Kobieta z pazurem

Anna Kleiner w ogóle nie jest mi znana z jakichkolwiek powieści, dlatego z miłą chęcią przestudiowałam jej książkę pt: ?Kobieta z pazurem?. Ciekawa okładka, która przyciąga wzrok, jednak opis jak dla mnie zbyt długi i skomplikowany. Wolę bardziej skromny zarys historii niż zbyt zagmatwany, jakby ktoś chciał wszystkie najistotniejsze wątki zawrzeć na jednej stronie okładki. Tak właśnie zaczęła się dla mnie przygoda z kobietą z pazurem. Już po kilku rozdziałach poczułam pewną solidarność z tekstem z okładki, nasuwało się wiele wątków, trochę jakby za ciasne w ramach książki wypływały bokiem przez co nie mogłam skupić się na samej postaci Justyny. Jej koleżanki dodatkowo spowodowały taki galimatias słowny, który z biegiem stron zaczął mi się jednak podobać... Kiedy akcja zaczęła nabierać tempa, ze zdumieniem odkryłam jak przyjemny w odbiorze staje się świat w którym obraca się Justyna. Fabuła powieści rozbudziła ciekawość czytelnika i nawet nie wiem kiedy straciłam rachubę czasu cmokając z niezadowoleniem i śmiejąc do łez nad książką. ?Kobieta z pazurem? - można powiedzieć o niej, że to wydanie wyłącznie dla kobiet i coś w tym jest, ponieważ książka dostarczy nam emocji na poziomie uczuciowym. Nie brak tu jednak intryg, pomówień, zakłamań, plotek jak również szerszego spojrzenia sąsiadów Justyny na ludzkie nieszczęścia. Poruszony zostaje problem samotności i niespełnionych marzeń. Nadzieje, które płoną od wielu lat wreszcie mogą się spełnić, gdy nieoczekiwanie pojawia się problem nie do przeskoczenia. Książka ukazuje jak nieprzewidywalny może okazać się los, kiedy bardzo czegoś chcemy i od dawna o czymś marzymy. Może to infantylne, ale akurat w tej powieści ta ufność dodaje słodkiego smaczku całej historii. ?Kobieta z pazurem? to książka w sam raz dla romantyczek, i osób które na co dzień pragną luźnej lektury, która przyjemnie połaskocze, doda wiary w ludzi, miłość i marzenia. Poprawi samopoczucie, rozweseli i zwróci uwagę swobodnym dialogiem. Pierwsze wrażenie choć troszkę niefartowne w niczym nie potrafiło mnie zniechęcić do ?Kobiety z pazurem?, książka obroniła się sama swoim ujmującym słowem.