Coś do stracenia

Poznając główną bohaterkę, Bliss nie mogłam uwierzyć jak przetrwała do swoich 22 lat jako dziewica. Ze swoim wyglądem i ciałem, które odpowiednio zaakcentowane przyciągało facetów jak magnes, w rzeczywistości byłoby to niemożliwe. No, ale gdyby nie cała historia z dziewictwem nie byłoby tej książki i nie uśmiałabym się do łez z biednej Bliss. Studenckie czasy Bliss ( a dokładniej ich mały wycinek) dają nam się poznać jako pełne wigoru eskapady, przyjacielskie pogawędki oraz wielkie rozstania i powroty. Na samym początku zaskakuje mnie gorączkowa akcja i naprawdę bardzo żartobliwe poczucie humoru Bliss, jej wpadki przyczyniają mnie o zawroty głowy, zabawne teksty sypią się jak z rękawa. Jest dobrze, a nawet super ? bawię się znakomicie. Niestety gdzieś w pobliżu zmagań z teatralnym przedstawieniem tempo opada a mnie czegoś zaczyna brakować, autorka jednak bardzo sprytnie dokładna następną niespodziankę, ale mnie i tak brakuje tej początkowej wyrazistej postaci Bliss. Pochłaniam zatem dalsze rozdziały w poszukiwaniu upragnionej akcji, i szybko dostrzegam, że coś zaczyna znowu dziać się w tej pokrętnej historii. Znajoma fala zachwytu powraca i znów mi z tym dobrze. Cała akcja powieści przedstawiona jest w kręgu zwyczajnego środowiska młodych ludzi, wszystko toczy się wokół szkoły, przyjaciół i rozrywek. Świat jest po ich stronie a wszelkie dziwactwa jak najbardziej usprawiedliwione wiekiem. ?Coś do stracenia? to lektura jak najbardziej zmysłowa i przenikająca rozum. Autorka balansuje między uczuciami obojga bohaterów wystawiając ich uczucie na niejedną próbę. I nie ma to nic wspólnego z próbami odbywającymi się do szkolnego przedstawienia. To badanie poziomu fascynacji jest niezbędne, aby główna bohaterka słusznie ulokowała swoje uczucia i nie kierowała się tylko i wyłącznie gorącym temperamentem. Troszkę obawiałam się tej książki, z reguły na młody wiek autorki, ciekawiło mnie czy faktycznie odpowiadać będzie mi ta powieść, czy znajdę w niej coś więcej niż same słowa. Czy autorka nie rzuciła się przypadkowo na głęboką wodę. Każdą książkę należy przyporządkować sobie uwzględniając gatunek, w którym się mieści. Nie można od książek kryminalnych oczekiwać sielskich wrażeń a od literatury kobiecej braku miłosnych uniesień. Tak jest i będzie, dlatego jak na swoją kategorię książka zasługuje na uznanie. Nie brak jej głębokich emocji jak wiary w przyjaźń, otwartego zaufania, ekscytujących uniesień oraz namiętności . Odjazdowa mieszanka hormonalna, lek na całe zło. Polecam kobietom, dziewczynom, żonom, koleżankom... itd. wszystkim, którym uczucia młodości nie są obce, które były, być może są nadal pod urokiem drugiej osoby, lub które po prostu chcą o tym przeczytać. Nie macie nic do stracenia a zyskacie dobrą zabawę, bo książka świetnie sprawdza się w roli przewodnika po uczuciowym świecie. Coś mi się wydaje, że następna książka Cory Carmack ?Coś do ukrycia? będzie również fascynująca, bo zapowiada się bardzo ciekawie.