
Polskie Logos a Ethos
-
Autor: Koneczny Feliks
- ISBN: 978-83-66715-64-6
- EAN: 9788366715646
- Oprawa: twarda
- Wydawca: WYDAWNICTWO MILES
- Format: 235x165mm
- Język: polski
- Liczba stron: 456
- Rok wydania: 2022
- Wysyłamy w ciągu: niedostępny
-
Brak ocen
-
44,96złCena detaliczna: 75,00 złNajniższa cena z ostatnich 30 dni: 44,96 zł
Artykuł chwilowo niedostępny
x
Ze wstępu dr. Krzysztofa Kawęckiego z Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego:
W 100. rocznicę pierwszego wydania dzieła Feliksa Konecznego ""Polskie Logos a Ethos"" Wydawnictwo Miles przypomina tę jedną z najważniejszych prac wybitnego historiozofa. Po raz pierwszy przedstawił w niej definicję cywilizacji, która stała się fundamentalnym założeniem jego myśli. W ujęciu tym cywilizacja to metoda ustroju życia zbiorowego, która określa w jaki sposób dane społeczności odnoszą się do pięciu kategorii bytu: dobra (moralności), prawdy (przyrodzonej i nadprzyrodzonej), zdrowia, dobrobytu oraz piękna. Pierwsza i najważniejsza zasada prawa dziejowego mówi: nikt nie może być cywilizowany na dwa sposoby. Pomiędzy cywilizacjami nie może być syntez, a próby ich wprowadzenia kończą się zdominowaniem jednej cywilizacji przez drugą (najczęściej przez tę, która nakłada mniejsze
obowiązki moralne), bądź też powstaniem acywilizacyjnej mieszanki niezdolnej do rozwoju. Cywilizacje różnią się w poglądach na wszystkie
kategorie bytu - w odmienny sposób widzą dobro i zło, piękno i brzydotę, prawdę i fałsz.
W 100. rocznicę pierwszego wydania dzieła Feliksa Konecznego ""Polskie Logos a Ethos"" Wydawnictwo Miles przypomina tę jedną z najważniejszych prac wybitnego historiozofa. Po raz pierwszy przedstawił w niej definicję cywilizacji, która stała się fundamentalnym założeniem jego myśli. W ujęciu tym cywilizacja to metoda ustroju życia zbiorowego, która określa w jaki sposób dane społeczności odnoszą się do pięciu kategorii bytu: dobra (moralności), prawdy (przyrodzonej i nadprzyrodzonej), zdrowia, dobrobytu oraz piękna. Pierwsza i najważniejsza zasada prawa dziejowego mówi: nikt nie może być cywilizowany na dwa sposoby. Pomiędzy cywilizacjami nie może być syntez, a próby ich wprowadzenia kończą się zdominowaniem jednej cywilizacji przez drugą (najczęściej przez tę, która nakłada mniejsze
obowiązki moralne), bądź też powstaniem acywilizacyjnej mieszanki niezdolnej do rozwoju. Cywilizacje różnią się w poglądach na wszystkie
kategorie bytu - w odmienny sposób widzą dobro i zło, piękno i brzydotę, prawdę i fałsz.