Zaułek koszmarów

Dzieło zaliczane do klasyki amerykańskiej literatury noir na ekrany kin przeniósł Guillermo del Toro. Książka niegdyś zakazana, cenzurowana, ukazuje się w nowym polskim przekładzie.
Stanton Stan Carlisle, jasnowłosy, charyzmatyczny dwudziestojednolatek, pożąda sławy i pieniędzy. Wie, że kto ma kasę, ten ma władzę. Jest w nim coś obiecującego. Coraz lepiej radzi sobie ze sztuką iluzji i manipulacji. Nie chce skończyć jak jego ojciec, agent nieruchomości.
Jarmarczne piekiełko, w którym jako kuglarz próbuje odnaleźć swoje miejsce, pełne jest świrów zaślepionych alkoholem, nudą i pożądaniem. Stanton tylko pozornie jest niewiniątkiem. Kłębią się w nim najczarniejsze pragnienia i lęki.
Uwodzi, albo daje się uwieść Zeenie specjalizującej się w czytaniu w myślach. Widzi w niej nie tylko kochankę, ale także kogoś, od kogo mógłby się wiele nauczyć. W jego głowie powstaje plan. Jednak jego amerykański sen o bogactwie łatwo może zamienić się w koszmar.
Powieść amerykańskiego autora Williama Lindsaya Greshama powstała w latach czterdziestych XX wieku. Nie przestała być aktualna. Teraz, w tych niepewnych czasach, czyta się ją z jeszcze większym dreszczykiem emocji. Odsłania brutalność świata, a zarazem uwodzi niezwykle nowoczesną frazą i liryzmem. W przewrotny sposób odświeża listę lektur obowiązkowych.
Jarmarczna atmosfera powieści przesiąknięta jest potem, kurzem, alkoholem i stłumionym pożądaniem.
Michael Dirda Washington Post
Zaułek koszmarów to portret chciwości pokazany przez wzloty i upadki jarmarcznego kuglarza.
Publishers Weekly
Weszliśmy w dziwne, mroczne czasy, które dla mnie łączą się z Zaułkiem koszmarów i które zmieniły sposób, w jaki patrzę na świat.
Guillermo del Toro o pracy nad adaptacją scenariusza Zaułka koszmarów, Indiewire.com