W najnowszym tomie „Bibliotheca Judaica" pt. Mykwa — rytuał i historia temat rytualnych łaźni żydowskich — mykw — ukazany jest w ujęciu architektonicznym, archeologicznym, folklorystycznym, feministycznym, historycznym opartym na badaniach archiwalnych. Poza tym znajdziemy tu teksty wprowadzające problematykę mykw w kwestię chasydzką oraz w obręb pamięci zbiorowej zapisanej na kartach ksiąg pamięci, a także zagadnień związanych z procesami modernizacji żydowskiej i prawa rabinicznego.
Książka jest ciekawą i wartościową pozycją wydawniczą na naszym rynku, wypełnia boleśnie odczuwaną lukę w wiedzy o państwie Izrael i jego problemach, które poniekąd są następstwem wcześniejszych, nękających społeczność żydowską jeszcze w diasporze, między innymi w Polsce. Książka zmusza też do zastanowienia się nad żydowskim charakterem państwa Izrael: na ile ma ono charakter religijny, a na ile narodowy, a w tym drugim przypadku na ile rozwiązania ustrojowe tego państwa przypominają (…) próby stworzenia państw narodowych w Europie
Dr hab. Jan Doktór
Praca podejmuje wyjątkowo interesujący problem badawczy jakim jest funkcjonowanie izraelskiego systemu politycznego. Zasługuje ona ze wszech miar na pozytywną ocenę, gdyż można ją uznać za wartościowe przedsięwzięcie badawcze, które wzbogaca naszą wiedzę o Izraelu.
Prof. dr hab. Edward Haliżak
Książka jednego z najwybitniejszych polskich biblistów ukazuje same początki rozchodzenia się dróg Synagogi i Kościoła, które stanowią podwaliny dla późniejszej, jak na ironię zgodnej i – niestety – skutecznej, współpracy wyznawców judaizmu i chrześcijan we wzajemnym oddalaniu się od siebie.
Bogato ilustrowana publikacja opisująca wojny i bitwy stoczone w dziejach starożytnego Izraela. W książce opisane m.in. konflikty z Kananejczykami, Filistynami, Babilończykami, Egiptem i Rzymianami.
Żydzi po wyjściu z niewoli egipskiej i dotarciu do Ziemi Świętej zastali tu osiadłe ludy, które tworzyły cywilizację państw-miast. W toku zaciekłych walk uprawiali te tereny i sami przeszli do osiadłego trybu życia. Przez stulecia królestwa Izraela i Judy toczyły walki z silniejszymi sąsiadami, czasem ulegając ich dominacji.
Są historycy, którzy twierdzą, że mało jest w dorobku ludzkości dzieł tak "ociekających krwią" jak Stary Testament. Istotnie autorzy tej świętej księgi trzech wielkich religii opowiadają polityczne i wojenne dzieje ludu Izraela, a w historii wojen z natury rzeczy opisów okrucieństwa nie brakuje. Poznajemy historię podboju kraju Kanaan, wojen z Filistynami, wojen Egiptu z Hetytami czy Asyrią na terenie Palestyny, niewoli babilońskiej, podboju perskiego. Przechodząc już do historii powiązanych z Nowym Testamentem, autor Wojen biblijnych opisuje dzieje powstań żydowskich przeciwko Rzymowi.
Szabat i jego znaczenie dla współczesnego człowieka to jedna z najpiękniejszy książek Abrahama Joshuy Heschela, rabina, wybitnego żydowskiego teologa i myśliciela. Głęboka myśl filozofa, piszącego o znaczeniu świętowania Szabatu w judaizmie, jest uniwersalna i może mieć znaczenie dla wszystkich ludzi, którzy poszukują w swoim życiu momentu świętości. Abraham J. Heschel pisze o judaizmie jako o religii czasu, przeciwstawiając ją skupionej na przekształcaniu i ujarzmianiu przestrzeni cywilizacji technicznej. Według Heschela „Biblia bardziej troszczy się o czas niż przestrzeń”, a droga do spotkania z Bogiem wiedzie tylko przez królestwo czasu. To, co jest określone jako święte w biblijnym opisie aktu stworzenia, to nie jakiekolwiek święte miejsce, ale właśnie Szabat, kiedy przestaje się manipulować rzeczami, przestrzenią, światem materii. Wedle Heschela „w królestwie czasu celem jest nie mieć, lecz być, nie posiadać, lecz dawać, nie panować, lecz uczestniczyć, nie podbijać, lecz współbrzmieć”.
JEDNA Z NAJWSPANIALSZYCH KSIĄŻEK TEOLOGICZNYCH, jakie powstały w XX w. A. J. Heschel stawia religię w świetle trudnych pytań, zarówno formułowanych przez współczesne świeckie nauki, jak i tych, które rodzą się w sercu wobec zła świata, szczególnie okropności minionego stulecia. Jednocześnie zaś pokazuje, że współczesne podejście człowieka do kwestii, które go przekraczają, naznaczone jest błędem u samych podstaw. Człowiek mówi o Bogu, nie znając właściwego języka, pragnie dosięgnąć boskości, używając własnych sił. Tymczasem jest to sfera, gdzie zawodzi nawet najgłębsze wejrzenie.
Studia Judaica to założony w 1997 r. półrocznik Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich. Pismo publikuje artykuły z szeroko pojętej problematyki studiów żydowskich i judaistycznych, a więc - między innymi - z zakresu historii, literatur żydowskich, lingwistyki, archeologii, kultury i religioznawstwa. Zamierzeniem pisma jest przedstawianie najlepszych i zarazem reprezentatywnych wyników badań wszystkich obszarów studiów polsko-żydowskich, przy czym definicja ?polskiej judaistyki? obejmuje zarówno prace judaistów polskich, jak i tworzone poza Polską, ale traktujące o szeroko pojętej historii i kulturze Żydów polskich. W czasopiśmie drukowane są artykuły naukowe w językach polskim, angielskim, niemieckim lub rosyjskim.
Otrzymujemy bardzo dobrą, pionierską pracę o ważnym, acz dotychczas nieco zapomnianym problemie. Autorowi udało się zebrać i przebadać imponującą ilość materiałów i przedstawić zupełnie nowe spojrzenie na kwestie konwersji Żydów na chrześcijaństwo w Rzeczypospolitej Obojga Narodów doby nowożytnej.
Z recenzji dr hab. Jakuba Basisty
Tematem książki jest problematyka praw noachickich w pierwszym kodeksie żydowskiego prawa religijnego, Miszne Tora, słynnego halachisty i filozofa Mojżesza Majmonidesa. Prawa te stanowią – według Tory ustnej – nadany przez Boga kodeks etyczny przeznaczony dla całej ludzkości.
Zdaniem autora pracy to uniwersalistyczne i mesjanistyczne założenia Miszne Tora skłoniły Majmonidesa do zawarcia w swoim kodeksie – co odróżnia go od innych kodyfikatorów – także regulacji przeznaczonych dla nie-Żydów w czasach, gdy przestrzeganie tych przykazań stanie się kwestią bieżącą.
Ustanowienie Tory ustnej głównym nośnikiem tradycji praw noachickich prowadzi do uznania wagi wiary w objawienie jako gwarancji zbawienia dla nie-Żydów oraz do nałożenia szczególnych obowiązków na Żydów jako depozytariuszy tej tradycji. Prawo noachickie jest prawem boskim, a jego cel stanowi nie tylko zapewnienie porządku społecznego, ale także umożliwienie człowiekowi osiągnięcie doskonałości. Chociaż prawo to w ogólnym zarysie jest zbieżne z prawem naturalnym, jednak wszystkie jego aspekty niezbędne do osiągnięcia tej doskonałości są dane tylko przez objawienie.
Majmonides opiera się w swoim kodeksie wyłącznie na źródłach rabinicznych, starając się godzić sprzeczne opinie. Ale tym, co go wyróżnia, jest nie tylko jego racjonalizm i uniwersalizm, ale też ewolucjonizm, obecny zarówno w kumulatywnej koncepcji żydowskiej tradycji ustnej oraz praw noachickich i żydowskich, jak i wizji drogi prowadzącej od religii pogańskich do monoteizmu i czasów mesjasza. Ewolucjonizm ten w wymiarze jednostkowym wyraża się w postulacie samodoskonalenia i rozwoju człowieka, dzięki któremu może on przekroczyć granice swojego przyrodzonego świata.
Książką jest pierwszą w Polsce pozycją na temat nieznanej medytacji żydowskiej.
Amerykański rabin Aryeh Kaplan – znany i popularny autor wielu książek o duchowości judaistycznej , po raz pierwszy na polskim rynku - wprowadza nas w tajniki żydowskiej medytacji, ukazując jej specyfikę i bogactwo. Podaje konkretne wskazówki, dzięki którym możemy stopniowo rozpocząć i rozwijać praktyki medytacyjne, wybierając spośród wielu różnych sposobów medytacji, które od wieków obecne były w różnych nurtach judaizmu.
Książka zawiera praktyczne wskazówki:
• Jak może wyglądać medytacja – praktyczne wskazówki dla początkujących i zaawansowanych
• Propozycje różnych rodzajów medytacji
• Jak nadać głębię i treść codziennym czynnościom
Judaizm stworzył jedną z najważniejszych szkół medytacji. Co więcej, ponieważ judaizm jest religią wschodnią, która przeniosła się na Zachód, jego praktyki medytacyjne mogą okazać się najlepiej dostosowane do zachodniego człowieka.
Warto sięgnąć po tę książkę aby przekonać się, że Medytacja żydowska jest inspiracją dla Żydów i chrześcijan, buddystów i muzułmanów, dla poszukujących i tych, którzy uważają, że nie muszą poszukiwać. Jest uniwersalną, niezwykłą drogą poznawania siebie, zyskiwania kontroli nad własnymi myślami, emocjami, nad świadomością i podświadomością. Wpływ medytacji na codzienne życie, zostały ukazane w przystępny sposób i uzupełnione prostymi ćwiczeniami. Aryeh Kaplan ukazuje ogromny potencjał duchowy tkwiący w religii żydowskiej i uczy jak z niego korzystać.
Aryeh Kaplan był ortodoksyjnym rabinem, jednym z ważniejszych współczesnych myślicieli żydowskich. Szczególnie ceniony za studia nad Kabałą oraz za popularyzowanie judaistycznej filozofii i wiary. W niekonwencjonalnym, często nowatorskim myśleniu pomagało mu staranne wykształcenie z zakresu fizyki.
Przedmiotem niniejszego studium jest tradycja artystyczna Żydów z okresu Drugiej Świątyni i czasów rabinicznych do VII wieku.
W tym czasie rozwija się specyficzny język motywów i symboli, które zostały wodrębione z tradycji judaistycznej, a także grecko-rzymskiej i wschodniej, kształtując tożsamość narodową i religijną Żydów w sferze wizualnej.
W książce autor daje szeroki przegląd zjawisk związanych z tradycją, kulturą duchową i życiem codziennym Żydów. Autor skupia się na tych sferach życia, które określają Żyda w sposób jedyny w swoim rodzaju. Wyjaśnia również wiele zagadnień rzutujących na społeczną rzeczywistość dzisiejszego państwa izraelskiego.
Niewątpliwie, okres przebywania Narodu Wybranego na pustyni był czasem szczególnych relacji z Bogiem, niejednokrotnie nazwany czasem pierwszej miłości Boga do Izraela. Z tej intymnej relacji rozwinął się judaizm, a potem chrześcijaństwo.
„Duchowość Judaizmu” jest niezwykle ciekawą pracą, w sposób przystępny opisującą ważne dla naszej wiary zagadnienia. Są to wykłady, wygłoszone dla słuchaczy studium z zakresu teologii życia duchowego, które organizuje Instytut Duchowości Carmelitanum przy wyższym Seminarium Duchownym o.o. Karmelitów Bosych w Poznaniu. Autor wykazał się dobrą znajomością dokumentów Kościoła katolickiego oraz podstaw wiary judaistycznej, ale szczególną wartość ma odwołanie się również do osobistego doświadczenia. Jest to zatem w pewnym sensie świadectwo duchownego katolickiego mocno trzymającego się nauczania Kościoła, i jednocześnie odkrywającego piękno i głębię judaizmu, w którym chrześcijaństwo jest zakorzenione.
Praca jest godna polecenia każdemu, kto pragnie poznać relacje pomiędzy chrześcijaństwem i judaizmem, a także zrozumieć i pokochać naród, do którego „należą przybrane synostwo i chwała, przymierza i nadanie Prawa, pełnienie służby Bożej i obietnice. Do nich należą praojcowie, z nich również jest Chrystus według ciała, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. Amen” (Rz 9,4-5).
Studia Judaica to założony w 1997 r. półrocznik Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich. Pismo publikuje artykuły z szeroko pojętej problematyki studiów żydowskich i judaistycznych, a więc - między innymi - z zakresu historii, literatur żydowskich, lingwistyki, archeologii, kultury i religioznawstwa. Zamierzeniem pisma jest przedstawianie najlepszych i zarazem reprezentatywnych wyników badań wszystkich obszarów studiów polsko-żydowskich, przy czym definicja ?polskiej judaistyki? obejmuje zarówno prace judaistów polskich, jak i tworzone poza Polską, ale traktujące o szeroko pojętej historii i kulturze Żydów polskich. W czasopiśmie drukowane są artykuły naukowe w językach polskim, angielskim, niemieckim lub rosyjskim.
Polskie wydanie pierwszej monografii frankizmu uwzględniającej wszystkie dostępne dziś materiały źródłowe. Autor próbuje w niej uporządkować i usystematyzować wiedzę historyczną na temat jednego z najważniejszych ruchów mesjańsko-heretyckich w historii judaizmu.
Czym jest interpretacja Pisma Świętego?
Czym jest egzegeza talmudyczna?
Czym jest logika żydowska, logika Talmudu?
Logika Talmudu z filozoficznego punktu widzenia oferuje oryginalne podejście do pragmatyki i prakseologii. W judaizmie antyplatońskie oraz niearystotelesowskie założenia są jasno wyrażone, zaś świat naszej codziennej praktyki ma w nim znaczenie zasadnicze i rozumować wolno tylko w jego kontekście. Książka odwołuje się do judaistycznego zrozumienia logiki codziennej. Autor w niej rozważa żydowską logikę z punktu widzenia filozofii analitycznej i logiki symbolicznej. Pokazuje, że filozoficzne i logiczne idee Talmudu są dziś naprawdę aktualne, w pewnym ujęciu zaś mogą ogrywać rolę popularnego wprowadzenia do czystej pragmatyki i teorii masowo równoległego rozumowania.
Talmud żydowski jest antycznym tekstem zawierającym rozumowanie i argumentację w wielu obszarach takich, jak filozofia, psychologia, teologia, literatura czy prawo, które ujmuje w ramach specjalnego logicznego podejścia. Książka A. Schumanna jest bardzo wszechstronną analizą wielu logicznych aspektów Talmudu. Traktuje zarówno o teologii, jak i o prawie żydowskim i odkrywa zachodzące między nimi interesujące powiązania. Prowadzi pouczającą, wszechstronną formalną dyskusję w odniesieniu do chrześcijańskiej, Arystotelesowskiej i nie-Arystotelesowskiej hermeneutyki i logiki. Autor proponuje bardzo obszerną i imponującą formalizację logiczną judaistycznego rozumowania. Rabbi dr Michael Abraham (?? ?"? ????? ?????), Bar-Ilan University’s Institute for Advanced Torah Studies, Izrael
Książka A. Schumanna jest wszechstronnym studium logiki talmudycznej, czyli schematów rozumowania w Talmudzie. Autor nie tylko rekonstruuje we współczesnym języku korpus logiczny znajdujący się w Talmudzie, ale także dokonuje porównania jego otoczenia filozoficznego zarówno z myślą grecką jak i chrześcijańską. Analiza przedstawiona przez A. Schumanna pozwala lepiej zrozumieć kulturę duchową Żydów, dla której Talmud jest, obok Tory, podstawowym źródłem. Prof. dr hab. Jan Woleński, profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego, Polska
Andrew Schumann – obecnie kierownik Katedry Nauk Społecznych Wyższej Szkoły Informatyki i Zarzadząnia w Rzeszowie. Prowadzi badania z zakresu logiki i filozofii nauki, ze szczególnym uwzględnieniem filozofii matematycznej, logiki rozmytej, oraz kognitywistyki. Ponadto jego zainteresowania oscylują wokół zjawisk nieufundowanych (non-well-founded) jak np. refleksja, cykliczność, wielowartościowość niearchimedesowa i nieufundowana. Autor wielu książek oraz artykułów opublikowanych w czasopismach naukowych, w tym indeksowanych w ISI Web of Science. Pełni funkcje redakcyjne w renomowanych międzynarodowych czasopismach naukowych.
"Lubelska Biblioteka Staropolska" jest najwłaściwszym miejscem dla przypomnienia dzieła Pawła Milejewskiego pt. "Psalm Dawidowe na modlitwy chrześcijańskie przełożone" po ponad czterech wiekach, jakie upłynęły od jego powstania.
Wykonana przez Milejewskiego chrześcijańska interpretacja przekładowcza psałterza jest w piśmiennictwie różnowierczym zjawiskiem wyjątkowym i choćby z tego względu zasługuje na uwagę.
W latach 80. minionego wieku dialog katolicko-żydowski w Polsce stał się potrzebą i nakazem chwili. Wokół klasztoru sióstr karmelitanek w Oświęcimiu narastał tak silny konflikt, że zdążył przybrać zasięg międzynarodowy, a w momencie apogeum zagrażał zerwaniem na całym świecie dialogu Żydów z Kościołem (także z Janem Pawłem II, co byłoby dla Ojca Św. niezwykle bolesne). W 1986 roku Episkopat Polski powołał więc Podkomisję (później Komisję) ds. Dialogu z Judaizmem, a na jej czele postawił znanego biblistę, bp. Henryka Muszyńskiego, późniejszego arcybiskupa metropolitę gnieźnieńskiego i Prymasa Polski.
Ten człowiek dialogu, promotor porozumienia katolicko-żydowskiego i polsko-niemieckiego po raz pierwszy, z perspektywy 30 lat opowiada o tym, jak Komisja ds. Dialogu z Judaizmem przez pierwszą dekadę swojego istnienia kładła fundamenty pod dialog z Żydami w Polsce. Jak ważne i trudne było wówczas przełamywanie stereotypu Polski jako najbardziej antysemickiego kraju Europy. Autor ujawnia różne fakty dotychczas nieznane szerszym kręgom społecznym, bo jako przewodniczący Komisji, a zarazem biskup docierał do wielu gremiów i dokumentów innym niedostępnych. Jest to jedyna w Polsce książka, w której pierwszoplanowa postać dialogu z Żydami w Polsce w latach 1986–1994 w wartki sposób opowiada, z czym pionierzy dialogu z judaizmem musieli się zmierzyć.
Książkę tę można polecić badaczom historii dialogu z judaizmem, ludziom żywo zaangażowanym w dialog, a także każdemu, gdyż jej przesłaniem jest ciągła potrzeba budowania braterskich międzyludzkich relacji, postulat wzajemnego zaufania, uczenia się wrażliwości drugiego człowieka, postawy dialogu, która wzywa do rozmawiania, w każdej, nawet najbardziej bolesnej sytuacji, także – jakby się mogło wydawać – z najbardziej nieprzejednaną stroną.
Nawet czytelnik obeznajmiony z historią antysemityzmu i literaturą patrystyczną doznaje szoku (zbawiennego) przy lekturze różnych tekstów, nie tylko Chryzostomowych, zawartych w monografii Jana Iluka. Obiektywizm autora widać już w jego tłumaczeniu się, dlaczego posługuje się piśmiennictwem tylko jednej proweniencji, właśnie chrześcijańskiej, przecież „audiatur et altera pars”. Ale ta „pars”, niewiele może nam oferować odpowiedniej dokumentacji konfliktu.
Drugi tom Żydowskiej politei... przedstawia głos dochodzący z diaspory żydowskiej. Donośniejszy u schyłku antyku, a w formie pisemnej upowszechniony w Europie kilka wieków później w postaci antyewangelii, od pierwszych słów zwanej Telodot Jeszu (Dokonania Jezusa). Autor wnosi własny, wyraźny wkład w naukę, w badania historyczne, ale także w dialog chrześcijańsko-żydowski, można powiedzieć nawet: w pojednanie chrześcijańsko-żydowskie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
