Obecność kultur skandynawskich w przestrzeni cywilizacyjnej Pomorza i Kaszub jest czymś oczywistym. Można ją rozpatrywać w porządku historycznym, literackim, językowym, religioznawczym czy socjologicznym, a w każdym z tych aspektów jest bardzo wiele do ustalenia i to z różnych perspektyw narodowych czy językowych. Oczywiście sporo kwestii kulturowych zostało już omówionych, na co autorzy poszczególnych artykułów zawartych w przedstawianym dzisiaj uwadze czytelników tomie ukazują liczne dowody. Jednakże wiele kwestii badawczych wciąż domaga się sprecyzowania, czeka na głębszą analizę i podjęcie prac, które wypełnią luki w świadomości dzisiejszego użytkownika kultury.
W prezentowanej tutaj wieloautorskiej monografii najbardziej interesowały nas kwestie kontaktów Pomorza z szeroko rozumianą Skandynawią, analizowanych na przykładach relacji międzykulturowych zapisanych w językach polskim, niemieckim, duńskim, szwedzkim, norweskim, rosyjskim i kaszubskim. Wszystkie z owych mediów komunikacyjnych były dla nas jednakowo ważne, gdyż przecież miały (i dalej mają) swoje doniosłe cywilizacyjne znaczenie. Ponieważ jednak inicjatywa poniższego opracowania pojawiła się w środowisku polskich akademików, w naturalny sposób to właśnie polskojęzyczne medium dominuje, co nie znaczy, że praca ma za zadanie prezentować wyłącznie polski punkt widzenia.
(fragment Wstępu)
Przedmiotem monografii jest rycerski (szlachecki) ród Grąbek-Grąbkowski z Pomorza Słupskiego XIII-XVIII w. W historii był znany pod zniemczonym nazwiskiem von Grumbkow, którego reprezentanci od wojny trzydziestoletniej (1618-1648) do połowy XVIII w. wnieśli ogromny wkład w budowę absolutystyczno-militarnego państwa brandenbursko-pruskiego i udział w budowę jego potęgi europejskiej. Ich rodowód, kaszubska świadomość i polskie relacje zostały przez dotychczasowe piśmiennictwo historyczne (i nie tylko) całkowicie przemilczane. Nie trzeba pisać, jakie tego były konsekwencje dla kształtowania świadomości społeczeństwa Prus w XVIII-XX wieku.
(Od Autorów)
Niniejsza monografia jest efektem realizacji w latach 2017–2020 projektu „Teoretyczne i praktyczne aspekty bezpieczeństwa personalnego”, zadania badawczego pn. „Personalny i strukturalny wymiar patologii społecznych”, dofinansowanego w ramach badań statutowych w Akademii Pomorskiej w Słupsku. W pracach badawczych brali udział przedstawiciele Akademii Pomorskiej w Słupsku oraz Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu. Celem projektu była analiza problematyki społecznych patologii przez pryzmat różnych podmiotów personalnych (podmiotów jednostkowych i zbiorowych) oraz strukturalnych do ludzkiej cywilizacji włącznie, a także spojrzenie na powyższe problemy z perspektywy nauk o bezpieczeństwie, których przedmiotem badań są między innymi zagrożenia mające wpływ na kształt i funkcjonowanie szeroko rozumianych systemów bezpieczeństwa.
Ta różnorodność perspektyw analitycznych wymagała podjęcia szeroko zakrojonych prac badawczych, które nie były łatwym zabiegiem. Wymagały od badaczy zaangażowanych w projekt interdyscyplinarnej wiedzy na temat tradycyjnego podejścia do patologii społecznych i wiedzy o współczesnych problemach społecznych, problemach globalnych czy nowych jakościowo zjawiskach, które towarzyszą rozwojowi cyberprzestrzeni. Strukturę merytoryczno-logiczną monografii tworzy osiem rozdziałów, wstęp, zakończenie, a także słownik podstawowych terminów związanych z przedmiotem badań.
(Fragment wstępu)
Piąty tom tekstów doktorantów historii wydawany przez Akademię Pomorską skupia się głównie na relacjach Polaków z morzem oraz miejscu Pomorza w dziejach kraju. Jego dominująca tematyka związana jest z obchodzoną w 2020 roku okrągłą, setną rocznicą powrotu Polski nad Bałtyk. [...] obok artykułów poświęconych tematyce morza oraz historii Pomorza i ludzi z nim związanych czytelnik znajdzie również teksty dotyczące relacji z sąsiadami Polski czy Polonią, działalności podejmowanych na innych ziemiach polskich (np. w ziemi krakowskiej) czy też wyobrażeń o przeszłości narodu polskiego.
(ze Słowa wstępnego)
Sympozjum Chrześcijaństwo na Pomorzu. Kultura duchowa i materialna stanowi naukowe, duchowe i artystyczne przedsięwzięcie, którego celem są realizowane raz w roku konferencje, poświęcone Świętym i Patronom Pomorza, mającym swój istotny udział w kształtowaniu świadomości dziedzictwa duchowego zarówno w wymiarze jednostkowym, regionalnym, jak też globalnym. Zadaniem tego projektu jest przybliżenie kultury duchowej i materialnej naszego Wspólnego Dobra, a także przyczynienie się do umocnienia świadomości miejsca i regionu, w którym się żyje poprzez sięganie do źródeł duchowości. W dawnych wiekach swoją postawą, wiarą, męstwem i odwagą wartości duchowe poświadczali chrześcijanie, których sława i kult przetrwały do czasów współczesnych.
Konferencja o św. Ottonie jako interdyscyplinarne działanie inicjuje wieloletni cykl sympozjów naukowych. Do tej pory odbyły się trzy poświęcone tematyce: Święty Otton. Apostoł Pomorza; Święta Barbara. Patronka rybaków i ludzi morza oraz Święty Mikołaj z Miry. Patron ubogich, żeglarzy, rybaków i uczonych, co stanowi formę spotkania ludzi nauki i sztuki, duchownych oraz mieszkańców.
(Fragment Wstępu)
Wykłady o działalności polskiego wywiadu wojskowego w latach 1918-1945 płk dypl. Stefan Mayer wygłaszał dla byłych oficerów Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie na początku lat siedemdziesiątych XX w. Ze względu na osobę wykładowcy stanowią one ciekawe źródło do dziejów służb specjalnych Rzeczypospolitej w okresie międzywojennym, jak i w czasie II wojny światowej. Dotyczyły kwestii związanych z aktywnością polskiego wywiadu i kontrwywiadu. Ich autor omawiał nie tylko polskie sukcesy na tajnym froncie, ale również bolesne porażki. Podkreślał dużą aktywność sowieckiego i niemieckiego wywiadu na terytorium państwa polskiego oraz wykorzystywanie do działalności szpiegowskiej przedstawicieli mniejszości narodowych. Dostrzegał ogromny wkład wywiadu Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej w rozpoznaniu potencjału militarnego III Rzeszy, jak też informowaniu o sytuacji i zamierzeniach Wermachtu na froncie wschodnim. Uważał (nie bez racji), iż w pracy wywiadowczej należało opierać się głównie na elemencie ideowym, gdyż to przynosiło najlepsze efekty. Trzeba zaznaczyć jednak, że w owym czasie były to metody uznawane już za anachroniczne (chociaż nie oznacza to, że wywiad zrezygnował z pozyskiwania agentury, która pracuje na rzecz służby z poczucia patriotycznego obowiązku). Często odnosił się również do aktualnych wydarzeń związanych przede wszystkim z działalnością służb wywiadowczych i kontrwywiadowczych Stanów Zjednoczonych Ameryki, Wielkiej Brytanii i Związku Sowieckiego. Jest to interesujące spojrzenie doświadczonego oficera na ich zimnowojenną rywalizację. Szczególną uwagę zwracał na głęboką penetrację państw zachodnich przez wywiad wojskowy i cywilny ZSRS. Sowieckie służby specjalne poprzez stosowanie nieszablonowych rozwiązań i niejednokrotnie brutalnych metod osiągały znaczące sukcesy na płaszczyźnie wywiadowczej, a także kontrwywiadowczej już w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Technice służb specjalnych ZSRS poświęca zresztą Mayer sporo miejsca.
(Fragment Wstępu)
Ochrona przyrody, powierzchni ziemi i krajobrazu w kontekście obowiązujących przepisów, którego przedmiot stanowią dwa aspekty – biologiczny i prawny – procesu zapobiegania szkodom w środowisku i ich naprawy oraz ochrony komponentów środowiska, jakimi są powierzchnia ziemi, wód i chronionych siedlisk przyrodniczych oraz gatunki chronione. Cel monografii to uporządkowanie i podniesienie poziomu wiedzy, a także ujednolicenie postaw merytorycznych dotyczących ochrony przyrody, powierzchni ziemi oraz krajobrazu jako elementów spójnych i nierozerwalnie związanych z ochroną i zachowaniem dziedzictwa narodowego, a także promowanie działań proekologicznych.
Monografia stanowi podsumowanie dwóch konferencji naukowo-warsztatowych zorganizowanych przez Akademię Pomorską w Słupsku we współpracy z Generalną Dyrekcją Ochrony Środowiska w Warszawie. Oprócz referatów wygłoszonych w trakcie konferencji w publikacji znalazły się także artykuły przesłane przez zainteresowanych tematyką autorów.
(Fragment Wstępu)
Głównym zamierzeniem pracy było ukazanie różnorodności biologicznej zabytkowych założeń dworskich i folwarcznych położonych w Specjalnym Obszarze Ochrony Siedlisk Natura 2000 "Dorzecze Parsęty - PLH320007". Powstawały one głównie na przełomie XVIII i XIX wieku w obrębie własności znanych rodów niemieckich, dawnych mieszkańców Pomorza. Na terenie parków stwierdzono wiele taksonów chronionych, rzadkich i zagrożonych antropopresją.
Mamy nadzieję, że książka przyczyni się do ochrony środowiska przyrodniczego - będącej obowiązkiem każdego człowieka - które jest zintegrowane z zabytkowymi formami przestrzennymi i krajobrazem kulturowym.
Zbigniew Sobisz, Mariola Truchan, Zbigniew Osadowski
Choć prawa kobiet i udogodnienia dla nich są dziś postrzegane jako niepodważalne i stale obecne w przestrzeni publicznej, warto przypominać, że nie zawsze tak było. Książka ma zachęcić do refleksji nad następującymi kwestiami: jaką funkcję pełniły i pełnią obecnie kobiety w społeczeństwie, jakie role najchętniej się im przypisuje oraz jakie podejmować działania, by zbudować właściwy obraz działalności kobiet i ich aktywizacji zawodowej, społecznej, a także politycznej
Czwarty tom tekstów doktorantów historii, wydawany przez Akademię Pomorską, poświęcony jest życiu codziennemu. Dla historyków polskich nie jest to łatwy obszar. Gdy w 1824 r. Leopold von Ranke, chcąc zerwać z tradycyjną historiografią moralizatorską, stwierdził, że należy opisać przeszłość, „jak to właściwie było”, oznaczało to przełom. Ale historiografia polska w dużej mierze na tej regule się zatrzymała. Znaczna część tekstów pisanych przez badaczy przeszłości to tradycyjna narracja poświęcona wydarzeniom politycznym, oparta na analizie materiałów archiwalnych. Co zaś jest w archiwach? Głównie dokumenty instytucji, sprawozdania i polityka, lekko przeplatana sprawami gospodarczymi. I takie też są przeważnie badania podstawowe. Odległym efektem są podręczniki historii przesycone władcami, dynastiami, wojnami, prezydentami, wodzami, rewolucjami i podobnymi wydarzeniami wyznaczającymi „rytm dziejów”. Uczniowie czytający je chyba nie wiedzą, że zajmują się problemami niewielkiego odsetka dawnych społeczności. Nie zdają sobie sprawy, że niemal 90% mieszkańców ziem polskich w XVIII w. miało mgliste pojęcie, że nastąpiły zabory i czym w istocie były, skoro w ich życiu codziennym zmieniło się niewiele lub zgoła nic.
(Ze Wstępu)
Tom zawiera więc rozważania teoretyczne i terminologiczne, studia nad polską sztuką XIX i XX wieku różnych dyscyplin, zaskakujące niekiedy wnioski dotyczące relacji rodzimości i awangardy – w malarstwie, architekturze, muzyce – przyczynki do wiedzy o stylu zakopiańskim, studia etnograficzne, refleksje nad literaturą i strategiami edukacyjnymi, wreszcie monograficzne opracowania obiektów z Pomorza. Zebranie tylu różnorodnych, interesujących tekstów jest też potwierdzeniem statusu i marki naszej uczelni, jej interdyscyplinarności i szerokich kontaktów z innymi placówkami
(Ze Wstępu).
Celem pracy jest próba przedstawienia głównych linii rozwoju ewangelickiego szkolnictwa elementarnego z polskim/kaszubskim językiem nauczania na kaszubskim obszarze językowym od czasu proklamowania reformacji w Księstwie Pomorskim w 1534/1535 r. do czasu jego likwidacji jako samodzielnego państwa w 1648 r., a następnie w przejętej przez monarchię Hohenzollernów jego prawoodrzańskiej połaci do początków XIX w., (umownie 1806 r). Zachodnia i południowa granica zasięgu języka kaszubskiego w tych ramach chronologicznych ulegała ciągłym zmianom i w całym tym okresie kaszubski obszar językowy przekraczał granice synodu słupskiego.
Szkoły z polskim/kaszubskim językiem nauczania rozwinęły się jednak, a niektóre z nich funkcjonowały około 180 lat, tylko w synodzie słupskim i dlatego tematyka niniejszej pracy do niego właśnie została zawężona.
(Ze Wstępu)
Niniejsza praca stanowi analizę 258 dokumentów, wypowiedzi i przemówień papieskich zebranych w innej mojej pracy pt. Jan Paweł II wobec obecności islamu i muzułmanów w krajach Unii Europejskiej31, na podstawie polskiej wersji „L’Osservatore Romano”32 („OR”). Dokumenty te zostały ułożone chronologicznie i podzielone na 11 części: I. Encykliki, II. Adhortacje apostolskie, III. Listy papieskie, IV. Konstytucje apostolskie, V. Orędzia: na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy, na Światowe Dni Młodzieży (ŚDM), na Światowy Dzień Pokoju (ŚDP), na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu (ŚDŚSP), VI. Orędzia Urbi et Orbi na Wielkanoc i Boże Narodzenie, VII. Przesłania okolicznościowe, VIII. Przemówienia: do korpusu dyplomatycznego, do ambasadorów akredytowanych przy Stolicy Apostolskiej, do Kolegium Kardynałów i Kurii Rzymskiej, do instytucji Kurii Rzymskiej, do przedstawicieli wspólnoty muzułmańskiej podczas europejskich podróży zagranicznych, o treści międzyreligijnej, Jana Pawła II o Europie, do organizacji międzynarodowych, IX. Homilie, X. Katechezy wygłoszone podczas audiencji generalnych, XI. Rozważania papieża wygłoszone przed niedzielną modlitwą „Anioł Pański”.
Podstawowym materiałem badawczym były zatem dokumenty Jana Pawła II oraz bardzo liczne wypowiedzi i przemówienia papieskie głoszone przy różnych okazjach. Analizując źródła, starałam się nakreślić teologiczne i społeczne aspekty nauczania papieża odnoszące się do dialogu międzyreligijnego, zwłaszcza z islamem, do dziedziny polityki. Zamierzałam zbadać papieski stosunek do przedstawionego w pracy tematu.
(Ze Wstępu)
W książce opisano różne społeczeństwa i okresy historyczne, wykorzystując w tym celu także wiedzę z dziedzin wykraczających poza ściśle rozumiane bezpieczeństwo, takich jak antropologia, biologia, socjologia, politologia, a także historia. W monografii o tak szerokim zakresie czasowym i przedmiotowym autor musiał opierać się w dużej mierze na źródłach pośrednich.
Zapewne wiele treści zawartych w publikacji może być przedmiotem krytycznych uwag osób zajmujących się szczegółowymi badaniami różnych aspektów funkcjonowania człowieka i różnorodnych typów społeczeństw, jednak postawiony cel identyfikacji i porównania zagadnień bezpieczeństwa w procesie dziejowym wart był trudu włożonego w prace nad książką.
Publikacja adresowana jest przede wszystkim do studentów, pracowników naukowo-dydaktycznych kierunków studiów związanych z bezpieczeństwem, a także osób zajmujących się tą problematyką zawodowo. Ponadto autor ma nadzieję, że zainspiruje ona naukowców do dalszych prac nad rozwijaniem komponentu antropologicznego nauk o bezpieczeństwie.
(Ze Wstępu)
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
