Interesujesz się życiem swoich ulubionych aktorów, muzyków, artystów, celebrytów, pisarzy? Zapraszamy Cię do zapoznania się z najciekawszą literaturą biograficzną znanych osobistości w naszym sklepie internetowym DoberKsiazki.pl
W trzecim, Panicznym tomie Dzieł wybranych Topora nie ma ani grama waty. Każde zdanie uczestniczy w twórczej grze wyobraźni i jest przesiąknięte piekielną inteligencją. Jest tu przenikliwość obnażająca konwencję literacką czy społeczną, ośmieszająca jakieś motywacje czy ambicje, jest komizm, niesprowadzający się do śmiesznych dialogów i obrazków, ale będący metodycznym sposobem przetwarzania rzeczywistości. Obejmuje on cały świat przedstawiony tych tekstów: to pan-komizm, wszech-komizm. W kontekście Topora (i podobnych mu twórców i twórczyń) nadużywa się sformułowania literatura absurdu. Jest raczej na odwrót: nie mamy tutaj do czynienia z czymś pozbawionym sensu, tylko z sensem pogłębionym. Absurdalność to pozór, bo opisywane zdarzenia rządzą się ukrytym sensem wyobraźni, a być może prawem, wedle którego naprawdę działa umysł pozostawiony sam sobie, odłączony od świata narzucającego mu swoje oczekiwania. Gdyby absurd był prawdziwy, nie moglibyśmy go zrozumieć Wspomnienia starego buca to największy sukces wydawniczy Topora we Francji. Pozornie jest egocentryczną fantazją, satyrą na środowiska twórcze. Ale to tylko powierzchowny poziom interpretacji w książce tej ponownie pojawia się pierwszoosobowa paranoja. Tyle że bohaterami historyjek są słynne postaci sztuki, literatury czy filozofii, stające się elementami cudownego, swobodnego rojenia.Tomasz Wiśniewski (posłowie)
Decyzja o pójściu na studia, szczególnie kiedyś, była wyborem życiowym. Opuszczało się, przeważnie już na zawsze, rodzinne strony i budowało swoje dorosłe życie już w innym, obcym dotychczasowym zwyczajom i tradycji, otoczeniu. Towarzyszem przez lata studiów był zaś indeks […]. Studencki indeks związał się z Andrzejem Wantułą nie tylko na okres studiów w Warszawie, o czym traktuje pierwsza część pracy. Towarzyszył mu również podczas studiów we Francji, najpierw w Montpellier, podczas studenckiego wyjazdu na Bliski Wschód, następnie w Paryżu i na koniec w alzackim Strasburgu. […] Autor prezentowanej książki, […] ma więc nadzieję, że […] wszyscy interesujący się tą problematyką znajdą w niej trochę mniej znanej historii tej postaci. Ocenę zostawiam jednak oczywiście Czytelnikom i życzę miłego wędrowania po międzywojennym świecie, pooranym bruzdami po Wielkiej Wojnie. Świecie, który miał żyć już tylko w pokoju, a, jak pokazała przyszłość, bardzo szybko ponownie pogrążył się w otchłani kataklizmu wojennego i zdobywających kraj po kraju totalitaryzmów oraz wzajemnej nienawiści. Opisywany czas żył jeszcze w pokoju i chciał dalej tak żyć. Nikt się nie spodziewał, że Wielki Kryzys obróci te starania ostatecznie w niwecz. To było dopiero przed Europejczykami. […]
Na kartach tej książki jest przedstawiony studencki czas, a on zawsze jest wesoły, pełen wrażeń i planów na życie. W końcu dorosłość i proza życia dopiero zaczynają się po zakończeniu studiów.
Dziedziniec pogan to książka uderzająca dyscypliną, skromnością, kondensacją. Jej ramy stanowi dziennikowy zapis kilkunastu dni spędzonych przez autora (męża, ojca, nauczyciela) na medytacji w klasztorze klauzurowym. Zapis oderwany od wartościowania, przezroczysty, szczery, a przy tym nieprzekraczający granicy intymności, najdalszy od duchowego ekshibicjonizmu. Wypełniają je niczym kolejne witrażowe tafle szkła - mini-eseje, portrety, śledztwa literackie, impresje dotyczące pisarskiego żywota, wadzenie się z przeczytanymi książkami. Mówiąc głosem czystym, na granicy szeptu, Marcin Cielecki otwiera przed nami przestrzeń swojego doświadczenia duchowego i intelektualnego - gościnną i zachwycającą rozległością.
Epicka, pasjonująca opowieść o niezwykłej kobiecie, której imię odbijać się będzie echem przez wieki.Rok 1412. Trwa wojna stuletnia. Pogrążona w chaosie Francja przegrywa z Anglią. Karol VII zmuszony jest do ucieczki, ukrywa się przed wrogami. Ludzie głodują. Królestwo potrzebuje cudu.Z chaosu wyłania się dziewczyna, która odwróci losy wojny i poprowadzi Francuzów do zwycięstwa.Katherine J. Chen sprawia, że Joanna d'Arc to już nie mit, nie legenda, a młoda kobieta z krwi i kości: błyskotliwa, czasami lekkomyślna, zawsze nieustępliwa. Opowiada jej historię od niełatwego dzieciństwa przesiąkniętego przemocą, przez błyskawicznie zdobytą sławę, gdy staje na czele potężnej armii, po czas, kiedy dla wielu Joanna staje się niewygodna.Rzucona w wir dworskich intryg, ściąga na siebie gniew i podejrzliwość tych, którzy czują się zagrożeni.Joanna - bezwzględna wojowniczka, ofiara spalona na stosie, święta
Młodzieńcze lata Anthony'ego Kiedisa, lidera jednego z najpopularniejszych zespołów rockowych na świecie, są doskonałym materiałem na książkę. Blizna to wspomnienie tamtych szalonych lat wypełnionych muzyką, seksem, narkotykami i imprezami. To opowieść o pogoni za silnymi wrażeniami, o życiu na krawędzi i o poszukiwaniu upustu dla posiadanych zasobów energii. Bez zbędnego koloryzowania, bez taniego ubarwiania rzeczywistości, za to z odpowiednią dozą szczerości powstała biografia człowieka, którego muzyka i ogromna pasja zaprowadziły na szczyty sławy. Oto moja relacja z tamtych czasów, a także historia o tym, jak chłopak, który urodził się w Grand Rapids w stanie Michigan, przeniósł się do Hollywood i na końcu tęczy znalazł więcej, niż mógł udźwignąć. Oto moja historia, wszystkie blizny i cała reszta. Anthony Kiedis"Czytając tę przejmującą historię, uświadamiamy sobie, jak niewiele wiemy o artystach, których oglądamy na wystylizowanych teledyskach i podczas koncertów. Blizna to gratka dla wszystkich fanów RHCP () - pokazuje bez żadnego upiększania zwariowany hollywoodzki światek undergroundowych klubów, narkotykowych dilerów oraz mniejszych, a wraz z upływem czasu i rosnącą popularnością RCCP, coraz większych gwiazd, które przewinęły się przez życie Kiedisa". Gazeta Studencka"Kopalnia pikantnych ciekawostek o Cher, Madonnie czy Sylwestrze Stallone. Fani Papryczek odnajdą tu sporo zakulisowych wieści o powstaniu kapeli i słynnych balangach do upadłego". Marie Claire
Historia ostatniego szefa prawdziwej rosyjskiej mafii w Ameryce. „Nie powinienem dziś żyć” – zaczyna swoją opowieść Borys „Biba” Nayfeld, twórca przestępczego imperium, które swoim zasięgiem obejmowało niemal cały świat. Opuszczony przez rodziców nastolatek z Homla w Związku Radzieckim trafił za chuligaństwo do kolonii karnej na Syberii. Nikt nie mógł przypuszczać, że właśnie tam zacznie się droga, która doprowadzi go do miasta największych możliwości: Nowego Jorku. Aponieważ nie miał nic do stracenia, był gotów na wszystko. Witajcie po ciemnej stronie amerykańskiego snu. Nayfeld rzucił wyzwanie zarówno FBI bezradnemu wobec jego finansowych przekrętów, jak i włoskiej mafii, która nigdy nie miała tak brutalnej i bezwzględnej konkurencji jak Rosjanie. A kiedy postanowił poszerzyć pole działania, sprzymierzył się z mafijnym bossem Ricardo Fanchinim – pierwszym gangsterem na globalną skalę, który… urodził się w Katowicach jako Marian Kozina. Dzięki tej spółce Warszawa stała się centrum przerzutu heroiny z Bangkoku do Ameryki. Ostatni szef to zaskakująca opowieść o chciwości, przemocy i zdradzie. „Fascynująca, krwawa i niesamowita historia Biby – inteligentnego, charyzmatycznego i brutalnego gangstera ze Wschodu, który wdarł się na szczyt nowojorskiego półświatka.” Filip Czerwiński, Mafia PL „Nie ma brutalniejszej organizacji przestępczej niż rosyjska mafia. Ta książka to wielka sprawa: zniewalająca, przypakowana, wciągająca i skazana na listy bestsellerów” agent specjalny ATF William Queen „Olśniewająca i przesiąknięta krwią biografia” „The Telegraph” „Fascynująca i wciągająca historia prawdziwego drania” „Kirkus Review”
Timothy P. Mulligan dokonał benedyktyńskiej pracy. Przez 6 lat przeszukiwał archiwa niemieckie, brytyjskie i amerykańskie. Przeprowadził wiele wywiadów z żyjącymi jeszcze członkami załogi U-515 i rodziną Henkego. W wyniku jego pracy powstała unikalna książka relacjonująca przebieg życia jednego z największych asów Donitza. „Samotny Wilk" jest pierwszą biografią dowódcy U-Boota opublikowaną w języku polskim.
Życiorys Henkego jest przykładem tego, w jaki sposób machina historii odciska swe piętno na życiu jednostki. Urodzony w Toruniu Henke w wyniku zmian granic po 1-szej wojnie światowej opuszcza swoje rodzinne miasto i osiedla się w zachodnich Niemczech. Borykając się z trudnościami w znalezieniu pracy w marynarce handlowej wstępuje do Reichsmarine. Z jednej strony staje się człowiekiem służącym w jednej z najbardziej niebezpiecznych wig Churchilla broni Hitlera - U-Bootwaffe. Z drugiej wpada w konflikt z Gestapo. Zatapia statki alianckie, ale nie przeszkadza mu to w słuchaniu zakazanej muzyki amerykańskiej, którą uwielbia. W wyniku propagandy amerykańskiej zostaje okrzyknięty zbrodniarzem nr I , mimo, że nigdy nim nie był. Fakt ten będzie miał decydujące znaczenie w jego samobójczej śmierci.
Charles Bukowski w nowym wydaniu!Pod koniec życia Charles Bukowski dał się namówić na spisywanie dziennika. Wiedział, że jest nieuleczalnie chory i zbliża się jego czas. W nieregularnie prowadzonych zapisach dokumentuje codzienne wydarzenia i dzieli się refleksjami na temat swojego życia, pisania, sławy oraz ogólnymi spostrzeżeniami społecznymi i egzystencjalnymi. W tym "boksowaniu się ze śmiercią" - jak sam mawiał - jest szczery, bezpośredni i całkowicie wolny, bo już niczego nie musi. Znakomitym dopełnieniem tekstu są rysunki Roberta Crumba, znanego amerykańskiego twórcy komiksów, który po latach wspominał Bukowskiego: "To był bardzo trudny człowiek na żywo, ale na papierze wypadał świetnie".
Przedostani tom niezwykłej rodzinnej sagi Riada Sattoufa!Arab przyszłości to rozpisana na sześć tomów autobiograficzna historia Riada Sattoufa, który swoje dzieciństwo spędził pomiędzy Libią, Syrią i Francją. Życie w ubogiej arabskiej wiosce, nauka w tamtejszej szkole i zachowanie coraz bardziej radykalizujacego się ojca kontrastują tu z liberalnym gimnazjum w Rennes i patchworkową francuską rodziną.W piątym tomie serii Riad dorasta, słucha Nirvany, zakochuje się i próbuje zrozumieć, kim jest. Tymczasem jego ekscentryczna rodzina przeżywa prawdziwy dramat uwikłany w kulturowe nieporozumienia i niuanse Bliskiego Wschodu.Ten kipiący życiem i niestroniący od czarnego humoru komiks to popis niesamowitego talentu Riada Sattoufa i dzieło, które już dziś porównuje się do Mausa Arta Spiegelmana i Persepolis Marjane Satrapi.
Klasyczna książka Roberta B. Pearsona Pasteur – plagiator i szarlatan powstała w czasach, kiedy hipoteza zarazków jako jedynych czynników chorobotwórczych dopiero powstawała. Jak pokazuje autor, hipoteza ta, dziś uznawana za bezdyskusyjny fakt i zarazem będąca narzędziem sprawowania kontroli nad społeczeństwem, była kiedyś tylko jedną z wielu konkurencyjnych teorii, a jej powszechne przyjęcie było możliwe dzięki wsparciu instytucji rządowych oraz sektora handlowego, które dostrzegły w niej duży potencjał. Pearson, autor licznych publikacji na temat zdrowia, nie tylko ukazuje Pasteura jako człowieka przywłaszczającego sobie odkrycia innych i wykorzystującego narzędzia polityczne do przeforsowania swoich kontrowersyjnych twierdzeń, ale bada również pierwsze dekady wprowadzania reżimu szczepionkowego w Europie i Stanach Zjednoczonych.
Napisana osiemdziesiąt lat temu praca Pearsona dowodzi, że – niezależnie od jej wartości – przekształcenie hipotezy zarazkowej w dogmat nie obyło się bez oporów i wymagało olbrzymiej presji medialnej oraz zatrudnienia licznych instytucji, w tym Fundacji Rockefellera, dzięki którym wszelkie alternatywne wobec tej hipotezy rozwiązania zostały zmarginalizowane jako „nienaukowe”. W istocie jednak to właśnie przekształcenie hipotezy zarazków w niepodważalną prawdę wiary jest działaniem skrajnie nienaukowym. I choć ostatnie wydarzenia pokazują, że owa prawda wiary wciąż jest głęboko zakorzeniona w ludzkich umysłach, a dyskusja z nią starannie eliminowana z mediów, to jednak historia nauki dowodzi, że wszystkie teorie uważane za ostateczne, niezależnie od tego, jak silne miały wsparcie, w końcu upadały bądź wymagały głębokiego przeformułowania.
Robert Baille Pearson, amerykański autor popularnych w pierwszej połowie XX wieku książek poświęconych tematyce medycznej, obrońca tezy o istotnym wpływie diety na powstawanie chorób. Napisał m.in. Prolongation of Life Through Diet (1941) oraz Degenerative Foods, the Cause of Disease and Death (1946).
Urodzona na austriackiej prowincji Monika Helfer otwiera wydaną w 2020 roku „Hałastrą” autobiograficzny tryptyk rodzinny, w jakim przygląda się własnym korzeniom. Autorka cofa się tu w czasie do września 1914 roku, czyli wybuchu Wielkiej Wojny, która naznaczyła początek małżeństwa jej dziadków. To ich głównie dotyczy ta historia, utkana z rodzinnych przekazów, domysłów, pytań i wątpliwości. Najłatwiej byłoby przyporządkować tę prozę do popularnego dziś gatunku autofikcji, ale Monika Helfer tka tu literaturę par excellence, której stawką nie jest zrelacjonowanie osobistego życia, lecz uniwersalna opowieść o człowieczeństwie. „Może było właśnie tak. A może nieco inaczej” – zdaje się mówić Helfer opisująca swoich bohaterów ze współczuciem i taktem, jakich mógłby się od niej uczyć niejeden czuły narrator i niejedna czuła narratorka. Wyjątkowość „Hałastry” tkwi właśnie w jej tonie, z jednej strony sprawozdawczym i nieuzurpującym sobie prawa do wszechwiedzy o bliźnich, z drugiej wrażliwym na coś, co tłumacz tej powieści, Arkadiusz Żychliński, określił w posłowiu jako mikroemocje.
Helfer to literacki Vermeer: maluje swój świat z półcieni, drobnych gestów, spojrzeń i milczenia. Nie ma w tej literaturze ideologii ani niczego, co mogłoby podpadać pod jakąkolwiek hasłowość myśli i uczuć, wszystko jest niejednoznaczne, niedopowiedziane, wskazujące, że każdy z nas jest tajemnicą, ale odsłaniające też oczywistą prawdę, o której czasem zapominamy, że w tajemnicy tej nie ma niczego tajemniczego: wszyscy jesteśmy podobni i wszyscy najbardziej potrzebujemy miłości.
Książka stała się w Austrii bestsellerem, a samej autorce, cenionej wcześniej przez grono wtajemniczonych, przyniosła międzynarodowy rozgłos.
„Trochę jakby Ibsen, ale taki w Bullerbyn. Umiały tak pisać Natalia Ginzburg czy Tove Ditlevsen, umiał tak pisać Danilo Kiš – i jeszcze kilkoro innych, nie tak znowu wielu”.
Z posłowia Arkadiusza Żychlińskiego
"Przez całe dotychczasowe życie potrzebowałem ogromnej pomocy, ale nigdy jej nie dostałem - mam wrażenie, że byłem zawsze sam" - wyznaje główny bohater książki już na samym początku. Jego autobiograficzna historia rozpoczyna się od dwóch traumatycznych przeżyć w nastoletnim wieku - wyrzucenia ze szkoły oraz zdiagnozowania cukrzycy typu 1. Sabotowanie choroby w połączeniu z próbami nawiązywania relacji z nadopiekuńczą mamą, która nie potrafi odnaleźć się w nowej sytuacji, i wiecznie nieobecnym tatą, to tylko wierzchołek góry lodowej tego, z czym mierzy się Mateusz. Po latach codziennej walki z samym sobą przychodzi jednak moment, kiedy trzeba powiedzieć: dość. Co doprowadziło go do tej decyzji? Mateusz w bezkompromisowy sposób dzieli się swoimi najczarniejszymi historiami, by na koniec dać sobie i innym nadzieję na nowy początek. "Dziś osiągam wszystko to, o czym skrycie marzyłem, a co zawsze wydawało mi się niemożliwe". Ta książka to gotowy przepis na sukces - dla wszystkich chorych i niechorych.Mateusz Pinnell: Wyśmiewanie mojej choroby przez rówieśników i beznadziejne relacje z rodzicami doprowadziły mnie do momentu, gdy postanowiłem przelać swoje historie na papier. Nigdy nie myślałem, że podzielę się nimi z kimkolwiek - to był mój sposób radzenia sobie z trudnymi emocjami wieku nastoletniego. Jednak po kilku latach, gdy zacząłem pracować nad zmianą swojego myślenia i przekonałem rodziców do tego samego, postanowiłem opisać również ten proces. Przez całe życie szukałem swojej drogi i wiary w to, że mogę być szczęśliwy, więc w momencie, gdy to osiągnąłem, stwierdziłem, że chcę podzielić się moimi doświadczeniami ze światem. Kiedyś sam oddałbym wiele, by otrzymać rady zawarte na tych stronach. I z taką właśnie intencją napisałem tę książkę.
Oddajemy w ręce czytelników przepiękną historię życia Wiktorii Ulmy: kobiety, która miała swoje pasje i marzenia. Na co dzień była oddaną swojej rodzinie żoną i matką. Wraz z mężem Józefem podjęli heroiczną decyzję o próbie ocalenia przed śmiercią rodziny żydowskiej. Zapłacili za nią życiem swoim i swoich dzieci. Jednak ich historia się nie kończy i nie zostanie zapomniana. Wiktoria Ulma z rodziną wkracza bowiem w poczet błogosławionych.Niniejsza książka niesie ze sobą prawdę o tym, że życie oddane miłości nigdy się nie kończy. Wiktoria Ulma z powodzeniem może być inspiracją dla współczesnych kobiet. Wspaniałym przykładem na to, jak znaleźć siłę i czas dla siebie oraz tych, których nosimy w sercach. Wreszcie jak być świętą w codziennym życiu. Niech zatem nowa błogosławiona czuwa nad żonami, matkami i rodzinami.
Na początku XX w. w Kościele katolickim pojawiły się na temat Marcina Lutra opracowania dwóch uczonych, należących do tego samego pokolenia: dominikanina Heinricha Denifle (1844-1905) oraz jezuity Hartmanna Grisara (1845-1932). Pierwszy z nich skupił się na moralności chrześcijańskiej, a drugi na historii i psychologii Lutra. W rzeczywistości oba dzieła doskonale wzajemnie się uzupełniają.
Hartmann Grisar starał się zachować obiektywność w badaniach, ale jednocześnie nie pomijał żadnych źródeł. Ukazywał jak najwięcej cech pozytywnych Marcina Lutra, a jednocześnie nie pomijał tematów drażliwych i wypowiedzi wulgarnych. Dzięki temu potrafił obalić wiele legend, które istniały po stronie protestanckiej i katolickiej. Ocena postaci Marcina Lutra jest u niego nie mniej krytyczna niż u Heinricha Denifle'a, chociaż czasami wynika z innych podstaw.
SPIS TREŚCI
Bibliografia
Wprowadzenie
Tom I. Droga do apostazji (1483-1530)
Rozdział I. Przebieg studiów i pierwsze lata w klasztorze
Rozdział II. Zapowiedź zmian
Rozdział III. Punkt startowy
Rozdział IV. "Jestem ze szkoły Ockhama"
Rozdział V. Rafy fałszywej mistyki
Rozdział VI. Przemiana z 1515 w świetle komentarza do Listu do Rzymian
Rozdział VII. Pewne osobliwości odnośnie zewnętrznych okoliczności i życia wewnętrznego Lutra w czasie kryzysu
Rozdział VIII. Komentarz do Listu do Galatów. Pierwsze dysputy i sukcesy
Rozdział IX. Tezy o odpuście z 1517 i ich następstwa
Rozdział X. Postępy Lutra w nowym nauczaniu
Rozdział XI. Początek wielkiej apostazji
Rozdział XII. Ekskomunika i banicja. Chrzest duchowy w Wartburgu
Rozdział XIII. Powstanie kościołów reformowanych
Rozdział XIV. Od wojny chłopskiej do sejmu w Augsburgu (1525-1530)
KOMENTARZ
1. Wstęp
2. Hartmann Grisar (1845-1932)
3. Kościół pod koniec średniowiecza
4. Życie Marcina Lutra do 1530
5. Rozwój doktryn Marcina Lutra
6. Wybrane zagadnienia
6.1. Sposób postępowania Marcina Lutra
6.2. Mowa nienawiści Marcina Lutra
6.3. Stosunek Marcina Lutra do Pisma Świętego
6.4. Stosunek Marcina Lutra do Mszy Świętej
6.5. Stosunek Marcina Lutra do władz świeckich
6.6. Legendy o Marcinie Lutrze
6.7. Protestanci a doktryny Marcina Lutra
6.8. Różne ciekawostki
7. Aktualność dzieła Hartmanna Grisara
„Dzień dobry, ja bym chciała się do konspiracji zapisać” – od tych słów, wypowiedzianych w 1939 roku, rozpoczęła się wywiadowcza kariera szesnastoletniej wówczas Haliny Kłąb. W Polsce postać bohaterki II wojny światowej wciąż jest znana jedynie nielicznym, tymczasem jej działalność to idealny scenariusz na dynamiczny film akcji – od podpisania na rozkaz dowództwa Armii Krajowej volkslisty, nauki w germańskim gimnazjum, zakończonej listowną pochwałą od Führera, przez akcje dywersyjne i wywiadowcze na ziemiach wroga, po dekonspirację i osadzenie w gestapowskim więzieniu w rodzinnej Łodzi.
Halina Szwarc-Kłąb przeżyła swoje życie intensywnie. Zmarła w 2002 roku, będąc nie tylko skromną, cichą bohaterką z czasów okupacji, ale też znakomitym lekarzem i wykładowcą akademickim. Po wojnie osiadła w Poznaniu, gdzie pomimo kłód rzucanych pod nogi przez Urząd Bezpieczeństwa pracowała z młodzieżą, a karierę zawodową – już z tytułem profesora nauk medycznych – kontynuowała w Warszawie, między innymi tworząc pierwszy w Polsce Uniwersytet Trzeciego Wieku.
Lidia Liszewska i Robert Kornacki, autorzy niebanalnych powieści obyczajowych, przyglądają się niezwykłej drodze życiowej tej wspaniałej kobiety, czytając jej spisany w tajemnicy przed rodziną pamiętnik. Z typową dla siebie dbałością o piękno języka i plastykę słowa szukają w bohaterce tej opowieści nie tylko dojrzałej nad wyraz Haliny, ale i młodej Halinki, którą splot wydarzeń i historyczna konieczność zmusiły do osiągnięcia dojrzałości w niespotykanym, ekspresowym tempie.
Poznajcie emocjonującą, pełną zwrotów akcji, opartą na faktach historię Polki, która miała wpływ na przebieg II wojny światowej. Kobiety, która zagrała na nosie Hitlerowi.
"Niesamowici Polacy. Pionierzy, wynalazcy, zdobywcy" to książka popularno-naukowa dla młodzieży i dorosłych, która w przystępny i niezwykle ciekawy sposób opowiada o osiągnięciach Polaków. Autor opisuje nie tylko powszechnie znane postaci Marii Curie-Skłodowskiej, Ignacego Łukasiewicza, Aleksandra Doby czy Henryka Arctowskiego, ale również wielu dzisiaj mniej znanych, jednak niezwykle ważnych w historii Polski i świata osobistości, których praca dała podwaliny dzisiejszej nauce i technice. Są to m.in. Jan Szczepanik - nazywany "Edisonem znad Wisły", Kazimierz Prószyński i jego słynny biopleograf, Erazm Jerzmanowski - człowiek który oświetlił Amerykę, Kazimierz Żegleń, który ocalił miliony dzięki skonstruowaniu jedwabnego pancerza - pierwowzoru kamizelki kuloodpornej, Rudolf Weigl - wynalazca pierwszej skutecznej szczepionki na tyfus, "Polak ze stali" czyli Tadeusz Sendzimir, inżynier Rudolf Modrzejewski czy badacz Bronisław Piłsudski i wielu innych niezwykłych Polaków.
Seryjna morderczyni. Sadystka. Szalona kobieta. Wampirzyca. Wilkołak. Wszystkie te epitety i określenia przypisywane są Elżbiecie Batory. Słynęła nie tylko z wyrafinowanego okrucieństwa, lecz także z nieprzeciętnej inteligencji i urody. Zwana "Panią na Czachticach" lub "Wampirzycą z Transylwanii", przeszła do historii jako jedna z najokrutniejszych kobiet Europy. Do dzisiaj krążą opowieści o księżnej owładniętej obsesją wiecznej młodości, dla osiągnięcia której kąpała się we krwi młodych dziewic.Czy rzeczywiście jest odpowiedzialna za ponad sześćset zabójstw, które się jej przypisuje? A może krewna króla Polski Stefana Batorego była ofiarą intrygi uknutej przez jej krewnych do spółki z żądnymi władzy Habsburgami? Prawda wydaje się równie intrygująca jak legenda, która ciągnie się za "Krwawą Hrabiną".
Sylwetki ponad trzydziestu dwudziestowiecznych pisarzy polskich - m.in. Sławomira Mrożka i Zofii Kossak, Stanisława Lema i Stefana Kisielewskiego, Aleksandra Wata i Marii Kuncewiczowej - złożyły się na "Klątwę sprzeczności" Krzysztofa Masłonia. Dopełnia ona, choć nie wyczerpuje, tematykę podjętą przez autora w jego wcześniejszych, wydanych również przez oficynę Zysk i Ska, książkach: "Od glorii do infamii" (2015) i "W pisarskim czyśćcu" (2017). Razem przedstawiają one obraz literatury, która w, zdawałoby się, wyjątkowo niesprzyjających okolicznościach, poddana oddziaływaniu straszliwych totalitaryzmów, sprostała wymaganiom swojego czasu.Półwiecze miedzy 1939 a 1989 rokiem okazać się jednak miało trudną próbą charakterów dla samych ludzi pióra, dla każdego z nich z osobna. Nie wszyscy zdali ten egzamin.
George Orwell (1903-1950) angielski pisarz (autor m.in. "Folwarku zwierzęcego" i "1984", dziennikarz, uczestnik hiszpańskiej wojny domowej po stronie republiki, człowiek o radykalnie lewicowych przekonaniach, ale przeciwnik systemów totalitarnych, nazizmu i komunizmu. W 1936 roku wydał częściowo autobiograficzną powieść "Wiwat aspidistra!". Główny bohater Gordon Comstock jest młodym, ambitnym poetą mieszkającym w Londynie. Pogardza żądzą bogactwa i powszechnym kultem pieniądza. Zamiast dobrze płatnej posady wybiera pracę w małym antykwariacie, która nie zapewnia mu minimum niezbędnego do egzystencji. Aspidistra - popularna roślina ozdobna, staje się dla niego symbolem wyższych aspiracji i marzeń o lepszym życiu, ale nie realizowanym kosztem wyzysku innych ludzi.
Profesor Jan Czochralski (1885-1953) to wybitny chemik, metaloznawca, wynalazca kierujący niemieckimi laboratoriami przemysłowymi w Berlinie i we Frankfurcie nad Menem, a od 1928 roku, profesor metaloznawstwa Politechniki Warszawskiej. Autor wielu patentów z zakresu metaloznawstwa, w tym na słynny przed wojną "metal B" do łożysk kolejowych. Opracował wiele metod badawczych, z których tzw. metoda Czochralskiego otrzymywania monokryształów zapewniła mu światowy rozgłos i przyczyniła się do rozwoju (a nawet do powstania!) współczesnej cywilizacji elektronicznej. To dzięki temu odkryciu nazwisko Czochralskiego jest najczęściej wymienianym na świecie nazwiskiem polskiego uczonego. Najwyższy czas, by i w Polsce było równie znane i popularne.dr Paweł Tomaszewski,Instytut Niskich Temper atur PAN Wrocław
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
