Ta kategoria dedykowana jest współczesnym czytelniczkom literatury kobiecej. Bardzo szeroki wybór romansów, kryminałów, powieści obyczajowe, poruszająca literatura kobieca, erotyki, harlequiny polskich i zagranicznych autorów. Każda lubiąca czytać kobieta znajdzie coś szczególnego dla siebie.
Polecamy literaturę Sergiusza Piaseckiego, Stanisława Srokowskiego, Diany Palmer czy w końcu Blanki Lipińskiej.
""Nie jestem egzekutorem. jestem ANTY.""Autobiografia wyróżnionego polskiego antyterrorysty.""Policja jest najbardziej złożoną i największą służbą odpowiedzialną za bezpieczeństwo obywateli w Polsce. Działania kontr terrorystyczne to niewielki procent zdarzeń obsługiwanych przez policjantów ale bardzo odpowiedzialnych i niebezpiecznych. Tam niewielki błąd może kosztować życie ludzkie. Dlatego tak ważnym jest właściwy dobór i szkolenie antyterrorystów. Dostać się do służby w AT jest bardzo trudno. Trzeba mieć predyspozycje, doskonałą sprawność fizyczną i być mocno zdeterminowanym. Cichy pokazał, że jeśli się bardzo chce, doskonali swoje umiejętności to można osiągnąć każdy cel. Służba w pododdziałach AT nie jest łatwa, z jednej strony wymaga ogromnych poświęceń, z drugiej nie daje satysfakcjonującego wynagrodzenia. Trzeba sporej siły woli, aby zawsze stać po stronie prawa. Autobiografia Cichego pokazuje spojrzenie na działania policji z punktu widzenia operatora pododdziału AT. Każdego, kto interesuje się Policją, działaniami kontr terrorystycznymi zachęcam do przeczytania tej publikacji"" - nadinsp. Adam RapackiGrzegorz ""Cichy"" MikołajczykCałe swoje życie związany jest z Wrocławiem. Tu jako dwudziestolatek zrobił pierwszy ochroniarski kurs. Stąd wyruszył do wojska, tu przyjął się do policji i grupy antyterrorystycznej. Dziś jest szefem oraz założycielem COUNTERTERRORISM TRAINING POLAND Cichy Fight & Tactics Group Consulting - zespołu specjalistów zajmujących się szkoleniem taktycznym funkcjonariuszy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Ministerstwa Obrony Narodowej oraz Ministerstwa Sprawiedliwości. Szkoli także kadrę kierowniczą oraz pracowników firm cywilnych, przeprowadza analizy zagrożeń z zakresu bezpieczeństwa personelu i obiektów, zagrożeń terrorystycznych, bandycko-rabunkowych oraz opracowuje procedury bezpieczeństwa na prawidłowe i zgodne z prawem funkcjonowanie obiektów strategicznych oraz użyteczności publicznej.Trzykrotnie został odznaczony medalem, w tym od Prezydenta RP, za ofiarne, z narażeniem życia i zdrowia, wykonywanie zadań służbowych z poświęceniem i uratowanie życia zakładnikom oraz innym osobom.
Po latach daremnych oczekiwań Weronice i Nikodemowi Zalipiakom rodzi się syn Gabriel. Bernadeta, w obawie, by nie ziściła się klątwa z przeszłości, ponownie podejmuje próbę odnalezienia cudownego źródła na Studzieńcu. Poczynania kobiety narażają na szwank jej małżeństwo, ponieważ Prokop zaczyna podejrzewać, że przed laty Bernadetę połączył romans z Antonim Parnickim. Dodatkową zgryzotą Prokopa jest brak godnego dziedzica ojcowizny. Ostatecznie mężczyzna postanawia, że po jego śmierci majątek przejmie syn Wojciecha, Klemens.Polacy na przełomie XIX i XX wieku nie porzucają rojeń o wyzwoleniu ojczyzny z jarzma niewoli. Szansa na suwerenność pojawia się wraz z wybuchem wojny.Czy podejrzenia Prokopa okażą się słuszne? Czy rodziny Parnickich i Trzosów połączy coś więcej niż wspólne interesy? Jak potoczą się losy młodego gospodarza? Czy w czasie nadciagającej nieubłaganie wojennej zawieruchy znajdzie się czas na miłość?Edyta Świętek zabiera nas do Polski na przełomie XIX i XX wieku, malując poruszający obraz tamtejszych zwyczajów, przekonań i relacji między ludźmi.
Zaskakujące historie kobiet z różnych środowisk. Młode, dojrzałe - każda z nich przeżyła zdarzenie, które zmieniło i przewartościowało ich życie i sposób oceny otoczenia. Czasem tłem jest fatum ciążące nad rodziną, czasem pozornie nic nie znaczący incydent...
"[...] I wtedy ona zaczęła krzyczeć. Był to raczej wrzask osaczonego zwierzęcia. Wrzeszczała tak nieludzkim głosem, że pekińczyk odskoczył przerażony od tej policyjnej nogawki, a jej własny pies, który nigdy i nikogo nie słuchał skulił ogon pod siebie i błyskawicznie zawrócił, by po chwili usiąść grzecznie przytulony do kolan swojej pani.– Co się tutaj dzieje, czemu ta kobieta tak krzyczy? – zapytała konspiracyjnym szeptem właścicielka pekińczyka tę grubą spod bramy (balkon nad bramą chronił ją od deszczu), która akurat kończyła kolejną drożdżówkę i chwilę musiało potrwać nim udzieliła odpowiedzi.
– Nic się nie dzieje – i po chwili, gdy przełknęła ostatniego kęsa, z wielkim namysłem, dodała:
– Może to wszystko przez ten deszcz... W taką pogodę ludzie różne dziwne rzeczy wyprawiają.[...]" fragment opowiadania
„Poranek u księżnej de Guermantes” jest próbnym szkicem ostatniego rozdziału Czasu odnalezionego, w którym Proust zawarł już ostateczne zarysy zakończenia swojej siedmiotomowej powieści.
Jak wiemy Proust zapisał swoją powieść W poszukiwaniu straconego czasu w zeszytach, wielkich zeszytach z kartonowymi okładkami o różnorodnych kolorach lub obłożonych czarnym moleskinem, czyli bawełnianą tkaniną imitującą skórę. Zeszyty te, które nazywał „czarnymi zeszytami”, były najstarsze i zawierały zalążek jego przyszłej powieści, jak również pierwszy szkic całego dzieła. Zawierały pierwsze próby uchwycenia całego rozwoju powieści, obszerne fragmenty a nawet rozdziały, które zostały napisane najwcześniej. Było ich trzydzieści dwa, „ponumerowane wielkimi białymi cyframi, jakby nakreślonymi palcem maczanym w białej farbie”. Wszystkie były równo ułożone na komodzie znajdującej się w jego pokoju.
Natomiast autorzy transkrypcji „Poranka u księżnej de Guermantes” wyróżnili dwa, które są w tym samym typie, jak te które miały zostać spalone, takie jak opisała Celesta, pokryte czarnym moleskinem i w dużym formacie. Zostały ponumerowane cyframi 57 i 58 i zawierają drugą wersję Czasu odnalezionego, oprócz tej z 1909 roku, to znaczy „Poranek u księżnej de Guermantes”, z dwoma rozdziałami zatytułowanymi przez Prousta: „Nieustanna adoracja” i „Bal kostiumowy”.
Dawno wiedziano o tym, że zeszyt 57 zawierał wersję Czasu odnalezionego poprzedzającą redagowanie ostatecznego rękopisu, ale nikt nie zdawał sobie sprawy, że ten zeszyt stanowi kontynuację Zeszytu 58, co zauważyli Henri Bonnet i Bernard Brun. Można nawet przypuszczać, że te dwa zeszyty przynależą do rękopisu z 1912 roku i że ów rękopis przynależy do owych trzydziestu dwóch starych zeszytów, jak rozumują autorzy transkrypcji.
Dlaczego Proust nie spalił również tych dwóch zeszytów, tak jak inne? Z dwóch powodów. Po pierwsze ponieważ jego ostateczny rękopis Czasu odnalezionego nie był jeszcze gotowy. Jakkolwiek Proust bardzo szybko wyobraził sobie zakończenie swojej powieści, wcześniej wiedział, że zakończy ją „Balem kostiumowym”, to znaczy koncertem, w którym będą brały udział starzejące się postacie, spotkane podczas poranka u księżnej de Guermantes.
Ostatni rozdział Czasu odnalezionego naszkicował już w 1909 roku w Zeszycie z brulionem oznaczonym numerem 51. Zmierzał już do końca. Jeszcze wyraźniej widać całość zakończenia w napisanym szerokim rozwinięciu zawartym w Zeszytach 58 i 57, które oprócz tego ostatniego rozdziału, zawierały „Nieustanną adorację”, która została napisana w sposób zainspirowany estetyką Prousta, dopełniając całość Poranka u księżnej de Guermantes, który tutaj publikujemy. Zarys głównej koncepcji tego ostatniego rozdziału powieści był niemalże skończony, kilka linijek zostało do końca. I czekając na poprawienie tych kilku linijek zakończenia, od 1911 roku, pracował nad wnętrzem powieści, jakkolwiek zmieniał nieustannie losy starzejących się postaci.
Posługując się tekstem z 1910-1911, ukrytym wśród notatek oraz posługując się samymi notatkami na paperolach, Proust skonstruował Czas odnaleziony w ostatecznej wersji, który pozostawił po swojej śmierci w 1922 roku w rękopisach, w ostatnim z dwudziestu Zeszytów zgromadzonych przez Bibliothčque nationale i zakończonym przez słówko „Fin” napisane jego ręką. Celesta wspomina ów dzień, w którym Proust był szczęśliwy i jakby odmłodzony, cieszył się jak dziecko, któremu udał się psikus: „To wielka nowina. Tej nocy napisałem słowo «koniec» – I dodał, ciągle z tym samym uśmiechem i promiennym spojrzeniem: - Teraz mogę umrzeć”.
Callum Griffin i Aida Gallo pochodzą z rodzin, które od dawna walczą o władzę w mafijnym świecie. Nic dziwnego, że oboje, chociaż nigdy się nie spotkali, są do siebie wrogo nastawieni. Kiedy pewnego dnia dziewczyna niemal puszcza z dymem posiadłość Calluma, mężczyzna utwierdza się w przekonaniu, że jej nienawidzi.Wkrótce rodziny obojga postanawiają, że, aby zabezpieczyć wspólne interesy i zapobiec rozlewowi krwi, Callum i Aida wezmą ślub.Dla mężczyzny ta dziewczyna jest najgorszą kandydatką na żonę; można się po niej wszystkiego spodziewać, chociażby tego, że w dniu ceremonii poda mężowi truskawki, wiedząc, że ma na nie uczulenie.Callum musi znaleźć rozwiązanie, by ujarzmić niesforną kobietę, ale ona ma za nic jego groźby i prośby. Tymczasem przed nimi wspólna noc, którą muszą spędzić razem, jeżeli w świetle zasad rządzących mafią, mają być uznani za małżeństwo.Opis pochodzi od wydawcy.
Bławatkowy Ogród – największa chluba Ruczaju – kusi mieszkańców niezwykłą tajemnicą, wytrwale broniąc dostępu do swych bram. Wśród wielu marzycieli, którzy próbują się do niego dostać, jest Hektor. Mężczyzna podróżuje po całym świecie, szukając sposobu na wejście
do Ogrodu. Robi wszystko, by osiągnąć swój cel, lecz wiodąca ku niemu droga jest trudna i pełna przeciwieństw. Cierpliwość i nadzieja Hektora wciąż wystawiane są na próbę, a on staje się więźniem własnej tęsknoty. Jaką cenę przyjdzie mu zapłacić
za spokój?
Świtenie napisana seria krótkich opowiadań wspomnień z czasów PRL-u. Rozmaitość postaci, zwyczajne-niezwyczajne życie, kariera, sława niektórych oraz upadek innych, nieprawdopodobne przypadki i absurdy tamtych czasów napisane barwnie, z humorem i ze swadą erudyty.We wspomnieniu o tytułowym bohaterze autor wyjaśnia, skąd wzięło się to słynne powiedzenie...
Książka to najlepszy prezent – szczególnie, gdy jest pięknie wydana.
Pakiet, który przygotowaliśmy dla Państwa na Święta, to historie, które czyta się jednym tchem.
Liliana Fabisińska i Hanna Bilińska-Stecyszyn opowiadają o kobietach i dla kobiet.
Wszystkie książki w wersji DUŻY, WYGODNY DRUK.
Wesołych Świąt!
Wisia, Halina i Lonia pochodzą z małego miasteczka i znają się tyle o ile: jak to w małym miasteczku wszyscy się po trochę znają, lecz bez zażyłości. Szczęśliwym trafem wszystkie trzy zapisują się do domu kultury na te same zajęcia z ceramiki. Tu zakwita między nimi nic porozumienia i sympatia, a im więcej spacerów, wypitych kaw i rozmów, tym stają się bliższe, a znajomość przeradza się w przyjaźń. Na pierwszy rzut oka dzieli je wszystko: mają różne sytuacje rodzinne, statusy społeczne, style życia Co więcej, mają ugruntowane poglądy na siebie, świat czy sferę duchową. Gdyby ktoś próbował zmienić je na siłę, pewnie nic by nie wskórał, lecz jeśli za przykład innego podejścia do życia służy przyjaciółka (albo i dwie!), osoba, którą się lubi i szanuje, zmiana nadchodzi jak cicha woda - niezauważalnie, a skutecznie. I czasami wszystko wywraca do góry nogami!
Patrzę na Twoje zdjęcia, takie wyraziste, takie realne, nic, tylko uśmiechnąć się do Ciebie i przytulić i nie pojmuję, że już Cię nie dotknę, nie porozmawiam z Tobą. Znowu obudziłam się o piątej rano i nie mogłam zasnąć, mimo ćwiartki relanium i łyka wódki.(...)Ty zawsze rozdawałaś karty i kierowałaś życiem, tymczasem okazało się, że nic nie masz do powiedzenia, nie liczysz się ani Ty, ani Twoja młodość, Twoja rodzina, Twoje szczęście. Ja też nie.Ta oparta na faktach, poruszająca historia o niezwykłej więzi między matką a córką stanowi zbiór e-maili, jakie matka wysyła do córki przez kolejne miesiące po jej śmierci. Chwytający za serce zapis codzienności, która bywa wtedy najtrudniejsza do zniesienia, składa się zarazem na opowieść o życiu, które czy tego chcemy, czy nie biegnie dalej.Zawsze będę Cię kochać jest książką o sile uczuć trwalszych niż śmierć, wzruszającą próbą zatrzymania czasu i zapamiętania ukochanej osoby, która wciąż żyje w spędzonych wspólnie chwilach, w listach, rozmowach, wspomnieniach.Zawsze będę Cię kochać to portret pamięciowy miłości.
Libre Maria"" [tłum. Libre Maria wolna Maria (hiszp.)] to opowieść nie tylko o chorobie, miłości, namiętności i wolności, a przewodnik po niebywałym miejscu, którego nie wystarczy zobaczyć, a trzeba spróbować, by poznać prawdziwy smak życia.Przenikają się dwa światy: męski, potencjalnie szorstki i kobiecy, tylko z pozoru delikatny.Główna bohaterka Maria jednego dnia traci wszystko, by z czasem zyskać wiele. Staje się bezrobotną, bezdomną i bezpańską, by móc poczuć się bezgranicznie wolną.Zaczyna od nowa, na nieziemskiej Maderze, wyspie bez jakichkolwiek granic i ograniczeń. Spotkają się na niej różne kultury i obyczaje. Maria z Polski, John z Ameryki.W czasie tym Maria, Marysia, Mania będzie kochana, porzucana i znowu kochana. Sama również będzie naprzemiennie kochać i nie przepadać. A może jednak przepadnie? Tylko dla którego? Jednego, który chyba woli facetów, drugiego, który raczej woli inną, czy trzeciego, który sam nie wie, czego i kogo pragnie?Ona jedno wie na pewno: chce być wolną, niezależną Marią.
Gorszy syn, t. 1: W imię zemsty W świecie, w którym liczą się pieniądze i wpływy, nie ma miejsca na litość. Nawet miłość nie może stanąć na drodze do realizacji celu. Ważne jest tylko to, aby przetrwać i utrzymać władzę. Igor miał tego pecha, że urodził się w rodzinie Leonida Sokołowa, ukraińskiego multimilionera związanego z rosyjskimi sferami rządowymi i stojącego na czele zorganizowanej grupy przestępczej. Dorastając jako drugi, niechciany, gorszy syn, nie mógł liczyć choćby na odrobinę ciepła ze strony ojca. Po traumie z dzieciństwa zdołał odnaleźć spokój na Lazurowym Wybrzeżu, gdzie po ucieczce z Odessy rozpoczął wraz z matką nowe życie. Niestety, przeszłość nie pozwala o sobie zapomnieć... Jest ktoś, kto pała nienawiścią do rodziny Sokołowa. Ktoś, kto chce wyrównać rachunki. Za grzechy Leonida muszą odpowiedzieć jego bliscy, a zemsta ma być bardzo bolesna. Rozpoczyna się gra, w której główną rolę odgrywa intryga i namiętność. Jak w tym wszystkim odnajdzie się Igor? Czy będzie potrafił przezwyciężyć swoje słabości? A może to właśnie on, jak twierdzi francuska policja, stoi za wszystkim? Gorszy syn, t. 2: Bez przeszłości ""Gorszy syn"", tom II ""Bez przeszłości"" Gdy nie pamiętasz świata, który znałeś... Gdy nie pamiętasz ludzi, których kochałeś... Gdy nie masz pojęcia, kto jest twoim wrogiem... Jak żyć, gdy wkoło tyle niewiadomych? Igor po zamachu na swoje życie traci pamięć i za sprawą Leonida trafia do Polski. Pod fałszywą tożsamością zostaje zatrudniony na jednej z budów. Nie mając pojęcia, kim jest naprawdę, wiedzie skromne życie pełne niewygód i szykan ze strony współpracowników. Olga Jagodowska mimo młodego wieku została już bardzo doświadczona przez los. Od śmierci matki zajmuje się prowadzeniem domu i opieką nad młodszą siostrą. Niekochana, osamotniona, terroryzowana przez ojca alkoholika, jest zmuszona zrezygnować z własnych marzeń, by całkowicie poświęcić się swoim najbliższym, którzy jej nie szanują i potrafią tylko wymagać. Ścieżki tych dwojga przypadkowo splatają się ze sobą. Spragnieni bliskości drugiego człowieka, dość szybko dają się ponieść namiętności. Jednak czy ich wspólne plany na przyszłość mogą się urzeczywistnić? Tym bardziej że przeszłość w osobie Kseni, żony Igora, i jego ojca, Leonida Sokołowa, ponownie daje o sobie znać. Do czego może doprowadzić pragnienie zemsty? Czy miłość ma szansę w starciu z nienawiścią? Gorszy syn, t. 3: Za winy ojca Jak żyć, gdy świat, w którym wreszcie odnalazłeś dla siebie miejsce, nagle rozpada się na milion kawałków? Jak zaakceptować fakt, że to wszystko, w co wierzyłeś, było tylko ułudą? Oszukano cię, zniszczono, pozbawiono miłości... Nie wolno ci ulegać sentymentom. Nie możesz tylko podnieść się i iść dalej. Musisz zawrócić i wyrównać rachunki. Olga wskutek perfidnego planu Kseni trafia w miejsce, w którym nie obowiązują żadne normy moralne. Odarta z godności i nadziei, nie liczy na ratunek, a jedyną szansę ucieczki upatruje w śmierci. Igorowi trudno pogodzić się ze stratą ukochanej, o której losach nie ma pojęcia. Próbuje na nowo ułożyć sobie życie i wziąć odwet na ojcu. Tylko czy osoba, której ufa, naprawdę chce jego dobra? Co stanie się, gdy Igor odkryje bolesną prawdę? Czy będzie w stanie odciąć się od ludzi, którzy tak bardzo go skrzywdzili? A może odezwie się w nim krew Leonida Sokołowa, która nie pozwoli, by winni uniknęli kary? Wybór pomiędzy miłością a zemstą jest trudny, tym bardziej że gra toczy się o życie. Czy w ogóle ktoś może wygrać w tym starciu? Jak zakończy się historia miłości Igora i Olgi w świecie, w którym nikt nie żyje długo i szczęśliwie?
Zapomnij o mnieKsiążka o żądzy i cielesnym uzależnieniu, które nie daje o sobie zapomnieć...Marco Antonelli to mężczyzna, który ma wszystko. Bogatego ojca, przyjaciół i piękną dziewczynę, Ginę Serano. Jednak pewnego dnia jego życie przewraca się do góry nogami ojciec bankrutuje i popełnia samobójstwo, przyjaciele odsuwają się od niego, a narzeczona porzuca go, by wyjść za jego kumpla. Po latach, gdy Marco znowu staje się zamożnym człowiekiem, wraca do rodzinnego miasteczka, by rozliczyć się z przeszłością. A przede wszystkim z kobietą, która złamała mu serce. Jest przekonany, że silna namiętność, jaka ich niegdyś połączyła, wciąż się tli, a Gina znów wpadnie w jego ramiona. Tylko tym razem to on będzie tym, który ją porzuci. Powiedz, że wróciszPrzyjaźnili się od zawsze. Ona i ich dwóch. Jeden został policjantem, a drugi gangsterem. Pewnego dnia stali się wrogami. Ona musiała dokonać wyboru pomiędzy tym, co słuszne, a tym, co podłe. Nie miała świadomości, że kierując się rozsądkiem, zamieni swoje życie w piekło, a siebie w ofiarę. Dopiero po latach zrozumiała, iż przez cały czas żyła w kłamstwie, a przyjaciel okazał się jej największym zagrożeniem. Chcąc ochronić swoją największą miłość, jest gotowa milczeć, nawet za cenę utraty ukochanego. Czy prawda wyjdzie na jaw i odsłoni przebiegłą intrygę sprzed lat, czy zwycięży kłamstwo?Opowieść o namiętności, żądzy posiadania i manipulacji oraz o tym, w jaki sposób można zniszczyć duszę drugiego człowieka, a zagubioną kobietę zamienić w bezwolną ofiarę.
Powieść angielskiego pisarza i publicysty George a Orwella należy do ścisłego kanonu literatury światowej.W alegoryczny i genialny sposób przedstawia reżim totalitarny, jego narodziny, mechanizmy i przemiany. W literackiej wizji autora przenośnią do utopijnego systemu jest folwark, z którego zwierzęta zagrodowe wygnały ludzi i w którym zajęły ich miejsce, by rządzić się same.Wydana w 1945 książka była wielkim ostrzeżeniem przed totalitaryzmem sowieckim. Do 1990 roku była zakazana w Polsce. W zaskakujący sposób powieść Orwella, choć wymierzona pierwotnie przeciwko komunizmowi, okazuje się wciąż aktualnym ostrzeżeniem przed niebezpieczeństwami, jakie niesie ze sobą wiecznie odradzająca się we współczesnych demokracjach pokusa narzucenia wszystkim utopijnej równości.
Dekameron jest dziełem włoskiego pisarza epoki renesansu Giovanniego Boccaccia, należącym do światowego kanonu literatury pięknej.
W 1348 roku, grupa młodych florentyńczyków, kobiet i mężczyzn, opuszcza wspólnie miasto w obawie przed epidemią dżumy. Spędzają oni dziesięć dni w pięknym majątku na wsi, gdzie dla zabicia czasu, oddają się wyrafinowanej rozrywce polegającej na opowiadaniu historii na zadane tematy. Pierwszego dnia głównym tematem są ludzkie przywary; drugiego – nieprawdopodobne historie, których bohaterowie spełniają swoje marzenia wbrew przeciwnościom losu; trzeciego – spryt i przygody miłosne mnichów, pustelników i zakonnic; czwartego –nieszczęśliwa miłość; piątego – romanse, które zaczynały się bez wzajemności, a kończyły upragnionym małżeństwem; szóstego – dowcipne anegdoty; siódmego – zdrady małżeńskie; ósmego –miłość i pieniądze; dziewiątego – sytuacje, w których warto wyrzec się miłości; dziesiątego – szlachetne czyny. W ten sposób powstaje sto opowieści zapisanych w formie niezależnych od siebie nowel, które dają niezwykle cenny obraz życia i obyczajów ludzi z epoki włoskiego Renesansu. Z jednej strony wyłania się z nich z świadectwo czasów niezwykle frywolnych, miłujących życie pełne emocji i doznań zmysłowych, natomiast z drugiej strony, wszechobecny okazuje się podziw dla inteligencji czy to w postaci sprytu, czy wyrafinowanego poczucia humoru, czy też zamiłowania do sztuki i filozofii. Dekameron, który w centrum swoich barwnych opowieści stawia zawsze człowieka z jego doświadczeniami, problemami i dylematami, stał się zwiastunem humanizmu i wywarł ogromny wpływ na rozwój literatury europejskiej.
Zawiera wybrane opowiadania.
Lektura dla szkół średnich
Kiedy kaczka nie jest kaczką?Dlaczego lubimy oglądać horrory?Czy warto postawić na istnienie Boga?Co sprawia, że przyjemność jest lepsza niż ból?Filozofia dla zabieganych to fascynująca podróż po świecie idei największych myślicieli od starożytności po współczesność. Przekonaj się, co mają do powiedzenia na temat najważniejszych życiowych kwestii i dlaczego warto dziś znać ich koncepcje.Rzuć się w wir zilustrowanych piktogramami minirozdziałów, które poszerzą twoje horyzonty, dadzą ci do myślenia, zainspirują cię i rozbawią. Ich rozpiętość tematyczna zapiera dech: od strategii wygrywania gier planszowych Sun Zi po przemyślenia Freuda na temat naszego popędu śmierci; od poglądów de Beauvoir, która wierzyła, że instynkt macierzyński jest mitem, po kosmitów Fermiego i zasady robotyki Asimova! A może chcesz wiedzieć, dlaczego Schopenhauer nie byłby najlepszym towarzystwem do imprezowania?Wszystko to i wiele więcej - znajdziesz w tej wyjątkowej książce.Jonny Thomson wykłada filozofię na Uniwersytecie Oksfordzkim. Prowadzi na Instagramie popularne konto Mini Philosophy, inspirowane rozmowami ze studentami i swoją nieposkromioną obsesją na punkcie poważnych dzieł filozoficznych.
Kiedy po raz kolejny pomyślisz, jak bardzo coś spieprzyłeś, ta książka przypomni ci, że mogło być o wiele gorzej…
Ekscytująca podróż przez najbardziej kreatywne i katastrofalne porażki w historii ludzkości, począwszy od upadku naszego praprzodka z drzewa, do najbardziej spektakularnych współczesnych klęsk gatunku ludzkiego!
W ciągu ostatnich siedemdziesięciu tysięcy lat, odkąd homo sapiens chodzi po Ziemi, przebyliśmy długą drogę. Sztuka, nauka, kultura, handel – w ewolucyjnym łańcuchu pokarmowym jesteśmy prawdziwymi zwycięzcami. Ale powiedzmy sobie szczerze, to wcale nie była bułka z masłem, a do tego czasami, zupełnie przypadkiem, udawało się nam coś naprawdę wybitnie spieprzyć.
Od klęski ekologicznej na Wielkich Równinach Stanów Zjednoczonych w latach 30. XX wieku do walki z czterema plagami przewodniczącego Mao. Od pijanej w sztok armii austriackiej, która przypuściła atak na samą siebie, do supermocarstwa, które wybrało na prezydenta gospodarza programu telewizyjnego z gatunku reality show…
Można dość bezpiecznie stwierdzić, że jako gatunek z wiekiem wcale nie stajemy się mądrzejsi.
Wyjątkowe wydanie w twardej oprawie zawiera przedpremierowy fragment nowej książki Toma Phillipsa – „Prawda. Krótka historia wciskania kitu”, które ukaże się w Polsce w I połowie 2020 roku.
Przez wieki nauczyliśmy się genialnie wciskać kit. Bo czy kiedykolwiek istniał złoty wiek, kiedy nikt nie kłamał? To książka o PRAWDZIE – i o wszystkich genialnych sposobach, jakich przez wieki używaliśmy, by jej uniknąć.
Koniec lat dziewięćdziesiątych. W Polsce szybko dojrzewa kapitalizm. To fantastyczny czas dla biznesowych odkryć, dla gwałtownych zmian i dla niezwykłych karier. Oraz dla przekrętów.Niespełna 30-letni Jan Sawicki robi nieoczekiwaną i błyskawiczną karierę w dużym regionalnym banku. Jest pracowity, samodzielny, bystry i ambitny, więc pnie się w górę. Czy tylko dlatego?Z wolna nad bohaterem gromadzą się ciemne chmury. Prosta i przewidywalna droga nagle wije się i plącze. Coraz bardziej dramatyczne wydarzenia wprowadzają swoje okrutne reguły. To, co było przyjazne teraz, staje się wrogie. Może nie wszystko, ale A i życie osobiste bohatera skręca gdzieś na dziwne rozstaje. Sawicki wpada w korkociąg bolesnych doświadczeń, a strach staje się nieodłącznym towarzyszem jego kolejnych poczynań...Zawodowe dojrzewanie bohatera obserwujemy w barwnej scenerii korporacyjnych i bankowych rytuałów. Wraz z rozwojem akcji poznajemy malownicze otoczenie bohatera: jego rodzinę, licznych współpracowników, charakterystycznych klientów banku i wreszcie jego narzeczoną Julię Bławat wraz z jej oryginalną rodziną i znajomymi.Czy rozrzucone puzzle dadzą się poskładać? Czy uda się uciec przed złym losem? Czy finał tej przygody będzie dla Sawickiego metą czy startem?Najlepszy jest jednak bezruch. Co mi właściwie jest? I dlaczego tu jestem? Szum w uszach powoli tracił intensywność, a ćmiący ból głowy też jakby się cofał. Co ja tu robię? Teraz koniecznie muszę zebrać myśli, może coś mi się przypomni. Spokojnie oddychaj przypomniały mi się nieśmiertelne porady ze szkolenia na temat stresu. Uspokój się i pomyśl. Leżałem na wznak. Kątem oka zobaczyłem czarną plamę przemieszczającą się wolno po białej pościeli. Spojrzałem na nią uważniej. Pająk wolno zmierzał w kierunku moich ust. Nie mogłem ruszyć rękoma. Głową też nie.
Ławka w tokijskim parku zamienia się w teatralną scenę będącą miejscem emocjonujących wydarzeń i nagłych zwrotów akcji. Spotyka się na niej dwóch ludzi. Obaj są outsiderami niemieszczącymi się w schematach i niepotrafiącymi sprostać presjom i oczekiwaniom społecznym. Stopniowo opowiadają sobie swoje losy, odnajdując nadzieję w łączącej ich więzi. Czułość można zawinąć w jedzenie, smutek ukryć w uśmiechu, a przyjaźń okazuje się możliwa. Odkrywając to, szykują się na ostateczne pożegnanie i na nowy początek. Przetłumaczona na kilkanaście języków obcych, w tym wszystkie ważniejsze europejskie, a ponadto arabski, wietnamski i inne. Sprzedała się w ponad 100 000 egz. Została wystawiona w Teatrze Maksyma Gorkiego oraz jako słuchowisko radiowe w planetarium w Hamburgu, a nawet zilustrowana piosenką rap. Nagrody i nominacje: 2012 Nagroda Austrian Alpha Literature Prize 2012 Nominacja Deutscher Buchpreis 2015 Nominacja Dioraphte Jongerenliteratuurprijs for vertaald boek 2016 Nominacja Dublin Literary Award Milena Michiko Flašar zabiera czytelnika w cudowną podróż splatającą losy zagubionych w swoich decyzjach ludzi K. Denisiuk, Na czytniku Delikatna, krucha, pełna przepięknych obrazów historia Jan Ehlert, NDR, Norddeutscher Rundfunk Jest to mała, delikatna, melancholijna powieść o wielkiej językowej urodzie i przejrzystości. Powieść bez wad. Christoph Bartmann, Süddeutsche Zeitung Dla Flašar, hikkimori jest metaforą dystansu między naszymi potrzebami a rzeczywistością. To historia o iluzjach. Der Tagesspiegel Piękna powieść Mileny Michiko Flašar jest historią o wolności i odpowiedzialności, a wynika z niej niemal sartrowska medytacja. Times Literary Supplement Pośród zimnego świata (…) sympatyczni antybohaterowie Mileny Michiko Flašar tworzą małe wyspy człowieczeństwa. Walter Wagner, Buchmagazin des Literaturhauses Wien Jak pozostać sobą i żyć akceptując szorstkość bezwzględnego społeczeństwa, jego obcesowość, jego hiperrealizm? Oto właśnie temat tej zachwycająco napisanej powieści! Yves Simon, Paris Match Kwitnąca wiśnią prostota tej prozy przypomina niekiedy Haiku (…) język jest pełny smutnej i pięknej zarazem poezji oraz medytacyjnego opanowania. Jednak pod tym wrą silne emocje. Tagesanzeiger
Bestsellerowa seria Marii Paszyńskiej o kresowych dziewczętach w orientalnym świecie
Saga opowiadająca o losach Elżbiety i Stefanii, bliźniaczek wywodzących się z Kresów. Ich sielankową młodość przerywa wybuch II wojny światowej. Rozpoczyna się dramatyczna walka o przetrwanie. Dziewczęta nie przypuszczają nawet, co szykuje dla nich los i jaką cenę przyjdzie im zapłacić za każdy dzień życia.
Seria "Owoc granatu" to oparta na faktach wstrząsająca historia wygnanych kobiet, których tułaczy szlak wiódł z Rzeczypospolitej przez Syberię aż na Bliski Wschód. Powieści o potędze wierności, o miłości, która niszczy i buduje jednocześnie, o człowieczeństwie nie znającym podziałów religijnych czy narodowych, o drodze do szczęścia, nierzadko wiodącej po cierniach.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
