Socjologia to nauka systematycznie zajmująca się badaniem całego życia społecznego człowieka. Badane są chociażby społeczne reguły, procesy i kultury, które łączą lub dzielą ludzi. W tym dziale zatem proponujemy wszelkie fachowe podręczniki, poradniki i publikacje właśnie z dziedziny socjologii. Czytając nasze lektury zapoznasz się z podstawami psychologii, dzięki którym zrozumiesz istotę kształtowania konkretnych postaw, emocji i cech osobowości ludzkich, zgłębisz podstawy takich nauk jak: filozofia czy logika. Poza tym bedziesz mógł udoskonalić posiadane kompetencje interpersonalne, które przydadzą ci się zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.
Studia zawarte w monografii ukazują społeczności dwóch wyludniających się, peryferyjnych miasteczek: Murafy na ukraińskim Podolu, gdzie wśród prawosławnych zamieszkują od wieków rzymscy katolicy, oraz Białego Boru, gdzie po drugiej wojnie światowej osiedlono deportowanych z Bieszczad grekokatolików. Dla obu mniejszości wyznaniowych religia pozostaje ważnym zwornikiem tożsamości, a ich życie nadal koncentruje się wokół świątyń. Murafscy katolicy, wraz ze zmianą języka liturgii i modlitwy, odrzucają bagaż pamięci, który łączył ich z polską tradycją.
Grekokatolicy w Białym Borze konstruują swoją ukraińską tożsamość wokół traumy przesiedleń, w opozycji wobec prawosławia. Ich etnoreligię przezwycięża mistyka zaprojektowanej przez Jerzego Nowosielskiego cerkwi, nawiązującej do wzorów starochrześcijańskich. W kontrze do niej wyrastają w okolicy kopulaste cerkiewki, wznoszone przez niezadowolonych z modernizacji wiernych. W Murafie starsze pokolenie rzymskich katolików pozbawiono części lokalnej, polskiej tradycji, a wraz z nią – części tożsamości. Jednak murafska parafia pozostaje „ogródkiem Matki Boskiej” objętym Bożą ochroną, w przeciwieństwie do bardziej zsekularyzowanego i zróżnicowanego świata białoborskich grekokatolików, którzy postrzegają się jako lud bez ojczyzny, a swoje główne dziedzictwo upatrują w języku i liturgii.
Monografia Budowanie pokoju w środowisku konfliktowym na przykładzie Afganistanu. Efektywność działań społeczności międzynarodowej dotyczy efektywności, wysiłku i wpływu wybranych aktorów społeczności międzynarodowej na budowanie trwałego pokoju w rejonie postkonfliktowym oraz przedstawia, w jaki sposób wysiłki te są kontestowane w debatach parlamentarnych. Autor opracowania skonfrontował pewną wizję skuteczności oraz efektywności w zarządzaniu konfliktem i interwencją (która jest podzielana w ramach architektury instytucjonalnej analizowanych aktorów: Unii Europejskiej i dwóch państw narodowych, członków NATO – Polski i Wielkiej Brytanii) ze społeczno-polityczną interpretacją i oceną tych wysiłków, a także ich realnym wpływem na sytuację. Za kontekst konfliktu asymetrycznego posłużyły realia Afganistanu w latach 2005–2015. „Marcin Zubek z jednej strony omówił strategię zarządzania konfliktem w ramach interwencji w Afganistanie, a z drugiej w intrygujący sposób pokazał to zaangażowanie z perspektywy debat parlamentarnych w Unii Europejskiej, Polsce i Wielkiej Brytanii. Praca jest niezmiernie interesującym studium politologicznym, ponieważ autor bardzo dobrze wywiązał się z trudnego zadania pokazania oceny, a zarazem kontestacji w recepcji zaangażowania społeczności międzynarodowej z perspektywy debat parlamentarnych. Po pierwsze, nakreślił główne wątki debat w ramach parlamentów narodowych, co szczególnie istotne – w kontekście kontestacji politycznej oraz oceny zaangażowania w Afganistanie członków NATO: Polski i Wielkiej Brytanii. Po drugie, świetnie nakreślił perspektywę ponadnarodową w kontekście efektywności działań społeczności międzynarodowej w Afganistanie. Ujęcie Marcina Zubka to nie tylko studium politologiczne, lecz także z zakresu studiów nad bezpieczeństwem. Autor bardzo trafnie zdiagnozował złożoność zarządzania interwencją w warunkach konfliktu asymetrycznego w Afganistanie. W niezwykle interesujący sposób udało mu się uchwycić i pokazać dwie perspektywy zaangażowania społeczności międzynarodowej w tym kraju. Jedną z nich są debaty parlamentarne, a drugą – dogłębna analiza interwencji zarządzanej w ramach NATO i prowadzonej w złożonych warunkach konfliktu asymetrycznego w niezwykle trudnej sytuacji w Afganistanie. Monografia uzupełnia poważną lukę w badaniach nad problematyką konfliktów asymetrycznych. Dodatkowo Autor zaproponował intrygujące spojrzenie z perspektywy parlamentarnej, co pozwala lepiej zrozumieć konteksty polityczne i motywy procesów decyzyjnych w państwach zaangażowanych w misję stabilizacyjną w Afganistanie w latach 2005–2015”. Z recenzji prof. dra hab. Radosława Fiedlera
Niniejsza jubileuszowa monografia wydana została z okazji 10-lecia funkcjonowania w Polsce osobnej dyscypliny naukowej, jaką są nauki o bezpieczeństwie. Jej pierwsze strony poświęcamy wspomnieniu o osobie blisko związanej z tematyką podejmowaną w tej publikacji dr. hab. Bolesławie Sprengelu, który odszedł od nas w październiku 2020 roku.
Andrzej Koraszewski - socjolog i dziennikarz, wieloletni zastępca redaktora naczelnego Polskiej Sekcji BBC, publicysta paryskiej „Kultury”. Życie zawodowe rozpoczął od pracy jako wychowawca niepełnoletnich z wyrokami za drobne przestępstwa. Przez 27 lat mieszkał w Szwecji i w Wielkiej Brytanii. Po przejściu na emeryturę osiadł w Dobrzyniu nad Wisłą, gdzie przez ponad dziesięć lat współpracował z tamtejszym gimnazjum, prowadząc kółko dziennikarskie i szkolną gazetkę Ta książka jest plonem rozmów z młodymi ludźmi. Przez całe życie miałem kontakt z młodzieżą, czasem formalny, czasem nieformalny, z osobami z wielkich miast, miasteczek i wsi, w Polsce, w Szwecji, i w Anglii. Nie spotkałem nastolatka, który nie zadawałby sobie pytania, czy człowiek jest dobry, czy zły, czym właściwie jest dobro, czym jest zło. Dostawali gotowe odpowiedzi od dorosłych, ale zawsze szukali własnych. Tak było, tak jest i tak będzie. Opowiadam tu o moim doświadczeniu, podsuwam nieśmiałe propozycje, gdzie patrzeć, czego szukać. Dużo się dziś pisze o etyce w szkole. Czy ta mała książeczka może się przydać nauczycielom tego przedmiotu? Nie wiem, mam nadzieję, że niektórzy zechcą to sprawdzić z samej ciekawości. Czy sięgną po nią rodzice dorastających dzieci? Bardzo bym tego chciał. Piszę tu o ewolucji naszej moralności. Niewiele może nam o niej powiedzieć paleontologia, czy genetyka, być może najwięcej dowiadujemy się o tej przemianie od żyjących obok nas zwierząt. Czy mam rację? Nikt nie ma sto procent racji. Fragment I Czy znam odpowiedź na pytanie, skąd się wzięło dobro i zło? Jeśli odpowiem, że są produktem ewolucji, to z pewnością nie będzie to kłamstwem, ale czy jest to pomocne w zrozumieniu tego, że i dobro, i zło siedzi w nas, że rodzimy się ze skłonnościami do agresji i przemocy, a równocześnie ze skłonnościami do opiekuńczości i przyjaźni, że dzielimy te wrodzone skłonności z innymi zwierzętami? Fragment II Ewolucja, dzięki której powstawały coraz bardziej złożone organizmy, „musiała” je wyposażać w centrum zarządzania. Mózg, zarówno nasz, jak i innych zwierząt, przyjmuje sygnały ze środowiska i przeprowadza analizy stopnia zagrożenia. Złem jest krzywda drugiej istoty, ale rozumiemy, że krzywdzimy przez empatię, przez współczucie, które wyrasta z naszego własnego lęku przed bólem. Druga istota staje się lustrem naszego ja. Nie krzywdzę, bo nie chcę być krzywdzony. Nie krzywdzę, bo rozumiem, że jego czy jej ból jest taki sam jak mój.
Opracowanie zawiera artykuły naukowe o zróżnicowanej problematyce nawiązującej do tytułu publikacji, nadesłane przez uczonych reprezentujących różne ośrodki akademickie. Aby przestudiować różne aspekty związku człowieka i społeczeństwa, Autorzy odwołują się do kwestii teoretycznych i metodologicznych, przyjmują perspektywę bardziej ogólną, przeglądową, ale i szczegółową, analizują wydarzenia przeszłe, bieżące, a nawet podejmują próbę prognozy przyszłości. Problemy badawcze dotyczą między innymi kwestii prawno-politycznych, relacji międzynarodowych oraz mniejszości narodowych i etnicznych, stosunków państwokościół, biografistyki polonijnej oraz życia społeczno-politycznego na emigracji, partii i systemów partyjnych, roli Polski w Unii Europejskiej czy funkcjonowania samorządu terytorialnego.
W znanym badaniu, przeprowadzonym w latach 70. ubiegłego wieku przez londyński „Sunday Times”, zapytano ludzi o ich największe lęki. Nie było dużym zaskoczeniem, że w czołówce listy znalazły się tak realne zagrożenia jak śmierć, choroba czy problemy finansowe. Żadne z nich nie zajęło jednak miejsca pierwszego, na którym uplasowały się... wystąpienia publiczne. Wyjście na scenę, skierowanie słów zarówno do znanych, jak i obcych osób to akt wymagający odwagi. Jeszcze więcej animuszu potrzeba, by zmierzyć się na tej scenie w słownym pojedynku! Celem tego podręcznika poświęcona debatom szkolnym i akademickim jest pokazanie, w jaki sposób można uprawiać szermierkę na słowa, zwaną debatą. Książka daje odpowiedź na pytania: Czym jest debata i co ją różni od dialogu i dyskusji? Po co w ogóle powinno się debatować? Jak argumentować? Czy na każdy temat można debatować? Jak występować publicznie i jak radzić sobie ze stresem? Szermierka na słowa nie tylko dostarcza wiedzę na temat istoty debatowania, ale także zawiera wytyczne – do zastosowania w szkole, na uczelni, podczas wydarzenia – dotyczące tego, jak zorganizować, przeprowadzić i ocenić debatę oksfordzką. Prezentuje również 12 innych, często bardzo różnych i egzotycznych formatów debat szkolnych i akademickich, takich jak: brytyjska debata parlamentarna, debata Lincoln-Douglas, symulacje obrad ONZ, jednoosobowa indyjska debata Turncoat. Wszystko to z solidną podbudową teoretyczną, komentarzem o wadach i zaletach danego formatu, a także informacją o jego genezie. Książka może stanowić bazę do tworzenia nowych formatów debatowania, dopasowanych do warunków, potrzeb i okoliczności. Publikacja zainteresuje nie tylko nauczycieli szkolnych i akademickich, uczniów i studentów, ale też pasjonatów wystąpień publicznych, retoryki i słownych pojedynków. Tomasz Dołęgowski – doktor habilitowany, profesor Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Prodziekan Kolegium Gospodarki Światowej SGH. Kierownik zakładu w ramach Instytutu Międzynarodowej Polityki Gospodarczej. Specjalizuje się w problematyce konkurencyjności międzynarodowej, ekonomii instytucjonalnej, etyki w gospodarce i biznesie międzynarodowym, filozoficznych aspektach ekonomii, gospodarki i polityki międzynarodowej oraz ekonomice transportu. Współpracuje z uczelniami w krajach bałtyckich i środowiskami polskimi na Wileńszczyźnie. Wykładał m.in. w Budapeszcie, Mediolanie, Helsinkach i Wilnie. Odbył stypendia w Turynie (ICER) oraz w University of Minnesota. Autor i współautor szeregu publikacji, m.in. Religie światowe wobec współczesnych wyzwań gospodarczych, Rozwój gospodarczy a wartości wspólnotowe. Wojciech Labuda – pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów ds. ochrony miejsc pamięci oraz członek Zespołu Eksperckiego w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Absolwent Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie na kierunku finanse i rachunkowość oraz Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (kierunek górnictwo i geologia). Studiował również prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Naukowo zajmuje się przemysłem naftowo-gazowniczym; dwukrotny stypendysta Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od siedmiu lat członek SKN Badań nad Konkurencyjnością, sędzia i współorganizator Turnieju Debat Oksfordzkich oraz wielu innych wydarzeń debatanckich.
W swojej książce Michał Narożniak opisuje tradycyjne i nowoczesne systemy pracy, dialogu społecznego czy mentalności, które przenikają ze sobą do takiego stopnia, że ich rozgraniczenie staje się niemal niemożliwe. Swoje rozważania podpiera konkretnymi przykładami z XIX-wiecznych osad górniczych na Kielecczyźnie. Dla autora kluczowe stają się związki między nowoczesnością a tradycyjnymi systemami społecznymi feudalizm współistniejący z kapitalizmem, praca pańszczyźniana z najemną, gospodarka naturalna z pieniężną. Ponadto w książce nie zabraknie analizy zachowań ludzi, ich biologicznych warunków życia i kształtujących się w nich mechanizmów oporu i przetrwania.
Książka rzuca światło na aktualne dyskusje dotyczące procesów kształtowania się klas społecznych w Polsce, tego, czy i na ile pozycja społeczna wiąże się ze sposobem, w jaki żyjemy: Co lubimy, gdzie bywamy, co nas interesuje? Kto słucha muzyki poważnej, a kto disco-polo? Kto łączy skrajne upodobania? Czy awans społeczny wywołuje zmianę preferencji i nawyków? Czy pochodzenie społeczne ma znaczenie dla tego, co nam się podoba, a może ważniejsza jest szkoła? Odpowiedzi na te oraz wiele innych pytań znajdzie czytelnik w tej książce. Lektura adresowana jest do przedstawicieli nauk społecznych z takich dyscyplin jak socjologia, antropologia, kulturoznawstwo, psychologia czy pedagogika i do wszystkich zainteresowanych społecznym życiem muzyki. (…)
Mocne strony książki to: solidny warsztat metodologiczny, wszechstronność analiz (od preferencji do praktyk), podejmowanie nowych wątków, takich jak przenikanie się kultur klasowych na skutek ruchliwości społecznej czy wzorów zawierania małżeństw, swoboda w korzystaniu z najnowszych badań z obszaru stratyfikacji kulturowej.
dr Michał Cebula, Uniwersytet Wrocławski
Autorzy operują kategoriami pojęciowymi dobrze osadzonymi w zebranym materiale badawczym. Wskaźniki operacyjne i ich wykorzystanie są znakomicie statystycznie weryfikowane a wyprowadzane tezy nie budzą zastrzeżeń na poziomie spójności i rzetelności analizy. (…) Zaletą zebranego materiału empirycznego jest losowa reprezentatywność danych zgromadzonych na próbie 2007 osób w wieku od 15 roku życia.
dr hab. Adam Bartoszek, prof. Uniwersytetu Śląskiego
Autorzy podejmują próbę antropocentrycznego ujęcia bezpieczeństwa kulturowego człowieka w kontekście kryzysu jego tożsamości. Prezentowana praca zawiera wiele ważnych i interesujących analiz tego zagadnienia w ujęciu systemowym. Jednym z problemów podejmowanych w publikacji jest człowiek funkcjonujący w procesie zmiany społecznej. Główna płaszczyzną rozważań są procesy wpisane w ponowoczesność, takie jak: modernizacja społeczna, kultura masowa czy cyberkultura. Procesy globalizacji uwypuklają narcystyczną (egoistyczną) naturę człowieka, objawiającą się odrzuceniem dotychczasowych reguł, wartości i sposobów zachowania.Jest to praca o przejrzystej strukturze, napisana komunikatywnym językiem, wskazującym na dogłębną znajomość omawianych zagadnień. Treści zostały przedstawione z zachowaniem logiki wywodu. Publikacja prezentuje wysokie walory epistemologiczne i stanowi logicznie ułożoną oraz spójną całość. Z pewnością uzupełni deficyt analizy istotnych problemów dotyczących bezpieczeństwa kulturowego człowieka, jego tożsamości i egzystencji.
W trzecim tomie pracy zbiorowej Paryż, Londyn, Monachium, Nowy Jork. Powrześniowa emigracja na mapie kultury nie tylko polskiej autorzy skupili się na indywidualnej (artystycznej, pisarskiej, naukowej) oraz instytucjonalnej działalności kobiet reprezentujących powrześniowe wychodźstwo, podjęli także interesujący wątek kobiet, które funkcjonowały jako osoby twórcze w cieniu wybitnych czy uznanych mężczyzn (mężów, życiowych partnerów), nierzadko również realizowały się w męskim środowisku zawodowym. Podjęcie tematu udziału kobiet w życiu emigracyjnym i wpływu na kształt tego życia wypełni istotną lukę w badaniach nad dziedzictwem Polaków i Polek żyjących zarówno w diasporze, jak i poza nią – po drugiej stronie żelaznej kurtyny.
Introduction1. Memory and recognition in biographical and narrative research orientation2. The recognition deficit as an enduring identity experience. Road narrative.3. Memory and oblivion in working on one's own identity. Ida's narrative4. Memory and time versus ontological (in)security of contemporary manEnding. The pedagogy of recognition as a practice that integrates the narrative of our community.The content of the presented book is a fight for memory and recognition. It is therefore a book about these human activities, those social practices that are today often treated as fundamental to the existence of society, as essential for its development and change. The fight for recognition is therefore today the way in which our freedom, our individual and community autonomy is revealed. It is our chance for emancipation. It is for these reasons that it has become the subject of this book. It has been described and interpreted on the basis of the narratives I have listened to and recalled in the book. These are two kinds of narratives. Due to the relationship that exists between the category of recognition and the concept of identity, I have made the notions proposed by Alasdair MacIntyre: individual narrative and community narrative, an important context for my research. Based on these categories, I try to show how important and why so important for us today is identity, working on it, and the effort to constantly biographically construct it. I also try to describe the place of narration among identity consolidation practices, i.e. those activities which, in the changing contemporary reality, provide (or try to provide) the individual with a subjective sense of continuity and duration.
Nie ma bardziej traumatycznego przeżycia, niż śmierć współmałżonka. Psychologia traktuje tę sytuacją jako najwyższą miarę możliwego stresu.Wiara chrześcijańska pociesza: ""Kto wraca do Boga, pozostaje we wspólnocie Bożej rodziny, tyle tylko, że jest tam wcześniej od nas"". (św. Hieronim).""Wdowieństwo"", czy ""stan wdowi"" oznacza sytuację emocjonalną i prawną pozostałego przy życiu małżonka po śmierci drugiego małżonka.W samej Polsce wdowy stanowią ogromną grupę społeczną liczącą 2,5 mln kobiet (na 430 tys. wdowców). Najczęściej są to kobiety w wieku senioralnym, ale około 30% z nich, to kobiety mające mniej niż 60 lat. Poszukują swego nowego miejsca w życiu, niosąc w sobie ogromną samotność.
Prezentowana książka, napisana przez wieloletniego praktyka penitencjarnego, przedstawia w sposób wieloaspektowy zagadnienia penitencjarystyki oraz resocjalizacji realizowane w jednostkach penitencjarnych w aspekcie historycznym i współczesnym, zobrazowane danymi statystycznymi z lat 2011-2020. Ukazuje stan prawny dotyczący funkcjonowania więziennictwa oraz oddziaływań penitencjarnych podejmowanych wobec skazanych w polskim oraz unijnym prawodawstwie. W książce zaprezentowano multidyscyplinarne podejście do problematyki penitencjarystyki i resocjalizacji instytucjonalnej, z uwzględnieniem takich subdyscyplin naukowych jak: pedagogika resocjalizacyjna i penitencjarna, prawo karne wykonawcze, prawo karne, penologia, zarządzanie oraz sekuritologia. Może stanowić źródło wiedzy dla studentów resocjalizacji, penitencjarystyki, prawa, socjologii, bezpieczeństwa wewnętrznego, może być także wykorzystana w systemie szkoleń funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz aplikantów sądowych, prokuratorskich i kuratorskich.
Przymusowe zamknięcia kolejnych sektorów gospodarki i ograniczenia funkcjonowania (sławne już lockdowny) wywołane pandemią COVID-19, dewastują systemy gospodarcze w krajach rozwiniętego Zachodu (i coraz bardziej w Polsce). W ślad za tym, niczym złowrogi cień, pojawią się napięcia społeczne, które mogą doprowadzić do złamania kontraktu społecznego, na którym oparty jest cały ład międzyludzki w naszym kręgu cywilizacyjnym. Jesteśmy na nieznanych wodach. Podręczniki ekonomii nie odpowiadają na pytanie, co się wydarzy po czymś takim. Nigdy nie było również na planecie Ziemia takiego starcia gigantów jak Chiny i USA, obu tak ważnych dla globalnego łańcucha dostaw zglobalizowanej gospodarki i dla architektury bezpieczeństwa. Obu z ambicjami do dominacji w globalnym systemie sprawczości. To przemożnie wpłynie na procesy polityczne. Musimy zająć się w Polsce modelowaniem scenariuszy przyszłości NATYCHMIAST. Globalne płyty tektoniczne ruszyły. Nie ma powrotu do sytuacji poprzedniej. Historia się nie tylko nie skończyła. Ona właśnie przygotowuje akcję wyprowadzenia nam lewego prostego, oby nie kończącego. Po nim może być jeszcze sierpowy, podbródkowy i znów lewy prosty. Może też być cała kombinacja ciosów. Teksty zawarte w niniejszej książce były przez te wszystkie lata, począwszy jeszcze od 2012 roku, wołaniem o zmierzenie się Rzeczpospolitej z przeznaczeniem i historią. Z historią, która się nie skończyła i nie zamierzała się nigdy kończyć. Kto wie, może dla nas się dopiero zaczyna. Musimy jedynie nauczyć się (lub przypomnieć sobie) krok bokserski, uniki, technikę, poprawić szybkość, wytrzymałość, muskulaturę. By po zawodach stać mocno na nogach. Nie leżeć na deskach.
Przymusowe zamknięcia kolejnych sektorów gospodarki i ograniczenia funkcjonowania (sławne już lockdowny) wywołane pandemią COVID-19, dewastują systemy gospodarcze w krajach rozwiniętego Zachodu (i coraz bardziej w Polsce). W ślad za tym, niczym złowrogi cień, pojawią się napięcia społeczne, które mogą doprowadzić do złamania kontraktu społecznego, na którym oparty jest cały ład międzyludzki w naszym kręgu cywilizacyjnym. Jesteśmy na nieznanych wodach. Podręczniki ekonomii nie odpowiadają na pytanie, co się wydarzy po czymś takim. Nigdy nie było również na planecie Ziemia takiego starcia gigantów jak Chiny i USA, obu tak ważnych dla globalnego łańcucha dostaw zglobalizowanej gospodarki i dla architektury bezpieczeństwa. Obu z ambicjami do dominacji w globalnym systemie sprawczości.
Jest rok 2020 – i jesteśmy w miejscu, którego się nie spodziewaliśmy. W świecie baniek społecznych, rosnącej polaryzacji, szalejącej pandemii i kryzysu rozumu. Zamiast wyzwolonego, zdrowego życia erotycznego mamy seksualną recesję – kochamy się i wiążemy coraz rzadziej. Zamiast liderów społecznych w postaci naukowców – mamy rosnącą popularność teorii spiskowych i irracjonalnych wyjaśnień. Zamiast oświeconego przywództwa – coraz bliżej do władzy algorytmów. Wreszcie zamiast dojrzałej i spójnej Polski wolnych obywateli mamy zatomizowane społeczeństwo gromadzące się w nowych, internetowych plemionach. Mówi się o kryzysie męskości, ale i kobietom nie żyje się łatwiej w tym nowym, dziwnym świecie.
CO MOGŁO PÓJŚĆ NIE TAK?
Publikacja przygotowana została przez zespół badaczy wywodzących się z różnych środowisk naukowych oraz praktyków na co dzień pracujących w jednostkach organizacyjnych służb, inspekcji i straży. Wszyscy autorzy zostali zaproszeni do podjęcia refleksji nad zagadnieniem obecności seniorek i seniorów w przestrzeni miejskiej, aktualnie prowadzonymi i przygotowywanymi politykami senioralnymi oraz praktyką działań organizacji pozarządowych. Ważnym punktem odniesienia rozważań ujętych w monografii jest pandemia SARS-CoV-2 i zebrane w trakcie jej trwania doświadczenia ze współpracy w trosce o grupę osób najbardziej dotkniętych konsekwencjami pandemii.Doświadczenia pandemiczne służb czy wyostrzone skutki zmian demograficznych polskiego społeczeństwa to tylko część problemów, przed których rozwiązaniem stają politycy ze szczebla samorządowego i rządowego. Postulatem wyraźnie podnoszonym przez wszystkich autorów jest konieczność opracowania zintegrowanej na szczeblu lokalnym, regionalnym i krajowym polityki senioralnej odzwierciedlającej doświadczenia i potrzeby jej aktorów instytucjonalnych, pozarządowych i adresatów tych działań. Dotychczas obserwowany brak jednolitej polityki senioralnej sprzyja mnogości dokumentów często niespójnych formalnie obowiązujących na danym terenie. Cierpią na tym grupy seniorek i seniorów, a w konsekwencji całe społeczeństwo.Ze wstępu dr. hab. Mikołaja Tomaszyka
W dyskusjach politycznych regularnie pojawia się i zawsze rozbudza emocje kwestia imigracji: ilu i jakiego rodzaju imigrantom pozwalać na życie i pracę na terenie naszego kraju? Zwolennicy imigracji zazwyczaj przywołują argumenty humanitarne; jej przeciwnicy zwracają uwagę na konieczność dbania o interes i kulturę rodzimych obywateli.Tymczasem ekonomista Bryan Caplan ukazuje zagadnienie imigracji w zupełnie nowym świetle. Jak przekonuje, otwarcie granic mogłoby zakończyć koszmar absolutnego ubóstwa na całym globie, a jednocześnie podwoić światową produktywność na czym ogromnie skorzystałaby cała ludzkość.Caplan posługuje się przystępnym językiem i prowadzi swój wywód w trybie luźnej rozmowy z Czytelnikiem, przeplatając omówienia publikacji naukowych z wyrafinowanym humorem. Całość przedstawiona jest w formie komiksu z fascynującymi ilustracjami słynnego rysownika Zacha Weinersmitha.Otwarte granice. Co nauka i etyka mówią nam o imigracji to książka pełna argumentów, które łatwo zrozumieć, a trudno odeprzeć!
Prognozy jednoznacznie wskazują, że wszystkie społeczeństwa Europy się starzeją, a do 2060 r. polskie społeczeństwo będzie jednym z najstarszych w Unii Europejskiej. Przedmiotem badania niniejszej pracy jest więc sposób, w jaki Unia Europejska uwzględnia konsekwencje aktualnych tendencji demograficznych oraz jakie znajduje to odzwierciedlenie na poziomie narodowym i regionalnym. Bazując na opracowanym przez siebie modelu nowego podejścia do starzenia się, autorka bada, w jaki sposób jego wyznaczniki znajdują odzwierciedlenie w polskiej rzeczywistości. Wykazuje jednocześnie szereg cech specyficznych tej adaptacji, co pozwala jej włączyć się w toczony dyskurs naukowy dotyczący m.in. Europejskiego Modelu Społecznego. Prezentuje też własną propozycję kwestionariusza obecności nowego podejścia do starzenia się, jako narzędzia służącego weryfikacji jakości zarządzania wiekiem zarówno na poziomie administracji publicznej, jak i w sektorze prywatnym.Zarówno problem starzenia się, jak i polityka związana z tą materią, to kwestie omawiane w literaturze naukowej już od dawna. Jednak już samo przedstawienie problemu w kontekście zmian dokonujących się na obszarze UE oraz na tym tle zobrazowanie przykładu polskiej praktyki polityki publicznej, dokładne ich przeanalizowanie oraz wnikliwe omówienie istotnych dokumentów, etapów wraz z ich oceną uważam za cenny wkład w debatę o tych procesach. To nowe spojrzenie na problematykę znaną, ale ciągle podlegającą zmianom i tym samym wymagającą aktualnych badań, obserwacji i eksplanacji.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?