Medytacja i przeżycie Chrystusa

Medytacja różokrzyża

     Jedną z podstawowych medytacji, którą Rudolf Steiner najdokładniej przedstawił (opisana jest w Wiedzy tajemnej w zarysie1 w rozdziale „Poznanie wyższych światów") jest tak zwana „medytacja różokrzyża". Tutaj przyjmuje się ją jako punkt wyjścia, a na jej podstawie będą opisane dalsze kroki antropozoficznej medytacyjnej drogi poznania.
     Na początku ważne jest uświadomienie sobie, że ta medytacja przebiega w czterech etapach. Nie trzeba tych wszystkich stopni opanowywać naraz, lecz zaczyna się od pierwszego stopnia - również to ma już w sobie pewną wartość - a następnie przechodzi się do drugiego i tak dalej, nie mając poczucia, że jest się zmuszanym do opanowania od razu wszystkich czterech stopni.
     Pierwszy stopień medytacji różokrzyża polega na stworzeniu odpowiadającej jej myślowo-odczuciowej budowli w oparciu o zwykłą dzienną świadomość. Ten stopień jest dla medytacji nieodzowny, jest to wstęp do właściwej obrazowej medytacji. Jeśli się ten stopień pominie, to wówczas cała medytacja traci swoją siłę.
     Zaczyna się od prostego porównania. Wyobraża się sobie roślinę - na zewnątrz w jakimś ogrodzie -jej korzenie, które utrzymują ją w ziemi i za pomocą których czerpie ona swoje pożywienie, jej łodygę, która unosi ją ponad ziemię, jej zielone liście, które przetwarzają światło, a w końcu jej kwiat. Następnie uświadamia się sobie, że ta roślina przez całe swoje życie pozostaje wciąż w jednym i tym samym miejscu. Przy tym wszystko, co rozwija się w roślinie, bez zastrzeżeń i harmonijnie włączane jest w cały wszechświat. Nie ma tam najmniejszej skłonności do opozycji czy oporu w stosunku do otoczenia, wszystko znajduje się w najpiękniejszej harmonii.
     Teraz obok tego wyobraża się sobie człowieka. Od razu widać o wiele większe możliwości, jakie ma on w porównaniu z rośliną, dzięki temu, że może się poruszać w przestrzeni i nie musi przez całe życie pozostawać tylko w jednym miejscu. Człowiek swobodnie się porusza - nie tylko fizycznie po całej Ziemi, lecz również duchem i duszą. Tworząc coś nowego, co wcześniej nie istniało, całą swoją istotą wykracza daleko ponad roślinę.
     Jednakże człowiek ma w sobie jednocześnie coś, co jest daleko niższe od istoty rośliny. Gdyż w tym swobodnie rozwijającym się działaniu
 

1.   Początek drogi poznania
       Medytacja różokrzyża
       Kontrola myśli
2.    Medytacyjne przepracowanie własnej biografii
       Spojrzenie praktyczne
       Kontrola woli  
3.    Droga do wyższego Ja
       Ćwiczenia pozytywnego nastawienia
       Samodzielnie osiągnięty idealizm
4.    Przeżycie Chrystusa
       Przypisy.