By the scope of a remarkably informed analysis, the coherence of the reasoning, its relevance, and the sharpness of the gaze, this intellectually far-reaching synthesis opens up the opportunity to rethink rural Poland. I am convinced that Professor Halamska’s book will mark a breakthrough in the field of social sciences, both in Poland and more widely in Europe.
Prof. Marie-Claude Mariel
Maria Halamska’s work is a revealing, lucidly presented, and in-depth compendium, one that is essential for all researchers of rural areas. It is going to occupy a permanent place in the Polish social sciences. The author has incorporated the rich and subtly nuanced social history of rural Poland over the past century into a single volume.
Prof. Roch Sulima
The volume is an original synthesis, mainly based on analyses performed within the project titled Continuity and Change: One Hundred Years of Development of the Polish Countryside, which was carried out in 2015–2019 at the Institute of Rural and Agricultural Development of the Polish Academy of Sciences.
Książka Magdaleny Jelonek na temat relacji między kształceniem na poziomie wyższym a sytuacją absolwentów na rynku pracy jest ciekawa, momentami inspirująca. (...) Jej ogromną zaletą jest podjęcie próby zrozumienia i interpretacji mechanizmów społecznych regulujących proces transferu absolwentów z instytucji szkolnictwa wyższego na rynek pracy w kontekście trzech głównych nurtów teoretycznych: przede wszystkim teorii zasobów ludzkich oraz krytycznych wobec niej teorii kolejkowych czy kredencjalnych, a także kulturowej reprodukcji (zamknięcia społecznego).
Z recenzji dr. hab. Dominika Antonowicza, prof. UMK
W książce przedstawiłam wyniki badań empirycznych i analiz przeprowadzonych w latach 2012–2019, przy czym, idąc za sugestią Richarda Breena i Jana O. Jonssona, nie ograniczyłam się jedynie do opisu faktów i zdarzeń. Ważną część pracy stanowią interpretacje zaobserwowanych zjawisk na gruncie koncepcji teoretycznych.
Z wprowadzenia
Magdalena Jelonek, doktor socjologii, od 2010 r. adiunkt w Katedrze Socjologii Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, a od 2016 r. także w Centrum Ewaluacji i Analiz Polityk Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ekspertka i kierowniczka w kilkudziesięciu projektach badawczo-wdrożeniowych w zakresie analizy i ewaluacji polityk publicznych, rynku pracy i edukacji, autorka i współautorka kilkudziesięciu publikacji poświęconych tym zagadnieniom.
Rap w służbie narodu to opowieść o popnacjonalizmie w rytmach hip-hopu. Piotr Majewski ujmuje węzłowe problemy współczesności – powstające na styku kultury popularnej, władzy, przestrzeni symboli i bitew o tożsamość – w sposób intelektualnie frapujący, a zarazem atrakcyjny czytelniczo.
prof. Mariusz Czubaj
(…) Przyglądając się „tożsamościowemu” rapowi Piotr Majewski zdołał napisać książkę o najważniejszych wyborach i konfliktach polskiego społeczeństwa w ogóle. W dobie polaryzacji stanowisk i radykalizacji konfliktu, a także swoistej głuchoty na każdą wyważoną opinię, książka Majewskiego stanowi głos mocno odmienny. Autor nie przyjmuje oczywiście żadnego pozytywistycznego ideału „neutralności”, który kłóciłby się zresztą z jego Gramsciańskimi założeniami. Dobrze widoczne jest jego nastawienie emancypacyjne. Postępuje jednak wedle zasady „zrozum, zanim osądzisz”, starając się ukazać całą komplikację polskiej sytuacji. Nie tylko więc ze względów naukowych, lecz także z racji społecznych jest to książka bardzo cenna dla każdego, kto chciałby zrozumieć, co się dzisiaj właściwie dzieje z polskim społeczeństwem.
z recenzji prof. Krzysztofa Moraczewskiego
Piotr Majewski – doktor, kulturoznawca i socjolog, adiunkt w Katedrze Kulturoznawstwa SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego. Naukowo zajmuje się antropologią oporu, antropologią sportu, socjologią muzyki popularnej oraz problematyką etniczności i nacjonalizmu. Autor książki Re-konstrukcje narodu. Odwieczna Macedonia powstaje w XXI wieku (2013), współautor monografii Być narodem? Ślązacy o Śląsku (2012), Historia mówiona polskiego kulturoznawstwa (2017), Naród w szkole. Historia i nacjonalizm w polskiej edukacji szkolnej (2019) oraz ponad trzydziestu artykułów opublikowanych w polskich i międzynarodowych czasopismach naukowych.
Już w marcu i kwietniu 2020 roku niektórzy badacze zaczęli zastanawiać się nad wpływem pandemii na rozwój miast, na rynek nieruchomości, ochronę środowiska czy uwarunkowania transportowe. Im więcej danych związanych z tym tematem się pojawia, tym większa szansa na pogłębione analizy, adekwatne do potrzeb. Niemniej jednak wciąż pewnego uzupełnienia wymaga kluczowe wyzwanie, sprowadzające się do ogólnego naświetlenia nowej sytuacji przestrzennej i odniesienia jej do konkretnych kierunków badawczych. Taki właśnie jest cel niniejszej książki. (…)
Poszczególne rozdziały dotyczą więc kolejno: charakterystyki nowych uwarunkowań przestrzennych (Aleksander Noworól, Przemysław Śleszyński), kierunków rozwoju miast (Iwona Sagan, Piotr Lorens), rynku nieruchomości (Marek Bryx), zakresu elastyczności w planowaniu przestrzennym w nowych warunkach (Tadeusz Markowski, Maciej Nowak), określenia konsekwencji przyjęcia w roku 2020 nowej agendy terytorialnej Unii Europejskiej (Jacek Szlachta), konsekwencji przestrzennych zmiany mobilności Polaków (Tomasz Komornicki), optymalnych zmian rozwoju społeczno-gospodarczego Polski w wyniku modyfikacji aktywów terytorialnych (Jacek Zaucha, Paulina Szulc-Fischer) oraz nowych wyzwań dla partycypacji społecznej (Paulina Legutko-Kobus).
Ze wstępu
Autorka z jednej strony zwraca uwagę na rolę, jaką kultura może odgrywać w teoriach i modelach rozwoju lokalnego, z drugiej zaś wprowadza czytelnika w realia miast kreatywnych, miast eventów. Pokazuje zagraniczne i polskie przykłady tworzenia dzielnic kulturalnych i klastrów kreatywnych, a także wykorzystywania kultury w projektach związanych z rewitalizacją obszarów zdegradowanych oraz budowaniu jakości życia w mieście.
Z recenzji prof. dr hab. Grażyny Prawelskiej-Skrzypek, Instytut Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego
Może imponować swoboda i wnikliwość, z jaką Autorka porusza się w omawianej problematyce. Czytelnik znajdzie tu nie tylko omówienia różnych poglądów i ujęć, lecz także przekonujące przedstawienie ewolucji podejścia do rozwoju miast i syntetyczny opis konsekwencji wdrażania różnych konceptów. (…) W rezultacie powstało oryginalne i unikalne w polskiej literaturze kompendium wiedzy o roli kultury w rozwoju współczesnych miast. Jest to praca dobrze przemyślana i ułożona, starannie zredagowana i napisana ładnym językiem.
Z recenzji prof. dr hab. Jerzego Hausnera, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
Joanna Sanetra-Szeliga, dr, adiunkt w Instytucie Gospodarki Przestrzennej i Studiów Miejskich Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, konsultantka w Ośrodku Statystyki Kultury w Urzędzie Statystycznym w Krakowie. Prowadzi badania na temat potencjału społeczno-ekonomicznego kultury, wykorzystania dziedzictwa kulturowego w procesach innowacji i w dyplomacji oraz wpływu megaeventów na miasta historyczne. Autorka i redaktorka publikacji na temat roli kultury w rozwoju lokalnym, polityki kulturalnej, Europejskich Stolic Kultury oraz dialogu międzykulturowego.
Pojęcie kultury historycznej, tak jak je tu rozumiem, jest pojęciem wewnętrznie otwartym, obejmuje wszelkie zjawiska odnoszenia się do przeszłości. Wspomniana otwartość zasadza się na tym, że nie przyjmuje się tu żadnej skończonej listy zagadnień, zjawisk, problemów, które w sposób ostateczny wyczerpywałyby treść tego terminu. Kultura, w tym i kultura historyczna, jest historyczna właśnie, a to znaczy zmienna w czasie i przestrzeni społecznej, nie da się zatem raz na zawsze orzec, na jakie nowe zjawiska trzeba będzie zwracać uwagę, jak je poznawać i jakiej aparatury pojęciowej w tym celu użyć.
Prezentowany tom składa się z artykułów, które w większości były już publikowane w pracach zbiorowych lub czasopismach. Ich wydanie (z niewielkimi redakcyjnymi zmianami) w jednym tomie tworzy nową jakość, ukazuje bowiem wieloprofilowość całego kompleksu zjawisk mnemonicznych.
Książka składa się z dwóch części. W części I zatytułowanej Matryce kulturowych badań nad historią, pamięcią i niepamiętaniem zamieszczam artykuły o bardziej teoretycznym charakterze. Natomiast w części II – Z warsztatu empirycznych badań socjologa pamięci – znalazły się teksty poświęcone badaniu przemian różnych aspektów kultury historycznej przy użyciu wypracowanych wcześniej narzędzi badawczych.
Celem pracy jest przedstawienie złożoności zjawisk kształtujących zarządzanie rozwojem terytorialnym, które przybierają hybrydowe postaci, łącząc odległe – a nawet pozornie sprzeczne – procesy. Autor dąży do ukazania, w jaki sposób społeczeństwo informacyjne wpływa na zarządzanie publiczne. (…) Zamierzeniem jest zidentyfikowanie cech hybrydyzacji zarządzania rozwojem w kanonicznych fazach tego procesu i uwieńczenie wywodu próbą ujęcia modelowego, zawierającego rekomendacje dla tych, którzy kreują przyszłość jednostek terytorialnych. Autor dostrzega możliwość koegzystencji niekiedy sprzecznych systemów w modelowej postaci helisy.
Z Wprowadzenia
Aleksander Noworól, profesor nauk ekonomicznych, inżynier architekt, uzyskał habilitację z architektury i urbanistyki. Specjalizuje się w zarządzaniu rozwojem terytorialnym, polityce regionalnej i rewitalizacji. Praktyki zagraniczne odbywał we Francji, Szwajcarii, Japonii, Wielkiej Brytanii, USA, Izraelu i Hiszpanii. Związany w przeszłości z Politechniką Krakowską i Uniwersytetem Jagiellońskim, a obecnie – z Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie. Zdobył doświadczenia praktyczne w projektowaniu architektonicznym, zarządzaniu w administracji samorządowej i przedsiębiorstwach. Autor i współautor 11 książek i ok. 120 innych publikacji, a także blisko 120 opracowań konsultingowych i eksperckich.
Autor niezwykle kompetentnie, w formie eseju, omawia filozoficzne założenia analizy prawa. Rekonstruuje filozofię analityczną na dwa sposoby: przedstawiając historię instytucji zaangażowanych w tworzenie dzieł zaliczanych do tego nurtu (podejście historyczno-instytucjonalne), a także poszukując minimum założeń podzielanych przez jego przedstawicieli (podejście epistemiczno-metodologiczne). Analizę tę należy uznać za przedsięwzięcie pionierskie w polskiej literaturze prawniczej. Ostatecznie o przyszłości polskiej filozofii analitycznej zadecyduje, zdaniem Autora, rozstrzygnięcie sporu między fundacjonalizmem i antyfundacjonalizmem. Zaletą odrzucenia fundacjonalizmu jest oparcie pojęcia znaczenia na kontekście społecznym oraz politycznym, w którym używany jest język. Takie ujmowanie prawa wykracza poza poziom lingwistyczny i zwraca się ku życiu społecznemu. Język i prawo okazują się działaniem społecznym. Dzięki niezwykłej pomysłowości badawczej i erudycji Michała Stambulskiego jego rozważania dostarczają czytelnikowi wielkiej satysfakcji
Marek Zirk-Sadowski, profesor nauk prawnych, kierownik Katedry Teorii i Filozofii Prawa Uniwersytetu Łódzkiego, prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego
W podjętych rozważaniach Autorowi wciąż towarzyszy główna teza pracy – kontrowersyjna, choć moim zdaniem prawdziwa – że tradycyjna formuła analitycznej teorii prawa wyczerpała swój potencjał i należy poszukiwać nowego spojrzenia, które mogłoby przezwyciężyć jej ograniczenia. Michał Stambulski zasadnie przekonuje, że tradycyjna teoria analityczna jest jak kojot z kreskówki, który, goniąc strusia, wpada w przepaść i nawet tego nie zauważa. Jeszcze przez jakiś czas biegnie w powietrzu, lecz kiedy tylko orientuje się, że stracił grunt pod nogami, zaczyna spadać.
Uważam, że w dzisiejszej tzw. wojnie o państwo prawa próby obrony dorobku „ancien regime’u” przy pomocy argumentów ze starego świata (kompleks pozytywizmu i liberalnej metafizyki) są skazane na porażkę. Polityczność dawnych rozwiązań jest zbyt oczywista, by można było skutecznie przekonać audytorium, że nie jest ona problemem. Teoria postanalityczna wydaje się w tym kontekście potencjalnie bardziej użyteczna i chwytliwa.
Adam Sulikowski, profesor nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa konstytucyjnego i teorii prawa, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego
Michał Stambulski — doktor nauk prawnych, post-doc na Uniwersytecie Erazma w Rotterdamie, adiunkt na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz dyrektor wykonawczy w Centrum Edukacji Prawniczej i Teorii Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor kilkudziesięciu publikacji z zakresu teorii i filozofii prawa oraz interwencji medialnych. Jego zainteresowania naukowe obejmują kwestię polityczności prawa, w szczególności problemy z zakresu ontologii i estetyki prawa, konstytucjonalizmu oraz edukacji prawniczej.
Seria Prawo i Teoria Prawnicza
Seria wydawnicza zainicjowana w Centrum Edukacji Prawniczej i Teorii Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Celem serii jest konfrontowanie wiedzy prawniczej z jej politycznymi i społecznymi podstawami. Prawo jest wielowymiarową praktyką społeczną, w której ogląd prawniczy jest uprzywilejowany, lecz nie jedyny. Dlatego, nawiązując do współczesnych dyskusji filozoficznych i politycznych, autorzy i autorki książek publikowanych w serii dążą do poszerzenia granic wyobraźni prawniczej w duchu demokratycznego pluralizmu.
Z bardzo ciekawych konkluzji Autora wynika, że młodzi Ukraińcy oceniają się pozytywnie, twierdzą, że mają potencjał. Łączy ich wiele spraw, wartości mimo heterogeniczności grupowej. Tym, co może przeszkodzić w tworzeniu poczucia przynależności, są różnice polityczne, regionalne i historyczne. Tym zaś, co wyróżnia młodych Polaków, jest przede wszystkim rzadsze niż u Ukraińców jednoznacznie pozytywne postrzeganie siebie i poczucie łączności grupowej (…). Ukraińcy wiążą możliwość zmiany politycznej ze wzrostem swojej aktywności, podczas gdy Polacy nie myślą w ten sposób i uważają, że nie są słyszalni przez elity polityczne. Młodzi Ukraińcy częściej niż Polacy zauważają, że ich problemy są podejmowane w życiu publicznym.
Z recenzji wydawniczej dr. hab. Sebastiana Kubasa, profesora Uniwersytetu Śląskiego
Autor, wykazując zróżnicowanie wewnętrzne w „pokoleniu wolności”, wyodrębnił trzy grupy młodych obywateli Polski i Ukrainy: „lojalnych”, „krytycznych” oraz „ambiwalentnych” obywateli. Zwraca uwagę, że „największa moc różnicującą poszczególne segmenty w obu krajach ma z pewnością stosunek do elit politycznych, poczucie kompetencji politycznych oraz deklarowane zasoby poznawcze składające się na polityczne wyrafinowanie (zainteresowanie, rozumienie polityki, rozmowy o polityce).” Powstała w ten sposób mozaika niezwykle bogata, będąca inspiracją do dalszych badań, również dla innych autorów, którzy nie będą mogli pominąć ustaleń Radosława Marzęckiego. (…) To jedna z najlepszych publikacji politologicznych ostatnich lat. Analiza w niej pomieszczona łączy walory badań ilościowych i jakościowych, dowodząc konieczności balansu między nimi oraz wzajemnego uzupełnienia.
Z recenzji wydawniczej dr. hab. Tomasza Słomki (Uniwersytet Warszawski)
Radosław Marzęcki – dr hab., prof. Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie, politolog i socjolog. Jego główne zainteresowania naukowe dotyczą roli młodzieży w procesach politycznych, kultury politycznej, społeczeństwa obywatelskiego oraz dyskursu politycznego. Jest autorem trzech monografii: Młody obywatel we współczesnej demokracji europejskiej (2013); Styl uprawiania polityki: kształtowanie i utrwalanie podziałów politycznych we współczesnej Polsce (2013); Pokolenie ’89. Aksjologia i aktywność młodych Polaków (2015, wspólnie z Aldoną Guzik i Łukaszem Stachem) oraz kilkudziesięciu artykułów w polskich i zagranicznych czasopismach naukowych.
Autorzy nie ulegają w swych wywodach biologicznemu determinizmowi czy redukcjonizmowi. Prezentują umiarkowane, zrównoważone podejście, które zakłada, że o ludzkich zachowaniach, w tym politycznych, decydują – zależnie od kontekstu – zarówno swoista „genetyczna smycz”, jak i kultura i rozmaite impulsy płynące ze środowiska społecznego.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Włodzimierza Anioła
Autorzy zauważają słusznie, że na gruncie nauk społecznych mieliśmy już do czynienia z próbami wyjaśniania zachowań ludzkich, jednostkowych i grupowych poprzez odwoływanie się do nauk przyrodniczych, zwierzęcej natury człowieka. W tym sensie ich rozważania nie są nowe, jednak oryginalna jest próba pokazania, jak biologia spotyka się lub może się spotkać z kulturą na gruncie teoretycznych podejść funkcjonujących w nauce o stosunkach międzynarodowych.
Z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Elżbiety Stadtmüller
Andrzej Polus – dr hab. w zakresie nauki o polityce, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego zainteresowania badawcze obejmują problemy teorii stosunków międzynarodowych i regionu Afryki Subsaharyjskiej. Kierownik lub wykonawca 14 projektów badawczych, w ramach których prowadził badania terenowe m.in. w: RPA, Ghanie, Namibii, Zambii, Botswanie, Ugandzie, Tanzanii i Zimbabwe.
Przemysław Mikiewicz, dr hab., absolwent studiów politologicznych w Instytucie Nauk Politycznych Uniwersytetu Wrocławskiego, pracuje w Instytucie Studiów Międzynarodowych UWr. Początkowo badał polityczne aspekty bezpieczeństwa międzynarodowego, w ostatniej dekadzie skupia się na krytyce globalizacji.
Nasze spojrzenie na starość uległo daleko idącej zmianie, co można dobrze pokazać, odwołując się do koncepcji cyklów życia zaproponowanej przez Eriksona i jednocześnie dokonując pewnej jej rewizji. Nieodłącznym elementem towarzyszącym starości staje się longlife education. Cechą współczesnego świata są bowiem niezwykle szybkie zmiany zarówno w sferze wiedzy, jak i technologii. W tym procesie nieformalnej edukacji znaczącą, ale też budzącą wiele krytycznych uwag rolę odgrywa Uniwersytet Trzeciego Wieku (UTW). Instytucja ta ma za sobą prawie 50 lat rozwoju i jest przedmiotem dużego zainteresowania badaczy.
Podejmując temat roli Uniwersytetu Trzeciego Wieku, pragnęliśmy znaleźć w tym obszarze nowe wątki. Zastosowanie różnych instrumentów badawczych poskutkowało zebraniem bogatego i różnorodnego materiału, który pozwolił na bardziej wszechstronne sportretowanie UTW działających na terenie Poznania i Leszna.
Na postawie listy potrzeb Howarda McClusky’ego analizowano zarówno programy UTW, jak i poziom zaspokojenia tych potrzeb w opiniach uczestników. Ponadto Czytelnik otrzymuje kolejną porcję informacji na temat historii i rozwoju UTW w Polsce i na świecie, a także przegląd badań, jakie na ich temat już zrealizowano.
Ambicją autorów jest „znalezienie nowych wątków” i „innego spojrzenia”. Poza opisem działania UTW i charakterystyką ich uczestników, chcą oni bowiem wskazać na poziom zaspokojenia (a także niezaspokojenia) różnego typu potrzeb, a także szukać remedium na dotychczasowe słabości funkcjonowania UTW. Praca ma więc charakter nie tylko heurystyczny, ale i praktyczny.
z recenzji profesor Marty Zahorskiej
Rosnąca liczba badań i raportów klinicznych dostarczają bogatej wiedzy na temat efektywności muzykoterapii u wcześniaków. Coraz więcej wiemy jak interpretować zmiany rozwojowe niemowląt, czy to dzięki postępowi technologii obrazowania, czy poprzez bezpośrednie obserwowanie zachowań dziecka, takich jak płacz, jedzenie. Od niedawna w badaniach i działaniach klinicznych uwzględnia się rolę rodziców w procesie psychoterapii za pomocą muzyki. (…)|Przedstawiona Czytelnikowi książka jest kompleksowym spojrzeniem na kulturę i kontekst muzykoterapii na Oddziale Intensywnej Terapii Noworodka. Ten kontekst praktyki jest już obecny w Polsce. Wezwanie Redaktorów tej książki zostało wysłuchane.
Joanne Loewey
The Louis Armstrong Center for Music & Medicine, Mount Sinai Beth Israel
oraz Icahn School of Medicine at Mount Sinai (USA)
Do lektury książki zapraszamy muzykoterapeutów i studentów muzykoterapii oraz innych specjalistów klinicznych pracujących na OITN, w tym psychologów, pielęgniarki, neonatologów, pediatrów i innych pokrewnych pracowników służby zdrowia, a także rodziców, którzy pragną poszerzyć swoją wiedzę na temat efektywności muzykoterapii i korzyści, jakie można zaczerpnąć z uczestnictwa w sesjach muzykoterapeutycznych. Informacje zawarte w opracowaniu mogą być źródłem inspiracji również dla tych badaczy, którzy chcą się przyczynić do powstania kolejnych badań klinicznych weryfikujących efektywność tej niefarmakologicznej formy interwencji w dziedzinie zdrowia najmłodszych pacjentów, którymi są wcześniaki. (…)
Publikacja podzielona została na pięć części. Następujące po sobie części i rozdziały w zamyśle tworzą spójną narrację, jednak każdy element stanowi jednocześnie samodzielną całość. Książkę można zatem czytać w całości lub zgłębiać poszczególne jej fragmenty, zależnie od zainteresowań Czytelnika i jego perspektywy. Pozostajemy z nadzieją, że lektura przyczyni się do profesjonalizacji i popularyzacji muzykoterapii w Polsce, dostarczając interdyscyplinarnej wiedzy zarówno środowiskom medycznym i terapeutycznym, jak i rodzicom wcześniaków.
ze Wstępu
W tomie publikują:
Łucja Bieleninik, Mariola Bidzan, Anna A. Bukowska, Magdalena Chrzan-Dętkoś, Darcy DeLoach, Michael Detmer, Mark Ettenberger, Claire Ghetti, Friederike Haslbeck, Ludwika Konieczna-Nowak, Justyna Kwaśniok, Ilona Poćwierz-Marciniak, Joanna Preis-Orlikowska, Krzysztof Stachyra, Alexandra Ullsten.
Jednym z przejawów współczesnych przemian w filozofii ekonomii jest wzmożone zainteresowanie modelowaniem jako osią działalności naukowej ekonomistów. To zagadnienie stało się także głównym obszarem tematycznym recenzowanej książki. Autorzy podejmują w niej próbę opracowania humanistycznego podejścia do modelowania ekonomicznego, wychodząc od analiz kulturowych, w tym wypracowanych w poznańskiej szkole filozofii nauki.
Jest to książka wielowątkowa, nawiązująca do bardzo licznych dyskusji, nie tylko nad nauką oraz modelami ekonomicznymi, ale także kulturą, antropologią kulturową, semiotyką czy fenomenologią społeczną. Autorzy starają się przy tym wskazać na niewystarczalność dotychczasowych refleksji nad modelowaniem ekonomicznym oraz wypracować własną perspektywę na bazie tzw. humanistyki zintegrowanej.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Pawła Kawalca
Jarosław Boruszewski, dr, adiunkt w Zakładzie Logiki i Metodologii Nauk Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zainteresowania badawcze: semiotyka logiczna i semiotyka kultury, filozofia informacji, metodologia nauk humanistycznych oraz filozofia ekonomii.
Łukasz Hardt, dr hab., prof. UW, pracuje na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie kieruje Katedrą Ekonomii Politycznej. Ostatnio opublikował m.in. książkę Economics without Laws. Towards a New Philosophy of Economics (Palgrave, Cham, 2017).
Robert Mróz jest doktorantem na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie przygotowuje dysertację poświęconą wnioskowaniom przyczynowym w ekonomii.
Krzysztof Nowak-Posadzy, dr, adiunkt na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz współpracownik Polskiego Instytutu Ekonomicznego w Warszawie. Specjalizuje się w badaniach z zakresu filozofii ekonomii, semiotyki kultury oraz metodologii humanistyki.
Warto odbyć razem z Autorką podróże badawcze po ziemi świętokrzyskiej, po jej regionalnej ojczyźnie, odsłaniać wraz z nią specyfikę społeczną wybranych do badań terenowych przestrzeni trzech wsi, trzech społeczności wiejskich. Odkrywać, jak różne typy wsi ziemi świętokrzyskiej, a w nich „miejscowi”, zorientowani na podtrzymywanie tradycji lokalnych, i „nowi”, przybysze z zewnątrz, posługujący się nieco innymi kodami kulturowymi – radzą sobie z nowymi wyzwaniami, jak je oswajają. Obserwować, jak przybysze występują w roli łączników – interpretatorów tego co tradycyjne i ponowoczesne, lokalne i globalne, oddolne i odgórne, swojskie i inne lub „cudze” a nawet „wrogie”.
Prof. dr. hab. Joanna Kurczewska
Przedmiotem moich analiz są przemiany społeczno-kulturowe współczesnej wsi polskiej na przykładzie województwa świętokrzyskiego, ze szczególną koncentracją na kwestiach migracji z miast do wsi. Migracje te w XXI w. stały się ważnym czynnikiem przekształcającym rzeczywistość wielu społeczności wiejskich. (...)
Anna Wrona, socjolog i badaczka społeczna, uzyskała stopień naukowy doktora w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. W pracy naukowej interesuje się zróżnicowaniem kulturowym społeczności wiejskich, nierównościami społecznymi w systemie edukacji, a ostatnio także imigracją w Europie Środkowej. W wolnym czasie czyta książki historyczne, jeździ na rowerze i chętnie wraca w rodzinne Góry Świętokrzyskie.
W opracowaniu przedstawiono wybrane modele zintegrowanego zarządzania, za pomocą których podjęto próbę wskazania jakie elementy należy łączyć, aby zwiększać efektywność i skuteczność zarządzania w szybko zmieniającym się otoczeniu współczesnych przedsiębiorstw. Tematyka pracy obejmuje wiedzę o koncepcji zintegrowanego zarządzania wraz z potencjalnymi koncepcjami jak wprowadzić i wykorzystać różne podsystemy w zarządzaniu. W koncepcji tej ma miejsce próba integracji rzeczowo – racjonalnych i społeczno – emocjonalnych obszarów zarządzania przedsiębiorstwem, co wpłynęło na uwzględnienie w strukturze pracy problemów dotyczących społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstwa, koncepcji zarządzania społecznego oraz zarządzania wiedzą w organizacjach uczących się. Przedstawiona propozycja jest odpowiedzią na potrzeby związane z koniecznością usystematyzowania kategorii pojęciowych związanych z koncepcją zarządzania zintegrowanego, która stanowi próbę odpowiedzi na zapotrzebowania współczesnych organizacji poszukujących możliwości doskonalenia systemów zarządzania.
O ile kobiety i mężczyźni postrzegają role rodzinne raczej w sposób konserwatywny i tradycyjny, o tyle w przypadku ról zawodowych i publicznych płeć jest widocznym czynnikiem różnicującym. W każdym typie struktury społecznej można dostrzec, że kobiety widzą swoje role w tych sferach aktywności bardziej prorównościowo, postępowo, mniej patriarchalnie niż mężczyźni. (…) Nawet w sferze rodzinnej, gdzie akceptacja modelu tradycyjnego jest duża, a kobiety definiują własne role dosyć konserwatywnie, przyznają, że realizowany przez nie model podziału obowiązków w rodzinie nie jest z ich punktu widzenia najlepszy.
Sylwia Michalska
Autorka bardzo umiejętnie wiąże analizy sposobów badania miejsca i roli kobiet w strukturze społecznej Polski, a w szczególności w strukturze społecznej wsi, prowadzone przez innych autorów w ciągu co najmniej stuletniego okresu zainteresowania problematyką wsi, z własnymi empirycznymi badaniami nad tą problematyką.
Prof. dr hab. Joanna Kurczewska
Książka ma klarowną strukturę, jej części są logicznie powiązane. Porządkuje problematykę zmian ról kobiet wiejskich w okresie ostatniego stulecia w kontekście szeroko rozumianych przemian społecznych, wnosząc do niej interesujące informacje wynikające z własnych badań autorki. Role współczesnych kobiet wiejskich ulegają segmentacji (rodzinne, zawodowe, publiczne), specjalizacji i profesjonalizacji, ale percepcja i akceptacja tych ról uwarunkowana jest charakterem struktury i kontekstu społecznego, w których kobieta jest postrzegana, oraz jej przynależnością klasową.
Dr hab. Elżbieta Psyk-Piotrowska
Sylwia Michalska, socjolożka, adiunkt w Instytucie Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN. Interesuje się przemianami ról społecznych mieszkańców wsi, sytuacją kobiet wiejskich i seniorów mieszkających na wsi oraz problemem przemocy domowej w rodzinach wiejskich. Współautorka książki Stare i nowe wymiary społecznego zróżnicowania (t. 1 Studiów nad strukturą społeczną wiejskiej Polski, 2016), opracowała (wraz z M. Halamską i M. Kłodzińskim) Sto lat mojego gospodarstwa. Pamiętniki mieszkańców wsi (2019). Obecnie zajmuję się analizą skuteczność wdrażania innowacji społecznych na terenach wiejskich. Autorka kilkudziesięciu artykułów w czasopismach naukowych i pracach zbiorowych.
Antoni Sułek
Tom Spotkania z Ossowskim skomponowany jest z kilkunastu studiów dotyczących mało znanych lub dotychczas niepodejmowanych tematów w twórczości Ossowskiego i jego kręgu, takich jak inspiracje romantyczne w jego życiu i dziele, socjologia rasizmu czy socjologia religii. Autorzy korzystali z różnorodnych źródeł, zarówno drukowanych pism Ossowskiego, jego dzienników, jak i bogatych materiałów archiwalnych; samo istnienie niektórych dokumentów, np. wywiadów z powojennych badań nad pamięcią rabacji galicyjskiej, nie było wcześniej znane. Oryginalność tomu zasadza się także na doborze autorów: są oni zróżnicowani środowiskowo i pokoleniowo, a połowa z nich zadebiutowała w studiach nad kręgiem Ossowskiego.
„W kręgu Stanisława Osowskiego” to projekt naukowy, realizowany przez Wydział Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Jego celami są: dokumentacja dorobku Ossowskiego i jego środowiska, badania nad twórczością i znaczeniem tego kręgu oraz publikacja niedrukowanych prac uczonego.
Monografię Pana Wojciecha Pałki należy ocenić jako oryginalne i wartościowe pod względem merytorycznym ujęcie problemu zarówno naukowego, jak i praktycznego. Zaangażowanie prywatnych przedsiębiorstw wojskowych w konflikty zbrojne i sytuacje kryzysowe staje się coraz bardziej powszechne, a niekiedy nawet konieczne, jednak istniejące luki prawne przyczyniają się do ich niejednoznacznej oceny w środowisku bezpieczeństwa.
gen. broni rez. dr Mirosław Różański
Wojciech Pałka – doktor nauk społecznych, ukończył ekonomię oraz Studium Europy Wschodniej na Uniwersytecie Warszawskim. Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych im. T. Kościuszki we Wrocławiu. Zawodową służbę wojskową pełnił w 34 Brygadzie Kawalerii Pancernej w Żaganiu. Analityk, konsultant i menedżer – od wielu lat związany z przemysłem obronnym. Jako badacz specjalizuje się w tematyce bezpieczeństwa oraz przemysłu zbrojeniowego. Autor m.in. Kapitalizm, nowe wojny i prywatne firmy (2019).
Andrzej Sławiński: Will IT Technologies and Globalisation Change the Mechanism of Money Creation?
Bartłomiej Biga: Patent Races and Institutional Solutions of Health Care Policy in Developed Countries
Krzysztof Wąsowicz: The Effectiveness of Municipal Waste Management in Polish Cities
Robert Gawłowski, Paweł Modrzyński: Innovation in Public Service Delivery in Terms of Shared Services Centres in Local Governments: A Case Study of the City of Toruń (Poland)
Iana Okhrimenko: Social Choice, Social Sustainability, and Why the Neoclassical Approach Fails to See the Difference
Grzegorz Parosa: Savings and Liquidity Gluts and the American Long-Term Interest Rates Before the Great Financial Crisis
Oddajemy do rąk Czytelników książkę, w której staramy się uchwycić i zinterpretować nowe zjawisko pobudzenia obywatelskiego miast przez aktywizm miejski. Z jednej strony usiłujemy wskazać pewne dominujące tendencje występujące w obszarze aktywizmu miejskiego, z drugiej zaś pokazać odmienność jego typów, z którymi spotykamy się obecnie w polskich miastach.
Pierwsza część prezentowanej książki poświęcona jest wykorzystaniu przez ruchy miejskie protestu jako głównego narzędzia wpływu i sposobu zasygnalizowania nowego problemu lub potrzeby. W drugiej części ukazane są popularne praktyki społeczne polegające na samoorganizacji w myśl hasła „róbmy swoje”, w nadziei, że otoczenie (społeczne, instytucjonalne) albo nie będzie przeszkadzać, albo się zmieni zmuszone do tego siłą dobrego przykładu. Część trzecia opisuje zaś procesy instytucjonalizacji zmiany społecznej wnoszonej przez ruchy miejskie i obejmuje teksty, w których pokazane są zarówno przykłady modelowych rozwiązań ustanawiających formalną kooperację między władzą a mieszkańcami, jak i upowszechnione narzędzia, za pośrednictwem których dokonuje się wpływ społeczny.
Redaktorki naukowe
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
