Najdalsza podróż w.2014

 Do późnych lat sześćdziesiątych XX wieku zachodnia cywilizacja przemysłowa niemal w ogóle nie interesowała się problematyką śmierci i umierania. Jedynym wiarygodnym wytłumaczeniem tego fenomenu jest masowe wypieranie się śmierci i tłumienie wszystkiego, co się z nią wiąże". Topimy śmierć we łzach, odpędzamy śmiechem, zagłuszamy szumem medialnym. W Najdalszej podróżyStanislav Grof proponuje nam wyprawę aż po kres istnienia w celu zobaczenia, co znajduje się dalej. Czym jest śmierć - końcem czy początkiem wszystkiego? Jakie towarzyszą jej wizje? Dokąd prowadzą? Książka Grofa nie zabiera ostatecznego głosu w tej kwestii, ale dostarcza fascynującego spojrzenia na problematykę, która dotyczy każdego.

Stanislav Grof należy do najwybitniejszych współczesnych psychologów i psychoterapeutów, którym nie jest straszne poszerzanie granic ludzkiej świadomości. Jego myśl, podobnie jak dokonania Carla Gustawa Junga, Berta Hellingera, Jamesa Hillmana, Arnolda Mindella i Kena Wilbera, rzuca wyzwanie dotychczasowemu paradygmatowi. Grof, czerpiąc z dorobku psychoanalizy i psychologii humanistycznej, podkreśla znaczenie odmiennych stanów świadomości w ciągłym formowaniu ludzkiej psychiki. Proponuje jej nowy model, który obok wymiaru biograficznego uwzględnia znaczenie doświadczeń okołoporodowych i transpersonalnych. Najdalsza podróż jest jednym z ostatnich dzieł tego wybitnego myśliciela, dotyczącym zagadnienia śmierci w kontekście dawnych i współczesnych mitologii, rytuałów, praktyk religijnych i magicznych, a także eksperymentów psychodelicznych z ludźmi umierającymi, prowadzonych przez niego w latach siedemdziesiątych XX w. w Marylandzkim Ośrodku Badań Psychiatrycznych.?