Postać Ernesta Adama jest znana przede wszystkim badaczom zajmującym się dziejami Lwowa, jego aktywność publiczna związana była bowiem nierozerwalnie z miastem nad Pełtwią, również historykom oświaty ze względu na udział w utworzeniu i działalność w Towarzystwie Szkoły Ludowej, także jako organizatora polskiego szkolnictwa zawodowego (handlowego). Niewiele natomiast wiadomo o jego pracy społecznej, organizowaniu różnych form pomocy dla dzieci i młodzieży, wspieraniu emancypacji kobiet oraz ich aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym i gospodarczym. Podobnie słabo prezentuje się wiedza na temat działalności finansowej i gospodarczej Adama. Fakt ten musi budzić zdumienie, ponieważ wiele przedsięwzięć ekonomiczno-finansowych w Galicji przed wybuchem Wielkiej Wojny powiązanych było z osobą Adama, w latach Drugiej Rzeczypospolitej był jednym z uznanych bankowców, także z epizodem kierowania Polską Krajową Kasą Pożyczkową. Zdaniem jego pierwszego biografa, Ernest Adam był „najtęższym umysłem finansowym” w Galicji. Należy również pamiętać o jego działalności parlamentarnej, spółdzielczej i redaktorskiej. Pomimo to, poza hasłami słownikowymi o różnej zresztą objętości , pisano o nim jedynie okazjonalnie.
Prezentowana publikacja jest przede wszystkim opowieścią o aktywnym człowieku i czasach, w których dane było mu żyć na przełomie XIX i XX stulecia, w dwóch zasadniczo od siebie odmiennych epokach historycznych: w latach niewoli, pod austriackim zaborem, i w niepodległej Drugiej Rzeczypospolitej. Książka ta syntetyzuje typ biografii klasycznej z pretekstową. Bohater jest tutaj wrośnięty w zachodzące wówczas przeobrażenia gospodarcze, społeczne, kulturowe i procesy historyczne. Jego losy stanowią jednocześnie okazję do zarysowania różnorodnych zagadnień i problemów (zdepersonalizowanych) szerszego tła, wykraczającego poza ścisłe ramy „czystej biografii”, działalności instytucji, organizacji i stowarzyszeń.
Ze wstępu
W ostatnich latach wyniki badań nauk behawioralnych, w tym ekonomii behawioralnej, wpłynęły na tradycyjne rozumienie procesów i wzorców podejmowania decyzji, funkcjonowanie rynków i prowadzenia polityki publicznej. Naukowcy i instytucje publiczne na całym świecie uznają, że lepsze zrozumienie ludzkich zachowań może poprawić politykę publiczną. Na podstawie badań z zakresu nauk behawioralnych starają się zrozumieć, dlaczego ludzie zachowują się w określony sposób, i wykorzystują te spostrzeżenia behawioralne (SB) do opracowywania, testowania i wdrażania rozwiązań behawioralnych w kwestiach politycznych. Monografia, którą czytelnik ma przed sobą, poświęcona jest głównie jednemu wycinkowi tego szerokiego problemu badawczego. W części teoretycznej opisuje zagadnienia przedstawiające nudge jako jedną z możliwości, którą polityka publiczna, patrząca na ludzi przez tzw. soczewkę behawioralną, pryzmat behawioralny (Ewart, 2020), może zastosować do zwiększenia swojego oddziaływania. Ponieważ w każdym przypadku o skuteczności polityki publicznej decydują odzew i reakcje ludzi, w części empirycznej pracy przedstawiono i przeanalizowano wyniki badań własnych przeprowadzonych w Polsce, które dotyczą poparcia dla tych instrumentów behawioralnej polityki publicznej (BPP). Z wprowadzenia
Celem monografii jest wykazanie, że wyznaczeni operatorzy pocztowi mogą stać się istotnym ogniwem w procesie zabezpieczenia przepływu informacji w ramach poszczególnych składowych infrastruktury krytycznej oraz świadczenia e-usług w gospodarce cyfrowej, przez poszerzenie swoich kompetencji na bazie wieloletniego do[1]świadczenia w zakresie zabezpieczania przesyłu informacji.
W monografii przedstawiono zmiany zachodzące w obecnej gospodarce, która nosi miano gospodarki cyfrowej. Zaprezentowano kluczowe megatrendy, które w sposób istotny wpływają na szeroko rozumiany sektor pocztowy, ze szczególnym uwzględnieniem rynku pocztowego. Podjęto także próbę odpowiedzi na pytanie badawcze, dotyczące przyszłego modelu działalności podmiotów sektora pocztowego. W pierwszej części monografii dokonano konceptualizacji pojęcia gospodarki cyfrowej, co pozwoliło na wieloaspektowe zdefiniowanie tego pojęcia. Następnie dokonano analizy infrastruktury krytycznej, jej funkcji i zadań. Zaproponowano model wykorzystania infrastruktury wyznaczonego operatora pocztowego, który jako integrator, byłby podmiotem usprawniającym przepływ informacji pomiędzy pozostałymi składowymi infrastruktury krytycznej.
Autorzy dokonali także prezentacji specyfiki rynku i usług pocztowych. Wszystkie powyższe analizy stanowiły punkt wyjścia do przeprowadzenia badania, które pozwoliło na przedstawienie potencjału wyznaczonego operatora pocztowego zarówno w kontekście cyfryzacji i rozwoju e-usług, jak i wykorzystania infrastruktury do zapewnienia ciągłości działania całej infrastruktury krytycznej państwa.
W ostatniej części monografii autorzy skoncentrowali się na wyzwaniach, które stoją przed rynkiem pocztowym. Odniesiono się do megatrendów, które oddziałują na nowe kierunki rozwoju usług pocztowych, w kontekście „ostatniej mili”, e-usług czy też ekonomii współdzielenia.
Ze wstępu
W pracy poruszono bardzo aktualne problemy. Publikacja skierowana jest do psychologów, pracowników ochrony zdrowia i samych zainteresowanych. Stanowi dowody naukowe dla podjęcia działań, które mogłyby przyczynić się do poprawy jakości życia i funkcjonowania kobiet z mutacją genetyczną BRCA.
Z recenzji prof. dr hab. n. med. i n. zdr. Elżbiety Grochans
W piątej już edycji projektu pod wspólnym tytułem Film. Historia i konteksty, chcielibyśmy się pochylić nad problematyką regionu prowincji (np. miast, miasteczek, wsi), widzianą przez pryzmat sztuki filmowej. Prowincja była jednym z głównych motywów omawianych w antropologii kulturowej (społecznej) i krytyce kultury od momentu formowania się społeczeństw. Wyrażało się to, choćby w micie o Saturnie, egzemplifikacji złotego wieku, idyllicznego momentu dziejowego, przed strąceniem w prze[1]paść, a więc wynalezieniem ognia przez Prometeusza. Jeden z efektów tych wyobrażeń często pojawia się jako wątek badań poświęconych literaturze pięknej, a więc opozycja miasto wieś (metropolia prowincja). Antyteza ta miała swoje korzenie już w starożytności, jednak rozwinęła się dopiero w średniowieczu i wczesnej nowożytności. Szczególnie w dobie romantyzmu i sentymentów romantycznych na przełomie XIX i XX wieku widziano w mieście symbol atomizacji, postępu technologicznego, zepsucia oraz rozmywania się więzi międzyludzkich. Z kolei prowincji przypisywano zupełnie inne wartości. Wieś postrzegano jako uosobienie czystości, życia zgodnego z naturą, silnych relacji międzyludzkich. Dostrzegali to także przedstawiciele nurtów twórczych egzystencjaliści czy parnasiści. Ze wstępu
Podejmując rozważania na temat współczesnej turystyki, należy mieć na uwadze, że dynamika i złożoność zmian zachodzących na rynku turystycznym sprawiają, że szybko zmieniają się nie tylko uwarunkowania związane z podejmowaniem aktywności turystycznej, ale również z prowadzeniem działalności gospodarczej w sferze turystyki. Trudnością jest również znalezienie optymalnych rozwiązań, zgodnych z ideą zrównoważonego rozwoju turystyki, godzących zróżnicowane potrzeby wielu interesariuszy turystyki. Wielowątkowość i interdyscyplinarność turystyki to kolejne czynniki utrudniające orientowanie się w terminach związanych z turystyką, a zmieniające postrzeganie współczesnych podróży. Łatwa dostępność zróżnicowanych i nie zawsze rzetelnych informacji w internetowej przestrzeni to kolejne przesłanki podjęcia próby uporządkowania podstawowych kwestii związanych z szeroko rozumianą turystyką.
Niniejsza monografia ma na celu ukazanie czytelnikowi głównych aspektów funkcjonowania współczesnej turystyki, której głównymi i równorzędnymi filaramisą środowisko, człowiek i gospodarka.
Wszelka aktywność turystyczna człowieka zachodzi w określonym środowisku i warunkowana jest występującymi walorami i zagospodarowaniem turystycznym, które z kolei stanowią podstawowe elementy produktu turystycznego i determinują rozwój turystyki na określonym obszarze. Turystyka wiąże się z wieloma relacjami zachodzącymi zarówno w środowisku przyrodniczym, kulturowym, jak i społecznym.
Z Przedmowy
Początek XXI wieku to okres wielu zmian i powstawania nowych zjawisk w gospodarce europejskiej i światowej, a w konsekwencji zmian w sposobie postrzegania rynku. Wywierają one istotny wpływ na sposób, zakres i formę prowadzonych strategii i działań marketingowych ukierunkowanych na kształtowanie potrzeb i preferencji nabywców dóbr i usług. Znaczenie transportu w gospodarce stale roś[1]nie w związku z takimi zjawiskami, jak: globalizacja, specjalizacja i podział pracy, masowa konsumpcja, ekonomia skali produkcji, optymalizacja kosztów, rosnąca konkurencja, skracanie cyklu życia produktów, cyfryzacja społeczeństwa, zmiany formy sprzedaży oraz obsługi klienta. Szczególnym okresem zmian wielu tendencji rynkowych są lata 20192022, w których świat walczył z pandemią COVID-19. Publikacja przeznaczona jest dla wielu środowisk, przede wszystkim dla przedstawicieli sfery nauki, zainteresowanych problematyką zachowań nabywczych podróżnych w transporcie (w tym głównie kolejowym) oraz ewolucji przewozów pasażerskich na tle zmian w otoczeniu i zachowań konsumentów, menedżerów zarządzających przedsiębiorstwami kolejowymi, organizacjami współpracującymi z przewoźnikami kolejowymi, jak również studentów, dla których istotna jest omawiana problematyka. Ze wstępu
Jakość i efektywność nauczania w oferowanych przez polskie szkolnictwo usługach edukacyjnych jest coraz częściej skutecznym narzędziem budowania przewagi konkurencyjnej w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości społeczno-gospodarczej. Rozwój społeczeństwa informacyjnego oraz wzrost znaczenia procesów globalizacyjnych i zmian demograficznych powodują konieczność dostosowania szeroko rozumianego nauczania do wyzwań XXI wieku. Zaprezentowane w niniejszej publikacji rozważania mają u podstaw założenie, że istnieje możliwość opisu oraz pomiaru zjawisk i obiektów edukacyjnych. W opracowaniu omówiono zagadnienia dotyczące projakościowego podejścia do funkcjonowania polskich szkół i uczelni w kontekście dynamicznych zmian w zakresie metodyki kształcenia, rozwoju technologicznego, rozwoju modeli funkcjonalnych i organizacyjnych, a także zmian społecznych i oczekiwań kierowanych w stosunku do edukacji. Głównym celem pracy jest identyfikacja czynników determinujących jakość i efektywność funkcjonowania regionalnych podmiotów edukacyjnych w pięciu wymiarach: organizacyjnym, ekonomicznym, infrastrukturalnym, metodycznym i społecznym. Konsekwencją tak określonego celu, było zbudowanie narzędzia umożliwiającego pomiar jakości w wybranych obszarach, które łączyłoby w sobie zarówno cele edukacyjne (postulaty dotyczące jakości i efektywności kształcenia oraz użyteczności wiedzy), jak i cele społeczno-gospodarcze (postulaty dotyczące zrównoważonego rozwoju uczelni, np. jakość i wartość przedsiębiorstw i regionu). Metodologię budowy autorskiego narzędzia oparto na metodach jakościowych i ilościowych, a do konstrukcji modelu badawczego wykorzystano: analizę systemową, analizę funkcjonalną, metodę dekompozycji systemów, rozmytą metodę delficką, metody wielokryterialne (AHP, TOPSIS, PROMETHEE II). Ze wstępu
Wiodącym tematem książki są zagadnienia ekonomiki transportu kolejowego rozpatrywane pod kątem inwestycji infrastrukturalnych. Uzupełniająco zaś włączono do rozważań zagadnienia inwestycji taborowych w sektorze kolejowym. Inwestycje taborowe w sektorze kolejowym są bowiem ściśle powiązane z inwestycjami infrastrukturalnymi ze względów techniczno-eksploatacyjnych. Określone parametry infrastruktury, takie w szczególności jak maksymalna prędkość techniczna linii kolejowej, wyposażenie w elektryczną sieć trakcyjną oraz zastosowany system sterowania ruchem, wiążący tor z pojazdem, determinują parametry techniczno-eksploatacyjne taboru kolejowego stosowanego w przewozach na danej linii kolejowej. W ramach uwag wprowadzających wskazano na związki między ekonomiką transportu a polityką transportową i ekonomiką inwestycji infrastrukturalnych. W poszczególnych rozdziałach stopniowo rozwijano problematykę inwestycji w sektorze kolejowym, rozpoczynając jednak od omówienia w rozdziale pierwszym zagadnień związanych z zarządzaniem publicznie dostępną infrastrukturą kolejową oraz w rozdziale drugim – od prezentacji klasyfikacji taboru kolejowego i ogólnych zasad jego utrzymania określonych w ramach systemu regulacyjnego transportu kolejowego. Rozdział trzeci monografii zawiera charakterystykę istniejącego współcześnie układu przestrzenno- -geograficznego polskiej infrastruktury kolejowej, z szerokimi odniesieniami do międzynarodowego układu tej infrastruktury. W kolejnym, czwartym rozdziale omówiono podstawowe przesłanki podejmowania decyzji inwestycyjnych w odniesieniu do infrastruktury kolejowej i taboru kolejowego, natomiast w rozdziale piątym szeroko omówiono wpływ otoczenia społeczno-gospodarczego na podejmowane w sektorze kolejowym decyzje inwestycyjne. Rozdział szósty zawiera charakterystykę źródeł finansowania inwestycji w sektorze kolejowym. Kolejne rozdziały poświęcono zagadnieniom analizy efektywności inwestycji. W rozdziale siódmym omówiono powszechnie znane i stosowane metody analizy efektywności inwestycji, natomiast w rozdziale ósmym – ogólne zasady analizy efektywności inwestycji łącznie z zakresem przedmiotowym tzw. analizy kosztów i korzyści (AKK) w odniesieniu do sektora kolejowego. Rozdziały dziewiąty i dziesiąty zawierają bardziej szczegółowe treści odnoszące się do specyfiki AKK projektów inwestycyjnych w zakresie infrastruktury kolejowej i taboru kolejowego. W końcowej części monografii zamieszczono dwa aneksy – pierwszy (A) poświęcony rysowi historycznemu rozwoju polskiej sieci kolejowej i drugi (B) prezentujący charakterystykę polskiej sieci kolejowej w okresie transformacji społeczno-gospodarczej po 1990 roku.
Ze wstępu
Autorka skoncentrowała się na przedstawieniu wieloaspektowych zagadnień związanych z podejmowaniem decyzji transportowych, jako strategicznych decyzji logistycznych w łańcuchu dostaw, osadzonych w problematyce współzależności rozwoju transportu i handlu międzynarodowego. Przedmiotowe decyzje wpływają długoterminowo na konkurencyjność przedsiębiorstwa i łańcucha dostaw, w którym uczestniczy, oddziałują na wszystkie procesy zachodzące w łańcuchu dostaw i dotyczą każdego z podsystemów systemu logistycznego. Turbulentne otoczenie międzynarodowe w jakim funkcjonują i kreowane są współczesne łańcuchy dostaw sprawia, że decyzje te podejmowane są w warunkach niepewności i ryzyka.
W monografii zaprezentowano wyniki autorskich badań, których celem była identyfikacja czynników determinujących decyzje transportowe przedsiębiorstw dotyczące podziału gestii transportowej i wyboru warunków dostaw Incoterms (ang. International Commercial Terms) w międzynarodowych transakcjach handlowych. Określono także implikacje menadżerskie i opracowano rekomendacje dla procesu podejmowania decyzji dotyczących podziału gestii transportowej i wyboru warunków dostaw Incoterms w międzynarodowych transakcjach handlowych. Publikacja kierowana jest do pracowników naukowych i menedżerów zajmujących się logistyką, zarządzaniem łańcuchem dostaw i transportem w środowisku międzynarodowym.
Miasto, z ekologicznego punktu widzenia, można traktować jak specyficzne środowisko przyrodnicze, w obrębie którego zachodzi wiele procesów. Postępująca urbanizacja – zabudowa, ocieplanie i osuszanie warunków siedliskowych, silne przekształcenie gleb zasobnych w azot, a niekiedy gleb zasolonych, emisja zanieczyszczeń przez zakłady przemysłowe oraz ruch komunikacyjny, wpływają na zmniejszenie się środowiska przyrodniczego (Kornaś, Medwecka-Kornaś, 2002; Wysocki, 2008).
Tereny miejskie już od dawna cieszą się zainteresowaniem badaczy, do tej pory zgromadzono liczne dane florystyczne dla wielu miast europejskich (np. Celesti, Grapow, 1995; Sukopp i in., 1995; Landolt, 1991, 2001; Adler, Mrkvicks, 2003; König, 2005).
Florę miast tworzą zarówno gatunki rozprzestrzeniające się spontanicznie, jak i gatunki wprowadzane tam celowo. Tylko te pierwsze są przedmiotem badań fito[1]geograficznych – występują one na bardzo różnych siedliskach: na murach, trawnikach, podwórzach, zaniedbanych przydrożach, pomiędzy płytami chodników, w parkach, na cmentarzach, wysypiskach śmieci itp. Florę miejską tworzą w równej mierze gatunki rodzime, jak i obcego pochodzenia, a jej skład zależy od położenia geograficznego, a także od historii i rodzaju zabudowy. Wyróżnia się gatunki „miejskie” (urbanofile), tj. występujące prawie wyłącznie w miastach oraz gatunki ubikwistyczne, które równie często rozprzestrzeniają się na terenach pozamiejskich (Kornaś, Medwecka-Kornaś, 2002).
Ze wstępu
Cechą dialogu jest interakcyjność biorących w nim udział podmiotów (osób i instytucji).
Drugą część opracowania konstytuuje orientacja podmiotowa, wskazująca nadawcę/nadawców przekazu, jest kontynuacją prezentacji wyników badań empirycznych (analiza formalna) i zawiera: składy rady redakcyjnej i zespołu redakcyjnego w 30 badanych latach; listę autorów co najmniej czterech publikacji z wyodrębnieniem nazwisk operujących w latach 90. pojęciami polsko-niemieckiego pojednania i porozumienia; wykaz polskich i niemieckich instytucji publicznych i samorządowych, które reprezentowali autorzy tekstów DIALOGU; opis sylwetek laureatów przyznawanej przez redakcję „Nagrody magazynu DIALOG”; charakterystykę czasopisma: pisarzy, polityków i naukowców, którzy publikowali w dialogu; listę bohaterów publikacji, w tym działaczy samorządowych i parlamentarzystów, będących twórcami międzykulturowego dialogu.
Wychodzę z założenia, że zarówno autorów analizowanych tekstów, bohaterów publikacji, jak i laureatów „Nagrody magazynu Dialog” – łączą pewne cechy, będące efektem wspólnego kultywowania pluralizmu i kulturowej różnorodności. Tych wszystkich uczestników międzykulturowego dialogu, dosłownie i metaforycznie osoby żyjące i przemieszczające się po obu stronach Odry i Nysy, określam mianem grenzgänger i kulturträger. Ich życie, doświadczenie i twórczość wypełnia wszystkie atrybuty międzykulturowych przestrzeni: fizycznej (przekraczanie granic), relacji (mającej wymiar aksjologiczny) oraz zakresu (sygnowanymi polami aktywności i „granicami zasięgu” tworzonych znaczeń) (Korporowicz, 2017, s. 70–71).
Z wprowadzenia
Mukopolisacharydozy (MPS) to grupa rzadkich genetycznych chorób metabolicznych, w których dochodzi do spichrzania, czyli patologicznego odkładania się cząsteczek w tkankach organizmu. W różnych typach MPS choroba może dotykać innych układów organizmu, mieć odmienne rokowania i przebieg, jednak we wszystkich przypadkach klinicznych tego schorzenia ma charakter postępujący.Niniejsza publikacja dotyczy sytuacji osób i rodzin osób z mukopolisacharydozami we współczesnej Polsce. Wielość aspektów tej sytuacji wpływa na jej specyfikę. Między innymi wspomniany już inny obraz kliniczny i różne rokowania w każdym z typów mukopolisacharydozy oraz występowanie w obrębie danego typu zróżnicowanych wariantów tego schorzenia powoduje znacznie ograniczoną liczbę podobnych przypadków. Wiążą się z tym także trudności w porównaniu przebiegu choroby u różnych osób, z których każda może mieć inne potrzeby oraz wymagać odmiennej rehabilitacji. Z tego powodu pacjenci, jak również ich rodzice i opiekunowie, mogą być szczególnie narażeni na ryzyko pozostawania w niekorzystnej psychologicznie sytuacji osamotnienia. Izolację może pogłębiać odległość geograficzna, która utrudnia spotkania osobiste w celu wymiany doświadczeń, wiedzy, opinii, poglądów, a także dzielenie się emocjami i wzajemne wsparcie w ramach samopomocy. Inicjowanie działań służących realizacji wspólnego celu może jednak odbywać się za pośrednictwem internetu, co z kolei sprzyja budowaniu zasobów przez rodzinę. Kontakt poprzez internetowe grupy pacjentów może ułatwiać dostęp do informacji publikowanych przez inne rodziny pacjentów z MPS, ale również do wszelkich źródeł wsparcia.Książka ma strukturę trójdzielną. W pierwszej części prezentuję podstawy teoretyczne analizowanych zagadnień. Przybliżam pojęcie chorób rzadkich, omawiam rozwój psychospołeczny dziecka z rzadką chorobą progresywną, wyjaśniam pojęcie sytuacji, analizuję sytuację społeczną współczesnej rodziny, jak również omawiam strukturalne uwarunkowania sytuacji społeczno-wychowawczej współczesnej rodziny z osobą niepełnosprawną. Ponadto przybliżam teorię strukturacji Anthonyego Giddensa. Druga część pracy poświęcona jest założeniom metodologicznym. W trzeciej części analizuję wyniki badań własnych, które dotyczą sytuacji społeczno-wychowawczej rodziny i dziecka z mukopolisacharydozą. Przedstawiam postulaty edukacyjne w świetle teorii strukturacji Giddensa oraz prezentuję model interdyscyplinarnego wsparcia osób z MPS i ich rodzin.W szczególności pracę tę kieruję do pedagogów specjalnych oraz do studentów pedagogiki specjalnej, zainteresowanych problematyką niepełnosprawności wynikającej z rzadkiej choroby genetycznej, a także szeroko omawianym w pedagogice specjalnej zagadnieniem inkluzji. Problemy związane z sytuacją osób z chorobami rzadkimi i możliwościami ich społecznego funkcjonowania nie tylko mieszczą się w kręgu zainteresowań pedagogiki specjalnej, ale współcześnie stają się niezwykle istotnym jej obszarem. Ze wstępu
Godła cechów jako znaki o funkcjach i charakterze heraldycznym należą do obszaru
szeroko rozumianej heraldyki miejskiej. Jednak ich natura jest w zasadniczy sposób
odmienna od herbów miejskich. Odróżniają ją nie tylko przekazywane za pomocą obrazu informacje, ale także sam sposób ich wyrażania. Niezmiernie ważne jest zatem wyjaśnienie istoty godeł cechowych, (…) ukazanie wymowy tych znaków oraz wyrażanych przez nie treści, a także interpretacja symboliki przedstawień. (…) Przedstawiono gamę różnorodnych motywów, zauważalne przy tworzeniu godeł zasady i prawidłowości, swoistą hierarchię ważności i częstotliwości poszczególnych przedmiotów heraldycznych czy elementów dodatkowych. Przeprowadzone badania pozwalają na wyciągnięcie interesujących wniosków dotyczących charakteru godeł i zadań, jakie miały pełnić.
Kluczową częścią pracy jest katalog, w którym zebrano wszystkie znalezione przez autorkę godła – te, które do dzisiaj zachowały się na zabytkach, ale także takie, które przetrwały tylko w przekazach pisanych lub ikonograficznych. Stanowią one szeroką bazę źródeł, cennych przy pracy nad historią społeczną i gospodarczą Pomorza, do tej pory wykorzystywanych sporadycznie, co tym bardziej powinno skłaniać do wysiłków w kierunku szerszej ich popularyzacji.
Ze wstępu
Cybernetyka należy do jednych z najbardziej inspirujących dziedzin naukowego poznania, wzbogacana dorobkiem wielu dyscyplin naukowych tworzy pomosty między matematyką, fizyką i filozofią, elektroniką i biologią, informatyką i zarządzaniem. Przekształca abstrakcje, które jeszcze niedawno tworzyły światy baśni i legend, były przedmiotem literatury i filmów science fiction, w inteligentne systemy działania.
W obszarze zarządzania cybernetyka dostarcza metod i narzędzi optymalizujących funkcjonowanie i warunki rozwoju współczesnych organizacji, oferuje organizacjom cyberprzestrzeń, czyli środowisko, w którym narzędzia internetowe zapewniają bezpośredni dostęp do żywych źródeł wiedzy, zaawansowanych technik i technologii informacyjnych i komunikacyjnych, w realizacji i promocji innowacyjnych projektów naukowych, biznesowych, społecznych.
Głównym celem pracy jest propozycja modelowania cybernetycznego jako podejścia do rozwiązywania problemów funkcjonowania i rozwoju współczesnych organizacji w warunkach rosnącej złożoności organizacji i niepewności stanów jej otoczenia.
Ze wstępu
Celem niniejszej pracy jest realizacja dwóch podstawowych zadań badawczych
wyrażonych w następujących pytaniach:
1. Jakie cechy w ujęciu modelowym ma rozprawa sądowa jako zdarzenie
komunikacyjne?
2. Jak w ramach zdarzenia komunikacyjnego, jakim jest rozprawa sądowa, odnajduje
się nieprofesjonalny uczestnik postępowania sądowego i jaką rolę odgrywa w tym
procesie przewodniczący składu sądu?
Wyróżnienie dwóch zadań badawczych już na samym początku pracy ma na celu
podkreślenie ich równorzędności oraz wyznaczenie dwóch nurtów badawczych
– tak, aby nie było wątpliwości, kiedy mówi się o rozprawie w ujęciu modelowym,
a kiedy o rzeczywistych zjawiskach komunikacyjnych zachodzących w jej ramach.
Niemniej w konsekwencji realizacji tych zadań ma powstać spójny obraz ukazujący
rzeczywiste zjawiska komunikacyjne (których zakres wyznaczony jest przez drugie
zadanie badawcze) na tle modelowego ukształtowania rozprawy sądowej jako zdarzenia
komunikacyjnego. Każde z wyżej wskazanych zadań zostanie odpowiednio rozwinięte
i uszczegółowione w dalszych częściach opracowania. Struktura pracy została natomiast
tak pomyślana, aby możliwie najczytelniej przedstawić nie tylko wyniki procesu
badawczego, lecz także jego przebieg.
Ze wstępu
Przez wiele lat uczyłam studentów, jak poprowadzić lekcję wychowania fizycznego, by uczniowie po jej zakończeniu byli zmęczeni, ale zadowoleni. Gdy rozpoczynałam swoją zawodową drogę, podwórka były pełne dzieci, trzepaki służyły jako wspaniały przyrząd gimnastyczny, a popołudniowe zajęcia sportowe w szkole cieszyły się olbrzymim zainteresowaniem. Wiosnę sygnalizowała nie tylko budząca się do życia przyroda, ale i gwar za oknami. Dzieci dorastały w kontakcie z naturą, a nieliczne programy telewizyjne dla nich przeznaczone nie były konkurencją dla wspólnych zabaw z kolegami. Mimo że w tygodniowym planie lekcji były tylko dwie godziny wychowania fizycznego, uczniowie byli sprawniejsi od swoich współczesnych rówieśników. Dzisiejsza szkoła bardzo różni się od tego, co pamiętamy sprzed kilkunastu czy kilkudziesięciu lat.
Ewolucji w szkole musiała towarzyszyć rewolucja w kształceniu przyszłych nauczycieli wychowania fizycznego. Dzisiaj muszą podołać znacznie trudniejszym zadaniom. Aktywne spędzanie czasu wolnego, czyli całożyciowa aktywność fizyczna, do której mamy przygotować ucznia, jest często nieakceptowana przez dzieci, młodzież i dorosłych. Inne, atrakcyjniejsze propozycje są bardzo silną konkurencją. Niestety, często osoby, które powinny być naszymi sprzymierzeńcami, czyli rodzice i inni nauczyciele, wykazują się w tej kwestii zupełnym brakiem zrozumienia. Choć mamy świadomość roli ruchu w prawidłowym rozwoju ucznia, to często jest to wiedza tylko teoretyczna, która nie znajduje odzwierciedlenia w codziennym życiu. Król Krainy Bezruchu włada coraz większym królestwem! Zatem rolą nauczycieli akademickich prowadzących zajęcia ze studentami z dydaktyki wychowania fizycznego jest wyposażenie ich w taki bagaż umiejętności, by byli w stanie przekonać uczniów, że zabawa ruchem to jedna z najwspanialszych form spędzania czasu wolnego.
W tym podręczniku chciałabym się podzielić z czytelnikami nie tylko wiedzą niezbędną do opanowania treści kształcenia z dydaktyki wychowania fizycznego, ale także swoim wieloletnim doświadczeniem – swoją karierę zawodową zaczynałam jako nauczyciel wychowania fizycznego w szkole podstawowej i ponadpodstawowej, a w następnych latach zajmowałam się kształceniem przyszłych nauczycieli, instruktorów i trenerów.
Danuta Umiastowska
Pierwsze trzy lata nauki w szkole to niezwykle ważny czas w rozwoju ucznia. Zmieniona koncepcja programowa stawia przed nauczycielami nowe zadania do rozwiązywania, a forma pracy wymaga nieco innego spojrzenia na przygotowanie nauczycieli. Wyposażenie ucznia w odpowiedni bagaż kompetencji, umiejętności i wiadomości to niewątpliwie naczelny cel każdego pedagoga. Do tego dołączyć należy stworzenie dzieciom możliwości wszechstronnego rozwoju osobowości z jednoczesnym ukierunkowaniem ich rozwoju motorycznego i fizycznego. Edukacja na tym etapie powinna w szczególny sposób łączyć ze sobą różne dziedziny wiedzy, tak aby obraz otaczające[1]go nas świata został jak najpełniej pokazany uczniom. Nie jest to zadanie łatwe. Wymaga bowiem od nauczyciela ciągłego doskonalenia własnego warsztatu pracy, ale jednocześnie daje mu o wiele więcej możliwości realizowania treści nauczania. Istnieje przy tym sposobność konstruowania programów autorskich, indywidualnego łączenia treści w bloki tematyczne czy też stosowanie nowych metod nauczania. Ze wstępu
Refleksję naukową z zakresu zarządzania poprzedziły wielowiekowe doświadczenia dotyczące organizacji pracy w różnych okresach historycznych. Wypracowanie zasad dotyczących planowania, kierowania, przywództwa, podejmowania decyzji i różnych strategii działania, które dzisiaj są domeną badań nauk o zarządzaniu, nie byłoby jednak możliwe bez wielopokoleniowych doświadczeń. Doświadczenia te kształtowały refleksje z zakresu zarządzania w tym przednaukowym okresie, począwszy od czasów starożytnych, a być może nawet prehistorycznych. Wystarczających dowodów na to, że już wówczas ludzie podejmowali różnorodne formy zorganizowanego działania, dostarcza nam bowiem archeologia. Żyjący w mniejszych lub większych społecznościach człowiek musiał nauczyć się rozwiązywać problemy dnia codziennego i wykonywać swoją powszednią pracę, która stanowiła podstawę jego bytu. O tych pierwotnych formach zorganizowanego działania świadczą wykopaliska archeologiczne. Rewolucja neolityczna, która rozpoczęła się w okresie 100004000 p.n.e. na Bliskim Wschodzie, oznaczała porzucanie przez człowieka koczowniczego trybu życia, opierającego się na zbieractwie i łowiectwie, na rzecz życia osiadłego, bazującego na rolnictwie i hodowli, dając tym samym początek osadnictwu. Zmiany te, które następowały na przestrzeni tysiącleci, ale których doniosłość pozwala je nazwać rewolucją, umożliwiły powstanie pierwszych cywilizacji. Już Egipcjanie stosowali przy budowie piramid podstawowe zasady zarządzania, jak: planowanie, organizowanie i kierowanie. Piramidy stały się symbolem dobrze funkcjonującego starożytnego państwa, które miało sprawną administrację i prowadziło politykę handlową. Dołączyła do tego konieczność stworzenia siły zbrojnej, wymagająca jeszcze sprawniejszego zarządzania. Podobnie było w starożytnym Babilonie, po którym nie pozostał dziś żaden ślad na pustyni. O świetności tej bliskowschodniej metropolii przypomina obecnie zrekonstruowana Brama Isztar w Muzeum Pergamońskim w Berlinie. Znaczące osiągnięcia w dziedzinie kierowania rozległym imperium zarówno pod względem administracyjnym, jak i wojskowym osiągnęli Rzymianie. W tym przednaukowym okresie zarządzanie traktowano przede wszystkim jako działalność praktyczną, opartą na pewnych wzorcach i doświadczeniach organizacyjnych. Wiedza nagromadzona w ciągu tysięcy lat składa się na dziedzictwo współczesnej nauki o zarządzaniu i daje poczucie ciągłości dziejowego procesu. Ze wstępu
Opracowanie wpisuje się w aktualny nurt badań nad historią historii sztuki, obecny w coraz większym stopniu także w nauce polskiej. Autorka już swoimi wcześniejszymi publikacjami w istotny sposób wzbogaciła zasób wiedzy w tej dziedzinie, omawiana monografia jest kontynuacją i rozwinięciem jej wcześniejszych prac. Badania prezentowane w omawianej rozprawie są z jednej strony wyraźnie skupione na wybranym wycinku historiografii artystycznej: historii badań sztuki Pomorza, z drugiej jednak strony należy podkreślić, że jest to fragment dziejów historii sztuki daleko wyrastający ponad regionalne ograniczenia. () Praca Barbary Ochendowskiej-Grzelak w istotny sposób zwiększa zasób wiedzy o tym pionierskim okresie historii sztuki jako nauki. Z recenzji prof. dr. hab. Jarosława Jarzewicza
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
