Prawo rezonansu

Nastrój myśli na realizację swoich pragnień
Pierre Franckh – jeden z najbardziej znanych niemieckich seminarzystów, specjalista od pozytywnego kreowania rzeczywistości i autor licznych bestsellerów oferuje Ci zupełnie nowe spojrzenie na świat i na… Ciebie samego. Poznaj najnowsze odkrycia z pogranicza fizyki i… pozytywnego myślenia.

Dlaczego nie wszystko idzie jak sobie to zaplanowałeś? Czemu tak często musisz przełykać gorzki smak porażki, choć dołożyłeś wszelkich starań by zrealizować zamierzone cele? Dlaczego serce mówi jedno a rozum drugie? A gdyby tak je zsynchronizować?

Prawdziwym przełomem ostatnich lat stało się odkrycie tzw. prawa rezonansu. Prawo to stanowi, że każdy z nas posiada unikalne pole rezonansowe, które kształtowane jest przez nasze serce. Pole to z kolei wprawia w ruch zarówno materię jak i otaczającą nas energię dzięki unikalnym wibracjom wysyłanym światu. To, co wyśle nasze serce, zależy od naszych myśli. Dzięki nim oddziałujemy na pola rezonansowe wszystkiego i wszystkich, którzy nas otaczają. Nieważne, czy mówimy o bolącym zębie, sercu ukochanej osoby, DNA osoby znajdującej się na innej półkuli czy… o przyszłości. Wpływamy na absolutnie każdą rzecz we wszechświecie.

Dzięki tej unikalnej pozycji każdy może nastroić się na realizację swoich pragnień. Możemy się także zapoznać ze sprawdzonymi sposobami na osiągnięcie dowolnego celu. Poznamy wszechmocną potęgę afirmacji i dowiemy się, co mogą one dobrego uczynić w naszym codziennym życiu. Czasem bowiem pomyśleć o czymś może być równoznaczne z osiągnięciem tego.

FRAGMENT KSIĄŻKI:

 Odkrycie, że samą siłą myśli możemy zmieniać nasze DNA, głęboko wstrząsnęło wieloma naukowcami. A więc świat jest inaczej zbudowany i inaczej funkcjonuje, niż dotychczas sądzono? W poniższym eksperymencie, którym się teraz zajmiemy, uczyniono jeszcze bardziej znaczący krok naprzód. Na zlecenie armii amerykańskiej na początku lat 90. naukowcy badali, czy nasze uczucia mają także wpływ na żywe komórki, jeśli te znajdują się gdzie indziej - daleko poza organizmem. Wątpiono w to, bowiem według dotychczasowej wiedzy i praw fizyki było to po prostu niemożliwe. Nie sądzono więc, że np. jakiś organ, kości, skóra lub tkanki mogą pozostawać w jakiejś łączności z osobą, od której je pobrano. W 1993 r. ukazał się jednak w czasopiśmie „Advances" artykuł, w którym poinformowano o eksperymentach przeprowadzonych na zlecenie armii. Badano, czy da się wykazać takie zdalne połączenie pomiędzy DNA a uczuciami badanej osoby. Pobrano z ust dawcy próbkę tkanki, odizolowano DNA i przeniesiono do innych części budynku