Okres wielkiej konfrontacji to czas, w którym Stany Zjednoczone stawały się mocarstwem, a w polityce zagranicznej przejawiały coraz większą aktywność. Głównym obiektem ich zainteresowania byt Związek Radziecki - w czasie II wojny światowej ważny aliant, a później największy rywal w walce o dominację nad światem. Idea powstrzymywania komunizmu wyznaczała kierunek polityki Stanów Zjednoczonych, ponieważ dostrzegały one w ZSRR zagrożenie dla swych aspiracji i misji. Politykę USA prowadzi prezydent we współpracy z Kongresem. Głównymi bohaterami tej monografii sq jednak współtwórca i realizator polityki zagranicznej, czyli Sekretarz Stanu, i jego Departament of State oraz dyplomaci. Oni tworzą ważne plany, analizy i raporty, prowadzą negocjacje, a wreszcie są obecni (choć w drugim szeregu) podczas wszystkich ważnych wydarzeń. Andrzej Mania (ur. 1949 r.), profesor zwyczajny UJ od l 997 r., historyk, politolog specjalizujący się we współczesnych stosunkach międzynarodowych i historii powszechnej XX w. oraz w historii dyplomacji amerykańskiej. Od 1988 r. kierownik Katedry Historii Dyplomacji i Polityki Międzynarodowej w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych UJ. Twórca amerykanistyki na UJ i kierownik Katedry Amerykanistyki (1993-2019). Prodziekan Wydziału Prawa i Administracji (1990-1996) i pierwszy dziekan Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych (2000-2002). Pierwszy dyrektor Instytutu Amerykanistyki i Studiów Polonijnych UJ (2005-2008), prorektor UJ ds. dydaktyki (2008-2016), przewodniczqcy Steering Committee SYLFF (Sasakawa Young Leaders Fellowship Fund) (od 1991 r.). Członek Państwowej Komisji Akredytacyjnej (2002-2008), członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności (od 2016 r.) i członek Komitetu Nauk Politycznych PAN. Wielokrotnie przebywał w zagranicznych ośrodkach naukowych, m.in. w University of Wisconsin w Stevens Point, na Uniwersytecie Padewskim, w School of Slavonic and East European Studies w University of London, w New College Oxford University, w Johns Hopkins University Studies - SAIS w Waszyngtonie i w Bologna Center. Prowadził badania w bibliotekach prezydenckich w USA: F.D. Roosevelta, H. Trumana, D. Eisenhowera, J.F. Kennedy'ego, J.B. Johnsona, R. Nixona, G. Forda, J. Cartera, a także w bibliotekach oraz archiwach w Columbia University, The National Archives w College Park i w Waszyngtonie. Jest stypendystą Kennan Institute for Advanced Russian Studies, Smithsonian Institution w Waszyngtonie, Salzburg Seminar, The Norwegian Nobel Institute w Oslo (instytucja doradcza Komitetu Pokojowej Nagrody Nobla). Byt profesorem wizytującym w SUNY at Buffalo (1992) oraz University of Rochester (2003). Jest autorem następujących publikacji: Polityka administracji Franklina D. Roosevelta wobec Związku Radzieckiego w latach 1933-1939, Kraków 1983; Polityka USA wobec ZSRR, 1933-1941, Warszawa 1987; Studia z dziejów stosunków amerykańsko-radzieckich w okresie II wojny światowej, Kraków 1989; The National Security Council i amerykańska polityka wobec Europy Wschodniej, 1945-1960, Kraków 1994; Bridge Building. Polityka USA wobec Europy Wschodniej w latach 1961-1968, Kraków 1996; Detente i amerykańska polityka wobec Europy Wschodniej, styczeń 1969-styczeń 1981, Kraków 2003; rozdział w Historii dyplomacji polskiej 1945-1989, Warszawa 2010; Department of State 1789-1939. Pierwsze 150 lat udziału w polityce zagranicznej USA, Kraków 2011. Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (14 VII 2003), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2 VI 1993), medale UW, UMCS i UAM. Jest przewodniczącym krakowskiego oddziału PTSM i członkiem PTNP i PTH. Należy do Lions Club (Kraków-Stare Miasto).
Wytrenuj swój mózg oraz uwolnij się od lęku i depresji, by w pełni cieszyć się życiem. Lęk i depresja - niezależnie od stopnia natężenia i częstotliwości występowania - odbierają siły i radość życia. Dr Seth Gillihan, psycholog z wieloletnim doświadczeniem, prezentuje sied-miotygodniowy autorski program terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) pozwalający łagodzić cierpienia pacjenta i zapobiegać nawrotom. Badania wskazują, że CBT jest jedną z najskuteczniejszych form psychoterapii przynoszącej odczuwalną ulgę osobom z zaburzeniami depresyjnymi i lękowymi. Proponowany przez autora program leczenia to szczegółowy, określony w czasie oraz praktyczny plan działania. Uczestnicząc w kolejnych etapach terapii, pacjent ma szansę zmienić negatywne schematy myślenia i sposoby działania oraz utrwalić je dzięki regularnym ćwiczeniom. Wskazanie konkretnych celów na poszczególne etapy leczenia pomaga na bieżąco dostrzegać rezultaty, weryfikować wybrane narzędzia, zwiększać motywację do realizacji kolejnych faz terapii, a w końcu powrócić do życia wolnego od depresji i lęków. „Praktyczna pozycja napisana jasnym językiem, która krok po kroku pokazuje, jak radzić sobie z obniżonym nastrojem i nadmiernym lękiem w duchu terapii poznawczo-behawioralnej. Polecam!" Karolina Ziętek, Centrum Terapii Poznawczo-Behawioralnej i Terapii Schematów „Mind Works" Podręcznik ten pomaga: • Zrozumieć, czym jest terapia poznawczo-behawioralna. • Opanować podstawowe umiejętności poznawczo--behawioralne niezbędne do walki z chorobą. • Utrwalić nabyte umiejętności dzięki ćwiczeniom. • Stworzyć dostosowany do potrzeb zestaw narzędzi CBT. Dr Seth J. Gillihan jest psychologiem, pracuje na Wydziale Psychiatrii Uniwersytetu Pensylwanii oraz prowadzi gabinet psychoterapeutyczny w Haverford. Specjalizuje się w terapii poznawczo-behawioralnej oraz terapii opartej na uważności, stosowanych w przypadkach zaburzeń lękowych, depresji oraz pokrewnych. Prowadzi wykłady z dziedziny CBT i neuronauki w Stanach Zjednoczonych oraz w innych krajach.
Książka Grzegorza Nycza będzie ważnym wkładem w rozwój badań nad współczesnymi problemami bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych i głównych uczestników stosunków międzynarodowych, w tym Rosji i ChRL, jak i państw o dużych aspiracjach rozbudowy swego potencjału odstraszania, tj. Korei Północnej i Chin oraz Indii i Pakistanu, a ponadto Japonii, która mimo ograniczeń konstytucyjnych musi w coraz większym stopniu przejąć na siebie poprawę swego bezpieczeństwa. Bardzo ważne jest podjęcie naukowej analizy polityki Izraela uwikłanego w dramatyczny spór z krajami arabskimi zagrażający jego egzystencji. To państwo jak żadne inne musi korzystać z działań w obszarze odstraszania, co realizuje przez rozwój wyrafinowanych technologii obronnych i olbrzymią współpracę z USA. Monografia może być przydatna jako analityczny przegląd głównych spornych punktów rywalizacji strategicznej mocarstw i punkt wyjścia do analiz pozycji międzynarodowej USA budowanej dzięki arsenałowi odstraszania. Znajdzie wielu odbiorców wśród badaczy i studentów w obszarze bezpieczeństwa, stosunków międzynarodowych i historii stosunków międzynarodowych.Z recenzji prof. Andrzeja Mani
Antologia Rzeczowy świadek jest summą doświadczeń praktyczno-teoretycznych Kolektywu Kuratorskiego, nieformalnej wspólnoty akademickiej powołanej w 2015 roku przy Ośrodku Badań nad Kulturami Pamięci UJ. Publikacja przynosi rewizję kluczowej figury dyskursu pamięciologicznego – świadka. Stawiając pytanie o to, czy i na ile obiekty materialne (miejsca, przedmioty, rośliny) są w stanie świadczyć o dokonanej przemocy, grupa badaczy i badaczek krakowskich proponuje w istocie gruntowne przemyślenie obecności i swoistego życia rzeczy w kontekście wywołanych przez człowieka konfliktów wojennych i katastrof ekologicznych. Dzięki połączeniu koncepcji materialnego świadka z ideą dowodu rzeczowego autorzy uzyskują efekt oderwania przedmiotu od osoby ludzkiej i wyodrębnienia swoistej autonomii rzeczy, miejsca, krajobrazu. Katarzyna Grzybowska. Doktorantka w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych Wydziału Polonistyki UJ. Zajmuje się badaniem pamięci, zwłaszcza miejsc związanych z II wojną światową. Sylwia Papier. Doktorantka w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych Wydziału Polonistyki UJ. Zajmuje się performatywnym wymiarem świadectw Zagłady oraz związanymi z tym tematem projektami artystycznymi. Roma Sendyka. Pracuje na Wydziale Polonistyki UJ, prowadzi Ośrodek Badań nad Kulturami Pamięci. Zajmuje się teoriami badań literackich i kulturowych, w tym zwłaszcza badaniami nad kulturą wizualną i zjawiskami pamięci.
Crisis defines the present cultural moment. From the environment, through migration, to democracy, a continuous state of emergency engulfs us – so much so that crisis appears to be one of the few things not in crisis. The Post-Crash Decade of American Cinema: Wall Street, the “Mancession” and the Political Construction of Crisis focuses on two instances of this overwhelming trend: the latest masculinity crisis and what helped trigger it – the 2008 global financial crash. Looking at selected American cinematic texts of culture from the subsequent ten years, depicting both the causes of the crash and its victims, the volume offers answers to the questions: how has (popular) culture, in particular literature and film, responded to the greatest economic upheaval since the Great Depression, and what conclusions can be drawn from this response? Timely, interdisciplinary and in-depth, this analysis combines literary and cultural studies, as well as feminist criticism, gender studies and masculinities studies with research on the latest history of political economy to interrelate such diverse phenomena as capitalism, “Wall Street culture,” the “Mancession” myth, Donald Trump, pornography, patriarchy, neoliberalism, precarity, postfeminism, the fourth wave of feminism, the #MeToo movement, 9/11, home, housing studies, positive psychology, and happiness studies. Ultimately, the book problematises the very concept of “crisis,” elucidating it as a powerful political construct. Ewa Kowal is an Assistant Professor in the Department of Comparative Studies in Literature and Culture in the Institute of English Studies at the Jagiellonian University in Kraków, Poland. She is the author of The “Image-Event” in the Early Post-9/11 Novel: Literary Representations of Terror after September 11, 2001 (Jagiellonian University Press, 2012) and a series of articles devoted to post-9/11 literature and film. Her current project concerns cinematic, televisual and novelistic depictions of the 2007/8 global financial crisis and its aftermath. She is interested in feminist theory and criticism, gender studies, masculinities studies, happiness studies, housing studies, film and the visual arts.
Język umiera wtedy, kiedy ludzie przestają nim mówić.
Głęboko w lesie deszczowym w Papui Nowej Gwinei jest maleńka wioska Gapun, w której mieszka 200 osób. Tylko 45 z nich mówi rdzennym językiem tayap i z roku na rok jest ich coraz mniej. Antropolog kulturowy Don Kulick postanawia udokumentować proces wymierania tego języka. Zafascynowany światem gapuńczyków, na przestrzeni trzydziestu lat powraca do wioski kilkakrotnie, a jego życie splata się z życiem mieszkańców.
Owocem tych spotkań jest pełna humoru opowieść o ludziach, ich problemach, radościach i smutkach. Autor niczym lokalny przewodnik oprowadza nas po wiosce, pokazując, jak to jest być częścią mikrospołeczności i mieszkać w niedostępnym miejscu, wyciętym niczym szczelina w samym środku tropikalnego lasu deszczowego. Książka Kulicka to zarazem otwierające oczy spojrzenie na wpływ zachodniej kultury na najdalsze zakątki naszego globu, a także opowieść o tym, jak ów antropolog zdał sobie w końcu sprawę, że czas pożegnać się z wioską i jej mieszkańcami.
Pasjonująca, niezmiernie wnikliwa, a przy tym bardzo zabawna książka Śmierć w lesie deszczowym wprowadza czytelników w świat, który w obliczu potężnych zmian wciąż trwa, o krok od całkowitego zaniku.
„Jeśli pragniesz doświadczyć kultury całkowicie odmiennej od własnej bez konieczności ruszenia się z fotela (nie wspominając o kosztach podróży), to ta książka stanowi doskonały wybór.”
The Washington Post
„Niezwykły wyczyn – porywająca opowieść nie tyle o antropologu, ile o pewnym plemieniu, dla którego życie jest zawsze tu i teraz”.
Marilyn Strathern, autorka książki Before and After Gender
„Głęboko ludzka opowieść o pozornie egzotycznym, obcym miejscu, które w istocie nie jest wcale takie obce. Kulick bywa zabawny, liryczny, melancholijny, a przy tym zawsze spostrzegawczy i empatyczny”.
Carl Hoffman, autor książki The Last Wild Men of Borneo
Don Kulick – antropolog kulturowy pracujący na Uniwersytecie w Uppsali. Kieruje programem badawczym Engaging Vulnerability (Wyjść naprzeciw słabszym). Prowadził szeroko zakrojone antropologiczne badania terenowe w Papui-Nowej Gwinei, Brazylii i Skandynawii. Otrzymał liczne granty i tytuły honorowe, w tym Stypendium NEH oraz Stypendium Guggenheima. Autor i redaktor kilkunastu książek poświęconych między innymi antropologii tłuszczu i życiu transpłciowych prostytutek.
Jaką rolę interpretacja pełni w hermeneutyce? Czy jest to zagadnienie centralne filozofii czy też marginalne? Co odróżnia interpretację hermeneutyczną od interpretacji innego rodzaju, na przykład historycznej, psychologicznej, strukturalistycznej? Jaką rolę i znaczenie ma interpretacja w życiu jednostki? Co jest jej przedmiotem i celem? Te i podobne pytania, dotyczące natury i przebiegu procesu interpretacji, stały się inspiracją do podjęcia rozważań przedstawionych w książce Zagubienie w interpretacji. Hans-Georg Gadamer wobec kultury i sztuki współczesnej. Autorka rekonstruuje, reinterpretuje i rozwija stanowisko jednego z najwybitniejszych filozofów XX wieku Hansa-Georga Gadamera w odniesieniu do kwestii hermeneutycznej interpretacji. Opisuje pojęcie interpretacji w szerokim kulturowym kontekście, a następnie doprecyzowuje jego znaczenie, odwołując się do zagadnień: prawdy, retoryki oraz erotyki. Proponowana w książce charakterystyka zagadnienia wykracza poza dotychczasową literaturę przedmiotu dotyczącą filozoficznej hermeneutyki Gadamera i ma na celu odniesienie tego stanowiska do aktualnych problemów z zakresu kultury i sztuki. Książka ta może zainteresować zarówno profesjonalne badaczki i badaczy, jak też szeroką pozaakademicką publiczność. […] odpowiednio rozumiane płynność i dynamiczność, niejednoznaczność i zmienność, dialogiczność i otwartość w znaczeniu wciąż rozszerzanego pola możliwości interpretacyjnych i badawczych są podstawowymi elementami hermeneutyki Gadamera. Wynikają one z jej założeń i znajdują odzwierciedlenie w języku, specyficznym stylu filozofowania i formułowania myśli, w jakim filozof przedstawiał swoją teorię. Takie cechy tej refleksji ujawnia też wyraźnie hermeneutyczne pojęcie interpretacji, rozumianej najogólniej jako jedyny świadomy sposób odbioru rzeczywistości przez człowieka. Nic nie jest bowiem bezpośrednio dane, zawsze jedynie przez interpretację, która nigdy nie jest ostateczna. Ze wstępu Dominika Czakon (ur. w 1984 roku w Krakowie) – doktorka filozofii, asystentka naukowa w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W ramach działalności naukowej zajmuje się współczesną hermeneutyką oraz estetyką. Interesuje się także kulturą współczesną, feminizmem i ekologią. Jest współtwórczynią Cyfrowego Archiwum Romana Ingardena, w którym udostępniana jest spuścizna epistolarna i naukowa tego filozofa oraz korespondujących z nim polskich i zagranicznych badaczy. Od wielu lat związana jest z kwartalnikiem filozoficzno-estetycznym „The Polish Journal of Aesthetics”, w którym pełni funkcję zastępczyni redaktora naczelnego. Wolny czas dzieli między rodzinę i przyjaciół, fotografowanie i spacery z psem. Kiedy jest to możliwe, podróżuje.
Książka jest obszernym zbiorem tekstów poświęconych szeroko ujętym relacjom miedzy kobiecością w kontekście społeczeństwa polskiego (rozumianą jako praktyki społeczne, tożsamości, biografie, działania zbiorowe itd.) a polem społecznych i kulturowych utopii. Choć artykuły publikowane wtórnie są niezwykle różnorodne i reprezentują rozmaite perspektywy badawcze, metodologiczne i epistemologiczne, to heurystyczne ramy w większości z nich wyznacza już wspomniana, szczególnie rozumiana kategoria utopii. Po pierwsze, jest ona przez autorki/autorów widziana nie jako całościowy, domknięty plan zmiany społecznej, a raczej jako proces społeczny i twórczy, jako powstawanie nowych porządków społecznych, jako„zmiana urzeczywistniana poprzez różnorodne działania kobiet tu i teraz". Po drugie, gros tekstów opiera się na założeniu, że żadna (w tym feministyczna) utopia jako projekt totalny nie rozwiązuje wszystkich problemów wszystkich kobiet. Z artykułów wyłania się dwoistość oczekiwań wobec utopijnych projektów. Z jednej strony widać wyraźną inspirację konstatacjami Ann Snitow i Rebekki Solnit o swoiście rozumianym sceptycyzmie wobec utopii ruchów kobiecych/feministycznych pojmowanych jako projekty totalne; z drugiej zaś teksty dają nadzieję na zmianę, wpierw fragmentaryczną, cząstkową, która w długiej perspektywie może jednak okazać się znacząca. Z recenzji dr hab. Katarzyny Leszczyńskiej
Zagadnienie zawarcia małżeństwa jest doniosłe pod względem zarówno teoretycznym, jak i praktycznym. Systemy prawne poszczególnych państw różnią się niekiedy znacząco co do możności, przesłanek czy procedury zawarcia małżeństwa. Badane w pracy zagadnienia mają więc istotne znaczenie praktyczne, zwłaszcza z uwagi na dużą mobilność obywateli, wiążącą się z „umiędzynarodowieniem” kwestii prawnorodzinnych. Zwrócić należy uwagę na szeroką perspektywę, z jakiej Autorka podejmuje badane kwestie: prawa cywilnego, prawa prywatnego międzynarodowego i prawa konsularnego. Stąd też praca jest wielowątkowa, dotyczy różnych aspektów zawierania małżeństwa, w tym zawierania małżeństwa za granicą.
Z recenzji dr hab. Moniki Jagielskiej, prof. UŚ
Ewa Kamarad – doktor nauk prawnych ze specjalnością prawo prywatne międzynarodowe (2014), absolwentka prawa (2010) i europeistyki (2009) na Uniwersytecie Jagiellońskim. W swojej pracy naukowej zajmuje się prawem prywatnym międzynarodowym, prawem Unii Europejskiej, prawem rodzinnym, prawem międzynarodowym publicznym oraz prawem konsularnym.
O awangardowym podejściu Redaktorów tomu do kwestii dziedzictwa świadczy podjęcie próby pokazania go w momencie skomplikowanych przemian, w siatce napięć i relacji ledwo uchwytnych, kształtujących je i odkształcających. Docenić należy przyjęcie współczesnego szerokiego rozumienia dziedzictwa, na które składają się dziedzictwo materialne, niematerialne i naturalne. Niniejszy tom pozytywnie wyróżnia założenie, iż nie można analizować zjawisk dziedzictwa bez szerokiego kontekstu badawczego i bez oparcia w metodologii różnych dyscyplin. Ważną kategorią badawczą jest pograniczność wraz z płynnością pograniczy, obok bezpieczeństwa kulturowego, turystyki kulturowej historycznej, archeologicznej, kulinarnej oraz eventowej. W optyce heritologa pozostawać muszą również mechanizmy konstruowania świadomości historycznej, kwestie tożsamości europejskiej, narodowej, regionalnej, lokalnej czy wieloaspektowość procesów rewitalizacji i reinterpretacji dziedzictwa, ze szczególnym wyczuleniem na polityki kulturalne (od lokalnych instytucji i włodarzy po Unię Europejską i UNESCO), które należy postrzegać jako metody zarządzania pamięcią.
Twórcy tomu odważnie przypominają rzecz niepopularną – że dziedzictwo też przysparza cierpień. Zgodnie z koncepcją UNESCO należy promować różnorodność kulturową, skupiając się na tym, co jednoczy, buduje pokój, daje przestrzeń porozumienia – Redaktorzy we Wstępie ujęli to inaczej: dziedzictwo wszak „budzi często uczucie rozdarcia, ponieważ jest bolesne, wywołuje emocje i reakcje wstydu, upokorzenia, goryczy i rozdrażnienia”. Jest też druga strona medalu: dziedzictwo bywa przedmiotem działań negatywnych i wówczas – mówiąc metaforycznie – niejako „cierpi”: „dziedzictwo kulturowe, wciągane w skomplikowane procesy historyczne i społeczno-polityczne, podlegające również mitologizacji i ideologizacji ze strony rozmaitych organizacji, formalnych i nieformalnych grup lub indywidualności, wyrywane jest często z kontekstu i dzielone między nowych interesariuszy”.
Z recenzji dr hab. Katarzyny Smyk, prof. UMSC
„Dla mnie osobiście najbardziej interesującym aspektem, jaki zauważam w książce, jest akcent pedagogiczny związany z pytaniem i dążeniem do ujmowania teorii szkoły jako dyscypliny czy też teorii pedagogicznej oraz podejmowaniem zagadnień nauczania i wychowania w jej ramach. Czyni to bardzo jasnym stanowisko Autora, jak też wpisuje całą problematykę w obszar poszukiwań współczesnej i dawnej myśli pedagogicznej. Autor wybrał bardzo interesujących poznawczo oraz ważnych dla pedagogiki szkolnej autorów i ich koncepcje, których większość rzeczywiście powinna być bliżej zaprezentowana w polskiej myśli pedagogicznej. Praca Autora wpisuje się zatem w lukę – zwłaszcza związaną ze współczesnymi autorami podejmującymi refleksję nad szkołą”.
ks. prof. dr hab. Marian Nowak, Dyrektor Instytutu Pedagogiki KUL
Marek Stanisław Kościelniak pracuje jako adiunkt w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest autorem monografii „Zrozumieć Rogersa. Studium koncepcji pedagogicznych Carla R. Rogersa”, artykułów naukowych w czasopismach polskich i międzynarodowych oraz licznych rozdziałów w polskich i zagranicznych publikacjach wieloautorskich. Jest również redaktorem naukowym kilku książek wydanych w języku angielskim i polskim oraz tłumaczem angielskojęzycznej literatury pedagogicznej. „Pedagogiczna teoria szkoły. Studium na podstawie niemieckich teorii szkoły” to owoc wieloletnich studiów nad niemiecką literaturą pedagogiczną.
Jest to książka niezwykła: łączy – w osobie autorki – refleksje doświadczonej terapeutki i superwizorki psychoterapii, wnikliwej czytelniczki światowej prozy i poezji z niebanalnymi myślami filozofa, budującego dialog między fenomenologami a postmodernistami. Całość wzbogacono własnymi miniaturami poetyckimi oraz analizami lingwistycznymi, pozwalającymi wnikać w etymologię słów kluczowych dla wywodu daleko wykraczającego poza refleksje z zakresu słowotwórstwa. Wszakże ta wielość spojrzeń i perspektyw (a psychoterapeuta nazwałby to polifonicznością ja) nie prowadzi do chaosu stylistycznego, lecz przyjmuje postać spójnej formalnie wypowiedzi, ukazującej, jak bardzo te obszary mogą się przenikać i wzajemnie wzbogacać. Imponująca erudycja autorki stawia czytelnika przed niełatwym zadaniem podążania za jej refleksjami i skazuje go niekiedy na bezradność wobec złożoności i wielowątkowości tekstu. Dla kogo są Pasaże egzystencji? Nie dla tych, którzy oczekują regularnego podręcznika czy akademickiego wykładu. Nie dla tych, którzy chcieliby się dowiedzieć czegoś o technikach psychoterapii czy zasadach prowadzenia superwizji. Są one dla „nieśpiesznych wędrowców”, a więc dla tych, którzy szukają i nie potrzebują pewników i szybkich jednoznacznych odpowiedzi. Małgorzata Opoczyńska jest gotowa w takich poszukiwaniach towarzyszyć tym wędrowcom, a nawet ich inspirować i odkrywać obszary dotąd przez nich niewidziane. To książka dla tych, którzy chcą wniknąć w naturę i moc języka, dla psychoterapeutów, których nie zadowalają proste schematy i chcą wziąć pod lupę, a może nawet pod mikroskop, to, co się dzieje w terapeutycznym dialogu. Z recenzji prof. dra hab. Bogdana de Barbaro
Skuteczna metoda pracy z pacjentami doświadczającymi paraliżującego i wyniszczającego wstydu.
Chroniczny wstyd jest bolesny, destrukcyjny i przyjmuje rozmaite postaci. Trudno samodzielnie się z nim uporać, ponieważ jest odporny nawet na intensywną terapię analityczną. W swojej książce Patricia A. DeYoung łączy najnowsze odkrycia z dziedziny neuronauki z bogatą tradycją psychoterapii relacyjnej, a także ukazuje, co kryje się za różnorodnymi objawami, i odsłania prawdziwą, relacyjną naturę wstydu. Wyjaśnia też, w jaki sposób chroniczny wstyd zapisuje się w mózgu i wpływa na osobowość, tłumaczy złożone teorie i przekłada je na codzienną praktykę terapeutyczną.
Terapia chronicznego wstydu to rezultat wieloletnich doświadczeń klinicznych. Autorka pokazuje, jak rozpoznać wstyd w relacji terapeutycznej, przeanalizować jego źródła i wpływ na życie klienta oraz wybrać najlepszą metodę terapii. Książka zawiera liczne opisy przypadków i propozycje rozwiązań, które można natychmiast zastosować w praktyce.
Ta pobudzająca do myślenia, pouczająca i rozwijająca publikacja pomoże psychoterapeutom poszerzyć zakres oddziaływań terapeutycznych i zwiększyć skuteczność w pracy z klientami cierpiącymi na chroniczny wstyd.
Wstyd jest zjawiskiem neurologicznym, psychologicznym i relacyjnym, a Patricia A. DeYoung wykonała solidną pracę, opisując w dogłębny, ludzki i jednocześnie naukowy sposób życie z chronicznym wstydem i metody terapii.
dr Louis Cozolino, wykładowca psychologii w Graduate School of Education and Psychology, Pepperdine University
Definiując wstyd jako doświadczenie przede wszystkim relacyjne, autorka naświetla rozlegle i niszczące skutki przeżywania go chronicznie. Jednocześnie jasnym i przystępnym językiem przedstawia metody jego skutecznego leczenia. Książka Patricii DeYoung to cenne źródło wiedzy dla psychologów klinicznych, którzy chcą zrozumieć i leczyć wstyd w ujęciu psychodpamicznym.
dr Martha Sweezy, zastępczyni dyrektora i dyrektorka ds. kształcenia w programie dialektycznej terapii behawioralnej w Cambridge Health Alliance, Harvard Medical School
Część I. Zrozumieć chroniczny wstyd
• Wstyd: problem, o którym się nie mówi
• Wstyd jest relacyjny
• Wstyd i relacyjny mózg
• Relacyjne i neurobiologiczne narracje o wstydzie
• Rozpoznanie wstydu
Część II. Uleczyć chroniczny wstyd
• Wymagania do pracy z chronicznym wstydem
• Budowanie prawopólkulowego kontaktu
• Narracja jako integracja prawej półkuli mózgu
• Wyciąganie wstydu na światło i powietrze
• Praca ze zdysocjowanym wstydem
• Redukcja wstydu na przestrzeni życia
Dr Patricia A. DeYoung jest psychoterapeutką relacyjną z ponad-trzydziestoletnim stażem. Założyła Toronto Institute for Relational Psychotherapy.
To obszerne studium nie wzbudziło mego zdziwienia. Zadowolenie i satysfakcję - tak, ale nie zdziwienie, gdyż właśnie od tego Autora oczekiwałbym takiej analizy. Profesor Krzysztof Frysztacki ze szczególnym zaangażowaniem zajmuje się podstawami pracy socjalnej, a jego zainteresowanie cechami charakterystycznymi tej dyscypliny naukowej w Stanach Zjednoczonych powoduje, że i tym razem przedstawia rozważania, które pozostają w ścisłym związku z jego wcześniejszymi publikacjami. Niniejszą pracę uważam za wartościową, pouczającą i potrzebną. Zwrócę przy tym uwagę na jedną ze znamiennych właściwości literatury naukowej z zakresu pracy socjalnej. Z jednej strony mamy do czynienia z syntetyzującymi studiami, skupionymi wokół zasadniczych przejawów rozwoju dyscypliny, a z drugiej strony - z coraz liczniejszymi publikacjami o bardzo zróżnicowanej tematyce, poświęconymi czynnikom składowym tejże. Książka Wokół pracy socjalnej z pewnością w swej istocie należy do pierwszego typu opracowań, ale jednocześnie „otwiera drogę" do rozlicznych zagadnień szczegółowych.
Fragment recenzji prof. zw. dr hab. Kazimiery Wódz z Uniwersytetu Śląskiego
Prof. Krzysztof Frysztacki, socjolog specjalizujący się w tematyce pracy socjalnej, od studiów jest związany z Instytutem Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracował też w innych polskich szkołach wyższych, a także prowadził badania oraz wykładał na uczelniach zagranicznych, takich jak University at Buffalo, Johns Hopkins University, George Washington University czy Ohio State University w USA. Jest autorem lub współautorem książek, w których przewijają się watki socjologiczno-socjalne, na przykład Socjalna Ameryka, Socjologia problemów społecznych, Dzieci ulicy, Problematyka pracy socjalnej w perspektywie socjologii i polityki społecznej. Od lat bierze aktywny udział w życiu akademickim, w tym jako przewodniczący Komitetu Socjologii PAN. W wolnych chwilach chętnie słucha muzyki jazzowej w Klubie u Muniaka w Krakowie.
Książka napisana jest przez kompetentną i należycie przygotowaną badaczkę. Świadczą o tym zarówno erudycja Autorki jak i umiejętność radzenia sobie z niełatwymi problemami teoretycznymi. [...] Biorąc pod uwagę przeprowadzone badania własne, można stwierdzić, że praca jest bez zarzutu i powinna być wykorzystywana jako podręcznik dla studentów socjologii czy kulturoznawstwa, w ramach zajęć z metod i technik badawczych. Gabrieli Żuchowska-Zimnal udało się także pokazać, że wartość teorii wynika przede wszystkim z jej zdolności do prowokowania i strukturyzowania badań empirycznych. [...] Książka jest bardzo dobrze i ma przejrzystą, elegancką strukturę. Odnajdujemy w niej interesujące koncepty teoretyczne oraz fragmenty pomocne w dydaktyce.
Z recenzji prof. dr hab. Marii Flis
Dr Gabriela Żuchowska-Zimnal interesuje się socjologią kultury, konsumpcji i życia codziennego. Publikowała m. in. w “Kulturze i Społeczeństwie” i “Societas/Communitas” oraz pracach zbiorowych Nowa droga do zniewolenia i Miasto i Sacrum. Ze stypendium na Université Paul Valéry w Montpellier we Francji przywiozła słabość do prac Baudrillarda, Lipovetsky’ego i innych nietłumaczonych na język polski autorów. Stali się oni inspiracją do napisania pracy magisterskiej na temat zjawiska kiczu jak również dysertacji doktorskiej (której skróconą wersją jest niniejsza publikacja), opartej na własnych badaniach, współfinansowanych z grantu Narodowego Centrum Nauki.
Na książkę składają się teksty dotyczące dwóch zagadnień: tradycji eksperymentu oraz eksperymentu jako doświadczenia. Eksperyment pokazywany jest tu w podwójnym uwikłaniu: sytuuje się go wobec kategorii tradycji (trwania, kontynuacji, dyskontynuacji, nieciągłości i zerwań) oraz wobec kategorii doświadczenia (rozumianego zarówno jako badanie, poznawcze eksploracje, jak i jednostkowe przeżycie). Zatem zasadniczy zrąb publikacji zostaje wyznaczony przez triadę „eksperyment - doświadczenie - tradycja". Autorzy kolejnych szkiców próbują ukazywać rozmaite związki między awangardową przeszłością i tradycyjnym myśleniem o nurtach eksperymentujących a nowszymi, bardziej współczesnymi sposobami przejawiania się gestów buntowniczo-zmianotwórczych.
Rozdziały monografii pomyślane zostały w sposób zasługujący na najwyższe pochwały. Stanowią one dowód na to, że zajmowanie się awangardą w XXI wieku może przynieść wiele inspirujących tekstów i nowych odczytań. Autorzy tej monografii dokonują ciekawego poszerzenia terytorium, na którym toczyć się mogą spory i polemiki okołoawanagardowe. Kategorie eksperymentu i doświadczenia, jakie stanowią tu centralne ośrodki problemotwórcze, okazują się przede wszystkim punktami wyjścia do dyskusji nad najbardziej palącymi dzisiaj kwestiami: statusu obiektu artystycznego, jego mocy estetycznej i politycznej, performatywnych i retorycznych aspektów jego wytwarzania, związków językowego i wizualnego. Któż nie dałby się przekonać, że sprawa zanieczyszczonego powietrza jest nadal kluczowa i dla społeczeństwa, i dla jego literatury? Albo autonomia artystyczna - w swojej paradoksalnej, heteronomicznej wersji?
Fragment recenzji dr hab. Anny Kałuży
Utożsamianie kategorii eksperymentu z działalnością awangardową - w jej węższym lub szerszym znaczeniu - z jednej strony sprzyja klasyfikacyjnemu porządkowi, z drugiej jednak niesie z sobą duże niebezpieczeństwo zatarcia terminologicznej wyjątkowości tego, co eksperymentalne. Jednym z możliwych stanowisk byłoby uznanie, że wszystkie praktyki awangardowe są ex definitione eksperymentalne, bowiem motorem ich działania jest, po pierwsze, krytyczna refleksja na temat obowiązującego w danym momencie literackiego standardu (gatunkowego, tematycznego, językowego itd.), po drugie, nastawienie na działanie, gest, koncept bardziej niż na samo dzieło, po trzecie zaś, i to wydaje się nam głównym problemem eksperymentu, obecność teoretycznego zaplecza w postaci odwołania do określonego zestawu wartości estetycznych, nierzadko również etycznych, społecznych czy politycznych. Natomiast czy wszystkie działania, które nazywamy lub nazwalibyśmy eksperymentalnymi, stają się przez to awangardowe? Czy za eksperyment może uchodzić każda aktywność dekanonizująca zastany porządek literacki lub artystyczny?
Fragment wstępu Krzysztofa Hoffmanna, Jakuba Kornhausera, Barbary Sienkiewicz
HYPOTHERMIA can be a blessing or a curse for our patients. Cardiac surgery, neurosurgery and intensive care are fields in which cooling of the body increases chances for recovery. Medical research is conducted in the entire world which aims to expand the use of hypothermia onto other spheres of medical practice.Unfortunately, hypothermia may also claim life. It may be a curse for those who live, work or rest in cold climate zones and for those who live in poverty right on our doorstep It can strike hard and rough, but it can also be cunning and devious. The malicious side of hypothermia is the subject of the book which we present to our Readers. It was written by a group of people who have been studying intricacies of hypothermia for years physicians, paramedics, mountain rescuers, and specialists in technical fields.We hope that the knowledge contained here will help to discover and comprehend hypothermia together with the modern methods of its treatment. Technological advancement offers us constantly new capabilities of efficient and safe rewarming. Extracorporeal rewarming should not be considered a last-ditch effort. Early diagnosis, identification of risk factors, and qualification of patients for extracorporeal life support enable a more efficient treatment. Delays in reporting of hypothermic patients and incomprehensible decision halting, often met in practice, determine eventual prognosis in this group of patients.
Jestem przekonany, że przystępna i ciekawa treść skryptu w połączeniu ze stosunkowo niewielką jego objętością będą zachęcać studentów do dokładnego zapoznania się z przedstawionym materiałem, pozwalając studentom na łatwe wniknięcie w sekrety chemii analitycznej i wyzwalając w nich już na początku nauki zainteresowanie nie tylko tą, ale też pośrednio innymi dyscyplinami chemicznymi.Prof. dr hab. Paweł Kościelniak
Książka Katarzyny Fazan to ważne osiągnięcie w dziedzinie badań nad twórczością Tadeusza Kantora. Publikacja tomu wydaje się niezwykle aktualna, zważywszy na zbliżającą się w grudniu 2020 roku 30. rocznicę śmierci artysty. Praca ta nie tylko stanowi podsumowanie dorobku autorki, która od wielu lat zajmuje się dziełem Kantora, ale także otwiera pole nowych odczytań jego sztuki, próbuje pokazać odmienne sposoby jej recepcji i zwrócić uwagę na jej radykalne znaczenia. Proponowany sposób interpretowania dzieł artysty, a także zasugerowany performatywny wymiar jego praktyk wskazuje na inne przestrzenie obecności teatralnego i plastycznego dorobku Kantora. Trzy części pracy – „Manifestacje”, „Konfrontacje”, „Ślady” – wyznaczają zarys nowej topografii możliwego ulokowania jego twórczości. […] To projekt o niezrównanej skali, imponujący zarówno pod względem wartości historiograficznej, jak i krytycznej przenikliwości, precyzji myślenia i twórczego podejścia do przedmiotu badań.
Z recenzji prof. Michała Kobiałki, University of Minnesota
Tom Kantor. Nie/Obecność zogniskowany jest wokół osobowości artystycznej Tadeusza Kantora, jego twórczości, obecnych w niej przekształceń i nawrotów, zmieniających się technik plastycznych i projektów teatralnych; jest to studium miejsc ważnych dla biografii artysty i archiwów jego pamięci, analiza pozostawionych, albo śladowych, albo restytuowanych, albo wreszcie konstruowanych przez nieobecność, znaków jego obecności i dynamicznego dzieła. […] Autorka przeprowadza czytelnika przez kolejne „stacje” artystycznej, intelektualnej i emocjonalnej podróży Kantora – artysty obecnego i nieobecnego, tworzącego, a zarazem będącego obiektem przetwarzania w sztuce. Z tego właśnie powodu książka niniejsza jest także wspaniałą podróżą – peregrynacją przez sztukę współczesną: malarstwo i instalacje, performans i przedstawienia teatralne, zwłaszcza przez scenografię i obiekty eksponowane jako osobne dzieła sztuki. Jest to książka nie tylko o Kantorze, ale i o sztuce współczesnej, także o sztuce czasów, w których żyjemy.
Z recenzji prof. Włodzimierza Szturca, Uniwersytet Jagielloński
Katarzyna Fazan – wykłada w Katedrze Teatru i Dramatu Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz na Wydziale Reżyserii Dramatu w Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego. Autorka prac poświęconych literaturze modernizmu, estetyce teatru i związkom scenografii z plastyką. Wydała monografię Szczera poza dekadenta. Kazimierz Tetmajer między epistolografią a sztuką (2001), Projekty intymnego teatru śmierci. Wyspiański – Leśmian – Kantor (2009), była współredaktorką dwutomowego wydania pism teatralnych i filmowych Tadeusza Peipera Wśród ludzi na scenach i na ekranie (2000), opracowania edytorskiego i naukowego Utworów wybranych Ludwika Marii Staffa (2004), książki zbiorowej Dziś Tadeusz Kantor! Metamorfozy
śmierci, pamięci i obecności (2014), także jej wersji angielskiej Tadeusz Kantor Today: Metamorphoses of Death, Memory and Presence. Współredagowała tom Odsłony współczesnej scenografii. Problemy – sylwetki – rozmowy (2016). Przewodniczy komitetowi redakcyjnemu serii Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego Teatr/Konstelacje, jest stałym współpracownikiem „Didaskaliów”, należy do Rady Programowej Cricoteki.
After reading this voluminous and, contrary to what the title might suggest, engaging study, I have no doubt that it is a great scientific achievement. Firstly, the authors managed to develop an approach to the otherwise sensitive subject of the IDO heritage that enables a cool, albeit not entirely distanced way of looking at the history of a certain institution, as well as at the entanglement of many people in its activity. The fact that the institution was established in dark times, and, in addition, by Hans Frank, should not a priori put it in the context of regular Nazi propaganda and degenerated science. The authors managed to separate what in the IDO output was based on objective research from what could never be defined as scientific. Secondly, the high level of competence of the papers in this tome makes one confident about the applied methods of presentation and interpretation of the available material, which, moreover, is still subject to further verification. This publication is not yet the final outcome of several years of research and queries, but a stop-over, an important one, on the way to further work, which is signaled throughout the book. So it is an example of work in progress.
Prof. dr hab. Wojciech Józef Burszta
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
