Jak Homo stał się sapiens

Jak Homo stał się sapiens - Podstawowe pytanie humanizmu brzmi: kim jest człowiek? Jeżeli postrzegamy człowieka jako twór biologiczny, to jego cechą dystynktywną jest myślenie. W książce tej autor opisuje, jak powstało to niepowtarzalnie ludzkie myślenie. Uważa on, że ludzka wiedza i jej nabywanie mają uwarunkowanie biologiczne. Punktem wyjścia książki jest teoria ewolucji. Autor nie widzi w tym sprzeczności z podejściem humanistycznym. Wręcz przeciwnie, próbuje wykazać, że w dużej mierze humanistyczną koncepcję człowieka wywieść można z ewolucyjnego podejście do historii o naszym powstaniu.
Autor postawił sobie dwa cele: pierwszy, pragnie przedstawić własną teorię ewolucji myślenia, która jest syntezą materiałów pochodzących z wielu różnych dziedzin nauki, drugi, opowiedzieć w sposób przystępny, jak powstał Homo sapiens, człowiek rozumny

* * *

JAK HOMO STAŁ SIĘ SAPIENS

Podstawowe pytanie humanizmu brzmi: czym jest człowiek? Jeżeli postrzegamy człowieka jako stwór biologiczny, to jego cechą dystynktywną jest myślenie. W książce tej pragnę opisać, jak owo niepowtarzalnie ludzkie myślenie powstało. Uważam, że ludzka wiedza i jej nabywanie mają uwarunkowanie biologiczne i punktem wyjścia mojej książki jest teoria ewolucji. Nie widzę w tym sprzeczności z podejściem humanistycznym. Wręcz przeciwnie, spróbuję wykazać, że w dużej mierze humanistyczną koncepcję człowieka wywieść można z ewolucyjnego podejście do historii o naszym powstaniu.
Niniejsza książka ma dwa cele. Po pierwsze, chcę w niej wysunąć własną teorię ewolucji myślenia, która jest syntezą materiałów pochodzących z wielu różnych dziedzin nauki, a po drugie, opowiedzieć w sposób powszechnie przystępny, jak powstał Homo sapiens, człowiek rozumny. Część materiału naukowego umieszczona została w przypisach. Wszystkie ponumerowane odnośniki zebrane są na końcu książki. W celu zachowania spójności tekstu przetłumaczyłem cytaty zaczerpnięte ze źródeł obcojęzycznych, o ile nie były one uprzednio tłumaczone na szwedzki.
Praca ta powstała w ramach projektu Rewolucja Poznawcza, prowadzonego przez Instytut Futurologii (Institutet för Framtidsstudier).
Paul Valéry, ów wszechstronnie genialny poeta francuski, już dawno temu zastanawiająco trafnie oddał treść niniejszej książki w jednym ze swych aforyzmów:
Homo chodzi w pozycji pionowej. Spółkuje o każdej porze roku, twarzą w twarz. Ma chwytny kciuk. Jest wszystkożerny. Zdolny do wykazywania uwagi, nawet wobec do obiektów nieobecnych.
Pod nazwą myślenia, refleksji, skrupułów itd. może marzyć długo na jawie, porównywać swoje wyobrażenia z doznaniami swych zmysłów i w ten sposób formułować plany swoich poczynań, skoordynowanych ruchów, swoistą reorganizację instynktów, żądz itd. Przekształca swe otoczenie. Zbiera, gromadzi, przewiduje, odnawia. Jest zdolny do sięgania

* * *

Peter Gärdenfors nalezy do falangi zwolennikow poznego uczlowieczenia. Sklania sie do pogladu, ze czlowiek zaczal poslugiwac sie mowa dopiero w zwiazku z pojawieniem sie malowidel sciennych (ca 30 -50 tys lat temu). Uwazam, ze okladka nawiazujaca do Altamiry czy innych znanych malowidel skalnych bylaby spektakularna, jak rowniez "unamacalniala" miejsce zwrotne ( i kontrowersyjne) w ewolucji czlowieczenstwa.