Demokrator

Nie ma ucieczki przed dyktaturą Nie ma ratunku przed manipulacją Nie ma historii bez superbohaterów Niezwykła powieść łącząca fantastykę z literaturą współczesną, humor z horrorem, antyutopię z liryzmem. Wielki hołd dla rosyjskiej literatury i zarazem niezwykle ostra krytyka politycznych praktyk rosyjskiego imperium. Pobrzmiewają w niej echa Orwella, Huxleya, Bułhakowa i Strugackich. Językowy majstersztyk, jakiego nie było w Polsce od czasów „Wojny polsko-ruskiej pod flagą biało-czerwoną” Doroty Masłowskiej, a może i od „Cyberiady” Stanisława Lema. Wydana w roku 2012 i dwukrotnie wznawiana, teraz po raz pierwszy trafia na księgarskie półki w kolekcjonerskim, luksusowym wydaniu. Piotr Gociek – pisarz, krytyk, publicysta radiowy i telewizyjny. Oprócz „Demokratora” napisał m.in. zbiór opowiadań „Czarne bataliony” (2014, nominacja do Nagrody Literackiej Europy Środkowej Angelus i do Nagrody im. Józefa Mackiewicza) oraz kilka książek non-fiction, w tym opowieść podróżniczą „Kreta subiektywnie” (2017). Jego opowiadania przełożono na ukraiński i rosyjski. Mocna metafora XXI-wiecznej postdemokracji. Jacek Dukaj „Demokrator” Piotra Goćka: między Bułhakowem a Sorokinem. Krzysztof Masłoń, „Rzeczpospolita” Humor czarny, którego nie cierpią nauczycielki języka polskiego. Ja go uwielbiam. Jakub Ostromęcki, „Czas Fantastyki” Matrix pisany cyrylicą. Imponujący „wschodni sennik współczesny”. Wojciech Stanisławski, Fronda.pl Powieść z kilkoma pękami kluczy. O Rosji, ale i nie o Rosji. O demokracji, ale i o dyktaturze. O sile ludzkich charakterów, ale i o wielkiej rezygnacji. Mądra przyjemność serwowana bez zadęcia. Sławomir Jastrzębowski, „Super Express”