Żywioły

Żywioły to już druga książka ?popełniona? przez trzy zaprzyjaźnione autorki ? Alex Kavę, Ericę Spindler oraz J.T. Ellison. Wspólna współpraca, która zaowocowała Cieniami nocy, tak bardzo przypadła im do gustu, że postanowiły dalej tworzyć. Potrzebowały tylko czynnika spajającego wszystkie trzy opowiadania. W Cieniach nocy był to morderca podróżujący po kraju. Natomiast w przypadku Żywiołów padło na porę huraganową. Tym bardziej, że każda z pisarek doskonale wie jakich zniszczeń może dokonać tak nieprzewidywalna burza. ?Jeden niszczycielski żywioł, trzej groźni zbrodniarze. Potężna nawałnica, którą przyniósł prąd strumieniowy z Kanady, przetaczająca się przez USA, zyskała przydomek Alberta Clipper. Jest początek października, a burza z furią atakuje Stany Zjednoczone od Illinois po Florydę, gdzie zderza się z tropikalnym niżem, ponownie rusza na północ i sieje spustoszenie na Wschodnim Wybrzeżu. W samym centrum wichury, ulewy i śnieżycy detektyw Mary Catherine Riggio, agentka FBI Maggie O?Dell i porucznik Taylor Jackson muszą stawić czoło nie tylko żywiołom, ale przede wszystkim trzem groźnym zbrodniarzom.? Nie da się streścić fabuły poszczególnych opowiadań tak, aby nie zdradzić głównych założeń historyjek. Dlatego właśnie macie powyżej tekst zamieszczony w blurbie. Nie będę również przybliżała sylwetek autorek, ponieważ Alex Kavę oraz Ericę Spindler większość pewnie już zna. Co się tyczy J.T. Ellison to przybliżałam nieco jej osobę przy okazji pisania recenzji poprzedniej książki ?popełnionej? przez te pisarki. A przechodząc do recenzji? Jakoś nie mogę się przyzwyczaić do książek pisanych przez trzy różne autorki, być może chodzi o fakt, że opowiadania tworzone przez Kavę, Spindler i Ellison kończą się nim jeszcze na dobre się rozpoczynają więc nie mam szans na dokładne wciągnięcie się w historię. Drugim znaczącym minusem jest to, że każda z autorem pisze w zupełnie inny sposób i co innego uważa za najważniejszą część swojej opowieści. Jeżeli chodzi o akcję to jak to w przypadku opowiadań, mknie ona do przodu niczym błyskawica. Jednak w Żywiołach jest to jeszcze bardziej uwidocznione, z powodu burzy huraganowej, która stała się tłem dla opisywanych wydarzeń. Podsumowując. Żywioły nie są złą lekturą, ale nie są też taką do której z chęcią bym powróciła po jakimś czasie. Pewną ich zaleta jest za to fakt, że skłaniają do tego aby poznać nieco dłuższe historie tworzone przez poszczególne autorki. To czy warto sięgnąć po książkę, czy też nie, zostawiam waszej decyzji.