Katarzyna Bąkowicz podejmuje się niełatwej próby i próbę tę należy uznać za udaną zdefiniowania kluczowej dla prowadzonych przez nią rozważań kategorii fake newsa, który traktuje jako produkt medialny czasów postprawdy. Praca jest intelektualnie dojrzała, przemyślana i spójna. Jest odkrywcza, niebanalna poznawczo, inspirująca, skłaniająca do przemyśleń, ale i momentami ważnej i potrzebnej polemiki z Autorką. Już sam wybór problematyki wyraźnie wskazuje, iż pani Katarzyna Bąkowicz podjęła się analizy problemu nowatorskiego [...] stawiając sobie zadanie ambitne i podwójnie trudne, gdyż podjęła się eksploracji białej plamy badawczej, z którą to, poradziła sobie bardzo dobrze. Jej pracę czytam [] jako rozmywanie się kategorii prawdy w kulturze informacyjnej natychmiastowości, stąd sama prawdziwość informacji, staje się mniej istotna od możliwości przyciągania uwagi w dobie informacyjnego przeciążenia, co oczywiście odbywa się kosztem jej pauperyzacji i obniżania jakości prezentowanych informacji.z recenzji Prof. dr hab. Magdaleny Szpunar (UJ)
Wysoko oceniam dokonany przez dr Izabelę Lewandowską wybór problematyki i przygotowanie monografii poświęconej mechanizmom grywalizacji i jej zastosowaniom w marketingu. Podjęta przez Autorkę tematyka jest interesująca poznawczo i ważna z punktu widzenia aplikacyjnego, a także aktualna w kontekście potrzeby zwiększania skuteczności oddziaływania na konsumentów i wypracowywania w tym zakresie innowacyjnych rozwiązań. Walor nowości recenzowanej monografii upatruję w tym, iż Autorka dobrze osadza swoje rozważania zarówno w kierunkach rozwoju współczesnego marketingu, jak i w przemianach zachowań konsumentów.dr hab. Magdalena Sobocińska, prof. UEW, Katedra Badań Marketingowych, Wydział Zarządzania, Uniwersytet Ekonomiczny we WrocławiuAutorka podjęła interesujący i bardzo aktualny temat. Badaniem zastosowań grywalizacji w różnych sferach życia zajmują się renomowane ośrodki naukowe (m.in. Uniwersytet Wharton w Pensylwanii). Monografia Izabeli Lewandowskiej przyczynia się do wzbogacenia polskiej literatury dotyczącej tej problematyki (). Niewątpliwie wyniki obu badań (ilościowego i jakościowego) wzbogacają rozważania Autorki o komponent empiryczny, dostarczają interesujących wniosków poznawczych oraz praktycznych rekomendacji dla organizacji zamierzających wykorzystać rywalizację jako nowoczesne narzędzie marketingowe.prof. dr hab. Bogdan Mróz, Katedra Badań Zachowań Konsumentów, Instytut Zarządzania, Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
W prezentowanej książce znalazły się rozprawy i szkice, omawiające czynniki miastotwórcze mazowieckiego regionu, m.in. wpływ handlu, szlaków komunikacyjnych, garnizonów wojskowych, przemysłu, zmian demograficznych i migracji ludności. Szczególnie miasta większe, siedziby władz administracyjnych, przyciągały coraz liczniejsze jednostki aktywne, osoby poszukujące pełnych możliwości i rozwoju. W omawianych materiałach podjęto również kwestię gospodarki finansowej miast mazowieckich w latach Królestwa Polskiego, co może być też interesujące dla samorządów miejskich III Rzeczypospolitej. Warto podkreślić, iż dwa artykuły nawiązują do stanu sanitarnego miast Mazowsza i rozwiązywania problemów ochrony zdrowia mieszkańców, zarówno w okresie porozbiorowym, jak i w latach II Rzeczypospolitej. Mazowieckie miasta i miasteczka na przestrzeni XIX i XX stulecia i później inspirowały życie gospodarcze, społeczne i kulturalne regionu. Nie było to zadanie ani łatwe, ani proste z uwagi na jego opóźnienie cywilizacyjne i zniszczenia spowodowane wojnami i klęskami żywiołowymi, brakiem środków materialnych. Szczególnie dotkliwe w sytuacji miast i miasteczek Mazowsza i ich mieszkańców stały się represje caratu po stłumieniu powstania styczniowego. Wiele z nich utraciło prawa miejskie, także z przyczyn ekonomicznych, nie mogąc sprostać rywalizacji z innymi ośrodkami. Napływali do nich uwolnieni z pańszczyzny chłopi i tzw. wysadzenia z siodła, tj. szlachta zaściankowa, licząca na Mazowszu ok. 20% jego populacji.
Publikacja powstała we współpracy z Akademią Humanistyczną im. A. Gieysztora i Akademickim Towarzystwem Naukowo-Edukacyjnym ATENA.
Niniejsza książka jest efektem współpracy naukowej uczonych słowiańskich krajów Europy Środkowej i Wschodniej: Polski, Rosji, Słowacji i Ukrainy.
Różnorodne problemy badawcze zaprezentowane przez autorów artykułów pokazują zróżnicowanie przemian zachodzących w tych krajach, jak i podobieństwo niektórych aspektów życia społecznego okresu transformacji.
Przemiany gospodarcze i społeczne, jakie dotknęły społeczeństwa krajów przechodzących transformację systemową, w różny sposób wpłynęły na kondycję gospodarki jak i poziom życia obywateli poszczególnych państw.
W życiu społecznym ludności państw przechodzących transformację pojawiły się różnorodne problemy, w szczególności w obszarze edukacji młodzieży, które stały się przedmiotem badań autorów niniejszych artykułów.
Już od starożytnych czasów wiemy, że nic nie jest stałe i – jak pisał Heraklit z Efezu – panta rhei. Owa rzeka zmian dotyczy nie tylko spraw wielkich, jak światowa gospodarka, system finansowy, bezpieczeństwo międzynarodowe, ale także tych „małych”, których na co dzień nie zauważamy lub zauważyć nie chcemy – zrównoważonego korzystania ze środowiska, wrastania dzieci w dorosłość, pułapek cyberprzestrzeni, wychowania do dojrzałości społecznej i seksualnej, używek… W czas i nieuchronność zmiany nie wierzą również „kreatorzy” współczesności, ci ekonomiczni, polityczni i edukacyjni, którym się wydaje, iż będą wieczni. Nie rozumieją, że niebawem odejdą, a część z nich będzie wspominana także za słowa o „hołocie”, „nie ludziach”, „ideologiach”, „głupkach”. Nie zrozumieją też po swoim odejściu, jak wielkich krzywd dokonali, dzieląc społeczeństwo i pokazując młodemu pokoleniu, jak żyć w nieustannym konflikcie, dzieleniu, podniecaniu i ekscytowaniu, zamkniętych twierdzach fałszu urobionego do prawdy oraz mitach „jednokulturowego narodu”.
To nie jest książka o polityce i politykach, lecz o wychowaniu: wychowaniu odpowiedzialnym, zatem w prawdzie, we współdziałaniu, wychowaniu dla rozumienia, że ktoś inny ma prawo do innych poglądów oraz religii; o wychowaniu w tradycji, ale takiej łączącej, a nie „rozdzierającej”. O tym, jak ważne jest budowanie w młodych empatii, chęci i zdolności współpracy, asertywności, spokoju i wzajemnego szacunku. Także o pułapkach współczesności, zastawianych przez tych, którym nie będzie dane (ze względu na wiek) żyć w 2037 roku, w wyniku czego jest im obojętne, czy mamy czyste powietrze, nowoczesną energetykę opartą na źródłach odnawialnych i edukację rozwijającą, a nie „zwijającą”. Jest to książka propolska, a nie antypolska – choć i takie głosy pewnie usłyszymy. Powstała z buntu przeciwko głupocie, zacofaniu, niezdolności do współdziałania oraz bezmyślności. Pisząc ją, w każdej chwili pozostawaliśmy optymistami. Chcielibyśmy zatem potencjalnemu Czytelnikowi powiedzieć: „Będzie dobrze! Bo po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój…”.
Mariusz Z. Jędrzejko, Tomasz Kozłowski
Książka ukazuje się w 30. rocznicę podpisania pierwszej umowy między polskimi i ukraińskimi przedsiębiorstwami turystycznymi: „Kalinką”, „Turystą”, „Gromadą” i „Intouristem”.
Turystyka odgrywa coraz większą rolę we współczesnej gospodarce i w życiu społecznym. Przyjmuje się za Światową Organizacją Turystyki (UNWTO), że turystyka obejmuje ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, służbowych lub innych nie dłużej niż rok bez przerwy poza swoim codziennym otoczeniem (z wyłączeniem wyjazdów, których głównym celem jest aktywność zarobkowa wynagradzana w odwiedzanej miejscowości). Współczesna turystyka odnosi się do wielu aspektów życia człowieka. Badają ją uczeni i specjaliści wielu dziedzin nauki: geografii, socjologii, ekonomii, demografii, kulturoznawstwa, psychologii, medycyny, pedagogiki, czy politologii. Stąd w poniższej publikacji znajdują się prace uczonych z różnych dziedzin i ośrodków naukowych. Niniejsza książka jest efektem współpracy prof. Jurija Kariagina, Prezesa Ukraińsko-Polskiego Instytutu Współpracy, Prezesa Zarządu Związku Zawodowego Ukraińców Pracujących w Polsce, wybitnego specjalisty w dziedzinie turystyki, wykładowcy wielu uczelni ukraińskich, rosyjskich i polskich (m.in. Wyższej Szkoły Turystyki i Języków Obcych w Warszawie), z różnymi uczonymi i placówkami naukowymi w Polsce i na Ukrainie. W jej rezultacie – przy wsparciu Stowarzyszenia Współpracy Polska-Wschód i osobistej pomocy jej Prezesa Józefa Brylla – powstała praca poruszająca wybrane problemy rozwoju turystyki w szerszych: ekonomicznych i edukacyjnych aspektach.
Z Wprowadzenia
Partycypacja obywatelska wpływa na rozwój demokracji lokalnej, sprzyja rozwiązaniu problemów, daje możliwość wysłuchania opinii wszystkich zainteresowanych osób, niweluje konflikty, buduje kompromisy i porozumienia. Partycypować, czyli uczestniczyć, może każdy obywatel, mogą władze lokalne, organizacje pozarządowe.
Partycypacja obywatelska może przybierać różne formy w zależności od stopnia zaangażowania się obywateli w podejmowane decyzje. Począwszy od informowania, czyli przekazywania informacji obywatelom o decyzjach ich dotyczących, przez konsultowanie, podczas którego władze stwarzają możliwość wypowiedzenia się na temat przyszłych działań aż do współdecydowania polegającego na przekazaniu obywatelom kompetencji dotyczących podejmowania niektórych działań i decyzji. Partycypacji podlegają: zagospodarowanie przestrzenne, komunikacja, ekologia, bezpieczeństwo, wizja i przyszłość oraz niektóre problemy społeczne.
„Postać niezwykła, a i książka nietuzinkowa… Trud pisania o Wielkim Prymasie, w roku Jego beatyfikacji, nie jest zadaniem łatwym. Jak się zdaje, wyzwaniu temu sprostał Autor niniejszej pracy. Bez nadmiernego patosu, obiektywnie spojrzał na drogę życiową Stefana kard. Wyszyńskiego. Drogę mozolną i wyboistą. Pokrętne bowiem były ścieżki historii Polski XX wieku. Prymas doświadczył XX-wiecznych totalitaryzmów: najpierw hitlerowskiego nazizmu, później stalinowskiego komunizmu. Odszedł kilka miesięcy przed wprowadzeniem stanu wojennego. Był człowiekiem, o którym można powiedzieć, że nie tylko był świadkiem historii, ale także, iż tworzył historię”.
Z Recenzji prof. dr. hab. Wojciecha Jakubowskiego Uniwersytet Warszawski
Podczas zakończenia obchodów 500-lecia reformacji w kościele ewangelicko-augsburskim Świętej Trójcy w Warszawie prymas Polski abp Wojciech Polak wyraził nadzieję, że ów jubileusz będzie inspiracją, jakby powiewem świeżego wiatru, który poprowadzi nas w przyszłość, jeśli jeszcze nie całkowicie razem, to jednak w duchu braterskiego zrozumienia i odważnego docenienia tego, co nas łączy, a nie wciąż dzieli.
Także i dla autorów niniejszego tomu ów jubileusz stał się inspiracją do podjęcia badań nad zagadnieniem reformacji i kontrreformacji na Mazowszu. Jak tego dowodzi zamieszczony w niniejszym tomie esej historiograficzny, nie jest to zagadnienie łatwe i dotychczas nie cieszyło się ono jakimś szczególnym zainteresowaniem badaczy. Podjęto więc próbę nowego ujęcia wielu wątków – od prereformacyjnych przejawów husytyzmu w diecezji płockiej, przez analizę postaw szlachty mazowieckiej wobec reformacji, recepcje reformy trydenckiej, po analizy wpływu Prus Książęcych na postawy religijne staropolskich Mazurów.
Mamy nadzieję, że niniejsza praca przybliży Czytelnikom historię człowieka, który – jak wielu jego współczesnych – przez pewien czas pełnił niejako służbę kondotierską, wynajmując się do szeregów wojska francuskiego, mając na względzie nie tylko zapewnienie sobie możliwości wykonywania swojego zawodu – żołnierza i otrzymywania za to zapłaty, ale i daleki cel – ewentualne przywrócenie utraconej w rozbiorach Ojczyzny. W swoich działaniach jako zawodowy żołnierz starał się zachować godność i wpojone mu w trakcie nauk w okresie młodzieńczym zasady, a po 1831 r. – już jako starszy wiekiem pan – działał dla zachowania polskości wśród emigrantów, współtworząc Bibliotekę Polską w Paryżu.
Siódma książka pisana po polsku, autora fantazji na bazie faktów historycznych. Zeev Baran urodził się w Wilnie w 1935 roku. Jest dzieckiem wojny, synem bohatera dwóch narodów, który zginął w 1943 roku, jako żołnierz AK. Jego życie to zapierająca dech odyseja poprzez Polskę, Francję i Izrael. Jako major zwiadu IDF, architekt, wykładowca, literat, konsul honorowy RP w Jerozolimie i podróżnik odkrywa zaskakujące zagadki życia.
Przed czytelnikiem tom spostrzegawczych i refleksyjnych analiz psychologów, pedagogów i socjologów, którzy przyglądają się Archipelagowi Młodości, w perspektywie oscylowania jego fal przypływu i odpływu na biegunach ZAGROŻEŃ i zachowań zrównoważonych. Autorzy trafnie ukazują specyfikę współczesności, którą nazywają „nowym światem”, w którym socjalizują się i doświadczają szczególnej zmienności kontekstowej nastolatkowie, dzieci i młodzież. W kryteriach tej zmienności znajdują się między innymi: „prawda”, która co rusz jest podważana, zniekształcana, relatywizowana; „wolność”, która nieodmiennie pulsuje pomiędzy wolnością do… i wolnością od… oraz nieoczywistość, nieodgadnioność najbliższej przyszłości naznaczonej niebywałym tempem zmian, choćby z powodu wpadania w infostrady, rwące w szaleńczym tempie megabajtów informacji, komunikatów, wzorców i antywzorców. Opracowanie cechuje aktualność i poruszanie się po obszarach zbyt rzadko nawiedzanych analitycznie i wychowawczo, a także troska o wyniki młodzieńczej brawury, zagubienia i niepewności.
dr hab. Jacek Kurzępa, prof. AHE
Wraz ze zmianami społecznymi i przechodzeniem od społeczeństwa tradycyjnego do ponowoczesnego, katalog zagrożeń społecznych zdecydowanie się zmienia, a w każdej dekadzie powstaje co najmniej jedno znaczące nowe zagrożenie, którego koszty obciążają wiele sfer życia społecznego. Ich cechą charakterystyczną jest opóźniona reakcja na nie, co skutkuje w pierwszej kolejności niedowierzaniem, że tak jest, a w drugiej kolejności opóźnionymi już działaniami. Tak się stało z „dopalaczami”, tak jest z cyberzagrożeniami. Powstaje zatem pytanie, czy społeczeństwo i jego instytucje są przygotowane na zmiany w sferze dysfunkcjonalnych zachowań dzieci i młodzieży. Do tych nowych zagadnień nawiązuje kolejna publikacja przygotowana pod kierunkiem wytrawnych pedagogów – praktyków. Powinni po nią sięgnąć nie tylko nauczyciele i pedagodzy, rodzice, dyrektorzy szkół, przedstawiciele władz oświatowych odpowiadający za oświatę i wychowanie. władze samorządowe, czy politycy społeczni.
dr hab. Eugeniusz Moczuk, prof. PRz
Praca dotyka niezwykle ważnych ze społecznego punktu widzenia, a jednocześnie poznawczo interesujących kategorii problemowych. Zaliczają się do nich w szczególności kwestie uwarunkowań rozwoju psychofizycznego dzieci i młodzieży rozpatrywane w kontekście zmiany społecznej. W zasadzie nieustannie zaznaczają one swoją obecność w przestrzeni interdyscyplinarnie zorientowanych dociekań prowadzonych na gruncie pedagogiki, socjologii wychowania, psychologii, filozofii czy prawa. Trzeba zaznaczyć, że fenomen zmiany społecznej i związanych z nią szans oraz zagrożeń dla przebiegu procesu socjalizacji dzieci i młodzieży nieodmiennie fascynuje badaczy, a jednocześnie stanowi przedmiot dynamicznej, wielopłaszczyznowej, społecznej debaty. Przedkładana Czytelnikowi praca stanowi w tej debacie ważny głos. Jego wartość dodatkowo podkreśla fakt oparcia jej o wyniki rzetelnie przeprowadzonych, naukowych dociekań. Jest to walor niebagatelny, bowiem pozwala na znalezienie równowagi pomiędzy ważkimi, ale częstokroć skrajnie różniącymi się stanowiskami, a jednocześnie w znacznym stopniu neutralizuje jakże często pojawiające się w takich przestrzeniach wątki obarczone populizmem. Sądzę, że praca powinna zainteresować zarówno przedstawicieli środowisk akademickich, jak osoby zorientowane na praktykę wsparcia społecznego dzieci i młodzieży.
dr hab. Przemysław Frąckowiak, prof. WWSSE
„Legitymująca się ważnym, bogatym i zróżnicowanym dorobkiem historyczna perspektywa badań bibliologicznych, ukierunkowana na opis i poznanie fenomenu książki i jej systemu w kontekście zjawisk o charakterze politycznym, społecznym i kulturowym, daje szansę wszechstronnego, pełnego i pogłębionego poznania różnorakich zjawisk związanych z życiem książki. W tego rodzaju nurt badawczy wpisuje się praca Doroty Pietrzkiewicz, która podjęła się przedstawienia sylwetki Piotra Bańkowskiego i pokazania jego wkładu w proces rewindykacji i ochrony polskiego dziedzictwa piśmienniczego wynikający z postanowień traktatu ryskiego z 1921 roku. Badacze kierowali uwagę na kwestię odzyskania przez Polskę zagarniętych dóbr kultury, ale brakuje pogłębionego studium, pokazującego warunki, w jakich przyszło działać stronie polskiej w trudnych negocjacjach ze stroną rosyjską o odzyskanie zasobów bibliologicznych, uwypuklającego postawę, zaangażowanie i kompetencje jej składu osobowego. Niniejsza praca w znakomitym stopniu wypełnia tę lukę”.
Z recenzji prof. dr hab. Marii Judy
„Praca, poświęcona jednemu bohaterowi, jest w pewnym stopniu wyrazem hołdu dla ratowników polskich zbiorów bibliotecznych i archiwalnych. Ta historyczno-źródłowa dysertacja ma charakter nowatorski i inspiruje do kolejnych badań. Po raz pierwszy została przeprowadzona szczegółowa analiza działalności Piotra Bańkowskiego na rzecz rewindykacji i ochrony materiałów piśmienniczych. Jak wynika z dokonanych ustaleń, jego prace ewidencyjne i dokumentacyjne, wobec dotkliwych strat okresu II wojny światowej, mają wyjątkowo duże znaczenie dla dalszych poszukiwań zagarniętych dóbr kultury”.
Z recenzji dr. hab. Ryszarda Nowickiego, prof. UKW
Termin kultura studencka odnosi się do całego szeregu formalnych i nieformalnych praktyk, wartości oraz postaw, które określa się jako charakterystyczne dla życia w trakcie studiów uniwersyteckich. Choć definicyjnie możemy się spierać nad różnymi wyznacznikami tej charakterystyki, to kluczowe jest tutaj coś innego. W zasadzie różne formy kultury studenckiej wykształciły się nieomalże jednocześnie wraz z pierwszymi uniwersytetami i ukształtowaniem się szkolnictwa wyższego. Zasadniczo jednak okres jej właściwego tworzenia się możemy lokować w momencie, kiedy szkolnictwo wyższe staje się szkolnictwem masowym, dostępnym każdemu. Zniesienie ograniczeń w tym względzie powoduje, że kultura ta dotyczy na tyle dużej liczby osób, że zaczynamy postrzegać ją właśnie jako swoistą kulturę czy wręcz subkulturę […].
W sensie ogólnym rozumiemy kulturę studencką jako rozciągniętą pomiędzy dwoma punktami. W zależności od tego, do którego punktu w danym momencie ciągnie, charakteryzuje się naciskiem na inne swoje środki wyrazu. Z jednej strony takiej osi mielibyśmy instytucjonalną kulturę studencką, a z drugiej – spontaniczną kulturę studencką. Ta pierwsza charakteryzowałaby się albo wysokim stopniem związków z władzą, jak miało to miejsce w PRL, albo związkiem z instytucjami życia pozastudenckiego, gdzie kulturę studencką rozumielibyśmy jako przygotowanie do tego życia. Spontaniczna kultura studencka, jak można by to określić, wskazywałaby raczej na te obszary studenckiej kultury, które wymykają się instytucjonalnym ramom. Do takich praktyk należałoby np. uczestnictwo w działaniach politycznych wykraczających poza instytucjonalne formy lub przeniesienie wzorców kontrkulturowych do kultury studenckiej […].
Założeniem naszej publikacji było pokazanie wzajemnych relacji, związków i napięć między tymi dwoma porządkami. Studencka kultura instytucjonalna w PRL z jednej strony pozostawała bardzo często w opozycji do kultury spontanicznej. Z drugiej strony jednak często studenckie instytucje pełniły funkcję parasola ochronnego wobec różnorakiej działalności, która mogła być uznana za związaną z kulturą spontaniczną. O ile nie wręcz z opozycją wobec władzy. W książce nie tylko chcieliśmy ukazać te wspomniane napięcia, ale także próbować scharakteryzować główne obszary studenckiej aktywności.
Ze Wstępu
Prezentowana Czytelnikowi książka składa się ze wstępu, czterech rozdziałów, zakończenia, bibliografii oraz załączników. Rozdział pierwszy zawiera teoretyczne podstawy badań kultury profesjonalnej, w tym: teorie profesji, profesjonalizacji i profesjonalizmu, teorię agencyjną, teorie ról oraz sieci społecznych, transakcyjną teorię wymiany, teorię ryzyka oraz teorię zaufania, a także podsumowanie metodą SWOT. Rozdział drugi obejmuje metodologiczne podstawy badań, w tym cel i przedmiot, problemy i hipotezy badawcze, a także metody, techniki i narzędzia badawcze oraz zmienne i ich wartości. W rozdziale trzecim zostały zaprezentowane otoczenie kulturowe przedsiębiorstwa OVB Allfinanz Polska Spółka Finansowa Sp. z o.o., analiza sektora firm działających w MLM z uwzględnieniem problematyki związanej z naukami społecznymi (istnieją bowiem opracowania z perspektywy nauk ekonomicznych, m.in. A. Warzęchy oraz A. Vogelgesang), a także zarys diagnozy stanu obecnego przedsiębiorstwa OVB w odniesieniu do organizacyjno-technicznych elementów oceny kultury organizacyjnej, takich jak: infrastruktura firmy, strategia, system planowania oraz struktura organizacyjna i procedury. Zostały w nim także uwzględnione elementy otoczenia politycznego, ekonomicznego, społecznego i technologicznego firmy. Ze względu na fakt, że badane przedsiębiorstwo jest ściśle związane z sektorem usług finansowych, aspekty społeczne były szczególnie brane pod uwagę. W rozdziale czwartym zostały przedstawione wyniki badań empirycznych oraz takie elementy personalne kultury organizacyjnej, jak: wartości, normy, przekonania, motywy, postawy i zachowania, zwyczaje, obyczaje, kulturowe wzorce zachowań, elementy wynikowe, tj. efektywność funkcjonowania, rozwój zawodowy, stosunki interpersonalne i sprawność komunikowania. W zakończeniu zaprezentowano wnioski z przeprowadzonych badań.
Tom 39. serii "Media początku XXI wieku".
Obserwując rzeczywistość trudno nie zauważyć siły i zasięgu oddziaływania Internetu i jego wpływu na kształtowanie postaw, zachowań i decyzji człowieka. Wszechobecna cyfryzacja stała się dominującym czynnikiem warunkującym rozwój świata. Społeczna akceptacja tego zjawiska przyczyniła się do użytkowania sieci w każdym elemencie naszego funkcjonowania. Określenie „wyguglować” utrwaliło się w słowniku komunikacji międzyludzkiej. Za określeniem tym kryje się szereg działań warunkujących wiedzę, opinie i emocje na wybrany temat.
Ogólnodostępność sieci i zapotrzebowanie na nią, będące wynikiem stałego jej użytkowania, zaowocowało powstaniem gór informacji stanowiących zasoby cyfrowe. Kluczem do sukcesu każdej firmy jest umiejętne i właściwe weryfikowanie i analiza ogromnych zasobów informacyjnych sieci Big Data, stanowiące źródło wiedzy i prognoz. Istotne jest dlatego, poprawne wyodrębnianie, segmentowanie i analizowanie atrybutów (bywających sentymentami) oscylujących wokół badanego
słowa – słupa.
Pracę tę wyróżnia – od innych prac na temat narkotyków – umiejętne wszczepienie naukowych kwestii w popularny charakter książki, wyjątkowość układu i wizualizacja treści, klarowność i jasność językowa, liczne przykłady praktycznego zastosowania proponowanych rozwiązań oraz profesjonalizm (naukowy i praktyczny) Autorów.
dr hab. prof. AJD Irena Motow
W tym roku mija osiemnaście lat od premiery filmu Requiem for a dream, z przejmującą muzyką Clinta Mansella. Historia destrukcyjnej siły narkotyków zaczyna się od pojedynczych dźwięków ostrzegawczych, powoli narasta, by w finale przyoblec formę wielkiej symfonii rozpaczy. W śmiertelnej pustce ginie sens życia, radość i szczęście. Ten obraz upadku człowieka stanowi nie tylko ostrzeżenie, ale i przejmującą diagnozę życia współczesnych ludzi. A właściwie „ucieczki od życia”. Dobrze zatem, iż pojawiło się opracowanie Narkotyki i dopalacze. Co powinni wiedzieć rodzice i nauczyciele?, skierowane do szerokiego kręgu odbiorców. W świecie destrukcji, duchowego chaosu i nicości, do której zdąża nihilistyczny narcyz XXI wieku, odzyskajmy siłę duchową, cnotę dzielności i męstwa, bez jakich niemożliwa jest obrona wartości moralnych, stanowiących fundament świata zachodniego.
ks. dr hab. prof. WSH Stefan Radziszewski
Publikacja mówi nam wiele o faktycznej kondycji współczesnej młodzieży polskiej, a tym samym polskiego społeczeństwa, a także daje trafną diagnozę problemów narkomanii w Polsce. Można ją polecić każdemu, kto zajmuje się (albo chce się zajmować) procesami socjalizacyjnymi i wychowawczymi nadchodzących pokoleń. Należy mieć nadzieje, że publikacja znajdzie poczesne miejsce w polskiej literaturze naukowej i praktycznej, ze względu na jej rzetelność naukową i świetną formę opracowania. Na uwagę zasługuje także wypracowana przez zespół prof. M. Jędrzejko nowa metoda badań, którą określam jako „socjologiczną metodę operacyjną”.
dr hab. prof. PRz Eugeniusz Moczuk
Postęp technologiczny wpływa na przeobrażenia w prasie, radiu, telewizji i internecie, powoli zacierając między nimi granice. Tradycyjny podział mediów jest nadal widoczny w systemach medialnych, choć digitalizacja spowodowała, że coraz częściej w stosunku do nich będzie się używać sformułowania platformy multimedialne. […] Jedną z inspiracji do napisania niniejszej monografii była typologia systemów medialnych zaprezentowana przez Hallina i Manciniego. Ich wnioski i wątpliwości związane z jednoznacznym zakwalifikowaniem Francji do któregoś z modeli spowodowały, że jest ona krajem, któremu – z punktu widzenia mediów – warto się przyjrzeć z bliska. A w szczególności prasie, bo jest ona medium najstarszym. […] Głównym celem książki jest analiza kolejnych etapów rozwoju prasy francuskiej, które wpłynęły na jej obecny kształt. Współczesny obraz mediów drukowanych we Francji tworzył się od zakończenia II wojny światowej, choć także wcześniejsze wydarzenia na nią oddziaływały. Etapizacja pozwoliła na wyróżnienie cech dystynktywnych tego podsystemu mediów i pokazała ewolucyjne procesy zachodzące w prasie francuskiej. Media analizowano zarówno pod kątem politycznym, jak i społecznym, a wątki ekonomiczne były pochodnymi dwóch pierwszych. Wiedza na temat prasy francuskiej ma istotne znaczenie dla procesów społeczno-politycznych Europy, ponieważ często jest ona implementowana do innych systemów, szczególnie charakterystycznych dla młodych demokracji, takich jak Polska.
W prezentowanej książce przedstawiono system funkcjonowania aparatu cenzury w Polsce w latach 1944–1960, w szczególności takie aspekty organizacji cenzury, jak metodyka pracy cenzorów, sposoby rekrutacji, stopień zaangażowania ideologicznego i partyjnego, harmonogram pracy, schemat szkoleń ideologicznych oraz pozaurzędowa aktywność. Przedstawiono również okoliczności towarzyszące powstaniu Centralnego Biura Kontroli Prasy, w tym rolę tzw. doradców radzieckich, którzy w grudniu 1944 roku przybyli do Lublina i przejęli w pełni kontrolę nad procesem tworzenia systemu cenzury. W książce opisano zakres oraz formy współpracy aparatu cenzury z Urzędem Bezpieczeństwa/Służbą Bezpieczeństwa, której efektem były represje wobec rozmaitych grup społecznych, zawodowych i religijnych (m.in. procesy sądowe oraz długoletnie więzienia).
Na podstawie sprawozdań cenzorów z Wydziału Teatrów GUKPPiW odtworzono mechanizm kontroli spektakli teatralnych i zespołów rozrywkowych oraz określono kryteria, wedle których je oceniano. Opisano również działalność Komisji Oceny Wycofanych Wydawnictw (w jej pracach brali udział cenzorzy), która „skazała” na przemiał miliony zdezaktualizowanych politycznie książek, tysiące płyt gramofonowych, czasopism oraz partytur. Odtworzono również metody i kierunki kolportażu prasy oraz książek do PRL oraz skalę dostarczanych do kraju druków, wykorzystując obszerne raporty cenzorów z Samodzielnego Wydziału Obcojęzycznego GUKPPiW, którzy decydowali, czy publikacje trafią do adresata, czy też na przemiał.
Ze Wstępu
Praca dr Kamili Kamińskiej-Chełminiak zawiera wiele oryginalnych ustaleń opartych o wykorzystanie interesującej bazy źródłowej. Za szczególnie interesujące należy uznać te, które dotyczą cenzurowania widowisk w okresie stalinowskim, współpracy cenzorów z MBP i MSW, ich wpływu na niszczenie księgozbiorów i partytur. Jako nowatorską i zakończoną powodzeniem uznaję próbę pokazania strategii i praktyk społecznych związanych z przenikaniem do Polski wydawnictw zza „żelaznej kurtyny”, w tym publikacji Instytutu Literackiego w Masions-Lafitte. Koncepcja pracy, konsekwentnie przeprowadzona, zmierzała do pokazania różnorodnych wcieleń cenzorów i ról, jakie spełniali w powojennej Polsce. […] Uważam, że jest to monografia o znaczącym zasięgu przedmiotowym i efekcie poznawczym. Autorka wykazała się dużymi kompetencjami i znajomością przedmiotu badań.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Dariusza Jarosza
Niniejsza edycja Społeczeństwa i polityki ma charakter wyjątkowy. Ukazuje się w 50. rocznicę powstania Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego najstarszej i największej jednostki politologicznej w naszym kraju. Inna jest też struktura książki. Przyjęcie wielotomowej formuły edytorskiej wynikało przede wszystkim z istotnego poszerzenia spektrum omawianych problemów, co jest efektem postępu w badaniach, który się dokonał w ciągu ostatniej dekady. Także publikowane we wcześniejszych wydaniach rozdziały uległy gruntownej modyfikacji. Zachowano jednak dawny tytuł mimo kilku już zmian urzędowej nomenklatury w klasyfikacjach dyscyplin naukowych.Książka pomyślana jest jako komplementarny wykład podstaw nauk politycznych i wiedzy o społeczeństwie. Jest adresowana do:- studentów studiów I i II stopnia kierunków politologicznych i pokrewnych;- studentów studiów uzupełniających i słuchaczy studiów podyplomowych w zakresie szeroko rozumianych nauk społecznych;- nauczycieli wiedzy o społeczeństwie oraz przedmiotów pokrewnych;- uczniów szkół średnich.Szczególnie cenną pomocą może stać się dla uczestników Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym oraz Olimpiady Wiedzy o Unii Europejskiej.Tom 1, część 1 - Teoria. Instytucje. Procesy. Zagadnienia ogólne
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
