Uwaga! Nowe wydanie w miękkiej oprawie.
Profesor Bogdan Wojciszke, psycholog o światowej renomie, napisał podręcznik do psychologii społecznej, jakiego jeszcze w Polsce nie było. Książka obejmuje wszystkie klasyczne zagadnienia składające się na tę dyscyplinę oraz zagadnienia relatywnie nowe, takie jak kwestie różnic płci, nowych mediów, miłości i władzy. Napisana jasnym i barwnym językiem skupia się na prawidłowościach rządzących ludzką psychiką i postępowaniem. Pokazuje, w jak fascynujący sposób psychologia społeczna odpowiada na pytanie, kim jest człowiek i na czym polega jego społeczna natura. W dydaktyce akademickiej Psychologia społeczna zastąpi wcześniejszy, również bestsellerowy, podręcznik Profesora Człowiek wśród ludzi.
”Dlaczego, patrząc na dokładnie to samo, różni ludzie widują coś zupełnie innego? Ile czasu trzeba, aby zorientować się, jaki jest inny człowiek? Po co ludziom świadomość samego siebie, bez której inne gatunki świetnie sobie radzą od milionów lat? Dlaczego ludzie robią to, co robią, choć bywa to bardzo dziwne? Dlaczego w pięć sekund robimy coś, czego potem żałujemy przez pięć lat? Kiedy i dlaczego ulegamy wpływom innych, a kiedy pozostajemy niezłomni? Kiedy i dlaczego pomagamy innym ludziom, nierzadko tym samym, którym szkodzimy? Dlaczego kochamy, nienawidzimy, współczujemy lub przeżywamy brzydką uciechę z cudzego nieszczęścia? Od czego zależy szczęście, czym kobiety i mężczyźni się różnią i dlaczego chcą od siebie nawzajem czegoś innego? Dlaczego ludzie (czasami) dążą do władzy i co się z nimi dzieje, kiedy już ją osiągną?
Próbuję odpowiedzieć na te i podobne pytania przedstawiając w 20 rozdziałach wiedzę zgromadzoną przez psychologię społeczną na temat różnych kwestii szczegółowych„.
fragment Wprowadzenia
BOGDAN WOJCISZKE - profesor psychologii, dziekan sopockiego wydziału Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, fellow (z wyboru) Association of Psychological Science, członek korespondent PAN. Jego zainteresowania badawcze obejmują zagadnienia psychologii społecznej - spostrzeganie i ocenianie ludzi, oceny moralne, dynamika bliskich związków uczuciowych, kultura narzekania, następstwa sprawowania władzy i treść poglądów na świat społeczny. Jest autorem 10 książek (m.in. Procesy oceniania ludzi, Psychologia miłości, Sprawczość i wspólnotowość) i ponad 120 artykułów, z których wiele ukazało się w najbardziej cenionych czasopismach międzynarodowych. Wypromował 24 doktorów.
Aleksandra Herman– doktor socjologii. Adiunktka w Katedrze Socjologii i Antropologii Obyczajów i Prawa w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się problematyką podtrzymywania zróżnicowania kulturowego w wielokulturowych środowiskach lokalnych, kobietami w kulturze i społeczeństwie oraz antropologią ciała. Z zamiłowania badaczka terenowa.
Badania – a co za tym idzie – praca dr Herman mają unikalny charakter. Autorka świadomie uczyniła swoimi informatorkami wyłącznie kobiety. Jest to bardzo ciekawy i trafny wybór perspektywy obrazowania transferu kulturowego, a nawet szerzej – spojrzenia na problemy mniejszości, między innymi dlatego, że był on dotąd pomijany, a co najmniej nie uwzględniany w dostatecznym stopniu.
[Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Fuszary]
Autorka w swojej pracy analizuje skomplikowane, niejednoznaczne i trudno poddające się oglądowi obiektywnemu procesy wytwarzania tożsamości kulturowej. Rozległa wiedza Autorki, jej dojrzałość i samodzielność w dokonywaniu selekcji materiałów, szukaniu powiązań i związków logicznych oraz rozstrzygnięć znaczeniowych, a także wielka uważność i ostrożność w czynieniu sądów sprawia, że tekst czyta się z rosnącym zainteresowaniem, czytelnik zaś odkrywa nowe perspektywy widzenia problemu.
[Z recenzji dr hab. Doroty Misiejuk]
W czasach masowych migracji warto jeszcze raz zastanowić się nad tym, czy człowiek może być „swoim” w miejscu, w którym nie mieszka od urodzenia i z którym nie wiążą go plany trwałego zamieszkiwania, a także – czy staje się obcy, gdy opuści miejsce, w którym był postrzegany jako „swój”. Ten dylemat Autorka analizuje, przyjmując skalę wspólnoty narodowej, a jako
miejsce wskazuje terytorium narodowe.
Agnieszka Bielewska zajmuje stanowisko konstruktywistyczne w socjologii narodu. Interesuje się nie tylko związkiem między narodem i terytorium, ale także wprost analizuje tożsamość narodową jako tożsamość terytorialną.
z recenzji dr. hab. Lecha M. Nijakowskiego
Praca ma charakter interdyscyplinarny: łączy perspektywę charakterystyczną dla geografii społecznej, socjologii, a także odwołuje się w pewnym stopniu do psychologii miejsca. (…) Autorka bada oficjalny dyskurs, politykę państwa, doświadczenia „rodzimych” mieszkańców Wrocławia oraz migrantów. Książka pokazuje różne sposoby konstruowania tożsamości narodowej w kontekście przywiązania do terytorium narodowego, a także jego związki z bardziej lub mniej otwartym rozumieniem narodu.
z recenzji dr. hab. Krzysztofa Jaskułowskiego
Książka Struktury uzasadniania zawiera trzy części.
Część pierwsza przedstawia zagadnienie struktury uzasadniania przekonań. Autor charakteryzuje stanowiska dotyczące struktury uzasadniania w całym systemie przekonań lub też w podsystemie przekonań empirycznych; najbardziej znane to fundacjonizm i koherentyzm. Zwolennicy fundacjonizmu, opisując strukturę systemu przekonań, odwołują się do metafory budowli wspierającej się na mocnych fundamentach, a zwolennicy koherentyzmu – do metafory statku.
Część druga książki dotyczy specyfiki uzasadniania przekonań moralnych i struktury uzasadniania ich podsystemu. Struktura ta różni się od struktury podsystemu przekonań empirycznych.
Część trzecia książki zawiera interpretację późnych uwag Wittgensteina o pewności i wiedzy ze szczególnym uwzględnieniem idei, które nie zostały jeszcze dostatecznie rozwinięte we współczesnej epistemologii. Autor stara się pokazać, że idee Wittgensteina do dzisiaj mogą być źródłem inspiracji w rozważaniach o strukturze uzasadniania, mogą wzbogacić tworzony przez współczesne koncepcje epistemologiczne obraz struktury systemu przekonań.
Analizy różnych koncepcji struktury systemu przekonań prowadzą Autora do wyrażania własnych poglądów w tej kwestii, do zarysowania własnej teorii struktury uzasadniania.
Jacek Ziobrowski wykłada filozofię, etykę i sztukę argumentacji w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Studiował filozofię na uniwersytetach w Krakowie i Bazylei. Ukończył też studia techniczne (budownictwo), pracował jako konstruktor w krakowskich biurach projektów. Zajmuje się m.in. epistemologią, metaetyką, filozofią analityczną (Wittgenstein), filozofią egzystencji (Kierkegaard), kulturą Szwajcarii. Zredagował książki Etyka u schyłku drugiego tysiąclecia, Kierkegaard i komunikacja pośrednia /Kierkegaard und die indirekte Mitteilung. Swoje artykuły publikował m.in. w czasopismach: Filozofia Nauki, Etyka, Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria.
Książka jest analizą paniki moralnej wzniecanej wokół rodziny. Bez względu na to, czy chodzi o in vitro, edukację seksualną, związki partnerskie czy konwencję antyprzemocową – przy próbach regulacji wszelkich kwestii związanych z rodziną, płcią i seksualnością obserwujemy mobilizację przeciwników tych działań. Ich koronnym argumentem jest, że doprowadzą one do sytuacji pozwalającej wychowywać dzieci przez osoby homoseksualne. W tym kontekście na szczególną uwagę zasługują te obszary życia rodzinnego, które wykraczają poza większościową heteronormatywność, nadto zaś analizy wymaga owa panika moralna wokół nich. Jest to bowiem panika rozumiana metaforycznie, ale jej skutki są jak najbardziej realne.
Uwzględniając historyczno-antropologiczne zróżnicowanie rodziny, implikacje rewolucji obyczajowej ostatnich kilkudziesięciu lat oraz współczesne wzory relacji rodzinnych, odtworzony został dyskurs medialny dotyczący rodzin nieheteronormatywnych w naszym kraju. Dyskurs ten przyjmuje postać paniki moralnej typu transformacyjnego, a więc takiego, który ma potencjał zmiany normatywnej w społeczeństwie.
Książka jest bardzo wartościową pozycją literatury naukowej dotyczącej wielkomiejskich sąsiedztw w różnych wymiarach zróżnicowania, w tym w szczególności zróżnicowania etnicznego. Czytelnik zapoznaje się z najnowszymi badaniami międzynarodowymi i polskimi próbami analizowania tych relacji w kontekście warszawskim. W wielu wypadkach przyjęta perspektywa mikrosocjologii pozwala dotrzeć do ukrytych wymiarów życia sąsiedzkiego, którego relacje międzyetniczne są tylko częścią.
Dużym walorem książki jest rzetelna i rozbudowana faktografia dotycząca poszczególnych badanych społeczności, uwzgledniająca także dane historyczne.
dr hab. Barbara Lewenstein
Na uwagę i podkreślenie zasługuje fakt, iż część empiryczna tej książki bazuje na badaniach jakościowych. W polskiej naukowej debacie (poza etnologią oczywiście) często marginalizuje się ten typ badań, jako działania uzupełniające lub rozpoznawcze dla wątku ilościowego. Nic bardziej mylnego. Badania jakościowe mogą, co pokazuje ta propozycja, stanowić cenny, zasadniczy element poszukiwań empirycznych.
dr hab. Jacek Kotus, prof. UAM
W tomie publikują:
Agata Górny, Ewa Korcelli-Olejniczak, Kasia Narkowicz, Dominik Owczarek, Anna Piłat, Konrad Pędziwiatr, Aneta Piekut, Filip Piotrowski, Sabina Toruńczyk-Ruiz, Gill Valentine, Grzegorz Węcławowicz, Aleksandra Winiarska.
Wartość publiczna jest nową koncepcją, dopiero kształtującą się tak w teorii, jak i w praktyce zarządzania organizacjami publicznymi. Żeby wartość publiczną dostarczać społeczeństwu, niezbędne jest stosowanie odpowiednich narzędzi. Podstawową ich typologię omówiono w książce na konkretnych przykładach. Niniejsza praca adresowana jest do wszystkich osób zajmujących się badaniami zarządzania publicznego, tak do menedżerów publicznych, jak i do odbiorców usług publicznych.
Problematyka wartości jest rzadko poruszana przez polskich autorów. A w tym przypadku mamy do czynienia z opracowaniem ujmującym tę problematykę całościowo – z punktu widzenia nauki o zarządzaniu. Tym samym książka stanowi kompendium wiedzy na temat tego ważnego i słabo opracowanego zagadnienia.
Autor dokonuje w niej wszechstronnego przeglądu dostępnej literatury, głównie anglojęzycznej. Wykazuje się przy tym nie tylko oczytaniem, ale też systematycznością i jasnością wywodu. To dobry przykład tzw. książki profesorskiej.
z recenzji prof. Jerzego Hausnera
CIVIS ROMANUS SUM
Bycie Polakiem, obywatelem Unii Europejskiej ma cały szereg zalet, z których nie zawsze zdajemy sobie sprawę. Polacy powinni mieć zatem świadomość obecnych zagrożeń dla swojego statusu, nie tylko tożsamościowego, ale także obywatelskiego. Jest to wartość, której trzeba bronić dla siebie i dla Polski. Jeśli nie potrafimy się zdobyć na rozumny wysiłek, aby ją obronić, za jej utratę a następnie walkę o jej odzyskanie zapłacimy cenę niewspółmiernie wysoką w stosunku do wysiłku, który jest dzisiaj potrzebny. Dzieje Polski nie pozostawiają w tym względzie żadnych złudzeń. Nasza wolność, bezpieczeństwo, rozwój są nieodłącznie związane z naszą przynależnością do rodziny narodów europejskich. (…) Nie możemy pozwolić, aby budzące się dzisiaj demony przeszłości zniszczyły odwieczne europejskie marzenie! „Śpieszmy się kochać Europę”!
Roman Kuźniar
Prezentowana książka podejmuje ważki społecznie temat, proponując jego nowatorskie ujęcie. Zawiera obszerne części teoretyczne, jak i wykorzystuje badania własne Autora. W części teoretycznej omawia dwa ważne tematy – teorię kapitału społecznego, w nowszym ujęciu Nan Lina, oraz społeczne podejście do zjawiska niepełnosprawności. Badania własne są zrealizowane w dwu dopełniających się ujęciach: ilościowym i jakościowym, ich wyniki zwracają uwagę na ważny wymiar problemu niepełnosprawności – sieci społeczne, w których uczestniczy niepełnosprawny.
z recenzji dr. hab. Jerzego Bartkowskiego, prof. UW
Wykorzystanie w pracy teorii kapitału społecznego, w której kluczową rolę odgrywają relacje społeczne, pozwala Autorowi zwrócić uwagę na związek pomiędzy poziomem życia (materialnym standardem) i jakością życia (relacjami społecznymi i możliwościami samorealizacji) osób niepełnosprawnych. Ten podział dowodzi, że ważne zmiany w wymiarze instytucjonalnym (zachodzące w wyniku uregulowań prawnych, rozwoju gospodarczego, przekształceń świadomości społecznej) mogą sprzyjać podniesieniu poziomu życia osób niepełnosprawnych, ale nie zawsze są wystarczające dla poprawy jakości ich życia.
z recenzji dr hab. Ewy Giermanowskiej
Tomasz Masłyk – socjolog, doktor nauk humanistycznych, adiunkt na Wydziale Humanistycznym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Autor publikacji z zakresu socjologii polityki, socjologii Internetu i nowych mediów oraz socjologii niepełnosprawności. Specjalista, konsultant i praktyk w dziedzinie ilościowych badań społecznych. Uczestnik wielu naukowych i komercyjnych projektów badawczych.
Inspiracją do przygotowania tej monografii była przypadająca w tym roku setna rocznica odzyskania przez nasz kraj niepodległości. Minione stulecie to dla badaczy społecznych fascynujący okres zmian we wszystkich dziedzinach życia, w tym fundamentalnych przemian systemowych. Wieś i rolnictwo odegrały w tych przemianach bardzo ważną rolę. Oddawana do rąk czytelników monografia to podstawowa publikacja, powstała w wyniku realizacji interdyscyplinarnego projektu badawczego.
Projekt ten realizowany jest w Instytucie Rozwoju Wsi i Rolnictwa Polskiej Akademii Nauk od 2015 r., a jego zakończenie przewidziane jest na rok 2019. Wykonawcami projektu są przede wszystkim pracownicy Instytutu, ale udało się pozyskać do współpracy wybitnych uczonych, w roli autorów i recenzentów, z innych środowisk naukowych, także spoza Warszawy. Ta monografia jest dowodem owej współpracy. Wszystkie rozdziały zawarte w tej publikacji mają charakter autorski, ale ich dobór, zakres analiz i usytuowanie wynikają z idei i celów badawczych przyjętych przez inicjatorów i redaktorów tego przedsięwzięcia badawczego.
Celem tego projektu był wielowymiarowy opis procesów, prawidłowości rozwojowych i ich efektów dla zmieniającej się roli wsi w życiu gospodarczym, społecznym i kulturowym kraju, w okresie stu lat od odzyskania przez Polskę niepodległości, a więc w latach 1918–2018 oraz rozwinięcie dialogu wokół ujawnionych problemów społeczno-gospodarczych ważnych nie tylko dla mieszkańców wsi, ale i dla całego społeczeństwa.
Kilkadziesiąt opracowań zawartych w tej publikacji książkowej składa się na obraz i znaczenie szczególnie ważnego i, liczbowo ujmując, największego aktora dziejów naszego kraju w ubiegłym stuleciu, jakim była ludność wiejska, wśród której dominowała ludność chłopska. Znaczenie historyczne i jej rola w rozwoju zasługuje na dowartościowanie. Liczymy, że nasza publikacja spełni to zadanie.
O ile nie sposób podać uniwersalnej definicji designu, o tyle codzienna praktyka osób zajmujących się projektowaniem poddaje się różnym opisom tożsamościowym. Trudno jednak wskazać obiektywne kryteria, które pozwoliłyby na przykład na dystynkcję określeń „designer” i „projektant” czy na opisanie warunków niezbędnych, by ten zawód wykonywać (co czyni designera/projektanta – jaki typ przygotowania, doświadczenia, wykształcenia?). Kłopotliwe jest też pytanie o cel i zakres czynności zawodowych (czy to projektowanie form przemysłowych, czy także projektowanie usług? Czy również design doświadczeń?). Zagadnienia te pociągają za sobą kolejne – dotyczące postrzegania projektantów w ramach szerszej struktury społecznej, a więc odnoszące się do kwestii uznania i prestiżu.
Jeśli niemal wszystko można nazwać dziś designem i niemal każdego designerem, to oba te określenia właściwie nic nie znaczą. Świetnie więc, że Paulina Rojek-Adamek zajęła się zbieraniem argumentów, które przemawiają za szerokim (bądź przeciwnie – za bardziej restrykcyjnym) rozumieniem designu. (…) Dobrze, że jej rozważania na temat designu i tego, jaka jest (jaka powinna być) dziś rola projektanta nie są zawieszone w próżni. Z jednej strony nawiązują one do coraz bogatszej literatury autorów identyfikujących się z socjologią designu, z drugiej – wypływają z rezultatów zrealizowanego przez Autorkę projektu badawczego.
prof. dr hab. Rafał Drozdowski
Książka ta jest na pewno pracą erudycyjną, w której uwzględnione zostały zarówno podejścia klasycznej socjologii, jak i współczesnych autorów. (…) Polskiemu czytelnikowi jak dotąd nie zaoferowano wielu prac podejmujących tę problematykę, tymczasem zarówno estetyka, jak i – w węższym ujęciu – praca projektowa są dzisiaj uznawane za kwestię centralną dla rozważań związanych z nową ekonomią, studiami miejskimi, „zwrotem ku rzeczom” czy sztuką publiczną.
dr hab. Małgorzata Jacyno
Paulina Rojek-Adamek, doktor socjologii. W swojej pracy naukowo-badawczej i licznych publikacjach zajmuje się tematyką designu, szczególnie aspektem społecznie odpowiedzialnego projektowania i rolą zawodową projektantów. Publikowała m.in. w czasopismach „Polish Sociological Review”, „Kultura Popularna”, „Humanizacja Pracy”. Współredaktorka tomu Drafts from Sociology of Design. Introduction to Discussion (2016). Adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, od kilkunastu lat współpracuje również z Akademią Sztuk Pięknych w Katowicach.
Internet jest powszechnie uważany za „królestwo wolności”. Częste są opinie, że w internecie można opublikować wszystko i że nikt nad tym nie panuje, że technologia ta nie pozwala na sprawowanie jakiejkolwiek kontroli nad ludźmi. W książce takie przekonania zostają podane w wątpliwość. Dziś internet nie tylko nie wspiera wolności, lecz wręcz na wiele sposobów ją ogranicza. Umożliwia prowadzenie inwigilacji, kontroli i nadzoru na niespotykaną dotąd skalę. Sformułowane w tej pracy tezy są udokumentowane na podstawie wielu źródeł, a także badań własnych. Książka prowokuje do refleksji i do bardziej wnikliwego spojrzenia na technologię, która stała się obecnie nieodłączną częścią naszego życia.
Książka wydaje mi się bardzo interesująca, ważna i potrzebna. Autorka podejmuje zagadnienia bardzo istotne, dziejące się na naszych oczach, a równocześnie zestawia je z klasyczną i dzisiejszą zachodnią filozofią polityczną, zajmującą się istotą władzy, demokracji, wolności, roli jednostki w dziejach i w kształtowaniu zbiorowej mentalności i struktur społecznych.
z recenzji prof. dr. hab. Janusza Muchy
Marta Juza obrała za cel swego badania bardzo aktualny temat prowokujący wiele sporów i namiętności. Zaproponowała wysokiej jakości dyskurs socjologiczny. Książka może stanowić cenną pomoc dydaktyczną dla studentów nauk społecznych: socjologii, politologii i dziennikarstwa. Kto się interesuje sieciami, komunikacją w kontekście nowych technologii, przeczyta tę wymagającą skupienia książkę i ten trud się opłaci.
z recenzji dr. hab. Kazimierza Krzysztofka
profesora Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS
Marta Juza – socjolog, adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Autorka książki o pionierach polskiego internetu oraz wielu badań i artykułów naukowych na temat społecznych aspektów internetu, mediów, nowoczesnych technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz kultury popularnej.
Ponieważ z Internetu korzystają miliardy osób, mamy współcześnie możliwość śledzenia siły wpływu nawet bardzo drobnych czynników, których normalnie nie dałoby się dostrzec – z racji zbyt małych prób. Możemy na przykład na podstawie zmienionych wzorców komunikacji on-line dość skutecznie estymować, że ktoś jest bezrobotny. Można też zaobserwować godzinne zmiany w nastroju populacji, porównywać reakcje na ból głowy czy alkohol w różnych kulturach na podstawie samej tylko analizy publicznych tweetów. Nawet surowe dane, jeśli opierają się na bardzo dużych próbach, mogą stanowić ciekawy punkt wyjścia do dalszych badań. Przykładowo jeden z najpopularniejszych serwisów pornograficznych na świecie i 22. pod względem popularności serwis w ogóle, Pornhub, publikuje co roku raport na temat wykorzystania witryny.
[Fragment książki]
Nie ulega wątpliwości, że Internet – sieć sieci – ma ogromne znaczenie dla większości współczesnych zjawisk społecznych i jest obecnie w wielu dyscyplinach nauki jedną z najważniejszych przestrzeni badawczych. Pilne staje się więc nie tylko systematyczne, rzetelne przeanalizowanie sposobów korzystania z sieci, ale i społeczności, jakie się w niej tworzą, czy wytworów kultury sieciowej. Socjologia Internetu prof. Dariusza Jemielniaka znakomicie odpowiada na tę potrzebę.
dr Dominik Batorski
Praca jest gęstym w myśli studium o socjologii Internetu. Jest zarazem pracą ogromnie erudycyjną, ale ta erudycyjność nie jest celem samym w sobie, lecz funkcją wyjaśniania bardzo złożonej materii […]. Autor wplata do narracji własne doświadczenia badawcze, wskazuje na ważne, interesujące obszary wymagające dalszych badań […], oferuje porady metodyczne, informuje o ryzyku, przestrzega przed pułapkami […], kreśli najważniejsze wymogi etyczne.
z recenzji wydawniczej dr. hab., prof. Uniwersytetu SWPS Kazimierza Krzysztofka
Książka jest ważnym przyczynkiem do rozwoju wiedzy o komunikacji i zjawiskach występujących w Internecie i oddziałujących poprzez Internet. Praca dostarcza cennej wiedzy o metodach badawczych Internetu i fenomenów tam funkcjonujących. Jest niezbędną lekturą dla badaczy Internetu i osób zainteresowanych naukowym podejściem do jego rozumienia.
z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Krzysztofa Koneckiego
Prof. dr hab. Dariusz Jemielniak jest kierownikiem katedry MINDS (Management in Networked and Digital Societies) Akademii Leona Koźmińskiego. Prowadził badania na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, a także na Cornell University oraz w centrum Labor and Worklife Uniwersytetu Harvarda. Przez trzy lata pracował też na Berkman-Klein Center for Internet and Society tej uczelni, obecnie związany z Center for Collective Intelligence MIT. Autor m.in. Życia wirtualnych dzikich (2013), wyd. ang.: Common Knowledge? An etnography of Wikipedia (2014), Collaborative Society (2019, współautorka A. Przegalińska). Laureat licznych nagród naukowych, w tym Dorothy Lee Award za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie ekologii kultury (2015) i Nagrody Naukowej Prezesa PAN (2016).
Za największą zaletę niniejszej publikacji uważam wpisanie się w nurt, który już od jakiegoś czasu rozwija się w zachodniej nauce, również w badaniach sportu, a w Polsce pozostaje prawie nieobecny w tym obszarze. Mam tu na myśli geografię społeczną czy – posługując się określeniem Bale’a – geografię sportową. (…) Nie ma na rynku polskim publikacji, która w tak szeroki sposób opisywałaby kwestię przestrzeni w sporcie i eksponowała akurat ten wymiar aktywności i wydarzeń sportowych.
Z recenzji dr hab. prof. UAM Honoraty Jakubowskiej
Autorzy przedstawiają wielowymiarowy charakter współczesnego sportu i jego powiązania z różnymi aspektami ludzkiej działalności. Aby ukazać tę różnorodność, łączą perspektywy wielu dyscyplin naukowych: socjologii, filozofii, nauki o kulturze fizycznej, geografii społecznej i sportowej, antropologii kultury i politologii. (…) Nie ograniczają się do opisu przestrzeni sportowej w ujęciu przestrzenno- fizycznym, pokazują sport także w wymiarze kulturowym i społecznym jako jeden z wielu przedmiotów rywalizacji o władzę, pieniądze i prestiż.
Z recenzji prof. dr. hab. Marka W. Kozaka
Obiekty sportowe powinny być należycie osadzone w kulturowym i naturalnym kontekście danego miejsca. Estetyczna jakość architektury i nowatorstwo konstrukcji obiektów sportowych niejednokrotnie sytuują te ostatnie jako znaczące osiągnięcia w historii architektury. Niektóre obiekty sportowe mogą zaś być łatwo przenoszone w inne miejsca lub całkowicie rozbierane przy założeniu wykorzystania elementów budowlanych – taka możliwość wynika ze wskazań Agendy 2020, przyjętej przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski. W prezentowanej książce Michał Lenartowicz i Jakub Mosz ciekawie przedstawiają wspomniane zagadnienia i konteksty związane ze społecznym wymiarem przestrzeni sportowej.
Prof. dr hab. Wojciech Zabłocki (architekt i olimpijczyk)
Michał Lenartowicz – dr hab., profesor w Zakładzie Filozofii i Socjologii AWF w Warszawie, absolwent tej uczelni, a także Instytutu Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Wageningen w Holandii. Wykłada socjologię sportu, socjologię kultury, czasu wolnego i turystyki oraz metodologię nauk społecznych. Autor monografii Klasowe uwarunkowania sportu i rekreacji ruchowej z perspektywy teorii Pierre’a Bourdieu (2012). Jest członkiem założycielem European Association for Sociology of Sport (EASS), członkiem zarządu Association Internationale des Écoles Supérieures d’Éducation Physique (AIESEP), Polskiego Towarzystwa Socjologicznego i Polskiej Akademii Olimpijskiej. Odbył staże naukowe w Zakładzie Socjologii Sportu Instytutu Nauk o Sporcie Uniwersytetu Wiedeńskiego (2001 i 2002) oraz School of Sport, Exercise and Health Sciences w Loughborough University w Wielkiej Brytanii (2016).
W numerze [Contents]:
Anthony Levitas: Local government reform as state building: What the Polish case says about “decentralisation”, doi 10.15678/ZP/ZP.2018.45.3.01, s. 5–25;
Anna Karwińska, Aleksander Böhm, Michał Kudłacz: The phenomenon of urban sprawl in modern Poland: Causes, effects and remedies, doi 10.15678/ZP/ZP.2018.45.3.02, s. 26–43;
Csaba Makó, Miklós Illéssy, András Borbély: Diverging workplace innovation trajectories in the European public sector (a preliminary cross-country comparison), doi 10.15678/ZP/ZP.2018.45.3.03, s. 44–59;
Elżbieta Izabela Szczepankiewicz, Beata Zaleska: Development of internal audit systems in Polish university hospitals, doi 10.15678/ZP/ZP.2018.45.3.04, s. 60–72;
Stanisław Gasik: A framework for analysing differences between public-sector and other-sector projects, doi 10.15678/ZP/ZP.2018.45.3.05, s. 73–88.
Terapia schematu staje się coraz bardziej popularnym podejściem do leczenia zaburzeń uznawanych jako trudne, jak osobowość borderline. Wczesne nieadaptacyjne schematy, czyli silne i trwałe wzorce przeżywania emocjonalnego i związane z tym przeżywaniem zachowania, powtarzalne w różnych życiowych sytuacjach, mają znaczenie nie tylko w przypadku zaburzeń, lecz także wpływają na jakość życia osób zdrowych. Prezentowane w książce wyniki badań wskazują, że schematy, związane zwłaszcza z zaburzeniami więzi i brakiem poczucia bezpieczeństwa emocjonalnego, wiążą się z takimi trudnościami ludzi jak słabsza jakość relacji i większe poczucie rozczarowania w związkach romantycznych, tendencja do unikania bliskości, większe nasilenie negatywnych emocji i koncentracja na negatywnych aspektach wydarzeń, słabsza samoocena, a nawet pojawianie się cech lękowych i depresyjnych.
Jest to opracowanie bardzo wartościowe pod względem naukowym, dobrze porządkujące wiedzę w zakresie roli nieadaptacyjnych schematów poznawczych w społecznym funkcjonowaniu człowieka dorosłego. Jest to pierwsza praca w polskiej literaturze psychologicznej tak dobrze udokumentowana empirycznie.
Z recenzji prof. dr hab. Teresy Rostowskiej
Można stwierdzić, że jest to praca oryginalna i bardzo wartościowa. Nie ma podobnych badań, które odnosiłyby się do schematów tworzących się w rodzinach, w których nie dochodziło do nadużyć, a jedynie występowała pewna niekompatybilność pomiędzy potrzebami dzieci i ich odzwierciedleniem przez rodziców. Jest to praca absolutnie nowatorska, a uzyskane wyniki mają istotne znaczenie poznawcze dla psychologii klinicznej i psychoterapii.
Z recenzji dr hab. Małgorzaty A. Basińskiej
Dorota Mącik – dr nauk humanistycznych w zakresie psychologii, pracownik Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Katedra Psychologii Klinicznej.
Psychoterapeutka, certyfikowana przez Polskie Towarzystwo Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej, szkoliła się również w terapii schematu. Obecnie zajmuje się problematyką trudności i zaburzeń psychicznych, starając się efektywnie połączyć teorię z praktyką kliniczną. W pracy naukowej koncentruje się na poszukiwaniu mechanizmów, które mogą wyjaśniać przyczyny zaburzeń i trudności w codziennym funkcjonowaniu. Najważniejsze publikacje: Między przyjemnością a uzależnieniem. Psychologia zakupów nieplanowanych (Wydawnictwo Naukowe Grado, Toruń 2008); Polish adaptation of the The Young Schema Questionnaire 3 Short Form (YSQ-S3-PL), Psychiatria Polska 2017 (wraz z J. Oetingen, J. Chodkiewiczem i E. Gruszczyńską); Symptomy zaburzeń zdrowia psychicznego a wczesne nieadaptacyjne schematy — ocena zależności, Psychoterapia 2017, 180 (1); Rola postaw rodzicielskich w kształtowaniu wczesnych nieadaptacyjnych schematów. Badania populacji nieklinicznej, Polskie Forum Psychologiczne 2018, 23 (1).
Projektowanie czy planowanie konfrontuje nas z pytaniem o przyszłość, o konfiguracje, które będą podtrzymywać, przemieniać lub „grzebać” nasze obecne wyobrażenia o życiu społecznym. Dominujące formy myślenia i organizacji przyszłości powstałe podczas transformacji ustrojowej Polski po roku 1989 są skorupą, która ma reprezentować to, co trwałe i pewne. W istocie jest popękana i krucha, coraz słabiej pozwala zrozumieć sposób, w jaki współczesne społeczeństwo polskie konstruuje swój czas. Problem rozpływającego się horyzontu przyszłości, a przynajmniej łatwości, z jaką dziś przychodzi nam jego dekonstrukcja, staje się wyzwaniem intelektualnym, które prowadzi Autora w głąb analizy teorii czasu społecznego i dyskursów o modernizacji w Polsce.
dr Mikołaj Lewicki – socjolog, adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego; jego główne zainteresowania to socjologia gospodarcza oraz socjologia kultury. Bada mechanizmy wartościowania na rynkach i konstruowania rynków, rozwoju społeczno-gospodarczego opartego na tzw. poszerzonym polu kultury, kredyty hipoteczne i życie z hipoteką oraz procesy urbanizacyjne w Warszawie. Współautor monografii Kultura na peryferiach.
Czy Polska radzi sobie ze swoją przeszłością? Na tle innych państw jej przypadek jest jednym z najbardziej skomplikowanych. Geopolityczne położenie spowodowało, że nasz kraj stał się w dwudziestym wieku miejscem dramatycznych wydarzeń historycznych. Wystarczy wymienić dwa reżimy totalitarne, dwie wojny, masowe morderstwa, trwanie i rozpad autorytarnego reżimu komunistycznego. Polakom, których kraj znalazł się w sercu tych wydarzeń, przypadło wiele różnych ról: bohaterów, ofiar, ale i krzywdzicieli oraz biernych obserwatorów. Zdarzało się, że wszystkie te role przeplatały się w jednej biografii.
Niniejsza książka jest drugą częścią dwutomowego opracowania, zawierającego najważniejsze teksty na temat rozliczenia trudnej przeszłości w perspektywie polskiej i międzynarodowej. Zebrane w niej artykuły dostarczają czytelnikowi źródeł do refleksji nad przypadkiem polskim w kontekście Europy Środkowo-Wschodniej. Czytelnicy znajdą tu teksty Natalii Szablewskiej i Saschy-Dominika Bachmanna, Romana Davida i Susanne Y.P. Choi, Jánosa Kisa, Jarosława Kuisza, Michała Łuczewskiego, Jana-Wernera Müllera. Lecha M. Nijakowskiego, Tomasza Sawczuka, Evelyne Schmid i Aoife Nolan, Wojciecha Sadurskiego, Lavinii Stan, Ruti G. Teitel oraz Karoliny Wigury.
Karolina Wigura jest adiunktem w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego i współdyrektorką programu „Knowledge Bridges: Poland – Britain – Europe” w St Antony’s College na Uniwersytecie Oksfordzkim, którego opiekunem naukowym jest Timothy Garton Ash. Szefowa Obserwatorium Debaty Publicznej „Kultury Liberalnej”. Studiowała na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Ludwiga Maximiliana w Monachium. Stypendystka m.in. wiedeńskiego IWM i GMF. Opublikowała książkę Wina narodów. Przebaczenie jako strategia prowadzenia polityki (WN Scholar 2011), wyróżnioną nagrodą im. J. Tischnera.
Jarosław Kuisz jest adiunktem na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego i współdyrektorem programu „Knowledge Bridges: Poland – Britain – Europe” w St Antony’s College na Uniwersytecie Oksfordzkim, którego opiekunem naukowym jest Timothy Garton Ash. Redaktor naczelny istniejącego od 2009 r. polityczno-kulturalnego tygodnika internetowego „Kultura Liberalna”. Chercheur étranger associé w Institut d'histoire du temps présent w Paryżu. W latach 2016–2018 Marie Skłodowska-Curie Fellow w SAXO Institute na Uniwersytecie Kopenhaskim. Wydał m.in. książkę Charakter prawny porozumień sierpniowych 1980–1981 (Trio 2009) oraz wspólnie z Markiem Wąsowiczem dwa zbiory szkiców Prawo i literatura. Szkice (WN Scholar 2015, 2017).
Wojciech Sadurski jest profesorem na Uniwersytecie w Sydney i Uniwersytecie Warszawskim, a w trymestrze wiosennym 2018 również profesorem wizytującym w Yale Law School. Wykładał także w New York University School of Law, Cardozo Law School, Cornell Law School, National University of Singapore oraz na Uniwersytecie w Trydencie. Ostatnio opublikował książki: Constitutionalism and the Enlargement of Europe (OUP 2012), Equality and Legitimacy (OUP 2008) oraz Rights before Courts (Springer 2005, 2014). Obecnie pracuje nad książkami na temat kryzysu konstytucyjnego w państwach Europy Środkowej i Wschodniej, ze szczególnym uwzględnieniem Polski, a także konstytucyjnego rozumu publicznego.
Politykę społeczną zwykło się pojmować jako działalność państwa ukierunkowaną na podnoszenie standardu i jakości życia ludzi. Książka Lokalne obywatelstwo społeczne w polityce społecznej. Przykład wychowania przedszkolnego proponuje spojrzenie dopełniające tę perspektywę. W jego centrum jest zainteresowanie polityką społeczną jako zbiorem formalnych i nieformalnych zasad członkostwa we wspólnocie politycznej na poziomie lokalnym. Praca rozwija autorską koncepcję lokalnego obywatelstwa społecznego rozumianego jako status osób we wspólnocie politycznej, wyrażony w realnym dostępie do usług publicznych świadczonych w gminie. Jej zastosowanie w badaniach nad polityką wychowania przedszkolnego w Polsce ujawniło mechanizmy różnicowania pozycji obywateli między gminami i wewnątrz nich. Badania empiryczne zrealizowane w czterech miejscowościach pozwoliły przy tym stwierdzić, że wzorce lokalnego obywatelstwa społecznego w edukacji przedszkolnej przełamują dychotomie teoretycznych stanowisk – są specyficznym połączeniem ideału egalitaryzującego uniwersalizmu i koncepcji zespolenia uprawnień z określonymi obowiązkami rodzica-obywatela gminy.
Atutem książki jest jej temat – obywatelstwo społeczne. Aktualność tej problematyki w czasach wyłaniania się nowego ładu społeczno-politycznego oraz nowego, opartego na usługach społecznych (do których należy opieka przedszkolna) modelu polityki społecznej jest niekwestionowana. Zaletą opracowania jest też bez wątpienia przyjęte w pracy nowatorskie podejście do lokalnego obywatelstwa społecznego oraz przeprowadzona starannie analiza empiryczna. Choćby dla tych powodów warto podjąć lekturę książki intersującej nie tylko dla czytelników zajmujących się zawodowo tą problematyką,lecz także dla wykładowców i studentów polityki społecznej i innych nauk społecznych.
Z recenzji wydawniczej prof. UŁ dr hab. Jerzego Krzyszkowskiego
W tomie publikują:
Piotr Binder, Marta Bożewicz, Anna Cybulko, Anna Kurowska, Maria Theiss, Klaudia Wolniewicz-Slomka.
Lata 1990–2015 były okresem szczególnym, czasem budowania, a nie walki. Tworzenie rynkowego systemu gospodarczego i demokracji liberalnej, mimo ekonomicznego sukcesu i społecznego poparcia, generowało koszty. Syntetycznym ich wyrazem było ubóstwo i wykluczenie części społeczeństwa z uzyskiwania korzyści z budowy nowych warunków życia. Stanisława Golinowska, od lat kierująca projektami badań na temat polskiej biedy, opisuje i wyjaśnia w książce ten proces. Prezentuje dane, metody badawcze oraz informacje o literaturze przedmiotu.
Książka Stanisławy Golinowskiej, napisana zrozumiałym i komunikatywnym językiem, stanowi bardzo dobry przegląd kategorii analitycznych i metod badania problematyki ubóstwa w Polsce i w innych krajach. Praca ta wykorzystuje bogatą bazę empiryczną, (…) jest ważnym wkładem w analizę procesów społeczno-ekonomicznych dokonujących się w okresie tzw. transformacji postsocjalistycznej. Czytałem ją z wielkim zainteresowaniem i zarazem uznaniem.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Jerzego Wilkina
Na uznanie zasługuje także wykraczające poza zdefiniowane w tytule ramy czasowe omówienie problematyki najhojniejszego świadczenia pieniężnego wprowadzonego już po 2015 roku, czyli 500+, i rozważania na temat jego potencjalnych konsekwencji.
Z recenzji wydawniczej dr. Wojciecha Woźniaka
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
