Książka przedstawia wszechstronną koncepcję rozpoznawania zespołu stresu pourazowego (PTSD), depresji, lęku i innych objawów związanych z urazem psychicznym oraz wskazówki do opracowania elastycznego planu terapii przystosowanego do indywidualnych potrzeb. Chociaż model ten jest oparty głównie na teorii poznawczo-behawioralnej, autorzy kładą także znaczny nacisk na czynniki rozwojowe, znaczenie systemu rodzinnego oraz wartości humanistyczne. Przykładowe instrukcje, przypadki kliniczne oraz wskazówki dotyczące przezwyciężania możliwych trudności pomagają terapeucie w zachęceniu dzieci, nastolatków i ich rodziców do wspólnej pracy nad kształtowaniem i utrwalaniem zasadniczych umiejętności w takich sferach, jak regulacja emocji i bezpieczeństwo. Szczególną uwagę poświęcono sposobom dopasowania terapii do potrzeb pacjentów wywodzących się z różnych kultur oraz tych ze złożonymi problemami klinicznymi, a także trudną sytuacją rodzinną. W przydatnych aneksach można znaleźć listę lektur, ulotki oraz informacje na temat uzyskania dodatkowego przeszkolenia.
Miarodajny, bardzo praktyczny przewodnik, stanowi niezbędną pozycję wśród lektur psychologów i psychiatrów klinicznych, pracowników socjalnych oraz specjalistów w dziedzinach pokrewnych. Jest to także nieocenione źródło dla badaczy i studentów zainteresowanych terapią dzieci oraz PTSD.
Trzy cechy - przywiązanie cechujące się poczuciem bezpieczeństwa, elastyczność i umiejętność wychowywania dzieci mających poczucie bezpieczeństwa - są skorelowane ze zdolnością jednostki do refleksji nad własnym doświadczeniem. Te same trzy motywy organizują model terapii jako przemiany przez relację. W tym modelu relacja pacjenta z terapeutą jest podłożem zmian i ma pierwszorzędne znaczenie. Stanowi bezpieczną bazę będącą warunkiem koniecznym eksploracji, rozwoju i zmiany. Relacja jest także kontekstem, w którym terapeuta i pacjent po znalezieniu przestrzeni psychicznej dla tych doznań mogą starać się je zrozumieć.
Jasne i przystępne opracowanie naukowe prezentujące najnowsze osiągnięcia w teorii przywiązania, intersubiektywności, neuronauki społecznej i uważności. Autor nakłada te "mapy pojęciowe" na praktykę terapii, by zapoznać z nią czytelnika i stworzyć nową wizję terapii. To lektura obowiązkowa dla psychoterapeutów pragnących pozostać na bieżąco w swojej dziedzinie oraz bogate źródło wiedzy dla uczących się klinicystów.
dr Christopher K. Germer, Cambridge, Massachusetts.
Książka od wielu lat jest podstawowym polskim podręcznikiem z dziedziny psychiatrii napisanym przez wybitnych rodzimych specjalistów. Rola psychiatrii jako dynamicznie rozwijającej się gałęzi medycyny systematycznie wzrasta. Powoduje to konieczność ciągłej aktualizacji informacji zawartych w podręczniku. Obecne, najnowsze wydanie Psychiatrii zawiera najbardziej aktualne informacje, między innymi z zakresu teoretycznych podstaw współczesnej psychiatrii, psychiatrii klinicznej oraz terapii zaburzeń psychicznych. Treści zawarte w podręczniku zostały przedstawione w bardzo przystępny i klarowny sposób. Najnowsze wydanie Psychiatrii powinno być użyteczne dla lekarzy specjalistów, lekarzy w czasie robienia specjalizacji, a także lekarzy innych specjalności, ponieważ często się zdarza, iż pacjenci z problemami psychicznymi nie od razu trafiają do specjalistów z tej dziedziny.
Piąty tom stanowi opracowanie zagadnień psychoterapii poszerzające wiedzę opracowaną w poprzednich trzech tomach podręcznika akademickiego. Wśród poruszonych tematów znajdują się: psychoterapia osób z zaburzeniami neurotycznymi i związanymi ze stresem, psychoterapia osób z zaburzeniami afektywnymi, dwa podejścia do psychoterapii osób z zaburzeniami osobowości, psychoterapia osób chorych psychosomatycznie i somatycznie, psychoterapia osób z problemami seksualnymi, psychoterapia osób psychotycznych, uzależnienie od substancji psychoaktywnych oraz psychoterapia osób uzależnionych, psychoterapia osób z zaburzeniami jedzenia, psychoterapia osób po doświadczeniu traumy złożonej, psychoterapia dzieci i ich rodzin.
W języku polskim opublikowano kilka tłumaczeń uznanych podręczników tej szybko rozwijającej się dziedziny psychoterapii. (…) Książka Andrzeja Kokoszki, będąc dobrym podręcznikiem terapii-behawioralnej, nie usiłuje z nimi konkurować, wydaje się ich naturalnym uzupełnieniem. (..) Mimo stosunkowo niewielkiej objętości, zawiera właściwie wszystkie informacje potrzebne zarówno początkującemu terapeucie, jak i studentowi, psychologowi lub psychiatrze chcącemu zapoznać się z teorią i praktyką terapii poznawczo-behawioralnej.
Moim zdaniem, książka Andrzeja Kokoszki jest interesującą lekturą zarówno dla studentów psychologii, medycyny, lekarzy, psychologów, jak i osób pragnących poszerzyć swoją wiedzę o metodzie psychoterapii, która w znaczący sposób wpływa na myślenie i postrzeganie świata w rozwiniętych społeczeństwach XXI wieku.
Z przedmowy prof. Tomasza Wolańczyka
W książce znajdują się opisy terapii prowadzonych przez moich wybitnych nauczycieli. Artur Freeman szczegółowo przedstawił cały proces terapii pacjenta z depresją, omawiając dokładnie przebieg większości sesji terapeutycznych. Tullio Scrimali opisał i zilustrował opracowaną przez niego metodę poznawczej terapii schizofrenii, Frank Dattilio – terapii małżeńskiej.
(Z wprowadzenia autora książki)
Autorami publikacji są znani i cenieni specjaliści z ważnych ośrodków neuropsychologicznych w kraju. Książka zawiera systematycznie uporządkowaną wiedzę, przedstawioną w przejrzysty i czytelny sposób, dotyczącą relacji między dysfunkcjami mózgu a zachowaniem człowieka, w ujęciach klasycznych i współczesnych. Podręcznik obejmuje reprezentatywne dla neuropsychologii zagadnienia, na przykład z zakresu zaburzeń funkcji poznawczych, ruchowych, emocjonalnych, świadomości, a także osobowości w różnych formach patologii mózgu. Rozdziały poświęcone zaburzeniom zawierają opis psychologicznej i mózgowej organizacji funkcji oraz charakterystykę ich objawów i mechanizmów. Wiele miejsca poświęcono zasadom terapii neuropsychologicznej oraz pomocy psychologicznej udzielanej pacjentom i ich rodzinom. Publikacja przeznaczona jest dla szerokiego grona odbiorców: studentów psychologii, pedagogiki, medycyny, psychologów praktyków poszerzających swoją wiedzę z zakresu neuropsychologii, lekarzy, szczególnie neurologów i psychiatrów, logopedów i neurologopedów.
Praca ta jest bardzo interesującą pozycją w literaturze naukowej dotyczącej problemów zaburzeń odżywiania się. Jest ciekawa jako źródło wiedzy o dotychczasowych badaniach w tej dziedzinie, jest ciekawa ze względu na pomysł badań i uzyskane wyniki, wreszcie – jako oryginalny wkład w lepsze rozumienie etiologii zaburzeń odżywiania się, a w konsekwencji – w doskonalenie metod leczenia tych zaburzeń.
Z recenzji prof. dr. hab. Jana Czabały
Prezentowana książka stanowi kontynuację moich wieloletnich zainteresowań i badań w zakresie zaburzeń odżywiania się oraz problematyki rodzinnej. Moje doświadczenia jako terapeuty rodzinnego, często pracującego z rodzinami osób chorujących na zaburzenia odżywiania się, stały się inspiracją do podjęcia badań omawianych w tej publikacji. (…) Obszarem zainteresowania objęta została, z jednej strony, problematyka więzi i autonomii w rodzinach pochodzenia pacjentek i w rodzinach pochodzenia ich rodziców, z drugiej – ocena funkcjonowania rodziny jako całości, wzajemna ocena relacji pacjentek z ich rodzicami i wreszcie ocena relacji małżeńskiej rodziców pacjentek.
Ze wstępu autorki
Książka jest pierwszym w literaturze polskiej (pomijając tłumaczenia) systematycznym wykładem psychopatologii – dyscypliny łączącej psychologiczne, biologiczne i medyczne modele teoretyczne i badania nad zaburzeniami psychicznymi. W odróżnieniu od podręczników amerykańskich uwzględnia międzynarodową, obowiązującą w Polsce klasyfikację zaburzeń psychicznych ICD-10 (WHO, 1992), co ma duże znaczenie praktyczne. Lidia Cierpiałkowska wyczerpująco przedstawiła fundamentalne zagadnienia psychopatologii. Od teorii wyjaśniających zaburzenia psychiczne przez postępowanie diagnostyczne do zagadnień szczegółowych. Wśród nich wiele miejsca poświęciła zaburzeniom na tle organicznym, zaburzeniom spowodowanym używaniem substancji psychoaktywnych, zaburzeniom afektywnym, schizofrenii, zaburzeniom seksualnym, nerwicowym, zaburzeniom dysocjacyjnym i zespołom zaburzeń pod postacią somatyczną.
Poprawione i rozszerzone wydanie drugie tego znakomitego podręcznika proponuje sprawdzone strategie służące poprawie długoterminowych skutków leczenia oraz jakości życia osób cierpiących na zaburzenia afektywne dwubiegunowe. Czerpiąc wiedzę z wielu badań i bogatego doświadczenia, autorzy opracowują pełne ramy zindywidualizowanej terapii poznawczo-behawioralnej.
Podręcznik pełen jest przykładów i opisów przypadków. Został zaprojektowany tak, by uwzględnić złożoność procesu leczenia trudnych, przewlekłych zaburzeń. W tym wydaniu dawny protokół dwudziestu sesji terapii (w dodatku na końcu książki) został zastąpiony nowym, bardziej elastycznym modelem oceny i procesu leczenia. Format książki ułatwia przeprowadzenie skutecznych interwencji w pracy z pacjentami o różnych historiach choroby i profilach klinicznych – osobami z niedawno rozpoznanymi zaburzeniami, chorymi z objawami ustabilizowanymi oraz pacjentami codziennie zmagającymi się z objawami. Podręcznik zawiera jasne wskazówki dotyczące konceptualizacji indywidualnych potrzeb pacjentów oraz współpracy, która ma im pomóc w:
• lepszym zrozumieniu natury zaburzeń afektywnych dwubiegunowych;
• systematycznym przestrzeganiu sposobu i pór dawkowania leków;
• rozpoznawaniu wczesnych sygnałów ostrzegających o epizodach maniakalnych i depresyjnych;
• radzeniu sobie z objawami poznawczymi, behawioralnymi i afektywnymi;
• rozwijaniu umiejętności radzenia sobie i rozwiązywania problemów;
• wzmacnianiu relacji nadwątlonych zaburzeniem.
Podręcznik ma charakter praktyczny i został napisany w przystępny sposób. Na końcu każdego rozdziału zamieszczono najważniejsze informacje, które terapeuta powinien zapamiętać oraz zagadnienia, które należy omówić z pacjentem.
W książce przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat psychopatologii, etiopatogenezy, diagnozy, rozumienia i terapii zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. (…) Zainteresuje (ona) niewątpliwie większość psychoterapeutów poznawczo-behawioralnych oraz osoby biorące udział w takich szkoleniach. Mogą chcieć się z nią zapoznać psychoterapeuci innych orientacji, psychologowie kliniczni oraz psychiatrzy leczący chorych na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. (…) Z jednej strony napisana jest językiem przeglądów piśmiennictwa publikowanych w czasopismach naukowych, a z drugiej zawiera wiele bardzo łatwych w odbiorze przykładów rozmów terapeutycznych z pacjentami. (…) W obecnej postaci jest bardzo cenną pomocą dla osób zajmujących się leczeniem zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, bądź szkolących się w tym kierunku.
Z recenzji Prof. Andrzeja Kokoszki
Dla przeciętnego klinicysty, kliniki czy oddziału stacjonarnego jednostki z zaburzeniem osobowości z pogranicza często są najtrudniejszymi i niedającymi się rozwikłać przypadkami. Książka ta ? będąca pierwszą pracą zawierającą strategie, które dowiodły swojej skuteczności w kontrolowanych badaniach klinicznych ? przedstawia wszechstronne, zintegrowane podejście do leczenia tej populacji. Autorka udziela konkretnych wskazówek, które twórczo łączą najlepsze elementy metod behawioralnych, psychoanalitycznych, systemowych i innych powszechnie stosowanych. Jako innowator kliniczny Linehan dokonała rozbioru aspektów osobowości z pogranicza na części składowe i opracowała systematyczne ujęcie każdej z nich.
W pierwszej części książki autorka przedstawiła ogólny obraz tego zaburzenia i naszkicowała ramy teoretyczne, które wyznaczają kierunek terapii. W drugiej szczegółowo opisała sposób oceny pacjentek z osobowością z pogranicza oraz hierarchicznej organizacji celów behawioralnych.
Omawiając najbardziej stresujące zachowania pacjentów, z jakimi mają do czynienia klinicyści, autorka opisuje krok po kroku, jak ocenić ryzyko samobójstwa, radzić sobie z groźbami samobójczymi i pracować nad przewlekłym zachowaniem samobójczym. Przedstawia także ujęcia integracyjne tak specyficznych problemów, jak kryzysy, niestosowanie się do zaleceń i załamania w relacji terapeutycznej.
W jasny sposób wyszczególniając skuteczne techniki, które można odtworzyć w praktyce klinicznej, praca ta naświetla przeżycia wewnętrzne jednostek z osobowością z pogranicza i dostarcza klinicystom praktyczne narzędzia kliniczne do pracy z nimi. Jest nieocenionym źródłem dla wszystkich specjalistów, którzy pracują z tą trudną do leczenia populacją.
Jeżeli ktoś bliski, nasz krewny lub przyjaciel, zachoruje na chorobę psychiczną, czujemy się całkiem bezradni. Może się nawet wydawać, że ta bliska przed zachorowaniem osoba znalazła się nagle w zupełnie innym świecie, do którego my nie mamy dostępu... Nie jesteśmy jednak ze swym nieszczęściem sami, podobnie jak i nasz chory nie pozostanie sam ze swoją chorobą... Właśnie ten poradnik - napisany przez psychiatrów i psychologa zajmujących się na co dzień leczeniem chorych na schizofrenię i zaburzenia schizotypowe - może nam pomóc w przezwyciężeniu szoku związanego z samym faktem zachorowania osoby nam bliskiej. Pomoże nam także zrozumieć świat chorego, a nawet nauczy, w jaki sposób trzeba prowadzić z chorym rozmowy, tak by nie tracić z nim kontaktu emocjonalnego, a jednocześnie wpływać korzystnie na jego zdrowienie. Najlepsze wyniki leczenia choroby psychicznej osiąga się tam, gdzie na sukces terapii pracują zgodnie: psychiatra i psycholog oraz pacjent i jego rodzina.
To podręcznik, prezentujący podstawowe informacje o tych trzech grupach zaburzeń, przeznaczony dla studentów medycyny. Podobnie jak poprzednie dwa wydania (1997 i 1998), wiąże się z programem nauczania psychopatologii, diagnostyki i leczenia tych schorzeń w Collegium Medicum UJ. Stąd też możliwie skrótowa, a niekiedy pewnie także uproszczona forma prezentowanych tu zagadnień, zakładająca, że jej rozwinięciem są wykłady i ćwiczenia. Przedstawiany tu obszar psychopatologii uporządkowany jest zgodnie z zasadami klasyfikacji ICD-10. Jest to jednak przede wszystkim system klasyfikacyjny, służący celom statystyki medycznej, a nie prezentacja aktualnej wiedzy o zaburzeniach zdrowia. Oczywiście, odwołuje się do tej wiedzy, jest wyrazem poglądów, dominujących w okresie tworzenia tego systemu. Jego głównym celem nie jest jednak możliwie trafny opis rzeczywistości, z jaką mamy do czynienia w codziennej praktyce, lecz umożliwienie porozumiewania się między lekarzami pracującymi w różnych krajach.
Monografia ta jest pierwszą w Polsce próbą całościowego opisu problemu zaburzeń w odżywianiu się. Autorzy opracowania są pracownikami Ambulatorium Terapii Rodzin Kliniki Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie i należą do najbardziej doświadczonych zespołów terapeutycznych w Polsce, zajmujących się leczeniem zaburzeń jedzenia. Zaburzenia jedzenia występują głównie u młodych dziewcząt i kobiet. Są zjawiskiem, w którym ogniskują się podstawowe pytania i dylematy dotyczące tożsamości współczesnej kobiety. Na treść pracy składa się przegląd aktualnych poglądów na temat etiologii, przebiegu oraz leczenia anoreksji i bulimii psychicznej, wzbogacony o doświadczenia kliniczne ośrodka. Z uwagi na zainteresowania autorów paradygmatem systemowym ważną część pracy stanowi próba powiązania ze sobą poszczególnych teorii odnoszących się do rozumienia i leczenia zaburzeń odżywiania się. Istotnym walorem pracy jest klarowna struktura oraz prosty i zrozumiały język. Książka ta powinna spotkać się z dużym zainteresowaniem zarówno lekarzy, psychologów, studentów medycyny i psychologii, jak i pacjentów oraz ich rodzin.
Książka przemyślana, erudycyjna i wszechstronna (...). Z powodzeniem łączy dawne osiągnięcia, obecny status i przyszłe koncepcje poznawczo-behawioralne w jedną, spójną teorię psychopatologii i procesu psychoterapeutycznego (...). Jest to obowiązkowa lektura dla studentów, praktykantów i praktyków terapii poznawczej i behawioralnej. Warto ją polecić wszystkim, którzy interesują się tym tak ważnym podejściem terapeutycznym do leczenia zaburzeń psychicznych"". - Dr med. Lewis L. Judd.
Nerwice, zaburzenia osobowości, psychozy, anoreksja, natręctwa, urojenia, narcyzm to częste patologie psychiczne. Ich związki z przeżyciami o treści religijnej i religią są dla psychologii interesującym polem badań. Autor książki opisuje granice normalności przeżyć psychicznych i związki zjawisk psychopatologicznych z religią, opierając się głównie na własnym doświadczeniu terapeutycznym, neopsychoanalizie, przejściu egzystencjalnym. Proponuje własne ujęcie teoretyczne (koncepcja zwijania i partycypacji).
Książka omawia zasady współpracy pacjenta z terapeutą oraz na czym polega i jak przebiega psychoterapia. Informacje zawarte w tym poradniku mogą też ułatwić wybór kompetentnych psychoterapeutów spośród wielu ""lekarzy dusz"" oraz odróżnienie ich od osób posługującyh się dyplomami nieprofesjonalnych instytucji i stowarzyszeń.
Pierwszy tom informuje o głównych czterech nurtach teoretycznych i znaczących szkołach psychoterapii, pokazuje psychoterapię z perspektywy neurobiologicznej, informuje o organizacji procesu psychoterapii i jego przebiegu, zasadniczych zjawiskach występujących w psychoterapii, technikach pracy stosowanych w głównych nurtach i szkołach praktyki psychoterapeutycznej.
W dzisiejszych czasach określenie dziecko sprawiające problemy jest używane dość często. W sensie medycznym oznacza to zaburzenia emocjonalne lub behawioralne związane z niektórymi chorobami organicznymi lub istniejące niezależnie od nich. Według danych epidemiologicznych zaburzenia takie dotyczą 15-20% całej populacji dzieci i młodzieży, a liczba ta wydatnie wzrasta. Pierwszym lekarzem, do którego trafia dziecko sprawiające problemy , jest pediatra lub lekarz rodzinny. To właśnie on musi ustalić wstępne rozpoznanie, przeprowadzić diagnostykę różnicową i ewentualnie podjąć decyzję o leczeniu lub skierowaniu dziecka do specjalisty. Ta książka z pewnością mu w tym pomoże.
EKSPERYMENTY, KTÓRE NIE ZAWSZE KOŃCZYŁY SIĘ SUKCESEM
LEKARZE, KTÓRZY NIE TRACILI WIARY
PACJENCI, KTÓRZY MUSIELI ZACHOWAĆ NADZIEJĘ
Jan Piltz leczył żołnierzy z histerii specjalną gimnastyką.
Ludwig Jekels, uczeń Freuda, „szperał tygodniami w duszy chorego”.
Witold Chodźko nie bał się zatrudniać kobiet na oddziałach psychiatrycznych.
Maria Grzywo-Dąbrowska słyszała od pacjentek w masowej psychozie, że „nie chcą trupich zębów”.
W dziejach polskiej opieki nad chorymi psychicznie brakowało nowoczesnych szpitali, które mogłyby przyjąć wszystkich potrzebujących. Zdarzały się procedury medyczne, budzące dzisiaj nasz sprzeciw. Do połowy lat pięćdziesiątych, nim pojawił się pierwszy lek przeciwpsychotyczny, nie istniała skuteczna farmakoterapia.
Zawsze jednak znajdowali się ludzie, którzy przekraczali ograniczenia swoich czasów i ludzkich przyzwyczajeń, pomagając najbardziej wykluczonym: osobom chorującym psychicznie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
