Zabójczy spokój

W malowniczym, niemal pocztówkowym kanadyjskim miasteczku Three Pines dochodzi do morderstwa. Ofiarą pada nieznośna i neurotyczna, powszechnie nielubiana CC de Poitiers. Tak oto rozpoczyna się drugi tom serii o dokonaniach inspektora Armanda Gamache?a. Od pierwszych stron książka trzyma w napięciu. Nieprawdopodobnym wręcz wydaje się, że w tak bajkowym miasteczku, jakim jest Three Pines mogło dojść do zbrodni. Jednak przyjaźni mieszkańcy mają swoje sekrety - niektóre głęboko ukryte, mroczne i przejmujące bólem. Książka już od pierwszych stron stanowi misternie uknutą intrygę, z zaskakującym zakończeniem. ?Zabójczy spokój? Louise Penny można śmiało zaliczyć do kryminałów nowego typu. Jest to powieść z pewnością nietuzinkowa, zabarwiona dozą czarnego humoru - co rzadko zdarza się w książkach z tego gatunku. Również sam główny bohater ? Armand Gamache wyróżnia się na tle innych pierwszoplanowych postaci znanych mi do tej pory z powieści kryminalnych, przedstawianych w większości , jako osoby władcze, szorstkie i trudne w obyciu. W porównaniu z nimi Gamache jest szarmancki, elegancki, bardzo lubiany i przyjazny, przez co zupełnie przeczy utartym schematom. Autorka ?Zabójczego spokoju? lubuje się w bardzo plastycznych opisach. Dzięki temu czytelnik czuje się, jakby brał udział w bieżących wydarzeniach, niemal obserwując ich rozwój z perspektywy widza umiejscowionego w jednej ze scen powieści. W całą fabułę książki delikatnie wplecione jest umiłowanie do sztuki i słowa pisanego. Nadaje to jej drugie dno, jakby odrębne od całej istoty kryminału ? dotyka bowiem takich sfer, jak miłość, przyjaźń, wierność, bezwzględne oddanie i poświęcenie dla drugiej osoby. Moim zdaniem doskonałe motto dla całości powieści stanowi jeden z końcowych cytatów: ?(?) słowa ranią i czasami zabijają. A czasami leczą?. Całą książkę dosłownie pochłonęłam. Czyta się ją niezwykle szybko, gdyż wciąga czytelnika i ciężko się od niej oderwać. ?Zabójczy spokój? jest powieścią niekonwencjonalną, a sama autorka pokazuje, że kryminał jest gatunkiem, w którym ciągle jest miejsce na nowatorstwo. Polecam serdecznie!

W malowniczym, niemal pocztówkowym kanadyjskim miasteczku Three Pines dochodzi do morderstwa. Ofiarą pada nieznośna i neurotyczna, powszechnie nielubiana CC de Poitiers. Tak oto rozpoczyna się drugi tom serii o dokonaniach inspektora Armanda Gamache?a. Od pierwszych stron książka trzyma w napięciu. Nieprawdopodobnym wręcz wydaje się, że w tak bajkowym miasteczku, jakim jest Three Pines mogło dojść do zbrodni. Jednak przyjaźni mieszkańcy mają swoje sekrety - niektóre głęboko ukryte, mroczne i przejmujące bólem. Książka już od pierwszych stron stanowi misternie uknutą intrygę, z zaskakującym zakończeniem. ?Zabójczy spokój? Louise Penny można śmiało zaliczyć do kryminałów nowego typu. Jest to powieść z pewnością nietuzinkowa, zabarwiona dozą czarnego humoru - co rzadko zdarza się w książkach z tego gatunku. Również sam główny bohater ? Armand Gamache wyróżnia się na tle innych pierwszoplanowych postaci znanych mi do tej pory z powieści kryminalnych, przedstawianych w większości , jako osoby władcze, szorstkie i trudne w obyciu. W porównaniu z nimi Gamache jest szarmancki, elegancki, bardzo lubiany i przyjazny, przez co zupełnie przeczy utartym schematom. Autorka ?Zabójczego spokoju? lubuje się w bardzo plastycznych opisach. Dzięki temu czytelnik czuje się, jakby brał udział w bieżących wydarzeniach, niemal obserwując ich rozwój z perspektywy widza umiejscowionego w jednej ze scen powieści. W całą fabułę książki delikatnie wplecione jest umiłowanie do sztuki i słowa pisanego. Nadaje to jej drugie dno, jakby odrębne od całej istoty kryminału ? dotyka bowiem takich sfer, jak miłość, przyjaźń, wierność, bezwzględne oddanie i poświęcenie dla drugiej osoby. Moim zdaniem doskonałe motto dla całości powieści stanowi jeden z końcowych cytatów: ?(?) słowa ranią i czasami zabijają. A czasami leczą?. Całą książkę dosłownie pochłonęłam. Czyta się ją niezwykle szybko, gdyż wciąga czytelnika i ciężko się od niej oderwać. ?Zabójczy spokój? jest powieścią niekonwencjonalną, a sama autorka pokazuje, że kryminał jest gatunkiem, w którym ciągle jest miejsce na nowatorstwo. Polecam serdecznie!

Trzymając w ręku ,,Zabójczy spokój" dosłownie zatkała mnie ilość stron i choć czułam ogromny pociąg do kryminału zastanawiałam się ile czasu zajmie mi pochłonięcie tej księgi. 38 rozdziałów, 520 stron powieści, niby niewiele jak na nałogowego zjadacza książek, ale zawsze... Okazało się jednak, że moje obawy były zupełnie niepotrzebne, ku mojemu zdziwieniu wystarczył jeden wolny dzień, luz, piękna pogoda i to co było niemożliwe stało się realne. Podejrzewam, że dużą rolę odegrał papier z jakiego wykonana jest książka, to on sprawiał że ta pozycja wydawała się wzrokowo bardziej opasła niż w ogóle była w rzeczywistości. Ma to jednak dodatkowy plus, strony szybciej uciekają... Jednak czy czytanie sprawiłoby tyle frajdy gdyby książka nie wprowadziła nas w intrygujący świat kryminalnej historii? Na pewno nie, jestem przekonana, że kiepsko napisanej powieści nie uratowałby nawet gruby papier, który powoduje tą ekstremalną szybkość w czytaniu. Ciekawa byłam jak to wygląda u Louise, bo choć pierwszy tom mi nie obcy zastanawiałam się czy w dalszej książce powieje nudą i rutyną. Troszkę przeraziłam się kiedy na jaw wyszło, że historia nadal krążyć będzie wokół Three Pines, miejsca w którym rozgrywała się akcja w I tomie. Odłożyłam jednak moje wahania i wtopiłam się w tłum znanych mi bohaterów. Choć nie pamiętałam wszystkich i wszystkiego ( pamięć jest zwodnicza ) autorka tak pokierowała słowem, iż w mig otwierały się szufladki wspomnień, dzięki którym bez problemu mogłam odświeżyć dobrze znaną mi historię miasteczka i ludzi zamieszkujących Three Pines. Witałam się z nimi jak ze starymi znajomymi, bo głównie są to ludzie w podeszłym lub średnim wieku. Zaśmiewałam się z niepokornej duszy jaką jest Ruth, podziwiałam jej temperament, dzięki Ruth powieść staje się niebanalna. Akcja kryminału to oczywiście dążenie do wyjaśnienia przyczyny morderstwa, przewija się tu jeszcze problem relacji rodzic - dziecko. Smutna prawda, jak wiele zależy od naszego nastawienia do rzeczy ważnych i mniej ważnych. Jak słowo i czyn może motywować a zarazem ciągnąć na dno... ,,Zabójczy spokój" to kryminał, w którym gdzieś tam na drugim planie przebijają się niezakończone sprawy, niezapomniane dramaty, chęć zemsty a w tym wszystkim Armand Gamahe wraz ze swoim szóstym zmysłem. Człowiek otwarty na ludzi a zarazem stanowczy i konkretny. Stróż prawa, który pozwala sobie na współpracę z własnym sumieniem.. Jeśli szukacie rutyny i nudy, jeśli chcecie czytać o niczym, ta książka zdecydowanie nie jest dla was. Dlaczego? Ponieważ przeczytałam ją w jeden dzień a to świadczy tylko o jednym - Louise zaprzątnęła całą moją uwagę, nie mogłam oderwać się od słów pragnąc więcej rozwikłanych zagadek. Oczywiście ta najbardziej wymowna ciągnie się dalej i podejrzewam w kolejnych tomach będzie pogłębiać się jeszcze bardziej. Co więc pozostaje? Zadowolenie i zapas zaufania, że w III tomie dowiemy się więcej o sprawie inspektora i będziemy zadowoleni z zakończenia. ,,Zabójczy spokój" to pełna niespodzianek opowieść o trudach nad prawidłowością relacji międzyludzkich, o odrzuceniu, chęcią dominacji, poświęceniu. To tajemnice skrywane przez ludność Three Pines. To świat w jakim żyjemy, pełen niedowierzania, druzgocących wiadomości, ale też głębokiej przyjaźni i wiary w ludzi. Seria książek, które potrafią zatrzymać czas...