Modlitwa żaby

MODLITWA  ŻABY 

Gdy brat Bruno modlił się pewnej nocy, w modlitwie przeszkodziło mu rechotanie żaby. Wszystkie próby zignorowania tego dźwięku zawiodły, krzyknął więc głośno przez okno:
— Spokój! Właśnie się modlę.
Ponieważ brat Bruno był święty, jego rozkaz został natychmiast wypełniony. Każde żywe stworzenie zamilkło, aby zapanowała cisza odpowiednia dla modlitewnego skupienia.
Ale wtedy inny dźwięk przeszkodził modłom Brunona — wewnętrzny głos, który rzekł:
— Może Bóg jest tak samo zadowolony z rechotu żaby, jak z psalmów śpiewanych przez ciebie.
— Co może się Bogu podobać w rechotaniu żaby? — pogardliwie odparł Bruno.
Lecz głos nie poddawał się:
— A jak myślisz, dlaczego Bóg wymyślił ten dźwięk? Bruno postanowił się tego dowiedzieć. Wychylił się więc
przez okno i rozkazał:
— Śpiewaj!
Rytmiczne rechotanie żaby wypełniło powietrze wraz ze śmiesznym akompaniamentem wszystkich żab wokół. I kiedy Bruno słuchał ich dźwięku, ich głosy przestały go razić; odkrył, że kiedy już się im nie opierał, to tak naprawdę wzbogaciły one ciszę nocy.
To odkrycie napełniło serce Brunona poczuciem harmonii ze wszechświatem i po raz pierwszy w życiu zrozumiał, co to znaczy modlić się.

GDZIE BĘDZIE MIESZKAŁA MAŁPKA

Żona Nasruddina chciała mieć zwierzątko, przyniosła więc małpkę. Nasruddin nie był zadowolony.
— Co ona będzie jadła? — zapytał.
— To samo co myjemy — odpowiedziała żona.
— A gdzie będzie spała?
— Razem z nami w łóżku.
— Z nami? A co z zapachem?
— Jeśli ja potrafię go wytrzymać, to małpka chyba też wytrzyma.

 

Wielcy nauczyciele duchowi ludzkości, jak Budda i Jezus, wiedzieli, że chociaż serce ludzkie tęskni za prawdą, pierwszą reakcją na prawdę jest wrogość i strach. Stworzyli więc narzędzie, żeby przechytrzyć opór swoich słuchaczy: opowiadanie. Vyasa, autor Mahabharaty, powiada, że jeżeli posłuchasz uważnie jakiegoś opowiadania, nigdy już nie będziesz taki sam. Opowieść ta wkradnie się do twego serca i obali wzniesione w nim bariery.
Modlitwa żaby jest pożegnalnym podarunkiem autora dla nas, przygotowanym do druku tuż przed opuszczeniem Indii. Opowiadania w niej zebrane pochodzą z różnych krajów, kultur i religii. Czerpią z duchowego dziedzictwa - i popularnego humoru - rasy ludzkiej. Skłaniają do zadawania pytań, do poszukiwań, do wyzbycia się utartych schematów myślenia i zachowania, ośmielają do bycia naprawdę sobą i szukania coraz większej autentyczności.

Anthony de Mello (1931-1987), jezuita i psychoterapeuta urodzony w Bombaju, ukończył studia filozoficzne, teologiczne i psychologiczne. W swych licznych pracach łączył tradycyjną mistykę europejską z filozofią i mistyką Wschodu. Ponad ortodoksją stawiał prawdziwie pojmowaną religijność i miłość bliźniego.

                                                 UWAGA!!!