Koncepcja badań mieszanych (mixed methods research) zakłada istnienie pluralizmu metod badawczych, dzięki czemu możliwe jest połączenie ilościowego i jakościowego podejścia do projektowania i realizacji procesu badawczego. Umożliwia to włączenie obu podejść do formułowania pytań i metod badawczych, metod zbierania danych, a następnie ich analizy oraz wnioskowania w obrębie jednego badanego przypadku. Cechą wyróżniającą i odróżniającą badanie metodami mieszanymi od badania metodami wielorakimi jest występowanie, praktycznie w całym procesie badawczym, integracji. Efektem takiego podejścia powinna być większa możliwość eksploracji i eksplanacji badanych zjawisk niż w przypadku zastosowania tylko jednej z metod. Badacz, który stosuje podejście mieszane, oprócz rozstrzygania wielu różnorodnych kwestii, musi jeszcze podjąć decyzję o ewentualnej dominacji jednego podejścia nad drugim, jak i sposobu w jaki wykorzystane metody zostaną wdrożone podczas realizacji badania. Obie decyzje mają swoje konsekwencje na różnych etapach procesu badawczego. Ustalenie metody nadrzędnej niesie ze sobą określone konsekwencje, np. na etapie wnioskowania, ponieważ wybór podejścia badawczego determinuje proces konceptualizacji, projektowania i wdrażania projektu badawczego. Z wprowadzenia
Praca niniejsza kontynuuje i dopełnia tom poświęcony Sterowi. Dwutygodnikowi dla spraw wychowania i pracy kobiet ukazującemu się we Lwowie w latach 18951897 pod redakcją Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit . Zachowuje podobną, trójdzielną strukturę, a każda z części może być traktowana jak autonomiczna całość. Część pierwsza, opisowa, poświęcona jest genezie, strukturze, programowi i gronu współpracowników Steru. Organu równouprawnienia kobiet ukazującego się w Warszawie w latach 19071914 pod redakcją Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit i Józefy Bojanowskiej. Część druga, antologijna, zawiera wybór reprezentatywnych i najciekawszych z punktu widzenia współczesnych czytelników materiałów opublikowanych na łamach Steru. Część trzecia to bibliograficzne zestawienia jego zawartości. Najważniejszym celem książki, w kontekście obszernego, a zreferowanego poniżej stanu badań, jest ekapitulacja wiedzy o warszawskim Sterze, przyjazna zarówno profesjonalnym odbiorcom z kręgów akademickich, jak i miłośnikom historii polskiego ruchu i czasopiśmiennictwa mancypacyjnego początku XX wieku. Cele poboczne to: umieszczenie wiedzy o Sterze w szerszym kontekście opublikowanych już zestawień bibliograficznych dotyczących polskiej prasy postępowej lat rewolucyjnych i porewolucyjnych w Królestwie Polskim2 oraz uzupełnienie antologii polskiej publicystyki emancypacyjnej epoki zaborów o realizacje innych gatunków piśmiennictwa ruchu kobiecego w tym okresie. Jako poszerzone wprowadzenie do omawianych tu wydarzeń można uznać wcześniejszą monografię poświęconą działalności społecznej i aktywności publicystycznej Kuczalskiej-Reinschmit i Bojanowskiej w okresie między zamknięciem Steru lwowskiego oraz otwarciem Steru warszawskiego. Ze wstępu
Książka skupia się na analizie praw pacjentów na tle polskiego systemu ochrony zdrowia. Omawia, jak te prawa są interpretowane i stosowane przez lekarzy i pacjentów, uwydatniając różnice między teorią a praktyką. Porusza tematykę praw pacjenta, dysfunkcje systemu zdrowia, nierówności w dostępie do świadczeń zdrowotnych, a dodatkowo wpływ pandemii COVID-19 na system ochrony zdrowia. Koncentruje się na rozważaniach teoretycznych oraz wynikach badań empirycznych, podkreślając znaczenie świadomości prawnej pacjentów i lekarzy w kontekście dostępu do opieki zdrowotnej. Autorzy analizują, jak prawa pacjenta są postrzegane i wdrażane przez lekarzy i pacjentów, oraz biorą pod uwagę różnorodne modele ochrony zdrowia funkcjonujące w Unii Europejskiej, aby zrozumieć, jak te modele wpływają na system ochrony zdrowia, na jego efektywność i realizację praw pacjenta. Publikacja ta, ukazując złożoność i wielowymiarowość problematyki prawnej i socjologicznej związanej z ochroną zdrowia, może być cennym źródłem wiedzy dla studentów, badaczy, praktyków oraz decydentów zainteresowanych polskim systemem ochrony zdrowia. Łączy w sobie teoretyczne ramy socjologii medycyny z praktycznymi wynikami badań, co stanowi o jej szczególnym charakterze. Celem autorów jest wypełnić pewną lukę w dostępnej literaturze przez zaproponowanie nowej perspektywy i głębszego zrozumienia podstawowych problemów współczesnego systemu ochrony zdrowia. Ze wstępu
Niniejsza monografia, pt. Problem relacji paternalizmu prawnego do zagadnienia sprawiedliwości naprawczej (w prawie karnym). Analiza filozoficznoprawna, klasyfikująca się jako praca z zakresu nauk prawnych, a ściśle z filozofii prawa, dotyczy przede wszystkim reintegracyjnej koncepcji sprawiedliwości naprawczej i paternalizmu oraz etyki troski. Podstawą rozważań jest analiza pojęć związanych ze sprawiedliwością naprawczą i paternalizmem (jak sprawiedliwość, miłosierdzie, troska i inne) oraz ich funkcjonowania w prawoznawstwie filozofii prawa. Warto zaznaczyć, że monografia dotyczy takiej koncepcji sprawiedliwości naprawczej, która w pierwszym rzędzie odnosi się do spraw karnych do takiego obszaru idea sprawiedliwości naprawczej została zaprojektowana, z tym zastrzeżeniem, że jej podłożem aksjologicznym jest szczególna negatywna ocena klasycznego ujęcia przestępstwa i kategorii karnistycznych. Owszem, prawo karne może zapożyczać elementy tej idei, ale tylko częściowo. Jest to praca mająca także pewne aspiracje w obszarze teorii legislacji wskazuje na wartości, cele, ogólne idee oraz wynikające z nich zasady ukształtowania instytucji prawnych sprawiedliwości naprawczej. Punktem wyjścia dla planowania polityki prawa jest wiedza o węzłowych aspektach wprowadzanej instytucji prawnej. Taką wiedzę ma dostarczać niniejsza praca. Planując cele i dobierając środki do ich realizacji w obszarze polityki prawa, trzeba dostrzegać ryzyka, wyzwania czy przeszkody społeczne i zagadnienia aksjologiczne. Właśnie w aksjologii, niczym w soczewce, skupiają się główne problemy filozofii prawa, do której niniejsza monografia zakresowo należy. Z przedmowy
Kiedyś Marcel Proust powiedział: „Miłość nie istnieje w sobie, ale w nas, jest naszym osobistym dziełem”. Nie sposób nie przyznać racji wielkiemu, francuskiemu pisarzowi, bo w sumie, kto „tworzy” miłość, jak nie my sami. Każdy bowiem ma swój obraz miłości utkany z własnych doświadczeń, przeżyć, podobnych symboli, znaków dostarczonych przez kulturę, w której żyje. I chociaż obraz ten jest uniwersalny, to jednak ma konteksty indywidualne. Każdy z nas tworzy swoją osobistą, specyficzna, unikalną opowieść o miłości, która pozwala nam zrozumieć, czego tak naprawdę chcemy, pragniemy. W książce na miłość patrzyłam z różnych perspektyw i kontekstów. Zawsze przez soczewkę „nauki”, czy to psychologii, czy socjologii innym razem osadzając moje rozważania w przeszłości – w historii. Czasami jednak to nie wystarcza. Ważne jest także to jak my patrzymy na miłość, jaką rolę odgrywa w naszym życiu, czy zawsze jest szczęśliwa. Czy kochanie to przywilej okresu dorastania, czy można także kochać będąc w pełni dojrzałym, mając za sobą bogaty bagaż życiowych doświadczeń? Na te i inne pytania, jak wygląda miłość w późnej dorosłości, starałam się znaleźć odpowiedź.
W ostatnich latach wyniki badań nauk behawioralnych, w tym ekonomii behawioralnej, wpłynęły na tradycyjne rozumienie procesów i wzorców podejmowania decyzji, funkcjonowanie rynków i prowadzenia polityki publicznej. Naukowcy i instytucje publiczne na całym świecie uznają, że lepsze zrozumienie ludzkich zachowań może poprawić politykę publiczną. Na podstawie badań z zakresu nauk behawioralnych starają się zrozumieć, dlaczego ludzie zachowują się w określony sposób, i wykorzystują te spostrzeżenia behawioralne (SB) do opracowywania, testowania i wdrażania rozwiązań behawioralnych w kwestiach politycznych. Monografia, którą czytelnik ma przed sobą, poświęcona jest głównie jednemu wycinkowi tego szerokiego problemu badawczego. W części teoretycznej opisuje zagadnienia przedstawiające nudge jako jedną z możliwości, którą polityka publiczna, patrząca na ludzi przez tzw. soczewkę behawioralną, pryzmat behawioralny (Ewart, 2020), może zastosować do zwiększenia swojego oddziaływania. Ponieważ w każdym przypadku o skuteczności polityki publicznej decydują odzew i reakcje ludzi, w części empirycznej pracy przedstawiono i przeanalizowano wyniki badań własnych przeprowadzonych w Polsce, które dotyczą poparcia dla tych instrumentów behawioralnej polityki publicznej (BPP). Z wprowadzenia
W pracy poruszono bardzo aktualne problemy. Publikacja skierowana jest do psychologów, pracowników ochrony zdrowia i samych zainteresowanych. Stanowi dowody naukowe dla podjęcia działań, które mogłyby przyczynić się do poprawy jakości życia i funkcjonowania kobiet z mutacją genetyczną BRCA.
Z recenzji prof. dr hab. n. med. i n. zdr. Elżbiety Grochans
W piątej już edycji projektu pod wspólnym tytułem Film. Historia i konteksty, chcielibyśmy się pochylić nad problematyką regionu prowincji (np. miast, miasteczek, wsi), widzianą przez pryzmat sztuki filmowej. Prowincja była jednym z głównych motywów omawianych w antropologii kulturowej (społecznej) i krytyce kultury od momentu formowania się społeczeństw. Wyrażało się to, choćby w micie o Saturnie, egzemplifikacji złotego wieku, idyllicznego momentu dziejowego, przed strąceniem w prze[1]paść, a więc wynalezieniem ognia przez Prometeusza. Jeden z efektów tych wyobrażeń często pojawia się jako wątek badań poświęconych literaturze pięknej, a więc opozycja miasto wieś (metropolia prowincja). Antyteza ta miała swoje korzenie już w starożytności, jednak rozwinęła się dopiero w średniowieczu i wczesnej nowożytności. Szczególnie w dobie romantyzmu i sentymentów romantycznych na przełomie XIX i XX wieku widziano w mieście symbol atomizacji, postępu technologicznego, zepsucia oraz rozmywania się więzi międzyludzkich. Z kolei prowincji przypisywano zupełnie inne wartości. Wieś postrzegano jako uosobienie czystości, życia zgodnego z naturą, silnych relacji międzyludzkich. Dostrzegali to także przedstawiciele nurtów twórczych egzystencjaliści czy parnasiści. Ze wstępu
Wiodącym tematem książki są zagadnienia ekonomiki transportu kolejowego rozpatrywane pod kątem inwestycji infrastrukturalnych. Uzupełniająco zaś włączono do rozważań zagadnienia inwestycji taborowych w sektorze kolejowym. Inwestycje taborowe w sektorze kolejowym są bowiem ściśle powiązane z inwestycjami infrastrukturalnymi ze względów techniczno-eksploatacyjnych. Określone parametry infrastruktury, takie w szczególności jak maksymalna prędkość techniczna linii kolejowej, wyposażenie w elektryczną sieć trakcyjną oraz zastosowany system sterowania ruchem, wiążący tor z pojazdem, determinują parametry techniczno-eksploatacyjne taboru kolejowego stosowanego w przewozach na danej linii kolejowej. W ramach uwag wprowadzających wskazano na związki między ekonomiką transportu a polityką transportową i ekonomiką inwestycji infrastrukturalnych. W poszczególnych rozdziałach stopniowo rozwijano problematykę inwestycji w sektorze kolejowym, rozpoczynając jednak od omówienia w rozdziale pierwszym zagadnień związanych z zarządzaniem publicznie dostępną infrastrukturą kolejową oraz w rozdziale drugim – od prezentacji klasyfikacji taboru kolejowego i ogólnych zasad jego utrzymania określonych w ramach systemu regulacyjnego transportu kolejowego. Rozdział trzeci monografii zawiera charakterystykę istniejącego współcześnie układu przestrzenno- -geograficznego polskiej infrastruktury kolejowej, z szerokimi odniesieniami do międzynarodowego układu tej infrastruktury. W kolejnym, czwartym rozdziale omówiono podstawowe przesłanki podejmowania decyzji inwestycyjnych w odniesieniu do infrastruktury kolejowej i taboru kolejowego, natomiast w rozdziale piątym szeroko omówiono wpływ otoczenia społeczno-gospodarczego na podejmowane w sektorze kolejowym decyzje inwestycyjne. Rozdział szósty zawiera charakterystykę źródeł finansowania inwestycji w sektorze kolejowym. Kolejne rozdziały poświęcono zagadnieniom analizy efektywności inwestycji. W rozdziale siódmym omówiono powszechnie znane i stosowane metody analizy efektywności inwestycji, natomiast w rozdziale ósmym – ogólne zasady analizy efektywności inwestycji łącznie z zakresem przedmiotowym tzw. analizy kosztów i korzyści (AKK) w odniesieniu do sektora kolejowego. Rozdziały dziewiąty i dziesiąty zawierają bardziej szczegółowe treści odnoszące się do specyfiki AKK projektów inwestycyjnych w zakresie infrastruktury kolejowej i taboru kolejowego. W końcowej części monografii zamieszczono dwa aneksy – pierwszy (A) poświęcony rysowi historycznemu rozwoju polskiej sieci kolejowej i drugi (B) prezentujący charakterystykę polskiej sieci kolejowej w okresie transformacji społeczno-gospodarczej po 1990 roku.
Ze wstępu
Autorka skoncentrowała się na przedstawieniu wieloaspektowych zagadnień związanych z podejmowaniem decyzji transportowych, jako strategicznych decyzji logistycznych w łańcuchu dostaw, osadzonych w problematyce współzależności rozwoju transportu i handlu międzynarodowego. Przedmiotowe decyzje wpływają długoterminowo na konkurencyjność przedsiębiorstwa i łańcucha dostaw, w którym uczestniczy, oddziałują na wszystkie procesy zachodzące w łańcuchu dostaw i dotyczą każdego z podsystemów systemu logistycznego. Turbulentne otoczenie międzynarodowe w jakim funkcjonują i kreowane są współczesne łańcuchy dostaw sprawia, że decyzje te podejmowane są w warunkach niepewności i ryzyka.
W monografii zaprezentowano wyniki autorskich badań, których celem była identyfikacja czynników determinujących decyzje transportowe przedsiębiorstw dotyczące podziału gestii transportowej i wyboru warunków dostaw Incoterms (ang. International Commercial Terms) w międzynarodowych transakcjach handlowych. Określono także implikacje menadżerskie i opracowano rekomendacje dla procesu podejmowania decyzji dotyczących podziału gestii transportowej i wyboru warunków dostaw Incoterms w międzynarodowych transakcjach handlowych. Publikacja kierowana jest do pracowników naukowych i menedżerów zajmujących się logistyką, zarządzaniem łańcuchem dostaw i transportem w środowisku międzynarodowym.
Miasto, z ekologicznego punktu widzenia, można traktować jak specyficzne środowisko przyrodnicze, w obrębie którego zachodzi wiele procesów. Postępująca urbanizacja – zabudowa, ocieplanie i osuszanie warunków siedliskowych, silne przekształcenie gleb zasobnych w azot, a niekiedy gleb zasolonych, emisja zanieczyszczeń przez zakłady przemysłowe oraz ruch komunikacyjny, wpływają na zmniejszenie się środowiska przyrodniczego (Kornaś, Medwecka-Kornaś, 2002; Wysocki, 2008).
Tereny miejskie już od dawna cieszą się zainteresowaniem badaczy, do tej pory zgromadzono liczne dane florystyczne dla wielu miast europejskich (np. Celesti, Grapow, 1995; Sukopp i in., 1995; Landolt, 1991, 2001; Adler, Mrkvicks, 2003; König, 2005).
Florę miast tworzą zarówno gatunki rozprzestrzeniające się spontanicznie, jak i gatunki wprowadzane tam celowo. Tylko te pierwsze są przedmiotem badań fito[1]geograficznych – występują one na bardzo różnych siedliskach: na murach, trawnikach, podwórzach, zaniedbanych przydrożach, pomiędzy płytami chodników, w parkach, na cmentarzach, wysypiskach śmieci itp. Florę miejską tworzą w równej mierze gatunki rodzime, jak i obcego pochodzenia, a jej skład zależy od położenia geograficznego, a także od historii i rodzaju zabudowy. Wyróżnia się gatunki „miejskie” (urbanofile), tj. występujące prawie wyłącznie w miastach oraz gatunki ubikwistyczne, które równie często rozprzestrzeniają się na terenach pozamiejskich (Kornaś, Medwecka-Kornaś, 2002).
Ze wstępu
Mukopolisacharydozy (MPS) to grupa rzadkich genetycznych chorób metabolicznych, w których dochodzi do spichrzania, czyli patologicznego odkładania się cząsteczek w tkankach organizmu. W różnych typach MPS choroba może dotykać innych układów organizmu, mieć odmienne rokowania i przebieg, jednak we wszystkich przypadkach klinicznych tego schorzenia ma charakter postępujący.Niniejsza publikacja dotyczy sytuacji osób i rodzin osób z mukopolisacharydozami we współczesnej Polsce. Wielość aspektów tej sytuacji wpływa na jej specyfikę. Między innymi wspomniany już inny obraz kliniczny i różne rokowania w każdym z typów mukopolisacharydozy oraz występowanie w obrębie danego typu zróżnicowanych wariantów tego schorzenia powoduje znacznie ograniczoną liczbę podobnych przypadków. Wiążą się z tym także trudności w porównaniu przebiegu choroby u różnych osób, z których każda może mieć inne potrzeby oraz wymagać odmiennej rehabilitacji. Z tego powodu pacjenci, jak również ich rodzice i opiekunowie, mogą być szczególnie narażeni na ryzyko pozostawania w niekorzystnej psychologicznie sytuacji osamotnienia. Izolację może pogłębiać odległość geograficzna, która utrudnia spotkania osobiste w celu wymiany doświadczeń, wiedzy, opinii, poglądów, a także dzielenie się emocjami i wzajemne wsparcie w ramach samopomocy. Inicjowanie działań służących realizacji wspólnego celu może jednak odbywać się za pośrednictwem internetu, co z kolei sprzyja budowaniu zasobów przez rodzinę. Kontakt poprzez internetowe grupy pacjentów może ułatwiać dostęp do informacji publikowanych przez inne rodziny pacjentów z MPS, ale również do wszelkich źródeł wsparcia.Książka ma strukturę trójdzielną. W pierwszej części prezentuję podstawy teoretyczne analizowanych zagadnień. Przybliżam pojęcie chorób rzadkich, omawiam rozwój psychospołeczny dziecka z rzadką chorobą progresywną, wyjaśniam pojęcie sytuacji, analizuję sytuację społeczną współczesnej rodziny, jak również omawiam strukturalne uwarunkowania sytuacji społeczno-wychowawczej współczesnej rodziny z osobą niepełnosprawną. Ponadto przybliżam teorię strukturacji Anthonyego Giddensa. Druga część pracy poświęcona jest założeniom metodologicznym. W trzeciej części analizuję wyniki badań własnych, które dotyczą sytuacji społeczno-wychowawczej rodziny i dziecka z mukopolisacharydozą. Przedstawiam postulaty edukacyjne w świetle teorii strukturacji Giddensa oraz prezentuję model interdyscyplinarnego wsparcia osób z MPS i ich rodzin.W szczególności pracę tę kieruję do pedagogów specjalnych oraz do studentów pedagogiki specjalnej, zainteresowanych problematyką niepełnosprawności wynikającej z rzadkiej choroby genetycznej, a także szeroko omawianym w pedagogice specjalnej zagadnieniem inkluzji. Problemy związane z sytuacją osób z chorobami rzadkimi i możliwościami ich społecznego funkcjonowania nie tylko mieszczą się w kręgu zainteresowań pedagogiki specjalnej, ale współcześnie stają się niezwykle istotnym jej obszarem. Ze wstępu
Cybernetyka należy do jednych z najbardziej inspirujących dziedzin naukowego poznania, wzbogacana dorobkiem wielu dyscyplin naukowych tworzy pomosty między matematyką, fizyką i filozofią, elektroniką i biologią, informatyką i zarządzaniem. Przekształca abstrakcje, które jeszcze niedawno tworzyły światy baśni i legend, były przedmiotem literatury i filmów science fiction, w inteligentne systemy działania.
W obszarze zarządzania cybernetyka dostarcza metod i narzędzi optymalizujących funkcjonowanie i warunki rozwoju współczesnych organizacji, oferuje organizacjom cyberprzestrzeń, czyli środowisko, w którym narzędzia internetowe zapewniają bezpośredni dostęp do żywych źródeł wiedzy, zaawansowanych technik i technologii informacyjnych i komunikacyjnych, w realizacji i promocji innowacyjnych projektów naukowych, biznesowych, społecznych.
Głównym celem pracy jest propozycja modelowania cybernetycznego jako podejścia do rozwiązywania problemów funkcjonowania i rozwoju współczesnych organizacji w warunkach rosnącej złożoności organizacji i niepewności stanów jej otoczenia.
Ze wstępu
Autorki niniejszej publikacji oferują Czytelnikowi oryginalny zbiór rozważań z zakresu nauki o zarządzaniu i jakości, który stanowi inspirację do przemyśleń i zachęca do subiektywnej oceny prezentowanego materiału z punktu widzenia aktualnych potrzeb i oczekiwań. Liczą, że ich praca nie tylko może pomóc w zrozumieniu idei i zespołowości oraz znaczenia tej cechy, lecz także będzie impulsem do podjęcia działań na rzecz budowania zespołowości w organizacji opartej na grupach i/lub ich szczególnej odmianie zespołach. Niniejsza monografia ma popularyzować działania grupowe oraz przybliżyć istotę kształtowania zespołowości w organizacji. Osiągnięcie takiego celu wymaga:a) usystematyzowania pojęć związanych z problematyką grupy, zespołu i pracy grupowej oraz zespołowej w organizacji;b) omówienia procesu kształtowania zespołowości w organizacji;c) przedstawienia trudności stojących przed współczesnymi grupami i zespołami wraz ze wskazaniem kierunku poszukiwania rozwiązania;d) zaprezentowania przykładu działań praktycznych pozwalających na pracę zespołową nad projektem. Przyjęte cele szczegółowe wyznaczają sposób uporządkowania treści. Monografia składa się z czterech rozdziałów, a także wprowadzenia i zakończenia oraz bibliografii i spisu rzeczy (tabel i rysunków). Wszystkie rozdziały mają charakter teoretyczny i opierają się na odpowiednio wyselekcjonowanej oraz poddanej krytycznej analizie polskiej i zagranicznej literaturze przedmiotu (opracowania zwarte, artykuły naukowe). Niektóre fragmenty monografii wzbogacono aktualnymi przykładami, zaczerpniętymi z dostępnych raportów z badań przeprowadzanych przez różne instytucje (krajowe i zagraniczne) oraz z zasobów internetowych opracowywanych przez praktyków biznesu (np. omówienie aplikacji obecnie wykorzystywanych w pracy zespołowej). Autorski dobór treści i sposób jej prezentacji porządkuje i uzupełnia dotychczasową wiedzę z zakresu nauki o zarządzaniu i jakości w podjętej tematyce. Ze wstępu
Odkąd człowiek stał się zdolny dokonać refleksji nad samym sobą, zawsze stawiał sobie pytanie o samego siebie, o swoje miejsce w świecie i o swoje przeznaczenie. Śledząc dzieje myśli ludzkiej, znaleźć możemy wiele różnych odpowiedzi dotyczących tych zagadnień. Zależały one nie tylko od sposobu postrzegania samego siebie, ale i od uwarunkowań społeczno-kulturowych, w kontekście których te pytania stawiano, a wreszcie także od systemów i założeń myślowych, w ramach których starano się na te pytania odpowiedzieć. Współczesna antropologia odziedziczyła po tych refleksjach wiele koncepcji opisywanych łacińskimi formułami. W każdej z nich znaleźć możemy jakieś specyficzne cechy przypisywane człowiekowi, traktowane jako jego wyróżnik pośród innych żywych stworzeń. Człowiek jest zatem określany: Homo habilis, Homo sapiens, Homo creator, a więc jako istota zdolna myśleć i tworzyć. Uszczegółowiając specyficznie ludzkie zdolności, nazwać go można: Homo symbolicus, Homo grammaticus, Homo loquens, Homo pictor. Wszystkie te określenia przynależą do konkretnych systemów językowych i kulturowych. Jako istotę zdolną dokonywać autorefleksji i przemyśleń nad samym sobą nazwać go możemy również Homo excentricus. Człowiek bawi się i śmieje, jest więc też odpowiednio Homo ludens i Homo ridens. Cierpi i bywa niemądry, a zatem jest też Homo patiens i Homo inspiens. Jest też Homo loquax, gdyż posiada zdolność mowy i bywa wymowny. Z drugiej strony człowiek nie jest samotną wyspą. Osadzony jest i funkcjonuje w konkretnej społeczności, buduje relacje międzyludzkie, przejawia określony stosunek do innych żywych istot oraz świata nieożywionego, tworzy i udziela się wobec innych.
Niniejsza książka jest próbą poszukiwania możliwości wsparcia w procesie edukacyjno- -terapeutycznym dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Ma stanowić inspirację do refleksji nad procesem inkluzji edukacyjnej i społecznej jako możliwości wyrównywania szans wszystkim ludziom we współczesnym świecie w tym dzieciom ze wspomnianym stopniem niepełnosprawności. Tytułowa analiza wybranych propozycji wspomagania rozwoju ma się stawać podpowiedzią w ukierunkowaniu działań pedagogów w edukacji i terapii inkluzyjnej dostępnej i przystosowanej dla wszystkich zróżnicowanych odbiorców (w tym dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim). Z wprowadzenia
Głównym celem tej monografii jest przedstawienie relacji/powiązań między przemyślaną praktyką edukacyjną a rozwojem (za)angażowania społecznego młodzieży. Zaangażowanie społeczne jest uwarunkowane wieloczynnikowo i może objawiać się na wiele sposobów i w postaci różnych paradoksów i temu poświęcono pierwszy rozdział monografii. Zaangażowanie jest powiązane z zaufaniem i uzależnione od doświadczeń społecznych. Niezwykle ważne jest to, jaki światopogląd leży u podstaw pedagogicznego myślenia nauczycieli, jaka pedagogika tworzy fundamenty praktyki edukacyjnej angażującej społecznie i o tym traktuje rozdział drugi monografii. Istotne jest też to, jak nauczyciele i pedagodzy postrzegają złożone problemy społeczne i siebie jako inicjatorów zmian. Czy potrafią działać zespołowo i podejmować wspólne działania? Nadzieję niosą zaangażowani nauczyciele i pedagodzy w realizację przemyślanych programów uczenia się i projektów społecznych. Istnieje już wiele bardzo dobrych praktyk i jest z czego czerpać, ponieważ zaangażowani społecznicy chętnie dzielą się zasobami i publikują efekty swoich działań w sieci, czego dowodzę w trzecim rozdziale tej monografii. Szkoła jest nadal znaczącym miejscem rozwoju, w którym młode pokolenia przez co najmniej 12 lat obowiązkowej edukacji mają okazję do rozwoju wielu ważnych umiejętności społecznych. To miejsce wyjątkowe z wielu powodów współcześnie, ponieważ to głównie tu przez pięć dni w tygodniu nawiązują relacje, komunikują się i poznają obszary profesjonalnej wiedzy, uczestnicząc aktywnie w świecie życia. Dla wielu młodych szkoła to jedyne miejsce spotkań z rówieśnikami i nawiązywania bliskich relacji. Warto wiedzieć, kim są uczniowie, w jakich środowiskach żyją na co dzień. Podwaliny zaangażowania społecznego młodzieży tworzone są już we wczesnym okresie ich życia dzięki określonym wzorom zachowań i kluczowym wartościom poznawanym w znaczących środowiskach wychowawczych. Ważne jest, by młodzi mieli okazję do poznawania siebie i rozwijania własnych potencjałów dzięki uczeniu się w działaniu w środowiskach edukacyjnych z kulturą zaufania, otwartą na zaangażowaną współpracę z różnymi grupami społecznymi i promującą aktywizm społeczny. Pragnę jednak podkreślić, że edukacja zaangażowana społecznie nie może być realizowana w oderwaniu od życia społecznego. Szkoła nie jest bezludną wyspą, jest położona w określonym środowisku z całym dobrodziejstwem problemów, wyzwań i zasobów społecznych.
Z wprowadzenia
Badanie i zrozumienie zjawisk związanych z zagadnieniami dotyczącymi marketingu miast i regionów przyczynia się do skuteczniejszego zarządzania jednostkami samorządu terytorialnego, promowania rozwoju lokalnego oraz zwiększania atrakcyjności miejsc dla różnych grup interesariuszy. Miasta i regiony konkurują ze sobą o inwestorów, mieszkańców, pracowników oraz turystów. Poprawa wizerunku i odpowiednia promocja unikalnych cech danego miejsca przyciągają inwestycje, przedsiębiorców i nowych mieszkańców, co z kolei wpływa pozytywnie na wzrost gospodarczy i jakość życia. Skuteczne zarządzanie wizerunkiem pozwala kontrolować narrację i budować pozytywny, spójny obraz miejsca. Aktywne zaangażowanie społeczności w kształtowanie swojego otoczenia przyczynia się do większej satysfakcji mieszkańców z życia w danym miejscu. W dobie cyfrowej komunikacji, wykorzystanie narzędzi internetowych i mobilnych staje się kluczowe dla skutecznego docierania do różnych grup odbiorców. Zrozumienie tych nowoczesnych trendów jest istotne dla efektywnej promocji miejsc.
Geometrię we wczesnej edukacji z powodzeniem możemy nazwać wstępem do geometrii. W przedszkolu i w pierwszych latach nauki szkolnej dzieci zapoznają się z pewnymi terminami geometrycznymi, takimi jak np. trójkąt, kwadrat, koło czy prostokąt. Badają wybrane relacje między tymi obiektami, porównując dostrzeżone przez siebie własności. Jednak na tym etapie nie możemy mówić, że wymienione pojęcia zostały ukształtowane w sensie matematycznym. Dzieci dopiero rozpoczynają swoją przygodę z geometrią, bo rozumienie tych terminów jako nazw pewnych kształtów nie jest tym samym, co rozumienie abstrakcyjnych pojęć geometrycznych. Niniejsza propozycja, druga z cyklu Matematyka dla pedagogów, nie jest próbą ujęcia zagadnień geometrycznych w postaci formalnego kursu o charakterze dedukcyjnym. Zaproponowany przeze mnie układ treści bliższy jest globalno-dedukcyjnej organizacji materiału (Konior, 1973, s. 233). Polega to m. in. na tym, że opisywanie zagadnień geometrycznych zaczynam od niewielkiej liczby pojęć pierwotnych i ich własności (aksjomatów). To na ich podstawie buduję kolejne, a to wszystko w formie rozpakowywania zagadnień, które wynikają z siebie wzajemnie albo stanowią swoje uzupełnienie. Wybrany przeze mnie sposób prezentacji zagadnień matematycznych z zakresu geometrii ma pomóc czytelnikom usystematyzować zagadnienia ze świata elementarnej geometrii szkolnej. Z wprowadzenia
Celem monografii jest udzielenie odpowiedzi na pytanie o poprawność implementacji dyrektywy 2015/2302 w zakresie przepisów regulujących odpowiedzialność odszkodowawczą organizatora usług turystycznych do polskiego porządku prawnego, i w tym kontekście ustalenie właściwej treści norm prawnych regulujących tę problematykę, a wynikających z przepisów ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych. Podstawową tezą badawczą jest supozycja (oparta na dotychczas przeprowadzonych badaniach), że regulacja zawarta w ustawie o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych nie odpowiada w pełni założeniom wynikającym z dyrektywy 2015/2302. Występująca w literaturze przedmiotu krytyka tej regulacji, w niektórych przynajmniej aspektach, jest jednak zbyt daleko idąca i nie uwzględnia wszelkich możliwych powiązań międzysystemowych (pomiędzy prawem międzynarodowym, unijnym i krajowym). Przy opracowywaniu monografii posłużono się metodą formalno-dogmatyczną, opierając się na analizie logiczno-językowej i prawnoporównawczej. Metoda komparatystyczna dotyczy nie tylko porównania przepisów dyrektywy z odpowiadającymi im postanowieniami ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych, lecz także w ograniczonym zakresie z rozwiązaniami przyjętymi w innych systemach prawa. Ze wstępu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
