Publikacja Demokracja – istota, idee, cele i ich realizacja wpisuje się w dyskusję o kryzysie demokracji liberalnej i jego następstwach dla państwa demokratycznego oraz społeczeństwa obywatelskiego, prowadzoną wśród naukowców, zwłaszcza politologów, prawników i socjologów, ale także w wielu kręgach społeczeństwa zainteresowanych tą problematyką.
Przedmiotowa propozycja ujęcia tematu ma na celu ukazanie istoty problemów, ich uwarunkowań i następstw oraz kwestii kontrowersyjnych, wzbudzających polemiki i stanowiących punkt odniesienia dla prowadzonych badań i analiz naukowych.
(…) W pracy są stawiane kardynalne pytania dotyczące statusu teoretycznego, normatywnego i funkcjonalnego demokracji liberalnej oraz źródeł i następstw jej kryzysu.
Fragmenty Wstępu
Koncepcja przedstawionej mi do recenzji książki jest przemyślana i niezwykle aktualna. (…) Autorzy dostrzegają zarówno istotę demokracji, jak i powiązania między demokracją a procesami gospodarczymi i problemami socjalnymi (to jeden z głównych czynników stabilności systemu demokratycznego). Pochylają się nad wyzwaniami i dylematami współczesnej demokracji liberalnej (od populizmu po role i oddziaływanie mediów społecznościowych), kształtowaniem się demokracji deliberatywnej, ciągłością i zmianą procesów demokratycznych w Polsce, wartościami europejskiej wspólnoty związanymi z porządkiem demokratycznym, a w końcu – próbą odpowiedzi na pytanie, czy istnieje ład demokratyczny swoiście „wyjęty” z ram państwa – w wymiarze europejskim i międzynarodowym. Można zatem uznać, że zarówno w ujęciu chronologicznym, jak przestrzennym i problemowym, opracowanie dotyka najważniejszych dylematów demokracji.
dr hab. Tomasz Słomka
Powieść Konstancya, czyliże nieszczęścia występnej zalotności Julian Ursyn Niemcewicz ukończył 16 sierpnia 1814 roku. Utwór zaliczany jest do gatunku powieści epistolarnych, modnych w czasach autora. Po zapisaniu ostatniej karty pisarz odłożył na razie rękopis do szuflady, aby zająć się innymi utworami.
Gotowa do druku powieść Konstancya, czyliże nieszczęścia występnej zalotności, pozostawała w rękopisie ponad 200 lat. Zasługuje ona na szczególną uwagę, jako dotknięta wprowadzoną w Królestwie Polskim cenzurą. Fakt, iż powieść nie ukazała się z powodu ingerencji cenzury, która widoczna jest w zachowanej kopii, stanowi swoisty dokument czasu.
Opracowanie, wstęp i przypisy: Aleksander Czaja
Książka przedstawia historię matematyki na ziemiach polskich od czasów pogańskich po czasy najnowsze, ze szczególnym uwzględnieniem okresu rozpoczętego reformami Komisji Edukacji Narodowej, poprzez wieki XIX i XX do współczesności. Obficie ilustrowana, solidnie udokumentowana, opowiada o licznych osiągnięciach matematyków polskich, między innymi o znanej na świecie polskiej szkole matematycznej lat międzywojennych, i o wielkich tragediach, w tym o stratach spowodowanych II wojną światową, a także o trudnym powojennym odrodzeniu. Lektura dla każdego zainteresowanego polską kulturą i jej osiągnięciami.
Monografia Tadeusza Kononiuka jest studium z zakresu etyki normatywnej podsumowującym jego wieloletnie badania dotyczące etyki dziennikarskiej. Jest solidnym dziełem naukowym, podejmującym niezwykle ważną problematykę etycznego wymiaru dziennikarstwa.
Autor wskazuje, że rzetelne dziennikarstwo i rzetelność w dziennikarstwie stanowią podstawowe wartości zawodu określające nie tylko tożsamość dziennikarzy, lecz także dające im moc i unikalną pozycję w społeczeństwie, dzięki której zdobywają zaufanie obywateli. Eksploracja tego tematu wymagała od Autora pogłębionej wiedzy medioznawczej dotyczącej zagadnień nauki o moralności, filozofii i socjologii, znajomości prawa prasowego i autorskiego oraz metodyki dziennikarskiej, a także ogromnej wrażliwości i empatii, połączonych z rzetelnością badawczą, jasnością i stanowczością sądów.
Wszystkim tym wyzwaniom Autor sprostał, prezentując swoje rozważania w sposób oryginalny, logiczny i precyzyjny, dzięki czemu książka powinna spotkać się z zainteresowaniem przede wszystkim dziennikarzy, ale także medioznawców, politologów, etyków, filozofów i prawników.
Z recenzji prof. dr. hab. Janusza W. Adamowskiego
Praca jest monografią jednej z najważniejszych polskich instytucji artystycznych ukazaną w okresie szczególnych politycznych przemian Polski. Ujęcie, jakie zaproponowała w swojej pracy autorka, potwierdza, że omijając spory artystyczne szczególnie gęsto wypełniające badany przez nią okres, interesuje ją przede wszystkim instytucjonalna tożsamość uczelni. Dzięki takiemu ujęciu możemy oświetlać owe spory w zaskakujący, ale jednocześnie niezwykle wiarygodny sposób.
Z Recenzji prof. dr. hab. Wojciecha Włodarczyka
Rozprawa jest szczególnym wydarzeniem w zakresie historii, historii sztuki, ale też chyba pierwszym tak precyzyjnym i wielostronnym opracowaniem dotyczącym historii krakowskiej ASP w latach 1945–1956. Praca jest trafną i bardzo mądrze opracowaną dokumentacją, a także refleksją. Sprawozdaniem, ale i łączeniem historii z dramatem tamtych lat, i z nadzieją na ewolucyjne przemiany.
Z Recenzji prof. dr. hab. Stanisława Rodzińskiego
Podjęty przez Joannę Grabowską problem badawczy uważam za bardzo interesujący. Jego opracowanie jest ciekawą próbą ukazania sytuacji, w której najstarszej polskiej uczelni artystycznej przyszło funkcjonować w pierwszym dziesięcioleciu po zakończeniu II wojny światowej, czyli w okresie niezwykle burzliwych przemian politycznych, gospodarczych i społecznych.
Z Recenzji prof. dr. hab. Czesława Brzozy
Publikacja porusza problematykę nowoczesnych form komunikowania. Autorzy podejmują w niej dyskusję na temat wykorzystania aplikacji zarówno przez prywatnych, jak i instytucjonalnych użytkowników sieci. Każdy z rozdziałów stanowi autonomiczny odcinek badań prowadzonych w głównych ośrodkach akademickich w Polsce. Ważną cechą prezentowanej debaty jest jej wyważony ton. Z jednej strony czytelnicy przekonywani są do istotnej i pozytywnej roli, jaką pełnią aplikacje w procesach edukacyjnych i komunikacji marketingowej. Z drugiej zaś autorzy zwracają uwagę na potencjalne negatywne skutki korzystania z nich. Wskazują na ograniczeniu w prowadzeniu nowoczesnych badań medioznawczych wynikające z braku standaryzacji i zmienności technik badawczych. Zwrócono też uwagę na problem prywatności użytkowników i przetwarzania ich danych. Publikacja jest ważnym głosem w dyskusji nad kierunkami rozwoju badań medioznawczych, a także nauki o mediach i komunikowaniu społecznym. Lektura obowiązkowa dla badaczy mediów, studentów kierunków dziennikarskich i marketingowych, a także wszystkich osób zainteresowanych nowymi technologiami.
dr Bartłomiej Łódzki, Uniwersytet Wrocławski
Cyfrowy przełom technologiczny zmienił zachowania komunikacyjnej, wymusił reorganizację reguł działania mediów oraz przewartościowanie ukrytych w erze analogowej kategorii teoretycznych komunikologii. Aplikacje, o których piszą autorzy monografii, są wykładnikiem powszechnej algorytmizacji, są interfejsem ostatecznie przypieczętowującym odejście od przewagi komunikacyjnej w typie "człowiek-człowiek" na rzecz modelu "człowiek-maszyna". Badacze wiedzą, że czas najwyższy przyjrzeć się uważnie korzyściom i zagrożeniom, wynikającym z cyfryzacji. Przedstawiają więc mechanizmy dekompozycji dziennikarstwa wynikającej z prywatyzacji wizerunku dziennikarza ("przyjaciela online") oraz przestrzeni redakcyjnych. Śledzą strategie ekonomiczne przedsiębiorstw medialnych, ale też zmiany w strukturach gatunkowych. Ciekawa i zajmująca lektura.
prof. dr hab. Robert Cieślak, Uniwersytet Warszawski
Mariusz Gradowski dąży do odpowiedzi na fundamentalne pytania dotyczące kultury muzycznej: czym w istocie było zjawisko grupujące wokół siebie określoną społeczność, wywołujące określone formy zachowań społecznych i reakcje jego otoczenia, jak się zmieniało oraz jakie finalnie stanowiło dziedzictwo dla następnego pokolenia odbiorców muzyki rozrywkowej.
Z recenzji dr. hab. Tomasza Nowaka (UW)
Autor napisał książkę, którą przeczytałem „jednym tchem”, z radością i dużą satysfakcją poznawczą. Jest to bowiem praca znakomita. Dotyczy bardzo ważnej materii współczesnej (jeśli rozumieć ją szeroko), dwudziestowiecznej kultury – stylów i gatunków polskiej muzyki młodzieżowej w latach 1957–1973. Ten obszar kultury – muzyki popularnej w XX wieku – domaga się nieustannego namysłu.
Z recenzji dr. hab. Pawła Tańskiego (UMK)
The story happened in the winter of 2016. A Chinese student, Wang Xi, who does her PhD studies of international relations in Warsaw has a romantic relation with a man whom she shouldn’t love. Later, as if arranged by destiny, a diplomat of the educational department in the Chinese Embassy made a mistake about Wang Xi’s affair, which caused the attention from intelligence services in Poland. The heroine is gradually involved into political disturbance of Poland, with involvement of opposition party and even politicians from other countries. Luckily thanks to her strong will and wisdom, she had felt God’s blessing, which was occasionally, detected by the intelligence services with the use of a quantum mechanism. As time went on, she walked out of the storm, and people involved began to take care of her and help her. What has happened has become a valuable experience to her.
The story shows the life of Chinese communities in Warsaw. It is a combination of elements of a spy novel, psychology test, myths, political conflicts and heart breaking love story.
„Praca jest pozycją ogromnie ciekawą i zajmującą, a co najistotniejsze ważną. Autorka objęła badaniami obszar niezmiernie rzadko eksplorowany, bo niezwykle trudny do uchwycenia i opisania, czyli zjawiska prozodyczne języka polskiego. […] W przeciwieństwie do opisów innych poziomów języka: fleksji, składni, słowotwórstwa, a także jego warstwy graficznej, do których omówienia wystarczy wiedza o języku, znajomość reguł i słownik na półce, poziom brzmieniowy wymaga umiejętności i zdolności dodatkowych – słuchu fonetycznego i wrażliwości słuchowej. Wymaga też specjalnych narzędzi technicznych i umiejętności posługiwania się nimi. W moim przekonaniu wszystkie te atuty posiada Jagoda Bloch. Ma też atuty inne – potrafi przekonywać czytelnika do swoich tez i hipotez, potrafi objaśniać zaobserwowane zjawiska. Jej wywody są jasne, logiczne, rzetelnie udokumentowane. […] Książkę powinni przeczytać wszyscy, którzy pracują głosem – nie tylko dziennikarze, ale też spikerzy, działacze kulturalni, nauczyciele, wykładowcy. Należy ją polecić studentom”.
Prof. dr hab. Jolanta Tambor
Instytut Języka Polskiego Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Śląskiego
„Nie było do tej pory w polskich badaniach pracy, która pokazywałaby, jak sposoby mówienia w mediach wpływają na obraz przedstawianej rzeczywistości i jak tę rzeczywistość poprzez sposób mówienia o niej kształtować. […] Największym walorem pracy jest w moim przekonaniu – oprócz wzorcowo przeprowadzonych szczegółowych analiz prozodycznych – jej aspekt perswazyjny. Autorka pokazuje, jak za pomocą głosu kompetentny językowo i komunikacyjnie dziennikarz może stworzyć na przykład odpowiedni nastrój (zagrożenia, powagi sytuacji czy rozbawienia) lub – z braku kompetencji – spowodować niezrozumienie treści przez odbiorcę bądź wykreować niezgodne z intencją wypowiedzi dodatkowe sensy”.
Prof. dr hab. Małgorzata Marcjanik
Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego
Temat podjęty przez autorkę ma nie tylko wymiar teoretyczny, ale także praktyczny, przydatny dla poszerzenia wiedzy specjalistów z zakresu teorii polityki, wywierania wpływu na zachowania polityczne obywateli oraz działań komunikacyjnych odnoszących się do mechanizmów perswazyjnych możliwych do zastosowania z wykorzystaniem możliwości, jakie oferuje komunikacja Web 2.0 i wpływających na świadomość społeczną. Jest to szczególnie istotne w sytuacjach, kiedy oczekuje się od obywateli dokonania zasadniczych rozstrzygnięć odnośnie do tego, komu zaufają i kogo wybiorą na najwyższy urząd w państwie, a następnie będą legitymizować dokonany wybór.
Prezentowana monografia Relacje. Media. Konteksty. Praktyka komunikowania się jest zbiorem jedenastu rozdziałów naukowców i praktyków reprezentujących zarówno jednostki naukowe, jak i instytucje różnego typu. Spektrum tematów podjętych przez Autorów pokazuje z jednej strony, jak szerokim polem działań zajmują się specjaliści ds. komunikowania się, z drugiej zaś – jakie wyzwania stawiane są przed badaczami i praktykami profesji. Warto zwrócić uwagę, że grono Autorów stanowią specjaliści najwyższej klasy, wieloletni praktycy i profesorowie uczelni, jak również osoby dopiero rozpoczynające swą pracę naukową i zawodową.
Dziękuję Autorom poszczególnych rozdziałów monografii za chęć podzielenia się refleksjami, obserwacjami i wynikami prowadzonych badań. Wierzę, że monografia będzie kolejną cegłą w murze polskich doświadczeń na polu komunikowania się, a uwagi zawarte w rozdziałach staną się przyczynkiem do dyskusji, sporów, tworzenia i weryfikacji modeli usprawniających działania osób i organizacji. Mam nadzieję, że lektura niniejszego tomu będzie inspiracją dla Czytelników w ich pracy zawodowej oraz planowanych badaniach naukowych.
Od Autorki
Niniejsza publikacja jest próbą zachowania w pamięci działalności i twórczości Profesora Kazimierza Doktóra przez część środowiska socjologów i specjalistów zarządzania, w szczególności Jego kolegów, przyjaciół i współpracowników. Przesłanie to określiło charakter książki, wyrażony w jej tytule: Profesor Kazimierz Doktór. Życie i działalność (1935–2016). Publikacja zawiera biograficzne i naukowe aspekty życia i działalności Profesora.
W początkowej części pracy zamieszczony został autoportret Uczonego. Obok niego umieszczony został zarys życiorysu zawodowego Profesora, opracowany na podstawie dotychczasowych źródeł pisanych oraz przekazów ustnych, w tym przekazanych przez Rodzinę i najbliższych współpracowników.
Dalej zamieszczono migawki z życia Profesora. Są to przede wszystkim zdjęcia i dokumenty ze zbiorów rodzinnych Państwa Doktór. Część biograficzną uzupełniają wspomnienia współpracowników i kolegów, szerzej pokazujące Czytelnikom sylwetkę Uczonego, wiele faktów z Jego życia zawodowego i osobistego.
W części naukowej zostały zamieszczone artykuły o różnym charakterze, aczkolwiek odnoszące się do działalności naukowej Profesora, a także podejmujące próbę oceny Jego dorobku. Wyrazić należy przy tym nadzieję, iż w przyszłości, podjęta zostanie bardziej głęboka analiza dorobku naukowego Profesora Kazimierza Doktóra.
Po dyskusji, redaktorzy zamieszczają także dwa artykuły Profesora poświęcone przemianom społeczno-ekonomicznym, jakie zachodziły w pierwszych latach transformacji systemowej w Polsce. Chodzi o pokazanie, szczególnie tym Czytelnikom, którzy z Jego pracami nie mieli bliższego kontaktu, zdolności obserwacyjnych Profesora i zaangażowania w zachodzące w kraju przemiany początku lat 90.
Część naukową kończy rozdział poświęcony dorobkowi naukowemu Uczonego.
Bogactwo treści i aktualność poruszanej tematyki sprawiają, że publikacja inspiruje do kolejnych poszukiwań badawczych w zakresie nowych wyzwań stojących przed pedagogiką i profilaktyką społeczną. Książka odznacza się wielkimi walorami naukowymi i zasługuje w pełni na przedstawienie zawartych w niej treści możliwie najszerszemu gronu specjalistów z zakresu pedagogiki i profilaktyki społecznej. Szczególna wartość recenzowanej pracy zawiera się w umiejętnym połączeniu treści dotyczących problematyki teoretycznej i działań w zakresie praktyki. Bez wątpienia książka stanowi inspirację dla nowych obszarów badawczych w szeroko pojętej rzeczywistości kształcenia i wychowania młodego pokolenia, zwłaszcza w aspekcie czynników stymulujących prawidłowy rozwój i czynników zagrażających temu rozwojowi.
prof. zw. dr hab. Jadwiga Stawnicka
Otaczająca nas rzeczywistość pełna jest zagrożeń i niebezpieczeństw. Czyhają one przede wszystkim na dzieci i młodzież, choć i my, dorośli, dajemy się często im zwieść i osaczyć. Książka, którą przygotowali specjaliści wielu dziedzin i dyscyplin naukowych, w przystępny sposób i podparty rzetelną kwerendą dokumentów, raportów i badań, porusza najbardziej aktualne problemy i zagrożenia współczesności. Od tych płynących z cyfrowego świata – którym zachwyca się cała społeczność i bez którego nie wyobraża sobie codziennego funkcjonowania – przez chemiczne uzależnienia zbierające coraz większe żniwo w postaci przedwczesnych zgonów, po nowe, wciąż akceptowane społecznie uzależnienia, takie jak pracoholizm czy ryzykowne zachowania seksualne młodych. Publikacja zawiera diagnozę i sięga do przyczyn tego rodzaju zachowań czy zaburzeń, by w ostatniej części skupić się na nieco chyba zapomnianych wątkach i zagadnieniach, takich jak godność i sumienie człowieka, świat wartości czy rola rodziny i Kościoła katolickiego w profilaktyce i uzdrawianiu zaburzeń i patologii społecznych. Powinni sięgnąć po nią także ci, którzy w procesach pedagogicznych uczestniczą czy je tworzą, oraz ci, którzy zajmują się zawodowo profilaktyką społeczną i zaburzeniami społecznymi, także tymi najnowszymi, które doczekały się wreszcie nowej klasyfikacji Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego – DSM-5.
dr hab. prof. UKSW ks. Krzysztof Stępniak
Problematyka podjęta przez Autorkę […] wydaje się niezwykle ważna we współczesnej kulturze konwergencji, w której przecinają się media, kanały dystrybucji i produkcji treści, a więc także i ich konsumenci, producenci i prosumenci. Relatywnie łatwy dostęp do mediów społecznościowych oraz ogromna oferta mediów tradycyjnych […] sprawiają, że wzrasta liczba osób, które korzystają z tzw. poradnictwa medialnego. […] Publikacja jest istotnym i atrakcyjnym źródłem informacji dla studentów i badaczy, zwłaszcza zainteresowanych
prasoznawstwem, medioznawstwem oraz współczesną socjologią mediów”.
Z recenzji prof. zw. dr hab. Agnieszki Ogonowskiej
Instytut Filologii Polskiej, Katedra Mediów i Badań Kulturowych
Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie
Praca dr Olgi Dąbrowskiej-Cendrowskiej pojawiła się w momencie, gdy nasz kraj ma już rozwinięty system medialny, w którym nie tylko media tradycyjne (prasa, radio telewizja) pełnią od dawna m.in. funkcję poradnikową, ale ta ostatnia przeszła już w znacznym (jak się okazuje) stopniu do tego, co nazywamy mediami internetowymi. Autorka próbuje całościowo, ilościowo i jakościowo ogarnąć te zmiany, przyglądając się jednym (starym) i drugim (nowym czy nowym nowym) mediom. Bazując na swoim wieloletnim doświadczeniu badawczym, w pełni podołała temu zadaniu […]. Uzyskujemy tym samym obraz zmian ilościowych wzbogacony o jakościowe analizy reprezentatywnych dla nich mediów. Cennym uzupełnieniem tego studium […] jest sondaż opinii ukazujący stronę subiektywną, stan świadomości konsumentek w zakresie możliwości korzystania z tych porad medialnych.
Z recenzji dr. hab. Ryszarda Filasa
Instytut Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej
Uniwersytet Jagielloński
Pracę tę wyróżnia – od innych prac na temat narkotyków – umiejętne wszczepienie naukowych kwestii w popularny charakter książki, wyjątkowość układu i wizualizacja treści, klarowność i jasność językowa, liczne przykłady praktycznego zastosowania proponowanych rozwiązań oraz profesjonalizm (naukowy i praktyczny) Autorów.
dr hab. prof. AJD Irena Motow, Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie
W tym roku mija osiemnaście lat od premiery filmu Requiem for a dream, z przejmującą muzyką Clinta Mansella. Historia destrukcyjnej siły narkotyków zaczyna się od pojedynczych dźwięków ostrzegawczych, powoli narasta, by w finale przyoblec formę wielkiej symfonii rozpaczy. W śmiertelnej pustce ginie sens życia, radość i szczęście. Ten obraz upadku człowieka stanowi nie tylko ostrzeżenie, ale i przejmującą diagnozę życia współczesnych ludzi. A właściwie „ucieczki od życia”. Dobrze zatem, iż pojawiło się opracowanie Narkotyki i dopalacze. Co powinni wiedzieć rodzice i nauczyciele?, skierowane do szerokiego kręgu odbiorców. W świecie destrukcji, duchowego chaosu i nicości, do której zdąża nihilistyczny narcyz XXI wieku, odzyskajmy siłę duchową, cnotę dzielności i męstwa, bez jakich niemożliwa jest obrona wartości moralnych, stanowiących fundament świata zachodniego.
ks. dr hab. prof. WSH Stefan Radziszewski, Wyższa Szkoła Handlowa w Radomiu
Publikacja mówi nam wiele o faktycznej kondycji współczesnej młodzieży polskiej, a tym samym polskiego społeczeństwa, a także daje trafną diagnozę problemów narkomanii w Polsce. Można ją polecić każdemu, kto zajmuje się (albo chce się zajmować) procesami socjalizacyjnymi i wychowawczymi nadchodzących pokoleń. Należy mieć nadzieje, że publikacja znajdzie poczesne miejsce w polskiej literaturze naukowej i praktycznej, ze względu na jej rzetelność naukową i świetną formę opracowania. Na uwagę zasługuje także wypracowana przez zespół prof. M. Jędrzejko nowa metoda badań, którą określam jako „socjologiczną metodę operacyjną”.
dr hab. prof. PRz Eugeniusz Moczuk, Politechnika Rzeszowska
Czarna opaska na oczach, imię i pierwsza litera nazwiska, a obok tego informacja o zajmowanym stanowisku, wykonywanym zawodzie czy innych charakterystycznych dla osoby elementach to powszechnie stosowana w mediach praktyka dla oznaczenia osoby podejrzanej lub oskarżonej o przestępstwo.Ten pozorny kamuflaż nie uniemożliwia ustalenia, o kogo chodzi, co więcej, mamy bowiem w tym wypadku do czynienia z rodzajem łamigłówki, jaką dziennikarze w pełni świadomie stosują w określonych sytuacjach. Jej rozwiązanie nie jest skomplikowanym działaniem. Zwykle techniki kamuflujące stosowane są wtedy, gdy podejrzany lub oskarżony to tzw. osoba publiczna, czyli znany polityk, osoba piastująca, w przeszłości lub obecnie, jakieś inne stanowiska publiczne. Odnosi się to także do działaczy sportowych i znanych sportowców, dziennikarzy, aktorów czy innych artystów.Media podejmują czynności kamuflujące, dążąc pozornie do ukrycia tego, czego ukryć się nie da, co skłania do refleksji nad przyczyną takich działań i nad tym, czy w takich przypadkach informacje o tym, kim jest osoba, której postawiono zarzut i jakiego rodzaju przestępstwo miałaby popełnić, nie powinny być przesłanką do ujawnienia jej tożsamości, zwłaszcza że dla należytego zrozumienia treści materiału prasowego jest to zasadnicza wiadomość. Jak się bowiem słusznie zauważa, istotą informacji jest wówczas nie fakt, że postępowanie się toczy, ale to, przeciwko komu i w związku z jakim czynem.Tego zagadnienia, na tle regulacji pomieszczonej w art. 13 prawa prasowego, dotyczy oddawana do rąk czytelników monografia. Autorka analizuje to unormowanie przez pryzmat jego zgodności z Konstytucją RP i standardami strasburskimi. Patrzy na nie także od strony racjonalności i potrzeby jego istnienia. Odnosi się do kwestii stygmatyzacji podejrzanego (oskarżonego), podnoszonej jako jeden z argumentów na rzecz utrzymywania kamuflażu. W zamierzeniu Autorki książka ma też stanowić głos w dyskusji o konieczności nowelizacji tej normy, wskazując kierunki, w jakich prace winny przebiegać ze wstępu.
Rynek medialny Szwecji znajduje się w sytuacji, gdzie dotychczasowy poziom rozwoju społeczeństwa obywatelskiego jest zaawansowany, natomiast system medialny sygnalizuje nowe trendy i kierunki przeobrażeń. Należy to naukowo śledzić oraz diagnozować. Takiego ambitnego zadania podjęła się autorka i zrealizowała je w twórczy oraz wnoszący wiele nowych ustaleń sposób. Ten cel podjętej rozprawy należy ocenić bardzo wysoko, bowiem wnosi on istotne ustalenia, które mogą być zaaplikowane w praktycznym wymiarze działania instytucji medialnych oraz instytucji władzy publicznej w naszym kraju. Zadanie to zrealizowane zostało przez autorkę w sposób wysoce poprawny i znalazło to wyraz w wysokiej jakości i rzetelności dokonanych ustaleń dotyczących niełatwego w realizacji tematu oraz wnioskowania z zebranych informacji.
Dr hab. Teresa Sasińska-Klas, Uniwersytet Jagielloński
Rozwój technologii informacyjnych zwiększył znacznie możliwości badawcze i innowacyjne w zakresie Nauk o Mediach. Zaowocowały one osiągnięciami w zakresie cyfryzacji, komunikacji i mediów. Dostęp do przekazu medialnego na szeroką skalę, niezależnie od czasu i miejsca, wpłynął na zaangażowanie młodych ludzi w zgłębianie tajników nowych mediów. Wiąże się to również z zapotrzebowaniem rynku pracy na kompetencje specjalistów w tej dziedzinie.
Zasadność konwergencji technologii informacyjnych i mediów spowodowała powołanie kierunku studiów – Logistyka Mediów na Wydziale Dziennikarstwa Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego. Studenci tego kierunku rozwijają swoją wiedzę i umiejętności w zakresie zastosowania nowoczesnych technologii w mediach, praktycznego ich wykorzystania, a także zarządzania przedsiębiorstwami medialnymi. Zwieńczeniem studiów są prace dyplomowe. Dokumentują one obszar zainteresowań absolwentów, ich dociekliwość badawczą oraz umiejętności pisarskie. Ogólnie – dorosłość zawodową.
Niniejsza publikacja stanowi zbiór, wybranych spośród najlepszych prac dyplomowych, które powstały na Logistyce w roku akademickim 2015/2016. Opiekę merytoryczną nad pracami licencjackimi pełnili pracownicy Katedry Technologii Informacyjnych Mediów oraz współpracownicy. Zaprezentowane prace to efekt odbytych seminariów dyplomowych, dyskusji, sporów, wymiany doświadczeń. Cechuje je merytoryczny język, właściwy układ, odpowiednio sformułowana hipoteza, która została potwierdzona za pomocą dopracowanej metodologii. Wykorzystana literatura, zarówno polska jak i obcojęzyczna, dobrana przez Autorów prac, jest aktualna oraz zgodna z prezentowanymi tematami. Przypisy oraz spisy form graficznych użyte w tekstach publikacji są odpowiednie do poziomu prac. Zawarte w niniejszej publikacji opracowania zawierają wartościowe i aktualne informacje niezbędne każdemu studentowi Logistyki. Ponadto stanowią przykłady prac dyplomowych.
Z Wprowadzenia
Wojownicy Kanaan, fantazja historyczna, jest szóstą powieścią Zeeva Barana. Fabuła trwa od wieków, wszędzie gdzie zjawiają się mistyczni ludzie Kanaan. Niełatwo ich rozpoznać, a czasem oni sami nie są świadomi swoich telepatycznych energii. Tym razem intryga zaczyna się i toczy wokół tajemniczych bazaltowych kręgów na Wzgórzach Golan, Rujm el Hiri. Różnobarwna grupa Wojowników Kanaan spełnia swoje wyzwania na rzecz godności człowieka podczas wiecznych wojen, konfliktów i zatargów rasy ludzkiej.
Dziś kobiety odnajdują się w zawodach, które kiedyś zarezerwowane były wyłącznie dla mężczyzn. Zniesienie barier prawnych, w tym znaczeniu zrównanie praw i zasad pełnienia służby przez kobiety i mężczyzn, nie wyeliminowało wszystkich problemów, z którymi kobiety muszą się zmierzyć, decydując się na służbę w jednostkach zdominowanych przez mężczyzn.
Oddawana do rąk Czytelników książka podejmuje temat pozycji i roli kobiet w polskich służbach mundurowych, w kontekście ich działalności, podejmowanych inicjatyw, pełnionych ról i funkcji, powierzanych im zadań, wyzwań oraz trudności, z jakimi borykają się w codziennej pracy.
Prezentowana książka dzieli się na trzy części. Pierwsza z nich przedstawia aspekty teoretyczne i historyczne. Druga część skupia się na funkcjonariuszkach służb mundurowych w badaniach naukowych. Trzecia część przedstawia perspektywę funkcjonariuszek różnych formacji mundurowych w Polsce.
Ze Wstępu dr Eweliny Waśko-Owsiejczuk
W recenzowanej książce został podjęty naukowo ważny, ale i interesujący problem społeczny, jakim jest aktywność zawodowa kobiet w grupach dyspozycyjnych polskiego społeczeństwa w kontekście pełnionych ról, napotykanych wyzwań i barier. Wśród Autorek i Autorów tekstów są przedstawiciele różnych ośrodków akademickich w Polsce oraz członkinie grup dyspozycyjnych systemu bezpieczeństwa państwa. Zakres podjętych zagadnień jest szeroki; od ujęcia teoretycznego i historycznego, gdzie ukazano ewolucję roli zawodowej kobiet w poszczególnych grupach dyspozycyjnych (…).
W recenzowanej książce przedstawiono wyniki badań własnych Autorek, które w swych analizach poruszają kwestie mobbingu, seksizmu i innych patologii w systemie bezpieczeństwa państwa, w tym bariery i wyzwania w służbie funkcjonariuszek na wyższych stanowiskach stratyfikacyjnych grup dyspozycyjnych.
Z recenzji prof. dr. hab. Jana Maciejewskiego
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
