Alchemia serca

Te wrażliwe, dogłębne i rzadkie spostrzeżenia pomogą nam zdobyć wstęp do najcenniejszego, a niezrozumianego, składnika naszej istoty -serca. Pokazują nam, że chociaż miłość może być współczująca i dbająca, może również być potężna, dynamiczna i praktyczna - niczym katalizator duchowego wzrostu.
Nauczysz się w jaki sposób dojrzałe serce przezwycięża ukryte blokady, aby dawać i otrzymywać więcej miłości. W jaki sposób możesz zmiękczać i wzmacniać serce, aby wytworzyć bardziej znaczące związki we wszystkich obszarach swojego życia. I w jaki sposób nawet najbardziej intensywne lekcje miłości, jeśli jesteśmy skłonni pobierać z nich naukę, mogą być otwarciem drzwi do wyższej miłości - i wyższego sposobu kochania.

Wybrany fragment książki

Perspektywa Serca
„Gdzie jest zlokalizowana prawda?" „W sercu," 
powiedział, „przez serce człowiek poznaje prawdę."
- BR/HAD ARANYAKA UPAN/SHAD
  Dawni alchemicy są najbardziej znani ze swoich eksperymentów nad przemianą metali nieszlachetnych w złoto. Ale wielu alchemików było również badaczami ducha, których eksperymenty miały na celu znalezienie kluczy do duchowej przemiany i wiecznego życia. Podejmowali próby przemiany metali nieszlachetnych ich niższego ja w złoto ich wyższego potencjału.

   Alchemia to samo-przemiana, rodzaj zmiany, która jest niezbędna do duchowego wzrostu. Jak napisał Dżalaluddin Rumi, największy mistyczny poeta Persji, „Alchemia zmiany życia jest jedyną prawdą.
   Mistrz alchemik i adept Saint Germain uczy, że sednem rzeczywistości jest serce i że kluczem do zrozumienia rzeczywistości w każdej sytuacji jest perspektywa serca. „Skupiony w swoim sercu," mówi, „możesz zobaczyć wszystkie rzeczy takimi, jakimi są."

   Perspektywa serca to świadome myślenie, czucie, działanie i oddychanie poprzez serce. Cokolwiek robisz, nawet jeśli jest to podawanie komuś filiżanki herbaty, może być rozszerzeniem twojego serca. Perspektywa serca zmieni sposób, w jaki traktujesz innych, sposób, w jaki inni traktują ciebie i sposób, w jaki traktujesz siebie. Perspektywa serca przyciąga uczciwość i rodzi współczucie.
   Towarzysze mądrego mnicha pewnego razu zapytali, co powinno się zrobić, jeśli zobaczy się współtowarzysza drzemiącego podczas modlitwy. „Czy powinno się go uszczypnąć, aby się obudził?" zapytali. Mnich odpowiedział, „Szczerze mówiąc, gdybym zobaczył śpiącego brata, położyłbym jego głowę na swoich kolanach i pozwolił mu odpocząć." To jest perspektywa serca.
   Kiedy kierujemy się perspektywą serca, jesteśmy zobowiązani do serdeczności, otwartego miejsca w naszym sercu, gdzie każdy cierpiący poczuje się bezpiecznie. Perspektywa serca jest tym twórczym geniuszem, który szuka sposobu, aby wstrzyknąć miłość w każdą zmianę. Niechybnie znajduje wyjątkowe i wyższe rozwiązanie zawiłego problemu.
   Wayne Muller w swojej książce Legacy ofthe Heart (Dziedzictwo serca} nawiązuje do wietnamskiej legendy, która ukazuje jak zmiana perspektywy może obrócić pozornie niemożliwą sytuację w szansę na to, aby dać i otrzymać więcej miłości. „W piekle każdy otrzymuje obfitość pożywienia, następnie dostaje pałeczki do jedzenia długie na jard," pisze Muller. „Każda osoba ma tyle pożywienia, ile potrzebuje, ale z powodu za długich pałeczek, pożywienie nigdy nie dociera do jej ust.
   „W niebie, obraz jest dokładnie ten sam: Każdy otrzymuje obfitość pożywienia i każdy dostaje pałeczki do jedzenia również długie na jard. Ale w niebie, ludzie używają pałeczek do karmienia jeden drugiego. Jeden akt współczucia może natychmiast przemienić piekło w niebo."
   Mamy mnóstwo sposobności do praktykowania perspektywy serca. W pełnym ryywalizacji świecie, gdzie tak wielu ludzi czuje, że są zmuszeni walczyć bezpardonowo, my mamy szansę zmierzać wprost do serca. Możesz myśleć, możesz mówić, możesz czuć, ale zobacz siebie robiącego to wszystko swoim własnym sercem, póki nie poczujesz, jakby to twoje serce (a nie twoja głowa czy twoje ego lub twój mechanizm obronny) myślało, mówiło i czuło. To wymaga ćwiczenia, ale można to zrobić.
   Poprzez perspektywę serca świadomie podejmujemy wysiłek odniesienia się do piękna duszy, a nie do dziwactw zewnętrznej osobowości Staramy się nie oceniać drugiego, bo nigdy nie wiemy, jaki ciężar on niesie - lub czy właściwie interpretujemy jego działania. Jak napisał Henry Wadsworth Longfellow, „Każdy człowiek ma swoje sekretne smutki, których nie zna świat; i często nazywamy człowieka oziębłym gdy jest on wyłącznie smutny."
  Czasami jesteśmy tak przejęci naszymi zadaniami, że nie wykorzystujemy czasu na podejście do życia poprzez serce. Pewnego razu czterdziestu profesorów ze Stanów Zjednoczonych odwiedziło Matkę Teresę w Kalkucie. Jeden z nich bąknął „Powiedz nam coś, co pomoże nam zmienić nasze życie." Prawdopodobnie nie spodziewał się prostej recepty jaką zaoferowała. „Uśmiechajcie się do siebie," powiedziała. „Miejcie dla siebie czas, cieszcie się sobą.". Innymi słowy, pamiętajcie o sercu.