje geografii i historii. Jak wykazuje praktyka nauczania w szkołach waldorfskich, tego rodzaju wprowadzenie do astronomii pod rozgwieżdżonym niebem to dla uczniów źródło niezapomnianych, radosnych przeżyć, do których powraca się przez całe życie. Z języka niemieckiego przełożyła Irena Semeniuk.

Jeśli zastanawiasz się nad tym, żeby nauczyć się odczytywać wykresy urodzeniowe, ale obawiasz się, że to zbyt trudne. Jeśli pojęcia takie jak: aspekty, domy, ascendenty czy znaki kardynalne wydają ci się zbyt skomplikowane. Koniecznie sięgnij po ten praktyczny przewodnik, który krok po kroku wprowadzi cię w tajniki astrologii. Autorka ? Joann Hampar ? autorytet w tej dziedzinie, wprowadzi cię w najważniejsze zagadnienia niezbędne do zrozumienia wykresu urodzeniowego. Przekaże ci także praktyczne wskazówki oraz podstawy wiedzy na temat interpretowania horoskopu. W miarę odkrywania znaczenia astrologicznych symboli zyskasz nieoceniony wgląd w siebie i lepiej zrozumiesz swoich bliskich. Liczne wykresy urodzeniowe znanych osób pomogą ci lepiej zrozumieć własną życiową drogę. Może okazać się, że masz silną potrzebę rozwiązywania problemów i pragniesz pozostawić po sobie ślad jak urodzona pod znakiem Wodnika ? Oprah Winfrey. Albo że masz wyjątkową żyłkę do interesów jak zodiakalny Bliźniak ? Donald Trump. Wykresy urodzeniowe, znaki zodiaku, domy i planety ? z tym przewodnikiem przekonasz się, że rozszyfrowanie podstaw astrologii jest łatwiejsze niż myślisz. Odkryj sekretną mapę swojej podróży przez życie!

Książka poświęcona trzem gdańskim zabytkom z przełomu średniowiecza i czasów nowożytnych: zegarowi astronomicznemu i retabulum ołtarza głównego w kościele Panny Marii oraz wystrojowi Dworu Artusa. Dzieła te mają jeden wspólny aspekt: odwołują się do wiedzy zakładającej istnienie rozlicznych więzi łączących człowieka z wszechświatem. Książka ta jest pierwszą próbą dogłębnego odczytania treści astrologicznych zawartych w tych dziełach, analizowanych w szerokim kontekście kultury miasta, regionu i epoki. Ujawnia ona, jak poważne miejsce w świadomości mieszkańców nadmotławskiego emporium zajmowała wiedza o ciałach niebieskich i ich oddziaływaniu na człowieka i jego otoczenie.