Choroba Alzheimera dotyka ponad 47 milionów ludzi na całym świecie. Niewielu z nas jednak wie, że można zmniejszyć ryzyko zachorowania, a nawet powstrzymać objawy choroby. Opierając się na wynikach badań klinicznych, dr Dean Sherzai i dr Ayesha Sherzai przygotowali przełomowy program dla osób w każdym wieku, pomagający przeciwdziałać utracie pamięci i ograniczać jej tragiczne skutki. Ta bardzo potrzebna, a zarazem rewolucyjna książka ujawnia, że ludzki mózg jest żywym uniwersum i ma na niego wpływ wszystko to, czym go karmisz i jak go traktujesz, czy rzucasz mu wyzwania i jak pozwalasz mu wypocząć. Styl życia ma znaczenie. Zmień nawyki krok po kroku. Zacznij już dziś. Zrób zamieszczony w książce spersonalizowany test na ocenę ryzyka. Wprowadź w życie swój własny NEURO plan: • Ustal zdrowy jadłospis • Określ własny program ćwiczeń fizycznych • Trenuj koncentrację i zapamiętywanie • Odkryj metody zwalczania stresu i naucz się relaksować • Poznaj techniki poprawiające jakość snu • Wykorzystaj swoje silne strony do optymalizacji działań

Książka ukazuje skomplikowany mechanizm nerwicy, rozmaite jej rodzaje i wskazuje na sposoby jej leczenia . Nerwica, jedna z najpopularniejszych chorób naszego wieku, jest zaburzeniem psychicznym, które charakteryzuje się występowaniem lęków i środków obronnych stosowanych przeciwko nim oraz poszukiwaniem rozwiązań kompromisowych w sytuacjach konfliktowych; jest zaburzeniem stosunku jednostki do siebie samej oraz otoczenia. Horney w swej książce pokazuje cały skomplikowany mechanizm nerwicy, rozmaite jej rodzaje, a poprzez wskazanie sposobów wyleczenia ułatwia czytelnikowi wejrzenie we własną psychikę. Zachęca do analizy swego postępowania i uczy, że człowiek może się naprawdę rozwijać tylko wówczas, gdy przyjmie całkowitą odpowiedzialność za siebie.

Psychoterapia współczesna to terytorium na którym prowadzone są fascynujące poszukiwania intelektualne i praktyczne. Przez wiele lat była podzielona i uprawiana w obrębie różnych obozów nazywanych „szkołami”, czy „systemami”., Akcentowały one swoją odrębność poprzez własne systemy pojęciowe oraz specyficzne języki opisu człowieka i pracy terapeutycznej. Tworzyły własne reguły szkolenia psychoterapeutów i zasady obowiązujące w relacjach z klientami. Jednak coraz więcej praktykujących psychoterapeutów podejmuje próby przezwyciężania tych podziałów i poszukuje integracji dorobku psychoterapii. Wydaje się. że jest wiele perspektyw pomocnych w dobieraniu przez psychoterapeutę odpowiednich dla klienta sposobów jego rozumienia i metod pomagania. Należą do nich specyfika i przyczyny jego cierpienia, stosunek co samego siebie, dojrzałość i treść tożsamości, sposób myślenia i styl kontaktów z ludźmi. Ważną rolę odgrywa także rodzaj problemów z którymi się zmaga i schematy osobiste, tworzące ich przyczyny. Przedstawione zostały rekomendacje do pracy terapeutycznej dotyczące smutku i przygnębienia oraz depresji, następnie lęku i strachu oraz zaburzeń lękowych a także zaburzeń nałogowych i uzależnień.

Książka Leczenie traumy rozwojowej to pozycja niezbędna dla profesjonalistów pracujących z traumą, a także dla każdego z nas, ponieważ w mniejszym lub większym stopniu trauma rozwojowa i emocjonalna dotyka najgłębszych korzeni poczucia tego, kim jesteśmy i jak odnajdujemy się w otaczającym świecie. Nasza zdolność do kontaktu z samymi sobą oraz z innymi ludźmi określa nasze zdrowie emocjonalne. Wczesne zaniedbanie, doświadczenie przemocy, brak dostrojenia do potrzeb rozwijającego się dziecka lub inne niepowodzenia opiekunów wpływają na osłabienie tej zdolności. Autorzy książki Leczenie traumy rozwojowej, dr Laurence Heller i dr Aline LaPierre, przedstawiają, w jaki sposób wczesna trauma rozwojowa i relacyjna wpływa na nasze późniejsze życie i jest źródłem emocjonalnej walki, którą toczymy sami ze sobą lub otaczającym nas światem. Zaprezentowany w książce Neuroafektywny Model Relacyjny (NARM) pomaga pracować z rozregulowaniem, zakłóceniami i zaburzeniami funkcjonowania systemu nerwowego, będącymi źródłem wielu problemów natury psychosomatycznej, jak na przykład poczucie własnej niskiej wartości, poczucie przewlekłego wstydu czy nadmierne osądzanie siebie często prowadzące do autoagresji. Pozostając w teraźniejszości bez pomijania tego, co zdarzyło się w przeszłości, NARM wspiera możliwość odnowienia utraconego kontaktu ze sobą, innymi ludźmi i otaczającym światem. Ta dobrze zorganizowana, wartościowa książka oferuje łatwe do zrozumienia narzędzia dla wszystkich, którzy szukają lepszego zrozumienia swoich fundamentalnych konfliktów między jednością a odrębnością, zależnością a autonomią. „Leczenie traumy rozwojowej” dostarcza wyraźnych wskazówek, które pomagają nam – świadomie i ze współczuciem wobec siebie – pomieścić te pozornie nie do pogodzenia przeciwieństwa i jest istotną i dostępną mapą wspierającą dojrzałość emocjonalną oraz rozwój psychiczny i duchowy. dr Peter Levine, twórca Somatic Experiencing

Natręctwa są często ważnym fragmentem psychologicznego rozwoju i jeśli przemijają, nie należy ich pojmować w kontekście psychopatologicznym. Niejednokrotnie jednak to objaw zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Wydawnictwo Termedia wydało książkę poświęconą temu problemowi. Autor publikacji pt.: „Natręctwa” dr Maciej Żerdziński szczegółowo opisuje różne aspekty natręctw. Publikacja jest tym bardziej konieczna na polskim rynku wydawniczym, ponieważ w naszym kraju nie stosuje się żadnych działań profilaktycznych w zakresie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Dr Żerdziński dowodzi w swojej książce, że edukacja taka bywa podejmowana w innych krajach, np. we Francji, gdzie w poradniach lekarzy rodzinnych i gabinetach pediatrycznych udostępniano komiksy uczulające dzieci i rodziców na ryzyko związane z propagowaniem określonych zachowań, które w przyszłości mogą być odpowiedzialne za wystąpienie natręctw. Istotnym wymiarem problematyki natręctw jest zjawisko występowania tych symptomów w innych schorzeniach. W zakresie psychiatrycznym badacze wielokrotnie wykazali współobecność natręctw w przebiegu schizofrenii (tzw. zaburzenia schizoobsesyjne), zaburzeń sfery afektywnej (zwłaszcza dystymii, depresji i choroby afektywnej dwubiegunowej), zaburzeń lękowych, zaburzeń odżywiania, zaburzeń kontroli impulsów, dysmorfofobii, zespołów uzależnienia od substancji psychoaktywnych (najczęściej w alkoholizmie) czy zaburzeń psychicznych powstałych na podłożu organicznych zmian w ośrodkowym układzie nerwowym. W poszczególnych rozdziałach książki autor omawia wszystkie te kwestie w sposób dogłębny i zgodny z wiedzą współczesnych badaczy tematu oraz z własnymi doświadczeniami klinicznymi. Książka powinna zainteresować zarówno pacjentów jak i lekarzy rodzinnych, psychiatrów a także lekarzy w trakcie specjalizacji z tej dziedziny.

W wywiadzie przeprowadzonym przez Irenę A. Stanisławską z doktorem Edwardem Krzemińskim psychiatra wyjaśnia, dlaczego przybywa zaburzeń psychicznych natury emocjonalnej, różnego rodzaju psychopatii i uzależnień, kiedy mamy do czynienia z problemami, a kiedy z zaburzeniami lub chorobami psychicznymi. Mówi o schizofrenii, chorobie dwubiegunowej, depresjach, nerwicach, psychogeriatrii i wychowywaniu dzieci. A także o typie osobowości najlepszym na partnera, o sposobie na jąkanie, funkcjonowaniu szpitala psychiatrycznego i teatrze Bim-Bom.

Tematem niniejszej antologii nie jest obłęd rozumiany w duchu Nervala. O nim traktowała w dużej mierze książka wydana w pierwszej serii „Biblioteki Romantycznej” – Ciemne drogi szaleństwa Aliny Kowalczykowej. Autorami tekstów zamieszczonych tutaj są wyłącznie ci, którzy „posługują się tym słowem «choroba»”. Najczęściej lekarze – twórcy rozpraw naukowych, opisów przypadków, ocen sądowych. Ale nie tylko. To również urzędnicy państwowi, autorzy ustaw dotyczących funkcjonowania szpitali publicznych, a także zarządcy szpitali prywatnych. Chciałam uwzględnić w ten sposób różne sposoby funkcjonowania i wykorzystania wiedzy medycznej – pokazać, jak stawiano diagnozy, jak przebiegało przyjmowanie obłąkanych do szpitala, jak ich tam traktowano i na podstawie czego orzekano o niepoczytalności. Psychiatrię jednak chciałam potraktować jako jeden z języków służących projektowaniu i podtrzymywaniu społecznego ładu.

Praktyczny poradnik prawny dla lekarzy psychiatrów. Książka stanowi kompleksowe opracowanie prawnych aspektów wykonywania zawodu lekarza psychiatry. Omawia w szczególności: - Nowe regulacje prawne dotyczące stosowania przymusu bezpośredniego; - Wykonywanie zawodu lekarza psychiatry; - Udzielanie świadczeń zdrowotnych przez lekarzy psychiatrów; - Leczenie szpitalne w rodzaju opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień; - Prawa pacjenta z zaburzeniami psychicznymi; - Zasady podlegania odpowiedzialności prawnej lekarza psychiatry.

Stając się sobą to autobiografia Irvina D. Yaloma, emerytowanego profesora psychiatrii kalifornijskiego Uniwersytetu Stanforda. Słynny psychoterapeuta o ogromnym doświadczeniu zawodowym i talencie pisarskim bierze na warsztat swoje życie. Yalom dzieli się z nami historią swojego dzieciństwa, dojrzewania i innymi osobistymi doświadczeniami, które ukształtowały go jako człowieka. Dar opisywania i dostrzegania złożonych relacji międzyludzkich przez Yaloma pozwala nam zrozumieć proces formowania się i rozwoju osoby. To nie jest zwykła autobiografia, to zaproszenie do refleksji, kim jesteśmy i co nas ukształtowało.Irvin David Yalom (ur. 1931), amerykański psychiatra i psychoterapeuta, obecnie prowadzi prywatną praktykę w Kalifornii. Był jednym z pionierów psychoterapii grupowej, stworzył również własną koncepcję psychoterapii egzystencjalnej, koncentrującej się wokół nieodłącznych składników ludzkiego losu: wolności, samotności, potrzeby sensu i śmierci. Jest autorem niezliczonych publikacji; nakładem Czarnej Owcy ukazały się: Kat miłości. Opowieści psychoterapeutyczne, Mama i sens życia oraz Istoty ulotne.

Studenci kierunku lekarskiego, przygotowując się do Lekarskiego Egzaminu Końcowego, muszą opanować wiedzę z kilku podstawowych specjalności medycznych, w tym psychiatrii. Ułatwiając im to zadanie poprzez zaproponowanie klarownego w treści i w atrakcyjnej szacie graficznej podręcznika zyskujemy jednocześnie lekarzy, którzy wiedzę z zakresu psychiatrii zachowają na całe swoje życie zawodowe. [...] Jestem przekonana, że książka Psychiatria autorstwa prof. Piotra Gałeckiego i prof. Agaty Szulc spotka się z bardzo dobrym odbiorem zarówno studentów, jak i lekarzy także innych niż psychiatria specjalności. Ci ostatni będą mogli po nią sięgnąć, chcąc przypomnieć sobie zagadnienia z kręgu zaburzeń zdrowia psychicznego spotykane często u pacjentów na co dzień. Z recenzji prof. dr hab. Joanny Rymaszewskiej – Kierownika Katedry Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

Światowy bestseller wreszcie przetłumaczony na język polski! Udawanie normalnej. Życie z zespołem Aspergera (zaburzeniami ze spektrum autyzmu) to książka napisana przez osobę zmagającą się z zespołem Aspergera. Autorka opowiada o szczęśliwym dzieciństwie, pełnym wyrozumiałej postawy rodziców, wchodzeniu w dorosłość, zmaganiu się z barierami społecznymi w trakcie studiów i poszukiwaniami pracy. Opisuje, co to znaczy być żoną i matką z ZA. Przyznaje, jaką ulgą była dla niej diagnoza, którą otrzymała już jako dorosła kobieta, i dzięki której inaczej zaczęła postrzegać swoje życie i wreszcie zaakceptowała swoją odmienność. (...) Inność to dar do tej pory nieodkryty, może niezauważany w społeczeństwie – to ogromny potencjał tkwiący w odmiennym spojrzeniu (często niekonwencjonalnym, nieobarczonym schematem, niezrozumiałymi stereotypami i uwarunkowaniami). W takim wymiarze publikacja ta ma charakter poznawczy i pozwala na kształtowanie nowych perspektyw widzenia zaburzeń. Z recenzji prof. dr. hab. Jacka Błeszyńskiego Udawanie normalnej... to: • spojrzenie na świat oczami osoby z ZA, dzięki któremu łatwiej zrozumieć i zaakceptować nietypowe cechy i zachowania osób z zespołem Aspergera, • wspaniałe świadectwo bycia innym, dające pozytywną energię dzięki samoakceptacji swojej wyjątkowości, • bogaty poradnik dla osób z ZA, pełen przydatnych rad, ułatwiających odnalezienie się w codzienności, • doskonała propozycja dla osób, które chcą poznać, czym jest zespół Aspergera, zwłaszcza dla rodziców dzieci z ZA, logopedów, terapeutów i nauczycieli; osobny rozdział dedykowany jest pracodawcom.

Nie powinno budzić wątpliwości stwierdzenie, że od zdrowia psychicznego dzieci zależy dobrakondycja przyszłego społeczeństwa. Skoro tak jest, nasuwa się pytanie, w jakim stopniu dorośli dbają o rozwój psychiczny dzieci. Sądząc po wzroście wskaźników rozpowszechnienia wśród nastolatków zachowań autoagresywnych (samobójczych i niesamobójczych samouszkodzeń), przemocy rówieśniczej, przestępczości oraz zaburzeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych (w tym tzw. dopalaczy), zaburzeń zachowania i emocji, należy sądzić, że nadal nie ma adekwatnej do potrzeb dzieci opieki, ani na poziomie rodziny, ani instytucji, szkoły i państwa. W Stanach Zjednoczonych już w połowie lat 60. ubiegłego stulecia powstała przy Kongresie specjalna Komisja ds. Zdrowia Psychicznego Dziecka. Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego nawet co piąte dziecko cierpi z powodu różnych zaburzeń psychicznych, a tylko 21% otrzymuje adekwatną opiekę. W Polsce w celu zapewnienia dzieciom prawidłowego rozwoju powołano Biuro Rzecznika Praw Dziecka. Od 2000 roku Rzecznik podejmuje działania na rzecz zapewnienia dziecku pełnego i harmonijnego rozwoju, z poszanowaniem jego godności i podmiotowości. Żeby pomagać dzieciom z zakłóceniami rozwoju psychicznego, należy prawidłowo je diagnozować. Podstawą są podręczniki i klasyfikacje zaburzeń psychicznych. Od lat 30. ubiegłego stulecia (kiedy ukazał się pierwszy amerykański podręcznik psychiatrii dziecięcej Leo Kannera) w szybkim tempie zaczęły pojawiać się kolejne publikacje. O ile w I edycji podręcznika diagnostyki i statystyki zaburzeń psychicznych American Psychiatric Association (The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders – DSM, 1952) występowały tylko 4 specyficzne kategorie dla dzieci, o tyle już w kolejnych ich liczba istotnie się zwiększała. W ostatniej, 5. edycji DSM (2013) został wyodrębniony cały rozdział poświęcony zaburzeniom neurorozwojowym, w którym po kolei omawiane są: niesprawność intelektualna, zaburzenia komunikacji (w tym jąkanie), zaburzenia ze spektrum autyzmu, zaburzenia z deficytem uwagi i nadruchliwością (ADHD), specyficzne zaburzenia w uczeniu się, zaburzenia motoryki (koordynacji, o obrazie stereotypii ruchowych, tików). Mając na uwadze rozbieżności pomiędzy obowiązującą nadal w Polsce klasyfikacją ICD-10 a DSM-5, redaktorki tego podręcznika zaproponowały autorom poszczególnych rozdziałów uwzględnienie obydwu klasyfikacji. Dla pediatrów przydatnym uzupełnieniem diagnostyki zaburzeń psychicznych w populacji rozwojowej jest klasyfikacja diagnostyczna zaburzeń psychicznych i rozwojowych w okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa („Klasyfikacja diagnostyczna DC:0–3R”, Oficyna Wydawnicza „Fundament” 2005). Poważnym problemem w diagnostyce zaburzeń psychicznych w populacji rozwojowej jest ich współwystępowanie oraz dynamika obrazu klinicznego, którą wyjaśnia m.in. powszechnie znany model etiologiczny stres-podatność. Ponadto, poza czasochłonną diagnozą aktualnego stanu psychicznego u małego pacjenta i ewentualnych problemów zdrowotnych w przeszłości (od poczęcia) w zakresie wszystkich funkcji i narządów, konieczna jest m.in. ocena psychologiczna dziecka i określenie jego rozwoju emocjonalnego, intelektualnego i deficytów poznawczych oraz systemu rodzinnego i funkcjonowania społecznego (w złożonym procesie diagnostycznym pomocna może być książka „Badanie psychiatryczne dzieci i młodzieży. Podręcznik kliniczny” Claudia Cepedy wydany w Polsce w 2012 roku). Nasz podręcznik nie wyczerpuje listy wszystkich zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży, autorzy opisują te najczęściej występujące lub stwarzające problemy w procesie diagnozy. Odrębnym zagadnieniem w psychiatrii dzieci i młodzieży po postawieniu diagnozy jest zaplanowanie postępowania terapeutycznego. W wielu przypadkach nie opracowano standardów leczenia zaadaptowanych do warunków polskich, w tym uwzględniających dopuszczone do stosowania w wieku rozwojowym leki psychotropowe. Poważnym i palącym problemem w leczeniu psychiatrycznym dzieci i młodzieży w Polsce jest także trudny dostęp do opieki ambulatoryjnej i stacjonarnej – wynika to m.in. z niedostatecznego finansowania tej podstawowej dziedziny medycyny, a w związku z tym brakuje profilowanych placówek oraz specjalistów. Istnieją jeszcze w Polsce regiony, w których nie ma żadnego specjalisty psychiatrii dzieci i młodzieży. Warto pamiętać, że specjalizacja w zakresie psychiatrii dzieci i młodzieży została reaktywowana po długiej przerwie w 2006 roku. W jej ramach możliwe są dwie ścieżki – po specjalizacji z psychiatrii (skrócona dwuletnia) oraz po stażu podyplomowym (pięcioletnia). Pediatrzy, mimo że jako pierwsi mają kontakt z każdym dzieckiem (chociażby z powodu obowiązkowych szczepień), nie są przygotowywani w czasie swojej specjalizacji do diagnozowania i leczenia zaburzeń psychicznych wieku rozwojowego. Mamy nadzieję, że ten podręcznik będzie ważnym uzupełnieniem wiedzy z zakresu diagnozy i leczenia zaburzeń psychicznych w populacji rozwojowej, nie tylko dla lekarzy pracujących z dziećmi i młodzieżą, ale także dla pielęgniarek, psychologów i przedstawicieli innych zawodów medycznych. prof. Agnieszka Gmitrowicz i prof. Małgorzata Janas-Kozik

Cała prawda o Alzheimerze! Dzięki tej publikacji poznasz: prawdziwe przyczyny choroby Alzheimera, wpływ diety na rozwój dolegliwości neurodegeneracyjnych, fakty i mity zawarte w zaleceniach żywieniowych, źródła chorób układu nerwowego, paliwo dla mózgu, znaczenie neuronów i mitochondriów, podstawy diety niskowęglowodanowej, tłuszcze do zadań specjalnych, białkowych bohaterów, naprawdę i tylko pozornie zdrowe produkty, sposoby na wsparcie zdrowego trawienia.

Poradnik przeznaczony jest dla opiekunów osób z chorobą Alzheimera i otępieniem wieku podeszłego. Badania wykazują, że samotna opieka w domu, bez pomocy ze strony struktur państwa lub innych organizacji, jest najbardziej kosztowna. Brak nawet kilku godzin odpoczynku w ciągu dnia powoduje dodatkowe koszty związane z narastającą niesprawnością opiekuna. Jednak taki model opieki w naszym kraju dominuje. Informacje dotyczące choroby, jej przebiegu, charakterystycznych objawów, sposobów leczenia i opieki mogą przyczynić się do zwiększenia poczucia bezpieczeństwa u opiekuna i zmniejszenia jego obciążenia opieką. Rozwiązaniem optymalnym byłoby uzyskanie przez zainteresowanych takich informacji od lekarza lub lokalnego stowarzyszenia opiekunów. Nie zawsze jednak opiekunowie mogą na to liczyć.

Wygraj z alzheimerem to mistrzowsko napisany, rzetelny, a przede wszystkim niosący nadzieję przewodnik dla pacjentów, przedstawiający skuteczne rozwiązania w profilaktyce i leczeniu choroby Alzheimera, także u osób obciążonych genetycznie.Dale E. Bredesen przedstawia eksperymentalny program ReCODE i udowadnia, że chorobie Alzheimera i postępującemu otępieniu da się nie tylko zapobiec, ale również, w wielu przypadkach, cofnąć proces degeneracyjny. Szczegółowo wyjaśnia wszystkie mechanizmy choroby i proponuje nowy plan leczenia. Pokazuje, że wbrew obiegowej opinii, choroba Alzheimera nie jest jednym schorzeniem, a zespołem kilku. Za każdym z nich stoi inny mechanizm, który objawia się w różny sposób i w różnym wieku, prowadząc do zanikania pewnych obszarów mózgu.Kluczem do poprawy stanu zdrowia jest według Bredesena przywrócenie równowagi w organizmie poprzez zmianę stylu życia. Z lektury książki dowiesz się, jak poprawić zdrowie mózgu oraz sprawność umysłową, będziesz także wiedział, jakie produkty spożywcze i nawyki żywieniowe mogą przyczyniać się do rozwoju objawów alzheimera. Zobaczysz na rycinach jak wygląda mózg osoby dotkniętej chorobą. Poznasz także tajemniczy gen ApoE4 oraz 36 czynników, które wpływają na postęp choroby.Według wielu pacjentów eksperymentalny program Bredesena dosłownie odwrócił u nich bieg choroby i pozwolił im na normalne życie!Jeśli masz mózg, ta książka jest dla ciebie.dr Mark Hyman

The fascinating and very human story of the Alzheimer's epidemic that affects millions of people around the world - and the race against the clock to find a cure. --This text refers to an out of print or unavailable edition of this title.

Pierwszą osobą, do której zgłasza się pacjent ze swoimi dolegliwościami, jest lekarz POZ. Jego zadaniem jest rozpoznać chorobę i zastosować właściwe leczenie. Czasami konieczne jest określenie, czy istniejące objawy mają swoje źródło w psychice pacjenta, czy odwrotnie – są związane z jego stanem somatycznym. Zespół autorów pod kierunkiem prof. Marka Jaremy (byłego konsultanta krajowego w dziedzinie psychiatrii) podjął się przygotowania cyklu publikacji, które będą wsparciem dla lekarza POZ w jego codziennej praktyce. Zawarta w książce wiedza pomoże podjąć decyzję, czy leczyć samemu, czy skierować pacjenta do lekarza psychiatry. „Otępienia i organiczne zaburzenia psychiczne w praktyce lekarza POZ” są czwartą publikacją z tego cyklu.

Wszystko, co dzieje się w naszym życiu sposób, w jaki działamy, planujemy, reagujemy, tworzymy relacje z otoczeniem wynika z tego, w jaki sposób myślimy o sobie!Autorka - psycholog i coach - ma duże doświadczenie w pomaganiu ludziom odzyskiwać pewność siebie i wprowadzać pozytywne zmian w życiu. Zwraca również uwagę na najczęściej popełniane błędy i pułapki w relacjach z innymi, radzi jak ich unikać.

O naturze preferencji politycznych to publikacja, która syntetycznie pokazuje dorobek psychologii dotyczący preferencji politycznych. Urszula Jakubowska opisuje zarówno klasyczne teorie, które na dziesięciolecia wyznaczyły kanony myślenia o preferencjach politycznych, jak i teorie z ostatnich lat, rzucające na te kwestie nowe światło. Przedstawia wyniki badań wyjaśniające indywidualne różnice pomiędzy ludźmi pod względem preferencji politycznych. Relacjonuje spory teoretyczne, postępy w myśleniu o preferencjach politycznych oraz niektóre badania, sprawdzające zasadność teoretycznych konstrukcji. Wnioski z przeglądu badań i teorii autorka odnosi do wydarzeń politycznych w Polsce i na świecie. Treść książki została podana w przystępny, pozbawiony naukowego żargonu sposób – to sprawia, że po publikację mogą sięgnąć nie tylko studenci i specjaliści z zakresu psychologii, socjologii oraz nauk politycznych, lecz także czujni obserwatorzy polskiej i międzynarodowej sceny politycznej. Byłoby rzeczą bezcenną, gdyby tę książkę przeczytali politycy i różni aktywiści polityczni. Wątpię jednak, aby to zrobili, bo oni zazwyczaj myślą, że i tak wszystko wiedzą najlepiej. Z recenzji prof. dr hab. Wiesława Łukaszewskiego

Pierwszy w Polsce pełny opis nowej, skandynawskiej metody terapii napadów psychozy Podejście oparte na Otwartym Dialogu (ODA) zyskuje coraz większą popularność w Europie Zachodniej i USA, chociaż wciąż nie jest dobrze znane wśród polskich specjalistów. Książka zawiera kompleksowe przedstawienie tej rewolucyjnej metody, prezentuje wyniki badań i zawiera wskazówki potrzebne do zastosowania jej w praktyce. ODA wyróżnia koncentracja na potrzebach pacjenta i jego bliskich, dzięki natychmiastowym interwencjom istotnie zmniejszając ryzyko rozwoju schizofrenii i umożliwiając szybki powrót do pracy lub nauki po epizodach psychotycznych. Podejście oparte na Otwartym Dialogu zostało stworzone przez psychoterapeutę Jaako Seikkulę i psychiatrę Briggitę Alakare w latach 80-tych XX wieku. Metodę wdrożono w Zachodniej Laponii w Finlandii, czego skutkiem było zmniejszenie chorobowości na schizofrenię o 90% w ciągu 30 lat. U podstaw ODA leży zaangażowanie rodziny, najbliższego otoczenia i sieci społecznej pacjenta. Głównymi założeniami systemu są natychmiastowa reakcja na pojawienie się kryzysu, spotkanie z pacjentem w jego naturalnym środowisku, dopasowanie leczenia do jego potrzeb, ciągłość terapeutyczna, mobilność i odpowiedzialność zespołu terapeutycznego. Podejście oparte na Otwartym Dialogu wykorzystuje różne nurty terapeutyczne, traktując proces leczenia holistycznie. Praca Seikkuli i Arnkila jest zaproszeniem do poważnej refleksji i zmiany myślenia oraz działania. O tym, że zmiana ta może mieć konsekwencje praktyczne, świadczą liczne, realizowane także w Polsce, szkolenia i próby wprowadzania ODA do praktyki psychiatrycznej. Można wprawdzie przyjąć postawę defensywną i schować się za tezą, że ODA to utopia. [...]. Lecz jeśli projekt Seikkuli i Arnkila jest oparty na śmiałości, pasji i energii nowatorów, cechach trudnych do naśladowania przez konserwatywnych profesjonalistów, trzeba o nim myśleć jako o wizji cennej i inspirującej. A może nawet warto wziąć udział w szkoleniu przygotowującym do wdrażania ODA w Polsce? Fragment ze Wstępu prof. Bogdana De Barbaro